VAN NIEL „Vijf" wachten op antwoord van de Franse regering Dr. H. Riemens HORLOGES Wereldnieuws Van dag tot dag Brag naar P.S.P» Haast Samen de planeten gaan onderzoeken" Adenauer gaat met De Gaulle praten Reorganisatie van Franse regering? REUMATISCHE PIJNEN EN TOCH GELUKKIG Oorlog in Vietnam kost veel dollars Staken in Spanje nu toegestaan J DINSDAG 21 DECEMBER 1965 3 Mr. Luns: „Wij zijn niet bereid tot concessies VERZOEK van HOOIJ WIJNHANDEL BESTEL NÜ „Boter of kanonnen - met beperkingen - (Op de <^raatótocl ETERNA OMEGA TISSOT 9 De afgescheiden communistische C^rt- zak-groep, die sedert haar excommuni catie uit de C.P.N. via haar orgaan „De Brug" interessante critiek heeft ge oefend op de communistische partijlei ding, heeft zichzelf nu geliquideerd en haar leden aangeraden zich achter de po litieke beginselen van de P.S.P. te scha ren. In feite betekent dit geen grote overstap. De groep Socialistische Wer kers Partij heeft sinds haar oprichting in 1959 blijk gegeven van een principiële verwerping van belangrijke communisti sche uitgangspunten, zonder haar socialis tische beginselen ontrouw te worden. Veel meer zelfs heeft zij die socialisti sche „trouw" tot basis van haar ongenoe gen gemaakt en op deze manier bijna automatisch een nadering tot de P.S.P. voorbereid. Het linkse socialisme van Gortzak c.s. heeft een nationaler karakter verkregen, doordat zijn breuk met de C.P.N. tegelijk een breuk met het internationale commu nisme betekende, al lopen de gedachten van linkse socialisten en communisten ten aanzien van bepaalde internationale vraagstukken uiteraard parallel. Dat geldt echter ook voor de P.S.P., die gegrond vest is op een doorbreking van het zwart witte patroon van tegenstellingen en een zo sterk mogelijke ontkrachting van ideo logische denkschema's bij de oplossing van politieke vraagstukken. De P.S.P. zal haar nieuwe leden echter de conditie moeten stellen, dat zij zich schikken in de geldende politieke positie dezer partij en haar zeker niet moeten proberen te verleiden tot een soort van verwaterd nationaal-communisme, dat door de PSP juist zo krachtig wordt verworpen. BRUSSEL. De vijf partnerlan- den van Frankrijk in de E.E.G. wach ten op het definitieve antwoord van de regering in Parijs om de onder handelingen in de E.E.G. te hervatten. Zij zijn gisteren in een ministerraad van de E.EG. in Brussel bijeenge komen om het verslag aan te horen van het overleg, dat de Italiaanse mi nister van de Schatkist, Colombo, als oorzitter van de ministerraad heeft gevoerd met de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Couve de Mur- ville. Vermoedelijk nog deze week zal de Franse regering haar definitieve stand punt bepalen. „Ik' heb de indruk, dat de Franse houding wat soepeler zal zijn," zei minister Luns gistermiddag na afloop van de bijeenkomst. „Het is trouwens een Frans belang de EEG niet de rug toe te draaien", voegde hij hier aan toe. „Met zekerheid kan ik zeggen, dat de „vijf" niet bereid zijn enige concessie te doen wat de afschaffing van het vetorecht in de EEG en de bevoegdheden van de Europese commissie betreft" zei mr. Luns over het standpunt van de „vijf". De „vijf" hebben 13 en 14 januari als mogelijke datums vastgesteld voor de vergadering van de bijzondere EEG- ministerraad, waarop Frankrijk is uit genodigd de huidige situatie in de Er schijnt plotseling een enorme haast te moeten worden gemaakt met de invoe ring van omroepreclame, want minister Vrolijk wordt als het ware opgejaagd om zo snel mogelijk het startsein hiervoor te geven. Het resultaat zal dan zijn, dat hij alvast met radioreclame zal laten begin nen in begin 1966, waarbij de indruk ontstaat alsof die start niet in alle op zichten is voorbereid. De aandrang tot haast is uiteraard op geen enkele wijze bij het luisterend pu bliek tot uiting gekomen, al probeert een deel van de Kamer te