Nog één gevecht, als afscheid
Afscheid van de boksring in
Amsterdam of Rotterdam
Egyptenaar Tawzik groot
obstakel voor furieuze Scholte
Tweestrijd
Rusland-Nederland
TOTOPRQGNOSE
Stien Kaiser maakte grote
indruk bij oefenwedstrijden
WIM SNOEK STOPT OP 38-JARIGE LEEFTIJD MET HET BOKSEN
BOKSEN
IS NIET
GEVAAR
LIJK
De man van de flitsende linkse hoek op de lever
heeft een „rijk leven" door de bokssport
Vraagtekens rond
nieuwe prof ploeg
Miel Pijs reserve
bij „voorlopigen"
Angela Bairstow
Engelse troef in
badmintonstrijd
Zesdaagse Milaan
voor Post-Motta
WERELDKAMPIOENSCHAPPEN
—SCHAATSEN VOOR DAMES—
Russen niet snel
in schaatsduels
te Drammen
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1966
13
ff
99
Duitsland
Miss
Theo Reitsma
Servette en München 1860
kregen ieder een punt
123231132123
Boksen is niet gevaarlijk meent Wim
Snoek, die regelmatig in Veisen Noord
de huisarts Rolink bezocht. Als bewijs
heeft hij er zijn lijstje van verwondin
gen over 15 jaar voor.
Een maal een hersenschudding na
een knock out in zijn twaalfde gevecht
als prof.
Drie maal een gebroken hand.
Eén maal een gebroken neus.
„Blauwe ogen", die heel snel ver
dwenen.
En dan is er nog dat gewricht boven
in de linkerarm, daar waar vroeger de
felle linker op de lever vandaan flitste.
„Dat is zoiets als een tennisarm", zegt
Snoek, die onder Groothuis vele jaren
en onder Ter Meulen en Kneppers kor
te tijd trainde en Ruhling als agent
had. Die schade aan het gewricht zou
kunnen dienen om dokter Van Swols
mening te onderschrijven, dat „iedere
beoefenaar van topsport, blijvende
schade ondervindt aan zijn gewrich
ten". Dokter Van Swol zelf liet al in
het midden of dat letsel niet opweegt
tegen 't enorme plezier, dat de topsport
veroorzaakt, ook dikwijls blijvend.
Wim Snoek
(Van onze sportredactie)
„De bokssport heeft me een rijk leven gebracht", gemakkelijk zittend
met slechts zo nu en dan een ondersteuning van zijn woorden door hand
gebaren, vertelt Wim Snoek met rustige, Amsterdams getinte stem waar
om. De blauwe kring achter zijn bril rondom zijn rechteroog is een zicht
bare herinnering aan zijn voorlaatste gevecht als beroepsbokser. „Ik had
altijd zo een blauw oog, maar ik ben het ook zo weer kwijt", is een als
terloops gedane reactie, die een onderdeel vormt van een verklaring, dat
boksen niet gevaarlijk is. Het had wel gevaarlijk kunnen worden, beseft
38-jarige Amsterdammer Snoek. De autohandel en zjjn verpachte snackbar
gaven zorgen, die een beroepsbokser als belemmering gaat voelen bij zijn
voorbereiding op gevechten. Die krachtmetingen in de ring zijn daarom in
de laatste drie jaar niet meer zo'n succes geworden. Het is nu afgelopen,
althans bijna. Snoek wil geen risico's lopen door vermoeid in de ring te
komen en te worden gehavend. Nog één gevecht moet er komen, na een
goede voorbereiding, in Amsterdam of Rotterdam, als besluit van een car
rière, die als hoogtepunt een krap verloren gevecht om de Europese titel,
in 1954, en een achtste plaats op de wereldranglijst heeft gebracht.
Over twee maanden wil zwaarge
wicht. Wim Snoek zijn af scheidsge
vecht boksen. Zijn vrienden, „ik heb
er velen door de sport gekregen", heb
ben op dat afscheid aangedrongen. Zij
willen het vertrek van Snoek, een
sportman waardig.
„Het rijke leven", dat de bokssport de
Amsterdammer heeft gebracht, wordt
niet alleen gevormd door de vrienden.
