Zon, zee en zwijgende stenen in het Griekse eilandenrijk en het k schateilandje Delos ■BI MYKONOS BIEDT VAKANTIECANCER RUSTBED VAN PAUWBLAUW WATER Samen op de fiets SAr WEGWIJS SAr Hoe7 Hoever Hoeveel «p« WOENSDAG 2 FEBRUARI 1966 IfP!! «dB HET IS MIDDERNACHT. De Griekse Cycladen- lijnboot „Karaiskakis" ploegt zich stampend een weg door de pikzwarte golven van de Aegeische Zee. „De zee der zeeën. Het ruisen van haar brandingen is het lied dat aan de wieg van Europa weerklonk", zo schreef lyrisch een Duits reiziger. Maar de meeste dekpassa giers denken er nu anders over. Als ze tenminste nog denken. Een Griek reist niet graag. Bovendien zijn veel Grieken gauw zeeziek. Sommige dekpassagiers van de „Karaiskakis" hangen dan ook met grauwe gezichten over de reling. Anderen slapen, ineengeknoedeld onder de reddingboten. In een hoekje groepen neuriënd jonge eilandbewoners, blij weer thuis te varen. In de tweede klasse op het tussendek slaat een duffe lucht, mengsel van sigaretterook, dierengeuren en braaksel je tegemoet. De chaos is hier onbeschrijfelijk: geiten, autobanden, kartonnen dozen, kindermanderf, bossen knoflook, een schaap.Daartussen hurken, hangen of liggen de passagiers. Het is er muisstil. IEDEREEN DOMMELT. Alleen de golven die tegen de buik van het schip slaan zijn te horen. Uit een trosje vastgebonden kippen komt zacht reute lend protest. Dan opeens: „Mykonos! I Levki Mykonos - het witte Mykonos!" Iedereen veert op. Herleeft. Een pan demonium van stemmen barst los. Vin gers wijzen naar één punt: in het schijnsel van zwakke lichtjes worden de contouren van een wit-marmeren blokkendoos steeds duidelijker zicht baar: Mykonos. De aspirant Griekenland-reiziger dient wel te bedenken dat de prij zen die hier genoemd worden in het algemeen zo recent mogelijk zijn, maar de kans bestaat dat ze inmiddels zijn verhoogd. De hieron der genoemde prijzen geven een in dicatie, meer niet. DE AFSTAND Athene-Amster dam over land is via West-Duits- land, Oostenrijk en Joegoslavië 3122 kilometer. Een andere mogelijk heid is door Italië en vervolgens per autopont van Brindisi naar Korfu, Patras of Athene over te steken. Het wintertarief 1965-'66 voor deze oversteek varieerde naar gelang het gewicht van de auto van 70 (naar Korfu) en 115 (Athene) tot ƒ210 (Korfu) en ƒ256 (Athene). Voor scooters en motorrijtuigen kost de oversteek een paar tientjes. Het tarief voor passagiers verschilt aanmerkelijk, al naar gelang men een luxe-overtocht wil maken of „dek" wil varen. Prijzen van 350 tot ruim ƒ40. Per trein van Amsterdam naar Athene kost 267,60 (retour) twee de klasse. Eerste klas circa 400. Voor een couchette moet extra be taald worden, maar zo'n eigen slaapplaatsje is gezien de enorme afstand wel van te bevelen. De treinreis duart een dikke vijftig uur en ruim twee etmalen in een trein gaat de stoerste nachtbraker ten slotte wèl in de benen zitten. Uit deze mogelijkheden is voorts een keus te maken zoals bijvoor beeld heen per trein, terug vliegen. Informatie is te krijgen bij de ver schillende reisbureaus. DE GRIEKSE MUNT heet drach me, en is onderverdeeld is honderd lepta. Twee drachmen zijn één kwartje. Goede rekenaars in het achtvoudige stelsel hebben als ze dit eenmaal weten geen enkele moei lijkheid meer alles in Nederlandse prijzen om te rekenen, want onze ouwe trouwe (inflatore) gulden is daar dus precies acht drachmen waard. Verreweg het gemakke lijkst is het vakantiegeld in de vorm van reiseheques mee te nemen. In formatie hierover geven de banken. Vrijwel onmisbaar voor een Hel las-reis is de tweedelige „Gids voor Griekenland" van mr. Henrik Scholte (Allert de Lange, Amster dam) waarin overzichtelijk alle mo gelijke reisroutes staan beschreven. Bovendien is dit boek een koste lijk naslagwerk voor de Griekse his torie en mythologie. Het ligt bij ve le Hellas-minnaars onder het hoofd kussen. OP MYKONOS, zo wil de klassieke overlevering, worden alle mannen