suggereren dat dit intense verlangen afkomstig is uit het vertegenwoordigd kiezersvolk. Als men een juiste afspiegeling van de openbare mening van dit moment zou willen ver krijgen waarvoor ten aanzien van het omroepbestel de Kamer niet de juiste plaats is zou men wellicht kunnen af lezen dat een drastische verhoging van de reclame-budgets der bedrijven en een daarmee gepaard gaande verhoging van de prijzen het scapticisme van het publiek nog versterkt, waartegenover het „ge not" van de reclame-nieuwigheid in de echter een povere genoegdoening moet ne ten. Bij de huidige stand van zaken op de koopmarkt lijkt een bevrediging te zijn opgetreden op het gebied van de aanprij zing. Het publiek weet ook zonder etherre clame wel wat er te koop is en wat het kost, maar het beseft steeds sterker dat zijn eigen draagkracht langzamerhand wordt aangetast. Zou dat kopende en consumerende pu bliek dat tenslotte de etherreclame gaat betalen in de prijs van het produkt zo verlangend zijn om ook door radio en televisie nog eens nadrukkelijk te ver nemen, wat het niet meer kopen kan door de toenemende duurte? Want het zullen juist de kostbaarder, luxueuzer en misbare dingen zijn, die ex tra zullen worden aangeprezen door du re reclamecampagnes. tAAAIWWWWVUWWWWWWWWVWWIfWWUIflAAAAAAAIWWWIAIWWWWt/ WASHINGTON (AFP/Reuter) Pre sident Johnson heeft maandagavond op een banket in het Witte Huis ter ere van bondskanselier Erhard West-Duitsland uitgenodigd samen met de VS de zon en de planeten bijvoorbeeld Jupiter te on derzoeken. Ook andere Westerse landen zouden kunnen meedoen. Bij een gedachtenwisseling met presi dent Johnson heeft Erhard gesproken over een grotere deelneming van West- Duitsland aan de verdediging met kern wapens in NAVO-verband. Volgens de Westduitse regeringswoordvoerder Von Hase stelde de bondskanselier voor, dat de Bondsrepubliek deelneemt aan een vloot van Polaris-duikboten, die door de VS en Groot-Brittannië beschikbaar moet worden gesteld. Ook pleitte hij voor ,meer zeggenschap" van de Bondsrepu bliek in kernzaken. Hij vindt dat Bonn ook voortdurend op de hoogte moet wor den gehouden van hetgeen zich op kern gebied in het Westelijke bondgenootschap voordoet. Advertentie In verband met de enorme drukte, normaal voor de decembermaand, maar versterkt door de komende wet telijke prijsverhoging voor gedistil leerde dranken, adviseren wij u BONN (AFP) Konrad Adenauer, voor zitter van de Westduitse CDU, gaat in ja nuari naar Parijs op uitnodiging van pre sident De Gaulle. Dit is maandag mee gedeeld in politieke kringen in Bonn Adenauer zal met De Gaulle praten over „kwesties van gemeenschappelijke be lang." EEG te bespreken. Over de plaats van deze ontmoeting is nog geen beslissing genomen. Het is in ieder geval vrijwel zeker dat de Franse kabinetsraad vandaag een be spreking zal voeren over de jongste brief van de „vijf" zo meldt onze corre spondent in Brussel. Inmiddels is uit de gesprekken die minister Colombo heeft gehad wel duidelijk geworden dat Frank rijk blijft staan op een bijeenkomst van de ministers zonder aanwezigheid van de EEG-commissie en buiten Brussel. In dat verband wordt Luxemburg genoemd, dat immers een van de twee zetels van de gemeenschap is. Wat er tenslotte zal gebeuren, zal moe ten blijken uit de eerstvolgende bijeen komst met Frankrijk. Men zal waar schijnlijk aan het principe van de beslui ten met de gekwalificeerde meerderheid vasthouden, wat tegelijk betekent dat uit stel mogelijk zal zijn. Ook zal men wel tegemoetkomen aan de Franse eis, vol gens welke leden van de EEG-commissie zich in het openbaar niet al te zeer door hun politieke kleur mogen laten leiden bij het geven van een oordeel over de binnenlandse politiek van de lidstaten. Dat laatste slaat natuurlijk met name op dr. Mansholts aanvallen op de rege ring van generaal De Gaulle. PARIJS In Franse politieke