SCHRIJVENDELEZERSSC
ISsÉS'tili
ENDELEZERSSCHRIJVEN
I
i
Voorgeschiedenis van Hitiers
„Kristallnacht" opgehaald
in meineedproces te Essen
AL VOOR f4900:
RIJDT 0 IN EEN
VOLKSWAGEN 1200 A
Onrust in de
Duitse metaal
Gabriël" neemt na jaar
afscheid van Minerva
Bezwaren tegen
korter werken
Rok bezorgt hond een
alcoholvergiftiging
Monteur doodde bijna
zijn ex-verloofde
Jonge lasser door
stroom gedood
SCHILDERSBEDRIJF A. JONGELING;
Uw leverancier voor
KOLEN en OLIE
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1966
7
Geelboek
Vrijwillig
Amsterdamse taxichauffeur
gaat naar minister
Veilig verkeer?
Dierenbescherming
Dubbeltjeswerk
Uniek?
Georganiseerden-
Ongeorganiseerden
Melklevering
WIJ VERZORGEN UW BEDRIJFSREKLAME
OP AUTO'S, BORDEN, ENZ. TEL. 4866
EVERTSENSTRAAT 1 - IJMUIDEN
Fout
Amsterdam en wij
(Van onze correspondent)
BONN In Essen speelt zich voor de
rechter het vervolg af van een moordge
schiedenis, die voor de oorlog een ernsti
ge nasleep had. Op 7 november 1938 ver
moordde de 17-jarige joodse jongeman
Herschell Grünspan in Parijs de Duitse
diplomaat Ernst vom Rath. De moord
werd voor de nazi's aanleiding tot de
„Kristallnacht", waarbij ontelbare joden
uit hun huizen werden gesleept en ver
moord, hun bezittingen vernield en syna-
goges in brand gestoken.
Een tijd geleden publiceerde de journa
list Soltikov artikelen in Duitse bladen,
waarin hij stelde dat de moord geen en
kel politiek aspect had gehad, maar dat
Advertentie
Bent u zeker van een Volkswagen tót-
en-mèt.
MET de degelijke noeste VW-lucht-
gekoelde motor achterin. De motor die
u nooit in de steek laat. Bij welk weer
u ook start.
MET de uniek beschermende, vier
voudige laklaag.
MET de sterke, gladde, dichte bodem
plaat.
MET de hoge topsnelheid, die tegelijk
kruissnelheid is (voor hoge gemiddel
den!).
MET de altijd voor u klaar staande
VW-service (goedkoop in onderhoud,
reparatie en onderdelen I).
MET de hoge inruilwaarde.
MET ruimte voor vijf.
METmaar maak even een afspraak
met uw VW-dealer voor een (vrij
blijvende) proefrit in deze V.W. v.a.
f 4990,-. Dan merkt u zélf dat de
Volkswagen 1200 A een V.W. is met...
met met
Tót-en-mèt
tussen Herschell Grünspan en de legatie-
raad vom Rath een homosexuele verhou
ding had bestaan.
Voor deze bewering kreeg Soltikov in
eerste instantie vijf jaar wegens beledi
ging van de gestorvene, maar in tweede
instantie werd hij vrijgesproken. De man
waar het in het proces in Essen om gaat,
wordt ervan beschuldigd in het proces te
gen Soltikov meineed te hebben gepleegd.
Het is de vroegere s.s.'er Wolfgang Tie
berge.
Dit proces in Essen zal Tieberge wei
nig kwaad kunnen doen. Voor zijn handel
wijze in verband met de kwestie Grün-
spann kort na de moord, zal hij name
lijk niet vervolgd kunnen worden. Het
geen over deze zaak nu echter nog aan
het licht komt, maakt 't optreden van Tie
berge interessant, en het feit dat hij om
deze dingen niet kan worden vervolgd des
te ergerlijker.
