Brandende vraag na Ben Barka-affaire
Kan president De Gaulle zijn
„baarcT-brigades nog temmen?
SPAANSE SINAASAPPELEN
SAPPIGER DAN OOIT
V
Mogelijke
In een
opvolgers
kabinet
van Soekarno <slot>
van Nasoetion
zijn Hatta's kansen gering
"1
haar journaal
■I
REUMATISCHE-
EN SPIERPIJNEN
Reis van Britse
vorstin vertraagd
door vals alarm
Geen tweede warenhuis
in Amstelveen
Nog voor de prijs
van 1965
WIJ ONTVINGEN
r
0, mevrouwtje
Recept
Coiffure Michelle
WOENSDAG 2 FEBRUARI 1966
Knokploegen
Barbouzes
Levenstrek
Persvrijheid
A
CENTRALE VERWARMING 1
1966, een buitengewoon jaar
WATERBOLK
GASHAARDEN
„Als ze me vragen
Onmiddellijke verlichting van
(Van onze correspondent)
PARIJS. Het is waar, dat in geen enkel land, geen enkele regering
nog liet geheim heeft ontdekt om zich waterdicht tegen publieke schan
dalen te beschermen. Die schandalen liggen in de lijn van de menselijke
natuur, die nu eenmaal niet feilloos is. Maar met die verwijzing naar an
dere landen 0111 Frankrijk te excuseren voor het sensationele Ben Barka-
schandaal wordt de deur toch ook niet hermetisch dichtgedaan. Er zijn
schandelen en schandalen en wanneer men zich de moeite geeft met name
de Ben Barka-affaire eens onder de loep te nemen, dan komt men al gauw
tot constateringen die niet alleen symptomatisch voor een Latijns land als
Frankrijk, maar ook voor het sterke bewind van generaal De Gaulle moeten
heten. Die Franse of Latijnse inslag betreft in de eerste plaats wel het
griezelige samenspel tussen onderwereld en politie. In noordelijke landen
is men nog altijd geneigd aan een soort principiële demarcatielijn tussen
het bandietendom en de politie te geloven. In zuidelijke landen hebben die
grenzen altijd wat willekeuriger en grilliger gelopen.
Een tweede karaktertrek is de veelvou
digheid van het Franse politiewezen. Tot
vóór het Ben Barka-schandaal wisten al
leen de ingewijden hoeveel verschillende
politieapparaten de regering althans in
beginsel eigenlijk wel tot haar beschik
king had. Nu hebben de kranten er alle
maal overzichtelijke schema's van gepu
bliceerd en weet elke Fransman dus door
hoeveel verschillende soorten „flics" of
„barbouzes" of andere parallelle politie
ambtenaren hij wel beschermd wordt, of
waardoor zijn leven in sommige gevallen
(zoals het Ben Barka-schandaal heeft
aangetoond) kan worden bedreigd.
DIE VERSCHILLENDE politie-appara-
ten hebben in Frankrijk sedert onheugelij
ke tijden bestaan. Ze zijn het overblijfsel
uit de tijden waarin feodale machthebbers
en later koningen of leiders van de revo
lutie zich graag omringden met gewapen
de lieden, die trouw aan hun persoon bo
ven alle andere overwegingen stelden. De
heersers liepen zo minder kans plotseling
door een rivaal te worden gewipt.
Maar erkend mag worden dat onder de
gaullistische Vijfde Republiek het Franse
politie-apparaat nog wat veelkoppiger is
geworden. Generaal De Gaulle heeft altijd
eigen lijfgardes om zich heen gehad. De
ze hebben zich onder de Vijfde Republiek
snel ontwikkeld en vermenigvuldigd. In
de tijd dat de generaal zijn terugkeer
naar de macht voorbereidde, had hij in
zijn „volksconcentratie" forse knokploe
gen opgenomen, die zich voornamelijk on
derscheidden in het uiteen slaan van be
togingen van de communisten, die in de
gaullistische terminologie toen „separa
tisten" heetten.
Die knokploegen vormen nu nog steeds
de kern van een der parallelle politie-ap-
paraten. Maar ook die gaullistische po
litiedienst zelf is weer verdeeld: een ver
deling die het gevolg is van de Algerijn
se oorlog en vooral van de strijd in en
rond de O.A.S., de geheime legerorganisa-
tie van generaal Salan, die Algerije voor
eeuwig voor Frankrijk wilde behouden.