kringen neemt men aan dat president De Gaulle in de regering-Pompidou verschillende wijzigingen zal aanbrengen. Men gelooft dat hij meer aandacht aan de sociaal-eco nomische sector van zijn binnenlands be leid zal gaan besteden. Hij heeft dat in zijn verkiezingscampagne min of meer toegezegd om stemmen van de arbeiders te verwerven. Het is 'n feit dat het inkomenspeil van de werkgevers en de aandeelhouders de af gelopen jaren onder het bewind van De Gaulle met 25 tot dertig percent is geste gen. De lonen van de werknemers gingen echter slechts met drie tot vijf percent omhoog. Die situatie is onhoudbaar gewor den. Men houdt er rekening mee dat de regering de rekening gepresenteerd zal krijgen voor die situatie. President De Gaulle zou veel arbeidson rust kunnen voorkomen als hij zijn be reidheid hieraan iets te doen duidelijk de monstreert. Men acht het niet onwaar schijnlijk dat de president nieuwe minis ters zal benoemen op Financiën, Binnen landse Zaken en Voorlichting. Men verheelt zich daarbij niet dat voor al de vervanging van de jonge en am bitieuze Giscard d'Estaing op Financiën De Gaulle heel wat problemen zal geven. Giscard is geen lid van de Gaullistische partij. Hij is de voorman van een con servatieve groepering in de Nationale Ver gadering, wier steun De Gaulle niet kan missen. Advertentie Leef opgewekt. Neem Togal tabletten. Bevrijdt U afdoende van reuma tische pijnen, ischias, spit, hoofd- en zenuwpijn. Morgen reeds mogelijk. Togal werkt snel en afdoend. Bij apoth. en drog. TOGAL 0.95; 2.40; 8.88. Advertentie TOSCA EAU DE COLOGNE Cl9?KENGASSE WASHINGTON (AFP) Verscheidene republikeinse en democratische leiders in de Verenigde Staten hebben gisteren in vraaggesprekken voorspeld, dat de uit voering van de sociale programs in de VS vertraagd zal worden als gevolg van de militaire inspanning in Vietnam. De leider van de republikeinse minder heid in het Huis van Afgevaardigden, Gerald Ford, zei dat men moest kiezen „tussen boter en kanonnen" en de kost bare sociale programs gezeefd moesten worden. Ook Mike Mansfield, het hoofd van de democratische meerderheid in de Senaat, zei te verwachten dat het zwaartepunt eerder op de strijd in Vietnam dan op de sociale programs zal komen te liggen. Zijn partijgenoot senator Gale McGee kondigde tenslotte aan, dat nieuwe belas tingen nodig zijn om zowel de strijd in Vietnam als de sociale programs te kun nen bekostigen. MADRID (Reuter) In Spanje is het stakingsverbod opgeheven door de volks vertegenwoordiging. Stakingen die een po litieke achtergrond hebben, blijven echter verbonden. Het voorstel werd met grote meerderheid aanvaard. Men is het erover eens dat de wet wil lekeurige interpretatie niet uitsluit. Ander zijds acht men het een stap vooruit dat het stakingsrecht nu in ieder geval in be ginsel wordt erkend. In de wet staat dat een staking niet de veiligheid van de staat in gevaar mag brengen. Zij mag ook de produktie niet in ernstige mate schaden. Advertentie. Een grote Zweedse vlieg tuigfabriek heeft in een krant een ad vertentie geplaatst waarin terugbezor ging wordt gevraagd van een stuk van een vliegtuigmotor, tijdens een proef vlucht verloren. Onze defensie in de NAVO Dat de Nederlandse defen sie nagenoeg alleen een rol te spelen heeft in het verband van de NAVO, spreekt zo van zelf dat men er nauwelijks bij behoeft stil te staan. Neder land heeft immers geen kolo niën meer, nog slechts enkele gebiedsdelen in de West, die in manschappen en in mate rieel maar weinig van onze defensie eisen Engeland volstaat in die gebieden al lang met politietroepen en de feitelijke betekenis van de mariniers of de legereen heden op de Antillen en in Suriname is geen andere. Zou er ooit een wereldconflict ko men waarin onze overzeese gebiedsdelen werden betrok ken, dan gingen de defen sieve taken daar deel uitma ken van de veel uitgestrektere