Madrilenen verwachten koude
winter en warme politiek
Opvolging van Franco komt
steeds meer op voorgrond
KOSTUUMS
H.K.C.
Bedden
65.00
37.50
r HOE IS HET ONTSTAAN?
J
SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVENDELEZERSSCHR
DOE UW KERSTP0ST AL DIT WEEKEINDE IN DE BUS! li verband met
is kerstdrukte geeft PTT u een goede raaiPist uw correspondentie
wat eerder. PTT lief! dan ruimte voor t
van duivenboden n.v.
KES-zegelactie in
moeilijkheden
JAN VAN DER PIGGE
WINKELCENTRUM
„Jan v. Goyensfraat"
HEEMSTEDE
VRIJDAG 17 DECEMBER 1965
17
Invloed
ƒ5»per week
of 20.per maand
Tevens grote voorraad
Demi's - Pantalons
Suède en Nappa Jekkers etc.
ZIET ONZE ETALAGES
JANSSTRAAT 51 - HAARLEM
Directeur contra
commissie van
toezicht
zeer attractieve
reclame aanbieding!
1 pers. divanbed
1 pers. Polyether matras
10 cm. dik
Gevuld matrasdek
Compleet
1 pers. zuiver wollen
deken
Zuiver wollen
HATEMA DEKENS
1 pers. 59.75
2 pers. 79.00
INTERIEURVERZORGING
Gedempte Oude Gracht 108—110
Kruisstraat 22
Exclusieve Kerstgeschenken
After Dinner Sigaren Tabakspijpen Aanstekers
Dit woord: HOBO Dit woord: BRASSEN
Dit woord: KANON
Dit woord: PILOOT
Kerstgedachten
Die „schone" sport
Atoombomvrij vergaderen
Heer, ontferm U
Einde van een illusie
Onverantwoord
Kerstmis 1965
Kom per auto winkelen!
in het
Van onze correspondent)
MADRID In Madrid verwacht men
een koude winter, waarin zich echter he
te politieke ontwikkelingen zullen voor
doen. In officiële kringen bestaat een gro
te onrust over het feit, dat generaal Fran
co zich als een sfinx in stilzwijgen blijft
hullen over zijn plannen met betrekking
tot zijn opvolger. Men vreest dat hij
reeds enkele geheime maatregelen heeft
getroffen. Daardoor gonst de Spaanse
hoofdstad van geruchten. De Falange ver
wijt generaal Franco dat hij de idealen
van deze fascistische beweging, die hem
tijdens de burgeroorlog heeft gesteund en
aan de macht heeft gebracht, om hals
heeft gebracht. Bij een officiële plechtig
heid, onlangs, waarbij veel falangisten
aanwezig waren, riep een van hen dit ver
wijt hard in het gezicht van Franco. De
man werd door de politie gearresteerd,
maar later weer vrijgelaten.
Velen geloven dat tijdens het zomer-re-
ces van de Spaanse regering in de zonni
ge residentie van Franco aan de Atlan
tische kust, een geheime ministerraad is
gehouden, waarbij is besloten om in de
loop van het volgende jaar pretendent
Juan Carlos Bourbon op de troon te plaat
een en tot koning van Spanje te kronen.
Na het bekend worden van dit bericht
hebben de republikeinse stromingen in
Spanje overleg gepleegd.
Er is een soort monsterverbond gesloten
tussen de linker vleugel in de nationale
door Franco geleide syndicaten en de ou
de anarchisten van de CNT, de Confedera-
cion Nacional de Trabajadores, de groot-
»te partij uit de Spaanse republiek van
vóór de burgeroorlog en aartsvijand van
Franco. Deze nieuwe groepering heeft
een zeer sterke greep op de arbeidende
bevolking en stuurt aan op een nieuw re
ferendum over de toekomst van Spanje.
Ze is ervan overtuigd dat het volk dan
voor een republiek zal kiezen.
