Cyprus-resolutie is deceptie
voor Turken en Grieken
„Onbruikbare overwinning
van Makarios' kameraden"
Busongeluk
eist 37 doden
f
Robert Jungk waarschuwt
voor de technologie
GROEN&Co
Onderwijshonger in Mozambique
(<P>
RUYS&CO
reisagenten
Wereldnieuws
r
Van dag tot dag
Een comité
Cambodja zal van
China hulp krijgen
Vietcong herhaalt
bestandsoproep
raatótoel
y RIJD AG 24 DECEMBER 1965
CAMBODJA
ATHENE Maximale voldoening op Cyprus, gemengde gevoelens in
Griekenland en grote teleurstelling in Turkije. Zo kunnen de reacties wor
den samengevat op de met 47 tegen vijf stemmen bij 54 onthoudingen in de
Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aangenomen resolutie, die
voor Cyprus volledige soevereiniteit en onafhankelijkheid bepleit en op
alle landen een beroep doet „zich te onthouden van elke inmenging en de
souvereiniteit, eenheid en onafhankelijkheid van de republiek Cyprus te
respecteren." In de Turkse hoofdstad Ankara waren het natuurlijk vooral
de oppositiebladen, die zich roerden. „Cyprus verloren, alles verloren", al
dus een van de koppen. Maar ook in regeringsgezinde kringen is men te
leurgesteld. En studenten hielden in Ankara een stille protestmars naar het
gebouw van de plaatselijke V.N.-vertegenwoordiging.
Negatief succes
Veevoer
Centrale verwarming
„Duiker" oliebranders
„Duiker" aardgasketels
(Van onze redactie buitenland)
„De hutten waarin ze komen te wonen zijn van leem met een vloer van
cement. Slechts één van deze hutten heeft een goed dak, de andere lek
ken. In geen van de hutten is meubilair. De studenten slapen op een
cementen vloer, slechts enkele beschikken over een matras. Er zijn prak
tisch geen dekens: één per vijf studenten. De vluchtelingenkampen waar
in zij zijn ondergebracht, zijn verschrikkelijk overbevolkt. Negen stu
denten slapen in een kamer van 3,5 bij 3,5 meter. De sanitaire voorzie
ningen zijn onvoldoende. Voor hun maaltijden beschikken zij per
groep van 26 mensen slechts over twee pannen en een dozijn borden
en koppen. In geen van de hutten is elektriciteit. Als ze aan het einde
van de middag uit school komen en hun eten hebben klaargemaakt, dan
is het bijna donker, zodat ze geen huiswerk meer kunnen maken".
Massale vlucht
Denken
Op (de
M. Mok
Zomer eilanden cruise.
r
e
In ons land is nu ook een comité op
gericht, dat zich ten doel stelt de versprei
ding van kernwapens tegen te gaan. Zel
den zal een comité het -levenslicht hebben
gezien met zo'n bovenmenselijke ambitie
als basis. Niettemin kan het zin hebben,
actie te voeren voor dit doel. Al zou een
bezinning in Nederlandse kring op de on
metelijke gevaren van een atoombom
wedloop het uitsluitende resultaat van de
ze actie zijn, dan nog zou het te prijzen
vallen dat men bereid is geweest tijd en
moeite beschikbaar te stellen.
De verspreiding van kernwapens is ook
zelfs in groot internationaal verband ge
zien een bijna natuurlijke onvermijde
lijkheid. Al zou Nederland zijn totale po
litieke macht in de weegschaal gooien,
dan nóg zou het effect praktisch nihil zijn.
