kinder-
pel
/VWt
i
J
Russen zien graag meer
Nederlandse toeristen
JARIG
PANDA EN DE WEGDOENER
fi
POLLE, PELLI EN PINGO
KRAMMETJE FOK
m
37 Hotels in
aanbouw
D
A
V
Y
J
N
E
WOENSDAG 2 MAART 1966
Ons vervolgverhaal
DOOR AGATHA CHRISTIE
flllii
Eerste vlucht-enveloppen
voor DC-9 van de KLM
Duur kamperen
Geen braspartijen
24 febr. t/m 6 maart
Hollands voorjaar zuidelijke zonnewarmte
TWEEWIELER
RAI
CARAVAN
RAI 66
peien toch beter hadden
IWWVWVMMWAW
V- ■- -
.vgWVWMIWVMMM
v
23
Geen bekend verband met Amy
Gibbs, Tommy Pierce of Carter.
Wat betreft mevrouw Horton?
Dood maakt de indruk veroorzaakt
te zijn door arsenicumvergiftiging.
Mocht dat juist zijn, dan zouden de
andere moorden daarvan het gevolg
kunnen zijn chantage? N.B.: Tho
mas was de behandelende genees
heer (Ziet er weer verdacht uit voor
Thomas).
Meneer Ellsworthy: Mogelijke ar
gumenten tegen hem.
Raar ventje doet aan zwarte
kunst. Zou temperament van sadis
tische moordenaar kunnen hebben.
Verband tussen hem en Amy Gibbs.
Enig verband met Tommy Pierce?
Carter? Niets daarvan bekend. Hum-
bleby? Deze was misschien achter
Ellsworthy's geestestoestand geko
men. Juffrouw Pinkerton? Was Ells
worthy uit Wychwood weg toen juf
frouw Pinkerton is overreden?
Dominee Wake: Mogelijke argu
menten tegen hem.
Zeer onwaarschijnlijk. Mogelijk
godsdienstwaanzin? Een roeping om
te doden? Vrome oude dominees zijn
verdachten in boeken, maar (zoals
reeds eerder gezegd) dit is de wer
kelijkheid. N.B. Carter, Tommy,
Amy allemaal bepaald onaangename
personen. Uit de weg geruimd op
goddelijk bevel?
Meneer Jones.
Feiten geen.
Amy's verloofde.
Had waarschijnlijk alle redenen
om Amy te doden maar dat hij
dit deed is om algemene redenen on
waarschijnlijk.
De onder enzovoort genoemden?
Lijken mij niets.
Hij las eens door wat hij opge-
geschreven had. Toen schudde hij
het hoofd.
Hij mompelde zachtjes: hetwelk
absurd is! Wat kon Euclides het
toch mooi zeggen".
Hij verscheurde de lijsten en ver
brandde ze.
Hij zei tegen zich zelf: Dit wordt
niet bepaald een gemakkelijk kar
weitje.
HOOFDSTUK VIII
Dokter Thomas leunde achterover
in zijn stoel, en streek met een lan
ge, fijngevormde hand over zijn weli
ge blonde haar. Hij was een jonge
man met een misleidend uiterlijk.
Hoewel hij over de dertig was, zou
je hem, na een vluchtige blik. even
in de twintig hebben gegeven, of zelfs
onder de twintig. Zijn ruige, nogal
weerbarstige kop met blond haar,
zijn lichtelijk verschrikte gelaatsuit
drukking en zijn rozige gelaatskleur
gaven hem een onweerstaanbaar
schooljongensachtig uiterlijk. Hoe
jeugdig hij er ook mocht uitzien, de
diagnose die hij zojuist had gesteld
over Lukes reumatische knie kwam
bijna precies overeen met die welke
nog geen week geleden was geuit
door een eminente specialist uit Har-
ley Street.