Tieberge, die ambtenaar in Frankrijk
van het Berlijnse ministerie van Buiten
landse Zaken was, moest de moord van
Grünspan in nazi-termen aanduiden en
het „proces" uitwerken. „Zin van dit pro
ces moet zijn te bewijzen dat het interna
tionale jodendom de hoofdschuldige aan
het uitbreken van de oorlog is," schreef
Tieberge destijds. Hij stelde een geelboek
over het geval op en sprak als offi
cieel verbreider van het führerdeaal onder
de groep „staalharde jeugd" over de
bewijzen die hij had voor „het smerige
en oorlogshitserige bedrijf van de joden"
Nu weent de 60-jarige Tieberge voor z'n
rechters over het verloren verleden. Hij
zou pas later in '41 of '42 hebben
gehoord van homosexuele factoren bij de
moord. Maar al het werk van Tieberge
was voor niets. Want de nazi's kwamen
er achter dat ze zich met het showproces,
waarvan alle onderdelen al waren vast
gesteld belachelijk zouden maken als
uitkwam dat er geen politiek motief ach
ter Herschells daad had gestoken en het
werd op de lange baan geschoven.
Herschell Grünspan was na de moord,
en de Duitse bezetting van Frankrijk,
naar het vrije deel van het land gevlucht.
Maar de Duits-gezinde regering in Viehy
leverde hem aan zijn beulen uit. Een
vriendin van Grünspan wist na de oor
log te melden dat zij hem in het concen-
stratiekamp Sachsenhausen had gezien.
Een rechtbank in Hannover verklaarde op
1 januari 1960: Grünspan in dood. Ook
de vader van Grünspan en diens broers,
Sindel en Mordechai Grünspan, die nu in
Israel wonen geloven niet meer vol
gens een telegram van de Israëlische poli
tie dat tijdens het proces in Essen werd
voorgelezen dat Herschell nog leeft.
Van onze correspondent)
BONN In de Bondsrepubliek staat
een periode van arbeidsonrust voor de
deur. Het grootste gevaar dreigt op het
ogenblik in de metaalindustrie, die met
bijna 4 miljoen werknemers, de grootste
industrie in West-Duitsland is. Het loon-
overleg tussen werkgevers en werkne
mers in deze sector is volledig vastgelo
pen. Woensdag hebben de werkgevers de
bemiddelingsvoorstellen van de arbitrage
commissie verworpen. IG. Metall, West-
Duitslands machtigste vakbond, aanvaard
de daarentegen wel het bemiddelingsvoor
stel. Dit voorziet in een loonsverhoging in
Hessen van 5 percent, in Baden-Würt-
temberg van 5,4 percent, zomede in een
verkorting van de werktijd met een en een
kwart uur. De tariefonderhandelingen
worden centraal, doch op 't niveau van de
deelstaten gevoerd.
Het conflict in de metaalsector suddert
al ruim twee maanden. De IG Metall eis
te aanvankelijk een loonsverhoging van 10
percent, en verkorting van de werktijd.
De werkgevers verwierpen dit laatste, en
waren slechts bereid om in 1966 4 percent
meer te betalen. Overeenstemming tussen
beide partijen bleek niet mogelijk.
Nu bestaat er in de metaalsector sinds
mei 1964 een systeem van vrijwillige be
middeling, als werkgevers en werknemers
het niet eens kunnen worden. In dat ge
val komen in de deelstaten bemiddelings
commissies in actie, waarin van beide
partijen twee vertegenwoordigers zitting
hebben en welke door een neutrale per
soonlijkheid wordt voorgezeten. De bedoe
ling van dit arbitrage-systeem is om door
middel van een afkoelingsperiode de kans
op verbreking van de arbeidsvrede aan
zienlijk te verminderen. Doch als de be
middelingsvoorstellen door een van de
partijen zijn verworpen, kan de vakbond
zijn toevlucht nemen tot het uitroepen
van een staking.
Deze situatie lijkt thans te zijn bereikt
Otto Brenner, de leider van de Metall,
heeft laten doorschemeren dat een staking
onvermijdelijk kan worden, als de werk
gevers hun afwijzende houding niet ver
anderen. Dezen zeggen van hun kant, dat
aanvaarding van het bemiddelingsvoor
stel de metaalindustrie dit jaar met ruim
8 percent extra zal belasten. Hun groot
ste bezwaren echter gelden de verkorting
van de werktijd. Het is waar, dat het de
Duitse metaalindustrie niet zeer voor de
wind gaat. De produktiviteitsstijging in de
metaalindustrie wordt voor 1966 op slechts
4 percent geschat.