Die macht, gecombineerd met de mach
ten van al zijn kleine en grote bondgeno
ten, reikt namelijk niet verder dan de
kring der NAVO-landen. De verspreiding
van atoombomproduktie gaat uiteraard
buiten die kring ongestoord en met ver
dubbelde ijver voort. Mocht de NAVO
een akkoord met de landen van het War-
schau-pact bereiken over deze aangele
genheid, dan nog vallen vele machtigen
der toekomst buiten die afspraak. China in
de eerste plaats, maar Afrika eveneens
en Zuid-Amerika bovendien. De niet-ge-
bonden landen vormen een sterke groep
in internationale verhoudingen en zij zul
len die sterkte als tegenwicht tegen de
bloes voornamelijk proberen te vinden in
exploitatie van de kernenergie, militair
zowel als civiel.
Het tegengaan van de verspreiding van
kernwapens betekent tegelijk het beletten
van industriële ontwikkelingen in die
richting. Dat kan men zichzelf opleg
gen, niet anderen. Wie zou uitgaan
van de veronderstelling dat de civiele ont
wikkeling van kernenergische industrieën
volkomen los van militaire atoomkracht
zou kunnen worden gezien, begaat een
denkfout. Die fout is dan ook nooit ge
maakt in de landen, die als pioniers op
dit gebied kunnen worden beschouwd. Zo
wel de Amerikaanse als de Russische
kernindustrialisatie is gelijkelijk geba-
«eerd op vredes- en oorlogsdoeleinden.
Wat kan een Nederlands comité tegen
verspreiding van kernwapens bereiken?
Als directe doeleinden zou men de expo
nenten van onze buitenlandse politiek
moeten kiezen, want binnenslands zullen
geen boze plannen te bestrijden vallen.
In onze directe omgeving echter dreigen
die plannen wel: de Franse en Duitse
voornemens zijn gevaarlijk en niet in
overeenstemming met wat Nederland in
een Europese samenleving zou moeten
wensen.
De delegatie van atoombombevoegd
heid in Europa is bij uitstek een politiek
probleem. Frankrijk is al atoommacht,
Duitsland wil het kennelijk worden. Uit
sluiting van een dezer twee bij de for
matie van een verenigd Europa is wezen
lijk onmogelijk, althans zonder het wezen
van een werkzaam Europa aan te tasten.
De Nederlandse politieke koers is in dit
opzicht vaag en aarzelend. Het comité
zou kunnen trachten, duidelijkheid daar
over te verkrijgen. Niet om zelf politiek
te bedrijven, maar om de openbare me
ning te coördineren als ruggesteun voor
de Nederlandse politieke houding in dit
opzicht. Maar dan moet die houding ook
ondubbelzinnig en krachtig worden ver
klaard. De vaagheid zit voorshands voor
namelijk in het feit, dat Den Haag bang
is om een eigen geluid te laten horen en
zich bij voorbaat schikt in datgene, wat
in Washington wordt uitgedacht. De con
troverse is echter zo duidelijk Europees
van karakter, dat de Europese landen ge
dwongen worden zelf hun toekomst te be
palen. Zolang Nederland daarin niet een
uitgesproken mening heeft gevormd, kan
een comité als het pas opgerichte eigen
lijk weinig reëels doen of betekenen.
ItAIWtlVWVWIIIIVVVIIWtAAIIAIIItlllVVWinfl/WVWWtfVVVWWMIUVi
TSJONKON
PHNOM
KOMPONG
SPEU
ZUIDSï
Tokio (AP) Peking-China heeft ver
klaard dat het Cambodja te hulp zal snel
len als dit Indochinese koninkrijk door de
Verenigde Staten wordt aangevallen.
Dit stond in een hoofdartikel van het
officiële „Volksdagblad" naar aanleiding
van berichten uit Washington dat Ameri
kaanse troepen in Vietnam het recht heb
ben over de grenzen van Cambodja en
Laos op Vietcong guerrillas te schieten.
Het „Volksdagblad" zegt dat de Ameri
kaanse verklaring eenzelfde soort order
betekent als die Hitier gaf toen hij de oor
log in Europa begon. „Cambodja is een
onafhankelijke en souvereine staat. De
Verenigde Staten en hun lakeien hebben
het recht niet ook maar op een centime
ter grondgebied van Cambodja binnen te
dringen."