Onder druk van deze republikeinse groep
hebben de monarchisten achter Juan Car
los onlangs geprobeerd al hun invloed in
de regering te gebruiken en met een
vreedzame staatsgreep Franco te dwingen
vroegtijdig Juan Carlos op de troon te
plaatsen. Deze putsch is mislukt, omdat
de twee sterke mannen in de regering,
generaal Miunoz Grandes, vice-president
in de regering, en de minister van Ma
rine, Nieto Antunez, zich er tegen heb
ben verzet. „De monarchie in Spanje heeft
eerst een grondige revisie nodig," zo heeft
Miunoz Grandes verklaard.
Kort daarop werd het bericht de we
reld ingezonden, dat de Carlistische troon
pretendent Charles de Bourbon-Parma
Advertentie
(Van onze correspondent)
ROTTERDAM. Het bureau van de
collectieve zegelactie „Kopen en Sparen"
is in grote moeilijkheden geraakt. De
directeur van de KES, zoals de actie in
de volksmond wordt genoemd, de heer
A. van Noortwijk, heeft de bankrekening
van 2 miljoen door de Rotterdamse offi
cier van Justitie laten blokkeren. Onge
veer 1500 winkeliers en vele duizenden af
nemers of spaarders, verspreid door heel
Zuid-Holland, zijn bij deze zegelactie
aangesloten.
De sinds de oprichting bestaande com
missie van de KES, bestaande uit vijf
winkeliers en een accountantsbureau is
volgens de heer Van Noortwijk niet lan
ger geschikt voor het beheren van
het geld, dat in effecten en obligaties is
vastgelegd. De commissie heeft de win
keliers nadrukkelijk verzocht geen zegels
meer uit te geven.
Er zal nu getracht worden een rechter
lijke beslissing te krijgen.
zou hebben afgezien van zijn aanspraken
op de troon en van plan zou zijn om in
Frankrijk te gaan wonen. Prins Bernhard
zou daarbij bemiddeld hebben.
Niets is minder waard, want door de
groeiende strijd tussen de monarchisten
van Juan Carlos en de republikeinen, is
het spel van Charles de Bourbon-Parma
nog steeds niet uitgespeeld. In een recent
interview heeft hij opgemerkt: „ik zal al
tijd Spanje blijven dienen, naar gelang de
omstandigheden dat van mij eisen".
Daar is thans een verklaring van prin
ses Irene bij gekomen. Zij heeft ge
zegd: „de politieke en economische acti
viteiten van mijn man en ook zijn per
soonlijke leven zijn zozeer met Spanje ver
bonden, dat ik niet inzie waarom wij er
gens anders zouden moeten gaan wonen.
Ons thuis is in Spanje en wij zijn van
plan daar altijd te blijven".
Op een vraag wat er waar is van de
berichten dat zij in Nederland een huis
zou hebben gekocht, omdat zij zoveel
heimwee naar haar vaderland had, ant
woordde zij: „wij hebben geen enkel huis
in Nederland gekocht en wij denken er
ook niet over dit te gaan doen. Als Car
los en ik naar Nederland gaan, dan doen
wij dat om mijn familie te bezoeken. Dan
logeren wij vanzelfsprekend in het huis
van mijn ouders, in paleis Soestdijk."
In verband met de critiek die nog steeds
op haar man in Nederland bestaat, zei
zij: „de critiek in een deel van Nederland
is waarschijnlijk ontstaan, omdat men
niet de kans heeft gehad mijn man vol
doende te leren kennen. Ik geloof dat men
noch een persoon, noch een land mag be
oordelen zonder een grondige kennisma
king. Carlos is een dynamisch mens met
een grote interesse in alles, en heus, het
is uitermate plezierig en interessant, om
aan zijn zijde te leven."
