„Première Nederland 66" in Utrecht
was een grootse cinemanifestatie
T.V.
RADIO
RADIO BECKER
„Rood-licht-camera
hakt knoop door
Koplopers Stormvogels en VSV DE OPSTELLINGEN
krijgen het niet al te moeilijk
P
"«tv*
Initiatief van twee theaters werd nationaal evenement
5
Vinding van Maus Gatsonides
Rampweekeind
voor Nederlanders
in Australië
TOESTELLEN
Fa. v. d. Outenaar Raave
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1966
C. Boost
PHILIPS
ERRES - ARISTONA
BLAUPUNKT
Geen huwelijkspostzegel
*5
DEN HAAG. Nog juist door geel
licht of juist al door rood licht. Over
deze vraag debatteren vele automobi
listen en politiemannen door het por
tierraampje. Omdat het een kwestie
is van enkele meters en tienden van
seconden, kunnen deze twisten alleen
maar worden opgelost door een auto
maat: een exacte registratie van het
welles-nietes.
er zijn zóveel aparte
geschenken in de
stoutenbeek
Kort nieuws
Gerard van den Berg te
Groningen benoemd
Advertentie
MET EEN DAVEREND NACHTFEEST dat zich van
de Cinécave onder het complex Camera-Studio tot in
de Utrechtse Raadskelder afspeelde, heeft de Cinemani
festatie „Première Nederland 66" een afronding ge
vonden die ze verdiende: levendig, opgewekt en gezellig.
In die sfeer is ook het meer dan zeven dagen durende
festival verlopen dat de deelnemers en uiteraard ook de
initiatiefnemers en organisatoren uitgeput, maar vol
daan na een week teruggaf aan hun dagelijkse arbeid.
Het succes dat ik in een vorige beschouwing over het
Utrechtse filmevenement enigszins prematuur vaststel
de, is een feit gebleken. Het initiatief van de heren Wolff
die aan de jubilea van hun theaters Camera en Studio
enige luister wilden bijzetten, is onder de enthousiaste
OOK DE TWEEDE helft van „Pre
mière Nederland 66" bezat weer enkele
hoogtepunten. Het accent bij de filmver
toningen kwam te liggen op werk uit de
Oosteuropese landen, Polen, Hongarije
en Tsjechoslowakije en verder op de kor
te film in België en Nederland. En werd
chauvinistisch gezien, de eerste week-
helft bepaald door de film van Nikolai van
der Heyde, „Een ochtend van zes we
ken", de gebeurtenis die de tweede helft
tot een climax voerde, was de uitreiking
van de Graadt van Roggenprijs voor de
filmcritiek aan de criticus Jan Blokker.
Dat gebeurde dinsdagmiddag in de Ciné
cave, waar voor een gezelschap van ge
nodigden, onder wie o.a. de heer J. G.
J. Bosman, directeur van de Nederlandse
Bioscoopbond, het juryrapport werd voor
gelezen door dr. H. S. Visscher, de eer
ste Graadt van Roggen-prijswinnaar, die
na een inleidende beschouwing gegeven
te hebben over het wezen van de filmcri
tiek en de geaardheid van de filmcriticus,
het woord richtte tot de prijswinnaar en
o.m. opmerkte: „Film is in onze tijd tot
een onmiddellijke, zeer persoonlijke ex
pressie geworden, een „écriture", die
voorheen slechts aan zeer groten en een
zamen in de filmgeschiedenis was voor
behouden. In dat „nu" prevaleert de
mens boven de vorm, de communicatieve
expressie boven de schoonheid, de sub
jectieve boven de objectieve norm. Met
uw beroemd en berucht geworden strijd
kreet over „het geknutsel achter de snij
tafel" heeft u, nu alweer jaren geleden,
dit nieuwe geluid laten doordringen tot
een filmcritiek die misschien wel eens te
zeer geneigd was om te blijven kijken op
het verworvene of met heimwee om te
zien naar het bereikte. Het heeft u in een
polemische posities geplaatst, maar de
polemiek hebt u bepaald niet geschroomd,
veeleer uitgelokt. U strijdt verbeten en
hard voor uw „film-op-weg" en trapt be
wust hard op vele tenen om ruim b'aan
te maken voor „uw" film".
