EEG-vijf koestert zwakke
hoop op toenadering
Haliplus
Haliplus
Rhodesië's opperrechter
onverwacht in Londen
Pi
xJl
Absolutisme in het nieuwe Afrika
f
Wereldnieuws
f,in: V-
a, V/V
Van dag tot dag
Raketten-„strijd"
in de Pacific
Premier Ian Smith
zou gesprek willen
xr/A
HOOFDPIJN?
WITTE KRUIS
WOENSDAG 19 JANUARI 1966
Minister Luns: Vroeg in de morgen zal het wezen"
Onenigheid bij de
Britse Conservatieven
verhoogt uw weerstand
tegen griep, vermoeidheid, slapte,
nervositeit, verkoudheid.
wmm
Kort
nieuws
(Van onze redactie buitenland)
In vijf nieuwe Afrikaanse staten zijn, binnen enkèle weken, militairen
aan het bewind gekomen. Drie ervan zijn voormalige Franse koloniën:
Dahomey, de Centraalafrikaanse Republiek en Opper Volta. Ze kregen
in 1960 zelfbestuur. In voormalig Belgisch Kongo schoof generaal
Moboetoe president Kasavoeboe opzij. In Nigerië, lid van het Britse
Gemenebest, trad de burgerlijke regering tijdelijk? terug om de
soldaten de orde te laten herstellen, nadat jonge officieren hadden ge
rebelleerd.
Carrière
Geen autoriteit
«r# s.
mm
-
O CA A AN
Dictatuur
(Dp de
C^raatótoel
Remco Campert
Wèg pijn
Als u V.
poeders
kiest!
I
r"N
In de Herald Tribune heeft de bekende
Amerikaanse commentator Walter Lipp-
mann, die reeds meermalen de Ameri
kaanse politiek in Vietnam scherp heeft
gecritiseerd, verwezen naar het rapport
van vijf Amerikaanse senatoren over de
situatie in Vietnam. Hij trekt daaruit de
conclusie, dat het Amerikaanse volk nu
pas enigszins reëel op de hoogte is ge
steld van een oorlogssituatie, die heel an
ders en heel yvat gevaarlijker is dan tot
dusver door officiële verklaringen is ge
suggereerd.
De beschouwing van Lippmann mondt
uit in de constatering, dat de V.S. gewik
keld zijn in een uitputtende en eindeloze
oorlog in Azië, die steeds grotere offers
zal eisen en steeds minder uitzicht op
enig succes belooft. „Hoeveel Amerikaan
se soldaten wij ginds ook aan land zullen
zetten, er zullen aan de andere kant al
tijd toch nog méér vijandelijke troepen
zijn om de oorlog gaande te houden."
Die uitzichtloosheid van de oorlog in
Vietnam is ook eerder al door vooraan
staande Amerikaanse militairen erkend,
maar president Johnson blijft met grote
verbeeldingskracht vasthouden aan een
„uiteindelijke zege", al noemt hij daar
bij niet de vijanden, die voordien versla
gen zullen moeten worden. Hij steunt wel
licht op de mogelijkheid, met zware bom
bardementen Hanoi en Haipong van de
aardbodem weg te vagen, maar volgens
Lippmann is het Amerikaanse volk vol
komen onjuist voorgelicht over de reële
mogelijkheid op succes door bombarde
menten.
Bovendien wijst hij op de onvermijde
lijke represailles, die in Hanoi kennelijk
worden voorbereid: Saigon en andere
Zuidvietnamese steunpunten zijn uiterst
kwetsbaar voor aanvallen uit de lucht,
vooral ook omdat op de grond de verbor
gen vijand ongrijpbaar ageert midden in
de zogenaamd beheerste Zuidvietnamese
gebieden.
Tot zover de beschouwing van Lipp
mann, die nog versomberd wordt door
aanwijzingen dat in Washington inder
daad een beëindiging van de bombarde
mentspauze wordt voorbereid. Politiek
gezien kan Johnson moeilijk langer wach
ten met de erkenning van het mislukken
zijner vredespogingen. Het absolute zwij
gen van de vijand zou kunnen betekenen,
dat een langdurige, slepende, uitzichtloze
oorlog daar wordt geprefereerd boven
een onvoordelige vrede, omdat een der
gelijke oorlog voor Amerika inderdaad
een feitelijke nederlaag zou betekenen.