Men noemt de gaullistische politiediensten
„de Barbouzes een volksscheldwoord
dat is afgeleid van „barbe", of wel de
baard, waarmee politie-inspecteurs zich
zelf voor de buitenwereld zouden willen
vermommen.
EN HIER stuit men op één van de
knelpunten van het Ben Barka-schandaal.
Dat de justitie nu nog altijd niet op de
hoogte is gebracht van de feiten en voor
al de compromitterende feiten die de po
litie al vóór de aanslag op Ben Barka
wist, vindt vooral zijn verklaring in het
wantrouwen dat onder de traditionele en
de gaullistische politiediensten steeds fel
ler tiert.
De gaullistische parlementariër mr. Le-
marchand, jeugdvriend van de gangster
Figon, die, (volgens de officiële versie)
zelfmoord pleegde, maar die in werkelijk
heid vermoedelijk door een politiedienst
uit de weg is geruimd, was het hoofd
van zijn „baard-brigade" die in het laat
ste bedrijf van de Algerijnse oorlog de
strijd op leven en dood tegen de O.A.S.
had aangebonden. Een strijd die zeker een
nationale zaak was, maar die niettemin
gevoerd werd met de middelen en de fi
guren van de Parijse onderwereld. En nu
de O.A.S. verslagen is, heeft de regering
zich van die en andere „Barbouzes" nog
lang niet weten te bevrijden. Die „Bar
bouzes" men heeft het met Lemar-
chand gezien hebben zich zelfs bijzon
der stevig in de gaullistische maatschap
pij genesteld.
Bovendien mag men evenmin vergeten
Advertentie
De grootste sortering
en
LONDEN (AFP) Het vliegtuig dat
koningin Elizabeth van Groot-Brittannië
en prins Philip naar Barbados in het
Caraïbische gebied brengt, is vanoch
tend met een half uur vertraging vertrok
ken. Iemand had het vliegveld opgebeld
met de mededeling dat zich een bom in
het toestel bevond. Er werd niets gevon
den.
De koningin en haar gemaal brengen een
bezoek van vijf weken aan het Britse Ca
raïbische gebied.
dat ten slotte de Vijfde Republiek uit een
komplot of een militaire staatsgreep
op 13 mei 1958 is geboren. Een komplot
waaraan generaal De Gaulle minder on
schuldig was dan aanvankelijk en zelfs nu
nog door vele onbevangen buitenstaanders
wel werd en wordt verondersteld.
Natuurlijk kan men generaal De Gaulle
niet direct of persoonlijk aansprakelijk
stellen voor het bloederige spionagefeuil-
leton dat tot titel „Ben Barka-drama"
heeft. Maar wel gebiedt de objectiviteit
vast te stellen dat de hele geest van het
personalistische en gaullistische regime
deze excessen sterk heeft bevorderd.
De parallelle politie is, anders gezegd,
een levenstrek van het gaullistische be
wind. Want niet alleen de politie is pa
rallel, de regering is het ook. Constitutio
neel is minister-president Pompidou het
verantwoordelijke hoofd van het uitvoeren
de bewind. Maar iedereen weet dat gene
raal De Gaulle alle lakens uit mag delen.
Voor een deel via de handen van Pom
pidou, maar voor een ander deel via an
dere wegen. Zo heeft de generaal op het
Elysée een eigen administratief opperbe
vel, waarvan de leden geen enkele officië
le macht hebben, maar die door hun fei
telijke voorrechten de ministers ver over
vleugelen. Ook hier dus: parallellisme.
Een evenwijdig lopen dat uiteraard alleen
maar denkbaar is onder een bewind dat
met de democratie voornamelijk slechts
de naam gemeen heeft.
Indien het parlement enige controleren
de macht kon uitoefenen, zou het met de
ze excessen nooit zover gekomen zijn. Dat
generaal De Gaulle met het verloop van
het Ben Barka-schandaal weinig gelukkig
is kan men zonder enige moeite aanne
men. Niettemin heeft hij praktisch, buiten
zijn woede-uitbarstingen in de minister
raad. toch nog maar bitter weinig gedaan
om het kwaad de kop in te drukken. En
minister Roger Frey, die dan toch maar
officieel verantwoordelijk is voor de po
litie, zit nog steeds op zijn stoel van het
departement van Binnenlandse Zaken.
