rfö^l
SJASTRI, kleine man die in
eigen land heel populair was
Zwakke gezondheid speelde
hem meer dan eens parten
HET ZILVEREN KRUIS!
L
r
„Soekarno ging in grote lijn
akkoord met onze maatregelen"
Haast U
garantie
WERELDNIEUWS
Worden premies voor ziektekosten
verzekering opnieuw verhoogd met
ingang van 1 januari?
H HET 1
n j
Van dag tot
Negerleider Dahmer
in Mississippi vermoord
ZILVEREN
KRUIS
Geheim Indonesisch rapport lekt uit (slot)
<=^raatótoel
„Ook wij vergeven"
Niet bij
DINSDAG 11 JANUARI 1966
3
J
Toen Lal Bahadoer Sjastri in juni 1964 premier Nehroe opvolgde, was er
één eigenschap waarop in de berichten uit New Delhi de nadruk werd ge
legd: deze kleine goed anderhalve meter lange politicus had de naam
een geboren bemiddelaar te zijn en was daarom de aangewezen man voor
het zware ambt. De tegenstellingen binnen de gelederen van de grote Con
grespartij, waren onder Nehroes bewind steeds duidelijker aan het licht
gekomen, voor een belangrijk deel door de tegenslagen van de laatste jaren:
de grootste voedselschaarste sinds de onafhankelijkheid, het verloren gaan
van India's „image" als moreel bolwerk der „niet-gebonden" wereld
vooral door de Chinese inval van oktober 1962 en het uitblijven van
economische successen.
Wekte geestdrift
Aanklacht wegens laster
tegen Gerhard Frey
HAARLEM en OMSTREKEN
Basis
Wantrouwen
Amerikaanse ambassadeur
moet Boeroendi verlaten
Soekarno's antwoord
.Goed werk'
Dp Je
Remco Campert
SINAASAPPELEN
volsap zoet
zonder pitten
Het allerbeste uit de topklasse
Soms schiet zelfs de diplomatieke kunst
tekort om de onhoudbaarheid ''an argu
menten zodanig te camoufleren, dat er
een schijn van redelijkheid overblijft.
Zo'n geval lijkt zich te hebben voorge
daan ten aanzien van het „vlag-incident"
te Utrecht op 1 december, waar de bur
gemeester het hijsen van de Papoea-vlag
verbood. Er zijn vragen over gesteld in
de Kamer, waarop minister Smallenbroek
•en antwoord heeft gegeven in overleg
met zijn ambtgenoot mr. Luns.
Dat antwoord is er dan ook naar. Het
is eigenlijk beschamend dat twee minis
ters met vereende krachten niet tot iets
zinnigers komen dan datgene, wat het
Kamerlid Van Rijckevorssel te horen
kreeg op zijn vraag, of dat Utrechtse ver
bod niet in strijd was met de Irian-over-
eenkomst, waarin de Papoea's immers
vrijheid van meningsuiting werd gega
randeerd.
Het ministeriële antwoord luidt, dat die
vrijheid van meningsuiting slechts geldt
voor West-IrianIs het nodig om hier
op nog serieus tegenargumenten te ge
ven? Wat er van de meningsuiting der
Papoea's in West-Irian terecht is geko
men, behoeft geen nadere omschrijving.
Maar dat een volkomen tekortschieten
van een Nederlandse garantie aan de
autochtonen van West-Irian wordt ge
bruikt als argument om de meningsuiting
van Papoea's in Nederland te beknotten,
is toch wel een bijzonder sterk staaltje
van formalisme.