Het bestaat ook uit de ervaringen, die
Snoek kon opdoen in Zuid-Amerika, Zuid-
Afrika en grote delen van Europa. Er is
ook het financieel gunstige resultaat, dat
vijftien profjaren, waarin tachtig gevech
ten, opleverde. „Ik heb het niet altijd
even goed belegd, maar mijn huis ziet
er nu goed uit, ik heb een snackbar ver
pacht, die goed loopt, en zit goed in de
autohandel". Wim Snoek zegt het niet als
een man, die met louter trots is vervuld,
veel meer integendeel als man, die zich
gelukkig voelt met zulke resultaten, die
„dat naaimachinemonteurtje" van de na
oorlogse jaren heeft bereikt.
In Nederland zelf heeft de roem en het
geld voor Snoek niet voor het grijpen ge
legen. „Ik heb een keer 2200 gulden met
een gevecht verdiend, nog een keer 1700
en daarna veel en veel minder." In het
buitenland is dat anders, vooral Duits
land biedt de profboksers een reële be
staansmogelijkheid. In een overpeinzing
over de verdiensten van prof-boksers re
kent Snoek waarschijnlijk daarom in
marken. De Europese kampioen in het
zwaargewicht Mildenberger verdiende
vorige week met zijn gevecht tegen de
Amerikaan Machen nog ruim 80.000
mark.
De gedachten aan het geld spelen bij
een beroepsbokser uiteraard een grote
rol. Het is zijn werk en de arbeid moet
goed beloond worden. Eerzucht is echter
een factor, die vooral in het begin ook
in ruime mate meespeelt. „Dat wordt
minder", zegt Snoek, „je gaat er op laatst
ook wel eens naar toe om wat centjes te
verdienen."
Snoeks roem is vooral voortgekomen
uit „een linkse hoek op de lever. Ze za
gen hem vroeger niet, die linkse vloog er
uit". Het was in zijn grote tijd, waarin
(Van een speciale verslaggever)
Henk Scholte, de Europese kampioen
libre, zal de 38-jarige Egyptenaar Taw
zik voor de rest van zijn leven niet meer
aankijken. In de kleedkamer zei Tawzik
tegen de Nederlander: „ik denk dat je de
partij wel in één heurt zal uitmaken."
Toen de partij was begonnen en Scholte
de beginstoot miste, toonde de Egypte
naar op het groene laken echter zijn wa
re aard. In een bijzonder laag tempo
scoorde hij een aantal punten en telkens
wanneer een steeds woedender wordende
Scholte aan de beurt was, lag er een dus
danige positie dat het voor de Nederlan
der bijna uitgesloten was om tot een se
rie a l'Américaine te komen. Scholte had
na tien beurten slechts 45 caramboles.
De Nederlander had het geluk, dat toen
Tawzik op een bepaald moment zijn ijze
ren defensie liet varen er voor Scholte
een goede positie op de tafel achter bleef.
Onze landgenoot greep deze kans met
beide handen. Hij bracht de ballen in de
begeerde positie en scoorde in één rush
de 455 caramboles, die hem van de finish
scheidden.
Tawzik, teleurgesteld omdat zijn tac
tiek niet het gewenste resultaat had ge
bracht, weigerde zeer onsportief zijn te
genstander de hand te schudden. Een paar
uur later verontschuldigde de Egypte
naar, die ook bij zijn landgenoten weinig
geliefd is, zich op zodanige wijze dat
Scholte zich zelf bijna schuldig voelde.
Door het defensieve spel van Tawzik,
dat Scholte volledig uit zijn evenwicht had
gebracht, kon de Fransman Marty op de
tweede dag door twee overwinningen in
twee beurten tegen resp. Diab en Wein-
gartner de leiding overnemen. Scholte,
die in de vierde ronde in drie beurten van
de Westduitser Burwig won, staat nu
tweede, omdat hij voor de 2000 caram
boles acht beurten meer nodig had dan de
Franse ex-prof.
Het slachtoffer van Scholte's wraak werd
gisteravond de Duitser Burwig, die op
twee bleef staan, toen de Nederlander in
drie beurten de partij uitmaakte. Scholte,
die behoort tot het leidende drietal, had
zijn zinnen gezet op een serie van 500
caramboles. Hij had het geluk, nadat
Burwig de acquitstoot had gemist, de
ballen in een ideale positie op het laken
te krijgen. Zijn rondgang om de tafel
duurde tot de 359ste carambole. De ballen
raakten uit positie en met de grootste
moeite kon de Eindhovenaar nog zes
punten scoren.
De uitslagen van de tweede dag waren:
Derde ronde:
Vervest (Belg.)
500
3
500
166.66
Weingartner (Oost.)
12
3
9
4.00
Scholte (Ned.)