kaal geboren. En alsof dit nog niet erg genoeg is elke eilandbewoner zou be halve afzichtelijk lelijk, bovendien nog uitzonderlijk gierig zijn. In het daglicht wrijft de nieuwbakken eiland bewoner echter zijn ogen uit. Het is net of de Mykionoten zich hebben wil len wreken op deze fabel. Zittend voor hun huizen, of voor het open raam bewijzen zij het tegendeel, de vrouwen van Mykonos, ijverig we vend als rechtgeaarde dochters van Pe nelope. Triktak spelend op de kaarsrechte, wankele stoeltjes voor de café's of sjouwend aan de haven laten ook de mannen het overduidelijk zien: ze héb ben haar. Sommigen bovendien een ty- pisch-Griekse borstelsnor extra. eiland omgeven door de kringen (ku- kloi), het halssnoer van de andere eilanden. Athene had er zijn schatka mer en het eiland werd op een be paald moment zo heilig verklaard dat er „nooit één stervelijk wezen mocht baren of sterven". Noodgevallen wer den ijlings naar het dichtbijgelegen eiland Rheneia versleept waar men na derhand een waar knekelhuis uit de grond heeft opgegraven. Veel van deze graven dateren uit de V-de eeuw voor Christus. Delos' macht en rijkdom bleven maar groeien. Omstreeks 150 v. C. beleef de het eiland een waar „Wirtschafts- wunder". Per dag werden er tiendui zenden slaven verhandeld. Rijke woon huizen, tamelijk recent opgegraven door Franse archeologen die al tien tallen jaren hier behoedzaam hun In het daglicht is al dat witte van het stadje met zijn 2700 inwoners oog verblindend. Maar het zou jammer zijn iets van de kleuren te missen, daar om blijft de zonnebrilbp Yék. ZEKER TWEEMAAL per jaar grijpt men hier naar de kalkkwast. De hui zen lijken willekeurig aan elkaar ge plakt, gescheiden door kabouterstraat jes, -tunnels en -poorten. Met uitge strekte armen is het mogelijk aan weerskanten de muren aan te raken. Maar opzij nu. Tegen de muur aan: er komt een volgepakt ezeltje aansjok- ken. ER ZIJN op het hele eiland 365 byzantijnse kerken en kapellen. Het kleinste kapelletje heet „Onze Lieve Vrouwe van de jonge poesjes". Er is een aardig verhaal aan verbonden. Een visser had tijdens een woeste storm beloofd dat hij een kapel zou bouwen als hij behouden de thuishaven zou bereiken. Thuisgekomen ging hij aan de slag. Op het dak van zijn vis serhuisje aan de rand van de stad. Het werd een heel kleine kapel, want de visser was arm. „Te klein", vond de pope de Griekse priester en hij weigerde de kapel in te wijden. Maar de volgende dag vond men er een heel nest jonge poezen in. „Er is een won der gebeurd" riepen de Mykionoten. De kapel kreeg zijn naam en daar waren de duizenden zwerfkatten van de vissersplaats mee gebaat. MYKONOS heeft ook een klein mu seum. Er staat een fraaie verzameling vazen uit de vierde en vijfde eeuw voor Christus. Wie het spoor bijster raakte bij het zien van de immense collectie van het Nationale Museum in Athene kan hier op zijn gemak de vazen één voor één bekijken. Voor zwemmers is het er ideaal. Men kan er urenlang in het lauwe pauw blauwe water dobberen. Gewapend met een duikbril en een snorkel zo'n han dig onderwaterademhalings-apparaat waant men zich vis in een kristalhelde re warmwaterwonderwereld. Langs de zuidoostelijke kustlijn komen veel zand- strandjes voor. De noord-kust is rots achtig en grillig gevormd. Wie van klautertochten houdt kan hier ware ontdekkingsreizen maken zonder één menselijk wezen tegen te komen. Naar het midden van het eiland leidt een stoffige weg tot het gehucht Ano Mera. In deze omgeving zijn de res ten van een Venetiaans fort te zien. Antieke resten komen nauwelijks voor op Mykonos. Maar wanneer u daarvoor belangstelling hebt en als een kleine Argonautenreis in een open kaïk (de Griekse vissersboot) u niet afschrikt, lonkt in de verte Delos. Voor slechts enkele guldens kunt u naar het „Heilige eiland van zonnegod Apollo" varen. DELOS rustend op vier diaman ten zuilen van zeegod Poseidons pa leis. De baardige broer van oppergod