Een 45-jarige Zwitserse kok uit Zürich,
opvarende van de Duitse coaster „Thetis"
heeft een herdershond een alcoholvergifti
ging bezorgd. De Rotterdamse politie
heeft tegen de man proces-verbaal terza
ke van dierenkwelling opgemaakt.
De Zwitser gaf toen zijn schip woensdag
in Rotterdam lag, de hond, die eigendom
van een schipper is, een in wodka ge
drenkte cake. Het dier consumeerde de
lekkernij gretig. Daarna zette de kok de
hond een diep bord met wodka voor. In
korte tijd was het bord leeg, waarna hij
het met wijn vulde. Ook daar bleek de
herder geen bezwaar tegen te hebben.
Volkomen dronken zakte het dier in el
kaar. Een dierenarts constateerde een
ernstige alcoholvergifting. De kok zei dit
alles gedaan te hebben in een eveneens
door drank gevoede „lollige bui". Hij wil
de weieens weten hoe een hond na ge
bruik van alcohol zou reageren.
De minister van Justitie, dr. I. Samkal-
den, heeft de Amsterdamse taxichauffeur
Cor Wilson uitgenodigd voor een bezoek
aan Den Haag maandagmiddag om twee
uur. De heer Wilson heeft de afgelopen
dagen, gewapend met microfoon en band
recorder, in verschillende wijken in de
hoofdstad gesprekken gevoerd met voor
bijgangers over het onderwerp: veiligheid
van de taxichauffeur. De geluidsband
waarop het resultaat van deze interviews
is opgenomen, neemt de heer Wilson mee
naar de minister.
99
Na 47 jaren ontelbare duizenden
„heren" gediend te hebben, vindt Ga
briël het welletjes. Op 11 februari
neemt hij afscheid van Sociëteit Mi
nerva. Jacobus Marius van der Meer,
zoals hij voor de burgerlijke stand
heet, is nu zeventig jaar. Tien jaar
lang is hij in losse dienst geweest, de
laatste 37 jaren in vaste dienst als
zaalbediende, achtereenvolgens onder
de directeuren Pitlo, De Gunst en
Letterman.
Gabriël is een van de vele oude ge
trouwen, die jong bij Minerva kwam en
er gebleven is ondanks de waarlijk niet
gemakkelijke aard van het werk: vrij on
geregelde en ongebruikelijke werktijden
en een rumoerige, ongewone klantenkring.
Misschien juist daardoor blijkt voor ve
len het werk in Minerva aantrekkelijk te
zijn: voortdurende omgang met jongeren
houdt jong en levendig. En wie niet te-
gend ongebruikelijke sfeer kan, valt al
heel spoedig af. Zo is het verklaarbaar
dat velen, die het nu eenmaal een maand
je „uithouden" op Minerva, met hart en
ziel aan hun werk verknocht blijven.
Gabriël ziet het zelf ook zo. Na eerst
enkele jaren gewerkt te hebben in café
De Burcht en een café aan de Turfmarkt,
kwam hij in losse dienst bij Minerva,
waar hij in de wintermaanden werkte om
in de zomermaanden naar de badplaatsen
te gaan voor „het seizoen". Maar Miner-
Op de tentoonstelling van bedrijfsauto's in de RAI te Amsterdam(tot en met
13 februari) is deze dubbeldeksautobus te zien. Tien van deze panoramatouring
cars zijn aangeschaft door een reisbureau in Valkenburg, De bus biedt plaats aan
86 passagiers. Het gevaarte is vier meter hoog en twaalf meter lang. Het uitzicht is
ook in bochten ongestoord, want de bus blijft horizontaal door een zelfdragende
carrosserie met luchtvering.
va trok zo, dat hij in 1929 in vaste dienst
kwam. Hij is dat met vreugde gebleven
tot nu, als jonge zeventiger, het bijltje
er bij neer legt. Hij is nu in dienstjaren
de oudste van de sociëteit. Andere oude
getrouwen, met wie hij tientallen jaren
het werk heeft gedeeld, zoals Johan Ba-
rendsen en chef Bouter, zijn reeds eerder
met pensien gegaan.
Gabriël had eigenlijk al iets eerder weg
willen gaan, maar heeft besloten te blij
ven om althans éénmaal de jaarwisseling
op 8 februari in het nieuwe Minerva te
kunnen meemaken. Vorig jaar, toen op die
datum de nieuwe sociëteit ook al in ge
bruik was, is de dies niet op de tradi
tionele wijze gevierd in verband met de
lustrumfestiviteiten in de zomermaanden.
