Computers veranderen gezicht
van dagelijks leven in de VS
Ook op
liefde
het gebied van de
serviceverlen ing
I
Rector Institute of Social Studies
Kloof Westerse wereld met
ontwikkelingslanden
zal nog groter worden"
In de Sovjet-Unie verzetten
intellectuelen zich tegen
eerherstel van Josef Stalin
Betaling abonnementsgeld
per giro
Weer overval op
benzinestation
Ontslagen directrice
krijgt gelijk
YS-tieners sparen
ijzeren kruisen
Scheepswerf verloor
kort geding
Ambonees gezin
wordt herenigd
Pas geboren baby gered
dankzij politiehulp
DONDERDAG 24 MAART 1966
9
Hardnekkig
Foutjes
.Koppelaar'
Weekendje
Kerkelijk nieuws
11
Europeaan
Rekening
HOOGTEZON
HANAU
PHILIPS
v.a. 85.-
v.a. f 99.
DROGISTERIJ
„DE CEDER"
Examens
Strijdmethoden
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Veel wordt er in de Verenigde Staten gepraat over
automatisering en de gevolgen ervan voor economie en samenleving, en
daarbij wordt meestal veel eer gegeven aan de koning der technische won
deren: de computer. Minder echter hoort men over de invloed van het be
staan van de computer op het dagelijkse leven in een technologisch ver
gevorderde maatschappij als de Amerikaanse. Een invloed, die positieve zo
wel als negatieve aspecten heeft. Tot de eerste categorie behoort zeker het
feit dat computers, die tegenwoordig de administratie in handen hebben
van bijna alle grotere winkels, banken, tijdschriften, grote organisaties en
niet te vergeten het belastingkantoor, bliksemsnel werken en weinig fouten
maken. Het spel, dat bijna iedere Amerikaan maandelijks met een groot
aantal computers speelt als hij zijn rekeningen betaalt en daarbij de hem
toegestuurde computerkaarten met de befaamde erin geponsde gaatjes bij
zijn cheque voegt, gaat over het algemeen soepel en glad in zijn werk.
Enige vereiste is dat hij het spel
meespeelt en de ponskaart met het
nodige ontzag behandelt. Vouwen of
verfrommelen van de kaart is heilig
schennis, die onmiddellijk tot narig
heid aanleiding geeft, want de com
puter is niet in staat gemaltraiteerde
kaarten te consumeren.
HET SCHRIJVEN van mededelingen op
de met gaatjes gesierde computerkaart
is toegestaan. Het helpt alleen niets,
want het elektronische brein leest alleen
het geponsde blindenschrift en laat zich
niet van de wijs brengen door iets zo
menselijks als letters.
Dit wordt fataal in het geval de com
puter één van zijn zeldzame fouten
maakt. Er zijn in de Verenigde Staten
allerlei verhalen in omloop over mensen,
die maanden, soms jaren lang hebben
gevochten om een computer op een fout
te wijzen. Omdat de bedrijven die hun
administratie door elektronische breinen
laten verzorgen meestal geen parallelle
administratie bijhouden, die met mensen
van vlees en bloed bezet is, komt elke
brief of klacht over een rekening bij de
computer terecht, die alleen oog heeft
voor codetekens.
Ontvangt men bijvoorbeeld een reke
ning voor iets dat men al betaald heeft,
dan kan men brieven schrijven, opbellen
of ik weet niet wat doen, er is een goede
kans dat de computer blijft manen tot
betaling als hij zich in het hoofd gezet
heeft dat de rekening nog open staat.
Als men het gezeur tenslotte moe is en
men legt verdere aanmaningen naast zich
neer, bestaat er nog een goede kans dat
men weldra dreigbreiven van een zoge
naamd „Better Business Bureau" krijgt,
waarin staat dat men zijn krediet ver
liest bij aangesloten winkels in de omge
ving als men niet over de brug komt.
