kinder-
spe
haar journaal
O
PANDA EN DE GRUBBEL
k
POLLE, PELLI EN PINGO
r-
AMMETJE FOK
J
E
9
Ons vérvolgverhaai
IS
Het nieuwe kapsel
van het Syndicat:
La Ligne Chance
nwmmm
„No -iron'1 overhemden
populair artikel
Fietsers protesteren
tegen tunnelbouw
Maak 't zelf
Truffels met
kokosnoot
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1966
DOOR AGATHA CHRISTIE
7M
-
Sam Leff
Hij bood zijn verontschuldigingen
aan. „Een kinderrijmpje dat iky mij
herinner uit mijn jongensjaren! Ik
snap niet hoe ik daar zo ineens aan
kwam."
Meer dan een week later, toen
Luke achteloos de voorpagina van
The Times bekeek, liet hij plotseling
een verschrikte uitroep horen.
„Wel vervloekt!"
Jimmy Lorrimer keek op. „Wat is
er aan de hand?"
Luke gaf geen antwoord. Hij zat te
staren naar een naam in een kran
tekolom.
Jimmy herhaalde zijn vraag.
Luke hief het hoofd op en keek
zijn vriend aan. Zijn gezicht had
zo'n eigenaardige uitdrukking dat
Jimmy ervan schrok.
„Wat heb je toch, Luke? Je ziet
eruit alsof je een geest gezien hebt!"
Een paar minuten lang gaf de an
der geen antwoord. Hij liet de krant
vallen, liep met grote stappen naar
het raam en weer terug. Jmmy
sloeg hem met toenemende verba
zing gade.
Luke liet zich in een stoel vallen
en boog zich naar voren.
Jimmy, ouwe jongen, herinner
jij je nog dat ik over een oude dame
gesproken heb met wie ik naar Lon
den reisde op de dag dat ik in
Engeland aankwam?"
„Die vrouw van wie je zei dat ze
je aan je tante Mildred herinnerde,
en die later overreden is door een
auto?"
„Precies, die is het. Nu moet je
eens luisteren, Jimmy. Dat oude
mens kwam aanzetten met een lang,
onsamenhangend verhaal dat ze
op weg was naar Scotland Yard om
ze in te lichten over een heleboel
moorden. Er was een moordenaar
aan het werk in haar dorp en hij
had in korte tijd heel wat mensen
afgemaakt."
„Je had er niet bij verteld dat zij
getikt was", zei Jimmy.
„Dat dacht ik ook niet."
„Kom, kom, ouwe jongen, moord
op grote schaal
Luke zei ongeduldig: „Ik geloofde
niet dat zij gek was. Ik dacht dat
haar verbeelding haar parten speel
de, zoals wel meer het geval is met
oude dames".
„Och ja, dat kan het heel goed
zijn geweest. Maar zij was waar
maar wat heeft het er eigenlijk mee
te maken?"
„Wat het ermee te maken heeft,
mijn brave ezel, is dat de man Hum-
bleby heette dokter Humbleby.
Mijn oude dame zei dat Humbleby
de volgende zou zijn, en dat be
droefde haar omdat hij „zo'n goede
man" was. De naam is mij bijge
bleven door dat liedje van daarnet".
„En?" zei Jimmy.
„Nou, moet je dit maar eens be
kijken".
Luke gaf hem de krant door, met
zijn vinger op een bericht in de ko
lom sterfgevallen.
Humbleby Overleden op 13 juni,
plotseling, te zijnen huize Sandgate,
Wychwood-under-Asne, John Edward
Humbleby arts, geliefd echtgenoot
van Jessie Rose Humbleby. Teraard-
bestelling vrijdag. Liever geen bloe
men.
„Zie je nou, Jimmy? Zo heette
hij, en die plaats was het, en hij was
dokter ook. Wat denk jij ervan?"
Jimmy wachtte enkele ogenblikken
alvorens antwoord te geven. Zijn
stem klonk ernstig toen hij eindelijk
enigszins weifelend zei:
„Het zal gewoon een vervloekt ra
re samenloop van omstandigheden
zijn".
„Denk je dat, Jimmy? Is dat wel
zo? Is het echt niet meer dan dat?"
Luke begon weer heen en weer te
lopen.
„Wat zou het anders kunnen zijn?"
vroeg Jimmy.
Luke draaide zich plotseling met
een ruk om.