Een groot aantal gezelschappen zal nu
naar een nieuwe vaste bediende moeten
uitzien, zoals het Toneel, Arnhemia, Ahas-
verus, Transislania, Batouwe, het befaam
de gezelschap de Slabbers etc. Gabriël
zegt zelf, dit werk te zullen missen:
„Maar bij bijzondere gelegenheden hoop
ik nog wel eens in actie te komen
Op 11 februari om vijf uur des middags
zal hij tijdens een personeelsreceptie af
scheid nemen, daarna om zes uur van
de „heren", die hem ongetwijfeld met
overtuiging dank zullen zeggen voor het
vele, wat hij zo lange tijd voor anderen
heeft gedaan in Minerva.
ROTTERDAM Een 25-jarige service-
monteur uit Rotterdam is aangehouden
wegens poging tot doodslag op zijn ze
ventienjarige ex-verloofde.
De man had een tijdje met het meisje
zitten praten, toen hij plotseling een as
bak pakte en haar op het hoofd sloeg.
Met de handdoek drukte hij haar mond
en neus dicht. Het meisje herkreeg haar
vrijheid op het moment dat er gestom
mel uit het trappenhuis opklonk en de
man het hazepad koos. Met een bloeden
de wond aan het achterhoofd en een paar
verwondingen in haar nek is het meisje
voor behandeling naar het ziekenhuis ge
bracht.
De twintigjarige C. Verhoef uit Slie-
drecht is op de scheepswerf Slop door
electrocutie om het leven gekomen. Hij
werd met een lasapparaat in zijn han
den dood aangetroffen.
Een onderzoek door de arbeidsinspectie
en de gemeentepolitie bracht aan het
licht dat de jongeman, die alleen in de
luchttank zat te lassen, bij het aan
brengen van een nieuwe elektrode in de
lastang de dood moet hebben gevonden.
iÊÊsÈÈÊ ïïÊ86ËÉÊ8ÈiÈ
Afgelopen week gebeurde op de beruch
te Kruisweg in Hoofddorp weer een zeer
ernstig auto-ongeluk, voor de zovelste
keer bij de afslag naar de zogenaamde
ventweg bij het begin van Hoofddorp.
Nadat daar ettelijke doden en zwaar
gewonden waren gevallen heeft men wel
een waarschuwingsbord geplaatst met het
opschrift „Links afslaand verkeer"! Elke
automobilist die hier regelmatig voorbij
komt weet dat de situatie ter plaatse he
lemaal niet goed is. Iedereen spreekt er
schande van. Waarom koppig een situatie
die levensgevaarlijk is laten voortbe
staan? Hebben dan al die mensen achter
het stuur geen recht op bescherming van
onze overheid? Is het niet zo dat wat het
zwaarst is ook het zwaarst moet wegen.
Als de gemeente Haarlemmermeer dan zo
hard is om vast te blijven houden aan dit
onpraktische links afslaan dan moeten de
verkeersdeskundigen daar tenminste bor
den met doodskoppen plaatsen. Dat
schrikt af. Maar misschien kan een een
voudig bord met „Verboden links af te
slaan" (ook voor bussen) een simpele op
lossing zijn. Na zoveel leed en tranen
is het waarschijnlijk wel verantwoord
hiertoe over te gaan. Beter laat dan nooit.
D. KOLKMAN, Zandvoort.
Herhaaldelijk word ik geconfronteerd
met advertenties in uw blad waarin men
huisdieren te koop aanbiedt, gratis kan
afhalen of tegen advertentiekosten mag
meenemen.
Daar ondergetekende lid is van de Ver
eniging Dierenbescherming voor Haarlem
en Omstreken en tevens lid is van de An
tivivisectie voel ik mij gedwongen het pu
bliek er op te attenderen, dat men door
het plaatsen van dergelijke advertenties
de dierenhandel, welke toch al zo leven
dig bloeit in de hand werkt.
Dergelijke advertenties worden ook
door de dierenhandelaren gelezen en nie
mand kan hen aanzien wanneer zij zich
aanmelden, dat zij dergelijke praktijken
uitoefenen.