HET GAULLISME is geen democratie,
maar het is evenmin een dictatuur. On
der een dictatuur bestaat geen persvrij
heid en het is nu juist die Franse pers
vrijheid geweest, waardoor het schandaal
tenminste niet definitief in de doofpot
of de beerput kon worden gestopt.
Maar de Franse pers, die in deze affai
re de functie van de justitie praktisch
overnam of althans de rechter van in
structie Zollinger de gegevens verstrekte
die hem door de politie onthouden wer
den, kan tenslotte de staat zelfs niet her
vormen.
Of generaal De Gaulle, die indertijd de
partijen, het parlement en zelfs het leger
naar zijn hand wist te zetten op zijn 76-
ste jaar ook nog de politie en speciaal de
„Barbouzes" zal weten te temmen, is
de grote vraag die nu door het Ben Bar
ka-drama wordt opgeroepen.
Gezien de rol die de politie niet alleen
in en voor het gaullistische bewind altijd
heeft gespeeld, maar ook vandaag nog
steeds blijft spelen, kan men die vraag
voorlopig nog moeilijk met een spontaan
en volmondig „ja" beantwoorden.
BO
Advertentie
Advertentie
Ons bracht de zomer bar veel regen - maar in Spanje
rijpen de sinaasappelen in de brandende zon. Pluk-
vers, vol vitamine C krijgt u ze nu thuis. Want u weet
Spaanse sinaasappelen zijn met een paar uur in Neder
land. Goed besluit: deze winter iedere dag een sinaas
appel uit Spanje - lekker en gezond de winter door!
Advertentie
voor
Kleine Houtstraat 3032 - Haarlem
Telefoon 10906
De Kroon heeft de vernietiging uitge
sproken van het besluit van Gedeputeer
de Staten van Noord-Holland, waarbij ge
deeltelijk goedkeuring werd verleend aan
een herzieningsplan met betrekking tot 't
uitbreidingsplan voor Amstelveen, dat er
onder meer toe strekte de bouw van een
groot warenhuis (de Bijenkorf) mogelijk
te maken in het centrum van Amstel
veen.
Tegen dit besluit van Gedeputeerde
Staten was de directie van een ander
groot warenhuis in Amstelveen (Vroom en
Dreesmann) in beroep gegaan bij de
Kroon.
Van onze reisredacteur mr. H. L. Leffelaar
SULTAN HAMENGKOE BOEWONO is een mogelijke kandidaat voor
het Indonesische presidentschap. Zjjn familie toonde zich in de dagen van
de politionele acties onverdacht republikeins en nationalistisch. Hamengkoe
Boewono bekleedt op het ogenblik een onbelangrijke ministeriële post. Als
overtuigd nationalist heeft hij zijn rechten voortvloeiend uit het vroegere
invloedrijke sultanaat van Djokdjakarta, opgeheven. Wat hem voor het
Indonesische leger een aanvaardbare presidents-kandidaat maakt, is dat hij
in 1948 enige tijd minister van Defensie was, en bovendien aanspraak kan
maken op een zeker aanzien bij de Ind.onesische bevolking. De sultan is met
andere woorden, een goede vlag op het schip van staat.
DR. MOHAMMED HATTA daarentegen, hoewel evenals Nasoetion een
Sumatraan, is in het geheugen van de generaal verhonden aan een ervaring
die vermoedelijk met het verstrijken van de jaren niet verloren heeft aan
wrangheid. Nasoetion was een van de eerste slachtoffers van een door
Hatta begonnen „rationalisatie" van het leger, in 1948 dat toen evenals nu
topzwaar was van officieren. Nasoetion, die in 1946 generaal-majoor was
geworden en commandant van de strijdbare Siliwangi-divisie, werd bij
deze reorganisatie de rang toegekend van luitenant-kolonel.
Dr. Hatta, die op 1 december 1956 als
vice-president van de republiek zijn ont
slag nam aan de vooravond van Soekar-
no's overstag gaan op het idee van „ge
leide democratie" heeft zich sindsdien
doeltreffend buiten de politiek gehouden.