500
11
455
45.45
Tawzik (Egypte)
121
11
89
11.00
Aguilera (Sp.)
500
8
340
62.50
Burwig (Did.)
316
8
258
39.50
Marty (Fr.)
500
2
480
250.00
Diab (Egypte)
12
2
12
6.00
Vierde ronde:
Marty
500
2
492
250.00
Weingartner
3
2
3
1.50
Vervest
500
5
270
100.00
Diab
13
5
9
2.60
Scholte
500
3
365
166.66
Burwig
2
3
2
0.66
Aguilera
500
7
441
71.42
Tawzik
131
7
118
18.71
De stand na de tweede
dag
luidt:
Marty
8
2000
10
500
200.00
Scholte
8
2000
18
498
111.11
Aguilera
8
2000
35
441
62.86
Vervest
6
1518
17
500
89.29
Diab
2
528
29
195
18.21
Burwig
0
335
17
258
19.71
Weingartner
0
222
19
151
11.68
Tawzik
0
372
39
118
9.53
(Van onze sportredacteur)
Morgenavond wordt de profrennersploeg
van V.R.P. (Verenigde Reclame Pers) in
Breda voorgesteld. De promotor van deze
ploeg is de heer Gademans te Utrecht,
uitgever van enkele periodieken. De op
zet van dit team is diverse wedstrijden
te rijden met één hoofdsponsor (V.R.P.)
en een onder-sponsor, waardoor de ploeg
iets van een uitzendbureau voor reclame
doeleinden krijgt. De UCI is hier op te
gen, maar de heer Gademans meent hier
voor een oplossing te hebben gevonden.
Er zijn nogal wat vraagtekens rond de
formatie van deze ploeg. De renners, die
voorgesteld worden, zijn: Hugens, Snep
vangers, Van Ginniken, Groeneweg, Van
der Klundert, Van Kemenade, Beckers,
Tummers, Schroder, Coremans, Hermes
en Mesters. Vraagtekens zijn er rond Hu-
ges, die een contract heeft bij Ford in
Frankrijk (wellicht mag hij wel in Neder
land voor een ander merk rijden, hoewel
dat niet waarschijnlijk is). Snepvangers
zegt nog geen contract getekend te heb
ben voor dit soort ploegsysteem en wil
ook morgen niet komen. Jef Jansen uit
Elsloo is als ploegleider genoemd, maar
de Limburger ontkende gisteren iets hier
van te weten. Verzorger wordt de Bos
schenaar Stolzenbach en mecaniciën de
Belg Lulofs.
De ploeg gaat een blauw-oranje shirt
dragen, waarop V.R.P. prijkt en ruimte is
overgelaten voor de „sponsor van de
dag". Volgens de heer Gademans hebben
ook enkele Belgische firma's belangstel
ling voor zijn ploeg. Dit zou betekenen,
dat er ook Belgen worden gecontracteerd.
behalve het gevecht tegen Hecht om de
Europese titel, in 1954, meer hoogtepun
ten voorkwamen. Het was begonnen met
zijn Nederlands kampioenschap door een
zege op Willy Schagen in 1953. Het was
een onderdeel van een reeks van elf over
winningen van een neo-prof met vijf ama
teurjaren, van 1945-1950, als voorgeschie
denis. De nederlaag tegen Hecht schaad
de de snel rijzende reputatie van Snoek
niet. Het was een nederlaag met ere, met
klein puntenverschil. Snoek stootte door
naar een achtste plaats op de wereld
ranglijst, voor Nederland een glorieuze
positie. „Want, een bokser wordt in Ne
derland niet gebouwd. Hij moet het heb
ben van zijn buitenlandse gevechten." En
in die gevechten in andere omgeving ko
men momenten voor, zoals na het gevecht
tegen Randolph Turpin. Op eigen Bir
minghamse grond had Turpin het canvas
vele malen als reddend rustpunt gevon
den. Snoeks overdadige kracht was geble
ken. De puntenoverwinning leek zo zeker,
maar „Turpin werd winnaar."
Een jaar in Zuid-Amerika, in 1957, be
hoorde ook tot de voortreffelijke tijd van
Snoek. Hij raakte er door afwezigheid in
Nederland zijn nationale titel kwijt, maar
heroverde die in 1960 door een k.o.-zege
op Al Cramp. In Zuid-Amerika bokste
Snoek regelmatig en met groot succes.
Hij trouwde er ook. Zijn Amsterdamse
verloofde vloog naar Montevideo, werd
uitgeroepen in een miss-verkiezing tot
miss Montevideo, en werd er mevrouw
Snoek.