Men kan de dagbladen nu eenmaal niet
verbieden dergelijke advertenties op te
nemen alhoewel dit nog steeds het onder
werp van gesprek is in de vergaderingen
van de Bond. Misschien dat in de naaste
toekomst ook van deze zijde medewer
king zal worden verleend.
Ik wil degenen, die een huisdier om de
een of andere reden kwijt willen, aanra
den zich met het asiel of met de plaatse
lijke dierenartsen in verbinding te stellen
aangezien men daar de juiste adressen
weet waar het dier liefderijk verzorgd
wordt.
Op deze wijze voorkomt men, dat de
dieren een periode van lijden tegemoet
gaan voor het geval zij in handen vallen
van degenen die proefdieren verschaffen
voor vivisectie of laboratoria waar zij
als proefmateriaal dienen en tenslotte de
dood vinden.
A. J. GROOTEGOED CZN.
Bloemendaal.
Bij het lezen van het opschrift „Kosten
van bruiloft enige miljoenen", vroeg ik mij
af of hier sprake kon zijn van een mis
verstand.
Indien niet, dan vraag ik me af hoe zo
iets mogelijk is. Betalen ze het zelf?
Tevens vraag ik me dan af hoeveel
„goede instellingen" een dergelijk bedrag
werkelijk nuttig zouden kunnen gebruiken.
Ik denk hierbij aan het feit dat men te
genwoordig niet meer naar een film kan
gaan zonder dat er een collectebus rond
moet gaan. Dubbeltjeswerk en je moet het
dan natuurlijk van de volharding hebben.
Mijns inziens zouden deze instellingen
eens naar een bepaald adres moeten in
formeren of er misschien voor hen ook
eens een miljoentje af kan vallen.
V. SCHUYTVLOT, Haarlem.
Uw artikel in de krant van maandag
24 januari met de krop: „Bejaarden-
werk in een deel van Haarlem uniek
voor ons land", heeft bij velen van ons be
jaarden enige wrevel opgewekt. Niet om
het werk dat onze bescheiden vriend Ra
makers daar in Parkwijk verricht met
zijn mensen, maar om enige onjuistheden
die in zijn propagandaijver zeer storend
zijn. Zoals u bekend is hadden wij drie
jaar geleden al een bespreking op uw bu
reau waar wij met tekeningen en begro
ting deze zaak reeds aansneden. De ge
meente Haarlem heeft het na een bespre
king met wijlen wethouder Schipper in de
ijskast gestopt, maar de idee is gelukkig
blijven leven en wordt in de krant van de
Algemene Bond van Bejaarden al tien
j^ar gepropageerd, (zie „Ons Ideaal 12e
jaargang no. 1). Ook het woord uniek is
fout want oud-minister Marga Klompé
ging vier jaar geleden al verder. Ook in
Leeuwarden bestaat zo'n gebouw dat,
hoewel nog verre van ideaal, ons ideaal
nabij komt, terwijl in Muiderberg met
een deelnemerstal van negentig bejaar
den de dienstverlening en daaraan ver
bonden mogelijkheden al tientallen jaren
bestaan. Natuurlijk. Parkwijk is een po
ver begin, dat volle aandacht verdient.
Maar wij moeten verder. Met dank voor
de aandacht.
A. WIEGMINK, Haarlem.
Naschrift: In het desbetreffende
artikel wordt er met geen woord over ge
rept, dat de Algemene Bond van Bejaar
den geen plannen zou hebben. Dat kwam
ook niet in het geding, daar het hier uit
sluitend ging om het bejaardenwerk in
Parkwijk en Schalkwijk.
En wat dat betreft herhalen wij, dat
bij de start van de werkzaamheden deze
arbeid uniek was in ons land. Dat daar
na in andere steden dit voorbeeld is op
gevolgd is een andere zaak.
Gaarne nemen wij aan, dat in Muider
berg ook reeds lang diensten verleend
worden. Het gaat echter om de vorm
van open bejaardenwerk zoals dat in dit
stadsdeel van Haarlem wordt verricht.
Redactie.