„Dank u", zei Luke. „Nou ik vind
het een hele opluchting dat u denkt
dat het met een elektrische behan
deling genezen kan worden. Ik heb
niet veel zin om op mijn leeftijd in
valide te worden".
Dokter Thomas glimlachte jon
gensachtig.
„O, ik geloof niet dat daarvoor
enig gevaar bestaat, meneer Fitzwil-
liam".
„Ik dacht erover", zei Luke, „naar
een specialist te gaan maar ik ben
er zeker van dat dit nu overbodig
is".
Dokter Thomas glimlachte op
nieuw.
„Gaat u maar als u zich dan ze
kerder voelt. Het is trouwens altijd
goed de mening van een deskundige
te horen".
„Nee, nee, ik heb het volste ver
trouwen in u".
„Eerlijk gezegd is er niets inge
wikkelds aan het hele geval. Als u
mijn raad opvolgt, ben ik er zeker
van dat u er geen last meer van
zult hebben".
„Ik was al bang dat ik misschien
gewrichtsontsteking zou krijgen, en
mij dan niet meer zou kunnen ver
roeren".
Dokter Thomas schudde het hoofd
met een enigszins toegeeflijke glim
lach.
Luke zei vlug: „Mannen worden
gauw bang als het om hun gezond
heid gaat. Dat is zeker uw ervaring
ook? Ik denk vaak dat een dokter
zich een soort „medicijnman" moet
voelen een soort tovenaar, voor
de meesten van zijn patiënten".
„Het vertrouwenselement speelt
een grote rol".
„Dat weet ik. „Dat zegt de dokter"
is een opmerking die altijd met een
zekere eerbied wordt gemaakt!"
Dokter Thomas haalde de schou
ders op.
„Als je patiënten alles eens wis
ten!" mompelde hij schertsend.
Toen zei hij: „U schrijft een boek
over toverij, nietwaar, meneer Fitz-
william?"
„Hoe weet u dat nu?" riep Luke
uit, met misschien wat overdreven
verbazing.
Dokter Thomas keek geamuseerd.
„Och, mijn beste meneer, nieuws
doet heel vlug de ronde in zo'n klein
plaatsje als dit. Wij hebben zo wei
nig om over te praten".
„Er zal wel aardig wat bijgefan-
taseerd worden ook. Straks hoort u
nog dat ik de plaatselijke geesten ga
oproepen en ga wedijveren met de
Heks van Endor". ti „c
„Nogal vreemd daf u dat zegt".
„Waarom?"
„Nou het gerucht heeft de ronde
gedaan dat u de geest van Tommy
Pierce hebt opgeroepen".
„Pierce? Pierce? Is dat die kleine
jongen die uit een raam gevallen
is?"
„Ja".
„Nou vraag ik mij toch af hoe
o, natuurlijk, ik heb een opmerking
gemaakt tegen de advocaat hoe
heet hij ook weer? Abbot".
„Ja, dat verhaal is van Abbot af
komstig".
„Zeg nu niet dat ik een door de
wol geverfde advocaat bekeerd heb
tot het geloof in spoken!"
„Gelooft u dan zelf in spoken?"
(Wordt vervolgd
Een nieuw hulpmiddel voor zang- en
muziekonderricht is dit elektronische
muziekbord van Japanse makelij. De
onderwijzer kan met speciaal krijt
noten schrijven op of tussen de lijnen
van de notenbalk. Iedere positie op de
notenbalk heeft een eigen circuit, dat
onder (zwak.) stroom staat. Raakt men
nu met de metalen punt van de aan
wijsstok een bepaalde noot aan, dan
wordt de stroomkring van die noot ge
sloten en de bijbehorende hele of halve
toon geproduceerd. Van elke noot kan
het toonvolume apart verstrekt of ver
zwakt worden. Twee octaven van een
piano-toetsenbord corresponderen met
de posities op de notenbalk. Het appa
raat, dat 570 gulden gaat kosten en
20 kg weegt, zal volgens de deskun
digen vooral nuttig zijn voor de zang
lessen op de lagere en zelfs kleuter
scholen.