De goede jaren van Snoek zetten zich
voort totdat drie jaar geleden de negatie
ve resultaten gingen overheersen. Snoek
(van tachtig gevechten ging ongeveer
dertig percent verloren) moest te vaak
een nederlaag erkennen. Een gevecht in
Kiel, zaterdagavond knock out in de eer
ste ronde tegen Weiland, is het voorlaat
ste in zijn carrière geweest. Zo heeft de
momenteel en tijdens zijn gevecht zater
dag grieperige Snoek. 87 kilo zwaar en
1.83 lang, deze week besloten. Nog één
maal wil hij in de ring. Als een afscheid
van de sport, die hij waardeerde en die
hij straks als scheidsrechter of jurylid
nog graag wil dienen.
De PSV-speler Miel Pijs, die in de laat
ste interland tegen Zwitserland in Bern
zijn interlanddebuut maakte, is door
bondscoach Georg Kessler toegevoegd als
reserve voor het voorlopig Nederlands elf
tal, dat vanavond op het ADO-terrein in
Den Haag tegen Strasbourg oefent.
(Van onze badmintonmedewerker)
De Engelsen komen weer met een ster
ke ploeg naar de internationale badmin
tonkampioenschappen, die zaterdag en
zondag in de badmintouhal in Haarlem
worden gehouden. Ook Angela Bairstow,
de 25-jarige secretaresse uit Surrey, vorig
jaar de grote troef van de Engelsen en
aansprakelijk voor het drievoudige suc
ces, is weer van de partij. Zij zal het
weekeinde een voorname rol spelen, al
verwachten we dat de Engelsen dit jaar
door de Denen zullen worden overtroefd.
De Engelse ploeg wordt geformeerd door
de dubbelspel specialisten Dave Horton
en John Havers, Whetnall en Ray Sharp
en dames Judy Charles, Jennifer Horton
en Heather Nielsen-Ward. Mevr. Nielsen,
beter bekend als Heather Ward, heeft
een reputatie verkregen door de over
winning die zij in 1959 op de veelvoudige
ex-wereldkampioene Judy Hashman boek
te. Wedstrijdleider Verhoef verwacht veel
van deze „nieuwelinge" voor Haarlem.
Schotland zendt weer Robert McCoig
en Muriel Ferguson, die vorig jaar tot
grote daden kwamen. McCoig bracht
toen in de halve-finale de Deense titel
houder Tom Bacher tot het uiterste en
Muriel Ferguson bereikte zelfs de finale
in het enkelspel. Malakka, een badmin-
tonland bij uitstek, wordt vertegenwoor
digd door Gunalan, Lee Kin Tat, Lim
Kok Kah en Oon Chong Hau, een jongere
broer van de vroegere deelnemers Teik
en Jin.
De Nederlandse-Italiaanse combinatie
Peter Post-Gianni Motta heeft de zes
daagse van Milaan gewonnen.
De uitslag was:
1. Post-Motta (Nederland/Italië) 567
pnt, 2. Lykke-Eugen (Denemarken) 223
punten.
Op een ronde:
3. Faggin-Sercu (Italië/België) 487 pnt.,
4. Beghetto-Pfenninger (Italië/Zwitser
land) 397 pnt, 5. Bugdahl-Schulze (West-
Duitsl.) 131 pnt.
Geijssen
Stenina
Na de prachtige successen van de Ne
derlandse schaatselite in Deventer, Da-
vos en Inzeil, zal men zich afvragen of
de Nederlandse dames de volgende week
op 12 en 13 februari in Trondheim een
kans maken wanneer de wedstrijden om
het wereldkampioenschap worden gehou
den. Experts zijn van mening dat de
strijd hoofdzakelijk zaj gaan tussen de
sterke Russische dames en de Nederland
sen Stien Kaiser, Carry Geijssen, Wil van
Wees en Willy Burgmeyer. Dat dit niet
uit de lucht is gegrepen blijkt uit de
magnifieke derde plaats tijdens het we
reldkampioenschap van een jaar geleden
in Aulo, toen Stien Kaiser achter de
Russinnen Voronina en Stenina eindigde.