Het is frappant, dat nu er allerwegen
sprake is van gedeeltelijke terugbetaling
bij 65-jarige leeftijd van contributies,
aan hen die jaren lang lid waren van
een organisatie, zij die nooit georgani
seerd waren in het geweer komen om hun
deel (waar zij geen recht op hebben) op
te eisen. Jarenlang hebben zij geparasi
teerd op het werk van anderen. Als je
hun vraagt, waarom ben je niet georga
niseerd, dan weten zij geen rechtstreeks
antwoord te geven, maar hebben het één
of andere smoesje klaar. Het is eigenlijk
bedroevend dat 60 pet. profiteert van wat
40 pet. presteert en tot stand brengt. Of
denken zij die niet georganiseerd zijn, dat
alle sociale voorzieningen die er zijn zo
maar uit de lucht komen vallen of in je
schoot worden geworpen. Neen mijne he
ren, als je lid bent van een organisatie
dan bezoek je vergaderingen, breng dan
je stem uit en zeg je mening over dit of
dat, wat van belang is tot verbetering
der arbeidsvoorwaarden en het algemeen
belang, en je betaalt wekelijks je 1,60
contributie, want dat speelt bij de onge
organiseerden ook een rol; alleen zij dur
ven het niet te zeggen. Hebben zij die
niet georganiseerd zijn er wel eens aan
gedacht, dat regering en werkgevers er
groot belang bij hebben dat ruim 500.000
werknemers aangesloten zijn bij het
N.V.V. en op deze wijze in de hand wor
den gehouden en geleid door de verschil
lende organisaties en vakcentrales. Want
zouden er geen organisaties zijn, dan zou
de arbeidsmarkt een grote chaos worden
en van sociale voorzieningen kwam dan
maar weinig terecht. Of vinden zij die niet
georganiseerd zijn het heel gewoon dat
zij drie weken vakantie hebben met toe
slag, een 45-urige werkweek, directe uit
kering bij ziekte, A.O.W. en nog vele
andere voorzieningen, te veel om alle op
te noemen. Neen heren, dit alles is na
vele jaren en moeizame besprekingen op
gebouwd en tot stand gekomen en achter
alles stond het N.V.V. met zijn ruim
500.000 leden. Vindt gij het niet bescha
mend hier niet bij te zijn. Zelf ben ik
meer dan 45 jaar lid van een organisa
tie, dus weet er wel wat van en heb
steeds getracht een steentje bij te dragen
in het algemeen belang. Het woord is aan U.
H. VAN VELDHUIJSEN, Haarlem.
Refererend aan een bericht in uw blad
van 25 november 1965 „Publiek slikt te
veel van de melkboer" zou ik u graag
mijn probleem ten aanzien van de melk
levering willen voorleggen. Ik heb mij tot
verschillende instanties gericht, maar
weet niet meer waar ik nu nog „recht"
kan vinden.
De feiten liggen namelijk als volgt. Ik
wens geen gebruik meer te maken van
de melkleverancier in mijn wijk en heb
derhalve aan de Vertrouwenscommissie
voor de Melkhandel in Haarlem verzocht
mij een andere melkhandelaar toe te wij
zen. Inderdaad kreeg ik de namen van
twee andere melkhandelaren van deze
commissie. Het bleek echter tevens dat
beide melkhandelaren geen nieuwe klan
ten meer aannemen.
Omdat deze gang van zaken dus geen
verandering bracht in de bestaande situa
tie heb ik me gericht tot de Rationalisatie
commissie in Den Haag. Deze heeft aan
de Vertrouwenscommissie kenbaar ge
maakt dat ik van een andere melkboer
melk wil betrekken. Ook dit bracht ech
ter geen wijziging in de situatie.
Ook een verzoek aan het ministerie van
Economische Zaken heeft niet geholpen.
Dit ministerie heeft namelijk ook aan de
Vertrouwenscommissie verzocht mij een
andere melkleverancier toe te wijzen.
Er is echter geen andere leverancier
bereid mij melk te bezorgen. Ik vraag
me af of de Vertrouwenscommissie in
deze niet in haar taak te kort schiet en
of deze commissie niet verplicht is de in
structies van de Rationalisatiecommissie
en 't ministerie van Ec. Zaken op te vol
gen. Bovendien waar blijft de vrijheid
van de consument om zijn melk te be
trekken bij de leverancier van zijn keuze?
C. H. W. H. RICHTERS, Haarlem.
Advertentie
GARAGE
L. v. d. LEDEN
R. CLAEZENSTR. 1
DAG en NACHT
Advertentie
In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publikatie aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publikatie zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
Instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).