Om dat laatste uit te vinden moet ieder
een, die zich tot „Match" of „Secs" wendt
een lange vragenlijst invullen, waarin ter
reinen van belangstelling en denkbeelden
over leven en moraal ter sprake komen.
Heeft men een brandende interesse voor
Etruskische kunst, moderne dansen, wa-
terskieën en gelooft men dat het zen-boed
dhisme de hoogste wijsheid bevat, dan
mag men erop vertrouwen dat de compu-
Voor de tweede maal in een paar dagen
tijd is in Zuid-Limburg een gewapende
overval op een benzinepompstation ge
pleegd.
Een met een pistool gewapende en met
een nylonkous gemaskerde gangster heeft
de pompbediende van het tankstation te
Esschen aan de autoweg Heerlen-Beek ge
dwongen de tas met de ontvangsten van
die dag af te geven. De buit was ongeveer
1500 gulden.
De overvaller nam de benen, nadat hij
de pompbediende in een muurkast had op
gesloten. Een uur later werd de bediende
uit zijn nauwe gevangenis bevrijd door
een klant die zijn hulpgeroep had ge
hoord.
ENIGE OPLOSSING IS dan meestal als
men tenminste niet wil wachten tot een
proces voor de rechtbank waar men dan
de triomf kan smaken dat de computer
gefaald heeft, dat men alle desbetreffende
paperassen naar de manager van de
winkel brengt om de kwestie uit te pra
ten. Maar ook dat helpt niet altijd, want
ook managers zijn meestal niet in staat
na te gaan hoe het met iemands reke
ning gesteld is. Alleen de computer weet
het. Maar die zwijgt, afgezien van zijn
maandelijks uitstoten van de rekening.
Dergelijke worstelingen met computers
over fouten (bijna altijd foutjes, ook al
gebeurt het een enkele keer dat een ar
geloos bedrag van 25 dollar bij vergis
sing aangroeit tot 25.000) nemen soms zul
ke vormen aan dat mensen aanklachten
indienen wegens overlast, ondermijning
van kredietwaardigheid, enzovoort. Zulke
kwesties, waarover men nu en dan in de
kranten kan lezen, lopen meestal af met
uitvoerige excuses door het bedrijf met
de stoute computer.
Vaak is echter de wederzijdse correspon
dentie dan al gegroeid tot hoogst irritan
te grootte. Zo is een geval bekend van
een eerlijke klant bij een grote winkel
die bij vergissing 230 dollar op zijn kre
diet geboekt kreeg. Vijftig documenten
over deze kwestie vulden zijn brieven
map voordat hij kans had gezien de 230
dollar weer kwijt te raken.
MAAR AL DEZE uitzonderingen bevesti
gen de regel dat de computer een zegen
zijn kan. Een nieuw gebied voor zegen
rijke werking is kort geleden ontdekt, na
melijk dat van de liefde, of ruimer ge
steld van de relaties tussen de beide sek
sen. In verschillende universiteitssteden
(Cambridge, New Haven, Milwaukie) zijn
koppelorganisaties opgedoken met namen
als „Operation Match" en „Secs-Scientific
Evaluation of Compatibility Service"
waarmen via de computer een afspraak
je maken kan met een student of stu
dente „die bij je past".
De centrale raad van beroep te Utrecht
heeft mevrouw Stouthamer in het gelijk
gesteld, die wegens ongeschiktheid in
1964 is ontslagen als directrice van het
bejaardentehuis „Theodora Elisabeth
stichting" te IJselmuiden.
De merkwaardige zaak heeft destijds
heel wat stof doen opwaaien en is zelfs in
de Tweede Kamer ter sprake gekomen
Mevrouw Stouthamer werd ontslagen
terwijl zij juist vele verbeteringen invoer
de. Maar volgens de burgemeester van
IJselmuiden, die ook voorzitter van de
stichting is, zouden die verbeteringen er
de oorzaak van zijn geweest dat de direc
trice een groep bewoners tegen zich in het
harnas had gejaagd en er moeilijkheden
met het personeel waren ontstaan.
ter niet met de naam van een partner
aankomst, die voelt voor azteken, de tan
go, bobsleeën en het christendom, maar
met iemand die „compatibel", verenig
baar is.