Ondervraagd over de critiek die tegen
woordig wordt geuit op prinses Beatrix en
haar verloofde Claus von Amsberg, zei
prinses Irène: „Ik geloof dat de houding
van een deel van het volk tegenover ons
voorkomt uit de genegenheid die men al
tijd voor ons heeft gehad. Men beschouwt
onze familie als een soort persoonlijk
eigendom en ons alsof wij de eigen doch
ters van het hele volk zijn. Ik vind dat
heerlijk. Maar als wij die gehechtheid aan
ons accepteren, dan moeten wij ook het
risico willen aanvaarden van veel critiek.
Maar de critiek onder elkaar en-famille
betekent niet een gebrek aan liefde, maar
werkelijk het volledig tegenovergestelde."
Advertentie
Advertentie
HOFLEVERANCIER
GROTE HOUTSTRAAT 81 Ao. 1800 HAARLEM
Een hobo is een blaasinstrument van
palmboomhout waarop geblazen wordt
door een rieten mondstuk. Het geluid is
helder en scherp.
De naam hobo, in het Italiaans oboe,
in het Engels hautboy of oboe, in het
Duits eveneens oboe, is ontleend aan
het Franse hautbois, uitgesproken oboa,
waarin hauthoog betekent en bois:
hout. De eigenlijke betekenis is dus:
hoog klinkend hout. Het Franse woord
bois correspondeert met Nederlands
bos, Engels bush en Zweeds buske. De
grondbetekenis van al deze woorden is:
zwellen, groeien. Een bos is dus
eigenlijk: datgene wat gegroeid is. Ook
buil en buidel behoren tot deze woord
familie, want ze duiden aan wat ge
zwollen en rond is.
Met het accent op de eerste letter
greep betekent het woord: regel en in
het bijzonder: volgens strenge regels
opgebouwd kettinggezang, waarbij de
ene partij na de andere invalt. Ligt
het accent op de tweede lettergreep,
dan betekent kanon: stuk geschut met
lange loop. In beide betekenissen moet
de oorsprong van het woord gezocht
worden in het Latijn en Grieks. In die
beide talen betekent can na: rietstengel
en vandaar: richtsnoer, regel. Een ver
grotende vorm van canna in het
Italiaans is: canone dat dus zowel:
strenge regel als: grote, zware buis be
tekent. Het woord is zoals vele mili
taire termen via het Frans in het
Nederlands gekomen.
Het werkwoord brassen betekent:
gulzig en overdadig eten en drinken,
zwelgen, slempen. Het Duitse woord
is prassen. Men gaat voor de verkla
ring van het woord uit van een Ger
maanse stam bras die betekende: la
waai en die misschien verwant is met
bassen: het blaffen van grote honden.
In het Middelnederlands sprak men
niet van brassen, maar van brasseren,
ontleend aan het Franse brasser: door
elkaar roeren, brouwen. Men meent
dat het bovengenoemde bras: lawaai,
identiek is met bras: mengelmoes,
poespas, rommel, dat brasseren heeft
opgeleverd en redeneert dan dat bij
het werkwoord brassen zowel past het
begrip: lawaai maken als het begrip:
morsen, rommel maken.
In de betekenis: bestuurder van een
vliegtuig is piloot natuurlijk een jong
woord. Maar in verwante betekenissen
is het al heel oud. De oorsprong moet
worden gezocht in het Griekse woord
pedon, dat roeiriem betekende. Een
riem werd ook gebruikt als roer en
pedotes betekent dus: stuurman. Via
Sicilië is dit woord in het Italiaans en
in andere romaanse talen gekomen,
eerst in de vorm pedoto, daarna in de
vorm piloto. Dit leverde het Franse pi
lote en het Duitse en Engelse pilot op,
hoe verschillend ook uitgesproken. In
oude Nederlandse geschriften vindt
men ook de schrijfwijze peïlloot. Die
berust op de misvatting dat de woor
den piloot en peillood iets met elkaar
te maken zouden hebben.