Gezaghebbende meningen in de V.S. lij
ken er langzamerhand van overtuigd, dat
Johnson zijn land in Vietnam in een hin
derlaag heeft geleid een Aziatisch Duin
kerken, welke aanduiding in de geschie
denis als een bittere les is opgenomen. De
les van Duinkerken: snel en zonder sen
timenten proberen te redden wat te red
den valt, begint wellicht nu ook in de V.S.
enig begrip te ondervinden.
De capitulatie van Frankrijk in 1940, die
de Britse aftocht in Duinkerken verhaast
te, is achteraf gelukkig niet het einde van
Frankrijks bestaan als onafhankelijke en
democratische natie geweest. De Zuid
vietnamese situatie lijkt politiek op het
ogenblik niet vatbaar voor een krachtig,
zelfbewust weerstaan van de sociale om
wenteling, die onder communistische lei
ding van het noorden uit al is begonnen.
Maar dat wil niet zeggen, dat uit een
herstel van rust en afzien van verder
wapengeweld niet een nieuwe toekomst
voor Vietnam kan worden geboren. De
stelling dat Vietnam aan het commu
nisme van Peking ten prooi zal vallen,
indien de Amerikanen zouden ophouden
met hun oorlogvoering tegen Hanoi, is
moeilijk bewijsbaar, even moeilijk be
wijsbaar als de democratische zuiverheid
van de Zuidvietnamese machthebbers.
Het gehele voormalige Indochina staat op
het spel, waarbij een sociale hervorming
eerste vereiste is. Daarna zal, eventueel
onder auspiciën van de UNO, een perio
de van materiële en politieke wederop
bouw moeten volgen, waarin de Vietna-
mezen zelf zullen moeten aantonen wat
zij voor de Westelijke begrippen van huis
houden en regeren waard zijn, maar
waarin de miljarden van de V.S. heel
wat nuttiger en vruchtbaarder werk zul
len kunnen doen dan hun bommen.
yirMVWVWWWWWWWWWMWWl/WWWWWVWWVWVlAA/VWWWWiJUVWW
iWWWWWWWWWWWIAAIWIlWVmillWtlWWWWMWWW1
NEW YORK (AP) De American
Broadcasting Company heeft dinsdag
avond bericht dat de VS de afgelopen
twee jaar boven de Stille Oceaan Rus
sische militaire- en ruimtevaart-raketten
onderschept heeft.
Jules Bergman, de redacteur weten
schappen van de ABC, zei dat de Sovjet-
Unie dit wist en dat Moskou hiertegen
nooit openlijk geprotesteerd heeft. Berg
man vertelde dat de Nike-Zeus afweerra-
ket „dicht genoeg bij kwam om de Rus
sische raketten uit de ruimte te blazen,
indien dat zijn opdracht geweest was. De
Russische raketten, landden na een tocht
over Siberië in de Grote Oceaan.
Bergman zei dat de Nike-Zeus-raketten
ook met succe: gebruikt zijn tegen Ame
rikaanse Titan en Atlas proefraketten, die
op de Stille Oceaan gelanceerd waren.
(Van een speciale medewerker)
LUXEMBURG. Toen de zitting
van de E.E.G.-ministerraad maandag
begon, had minister Luns nog de lich
te hoop dat de Franse regering met
formules zou komen, die mogelijk
heden zouden openen tot zekere toe
nadering van de standpunten. Maar
het mandaat dat de Franse minister
Couve de Murville van generaal De
Gaulle had meegekregen, bleek hem
weinig speelruimte te laten.
De vijf hopen nu maar dat de Fran
se regering zich op grond van wat
minister Couve de Murville dezer
dagen te horen heeft gekregen nog
eens zal willen beraden. Het feit dat
Frankrijk bij monde van zijn minister
van Buitenlandse Zaken zich heeft
vastgelegd om volgende week weer
terug te komen naar Luxemburg,
wettigt misschien een zwak opti
misme.
De vraag is dan: optimisme waarvoor?
Dat er aan de instructies van de commis
sie en aan de verhouding tussen haar en
de ministerraad een en ander moet wor
den gewijzigd zal bij de „Vijf" wel ge
hoor vinden. Maar noch de agenda, waar
mee Frankrijk in antwoord op de maan
dag gestelde vragen van de Vijf en op
het voorstel van minister Spaak is geko
men, noch het Franse verlangen om het
vetorecht op te lossen zijn met onverdeel
de instemming door de andere partners
ontvangen.