De KLM zal binnenkort het eerste DC-9
straalvliegtuig in gebruik nemen. Ter ge
legenheid hiervan zijn enveloppen aange
maakt, die op de introductievlucht met
deze KLM-aanwinst zullen worden ver
voerd.
Voor verzamelaars van „First Flight
Covers" zullen deze enveloppen uitslui
tend tijdens de openbare postzegelbeurs,
welke door de Vliegende Hollander wordt
georganiseerd op zaterdag 5 maart van
10.00-16.00 uur in Pulchri Studio, Lange
Voorhout 15, Den Haag verkrijgbaar zijn
De enveloppen krijgen op de dag van
de eerste vlucht een bijzonder luchtpost
stempel van PTT. De Vliegende Hollan
der geeft zaterdag inlichtingen hoe men
deze enveloppen kan adresseren indien
men niet over een adres beschikt in het
land waarheen de DC-9 deze eerste vlucht
zal maken.
Si-r
p
Van onze correspondent)
AMSTERDAM „Wij Sovjet-bur
gers zijn altijd blij, de Nederlanders
in de Sovjet-Unie gastvrij te kunnen
ontvangen. De Nederlanders die dit
jaar ons land bezoeken zullen zonder
twijfel aanzienlijke verbeteringen van
de toeristische service aantreffen. De
sovjetregering en het staatsdeparte-
ment voor het buitenlandse toerisme,
stellen de toeristische ontwikkeling
op hoge prijs en zien het toerisme als
de meest effectieve vorm van het ma
ken van contacten tussen de volkeren.
Zij nemen daarom maatregelen om
goede voorwaarden te scheppen voor
de ontwikkeling van het internatio
nale toerisme."
De heer V. M. Onkudonov, staatssecre
taris voor het buitenlandse toerisme bij de
raad van ministers van de USSR, heeft
ons dat dezer dagen in het Parkhotel te
Amsterdam via een tolk duidelijk ge
maakt. Hij sprak zeer lang over de be
zienswaardigheden die zijn land voor toe
risten biedt en over de bewondering die
zijn volk heeft voor Nederland en zijn be
woners.
De staatssecretaris bezocht Nederlamd
in verband met de opening \ap het
auto huren bij de bureaus van Intourist
in de Sovjet-Unie.
Het kamperen is duur in de Sovjet Unie.
Het plaatsen van een auto op de cam
ping kost ƒ2,16 per dag, voor een cara
van moet eenzelfde bedrag worden betaald
en daarboven wordt nog 3,24 per per
soon berekend, „maar onze campings zijn
dan ook de beste van de wereld", aldus
de heer Onkudonov. De Sovjet-Unie is
pas drie jaar geleden met de aanleg van
kampeerterreinen begonnen en wil het
geld er in vijf jaar uit hebben om daarna
een aantal nieuwe terreinen weer aan te
leggen.
ER WERD gevraagd of de Sovjet-Unie
niet verschrikkelijk duur is voor bezoe
kende buitenlanders. Dit bestreed de
heer Onkudonov. Hij zei dat men aan 10
tot 17 dollar per dag (36 tot 61 gulden)
als toerist voldoende heeft, excursies in
gecalculeerd terwijl de Russische toe
rist die Nederland „doet" op 17 tot 21
dollar per dag (61 tot 76 gulden) moet
rekenen. Overigens: voor wilde - en dus
dure braspartijen is in de Sovjet-Unie
geen gelegenheid. Men kent er geen
nachtleven en de restaurants sluiten om
elf uur 's avonds. Ook het instituut van
de fooi is er onbekend.