Men zou kunnen concluderen dat de
ministers de vrijheid van meningsuiting in
ons land heel anders interpreteren dan
men van hen zou mogen verwachten. Zij
staan namelijk blijkbaar op het standpunt
dat degenen, die in eigen land lijden on
der een regime dat vrije meningsuiting on
derdrukt, ook in ons land geen recht op
die vrijheid hebben. Zelfs niet wanneer
het geen politieke vluchtelingen of emi
granten betreft, maar voormalige rijksge
noten, die jarenlang hebben gehoord dat
het moederland zo bezorgd en liefderijk
hun geestelijke en materiële welzijn be
hartigde, omdat zij deel uitmaakten van
het koninkrijk.
Er zijn wel eens van die gevallen waar
in zelfs een minister geen redelijk ant
woord kan geven op tragische vragen, om
dat overmacht de plaats van beleid heeft
ingenomen. Niemand zal het zo'n minis
ter kwalijk nemen, als hij dat dan be
kent. Maar een antwoord dat geen ant
woord is doch een kluitje in het riet, kan
hem wel degelijk kwalijk worden geno-
„Gestorven in het harnas" geldt wel
op bijzonder tragische en navrante wijze
voor de Indiase premier Sjastri, die zijn
zwakke gezondheid verspeelde in een
spannende, aangrijpende poging tot ver
gelijk met Pakistan. De poging gelukte op
het nippertje en kan slechts als een
voorlopig bestand worden beschouwd.
Maar Sjastri is gesneuveld op het veld
van eer, al was de inzet van de slag niet
de zege in de oorlog, maar de overwinning
van de vrede. Eervoller sneuvelen is nau
welijks denkbaar.
HATTIESBURG (Reuter) In Hatties-
burg is een brandbom gegooid in het huis
van negerleider Vernon Dahmer. De 58-
jarige strijder voor gelijke burgerrechten
kwam om het leven. Zijn echtgenote en
zijn tienjarig dochtertje liepen brandwon
den op. Het huis werd vernield.
(Van een onzer redacteuren)
Vlak voordat hij stierf, ontmoette
Sjastri de Pakistaanse premier Khan
aan een banket in Tasjkent. De
Russische premier Kosygin bood dat
aan, omdat de besprekingen onder
zijn leiding met succes waren be
kroond. Enige uren later overleed
de Indische eerste-minister.
(Telefoto).
.-v.-.-.,
Het heeft enige tijd geduurd, voordat
Sjastri's kwaliteiten in de praktijk ble
ken. Zijn zwakke gezondheid had hem al
eerder een hartaanval in 1959, toen hij
nog een van Nehroes naaste medewer
kers was in zijn werkzaamheden be
lemmerd. Nauwelijks zeven dagen in
functie, was het opnieuw die zwakke ge
zondheid die hem in het nieuws bracht:
de pas gekozen Indische minister-presi
dent kreeg van zijn artsen opdracht eni
ge tijd rust te houden. Als reden werd
oververmoeidheid genoemd, maar insi
ders wisten dat Sjastri voor de tweede
keer een hartaanval had gehad.
Later bleek echter heel duidelijk waar
om Lal Bahadoer Sjastri in Nehroes
plaats was gekozen. Men kon in New Del
hi constateren dat de premier zich een
populariteit verwierf, vermoedelijk gro
ter dan zijn vereerde voorganger ooit had
genoten. Was Nehroe, zoals hij zelf toe
gaf, een zonderling mengsel van Oost en
West, Sjastri denkt, leeft en handelt als
een Indiër. Nehroe werd uit de verte ver
eerd, maar Sjastri is voor zijn landgeno
ten een der hunnen. Hij wekt geestdrift",
aldus een typering van de correspondent
in Dew Delhi van de „Frankfurter Allge-
meine Zeitung".
De man die de buitenwereld als zeer
verlegen had leren kennen interviews
door TV-verslaggevers wekten soms bij
na medelijden met de kleine, hakkelen
de man genoot in eigen land die popu
lariteit al, toen de incidenten in de Ran
van Koetsj een omstreden gebied aan
de Pakistaanse grens hem vorig jaar
bovendien de kans boden zich een tot snel
handelen bekwaam politicus te tonen. In
het duidelijk afwijzen van de na de jong
ste Chinese dreigementen steeds luider
geëiste eigen kernmacht, toonde Sjastri
zich eveneens een krachtig politicus.