Duitsland en Nederland hebben zich zeer
duidelijk tegen belangrijke wijzigingen in
het stemmen met gekwalificeerde meer
derheid gekant. Ook voor België is dit
principe moeilijk aanvaardbaar.
Het grote probleem is wel: Hoelang nog
zullen de vijf een eensgezind front vormen
tegenover de Franse wensen? Doen ze er
goed aan wanneer zij zo handelen, zoals
de aanhangers van een strikte toepassing
van het verdrag dat wensen? Of zijn zij
bezig tegen beter weten in een belangrij
ke partner van de E.E.G., Frankrijk, van
zich te vervreemden, zoals de gaullisten
LONDEN,(AP) Angus Maude is dins
dag afgetreden als woordvoerder van de
Conservatieve Partij voor koloniale aan
gelegenheden na een ruzie met partijlei
der Edward Heath. Maude had een ver
schil van mening binnen de partij aan het
licht gebracht. Men is het er in de partij
niet over eens, hoe men het beste in con
tact kon blijven met de Britse kiezers.
Maude veroorzaakte de strijd in de par
tij over de conservatieve politiek de vo
rige week met een srtikel in de Specta
tor. Hij schreef dat de partij het politie
ke initiatief had verloren en voor de kie
zers onbelangrijk is geworden.
dat vinden? Zijn er bij de vijf stromingen,
die in wezen toch wel sympathie hebben
voor de Franse houding en die wel be
reid zijn, mits Frankrijk de kastanjes uit
het vuur haalt, zich bij de Franse opvat
ting aan te sluiten?
Men kan zeggen dat het uur van de
waarheid nadert. Aan het einde van de
volgende week zal er een compromis moe
ten zijn gevonden. Zo niet dan zal ieder
land voor zichzelf de consequenties moet
trekken. Geven de vijf teveel toe aan de
Franse wensen, dan zal het hek van de
dam zijn, blijven ze eensgezind en gekeerd
tegen iedere uitholling van het verdrag
van Rome, dan is er het risico van een
breuk.
Het zal zondagochtend 30 januari ver
moedelijk ver na middernacht zijn voordat
men het definitief eens zal zijn geworden.
Minister Luns, die vaak het laatste woord
toekomt, zei gisteravond al: ,Jk zal de
hele nacht van zaterdag op zondag alle
tijd hebben. Als ik de eerste vroegmis
maar kan halen."
Harold Holt is de leider van de
Liberale Partij van Australië. Hij is
de man die in de eerste plaats in
aanmerking komt premier Sir Ro
bert Menzies op te volgen, van wie
verwacht wordt dat hij binnenkort
zal aftreden. Holt is een sportieve
figuur die, onder andere, een ver
woed diepzeeduiker is. In Australië
noemt men hem vaak wat spottend
007, hem vergelijkend met James
Bond.
Advertentie
Neem nu elke dag zo'n kleine capsule Haliplus
die bovendien zo gemakkelijk is in te nemen.
U komt dan gezond de winter door.
MULTIVITAMINEN
VOOR HET HELE GEZIN
ICO capsule* f 3.80
BO capsulat f 2.2B
(Van onze correspondent)
LONDEN Terwijl het Britse kabinet
zich beraadde op nieuwe sancties tegen
het regime-Smith, arriveerde dinsdag tot
veler verrassing plotseling de Rhode-
sische operrechter, sir Hugh Beadle, in
Londen. Dit leidde onmiddellijk tot een
vloed van speculaties over mogelijke ont
wikkelingen in de kwestie-Rhodesië.
Ian Smith moet van ris Hugh's reis gewe
ten hebben. In ieder geval heeft hij er geen
bezwaar tegen gemaakt. Premier Wilson
wenst nu van de in Londen zeer geachte
rechter uit de eerste hand informaties te
ontvangen over de situatie in Rhodesië,
die ondanks de dappere woorden van Ian
Smith steeds moeilijker moet worden.
Bovendien zal de Britse premier het
nieuwe Britse vredesplan willen bespre
ken, een plan dat voor de blanken in
Rhodesië de verzekering zal bevatten dat
Londen niet denkt aan het spoedig over
dragen van de macht aan de Afrikaan
se nationalisten. Men spreekt hier van
een overgangsperiode van vijf jaar of
langer.