opgaven der Noordamerikaan- se defensie in de Caribische wateren. Al in de tweede we reldoorlog was het zo gesteld. Het beroep, dat sommige mi nisters wel eens op de Kamers doen wanneer zij fondsen en schepen willen hebben, het beroep op onze taken in de West, verdient dan ook kri tisch te worden bekeken groot zijn die taken niet, en zij mogen ook niet uitgaan boven hetgeen overeenstemt met de toch geringe bevolking van die gebiedsdelen onge veer een half miljoen mensen in totaal. Om behalve in de West nog elders, naast de NAVO, een taak voor onze defensie te willen zoeken zou een soort Don Quichotterie zijn. Wij willen toch niet nog eens een tiendaagse veldtocht organi seren, of een bisschop van Munster stuiten in zijn op mars naar Groningen? Er be staat in onze wereld, zelfs voor de grote landen maar a fortiori voor de kleine, nog slechts collectieve zekerheid en die collectieve zeker heid wordt in ons geval ge bracht door de NAVO. Van waar het essentiële karakter van dit bondgenootschap én voor onze buitenlandse poli tiek én voor onze defensie. Uit het een en ander volgt, dat er een onverbrekelijk ver band moet zijn tussen onze defensie-inspanning en de eisen welke dit bondgenoot schap aan onze natie stelt. Het onbevredigende van de zaak is echter, dat de rege ring zich meestal in een waas hult, wanneer het gaat over wat de NAVO van ons ver wacht, wat zij eventueel van ons eist, en wat zij mogelijk toelaat omdat dit aan Neder landse defensieverlangens te gemoet komt. Wanneer bij voorbeeld minister De Jong in een recent debat in de Tweede Kamer verklaart, dat de NAVO gaarne zou zien dat Nederland kernonderzeeboten bestelde, dan weten wij in feite niet meer dan dat die aangelegenheid op één van de vele echelons van de NAVO ter sprake is gekomen. En dan is het mogelijk dat het ge sprek met de NAVO-functio- naris dit verloop heeft gehad. Van Nederlandse kant: „Ad miraal (of Secretaris-Gene raal, of wie ook wordt aange sproken), acht u het ook niet wenselijk dat de Nederlandse marine voor de uitoefening van haar taak in de NAVO technisch bij blijft?" En het antwoord: „Zeer zeker". Dan weer van Nederlandse zijde: „Houdt dit niet in dat onze marine over kernonderzeebo ten moet beschikken". Ant woord: „Dat kan het inhou den". Het is natuurlijk even goed mogelijk, dat de zaak een to taal ander verloop heeft ge had en dat de Nederlanders onder sterke druk zijn gezet door één of ander NAVO- onderdeel om toch vooral zo gauw mogelijk een paar van deze onderzeeboten te kopen. Alleen wij weten het niet, en wij tekenen daarom be zwaar aan tegen een soort be ïnvloeden waarbij schijnbaar voorlichting wordt gegeven, terwijl in werkelijkheid zomin de Kamerleden als de belas tingbetalers er iets wijzer door geworden zijn. Er moet, schreven wij, een onverbrekelijk verband be staan tussen onze defensie inspanning en de eisen welke de NAVO aan onze nationale gemeenschap stelt. Daarbij is de defensie als het ware de munt, waarin Nederland be taalt voor de verkrijging van 3en stuk collectieve zekerheid. De defensie steunt dan de buitenlandse politiek en is er een belangrijk instrument van. De hoegrootheid van deze defensie wordt uiteindelijk bepaald in onderhandelingen tussen de Nederlandse rege- ring en de NAVO. De uit komst van die onderhandelin gen is een zaak van groot ge wicht voor iedere dienst plichtige en voor iedere be lastingbetaler. Of de uitkomst van die onderhandelingen het cijfer x miljard gulden wordt of x y miljard, doet aan het effect van het buitenlands beleid niets af, evenmin als het er voor de kracht van de totale NAVO veel toe doet of Nederland komt met een mi nimale dan wel een maximale bijdrage. Nu willen wij geenszins be pleiten, dat de Nederlandse regering alles zou moeten zet ten op een minimale bijdrage verplichtingen zijn er om te worden nagekomen en van een bondgenootschap in geval