Zijn populariteit in eigen land werd be
vorderd door de grote reizen, die in het
buitenland minder aandacht trokken dan
indertijd reizen van Nehroe hadden ge
daan, maar die door de Indische kranten
met veel ophef werden verslagen. Vóór
zijn premierschap had Sjastri zijn land
nooit verlaten. Sjastri's ontstemde reac
tie op de mededeling uit Washington dat
president Johnson, gezien de Vietnamese
kwestie, geen tijd kon vinden hem te ont
vangen, was voor zijn volk een volgende
WEST-BERLIJN (Reuter) De Jood
se auteur Arie Goral wiens moeder in
een concentratiekamp werd vermoord,
heeft een aanklacht wegens laster inge
diend tegen dr. Gerhard Frey, redacteur
van het uiterst rechtse Westduitse week-
bad „National Zeitung". Goral baseert
zijn aanklacht op een artikel van Frey
in dit weekblad waarin bestreden wordt
dat de nazi's miljoenen joden hebben ver
moord. Volgens Frey zijn het er veel
minder geweest. „In Dachau zijn maar
tussen 15.000 en 28.000 joden vermoord,
ongeveer tien percent van de door de
anti-Duitse propaganda genoemde cijfers"
aldus Frey!.
Advertentie
Vraag meteen inlichtingen bij de
afdeling Haarlem van het
Zilveren Kruis, ondergebracht bij
het Algemeen Ziekenfonds.
Jansstraat 27, Haarlem.
Tel. 02500-13318
reden tot tevredenheid. De 22 dagen du
rende oorlog met Pakistan maakte hem
tot een nationale held.
Het is nog te vroeg om conclusies te
trekken over de conferentie in Tasjkent,
maar vrijwel zeker zou het verloop van
de besprekingen met Ayoeb Khan en be
middelaar Kosygin Sjastri's positie nog
verder hebben versterkt. Enerzijds het
been stijf houdend over de status van
Kasjmir wenste hij niet te onderhandelen
heeft de premier toch een beperkt suc
ces helpen mogelijk maken en wellicht
zelfs de basis gelegd voor een stevigere
vrede met Pakistan. Het „gevecht" in
Tasjkent, waarvan in de berichten van de
afgelopen dagen herhaaldelijk was ge
meld dat het voor de betrokkenen uiterst
vermoeiend moest zijn, was echter voor
de zwakke Sjastri te zwaar.
In Lal Bahadoer Sjastri verliest India
opnieuw een van zijn voormannen in het
verzet tegen de Britten. De onderwijzers
zoon uit het dorpje Moeghalsarai, dicht
bij de heilige stad Benares, had zich in
1921 op zeventienjarige leeftijd aangeslo
ten bij een door Ghandi georganiseerde
ongehoorzaamheidsactie van scholieren
tegen het Britse verzet. Hij belandde in
de gevangenis, maar kreeg later de gele
genheid zijn studie in Sanskriet en hindoe
filosofie te voltooien.
Na de tweede wereldoorlog werd hem
voor het eerst een belangrijke functie toe
gekend. Sjastri de naam betekent zo
veel als „gegradueerd juweel" werd
secretaris van de grote, regerende Con
grespartij. In 1951 volgde zijn benoeming
tot secretaris-generaal van de partij er.
vervolgens kon hij als minister van Spoor
wegen en Verbindingen zijn intrede doen
in het kabinet, een functie die hij in 1956
vrijwillig neerlegde.
Sjastri's heroptreden op het politieke
toneel begon in 1961, toen hij werd be
noemd tot minister van Binnenlandse Za
ken. De dood van premier Nehroe bracht
hem na een interim-periode onder de
tijdelijke premier Nanda in de hoog
ste regeringsfunctie. De post van minis
ter van Buitenlandse Zaken, die hij aan
vankelijk ook bekleedde, moest hij1 na
twee maanden weer wegens zijn zwak
ke gezondheid opgeven.