Hoewel het niet waarschijnlijk is dat Smith
sir Hugh zelf naar Londen heeft gestuurd,
is het wel mogelijk dat hij hem als
„kanaal" voor contact gebruikt. De aan
wezigheid van de Rhodesische opper
rechter in Londen zou dus een verken
ning van twee kanten mogelijk maken.
Niet alleen de verrassende komst van
sir Hugh trok in Londen de aandacht.
Een nieuwe ontwikkeling in de Rhode
sische kwestie was namelijk ook dat van
daag een uit vier personen bestaande
militaire missie, onder leiding van gene-
raal-majoor Willoughby, Brits bevelheb
ber in het Midden-Oosten, naar Zambia
zou vertrekken.
Deze militaire missie is een uitvloeisel
van de gesprekken die premier Wilson
vorige week heeft gevoerd met de Zam-
biaanse president Kaoenda. Deze laatste
zou allerminst tevreden zijn met de mili
taire maatregelen die de Britten tot dus
ver hebben genomen. Hij heeft er destijds
al op aangedrongen dat Londen de rebel
lie in het zuidelijke buurland in de kiem
zou smoren en verzocht later om Britse
troepen ter bescherming van de belang
rijke Karibadam. Die bescherming heeft
hij gekregen, maar ze schijnt hem niet te
bevredigen. De reis van de vier hoge mili
tairen zou nu moeten aantonen, hoe se
rieus Londen ook deze kwestie behandelt.
Pakjes. In Hongkong Komen wekelijks
1500 tot 2000 pakjes van een kilo aan,
die uit China verzonden worden aan fa
milieleden en vrienden in de Britse
kroonkolonie ter gelegenheid van het
nieuwe jaar. Vroeger was de geschen-
kenstroom de andere richting uit, maar
in China schijnt nu geen gebrek aan
levensmiddelen meer te bestaan. De
pakjes bevatten veelal vleeswaren.
Men heeft deze staten en hen niet
alleen bij hun geboorte zonder enige
voorbereiding met de staatsvorm van
de politieke democratie opgescheept.
Men meende dat welwillendheid, groot
scheepse financiële steun en optimis
me de rest wel zouden doen. Men
heeft zich deerlijk misrekend. Hun
structurele zwakte heeft zich gewro
ken.
De politieke democratie behoeft de
mogelijkheid van een horizontale inte
gratie. Dat is lijnrecht in strijd met
de nog steeds overmachtige antieke so
ciale structuur in die landen. Die heeft
een patroon dat wordt beheerst door
sterke stambindingen en tegenstellin
gen. Er ligt een afgrond tussen de
geesteswereld van de in het stamver
band levende Afrikaan en die van de
moderne, in de Westerse traditie opge
voede en geschoolde leiders van de
nieuwe staten. Zij vormen een elite.
Maar voor hun landgenoten zijn zij
„vreemden", losgeslagen van tradities
en gebruiken die nog wortelen in het
stenen tijdperk.
Een van de wezenlijke kenmerken van
de politieke democratie is de aanwezig
heid van een „loyale" oppositie
een zuurdesem die het geweten van
de natie wakker houdt en die alterna
tieven geeft. In de nieuwe Afrikaan
se landen bestaat zij niet. Ze kan er
niet bestaan, omdat haar voedingsbo
dem een sterke stroming in het
volk die haar draagt afwezig is.
In die landen „speelt" men als het wa
re politiek. De politici de moder
ne elite werken in een soort luchtle
dig. Daarom is politiek in die landen
„alles of niets". Een politieke car
rière heeft er maar één mogelijkheid:
het bezitten van de hoogste macht. Er
is geen minstens even eervol alterna
tief.
De Afrikaanse stam-traditie werkt
dit nog in de hand. Slechts de hoog
ste posten geven de bezetters ervan
een financiële steun die het hun mo
gelijk maakt de gehele familie in
de uitgebreidste zin van het woord
te onderhouden. De machthebbers hou
den met hand en tand, geheime poli
tie en de steun van het leger vast
aan hun bevoorrechte positie. Het
staatshoofd is er veelal een president
die zichzelf dictatoriale bevoegdheden
heeft toegeëigend. De premier is dan
de man die alle stromingen zo'n beetje
in bedwang houdt. In een aantal ge
vallen zijn president en premier dezelf
de man.