Een hele rij studenten heeft zich al
aan een computerpartner gewaagd, en
tot nu toe lijken de meesten de drie
dollar die men moet betalen om zich door
de computer te laten koppelen, geen weg
gegooid geld te vinden. Het systeem
werkt, vinden vele jongeren, en het is
een aardige manier om aan een vriend of
vriendinnetje te komen, die dezelfde be
langstelling, dezelfde instelling heeft.
NATUURLIJK is de computer niet on
feilbaar bij de koppelarij en er lijken op
dit terrein nog meer fouten gemaakt te
worden door het elektronische brein dat
bij het uitspuwen van maandelijkse reke
ningen. Toch schijnen vooral die studen
ten bedrogen uit te komen, die hun vra
genlijst onoprecht beantwoorden maar er
allerlei dingen in'flanzen, die bedoeld zijn
om een speciaal soort meisje of omge
keerd om een zeker soort man aan de
haak te slaan.
Vooral jongens schijnen de neiging te
hebben zich een plezierig weekeinde te
willen verzekeren door plotseling belang
stelling te ventileren voor zaken als „ero
tische poëzie uit de vroege renaissance".
„Naaktfotografie" of „litteratuur, bij
voorbeeld Henry Miller en Fanny Hill".
Amerikaanse meisjes lijken meer op een
serieus huwelijk uit. Als zij proberen de
computer te bedotten dan is het doordat
zij zichzelf pogen voor te doen als de ide
ale vrouw, zoals zij denken dat die eruit
ziet in de ogen van een knappe, rijke,
intelligente jongeman.
Of de computer in nog veel meer ge
bieden van het menselijke leven een rol
zal gaan vervullen is nog niet te over
zien al lijkt het er wel op. Werkers met
elektronische breinen hebben de neiging
te geloven dat de computer op den duur
op elk vlak van de menselijke samenle
ving zijn rol sal spelen: in opvoeding, in
scholen, in het verkeer, enzovoort.
Al nu zijn er artsen die hun dagnoses
met behulp van computers stellen en het
is onloochenbaar dat wat militaire zaken
betreft in Washington het regeren niet
meer zonder elektronische breinen te den
ken is.
Voor het dagelijkse Amerikaanse leven
van nu blijft de invloed van het wonder-
brein evenwel nog beperkt tot genoemde
financiële zaken en, voor zover men tus
sen de 18 en 25 is, tot het „boy meet
girl" patroon.
De wereld xian de hobby's is onbe
grensd en biedt steeds nieuwe per-
spectieven.Amerikaanse tieners heb
ben er een nieuwe liefhebberij bij-
gekregen. Ze hebben zich verwoed
geworpen op het verzamelen van de
in Europa berucht geworden Duitse
ijzeren kruisen. Dit lieftallige
meisje heeft er zelfs een ketting van
laten maken. Telefoto
Ned. Herv. Kerk
Bedankt voor Leiden (vak. D. J. Vos
sers) W. M. Kalmijn te Rotterdam-Char
lois.
„Het is niet ondenkbaar, dat de ont
wikkelingslanden de oude wereld een
beetje zullen inhalen, maar voorlopig
zal er een heel grote gaping blijven
bestaan, die volgens mij nog groter
wordt, voordat er een zekere verbete
ring intreedt. Pas als de gehele we
reld de economische vraagstukken
onder ogen durft zien, bestaat de
kans, dat de oude en de nieuwe we
reld tot elkaar komen". Dit zegt de
scheidende rector van het Institute
of Social Studies in Den Haag, prof.
dr. Egbert de Vries. Hij is in Neder
land één van de belangrijkste deskun
digen op het gebied van de ontwikke
lingshulp. Talrijk zijn zijn reizen
naar ontwikkelingslanden. Vorig jaar
heeft hij als adviseur van de Indone
sische regering vier keer Indonesië
bezocht. Over een maand vertrekt hij
weer naar dit land.