Van onze correspondent)
Men maakt in Turkije bittere grapjes
over het allegaartje van bondgenoten dat
Turkije in de Algemene Vergadering heeft
gesteund. Afgezien van Perzië, zijn dat
de Verenigde Staten, Albanië en Pakis
tan, drie landen met zeer uiteenlopende
standpunten in de kwestie-China, die el
kaar nu vinden in de Cyprische kwestie.
OVER DE HOUDING van Amerika,
die intussen voor de Turken natuurlijk
een lichtpunt is, is ook in Griekenland het
laatste woord nog niet gesproken. De re
gering stelt de uitkomst van de stemming
in New York wel voor als een groot suc
ces voor de diplomatie van Griekenland
en Cyprus samen, maar aan weerszijden
van de regeringspartij is men nog wat
stilletjes.
De linkse EDA-partij weet niet goed
raad met de houding van de Sovjet-Unie,
die zich bij de stemming over de pro-
Makarios-resolutie van stemming ont
hield. In kringen van de rechtse ERE,
van wier steun de regering afhankelijk is,
spreekt men van een „negatief succes".
Het is deze kringen niet ontgaan dat de
resolutie zich uitspreekt tegen elke vorm
van interventie in Cyprus' zaken en daar
bij is stellig ook begrepen een eventuele
poging vanuit Athene om de „enosis"
de aansluiting bij het Griekse moeder
land door te drijven. Smalend is in
rechts kring ook gesproken over een on
bruikbare overwinning voor Makarios en
zijn gele en zwarte kameraden, die alles
in het werk stellen om Cyprus aan de
invloedssfeer van Athene, de eigenlijke
hoofdstad van de Griekse wereld, te ont
trekken. Enosis, met desnoods concessies
MIDDELBURG (Zuid-Afrika) (AP)
Een bus vol Afrikaanse kinderen is don
derdag met grote snelheid tegen een rots
wand gereden, toen de chauffeur de
macht over het stuur verloor. 33 meisjes
en vier jongens verloren het leven. De
kinderen waren ongeveer vijftien jaar
oud.
Het ongeluk gebeurde bij Middelburg,
160 kilometer ten oosten van Johannes
burg. 43 kinderen werden gewond.
aan Turkije, blijft in ERE-kringen het
dogma.
DE PRO-TURKSE houding van de Ver
enigde Staten wordt in Athene vooral toe
geschreven aan het feit dat Griekenland
zich onwillig toont zijn grote en kostbare
troepenmacht op Cyprus terug te trek
ken, terwijl de regering intussen de ko
ning een hoogst ongebruikelijke brief
heeft laten schrijven aan president John
son, waarin hij om 115,5 miljoen gulden
vraagt. Johnson heeft in zijn antwoord
voor bijna 50 miljoen gulden aan veevoer
toegezegd, hetgeen hier de nodige hilari
teit heeft gewekt.
De wrevel, die nu bij de Turken tegen
de V.N. heerst, zal het misschien moei
lijk maken spoedig een opvolger te vin
den voor de overleden bevelhebber van de
V.N.-strijdmacht op Cyprus, Thimaya.
Deze spanning doet zich voor nu de Vei
ligheidsraad juist weer heeft besloten de
V.N.-macht nog drie maanden op het
eiland te houden.
Paus Paulus VI heeft donderdag
avond de mensheid opgeroepen de
vrede in de wereld te herstellen. Hij
noemde de vrede het hoogste goed,
van de samenleving, die samen met
gerechtigheid, vrijheid en orde de
bron van alle andere goede dingen
is. „Blijft staan en bezint u", aldus
de paus. „Men moet kunnen verge
ven en een nieuw tijdperk willen
betreden, waarin de menselijke ver
houdingen niet bepaald worden door
macht en geweld, niet door econo
misch voordeel of de maatschappe
lijke ontwikkeling, maar door een
zuiverder begrip van gelijkheid
en solidariteit".