De democratische traditie ontbreekt.
Autoriteit, gebaseerd op een politieke
hiërarchie die zich aanzien heeft ver
worven, is er vrijwel nergens. Het zijn
de militairen, de legerleiders, die het
de regeerders mogelijk maken, hun
plaatsen te behouden.
Jongelui die enige jaren onderwijs
hebben genoten, voelen zich verheven
boven de massa van hun landgenoten.
Ze achten zich oprecht in staat het
land beter te regeren dan zij die met
het hoogste gezag zijn bekleed. Zij pro
beren hun doel te bereiken vaak ge
dreven door figuren die hun eigen po-
OV AZit
Af RIKA
,v
litieke doeleinden nastreven - door het
zaaien van onrust en niet door het voe
ren van een bedachtzame politieke op
positie. De eerlijkheid gebiedt te zeg
gen dat zij daartoe waarschijnlijk ook
de kans niet zouden krijgen. Ze zouden
ogenblikkelijk worden opgesloten.
Die jongelui die nauwelijks hebben
genipt ahn de bronnen van de „Wes
terse" kennis hitsen in de steden hun
ongeletterde werkloze landgenoten op.
Dat stedelijke prolatariaat, losgeslagen
toen het de traditionele stambindingen
verbrak en er niets voor in de plaats
kreeg zonder werk doordat er nau
welijks industrieën zijn is een speel
bal voor de demagogen. Het leeft in
bittere armoede. De zozeer begeerde
autonomie heeft het niet gebracht wat
het jarenlang is beloofd. Het voelt
zich, niet ten onrechte, bedrogen en in
de steek gelaten. Het is bereid tot el
ke actie. De militairen zitten in al
die landen op de wip. Zodra zij bevroe
den dat het politieke tij zich tegen hen
dreigt te keren, stellen zij de eigen
positie veilig. Zij worden daarbij vaak
ook nog geleid door overwegingen die
uitgaan boven het naakte eigenbelang.
Men doet er verstandig aan het be
grip „militaire dictatuur" voor de
nieuwe Afrikaanse landen niet te zeer
te verbinden met de omineuze beteke
nis die wij, West-europeanen, daaraan
gewoon zijn te verbinden. Men dient te
beseffen dat in die landen hoogstens
de noodgedwongen presidentiële
dictatuur is vervangen door een mili
tair bewind, eveneens een dictatuur.
Misschien is het beter het harde woord
dictatuur voor die landen te vervangen
door „absoluut gezag." Voor de situa
tie in Ghana is dat ongetwijfeld een
veel te gunstige aanduiding. Voor de
„vijf" die de laatste tijd in het nieuws
zijn gekomen waarschijnlijk niet.
In ieder geval zal men er verstan
dig aan doen de gebeurtenissen in de
jonge Afrikaanse staten en de binnen
landse revoltes die er plaats vinden
niet te meten met Europese maat
staven. Hun achtergronden zijn niet te
vergelijken met die in Europa. Boven
dien hebben wij altijd de wat hooghar
tige neiging die Europese situatie te
idealiseren, als wij de staf breken over
de onrust in het zwarte werelddeel.
Die aanduiding zelf duidt reeds op een
gevoel van Europese meerwaardigheid
die bij analisering in niet geringe ma
te misplaatst is.
Ze doen maar
Ik heb de indruk dat het alleen in Se-
rooskerke goed gaat met het geld, met
de rest is de situatie maar zorgwekkend.
Ze schijnen nu ook ontdekt te hebben dat
er teveel zilver in de guldens zit en daar
moet nodig een eind aan gemaakt worden.
Ik vond het altijd zo'n troost onze gul
den is tenminste nog hard, zei ik vaak
tegen vrienden maar die troost heeft
zijn langste tijd gehad. Zij zijn van plan
het zilvergehalte te verlagen. Ze doen
maar.
Wie ,„ze" zijn, weet ik niet precies,
maar het klinkt zo aardig misprijzend
vind ik. Het gebruik van het woordje
„ze" is in een geval als dit zeer aan te
raden. Het staat voor duistere krachten
die ons lot in handen hebben en tegen
wie geen verweer mogelijk is. „Ze" dat
zijn een aantal schimmige gezichten. In
sommige ervan herkennen we vaag grijn
zende ministerstronies; andere, meer op
de achtergrond, zijn ons volslagen onbe
kend, maar we weten zeker dat nu juist
de gevaarlijkste zijn, geheimzinnige figu
ren die in ons land aan de echte touwtjes
trekken, de touwtjes waar de ministers
aan vast zitten. Natuurlijk, we hebben een
volksvertegenwoordigingmaar diep in
ons hart zijn we ervan overtuigd, dat die
een halfwassen neus is, daar zorgen „ze"
wel voor.