Amsterdamse» ötrtoor van Intotnfeh Wet
staatsbureau dat het toerisme naar de
Sovjet-Unie moet bevorderen. „Wij zijn
helaas nog niet zo ver dat we alle wen
sen van de toeristen kunnen inwilligen'
glimlachte hij. Maar hij wees daarbij op
de bouw van 37 hotels die volgend jaar
in gebruik worden genomen en de plan
nen voor nog 20 hotels. In de komende
jaren zal de Sovjet-Unie 1.200.000.000
uitgeven voor de bouw van hotels restau
rants en campings.
IN 1965 werd de Sovjet-Unie bezocht
door 1.216.000 buitenlandse toeristen (even
veel als de inwoners van Amsterdam)
onder wie 7000 Nederlanders. De mees
ten kwmaen naar de Sovjet-Unie met een
groepsreis maar ook individueel reizen is
mogelijk. De toeristen kunnen zelfs een
Vorige week was ik een dagje jarig.
Nee, u behoeft nu niet meer met een bloe
metje, een gouden sigarettenkoker of een
das aan te komen. Nu is de aardigheid
eraf. U had er op tijd aan moeten den
ken. Bovendien zijn er heus wel mensen
geweest, die er wel aan gedacht hebben
en die daar wel een verjaardagkalender
hebben hangen. Mijn kamer staat nog vol
bloemetjes. Vervelend werk, iedere mor
gen al die stukjes afknippen en vers wa
ter geven maar: de goede bedoeling
wordt gewaardeerd.
Bovendien rook ik ze altijd direct uit
het pakje en ik heb al zes gouden sigaret
tenkokers, die ik toch nooit gebruik om
dat ik dat prollerig vind.
Wat de dassen betreft: in de eerste
plaats bezit een man van mijn leeftijd er
ten minste honderd, waarvan hij er op
z'n hoogst twintig draagt en vrouwen kun
nen nu eenmaal geen goede m.annendas-
sen uitkiezen.
't Was anders wel een daggie.
Van het eerste gelukstelegram (om 6
uur 's morgens) tot het laatste van de 351
(om 11 uur 's avonds)van het eerste te
lefoontje (om half acht) tot het laatste
van de 217 (om half twaalf; ze had het
zowaar bijna vergeten, die Tineke), was
het een komen en gaan van particulieren
en delegaties: van de buurtvereniging
tot de Rotary en de Lions; van ons hal
maclubje tot de facultatieve lijkverbran
ding; van de persdienst van de gemeente
tot en met de Sociaal Economische Raad,
de Nederlandse Journalistenkring en de
K.L.S. (Kring van Lollige Stukjesschrij-
verts).
En het dinertje mij en mijn lieve, dier
bare levensgezellin aangeboden door de
Kring van biljarters-te-paard (K.B.P.)
was bijzonder geslaagd.
Mijn speciale dank gaat uit naar de
buren die mijn huisdeur zo aardig ver
sierd hadden met een goudpapieren
schild waarop in zilveren karakters: „75
nog lang moge opa leven"; naar het
huis- en tuinpersoneél voor de versiering
van mijn stoel; naar de vertegenwoordi
ger ener vreemde mogendheid voor het
vijf-kilo-kaviaarblik; naar het gemeente
bestuur voor de kaars met 75 taartjes en
naar de véle zenders (die bescheidenlijk
anoniem willen blijven) van enveloppen
met steekpenningen.
Dat u het vergeten bent siert u niet,
maar deert mij niet.
Ik heb de bewijzen gekregen dat ik
uiterst populair ben.
En dat is mij genoeg.
Elias
Advertentie
Internationale show van:
fietsen, brommers, scooters, motoren,
onderdelen en toebehoren
Honderden kampeer-en vouwwagens
en toebehoren uit Nederland en ver
daarbuiten.
NIEUWE
open van tO-17 uur en van 19-22 uur
zondagen 10-17 uur toegang I 2.SO
AMSTERDAM
De Nederlandse Spoorwegen geven op ruim 130 stations
voordelige gecombineerde vervoer {toegangsbewijzen uit.