(Van een-speciale medewerker)
HONGKONG. Wy schryven 20 november. Agent H. waarschuwt Aidit
dat zijn huis de drie dagen en drie nachten zyn bijna om vermoedelijk
zal worden doorzocht: Men zoekt nog steeds naar Siswadi. Hij heeft deze
tip gekregen. Aidit is argwanend. Men tipt degenen, wiens huis moet wor
den doorzocht, niet. Hij wenst terug te keren naar de woning van Hartljo-
martono in Sambeng.
Om één uur 's middags verlaat Soedarmo het huis, gekleed zoals Aidit
gewoonlijk gekleed gaat. Gebeurt er niets, dan zal de P.K.I.-voorzitter zelf
een uur later vertrekken. Aldus geschiedt: anderhalf uur later arriveert
Aidit, opnieuw in linnen pak, met donkere bril en petji, in Sambeng. H.
heeft deze tegenslag niet kunnen voorkomen. De avond van 21 november
zal Aidit worden opgepakt. H. heeft kolonel Hadibroto van de vierde in
fanteriebrigade verzocht voordien in de wijk Sambeng geen razzia te laten
houden, waardoor het plan in duigen zou kunnen vallen.
De operatie, die het hoogtepunt moet
worden van H.'s activiteiten, wordt uit
gevoerd onder leiding van kapitein Har-
tono en luitenant Ning Prijatna, beiden
van de veiligheidsdienst. Zij beginnen
om 20 uur precies. Alle mannelijke bewo
ners van de buurt waar Aidit verblijft
krijgen opdracht zich voor hun woningen
op te stellen. Maar de communistische
leider ontbreekt. Huiszoeking levert niets
op. Huisgenoten weten te vertellen dat
Aidit om half vijf is vertrokken in de rich
ting van het station. Zij worden gearres
teerd.
KAPITEIN HARTONO begint H. te
wantrouwen. Hij verdenkt hem ervan ko
medie te spelen met het doel Aidit te red
den. Ten aanhoren van alle deelnemers aan
de actie, waaronder de manschappen van
de luchtmacht en van het herrezen scho-
lierenleger (G.T.P.G.) beschuldigt hij H.
van verraad. Daarmee verliest geheim
agent H. zijn dekmantel. Zijn plan is mis
lukt. Kapitein Hartono geeft hem op
dracht mee te gaan om de belangrijke
contactman Siswadi te arresteren. Ook
dat strookt niet met H.'s plan. Siswadi zou
worden geschaduwd met het doel zoveel
mogelijk koeriers te kunnen oppakken.
H. vraagt kapitein Hartone voor de
schijn als een gevangene te mogen wor
den behandeld en zelfs te worden gemar
teld. Hij krijgt zijn zin. Siswadi moet in
de woning van een bataljonscommandant,
majoor Kadri zijn. Men vindt hem er
niet. Wel Soedarmo, die wordt gearres
teerd. Later wordt op verzoek van H. een
tweede onderzoek ingesteld in de woning
van de majoor, waarbij Siswadi, maar
bovendien belangrijke dossiers van Aidit
worden gevonden.
Na de arrestatie van Siswadi gaan Har
tono en H. met leden van de G.T.P.G.
nogmaals naar Sambeng, in de hoop Aidit
BOEKAVOE (Reuter en AP) Donald
Dumont, de Amerikaanse ambassadeur in
Boeroendi en twee van zijn voornaamste
medewerkers, is bevolen het koninkrijk
gelegen in Midden-Afrika, te verlaten.
De Verenigde Staten hebben Boeroen
di gewaarschuwd voor de gevolgen die
het uitwijzen van de Amerikaanse am
bassadeur op de betrekkingen tussen bei
de landen zal kunnen hebben.