Er gaan ook stemmen op om de gulden
kleiner te maken inplaats van het zilver
gehalte lager. Daar ben ik niet zo'n
voorstander van. We zijn natuurlijk een
erg klein land, maar het lijkt me daarom
nog niet nodig om nu ook ons geld tot
het pieterigste van Europa te maken. La
ten we het liever groter maken. Ik vind
niets indrukwekkender dan de onafzien
bare lappen waarmee bijvoorbeeld de
Italianen tot uitdrukking brengen dat ze
wel degelijk tienduizend lires een gulden
of zestig) bezitten. Een beetje flair in dit
soort zaken zou ons niet misstaan. Dat
kleine geld van ons zou in het buitenland
licht de indruk kunnen wekken dat we
niet meer hebben.
En natuurlijk hebben we meer. Daar
om worden straks ook de treinkaartjes
weer duurder (weer iets dat „ze" bedis
seld hebben). Een tariefsverhoging is on
vermijdelijk, aldus de president-directeur
van de Nederlandse Spoorwegen en als
zo'n man dat zegt zal het wel waar we
zen. Ook die tariefsverhoging zal echter
geen uitkomst brengen, vervolgde de pre
sident-directeur. Vit die woorden klonk
een diepe verslagenheid die ook op mij
een sterk versomberende uitwerking had,
want ik ben erg gevoelig voor zulke din
gen. Ik voel het al aankomen: over een
jaar gaan de tarieven weer omhoog en
ook dan zal het geen uitkomst brengen en
het geld zal kleiner en kleiner worden en
tenslotte geheel uit het gezicht verdwij
nen.
Dan zijn „ze" eindelijk waar „ze" we
zen willen.
Advertentie
Raket. In april zal van een Italiaans®
raketbasis op Sardinië een Zwitserse
raket voor ruimteonderzoek worden ge
lanceerd.
Naamsverandering. Een straat in Mün-
chen die in 1925 werd genoemd naar
de natuurkundige Philipp Lenard, heeft
dinsdag een andere naam gekregen, om
dat Lenard zich later ontpopt heeft ala
een fanatieke nazi. Nu is de straat ge
noemd naar de winnaar van de Nobel
prijs voor scheikunde, Gerhard Do-
magk.
Graan. Frankrijk heeft vorige week
180.000 ton graan aan Oost-Duitsland
verkocht voor 226 gulden per ton. Sinds
eind december is hierover onderhan
deld.
Luchtongelukken. Het afgelopen jaar zijn
in West-Duitsland bij 145 ongelukken in
de burgerluchtvaart 46 mensen omgeko
men, 78 zwaar en zeventig licht gewond.
Bij de ongelukken waren motorvliegtui
gen, zweefvliegtuigen, helikopters, bal
lons en parachutes betrokken.
Klapbanden. Van een straalvliegtuig van
de „Air India" klapten bij de landing
op het vliegveld van Sydney (Austra
lië) zes van de tien banden. Het vlieg
tuig met zeventig mensen aan boord
draaide op de landingsbaan wild in het
rond en kwam zigzaggend tot stilstand.
Uit het landingsgestel steeg rook op. Er
brak echtei1 geen brand uit. Niemand
werd gewond.
Vakantiehuizen. Het Zweedse bureau voor
toerisme zal in het aanstaande vakan
tieseizoen tienduizend vakantiehuizen ter
beschikking stellen van buitenlandse
bezoekers. De huurprijs voor een huis
met vier bedden ligt tussen 120 en 145
gulden per week.
Regenmakers. Volgens de „National
Science Foundation" hebben Amerikaan
se onderzoekers door cumuluswolken
met chemische middelen te bestrooien
een verhoging van de neerslag in droge
gebieden van de Verenigde Staten be
reikt. Men wist soms een stijging van
twintig percent tot stand te brengen.
De regenmakers hebben de regering
om meer subsidie ten behoeve van
hun onderzoekingswerk gevraagd.