Nog meer spreken de prestaties van dit
seizoen, waarbij door de Nederlandse
kunstijsbanen, die een veel grotere oefen
gelegenheid schiepen, vele jonge talenten
naar voren kwamen. De Russen den
een enorm verlies door de dood van Inga
Voronina, de wereldkampioene van 1965,
terwijl de zesvoudige Ilympische en twee
voudige wereldkampioene Lidia Skobliko-
va door moederschap twee jaar niet
meer op de smalle ijzers stond. Tijdens
de onlangs gehouden Russische kampioen
schappen bleek, dat de kracht van de
Russische dames was teruggelopen, ter
wijl die van de Nederlandse was toegeno
men. Rusland heeft een aantal jonge,
nieuwe krachten ingezet, zoals de 19-ja-
rige Tatjana Rastopsjina e n Loedmilla
Titova, terwijl Valentina Stenina op het
ogenblik de sterkste rijdster kan worden
genoemd.
Trondheim, op 12 en 13 februari, zal uit
maken of Nederland ook bij de dames
een belangrijke rol zal spelen. Op het
ogenblik trainen Stien Kaiser, Carry
Geijssen, Wil van Wees, Willy Burg
meyer en Wil Vel-de Beer in Fagemes.
Vooral Carry Geijssen en Stien Kaiser
De eerste wedstrijd tussen Servette
(Genève) en München 1860 voor de acht
ste finales van het voetbaltoernooi om de
beker der jaarbeurssteden, die gister
avond in Genève is gespeeld, is geëindigd
in een gelijk spel: 1-1. Bij de rust leidden
de Duitsers met 1-0.
De clubs komen 16 februari in München
voor de tweede maal tegen elkaar uit.
zijn in uitstekende vorm. Hoe de situa
tie er in de tweestrijd tussen Rusland en
Nederland er op papier uitziet tonen de
dit seizoen gemaakte tijden over de af
standen 500, 1000, 1500 en 3000 meter en
daarnaast het puntentotaal.
Rusland
Stenina 47.0 1.37.9 2.29.2 5.13.8 197.816
Rastopshina 47.6 1.37.1 2.28.9 5.14.7 200.850
Yegorov 45.5 1.39.6 2.34.8 5.20.5 200.516
Kauniste 47.5 1.38.1 2.30.8 5.24.1 201.782
Titova 46.6 1.37.5 2.32.1 5.30.0 204.066
Skoblikova heeft het kampioenschap
niet uitgereden. De Russische dames die
zijn afgevaardigd naar de wereldkampi
oenschappen zijn Valentina Stenina, Li-
diya Skoblikova, Irina Jegorova, Tatjana
Rastopshina en Ludmilla Titova.
Nederland:
Geijssen 47.6 1.38.9 2.33.8 5.15.7 200.934
Kaiser 48.2 1.40.5 2.30.7 5.14.4 201.083
Van Veen 46.8 1.42.4 2.34.4 5.17.5 202.384
Burgmeyer 48.2 1.44.2 2.39.1 5.18.3 206.383
(Van onze sportredactie)
Op de RAI in Amsterdam laveert
hij momenteel behendig door een
overstelpende hoeveelheid glanzen
de vrachtwagens en bussen. Op de
plaats in zijn colbertjasje waar ge
bruikelijk een pochet zit prijkt nu
een plastic kaarjje. Daarop, zeer
beknopt, de naam van een bekend
Duits automerk. De heer Simon
Cornelis Heemskerk „doet" in auto
mobielen. Hij is een 30-jarige Haar
lemmer en is vooral bekend door
zijn optreden als keeper in het eer
ste elftal van Schoten en als eerste
honkman in de Haarlem Nicols.
Iedereen (her)kende hem,'zeker vorig
jaar. Immers Simon Cornelis droeg
toen een authentieke „marechaus-
see"-snor. Een met van die gewel
dig lange uitlopers. Sinds dit jaar is
die snor niet meer. riij is gesneu
veld op het veld van eer. En die
eer behaalde Simon niet alleen op
de sportvelden. Ook in zijn beroep
werd hij om zijn buitensporige be
haardheid met enig wantrouwen te
gemoet gezien. Vandaar. „Nu gaat
het echter ook uitstekend", meent
de heer Heemskerk. „Geen flauwe
en meestal naïeve opmerkingen
meer."
Er is respect voor de heer Heems
kerk, een sportman door en door:
Nog onlangs verbaasde de uitver
kiezing, om deel te nemen aan de
keeperstraining voor het nationale
amateurelftal, hem buitengewoon.
„Zo iets verwacht je op deze leef
tijd niet meer", zegt hij eerlijk.