Er is een tijd geweest dat van regerings
wege gedrukte copieën van de onafhanke
lijkheidsverklaring van 17 augustus 1945,
die door Soekarno en Hatta werden on
dertekend, Hatta's naam niet vermeld
den.
Een protest daartegen van enkele poli
tieke leiders corrigeerde deze vergissing.
En al woont Hatta de jaarlijkse onaf
hankelijkheidsplechtigheden niet bij, pre
sident Soekarno verzuimde ook verleden
jaar niet zijn naam op te lezen bij de
ceremoniële voorlezing van de proclama
tie.
OP 19 OKTOBER verleden jaar be
zocht ik dr. Hatta in zijn Europees inge
richte woning aan de Diponegoro, niet
ver van de Nederlandse ambassade. Hoe
wel nu 62 jaar, ziet hij er als vele Indo
nesiërs aanzienlijk jonger uit. Ik vroeg
hem of hij geïnteresseerd zou zijn in een
regeringsfunctie. Hij zei: „Als ze me
vragen, wil ik wel."
Hij bleek zich veel bezig te houden met
mogelijkheden om de ontspoorde Indone
sische economie weer in het gareel te
brengen. Hatta zei dat er twee miljoen
ambtenaren te veel waren, en stelde voor
hen met behoud van salaris naar huis te
rug te sturen. Het aantal van 105 minis
ters zou tot normale proporties terugge
bracht moeten worden. Hij sprak verder
over voedselvoorzieningsmaatregelen, de
import van rijst, en de industrie, die zich
moest toeleggen op de produktie van ex
portgoederen om buitenlandse valuta in te
brengen.
President Soekarno" zei dr. Hatta,
„heeft te veel ideeën. Hij kan ze niet ver
wezenlijken. Hij is een goede stimulator,
maar heeft mensen om zich heen verza
meld, die hem vleien".
DR. HATTA herhaalde hiermee een me
ning, die hij in 1960 in een artikel publi
ceerde, waarin hij Soekarno beschreef als
iemand die alleen de grote lijnen van
zijn plannen ziet, en zich niet bekommert
om de details. „Het dictatorschap dat hij
in naam van de geleide democratie
heeft gecreëerd", schreef Hatta toen,
„zou een situatie kunnen opleveren, die in
tegenstelling staat tot zijn idealen". Die
voorspelling lijkt nu uitgekomen te zijn.
In een eventuele Nasoetion-regering
zijn Hatta's kansen klein, maar het is
niet uitgesloten dat men van zijn diensten
gebruik zou willen maken. Hij zou, bij
voorbeeld, minister van Economische Za
ken kunnen worden, of een adviserende
functie kunnen bekleden.
Advertentie
"Doorstraalt" verlichtend weefsels en
spieren tot in de gewrichten
IJeumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt I Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog.
Dr. Mohammed Hatta
Indonesië staat aan de vooravond van
een ontwikkeling die veelbelovend is.
(Mogelijke opvolgers van Soekarno I"
werd geplaatst in de krant van 1 fe
bruari).
Lboekenboekenboekenboek<
boekenboekenboekenboekenl
boekenboekenboekenboeken
boekenboekenboekenboeken
boekenboeken
boekenboeken
boekenboeken
boekenboe ken
boekenboekenboekenboeke
boekenboekenboekenboeken
boekenboekenboekenboeken
boekenboekenboekenboeken
kenl
kenl
kenl
kenl
n
nl
Ter gelegenheid van het honderdjarig
bestaan van de Vereniging Volksonder
wijs is als ZWARTE BEERTJE bij A. W.
BRUNA in Utrecht verschenen „Daantje
zou naar school toe gaan" van C. Wilkes-
huis.
„Het geraas en gebral" (The sound and
the fury) van William Faulkner is bij
BRUNA als GROTE BEER uitgekomen,
vertaald en ingeleid door John Vanden-
bergh.
Ter gelegenheid van de jaarwisseling
heeft de KONINKLIJKE NEDERLAND
SE GIST- EN SPIRITUSFABRIEK N.V.
een boek laten samenstellen door de
auteur Ab Visser onder de titel „Hippo
crates Hermandad", een bloemlezing
van detectiveverhalen.