Nu de Sint en Piet weer weg zijn
Naar hun Spaanse vaderland;
Nu men niet meer hoort van maagpijn
Of van scheuten in 'n tand
Als gevolg van 't vele snoepen
Van banket en marsepein,
Hoort men reeds de Kerstmanroepen:
„Weldra zal het kerstmis zijn!"
Korter worden steeds de dagen;
Duisternis verdrijft het licht
(En men hoort de klagers klagen
Over koude, griep en jicht...),
't Licht dat lang op zich laat wachten
En steeds korter bij ons blijft,
Tot straks, in de NACHT DER
NACHTEN,
Het de duisternis verdrijft!
Tóch, in deze donk're tijden,
In dit trieste winterweer,
Gaat men zich alweer verblijden;
Voelt men reeds de kerstmissfeer!
In de winkels ziet men boompjes,
Waarin, brandend, kaarsjes staan.
En we denken aan de oompjes,
Die ons straks verrassen gaan
Domme, vetgemeste ganzen
Wachten óók op 't grote feest
En wij zien ons zelf al schransen
Van zo'n bruin-gebraden beest
Dennebomen staken 't ruisen,
Nemen afscheid van hun woud;
Staan straks in miljoenen huizen
Op een kruis van vurenhout.
Weihnachtsstollen, appelflensjes,
Kerstgebak en warme grog
Maar denk óók eens aan de mensjes
Zonder warme jas of rok!
JAN WIELING
Heus, ze zijn er nog!
„Bijzondere Hulp" helpt waar dit
nodig is!
N.B.
Dit vers telt zesendertig regels.
Voor élke regel vraag ik slechts
vijf cent!
Niet van de krant, die geeft de ruimte
En doet en geeft nog meer. Dat is
bekend!
Wèl, zesendertig maal één stuiver,
„Een tachtig" dus, van ieder die
dit leest,
Maakt een bedrag gewoon
fantastisch!
„Maar," vraagt u nu, „wie krijgt
hiervan het meest?"
Niet ik ik rijm pro Deo! maar zij
of hij, die, door bijzondere nood
gekweld,
Geen uitweg ziende, wordt geholpen
Door u, via „BIJZONDERE HULP"
met geld!!
J.W.
P.S.
Alweer twaalf regels! Wat denkt u?
't Kan niet op? Nou, en of!!
Giro 273107, ten name van Haarlems Dag
blad; op het strookje a.u.b. vermelden:
„Bijzondere Hulp".
Vele sportliefhebbers zullen zondag 13
december genoten hebben van het sublie
me spel dat de voetbalvereniging „Haar
lem" ten beste gaf. Het is al jaren gele
den dat men een dergelijke voorhoede
aan het werk kon zien.
Minder aantrekkelijk was het vele vuil
dat rondom het Haarlem-terrein ligt. Op,
maar vooral vóór de staantribunes was
het een bende van je welste. Zou de
vereniging Haarlem of de gemeente Haar
lem, als eigenares van deze sportcomplexen
hieraan niet wat meer aandacht kunnen
besteden? C. de KONING, Haarlem.
Het college van Burgemeester en Wet
houders van Rotterdam krijgt de beschik
king over een atoombomvrije vergader
zaal. i
Een berichtje, dat daar, als het ware
triomfantelijk, staat in Haarlems Dag
blad van 10 december, maar dat bij na
der bekijken tot overdenking noopt.
Wat moeten we met zo'n berichtje? Blij
zijn (voor het college), jaloers zijn (zij
wel en wij niet) of liever de schouders
ophalen?
Van tweeën één: óf er valt nooit een
atoombom in de buurt van Rotterdam en
dan is de schuilkelder overbodig, óf het
gebeurt wèl, en die mogelijkheid dient
nuchter te worden overwogen, trouwens
de genoemde schuilkelder vraagt erom.