SANTA BARBARA (Califomië) (AP) -
De mens is in sommige opzichten ver
lamd door de enorme vlucht die de tech
nologie genomen heeft. Dat zegt dr. Ro
bert Jungk, directeur van het instituut
voor de research naar de problemen van
de toekomst in Wenen.
Ais men de menselijke waarden behou
den wil, zo heeft hij donderdag gezegd op
een internationale conferentie in het cen
trum voor de studie van de democrati
sche instellingen in Santa Barbara, dan
zal streng toezicht op de ontwikkeling
van de technologie moeten worden uitge
oefend.
Dr. Jungk meent, dat de mens geen toe
geeflijke houding mag aannemen ten
aanzien van een ontwikkeling die de na
tuur verwoest in plaats van ermee sa
men te werken.
Hij citeerde de bioloog René Dubos
van het Rockefeller Instituut in New
York. die gezegd heeft dat de technologie
aan de mens moet worden aangepast in
plaats van andersom. Jungk riep op het
grootste gebied van het van verbeel
dingskracht getuigende denken te helpen
ontwikkelen om de mens meer één te ma
ken met de grote en kleine apparaten
die hij uitgedacht heeft.
De technologie, aldus Jungk, moet wor
den beïnvloed en getransformeerd door
1 de biologie, sociologie en psychologie.
Het is de taak van natuurkundigen, filo
sofen en andere denkers op technologisch
gebied om op te treden als intellectuele
zendelingen voor de gewone man en de
jeugd.
Dr. Robert Maynard Hutchins, voorzit
ter van het centrum, gaf een samenvat
ting van het vijfdaagse symposion in een
vrije discussie over het onderwerp „waar
wij toe kwamen". Dr. Hutchins bleek
somber gestemd. Hij zei, dat hoewel de
technologie duidelijk niet autonoom is, zij
zulks wel kan zijn.
„Op dit ogenblik is de technologie in de
Verenigde Staten er niet op gericht de
mens een decente woonplaats te geven",
zei hij, „maar wordt zij stukje voor stuk
je door de verkeerde mensen, in de ver
keerde richting naar de verkeerde doelen
geleid."
Advertentie
OVERVEEN
TELEFOON 54855
SAIGON (AFP en Reuter) De Viet
cong heeft gisteren opnieuw een oproep
gedaan om tijdens de kerstdagen gedu
rende 18 uren het vuren te staken. Het
voorstel werd over de geheime zenders
van de Vietcong omgeroepen, zonder mel
ding te maken van het Amerikaans-Zuid-
vietnamese besluit om van vrijdag 18 uur
tot zaterdag te midernacht de gevechten
te staken.
De democratische senator Wayne Morse,
die met nog zes democratische en repu
blikeinse senatoren vijf weken door Azia
tische landen heeft gereisd, heeft daar
niet veel „geestdriftige instemming" ge
vonden met de Amerikaanse politiek te
genover Vietnam.
Weliswaar waren de meeste regerings
functionarissen met wie de Amerikanen
gesproken hadden, van mening dat de
VS de strijd in Vietnam tot het bittere
einde zouden voortzetten, maar ze hadden
toch duidelijk laten blijken dat ze liever
hadden gezien dat de VS niet eenzijdig
in Vietnam tussenbeide waren gekomen.
Tien maanden voor doodslag. De Bredase
rechtbank heeft 'n inwoner van Tilburg,
die op 25 juli in zijn woning zijn kost
ganger met enkele messteken van het
leven heeft beroofd veroordeeld tot tien
maande gevangenisstraf, waarvan vijf
voorwaardelijk.
- - nnnnnfwinnnnnnnnnnnnnnfinnnj
Deze beschrijving van het Mozambi
que Instituut in Dar es Salaam in Tan-
zanië is van mevrouw Janet Mondla-
ne. Haar echtgenoot, dr. Mondlane, is
leider van het FRELIMO, de bevrij
dingsbeweging van Mozambique.