„Abstracte schilderkunst" (Ontstaan en
ontwikkeling) is een uitgave van de Uit
geverij CONTACT in Amsterdam en Ant
werpen. Michel Seuphor is de samenstel
ler en L. P. J. Braat de vertaler. Een
aantal gekleurde foto's is in het boek op
genomen dat overzichten geeft: van vóór
1915, van 1915 tot 1940 en van 1940 af.
Het boek bevat een lijst van kunste
naars.
Als AMSTELBOEK verscheen bij L. J.
VEEN's uitgeversmaatschappij in Am
sterdam „De vier heemskinderen" in de
bewerking van Jos. A. Alberdingk Thijm
en gemoderniseerd door J. J. Blessinga,
- -
„Mevrouw Amerika 1965", de knap
pe kastanjebruinharige, 34-jarige me
vrouw Alice Bühner uit Salt Lake
City, is van haar drieweekse reis door
Europa teruggekeerd. Verscheidene
ponden lichter, behoorlijk moe en met
een diep respect voor de Europese
mannen vooral de Italianen. Toen
zij in New York aankwam, zei zij.
„Ik heb echt veel genegenheid gekre
gen voor de Italiaanse mannen. Het is
die blik in hun ogen en de manier
waarop zij vrouwen behandelen en
haar zich vrouw doen voelen door je
hand te kussen en al die dingen. Maar
Italiaanse vrouwen vertellen me, dat
Amerikaanse mannen betere echtge
noten zijn en dat is waarschijnlijk wel
waar." Mevrouw Bühner, die Rome,
Milaan. Parijs, München, Amsterdam
en Londen heeft bezocht ten behoeve
van een Amerikaanse campagne om
in 1966 Europeanen naar de Verenigde
Staten te doen reizen, vond overigens
de Europese mannen en vrouwen over
het geheel genomen niet veel anders
dan de Amerikanen.
Montagne russe.
Doe in een vlaschaal een laag va-
nillevla, leg hierop met jam bestre
ken biscuits en doe hierover de rest
van de vanillevla. Garneer de boven
zijde met vlokken stijfgeslagen eiwit
en geconfijte vruchtjes. Bestrooi het
geheel met gekleurde suiker.
Kaasbroodjes:
Halveer 4 broodjes en hol ze uit.
Roer 50 gr boter romig en doe hier
(Van onze correspondent)
Kapper Michèl uit Amsterdam en
Amstelveen heeft 'n nieuwe lijn gelan
ceerd: coiffure Michelle, geïnspireerd
op het liedje Michelle van de Engelse
groep The Overlanders en op het kap
sel van The Beatles. Jongens konden
dan wel Beatle-haren dragen, voor
meisjes was er nog steeds niets uni
forms op dit terrein. Dat is er dan nu
en dat ziet er als volgt uit: coiffure
Michelle heeft een zeer zware puntige
pony, die de zijkant van het hoofd
nauwelijks bedekt, maar van voren tot
op de wenkbrauwen loopt. Er horen
kleine bakkebaardjes bij ofwel het
achterhaar in een lengte recht afge
knipt, uitlopend onder het oor ±6 cm.
langer dan het achterhaar. Zwaar
touperen is er niet meer bij. Kapper
Michèl vindt dat jonge meisjes voor
al gemakkelijke kapseltjes moeten heb
ben, die onder alle omstandigheden
goed te onderhouden zijn. De „Ligne
Michelle" ziet er voor het jonge meis
je aardig uit, zij het dan wel dat de
lijn beter tot zijn recht komt bij don
ker dan bij licht haar.
Wat The Overlanders betreft: zij
gaan met dit model akkoord, vertelde
hun grammofoonplatenmaatschappij
dat is ongetwijfeld belangrijk nieuws
voor de tieners.
1 eetlopel tomatenpuree door. Be
smeer hiermee de binnenkant van de
broodjes. Vul ze met 200 gr fijnge
sneden ham en bedek elk half brood
je met een plak jonge, vette kaas.
Plaats de broodjes onder de grill of
bovenin een hete oven tot de kaas
gesmolten is. Bestrooi ze met papri
kapoeder en fijngehakte peterselie.
'4AAAIM«IMMIIIIIWWIIMMIIWVWIAIVtAMUIWWIfllWIMWVWIAfWVWWUWWWIIWWIflAAAAAAAAAA/VWWWW\/VWVfV\AA/VWVWVWVWtfUV
i