EN TEGEN HET EINDE zei de heer
Visscher: „De jury heeft zich bij haar
beslissing bepaald niet willen mengen in
een polemiek die nog altijd niet ten einde
is en ook niet ten einde zal komen voor
dat tegenstanders elkaar wellicht weer in
een nieuwe filmvorm gevonden zullen
hebben. Dat toekomstbeeld hoeft geen il
lusie te zijn want er is één ding dat juist
de tegenstrijdige critieken verenigt: de
liefde voor de film".
In zijn antwoord wilde de heer Blokker
tot een soort „credo" komen, een verant
woording van zijn standpunt, wat aller'
eerst leidde tot een verwerping van de
onderscheiding „art-houses", omdat hij
het begrip „kunstfilm" niet erkende.
Overigens was de naam die aan de on
derscheiding was gegeven een welkome
gelegenheid voor de spreker om in een
boeiend betoog na te gaan hoe hij zich
verhield tot de periode van avant-garde
en filmliga waarin Graadt van Roggen en
met hem filmestheten als Menno ter
Braak, Hendrik Scholte, Simon Koster
e.a. waren opgetreden en de film, volgens
spreker, in het slop van het specialisme
en de elite-mentaliteit hadden gebracht.
Een uitzondering maakte Blokker voor de
criticus L. J. Jordaan, wie hij een ere
saluut bracht, omdat deze nooit andere
pretentie had gehad dan bioscoopbezoe
ker te zijn met miljoenen anderen. Alles
bij elkaar werd deze prijsuitreiking een
gebeurtenis met inhoud die onmiddellijk
het polemisch gesprek deed hervatten.
DIE OCHTEND waren drie korte Ne
derlandse films vertoond die met over
heidssubsidie tot stand waren gekomen
en die, hoe verschillend van kwaliteit,
gemeen hadden dat ze tot het nieuwe fil
men gerekend konden worden. De enige
bekende en enigszins ervarene in dit ge
zelschap van jonge cineasten was Eric
Terpstra („Versier de leegte", „De an
der") die in „Eiland" in een nogal op
zettelijke stijl van „zoom"-camera en on
chronologische montage een avontuur
vertelt van een zakenvrouw die met een
impotente man getrouwd is en in het bui
tenland een kortstondige liefde beleeft
met een jongeman. Het weer eminente
camerawerk van Gererd Vandenberg zorgt
voor boeiende en soms overrompelende
beelden, maar het dbor Terpstra bedach
te scenario blijft op irriterende manier
in tegenstelling tot 't vuurwerk van tech
nische surprises dat de camera op het
doek brengt.
Mireille Darc en Venantino Venan-
tini, die beiden op het slotfeest van
de Utrechtse Cinemanifestatie aan
wezig waren, in „Galia" van Georges
Lautner.
Uit een samenwerking van de filmers
Karei G. Schmeink en Frans van de
Staak, de kunstschilder Gérard L. van den
Eerenbeemt en de componist Ton Bruynèl
danken we een geheel aan geen traditie
gebonden experiment, het twaalf minuten
durende „Freem", waarbij op twee naast
elkaar geprojecteerde „schermen" twee
verschillende dingen gebeuren, rechts het
ontstaan van een schilderij, links losse,
op zichzelf staande bewegingen die aan
de omringende wereld van de schilder ont
leend zijn, maar door de wijze van op
name en van montage abstracties worden
van die wereld. Een en ander wordt bege
leid door wat de makers „musique visuel-
le" noemen, 'n samenstel van aan hout en
metaal ontleende klanken die, alweer
volgens de makers, visuele associaties
moeten oproepen achter het geprojecteer
de beeld, „waardoor in veel gevallen het
gefilmde object opnieuw wordt losge
maakt uit zijn functie". Het filmpje heeft
bij mij niets opgeroepen, het heeft mij
niets overgebracht, niets meegedeeld,
waarschijnlijk omdat de makers te ver
strikt zijn geraakt in hun theoretische
opzet waardoor de argeloze toeschouwer
voor een te gecompliceerd en te snel wis
selend totaalbeeld wordt geplaatst om
ook maar enigszins tegemoet te kunnen
komen aan de door de filmers gestelde
eis van keuze te maken en tot een her-
structuering te kdmen. Zodat het hem
ook niet lukt tot een vorm van creativi
teit te geraken die Karei Schmeink in
een programma-toelichting belooft aan
wie welbewust kiest en vrij herstructu
reert.