De economische hulp van de Verenig
de Staten aan Boeroendi beliep in het af
gelopen jaar ongeveer een half miljoen dol
lar, voornamelijk ten behoeve van de
aanleg van een wegennet.
toch te vinden. Aangekomen bij het huis
van Hardjomartono verneemt men van de
enig overgebleven bewoner (die te oud
was om te worden meegenomen) dat de
gezochte persoon al is gevonden, geboeid
en gefotografeerd.
Het blijkt dat de arrestatie van Aidit is
verricht door luitenant Ning Prijatna, die
met geweld Hardjomartono heeft gedwon
gen Aidit's schuilplaats te wijzen. Aidit
had zich verstopt achter een wand van
bamboe, waarvoor men een kast had ge
schoven.
Een belangrijke rol, zo zou later blijken,
was intussen ook gespeeld door iemand
met wie geen enkele rekening was gehou
den. Sergeant-majoor van de luchtmacht
Jachmoen had gezochgd voor de verbin
ding tussen H. en zijn meerderen. Van
hem bleek echter bovendien het plan te
zijn geweest om Aidit in een (Russische)
jeep af te halen. Jachmoen, de stille con
current van agent H., had Aidit willen
arresteren op het moment dat hij voor
H.'s huis in de jeep stapte.
HET VERHAAL van Aidit's arrestatie
is interessant door de wonderlijke toe
dracht. Het wordt nog interessanter door
het nieuws dat na zijn arrestatie aan het
licht komt. Een „aanvullend rapport",
gedateerd 16 december 1965, geeft ge
sprekken weer tussen Aidit en een infor
mant.
Eén gesprek gaat over het antwoord
dat Soekarno via een koerier zond
op een brief van Aidit. Het antwoord
luidt: „Voorlopig kan ik geen redevoe
ringen afsteken overeenkomstig de sug
gesties van u, mijn broeder. Op dit mo
ment kan ik slechts algemene redevoerin
gen houden. Ik zal proberen de pangli-
ma's (territoriale legercommandanten)
op andere gedachten te brengen, zodat
zij niet alleen aan hun taken in verband
met de dertig-september-beweging zullen
denken. De situatie in aanmerking geno
men, is het inderdaad niet juist dat u
nog langer in Solo blijft. U moet uitwij
ken en indien mogelijk naar Djakarta te
rugkeren. Afhalen stuit op technische
moeilijkheden. Van uw andere sugges
ties en rapporten hebben wij goede nota
genomen".
AIIT ZELF zegt in het aanvullend
rapport: „In grote lijnen is Boeng Karno
akkoord gegaan met onze maatregelen".
Hij geeft als voorbeeld de ontmoeting
na dertig september tussen de president
en brigade-generaal Soepardjo, de enige
tot nu toe niet gearresteerde of doodge
schoten leider van de dertig-september-
beweging. Volgens Aidit heeft Soekarno
de generaal in het Nederlands gezegd
„Pardjo, je hebt goed werk gedaan".
Bij het rapport, waarin ook nog de ver
klaring van Aidit staat vermeld dat de
algemeen voorzitter en de secretaris-ge
neraal van de nationalistische partij
P.N.I., mr. Ali Sastroamidjojo en ir. Su-
rachman, van tevoren op de hoogte zijn
geweest van de gebeurtenissen, bevinden
zich twee blauwe afdrukken van foto's,
waarop men Aidit ziet in het witte uni
form van opperminister, met de handen
op de rug gebonden, omringd door mili
tairen in camouflagepakken. Op een an
dere foto ondertekent hij, nog steeds on
der strenge bewaking, een document.
(„Geheim rapport" I en II werden res
pectievelijk op 8 en 10 januari gepubli
ceerd).