De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publikatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meningen of
argumenten.
Uw bericht van 29 januari „Treinen re
den bijna op elkaar" heb ik met grote
verbazing gelezen. Het komt er op neer
dat de sneltrein van Breda naar Dor
drecht bijna een ernstig spoorwegonge
luk veroorzaakt zou hebben als de ma
chinist niet door snel ingrijpen een bot
sing met een stilstaande stoptrein voor
komen had. Hoe komt zo'n sneltrein op
het zelfde baanvakgedeelte waarop een
trein staat: „Door een fout in het sein-
wezen" zegt de mededeling! Wat bete
kent dit? Is er bijvoorbeeld in een auto
matische beveiliging zo maar een fout
ontstaan? met andere woorden kunnen in
zo'n beveiliging de seinen een ander beeld
vertonen als de gewenste? Dat zou zo'n
beveiliging beslist onveilig maken. En
als er geen automatische beveiliging is
doch een beveiliging aan te geven door
menselijke handelingen met de daarvoor
aangewezen apparaten, was er dan hier
sprake van een menselijke fout? Of was
de stand der wissels die overeen moet
stemmen met de bedoeling van het
beeld van het betrokken sein niet in over
eenstemming daarmee? Ook dan een zeer
gevaarlijke „beveiliging".
Het is om die redenen dat ik bovenver
meld bericht met grote verbazing gele
zen heb. Wordt hier iets verzwegen? Het
maakt op mij de indruk dat het bericht
niet is uitgegeven door de Nederlandse
Spoorwegen, doch dat er op dat traject
iets ernstigs zou zijn gebeurd als dit niet
op het nippertje was voorkomen en dat
dit is „uitgelekt" en zo in de publiciteit
is gekomen met een onnozele omschrij
ving „fout in het seinwezen". Mij dunkt
dat de duizenden die dagelijks van de
trein gebruik maken toch zeker mogen
weten wat hier is gebeurd opdat het ver
trouwen in de veiligheid van de N.S. niet
wordt ondermijnd.
T. F. ROOS, Santpoort.
Ben ik goed ingelicht, dan zou het Hof
begrip hebben voor de moeilijke finan
ciële positie, waarin Amsterdam verkeert
en zich bereid verklaard hebben, even
tueel een aanzienlijk bedrag bij te dra
gen in de kosten van het huwelijk van
prinses Beatrix. Het doet dan verbijste
rend aan te vernemen, dat Amsterdam
niettegenstaande dat een bijdrage van
het Rijk durft te vragen van ruim een
miljoen gulden voor festiviteiten.
Financiële experts, onder wie de heer
Marjolin hebben de regering juist ge
waarschuwd, dat Nederland zich op een
hellend vlak bevindt en daarom uiterste
zuinigheid in de uitgaven geboden is. Men
zou denken, dat de Gemeente Amsterdam
daarmede rekening zou hebben gehouden,
doch niets is minder waar.
Deze aanvraag van Amsterdam staat
trouwens niet alleen. De gemeente heeft
kortgeleden een bedrag van 50 miljoen
gulden gevraagd voor het aanleggen van
een pijpleiding van Europoort naar Mo
bil Oil, een bedrijf dat van Amsterdam
voor een zacht prijsje een groot complex
grond kreeg voor de vestiging van een
oliebedrijf, waaraan in de eerstvolgende
jaren wegens de krappe arbeidsmarkt
niet de minste behoefte bestaat. Amster
dam heeft voor dat bedrijf geen aanvoer-
haven en nu mogen de belastingbetalers
50 miljoen op tafel leggen en bovendien
profiteren van de gezonde lucht, die dat
bedrijf meebrengt.
Het wordt hoog tijd, dat de aspiraties
van het Amsterdamse stadsbestuur op
kosten van de Nederlandse volksgemeen
schap danig worden afgeremd.
Het heeft op zijn programma staan een
metro, uitbreiding van het RAI-gebouw,
steeds verder uitbreiden van de vliegha-
ven Schiphol, een operagebouw en ga
maar door. En dat alles onder het motief
dat Amsterdam een aparte plaats in onze
samenleving inneemt, aldus burgemeester
HallC. P. OOMS, Haarlem
Advertentie
WILLEMSBEEK WEG 88 - TELEF 4627