„Ik zie me er ook niet zo maar in
komen. Er zijn acht keepers voor
die selectietraining te Zeist uitgeno
digd. Toch is het voor mij wel een
stimulans de zaken op dat gebied
nog wat serieuzer aan te pakken."
Toch nog voetbal dus voor Simon
Heemskerk op het hoogste (ama
teur) niveau. En dat niet alleen.
De honkbalclub Haarlem Nicols
heeft ook dit jaar zijn grootste aan
dacht. „Er zit voor ons een tripje
in de lucht", zegt hij hoopvol. „Als
alles doorgaat, gaan wij naar de
West. Alleen daarom zeg ik maar:
honkbal gaat bij mij voor voetbal.
Ik sta nu nog steeds in het eer
ste team: eerste honkman ben ik.
Heus niet zo gemakkelijk als me
nigeen wel denkt. Ook van honk
ballers wordt tegenwoordig een gro
te conditie vereist. Ik moet er dan
ook hard aan trekken om die op
peil te houden. De toto vul ik altijd
uit het hoofd in. Dus schrijf maar
op:
AjaxMVV 1
ElinkwijkPSV 2
FeijenoordTelstar3
TwenteGo Ahead 2
Willem IIHeracles 1
GVAVSparta 3
ADO—DWS 2
Fortuna '54DOS 1
Blauw WitSittardia 2
AlkmaarDHC 3
PEC—HVC 2
WilhelminaNoad 3
SWHaarlem 1
Stien Kaiser heeft gisteren bij de inter
nationale dameswedstrijden in Oslo gro
te indruk gemaakt op de Russinnen en
Noorse deelneemsters. Er stonden vier
afstanden op het programma: 500, 1000,
1500 en 3000 meter. Elk van de rijdsters
kwam uit op twee afsanden. Stien Kai
ser eindigde in 48,4 sec. als vierde op de
500 meter en werd op de 3000 meter
eerste in 5.22.0. Zij had op deze afstand
een voorsprong van bijna zeventien se
conden op de Russin Kauniste, die als
tweede eindigde.
De uitslagen waren: 500 meter: 1. Iri
na Egorova (Rusl) 47.4; 2/3 Wil van
Wees (Ned) en Tatjana Rastopsjina (Rus
land) beiden 47.9; 4. Stien Kaiser (Ned)
48.4; 5. Elly van den Brom (Ned) 48.6;
6. Gerd Inger de Groot (Noorw.) 48.6;
7. Carry Geijssen (Ned) 48.7; 8. Willy
Burgmeyer (Ned) 48.8.
1000 meter: 1. Titova (Rusl) 1.37.2; 2.
Lasma Kauniste (Rusl) 1.37.7; 3. Wil Vel
de Beer (Ned) 1.39.4; 4. Elly van den
Brom (Ned.) 1.41.2; 6. Bep Geijssen
(Ned) 1.47.1; 7. Cary Ruben (Ned) 1.47.7;
8. Joke Krone (Ned) 1.59.0.
3000 meter: 1. Stien Kaiser (Ned) 5.22.0;
2. Lasma Kauniste (Rusl) 5.38.9; 3. Lud
milla Titova (Rusl) 5.39.7; 4. Martine
Ivangine (Fr) 5.48.2,
1500 meter: 1. Irene Egorova (Rusl)
2.31.9; 2. Rastopsjina (Rusl) 2.33.4; 3.
Carry Geijssen (Ned) 2.34.0; 4. Wil Vel-
De Beer (Ned) 2.34 5; 5. Wil van Wees
(Ned) 2.35.8; 6. Sigrid Sundby (Noorw)
2.36.2; 7. Lidia Skoblikova (Rusl) 2.36.3;
8. Wil Burgmeyer (Ned) 2.37.0.
De leden van de Russische schaatsploeg
leverden gisteren tijdens international®
schaatswedstrijden in het Noorse stadje
Drammen geen opvallende prestaties. Va-
leri Kaplan was met 42,4 sec. de snelste
op de 500 meter voor Eduard Matusevich
(43,4) en Viktor Kositsjkin (43,8). Matuse
vich won de 3000 meter in 4 nin. 41,8 sec.
voor Ants Antsson (4.42,3) er Kaplan
(4.43.3). De sprinters reden apart de
5:0 en 1500 meter. De eerste afstand
was voor de rappe Japanner Keiichi Su
zuki (41,7). die met deze tijd 0,4 sec.
sneller was dan de Rus Boris Guljajev.
Deze laatste eiste met een tijd van 2 min.
en 17 sec. de 1500 meter voor zich op.