„Stel je voor dat ieder woord dat
dat arme blatende oude schaap ge
zegd heeft, nu eens waar was! Stel
je voor dat dat fantastische verhaal
gewoon letterlijk de waarheid was".
„Kom, kom, ouwe jongen! Dat zou
toch een beetje kras zijn! Zulke din
gen gebeuren niet".
„En de zaak-Abercrombie dan?
Neemt men niet aan dat hij er aar
dig wat om zeep heeft geholpen?"
„Meer dan ooit aan het licht is ge
komen", zei Jimmy.
„E vriend van mij had een neef
die de plaatselijke lijkschouwer was.
Door hem heb ik er een en ander
over gehoord. Zij kregen Abercrom-
bie te pakken doordat hij de plaatse-
zouik denken en zij zat er vol mee, en hel, staat
-vrijwel' vast dat het diet" m *tfa-
ger precies zo 'is gegaan en dat
aan, Jimmy. Op het ogenblik vertel
ik jou wat, snap je?"
„O goed, goed, ga maar door".
„Zij was heel uitvoerig, noemde de
namen van een paar slachtoffers, en
legde mij toen uit dat het haar voor
al van streek had gemaakt, dat zij
wist wie het volgende slachtoffer zou
zijn".
„Ja?" zei Jimmy op bemoedigen
de toon.
„Soms blijft een naam om de een
of andere gekke reden in je hoofd
hangen. Deze naam bleef mij bij om
dat hij mij herinnerde aan een raar
kinderliedje dat ze altijd voor mij
zongen toen ik klein was. Fiddle de
dee, fiddle de dee, the fly has ma
rred the humble bee".
„Dat is nu wel heel intellectueel,
was bij lange na nog niet alles. Die
vriend van mij heeft mij verteld dat
officieus werd aangenomen dat Aber-
crombie in zijn tijd ten minste vijf
tien mensen naar de andere wereld
heeft geholpen. Vijftien!"
„Precies. Dus die dingen gebeuren
wèl!"
„Ja, maar zij gebeuren niet vaak".
„Hoe weet jij dat? Ze kunnen wel
heel wat vaker voorkomen dan jij
denkt".
„Daar heb je de politieman weer!
Kun jij jou niet vergeten dat je bij
de politie bent geweest, nu je met
pensioen bent gegaan?"
„Eenmaal politieman, altijd poli
tieman, denk ik", zei Luke.
Wordt vervolgd)
Dachten we toch dat de piratenkap-
seltjes (voor Cardins mannequins)
van haarkunstenaar Carita in Parijs
mode zouden worden, of de op-art
creaties van Maxime; en de gemilli
meterde koppies van de Engelsman
Sassoon (voor Ungaro's mannequins)
of de sportieve kapsels met bakke
baard van Alexandre of desnoods zijn
lange haar saamgebonden met een
strik middenachter in de nek (beide
Dior). Maar nee, niets daarvan.
't Mag niet van het Syndicat Haute
Coiffure Frangaise et Coiffure Créa-
tion (de bond van de „haute"-kap-
pers). Gisteren namelijk liet het Syn
dicat ons in het Amsterdamse Apollo-
hotel de lijn voor dit jaar zien: La
Ligne Chance, tegelijkertijd in pre
mière gegaan in Parijs.
Modellen zoals die tijdens de show
door het Syndicat Haute Coiffure
werden getoond onder de naam „La
ligne Chance" als modelijn voor
1966.
De kenmerken: luchtig, schalks en
zeer vrouwelijk; het einde van de „ho
ge" kapsels; a-symmetrisch, aan de
ene kant vijf centimeter langer dan
aan de andere kant, daarbij plat naar
voren verwerkt op de wang. De korte
kant loopt schuin opwaarts van het
oor naar de wenkbrauw; de kruin is
hol gehouden, het achterhoofd plat, de
nekpartij wordt in een punt geknipt;
de achterpartij wordt naar de korte
kant geborsteld. Dat is dan de 32ste
haarlijn van het Syndicat, die als
haarkleuren voor 1966 adviseert: van
blond-beige tot chatain-moyen, blond-
doré en blor.d-clair, de laatste drie
transparant.
Dit nieuwe kapsel, zo wil de persme
dedeling, is geheel in overeenstemming
gehouden met de heersende tendens
in de hedendaagse haute couture. Sa
men met de vele couture stijlen en lij
nen zo vervolgt men, vormt de nieu
we haarlijn het modebeeld van het ko
mende seizoen. Komt de vraag: en de
stijlen die de beroemde Parijse kap
pers en Sassoon tijdens de zojuist af
gelopen modeshows lieten zien?