Bijstand
Sommige mensen hebben het toch maar
goed in het leven! Ik ben van aard niet
af gunstiger dan u maar ook niet minder)
maar een enkele keer wordt het me toch
wel eens te machtig. Dan zwelt mijn keel
op, er komt een floers voor mijn ogen en
moet men er mij van weerhouden, gil
lend de straat op te rennen.
Gillend van nijd, afgunst en jaloezie.
Neemt u de schrijver Theodore Soren-
sen. Niet alleen dat hij onder wijlen pre
sident Kennedy heeft gediend, niet alleen
dat hij daar een boek over heeft geschre
ven waaraan hij verschrikkelijk veel geld
overhoudt, maar moet u nu eens horen
wat er aan het einde van dat boek staat.
Moet u voor de aardigheid eens horen!
„De taak, mijn onleesbaar handschrift
te ontcijferen viel hoofdzakelijk ten deel,
zoals dat al meer dan tien jaar het geval
is, aan Gloria Sitrin. Ze werd hierin bij
gestaan door (en nu komt het!) Rebecca
Cooley, Christine Petrone, Rose Franco,
Sue Vogel-Singer, David Sitrin, Toi Ba-
chelder, Valerie Cooley, Christine Camp,
Mary Conolly en Stella Thompson."
Dat wil dus zeggen dat de heer Soren-
sen bij het schrijven van zijn boek tien
vrouwen en één man tot zijn beschikking
had. Die man kan het niet helpen, lijkt
me; David zal wel de broer van Gloria
zijn geweest en dan kun je niet weigeren.
Maar de rest! Tien vrouwen, alleen om
je handschrift te ontcijferen!
Ik zie het voor me. Het is nog ochtend.
De heer Sorensen komt zijn werkkamer
binnen en ja hoor, daar zitten ze alle tien
(David is juist broodjes halen). Keurig op
gepoetst, vlotte pakjes aan, netjes gekapt
en maar ontcijferen! Twintig diepe vrou
wenogen kijken Theodore aan, tien warme
stemmen zeggen: „Goedemorgen, me
neer Sorensen". Goed dat David terug
komt met de broodjes, want zo kan hij
de bezwijmende schrijver nog juist op
vangen.
„Meneer Sorensen, wat staat hier pre
cies?" (dat is Rose). Je over haar schou
der buigen, de zoete geur van haar haar
opsnuiven en door een waas heen je eigen
handschrift zien en de spitse vinger die
een moeilijke passage aanwijst. „Dan"
heb ik je nu juist voor gehuurd, Rose".
Maar je blijft toch even langer verwijlen
dan strikt noodzakelijk is.
En dat gaat zo de hele lieve dag door.
Hoe die man ooit dat boek heeft afge
kregen is me een raadsel. Ik denk dat
David het heeft geschreven.
Advertentie
Er zijn weer
met de
fides
de unieke waarborg voor
overheerlijk, kerngezond fruit
Knipperagent. In de Britse plaats Derby
is maandag de eerste „vuurtorenbob
by", een agent met een knipperlicht op
zijn helm, op straat verschenen. Men
wil de politemannen, die het verkeer
regelen, beter zichtbaar maken. De
autoriteiten zijn hiertoe overgegaan
nadat een politieagent op een kruis
punt was doodgereden.
„Onwaarheden". China heeft premier Fi
del Castro van Cuba ervan beschuldigd
„onwaarheid te hebben gesproken" door
te zeggen, dat China de rijst-voor-sui
ker-overeenkomst heeft verbroken.
Vliegtuigongeluk. Zeven mensen zijn zon
dag om het leven gekomen toen een
vliegtuig van de Colombiaanse lucht
macht vijf kilometer van het vliegveld
van Bogota in de lucht ontplofte en
neerstortte. Het wrak van het toestel is
maandag in het bergachtige gebied ge
vonden.