Zeus was volgens de mythe zo begaan met het lot van de zwangere nimf Leto, dat hij het kleine, drijven de eiland Delos voor haar vastnagelde. Leto, achtervolgd door de haat en de jalouzie van Zeus' wettige echtgenote, Hera, schonk hier het leven aan een zoon van de maar al te vaak overspe lige oppergod: Apollo, stralend als de zon en de maan, de klassieke Griekse god van het licht. Delos werd voor de Cycladen wat Delphi, de orakelstad van Apollo, voor heel Griekenland was: het heilige - 'W nauwkeurige graafwerk verrichten, ge tuigen van deze welvaart. Er zijn in de woonwijken enkele mooie mozaïek vondsten gedaan. Maar het noodlot sloeg hard toe. Tot tweemaal toe werd Delos door zeero vers geplunderd en uitgemoord en sinds die tijd, tweeduizend jaar geleden, is Delos een dodeneiland. Op de Franse archeologen en de museumbewaarder met zijn familie na, woont er ook nu nog niemand. „Er zijn mooiere eilanden", zo be- -schrijft de dichter Jan Engelman De- Jos in rijn boek „Tweemaal Apollo", „Doch'>echt 'Ürcffaïsefi Teven dat vindt men alleen op de plek waar vroeger de rivier de Inopos het „heilige meer" vormde, daar waar de kraamkamer van Leto geweest zou zijn. Zij wordt bewaakt door die gigantische rij van leeuwen in marmer, gegeseld en ge schonden in wind en weer, maar fon kelend van blootgelegde kristallen, ma- Foto rechts boven: Een eeuwenoude windmolen met ge parkeerde „Cycladen-taxi". Links boven: De toeristen attractie en mascotte van de vis sers, pelikaan Peter, afkomstig uit Egypte. Hiernaast: Bejaarde dochter, van Penelope links en één van de „wachters van Leto" op Delos rechts. (Onder): Het witte hoofdstad je, Mykonos. jesteitelijke wachtposten die heensta ren over de eeuwen". Het uitgestrekte opgravingsveld van Delós is minder spectaculair dan de twee grote archeologische trekplei sters in Griekenland, Delphi en Olym- pia. Degene die voor al deze ver gane glorie geen belangstelling heeft behoeft de „Delische droom" even wel nog niet te beleven als één gro te hoop van dode stenen tussen ver schroeid gras. Bij zonsondergang, staande op de ruim honderd meter hoge Kynthos-heuvel, als het felle zon licht gedoofd is en de anders zo scherp getekende lijnen in het avond licht minder contrasteren, zal men opeens het gevoel krijgen met vleu gels aan de voeten te vliegen. Zoals de bode der goden, Hermes hier vroe ger moet hebben rondgevlogen. En langzaam zullen de eilanden rondom in het duister verdwijnen: Mykonos, Paros, Syros, Naxos en Tinos. Dan zal Delos ook in de herinnering blij ven als het zwijgende stenen hart van de Cycladen-snoer het heerlijk Ae geische eilandenrijk van Griekenland. fWVW\AAAAA/\AfWA/VWW\A/\AAAAAAAAA/\A/\/\A/\A/U FIETSEN, u weet het, is weer hele maal „in". Als pa en/of ma de hele week achter het stuur gezeten hebben willen zij zich met het vrije weekend, casu quo in de vakantie wel eens op andere wijze voortbewegen. En dan is de fiets zeker in de druk ke seizoentijd en met name in Ne derland vrij wel het enige ver voermiddel dat u in staat stelt, uw eigen dagindeling te volgen, u tame lijk snel te verplaatsen en dat geen par keerproblemen schept. Maar wilt u er met het hele gezin op uittrekken, be denk dan dat niet alles mag. Wie nog geen 18 is, mag slechts één passagier vervoeren (die niet ouder mag zijn dan de fietser). Wie boven de 18 is, kan twee kinderen op zijn rijwiel Iaden, maar beiden moeten dan onder de 10 jaar zijn. Voor een kind onder de 10 moet een veilige, solide zitplaats met steun voor handen, voeten en rug aan wezig zijn. Wie ouder dan 18 is, mag wel een oudere duo-passagier mee nemen, maar veiliger is: ieder een fiets! Fietsen huren kan men tegen woordig in vele grotere plaatsen: de verhuurder zit meestal in de omgeving van het station; zo niet dan geeft de VVV inlichtingen. Tijdig reserveren in het hoogseizoen, anders vist u ernaast.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1966 | | pagina 23