van nood veel te mogen ver wachten, houdt in dat men er in vredestijd het zijne voor doet. Maar evenmin willen wij bepleiten, dat de Nederlandse regering zou moeten streven naar een ook maar iets hogere bijdrage dan redelijk zou zijn. Omdat dit zou ingaan tegen zeer wezenlijke belangen van ons land en zijn burgers. Nu weten wij van deze soort onderhandelingen, tussen de regering en de NAVO, totaal niets af en het is misschien begrijpelijk dat op dit punt de regering niet heel ver gaat in haar voorlichtingstaak die zij toch, in het algemeen geno men, heeft telkens wanneer het om essentiële belangen van de burgers gaat. Maar wij kunnen uit de resultaten, zo als zij voor een ieder blijken, het nodige afleiden. Onze krachtsinspanning op defensiegebied is af te lezen in geld maar in dit opzicht is het vergelijken met de an dere NAVO-leden met een verschillende levensstandaard, een verre van gemakkelijke zo niet een onmogelijke zaak. Wij kunnen onze bijdrage ech ter ook vaststellen in man kracht, en haar meten naar de duur van de dienstplicht in ons land. Doen wij het laatste, dan blijkt dat Nederland wel ongeveer de langste dienst plicht heeft van alle NAVO- landen en dit niettegenstaan de het feit, dat in ons land de lichtingen vergeleken met de totale bevolking groter zijn dan in bijna alle andere lan den van de bondgenoten.' Onze rekruten worden dus niet alleen langer onder de wapens gehouden, maar in verhouding tot de totale be volking zijn hier ook meer militairen in dienst. Al in 1934 schreef de toen malige kolonel De Gaulle in zijn „Vers l'armée du métier", dat oorlogvoering een zaak moest worden van een klein, technisch door en door onder legd beroepsleger een les die blijkbaar aan onze defen siedeskundigen nog altijd is voorbijgegaan. Niet alleen heeft het grote bezwaren om een omvangrijk leger van rekruten op te lei den, dat die technische vaar digheid nooit kan bereiken, maar ook lijdt de burger maatschappij ernstig onder het gebrek aan arbeidskrach ten, dat hiervan het gevolg is. Een tekort, dat die maatschap pij poogt op te vullen met vreemdelingen van her en der, met alle bezwaren die dat oplevert. Wij mogen uit de feiten be sluiten, dat de Nederlandse regering in haar onderhande lingen met de NAVO over onze bijdrage gestreefd heeft naar een maximale bijdrage een politiek die ons buiten lands beleid geenszins vereist en die voor het land, ook financieel, uitgesproken scha delijk is. Dat Nederlandse dienst plichtigen ongeveer dubbel zo lang als Belgische onder de wapens worden gehouden, is op zichzelf mede gezien de grootte van de lichting hier al heel vreemd. Nog vreem der wordt dit echter, wanneer men bedenkt dat Nederland wel en België niet een marine van enig belang bij de NAVO in te brengen heeft waar voor compensatie gevraagd zou mogen worden in de vorm van een kleinere leger- bijdrage. Het is onze hoop dat de enkele kritische geluiden, die onlangs in de Kamers en daarbuiten te beluisteren vie len, tot een stroom zullen aanzwellen om zo de regering te brengen tot een redelijkere politiek want zoals het nu gaat, hoeft het echt niet. Oma's toekomst Amerikaanse professoren zijn vaak in het kleine nieuws. Soms denk ik zelfs dat ze in ogenblikken van neerslachtigheid door journalisten wordey. uitgevonden. Neem bijvoorbeeld dr. Donald Lindsley. Hij zou, naar ik in de krant lees, hoog leraar in de psychologie aan de universi teit van Californië zijn. Dr. Lindsley maakt zich, geheel ongevraagd, zorgen over de toekomst en wel in het bijzonder over de massa's vrije tijd waarover de mens in de toekomst zal kunnen beschik ken. Waar je je al geen zorgen over kunt maken. Dr. Lindsley heeft het speciaal op de vrouwen voorzien. „Kijk eens naar de Amerikaanse huisvrouwen met hun ontel bare arbeidsbesparende apparaten"zo roept de grote psycholoog vertwijfeld uit. Wij kijken. En wat zien we