EEN Z.G. BELOFTE, maar dan ook
niet meer dan dat, zat in „Ik kom wat
later naar Madra" van Adriaan van Dit-
voorst die van de filmer als ondertitel
.Enkele momenten uit een soldatenleven"
had meegekregen en ter verklaring „Film
is voor mij een kwestie van afrekenen.
Dingen die je hinderen wil je kwijt. Aan
leiding tot het maken van mijn eerste
film was een onbenullig voorval, tijdens
een herhalingsoefening".
Dat onbenullige voorval, zoals verbeeld
in de film, is dan een geval van militaire
ambtenarij, waarvan een gewoon soldaat
die overhaast verlof heeft gekregen we
gens familieomstandigheden, het slacht
offer wordt. Maar Ditvoorst haalt er nog
van alles bij, vervalt in allerlei stijlen
van actueel filmen, is onnodig onduidelijk
en bereikt uiteindelijk een chaotisch ge
heel van ongeveer een half uur dat door
de slechte kwaliteit van het „opgeblazen"
16 mm.-materiaal het genoegen van het
kijken niet verhoogt. Niettemin een de
buut dat perspectieven opent, dank zij en
kele suggestieve en intrigerende momen
ten.
De Belgische inzending werd gered door
en inspirerende leiding van publiciteitsmanager H. Bal.
en directie-assistent R. B. Bakker uitgegroeid tot een
vitaal en beweeglijk filmfestival dat de bezoekers con
fronteerde met een reeks voortreffelijke premières en
met een gevarieerd randwerk van recepties, persconfe
renties en festiviteiten, waarvan het informatieve en
onderhoudende karakter niet minder groot was dan hun
uitputtend effect. Zelden zal een festival een zo dwin
gend beslag hebben weten te leggen op tijd en energie
van zijn deelnemers, zelden ook zal met zoveel overtui
ging en bereidheid tot medewerking door die deelnemers
gereageerd zijn op het beroep de manifestatie tot een
succes te helpen maken.
„Les amis de plaisir" van Luc de
Heusch, een voortreffelijk „portret" van
het dorpje Moulbaix in Henegouwen dat
door de camera met genegenheid en hu
mor bekeken wordt als het bezig is zich
voor te bereiden voor een plaatselijke to
neelopvoering van de Franse comedie
„Verdwenen". Uit een persconferentie na
de voorstelling met twee der aanwezige
cineasten, onder wie Jan Gryaert die zijn
opleiding aan de Bredase academie St.
Joost kreeg, kwam wel duidelijk naar vo
ren dat de filmsituatie in België aanzien
lijk slechter is dan in ons land, vooral
ook door het ontbreken daar van van enig
„filmklimaat".