Wie op de hoogte is van geschiedenis,
weet dat het in de historie zelden is voor
gekomen, dat in uiterste nood niet de
uiterste middelen werden aangewend.
Atoombommen zijn er nu eenmaal en de
mogelijkheid dat ze ooit gebruikt zullen
worden is helaas reëel. Zijn er niet in een
met ons verbonden staat velen die om
het gebruik ervan vragen? Weliswaar
niet op Rotterdam, maar in een van hier
en van daar ver verwijderd land, waar
een ideologie wordt aangehangen, die
niet strookt met die van genoemde bond
genoot. En melden de kranten niet, dat
de regering van genoemde staat niet
positief wil verklaren, géén atoombom
men te zullen gebruiken? Na welke
eventuele gebeurtenis het hek van de
dam zou kunnen zijn en bij wijze van
kettingreactie een nieuwe wereldoorlog
zou kunnen ontbranden.
Wij Nederlanders zijn nuchter en niet
gespeend van critische zin. Behalve, naar
het schijnt, op het gebied van bewape
ning en wat daarmee samenhangt. Toen
in 1914 de eerste wereldoorlog uitbrak,
nadat we hier geslachten lang niet an
ders dan vrede gekend hadden, konden
we ons eenvoudig niet indenken dat we
er mogelijk in betrokken konden worden.
En ons kinderlijk vertrouwen werd be
loond. Was het daarom, dat we in 1939-
1940 weer op zo iets hoopten en op
hoog gezag rustig gingen slapen? Toen
het kwam, moest het wel een ramp wor
den. Maar nu, in 1965, nu zijn we waak
zaam en gaan onverdroten voort ons vol
te stoppen met wapentuig (bij de afleve
ring noodzakelijkerwijs al vaak verouderd)
dat het in 1940 uitstekend zou hebben ge
daan, maar niet anders dan op conventio
nele wapens berekend kan zijn. Dat een
eventuele nieuwe oorlog met z'n nucleaire
wapens een totaal ander karakter zal
hebben en onvoorstelbaar vernietigend zal
zijn, daarvoor sluiten we maar liever
onze ogen. Steeds maar doorgaan met
nieuwe miljoenen te voteren ter vervan
ging van verouderd materieel. En zodoen
de, en dat is het fatale, bij het liever
niet te veel denkende deel van de goe
gemeente (de meerderheid?) een illusie te
scheppen van betrekkelijke veiligheid. An
dermaal: „Ga rustig slapen".
We wéten dat we tegen atoombommen
niets kunnen uitrichten. Evacuatie van
bedreigde gebieden is, aarzelend door de
regering toegegeven, ondoenlijk. Trou
wens, waar zouden we heen moeten? Het
enige is: zo doeltreffend mogelijk streven
naar afwending van de verschrikkelijke
dreiging, en in geen geval de bommen
aantrekken. De regering zou bij voorbeeld
steun kunnen verlenen aan het plan van
de Poolse minister Rapacki om Midden-
Europa atoomwapenvrij te houden of te
maken en aldus te neutraliseren. Waar
om zou de Benelux zich niet kunnen ver
in deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publlkatie aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publlkatie zijn;
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De inzender moet de brie! met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).
De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publlkatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meningen of
argumenten.
Je zou zo zeggen: wat weet de Viet-
cong van het kerstfeest? Blijkens de be
richten in ieder geval dit dat het een
verwijzing is naar VREDE. Daarom bo
den ze voor de kerstdagen een wapen
stilstand aan. Een pauze om wat lol te
maken aan deze zijde. Zouden de Azia
ten begrijpen dat oorlog in strijd is met
het Evangelie? Wij doen alsof het samen
gaat: Amerikaanse vliegtuigen bombar
deren Noord-Vietnam, enzovoort. Ik weet
heel goed dat vrede niet ontstaat door
een toverformule, maar ik protesteer te
gen de mening dat de strijd tegen de
communisten een christelijke zou zijn.