„Geen van de hutten beschikt over
stromend water," zo gaat mevrouw
Mondlane verder. „In beide kampen
moet drinkwater gekocht worden van
het weinige geld dat voor voeding be
schikbaar is. In het ene kamp wordt
het waswater uit de nabije sloot ge
haald. In het andere kamp halen de
leerlingen het uit een moeras, dat door
de autoriteiten als gevaarlijk wordt
beschouwd. Zonder enige uitzondering
zijn deze leerlingen in ernstige mate
ondervoed, en hierdoor dikwijls ern
stig ziek. In een poging de meest drin
gende gevallen te helpen, raken de
hiervoor beschikbare fondsen van het
Mozambique Instituut uitgeput."
De toegenomen spanning in de Por
tugese kolonie Mozambique Lissa
bon spreekt hardnekkig van „overzee- s~,..r
se provincies" eind 1964, deed dui- G IjfefS
zenden bewoners van het land over de
grenzen naar Tanzanië en andere
buurlanden vluchten. Onder hen is een
groot aantal jongeren, de scholieren,
waarover mevrouw Mondlane het
heeft, die eigenlijk normaal op de
schoolbanken horen te zitten.
Het autoritaire bewind van presi
dent Salazar doet in eigen land al wei
nig om het analfabetisme aan te pak
ken. In de „overzeese provincies" is
het nog minimaler. Volgens de offi
ciële statistieken kan in Portugal ruim
eenderde van de bevolking lezen noch
schrijven. In een land echter waar met
vrije en objectieve voorlichting een
loopje wordt genomen, zal het werke
lijke percentage vermoedelijk hoger
liggen.
In Mozambique is zeker 95 percent
van de bevolking analfabeet. Tot voor
kort werd op de missiescholen voor ne
gerkinderen (met een drie-jarige cur
sus) in het eerste jaar alleen de Por
tugese taal geleerd. „Aangezien dit
leerjaar gevolgd wordt door scholie
ren die geen enkel woord Portugees
spreken, zou het zinloos zijn een dui
delijk leerplan vast te stellen." De
meeste kinderen kregen niet meer dan
een jaar onderwijs.
SPOORWEGEN
STROMEN
TANZANIA
Mweda»
oVblodim n,0
KaMSia i ..Ga C„r°l Parl°Amél'°
Morruppo
Nakal a
Zambesi Mootize
rampuur* Mozam-
Antonio Ennesg^ique-
adeManico^'k0,
ery
üueliman
Indische
RHODES.IE
Yilonculos
Mochaila
AFRIKA
Inhambane
Fumane
oqo Belorr
'MOZAM
Dit zijn enkele andere cijfers:
In 1955 waren 212.428 Afrikaanse
leerlingen toegelaten tot rooms-katho-
lieke negerscholen. In datzelfde jaar
echter slaagden maar 1393 kinderen
voor een examen dat toegang geeft tot
de derde klasse van een normale lage
re school.
Op deze normale lagere scholen
waren in 1954 5177 Afrikaanse en 4412
blanke kinderen ingeschreven.
Volgens een statistiek van 1958
waren ruim 1500 blanke leerlingen te
gen slechts 342 Afrikanen op een mid
delbare of technische school geweest.
Op het Salazar-lyceum het
grootste in de hoofdstad van Mozambi
que, Lourenco Marques waren in
1960 duizend leerlingen ingeschreven,
waarvan dertig Afrikaanse. Tot voor
vier jaar voltooide niet één Afrikaan
de hele cursus.