VAN DE GROTE premières noemen
we alleen nog maar enkele belangrijke
uitschieters, aangenomen mag immers
worden dat voor de meeste, na de gun
stige ontvangst in Utrecht, een roulement
door ons land verzekerd is, zodat ze tzt.
voor uitvoerige behandeling in aanmer
king komen. Dat zal dan zeker zijn „I
fidenzati" („De verloofden") van Erman-
no Olmi die na zijn voortreffelijk debuut
met „II posto" („Het baantje") in de
zelfde stijl van uiterlijke onbewogenheid
de situatie tekent van verloofden die tij
delijk gescheiden worden en door die
scheiding juist naar elkaar groeien: en
verder „Lord of the flies" van Peter
Brook, een onthutsend verslag over kin
deren die op een verlaten eiland langzaam
maar zeker verwilderen, de charmante
Tsjechische liefdescomedie „De liefde
van een bondje", geregisseerd door Milos
Forman, Jiet teleurstellende, maar in de
len interessante „Une fille et des fusils"
van Claude Lelouch en de slotfilm die
evenals dat in Arnhem het geval was, van
de hand Van Georges Lautner is. Des
tijds was dat de amusante, pretentieloze
.Les barbouzes", ditmaal, in „Galia"
zocht Lautner het wat hogerop, wat tot
een boeiende, maar evidente mislukking
leidde.
Maar zelfs zo'n sporadische mislukking
was van geen enkele invloed meer op de
eindindruk die de Utrechtse Cinemanifes
tatie achterliet, de indruk van een enorm
levendig, ongedwongen en tegelijk uiterst
waardevol filmfestijn dat voor de promo
tie van de goede film en in het algemeen
ter stimulering van de belangstelling voor
de film een bijdrage van nog niet te
schatten betekenis heeft geleverd.
Scène uit „Ik kom wat later naar
Madra" van Adriaan Ditvoorst.
48 - 59 - 65 cm
BEELDBUIS
Gespecialiseerd
visserijband in
klassen
in toestellen met
verschillende prijs-
TRAWLERKADE 64
TELEFOON 6490
IJMUIDEN
(Van onze correspondent)
Naar wij vernemen, zal in Nederland
ter gelegenheid van het huwelijk van onze
kroonprinses met de heer Claus von Ams-
berg, geen bijzondere postzegel verschij
nen. De betrokken autoriteiten handha
ven daarmee een eerder genomen be
slissing en zullen het voorbeeld van de
Antilliaanse regering, die wel tot de uit
gifte van een gelegenheidszegel ter ere
van deze gebeurtenis besloot, niet navol
gen. Wat de Surinaamse regering thans
zal doen is een open vraag.
(Van onze correspondent)
ONTWERPER van zo'n primeur op het
gebied van de verkeerscontrole is de heer
M. Gatsonides, die uit de praktijk van
snelheidsmetingen en waarnemingen heel
goed weet dat menselijke waarneming on
betrouwbaar is. Haarscherpe foto's van
auto's die geheid zeker door het rode licht
reden liggen voor hem. De plaatjes zijn
gemaakt door zijn controleapparaat. Te
gen zo'n foto, compleet met duidelijk lees
baar nummerbord, is niets in te brengen,
Maar evengoed wordt de automobilist, die
niet doorreed, voor bekeuringen gespaard,
MAUS Gatsonides (51 jaar), ontwerper
van de Gatso (snelheids)-meter heeft zich
helemaal geworpen op snelheidsmetingen
Voor sport en politie. Wie beter dan hi;
met een grote ervaring in de autosport,
kan weten dat menselijke waarneming on
betrouwbaar is. Een bekeuring van een
onbekende automobilist, vorige herfst, is
de directe aanleiding geweest tot deze
nieuwe vinding. „Vóór mij reed iemand
Maus Gatsonides vestigde in 1959 al
de aandacht op zich door zijn pre-
cisietijdmeter, die later Gatsometer
is genoemd.
Na negen weken gedwongen rust speelt
VVB zondagmiddag op het eigen Konings
veld tegen HRC dat in de tot nu toe ge
speelde wedstrijden slechts een puntje
minder behaalde dan de Breesapers. VVB
neemt na negen wedstrijden de derde
plaats in en kan die fraaie plaats be
houden door een kleine overwinning op
de bezoekers.