althans, wat ziet de professor? „Nadat zij hun kinderen hebben grootgebracht worden zij verveeld, neurotisch, dik, drankzuch tig en zelfs misdadig". Als echte Europeaan had ik allang het vermoeden dat er iets mis was met Ame rika, maar ik kon toch nooit precies de vinger leggen op wat er dan wel mis was Maar goed, dat is nu duidelijk: het zijn al die vette Amerikaanse vrouwen, die zich alcoholisch lallend aan de misdaad overgeven, inplaats van hun vingers te branden aan een eerlijk houtfornuis en lekkere potjes te koken voor hun heer en meester, als die thuiskomt van het ver vaardigen van arbeidsbesparende appara. ten. Hoewel ik me zonder al teveel moeite kan voorstellen dan een mens, nadat hij een jaar of twintig van het toch al niet buitensporig lange leven heeft doorge bracht met het grootbrengen van zijn kin deren (en dan vaak nog met een ave rechts resultaat) weieens met neurotisch bevende handen naar de fles wil grijpen, zie ik toch heel goed in welke gevaren in zo'n gedrag schuilen vooral voor de man. Wat die arbeidsbesparende apparaten betreft gaan we hier in Europa hard de Amerikaanse kant uit en daarom geloof ik dat het hoog tijd wordt dat we ons gaan bezighouden met de vrijetijdsbeste ding van de vrouw. Doen we dat niet, dan zitten we over een tijdje opgescheept met een generatie van moordendplunderend en brandend door het land trekkende grootmoeders. Het hoge woord commis sie" vloeit mij hier bijna werktuigelijk uit de pen. Hoe kunnen we de vrouw, na dat ze haar kinderen heeft grootgebracht, opvangen? Persoonlijk zie ik veel heil in het oprichten van gezelligheidsverenigin gen met eigen lokalen, waar vrouwen elkaar kunnen ontmoeten en waar ze on der het genot van een kopje slappe thee en een gezellig breiwerkje leuk een beet je met elkaar kunnen babbelen. En dan bij de deur een paar stevige kerels die ervoor zorgen dat de dames hem niet stiekum naar het café om de hoek sme ren. En dr. Lindsley als een soort opper- oom in verband met de supervisie en het inschenken van de thee. Als we het goed regelen kunnen wij mannen ons dan pas goed neurotisch en drankzuchtig aan de kleine en grote mis daad overgeven. Remco Campert Advertentie MET GOUDEN BAND VANAF 430.— GROTE HOUTSTRAAT 86. HAARLEM Speciaalzaak sinds 1883 Ingestort. Zeventien lijken zijn geborgen uit het hotel Luz in Havanna dat is in gestort. Gevreesd wordt dat onder het puin nog elf mensen liggen. Bij de in storting zijn zeker vijftig mensen ge wond. Medezeggenschap. De Italiaanse voorzit ter van het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen (ICFTU), Bru no Storti, die in San Francisco de con ventie van de AFL-CIO heeft bijge woond, wenst, dat de internationale ar beidersbeweging meer medezeggen schap krijgt in de VN en andere we reldorganisaties. Peron. Maria Martinez de Peron, de knappe echtgenote van ex-president Juan Peron van Argentinië, heeft in Salta gezegd, dat haar echtgenoot bin nenkort naar Argentinië zal terugkeren. Artsenstaking. De Italiaanse ziekenhuis artsen zijn voor 72 uur in staking. Zij eisen nieuwe arbeidscontracten en vas te salarissen. Ze zullen alleen spoedge vallen behandelen. Weerballons. De Russen hebben er bij de Zweedse regering over geklaagd dat Zweden weerballons over de Sovjet- Unie laat zweven. De Russen willen, dat de Zweedse regering onmiddellijk maat regelen neemt om „nieuwe schendingen van Russisch grondgebied te voorko men." Voedselcoördinator. René Verdon, de Franse kok van het Witte Huis, heeft ontslag genomen omdat hij het niet eens is met sommige suggesties die hem bereiken sinds de Johnsons een „voed selcoördinator" uit Texas in dienst hebben genomen. De 41-jarige, gezette, Verdon die de heerlijkste maaltijden voor beroemdheden heeft bereid, werd in 1961 door president Kennedy in dienst genomen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1965 | | pagina 3