Het is onnodig te vermelden dat uit
de zeven miljoen zielen tellende bevol
king van Mozambique slechts enkele
Afrikaanse intellectuelen zijn voortge
komen. Hun dorst naar kennis kan ge
rust een onvoorstelbaar gevecht tegen
de conservatieve, Portugese bierkaai
en worden genoemd. Dr. Mondlane is
een van hen. Pas dit jaar hebben de
autoriteiten in Mozambique het onder
wijs in versneld tempo uitgebreid. In
't schooljaar 1964-'65 bedroeg het aan
tal kinderen dat lager en middelbaar
onderwijs kreeg 460.000 een stijging
van 17 percent vergeleken met 1958.
„Maar onderwijs zet de mensen aan
het denken", zo schrijft het Engelse
weekblad „Economist": en alfabetisme
betekent in Mozambique ook stem
recht. Want iedereen in Mozambique
die kan lezen of schrijven of die een
bepaald bedrag aan de belasting be
taalt, heeft het recht om zijn stem uit
te brengen: dat zijn welgeteld hon
derdduizend stemgerechtigden, waar
van het grootste deel blanken.
„Maar bij de verkiezingen van 1968
zal het electoraat zijn gegroeid", aldus
„The Economist". „De autoriteiten die
verantwoordelijk zijn voor de voorbe
reiding ervan, schatten dit aantal dan
op ongeveer één a anderhalf miljoen.
De Portugezen hebben hun eerste stap
je gedaan op de weg naar meer poli
tieke invloed voor de gekleurde meer
derheid. Zij zullen waarschijnlijk al
gauw merken dat ze gedwongen zullen
worden nog meer stappen in die rich
ting, maar dan grotere, te moeten
doen."
Het werk van het Mozambique Insti
tuut verdient meer aandacht van het
Westen. De Ford Stichting heeft een
eerste bijdrage geschonken om een be
gin met het werk te maken, maar er
is nog zovéél meer nodig. Giften kun
nen gestort worden op postgiro 294683
ten name van Margrit de Sablonière,
Leiden. Inlichtingen geeft het Angola
Comité, Vinkenstraat 13-11, Amster
dam.
VWVWIAAflMIWWVVWWVWVVWVtflAIWWWWWWVWWWIAA
Die goede fiscus
Afgeven op de fiscus is een dankbare
bezigheid, omdat men altijd wel op de
sympathie van zijn publiek kan rekenen.
Het zou natuurlijk anders moeten zijn,
maar niemand betaalt met vreugde in het
hart zijn bijdrage aan de staat. Wie er
niet over kankert, beschouwt het ten
hoogste als een plicht waaraan de goede
staatsburger zich niet kan en mag ont
trekken en waaraan hij zich dus zonder
mopperen onderwerpt. Zulke niet-moppe-
rende staatsburgers zijn in de minder
heid, een minderheid waartoe ik niet be
hoor. Als er eens een wonder gebeurde
en het ministerie van Financiën mij liet
weten dat de belasting mij voortaan met
rust zou laten, zou ik geen ogenblik het
gevoel hebben dat mij de gelegenheid tot
het vervullen van een dierbare plicht
werd ontnomen. Dergelijke wonderen ko
men echter niet voor en ik ben langza
merhand verstandig genoeg om te begrij
pen dat het zo maar beter is. Iedereen
moet af en toe zuchtend en steunend
naar de cijfers op een aanslagbiljet sta
ren en vervolgens in de pen klimmen om
zijn bezwaren kenbaar te maken.
Deze filosofische overweging heeft mij
niet verhinderd dezer dagen met voldoe
ning kennis te nemen van een belasting
maatregel die mij enige verlichting be
looft te schenken. De omzetbelasting, een
instituut dat het speciaal op zakenlieden
gemunt heeft, hield, ook bepaalde figuren
in haar greep die men moeilijk kan be
schouwen als producenten, handelaars of
anderszins commercieel doende indivi
duen. De heren ten departemente waren
echter een andere mening toegedaan en
zo kregen zekere categorieën van schrij
vers, journalisten en persfotografen het
stempel producent opgedrukt en jaarlijks
een aanslagbiljet in de omzetbelasting
thuisgestuurd. Toevallig, of misschien niet
toevallig, behoorden deze extra belasten
bovendien tot die numeriek verwaarloos
bare groepjes die van de weldaden der
sociale voorzienigheid, als daar zijn kin
derbijslag, vakantie-regeling, uitkering bij
ziekte, geheel verstoken blijven.