In de tweede klasse A wordt de ont
moeting Velsen-DEM gespeeld. Een blik
op de ranglijst is voldoende om Velsen
de beste kansen te geven, aangezien de
Santpoortse ploeg in de kopgroep zit, ter'
wijl DEM alleen onderaan staat. Zo een
voudig zal het echter niet gaan, want
DEM speelt ondanks zijn lage klassering
een goede partij voetbal. Het enige dat
in het Beverwij kse spel nogal eens ont
breekt is produktiviteit. Een gewaar
schuwd Velsen geldt voor twee en daar
om houden we het op een kleine Velsen-
zege. De Kennemers speelt op eigen ter
rein tegen ZVV en kan via een overwin
ning een eind van de laatste plaats ge
raken.
In de derde klasse A trekt Stormvo
gels nog steeds ongeslagen en zonder
puntenverlies naar Middenmeer om het
laag geklasseerde Flevo te bestrijden. Of
de IJmuidenaren in dit duel kunnen be
schikken over rechtsbuiten Maarleveld is
nog niet zeker, daar Maarleveld de afge
lopen week griep kreeg. Als hij niet her
steld is zal Slinger meedoen. Wel be
schikt de IJmuider voorhoede weer over
schutter Henk Liotart en ook Willy Wor-
tel zal weer van de partij zijn. ADO'20
is van het 4-2-4 systeem afgestapt en
speelt weer met een stopper tegen het
bezoekende RKAFC. Willen de Heemsker
kers hun theoretische kansje behouden
dan zullen zij moeten winnen. Beverwijk
speelt de belangrijke wedstrijd tegen Eg-
mondia en kan door een zege een eind
uit de gevaarlijke zone komen.
In de vierde klasse C ontvangt leider
VSV Wijk aan Zee. De Velsenaren zul
len niet al te veel moeite hebben met
hun tegenstanders. Waterloo speelt de be
langrijke tuiswedstrijd tegen Kinheim
en zal moeten winnen om niet al te ver
achter te raken. IEV ontvangt Bloemen-
daal en heeft kansen op een kleine zege,
al is de tegenstander in staat voor on
aangename verrassingen te zorgen.
De standen luiden:
Eerste klasse A
Tweede klasse
A
De Spartaan
9
15
Vitesse '22
9
11
JOS
8
11
OSC
9
11
VVB
9
11
Hollandia
9
10
DCG
9
10
Velsen
9
10
AFC
9
10
WSV '30
9
10
HRC
9
10
HFC
9
10
Hillegom
8
9
Alw. Forward
9
9
Purmersteyn
8
8
Zaandijk
9
9
Zilverm.
9
8
De Kennemers
9
8
Alkm. Boys
9
6
HBC
9
7
OSV
8
4
ZVV
9
7
UW
9
2
DEM
9
6
Derde klasse A
Vierde klasse A
Stormvogels
9
18
VSV
9
15
Alc. Victrix
7
10
Schoten
9
14
Schagen
8
10
IEV
9
11
ADO '20
8
8
Halfweg
9
11
RKAFC
8
8
Wijk aan Zee
9
11
VIOS
8
8
Bloemendaal
9
10
HSV
8
8
NAS
9
9
DTS
7
7
Renova
9
8
Beverwijk
7
5
Kinheim
9
8
Flevo
8
5
Hoofdd- Boys
9
4
Egmondia
7
4
OG
9
4
CSV
9
3
Waterloo
9
3
Advertentie
sunart
de kunst
nijverheids-
afdeling van
VVB (thuis tegen HRC): Van de Boo
gaard; Hoogendijk en Stet; De Bruin,
Doornbos en Paay; Luitjes, Kiewiet,
Snijders, De Grand en Bakker.
VELSEN (thuis tegen DEM): Tromp;
Meijer en Ruygrok; Van Schagen, Van
de Pieterman en Rekveld; Böhm. Nijs-
sen. Van de Poll, Hoogzaad en Koks.