Christenen strijden tegen onrecht en ar
moede met middelen van naastenliefde,
zo niet dan verloochenen we Christus en
dan is het Kerstfeest van ons één brok
huichelarij.
A. W. H. NOORDA, hoofd ener school,
Haarlem.
klaren vóór aansluiting bij de groep
Tsjechoslowakije, Polen, Oost- en West-
Duitsland? Het binnenhalen van Ameri
kaanse atoomladingen kan niet anders
dan averechts werken. Kan men in
gemoede menen, dat bij zo'n stand van
zaken ons land ongemoeid zou blijven,
als het ooit tot een treffen zou komen
tussen Amerika en Rusland?
Maar goed, volgens onze tweede veron
derstelling valt er een A-bom of zelfs
H-bom op of nabij Rotterdam. Roep u
even de kaart van Nederland in herinne
ring, samengesteld door wetenschappelijke
onderzoekers van de Groningse universi
teit, waarop de uitwerking van één bom
op Nederland wordt uitgebeeld. Die kaart,
die u overigens in de desbetreffende t.v.-
uitzending niet hebt mogen zien vanwege
de te onstellende echtheid. (Ga rustig
slapen). Nu dan, op Rotterdam valt de
bom. De raad heeft tijdig een seintje ge
kregen en is in z'n schuilkelder. Net op
tijd weten ze hun waterdichte stalen deu
ren achter zich en de BB dicht te trek
ken met buitensluiting van een aantal
dringende minder bevoorrechten. En dan
gebeurt het. Het gemeentebestuur blijft
geruime tijd ondergronds en bezint zich
misschien op te nemen maatregelen. En
als ze dan weer boven komen zie
Hirosjima in vergrote afmeting.
Ja, wat moeten we met zo'n onwezen
lijk berichtje? Schouders ophalen maar.
A. HOVENKAMP, Haarlem
Toen na de bevrijding ons land weer
opgebouwd en bewoonbaar gemaakt
moest worden, kwam er een zekere vorm
van overleg tot stand tussen onderne
mers en vakcentralen. Op zich zelf was
het een goede zaak dat de twee belang
rijkste partijen in het produktieproces ge
legenheid kregen met elkaar te overleg
gen. Een minder goede zaak was het ge
brek aan realiteitszin van velen. Zij
meenden een grote verandering te kun
nen constateren in de verhouding tussen
werknemer en ondernemer. Het ontging
hun dat de twee partijen op een voor
naam punt tegengestelde belangen had
den.
Een ondernemer probeert van het in de
onderneming gestoken geld zoveel moge
lijk profijt te trekken. Niet omdat hij zo
hebzuchtig is, maar omdat de hoofdspel
regel van onze maatschappij dat zo voor
schrijft. De werknemer van zijn kant wil
van de in de onderneming gestoken ar
beid zoveel mogelijk voordeel trekken.
Niet omdat hij zo'n platte materialist is,
maar omdat de spelregels van de maat
schappelijke omgang dat zo willen. En
daar winst en loon uit dezelfde pot moe
ten komen hebben ondernemers en werk
nemers op dit punt tegengestelde belan
gen.
Ik verbeeld me niet iets nieuws naar
voren te brengen. Deze feiten en hun sa
menhang zijn al meer dan honderd jaar
bekend. Maar na de bevrijding was er bij
de leiding van beide groepen nu een
maal een neiging deze harde feiten niet
te willen zien. Zij droomden over de uit
wissing der tegenstellingen, maar gingen
aan de eis van een verandering der
maatschappij met gesloten ogen voorbij.
Nu gebeuren er de laatste tijd dingen
die een einde dreigen te maken aan dit
kinderlijk-naïeve gedroom. Het overleg is
stuk. Bedrijven worden, zonder voorken
nis van de werknemers, gesloten. En
dan, in een moment van inzicht, zegt
drs. Nederhorst: „Ik dacht niet, dat zo
iets nog mogelijk was in Nederland."