Ratten. De miljoenen tonnen graan die
de VS in 1966 naar India zullen sturen,
zullen niet de hoeveelheid graan evena
ren die jaarlijks door de ratten in India
wordt verzwolgen, aldus een rapport
van het Indische ministerie van Volks
gezondheid. In India zouden ongeveer
2,4 miljard ratten zijn.
BONN De bond van Sudetenduitsers
in München heeft 138.000 exemplaren van
een drukwerk laten verspreiden met de
titel „En vergeef ons onze schulden, zo
als ook wij vergeven onze schuldenaren".
Het vier pagina's tellende pamflet zal over
de hele Bondsrepubliek worden verdeeld.
Tot de volken die de Sudetenduitsers
hun zonden willen vergeven behoren, vol
gens het pamflet, de Polen, de Russen,
de Tsjechen, de Engelsen en Amerikanen
en de Joegoslaven. „Allen zijn zij schul
dig aan de dood van vele duizenden Duit
sers" zegt het pamflet.
Maar ook Nederlanders kunnen zich
zonnen in de vergevingsgezindheid van de
Sudetenduitsers, hoewel zij volgens het
vlugschrift vanaf mei 1940 in hun Oost-
aziatische koloniën de daar wonende Duit
sers in interneringskampen onmenselijk
lieten lijden. Voor degenen die er heil in
blijven zien over deze dingen met Duit
sers als dezen redelijk van gedachten te
wisselen, geeft de bond in München nog
haar adres op: Landwehrstrasse 5.
Discriminatie. Een neger, die critiek had
geleverd op de Amerikaanse politiek in
^Vietnam, mocht maandag zijn zetel in
het parlement van de Amerikaanse
staat Georgia niet innemen. Zes negers
mochten met de blanke afgevaardigden
hun plaatsen innemen.
Strijd. Langs de Perzische grens zijn
zware gevechten geleverd tussen op
standige Koerden en Iraakse regerings
troepen. De Iraakse luchtmacht heeft
bomaanvallen gedaan op bases van de
Koerden in de bergen. Intussen is er
enige ontspanning ingetreden in de be
trekkingen tussen Perzië en Irak. Dit
zou komen omdat de Iraakse minister
van Binnenlandse Zaken anti-Perzische
betogingen in Bagdad heeft verboden.
„Einde weg". Op de Parij se autoriteiten
wordt druk uitgoefend een hek te zet
ten op de plaats waar een weg ein
digt aan de oever van de Seine. Er
staat alleen een bord met het opschrift
„gevaar, einde weg". In de afgelopen
drie jaar zijn vier automobilisten op de
ze plaats verdronken.
Brand. Zondagavond is een armoedig hui»
in de buitenwijken van Wadesboro in
Noord-Carolina afgebrand waarbij ze
ven kinderen, van wie de oudste zeven
was, om het leven gekomen zijn. De
kinderen waren alleen thuis toen de pe
troleumkachel explodeerde of omviel.
Samenzwering. In de Egyptische hoofd
stad is een proces begonnen, tegen
veertien mensen, onder wie gepensio
neerde officieren, die beschuldigd wor
den van deelneming aan een samenzwe
ring in 1962 om president Nasser te ver
moorden en het huidige regime omver
to werpen. De hoofdbeklaagde is de
veertigjarige voormalige personeels
chef van de oliemaatschappij Misr,
Hoessein Tawfik.
Diefstal. Bij een inbraak in een bonthan
del in Londen zijn in het weekeinde
minkmantels ter waarde van in totaal
300.00P gulden gestolen.
Verkiezingen. Bij de parlementsverkiezin
gen die op zes maart in Oostenrijk zul
len worden gehouden, zullen de commu
nisten slechts in een van de 25 kies
districten eigen kandidaten stellen en
in de overige districten de sociaal-de
mocraten steunen.
Motordefect. Een Boeing-727 van de
Westduitse „Lufthansa" is na een
vlucht uit Frankfort op drie van de
vier straalmotoren behouden in Londen
geland.