DEM( uit tegen Velsen): W. Aarden
burg; Dekker en Schram; Stuifbergen,
J. Aardenburg en Willems; Van de Bos,
Stelder, Vessies, Zonjee en Van Rijn.
DE KENNEMERS (thuis tegen ZVV):
Dijcks; Ten Tije en Huisman; Verhagen,
P. van Duivenbode en Tervoort; Beeld
man, Jonker, D. van Duivenbode, Noor-
dermeer en Van Gelderen.
ADO '20 (thuis tegen RKAFC): Bur
ger; De Wit en T. Duyn; N. Duyn,
Welboren en C. Bakkum; De Boer, De
Ruiter, Beentjes, Van Tunen en Henne-
man.
BEVERWIJK (thuis tegen Egmondia):
Van de Does; L. Hoogewerf en H. v. d.
Watering; Brasser, Kuil en A. Hooge
werf; R. van de Watering, R. Aarden
burg, H. Numan, Ketting en Schelvis.
STORMVOGELS (uit tegen Flevo):
Los; De Vries en De Graaf; Klooster
man, De Boer en Plug; Maarleveld (Slin
ger), Liotart, Cleeren, Wortel en Glas.
WATERLOO (thuis tegen Kinheim):
Vader; Spaans en N. N.; Iskes, Bruis-
schaart en Ketting; Boekhout, Van de
Voorde, Demmers, Broek en Thijms.
KINHEIM (uit tegen Waterloo): Dijk
stra; Kranendonk en Selle; Kruk, Mus-
kee en Freriks; Van Doorn, Snijders,
Schmeits, Nijman en Hatzman.
IEV (thuis tegen Bloemendaal)Kor-
tekaas; Vink en Bakker; Vendel, Hars-
veld en H. de Reus; L. de Reus, Kaan
dorp, Korver, J. de Reus en Tesselaar.
VSV (thuis tegen Wijk aan Zee): Van
Veen; Visser en Kramer; Gravenmaker,
De Rijk en Nat; van Dongen, Belfroid,
Uniken, Langbroek en Voet.
WIJK AAN ZEE (uit tegen VSV): De
Blok; J. de Blok, Scholten en J. Schelle-
vis; E. Snijders en A. Snijders; J. Schel-
levis, Niesten, Rozemeyer, De Winter
en Bol.
WONINGINRICHTING BEVERWIJK
C.D.U. in drie provincies. De Christen-
Democraten Unie zal in drie provincies
meedoen aan de statenverkiezingen, na
melijk in Utrecht, Noord-Holland en
Noord-Brabant. In de statencentrale
Utrecht fungeert ir. G. C. Meeder als
lijstaanvoerder, in Noord-Holland mr,
dr. A. Zeegers.
door geel licht. Heel duidelijk, want ik
had het ook nog kunnen halen. De man
werd aangehouden en kreeg een bon. Twee
agenten hadden hem namelijk door rood
zien rijden. Probeer daar maar eens wat
aan te doen." Voor de heer Gatsonides be
tekende dit voorval inspiratie. „Rood-
licht-camera" noemt hij het apparaat,
waarmee nu de eerste proeven zijn ge
nomen.
Opnamen
DE ROOD-licht-camera" (r.l.c.) wordt
gemonteerd achter het verkeerslicht. Op
het moment dat dit op rood springt, wordt
de camera automatisch klaar gemaakt
voor een opname. De sluiter wordt in
werking gesteld door een impuls, afkom
stig van de auto die over een kabel rijdt.
De auto die, indien het licht op rood
staat, over de kabel rijdt, stelt dus zelf
de camera in werking. Het plaatje, dat
daarvan het gevolg is, is het bewijs voor
de overtreding.