Antwoord van Syndicat-leden: leuk
voor één avond; een rage; 't is tech
nisch niet fraai.'t Is maar wat het
publiek wil (uiteraard de móde-kap-
sels) of, zoals een Syndicat-kapper
(eerlijk) zei: Als mijn klanten de fi
guurzaag erin willen, doen we het. We
krijgen hele scholen tegelijk! La
ligne Shance - Chance is het Franse
woordje voor kans en geluk. Dat kan
het kapsel, zoals het ons in vele va
riaties werd getoond, zeker gebruiken.
Voor ons zat er te weinig - modisch -
nieuws in.
Henny Schoute
Synthetische stoffen zijn in de kle
dingindustrie populair. Ook bij de over
hemdenindustrie is dit merkbaar. Het
ligt nogal voor de hand dat de voor
keur van de huisvrouw naar materiaal
uitgaat dat er aantrekkelijk uitziet en
tegelijkertijd minder aan onderhoud
vergt. Aanprijzingen zoals: „alleen
maar in een sopje doorspelen" „in
enkele uren droog" „geen stijven of
strijken meer nodig" zijn wel zeer
aantrekkelijk voor de huisvrouw. Om
niet te spreken van de vrijgezel en an
dere al dan niet tijdelijk alleenstaande
mannen, die nu immers zelfwassend
na één nacht weer met een „verblin
dend" schoon overhemd voor de d^g
kunnen komen.
In dit verband zijn enkele cijfers uit
West-Duitsland Hiêt oninteressant. Daar
waren in 1962 nog 54 percent van alle
jongens- en herenhemden uit katoen
samengesteld. In 1964 was dit nog
maar 44 percent, dus in twee jaar
tijds een achteruitgang van 10 percent.
In hetzelfde jaar bedroeg het markt
aandeel van overhemden uit syntheti
sche stoffen 53 percent.
Gemiddeld wordt in West-Duitsland
voor een overhemd dertien gulden uit
gegeven. Tweevijfde der hemden wa
ren wit .eenderde bont, zeven percent
blauw en zes percent zacht groen. Ka
toen zal echter als materiaal voor over
hemden niet geheel uit de markt gaan,
omdat de industrie telkens met nieuwe
vondsten komt op het stuk van combi
naties van synthetische stoffen met
katoen, die „no-iron" voordelen blijken
te bezitten.
Ook in de keuken kan men elegant
zijn. De modellen voor het komende
seizoen in de sectie huishouding
volgen geheel de grote mode in
zwart-wit, klein of groot geruit. Dit
huishoudjurkje is van Nylfrance-
popeline. Het schortje is zachtgeel,
het heeft een kangoeroezakje van
hetzelfde dessin als het jurkje. Ook
de pannelappen zijn in stijl en zelfs
de strik in het haar van de manne
quin.
Fietsers in Klaaswaal zijn ongerust
over het feit dat bij de aanleg van
de tunnel onder de Oude Maas ter
vervanging van de Barendrechtsebrug
in de gemeente Barendrecht en Heinen-
oord geen rekening is gehouden met
het fietsverkeer. De tunnel zal n.l.
vöor fietsers gèsïótnn 2ijn. Zij ztèff
hierin een achteruitstelïing van de fiet-
«ei-s.
Laat vier repen chocolade smelten
met twee eetlepels oploskoffie. Neem
het mengsel van het vuur af en roer
hierdoor eerst honderd gram boter.
Voeg dan een eierdooier toe en tenslot
te honderd gram poedersuiker en hon
derd gram geraspte kokosnoot. Laat de
pasta in de koelkast afkoelen, maar
niet hard worden. Geef dan de truf
fels de gewenste vorm, rond of ovaal.
Rol ze door het restant geraspte kokos
noot, vermengd met wat poedersui
ker, koel bewaren.
Maak zelf een sierlijke zak waar
de vuile was in kan worden opgebor
gen. Er is niet veel meer voor no
dig dan een kleerhanger, een lint, wat
stof (katoen), een couponnetje van ka
toen en een vilten „mannetje" en
„vrouwtje". Als u een beetje handig
bent zult u niet veel moeite hebben
deze waszak in elkaar te zetten.