4. Toen Panda beschaamd en gekneusd overeind
krabbelde, dacht hij dat dit het einde van zijn onfor
tuinlijke sollicitatie zou zijn en dat hij nu, als een ou
der maar wijzer persoon, ongestoord zijn weg zou
kunnen vervolgen. Maar zo eenvoudig was dat niet.
Achter hem werd de deur van het landhuis driftig ge
opend, en een boze stem sprak: „Dat gaatehte
ver! Ik bedoel; Dat gaat te ver! Lawaai maken met
eh.boren.ik bedoel, boren geactiveerd volgens
pneumatische beginselen; dat is eh ik bedoel;
erg genoeg, maar dan ook nog pneumatisch bedre-
dingspersoneel in mijn tuin, dat gaatehte
ver! Heel juist! Te ver!" „Maar ik ben geen pneuma
en niet technisch en geen personeel", zei Panda ver
ontschuldigend; „ik werd hierheen gegooid en
Hier onderbrak hij zichzelf, want plotseling herkende
hij de boze huisbewoner. „Maar u bent professor Kal-
ker!" riep hij uit. „Ben ik eh Kalker? Pro
fessor?" mijmerde de aangesprokene, om dan uit te
roepen: „Heel juist! Voortreffelijk opgemerkt! Die ben
ik! En wie ben jij dan wel?" „Panda!" zei Panda; „ik
heb wel eens voor u gewerkt en we hebben avonturen
beleefd en zo..." „Maar natuurlijk!" riep de geleerde
verheugd. „Pampa een van mijn beste studenten!"
IK GELOOP, OM we DE AARDAP'
KUNNEN DRAGEN 1
HOERA, PRACHTIG,DE
SOOT M6T KlAAR,
VOOR ONS EN 06
AARDAPPELEN 1
©P1B
WIKIUWHI
203Ó-E
eet davyjones
EN tees '41 DIT VOOR.
...DATIS H£T8(61 N
VAM IIJN KWEUIN-
6EN I
N66N. 6A/ OENK ERAAN, j yj*-r ujppt
AIS MIJN VROUW KUNJE ifPf.p
Rooit TE6ERMIJ S£- SofDM/V
TUIGEN VOOR EEN MISDAAD) ,,A.o'
HOE EE ROER JE JE
WRAAKCOMPLEK
KWIJTRAAKT, HOE
BETER. HOE KAR IK
JE HELPEN
ELKE MINUUT IN Dl NOR
HEB IK 6E8ROED OP EEN PLAN
OM ME OP DAVY JONES TE
WREKEN
6ETEN
MAAR
SAMLEFF
*1
VA
- j
£-£i> ""r.'
s...
iyP-'". ';V'
466. DE SPRONG LUKTE.
Zélf zou Bram Fok niet meer hebben
kunnen vertellen, hoe het eigenlijk ging,
maar plotseling zat hij recht op de rug
van de stier, terwijl zijn handen de ho
rens omkneld hielden.
Wat er ook gebeurde, dacht Bram, die
horens moest hij vasthouden! Hij moest
de Grote Prijs winnen, want anders was
het goud van de baron voorgoed verloren.
De stier dacht, er anders over, wat hem
als stier nauwelijks kwalijk was te ne
men. Toen het geweldige dier bemerkte,
dat deze ruiter zich niet zo snel liet af
werpen als de andere ruiters, begon hij
alle trucjes toe te passen, welke hij ken
de.
Nu eens stormde hij door de arena, om
plotseling met vier poten tegelijk te rem
men. Dan weer sprong hij een meter de
lucht in om op vier poten tegelijk neer
tékomen. Bram werd van de ene kant
naar de andere geschud... maar de ho
rens hield hij vast.
Eensklaps stond de stier stil. Een enke
ling dacht, dat hij al had opgegeven,
maar de ervaren toeschouwers wisten wel
beter. Het monsterachtige dier verzamel
de alle krachten voor een laatste poging
om die lastige zeeman af te werpen...!