De gehele apparatuur is gebouwd in een
kastje, dat schuil gaat achter het ver
keerslicht. Een instelbare „vertraging"
zorgt ervoor dat er ook nog enige ruimte
kan worden gecreëerd tussen het mo
ment van het op rood springen van hel
licht en de overtreding. Een andere ver-
trager in de camera zorgt er weer
voor dat de overtreder goed in het beeld
is voor de foto wordt gemaakt. Films
kunnen worden ingelegd voor 400 opna
men eventueel. De gehele apparatuur
kan in korte tijd worden losgemaakt en
in even korte tijd op een ander verkeers
licht worden gemonteerd.
DE PROEF, dezer dagen in Haarlem
genomen, heeft de verwachtingen van de
heer Gatsonides bevestigd. Wat zijn ap
paraat betreft. Want zijn mening over
de automobilist moet hij veranderen. „Ik
dacht dat de automobilist zich heel cor
rect hield aan de verkeerslichtregeling"
zegt hij, „hier in Nederland krijgen zij
drie seconden lang geel licht.
„Maar toch reden er in één uur tijd
twintig auto's door rood. En dat op een
kruispunt (zeventig kilomter per uur toe
gestaan) waar veel kinderen oversteken".
De heer Gatsonides; „Hoe gaat dat
met kinderen? Nauwelijks springt het
voetgangerslicht op groen, of zij steken
over. Een kind wordt dat geleerd en het
kijkt bij „veilig" niet meer uit. Op zo'n
kruispunt vooral is het zaak dat de auto
mobilisten zich houden aan het stoppen
voor rood licht?.
In verhouding tot de gehele verkeers
lichteninstallaties is het controle-appa
raat van de heer Gatsonides zeer goed
koop. Binnenkort, zo verwacht hij, zal er
een proefproces worden gevoerd. Want
eerst moet de justitie deze methode nog
aanvaarden als bewijs.
Het lange „Australiëdag" weekeinde
heeft door een wonderlijke samenloop van
omstandigheden een macabere oogst van
verongelukte immigranten uit Nederland
opgeleverd.
Aan het strand van Noord-Cronulla tus
sen Sydney en Wollongong verdronk de
47-jarige timmerman Albertus J. Herder
in de branding tijdens een poging zijn ze
venjarig zoontje Jan, die in het water in
moeilijkheden was geraakt, te redden.
De in het nabij Sydney gelegen Loftu»
woonachtige Albertus Herder was de va
der van tien kinderen. Hij kwam vijf jaar
geleden met zijn gezin vanuit Nijverdal-
Hellendoorn naar Australië.
Nabij Albury aan de weg, welke Syd
ney met Melbourne verbindt reed de 27-
;arige Frans Muis met zijn auto 's avonds
met zo'n vaart tegen een vrachtauto, dat
zijn wagen geheel werd vernield.
De in het nabij Wollongong gelegen
Dapto woonachtige Muis, die vijf jaar ge
leden naar Australië was geëmigreerd,
en zijn in Canberra woonachtige acht
tienjarige vriendin kwamen bij dit onge
luk om het leven.
In het eveneens tussen Sydney en Wol
longong gelegen Engadine werden zeven
kinderen min of meer ernstig gewond toen
een door hen zelf gefabriceerd „kanon"
bij het laden uit elkaar vloog
De zwaarst gewonde was de zevenjari
ge Roland Klinkman, een zoontje van het
uit Nederland afkomstige gezin Walter
Klinkman. Roland Klinkman is later in
het ziekenhuis aan zijn verwondingen
overleden.
Advertentie
voor al uw loodgieterswerk
aanleg en verkoop van sanitair
Tuindersstraat 91-93 - IJmuiden (O.)
Telefoon 7851
Hoofd afdeling voorlichting
Tot hoofd van het gemeentelijk voor
lichtingsbureau te Groningen is per 1 mei
s. benoemd de heer Gerard J. N. van den
Berg, tot voor kort redacteur-regisseur bij
de N.C.R.V.-televisie. De heer van den
Berg is 33 jaar. Onlangs is Pier Tania van
de VARA-televisie, te Groningen benoemd
tot hoofd van het bureau Culturele Zaken.