Had hij maar wat meer op zijn socialis
tisch inzicht vertrouwd dan op wens
dromen. Stellig zou hij zich dan niet zo
vergist hebben.
Verder merkt hij op dat de kapitaalver
schaffers geen schade lijden, in tegenstel
ling tot de duizend op straat gezette
werknemers. Had de doctorandus werke
lijk iets anders verwacht?
Schamper zegt hij dan: „Men spreekt
tegenwoordig vaak van medewerkers als
men arbeiders bedoelt", waarna hij op
merkt, dat dit in bepaalde gevallen ten
onrechte geschiedt. Dit laatste, ben ik
maar ten dele met hem eens. Zolang de
onderneming je kan gebruiken, ben je
medewerker. Als je arbeid niet meer no
dig is ga je eruit. Zo hoort dat in het
kapitalistisch stelsel. Wanneer dat stelsel
je niet aanstaat omdat het onrechtvaar
dig is moet je proberen het te verande
ren.
Misschien komt de tijd weer om aan
dacht te gaan schenken aan de inhoud
van het socialisme. Misschien kan er
overwogen worden of het toch niet beter
is de onderneming te laten beheren door
wie er werken. Misschien is het al tijd
om van medewerkers mede-beslissers te
maken. Of de partij van drs. Neder
horst al zover is, mag op goede gronden
betwijfeld worden.
W. HARMS, Velsen-Noord
In uw blad van 10 december komt een
foto voor van op elkaar gestapelde blok
ken brons, welke blokken de gemeente
Den Haag zou willen kopen voor 375.000
gulden.
Ik denk, dat vele lezers van uw krant,
evenals ik, enige tijd stomverbaasd op
deze foto bleven staren van welke mens
noch duivel ons zou kunnen overtuigen,
dat dit nu Kunst is.
Een lief ding zou ik willen verwedden,
dat niet één op de honderd Hagenaars,
persoonlijk gevraagd, het mooi en goed
zouden vinden, dat ook van hun belas
tinggeld deze „kunst" wordt gekocht.
Beschouwd in het licht van het gebrek
aan geld voor nuttige en nodige instellin
gen, voor welke bijna wekelijks collecten
worden gehouden op straat en langs hui
zen, dan lijkt me een uitgave voor be
doeld kunstprodukt, zacht gezegd, onver
antwoord.
T. VAN MOORSELAAR—GROOT,
Santpoort.
De kerstboom staat in al zijn pracht
Ze zingen weer van Stille Nacht
In mensen een welbehagen
Ik durf me er niet aan wagen.
„Vrede zij u allen" in Christus' leer
Maar de meesten leggen het naast zich
neer
Ze zingen heel rustig „vrede op aard
Met de hand op de knop en aan 't
zwaard.
De kind'ren kijken met blijde
gezichtjes
Naar mooie ballen en schitt'rende
lichtjes
Lieve gezichtjes, kinderlijk zacht
Stille Nacht, Heilige Nacht.
Men gaat naar de kerk in grote drom
men
Tegelijk sterven kind'ren door vallende
bommen
De vijanden worden ons opgedrongen
Mens, wat zijt gij begonnen.
Ouders, denk toch aan uwe kind'ren
Doe iets om d'oorlog te verhind'ren
Ge hebt toch een eigen, vrije wil
Sta daar eens met Kerstmis bij stil.
Zeg aan God in al uw gebeden
Ik weet het er is genoeg geleden
Wij hebben op aarde Uw liefde ver
kracht
Stille Nacht, Heilige Nacht.
T. VAN MOORSELAAR-GROOT
Santpoort.
Advertentie
ruime parkeergelegenheid
alle winkels binnen 100 meter
2000 m2 verkoopruimte met per
soonlijke bediening
Ook bereikbaar met buslijn 1
Advertentie
V- 2.