Nu is dan, na langdurig en niet altijd
geduldig lijden, die extra last afgenomen
van de schouders dezer kleine zelfstan
digen. Het zou een reden kunnen zijn om
in hun kringen een feestelijkheid te or
ganiseren, maar ik heb daar nog niets van
gemerkt. Ook dit is eigenlijk maar beter.
Feestvieren kost geld en de argwanende
fiscus zou misschien spijt van zijn lank
moedigheid krijgen, indien hij moest con
stateren dat de penningen waarop hij
geen aanspraak meer maakt, nu in de
zakken van feestondernemers vloeien.
Neen, wij vrijgestelden moeten over
tuigende bewijzen van degelijkheid geven
om ons de zojuist ontvangen gunst waar
dig te betonen. Niet feestvieren of ande
re lichtzinigheden nastreven, maar ons
verdiepen in de vraag hoe wij de niet
meer door de staat opgeëiste gelden het
nuttigst kunnen besteden. Ik vrees dat
de meesten van ons groepje lang in die
vraag verdiept kunnen blijven, want het
merkwaardige verschijnsel zal Zich voor
doen dat wij, vrijstelling of geen vrijstel
ling, zullen voortgaan ons door balan-
ceerkunsten staande te houden van het
geen onze kleine zelfstandigheid ons ople
vert.
Jammer voor die goede fiscus dat hij
hierin geen verandering zal kunnen bren
gen.
Advertentie
Reeds nu kunt u intekenen op de ge
renommeerde cruise van de Holland
Amerika Lijn. Vakantie in meest per
fecte vorm.
5 dagen met het s.s. "Rotterdam" naar
Ierland en Guernsey 23 juli - 28 juli
1966.5 Dagen volledig genieten en op
uw wenken bediend op het trotse vlag-
geschip van de Holland Amerika Lijn.
Midzomernachts cruise.
3 Volle weken naar de gebieden van
Europa waarde ongerepte natuur nog
volkomen is.Naarspuitende geysers op
IJsland, naar Noorse fjorden en Noord
kaap van Kopenhagen naar de Schotse
Hooglanden en Ierland. Een grandioze
cruise met de "Nieuw Amsterdam".
Boekt wel tijdig: het aantal cruises
vanuit Nederland is zeer beperkt.
Inlichtingen en boekingen bij:
AMSTERDAM
DEN HAAG
EINDHOVEN
HAARLEM
HELMOND
ROTTERDAM-C
ROTTERDAM-Z
TILBURG
UTRECHT
VLAARDINGEN
ZWOLLE
van Baerlestraat 56 tel.
Korte Vijverberg 5 tel.
Dommelstraat 34 tel,
Kruisstraat 43 tel.
Veestraat 59 tel.
Veerhaven 4 tel,
Zuidplein 114 tel.
Spoorlaan 126 tel.
Lange Jansstr.16 tel.
Liesveld 143 tel.
Emmawijk14 tel.
184070
28913
15304
114800
173761
31070
19009
15799
Euroraket. De Europese organisatie voor
de ontwikkeling van een aandrijf raket
voor de ruimtevaart heeft in Parijs een
begroting van bijna 310 miljoen gulden
goedgekeurd voor het komende jaar. Dit
bedrag, bestemd voor de bouw van een
Europese raket met drie trappen die
een kunstmaan in een baan om de aar
de kan brengen, is even hoog als wat
in 1965 werd besteed. Aan het project
nemen Frankrijk, Italië, West-Duitsland,
Engeland, Australië, Nederland en Bel
gië deel.