Misschien voor u zelf of anders als.
aardig presentje. Het „mannetje" en
„vrouwtje" zien er vrij gecompliceerd
uit, maar op de handwerkafdeling van
een warenhuis of in speciaalzaken, zal
men u aan de materialen kunnen hel
pen.
"A*WWWI'WWW,#wvl,wvw,'ww'w,'1'*'wVVWIAA«AAnA««A«Art«/WW»«#WWW%AAIVWWWWWWVWWWWVWVWVWVWWVWl««A«f WWWWMMMAWMWMWWWWWIIIIWIIWWWWyywWWMAMWWIWMMWWWIWWWWWIWIHWIMWWWWIlWWWWIWIWWftWMWW^^
70. De door het alarmsignaal van Minister Brokkeloos
ontboden bode begreep onmiddellijk wat hem te doen
stond, hij richtte zijn schietwapen op Panda en riep
bars: „Handen omhoog!" „Uitmuntend, mijn beste,"
prees Joris Goedbloed, „dit noem ik wakker optreden,
en ik zal niet aarzelen u bij mijnheer de excellentie
voor te dragen voor bevordering!" Intussen zag het er
voor Panda nu niet zo mooi uit, als hij zijn handen
niet omhoogstak zou de bode door Joris' loftuitingen
opgezweept) misschien schieten; maar als hij ze wel
opstak zou hij zeker vallen. Het was een moeilijke
keuze, maar nog voordat hij tot een besluit was ge
komen, vestigde dft vergeten Grubbel de aandacht weer
op zich. „Gragra kopstap hinkspring pretschïk!" riep
het wezentje uit. „Plauw!" kreet de minister (Het is
de eerste opmerking die we van hem horen, en geen
gezaghebbende.) En: „Help!" riep Panda terecht;
want door de vaart waarmee de Grubbel tegen de
ladder ivas gesprongen begon dit klimwerktuig beden
kelijk te wankelen. „Dit is de baldadigheid te ver
gedreven!" riep Joris Goedbloed verontrust uit het ven
ster. „Ik wens dat de Grubbel onmiddellijk terug
komt!" Maar het zag er naar uit dat de geroepene, sa
men met Panda, een luchtreisje zou gaan maken.
a/AT IS ER. NU WEER AAN DE HAND, E6EDTJL
NU KUN JE JE VRIENDJES TOCH NIET
MEER PRIKKEN"?',
2012-B
NEEN, MAAR IK HEB TO'N JEUK op MIJN
RU6, EN IK KAN NIET KRABBEN l
j)
AAAH, DAT 15 HEERUJKi WE HEBBEN VER
STOPPERTJE 6ESPEÉLC> EN TOEN HEEFT
EEN MEIKEVER ZICH OPZIJN RU6 VER-
80R6EN
i t
miettotikze-^
KERSEN, DAT WE
we veRboeM onze
TUD, ALAN. I/ATEN Wt
WE66AAN EN
uy^MAevme AIS HET nu niet lukt;
ïlA uAAiifzïZL) vtRZ!NKT ZIJ I/OORiOED
NDEN"V der s UB, MEM EER
ONZE BRUILOFT
SUITEM DE6EVAN
6EMIS KUMMEM
VIEREN.ZIZt!
DAVY EN MARCO
KAMMEN bt BODEM
UIT, MAAR ELKE mi
nuut vermindert
HUM KAM SOP
succes
TROUWEN.
AU}1MlUAIII3
449. Door het rotsachtige gebied van
Plexicana voerde één weg naar zee.
en het weinige verkeer in dat gebied was
gedwongen om één brug te passeren. Er
gens onder de brug brulde en kolkte het
water van de machtige rivier, die zich
eeuwenlang steeds dieper in de bedding
had geschuurd.
Tussen brugdek en water zweefde Gor
gel, de schurk, vastgehouden door een
grijnzende Galgenaas.
Met een zaag sneed Gorgel de houten
pijlers van de brug in tweeën.en het
viel licht te begrijpen, wat er zou gebeu
ren als een tamelijk zware vracht over
de brug zou trekken. Een man op een
paard bijvoorbeeld.zoals Brammetje
Fok. die nietsvermoedend de brug nader
de. Gorgel en Galgenaas hadden zich ver
derop tussen het gesteente teruggetrok
ken.
Ademloos wachtten zij op het moment,
dat de brug in elkaar zou storten.