Prof. dr. de Vries stelt, dat het ontwik
kelingsvraagstuk een structuurprobleem
is. „Ontwikkeling is daarom een zaak van
lange duur, maar meer nog een zeer in
grijpend proces". Kleine binnenlandse
conflicten en de competitie tussen de
machtsblokken zullen de kloof tussen
arm en rijk dan ook bepaald niet versmal
len. Toen in de beginperiode van de ont
wikkelingshulp de kloof toch nog steeds
wijder werd, zijn er verschillende theo
rieën ontwikkeld. Prof. de Vries heeft tij
dens zijn afscheidscollege vijf van deze
theorieën genoemd:
9 De uitbuitingstheorie: het is de schuld
van het wereldmarkt-mechanisme, dat
wordt beheerst door de industrielan
den, waardoor de ruilvoet gestadig
verslechtert.
De antropologische theorie: zolang de
bevolking en met name de „boertjes"
de westelijke of christelijke persoon
lijkheidsstructuur zich niet eigen ma
ken, kan er niets gebeuren.
De kwantiteitstheorie: men kan becij
feren, dat er ook met zes of tien mil
jard dollar aan investeringen en uit
gaven voor deskundigen er weinig kan
gebeuren en daarom moet de ontwik
kelingshulp worden verdubbeld.
De demografische theorie: wat wordt
gewonnen door verbeterde produktie-
technieken, gaat verloren door de be
volkingsgroei.
9 De incompetentietheorie: de goedbe
doelde pogingen tot ontwikkelingshulp
hebben geen uitwerking wegens een
slecht beheer, corruptie etc.
„Al deze theorieën hebben fervente
voorstanders; geen enkele ontmoet tegen
stand. Dit zou erop kunnen wijzen, dat
zij alle een betrekkelijke geldigheid heb
ben", aldus prof. dr. De Vries.
ben alles overgelaten aan de Verenigde
Staten, de Verenigde Naties en de Ford
Foundation".
De actie „Eten voor India" noemde prof.
De Vries tijdens zijn afscheidscollege „een
hartverwarmend voorbeeld van samen
werking". Hij zegt: „Ik was vorig jaar
juli, nog vóór het Indiaas-Pakistaanse
treffen in New Delhi. Er heerste een enor
me droogte. Ik heb toen gezegd: dat zal
een enorme noodtoestand worden. Een
Indiase ambtenaar antwoordde mij: „als
er binnen veertien dagen regen komt, dan
redden we het. Er kwam geen regen, maar
wel oorlog.
„Voor die mensen is het kwestie van:
je mag niet erkennen, dat er een nood
toestand op komst is, want dat is de eer
van het land te na. Begin augustus 1965
was het al duidelijk, wat de gevolgen van
de droogte zouden zijn". Hoe zou prof. De
Vries de ingezamelde 23 miljoen gulden
besteden?
„Eerst zou ik de helft van het geld in
melkpoeder omzetten. De andere helft
zou ik aan zaken op langere termijn be
steden. Zaken als de stimulering van de
eiwitproduktie, de aanschaf van transis
torradio's voor landbouwonderricht, job
corps camps" (opleidingskampen voor jon
ge werklozen).
Bovendien is daar nog het probleem
van de „losgeslagenen" de mensen, die
door honger naar de stad worden gedre
ven, waar ze als een last worden be
schouwd. Als ze na de hongersnood naar
hun dorp terugkeren worden ze vaak niet
meer geaccepteerd. Hoe moeten deze men
sen worden opgevangen? Het is een oer
oud probleem, dat nu weer acuut wordt.
Prof. De Vries
De gebieden beschouwend, waar ont
wikkelingshulp wordt geboden, zegt hij:
In Azië is het heel moeilijk werken,
door de godsdienstige tradities, de vele
taboes. De Aziaat heeft een neerbuigende
houding ten opzichte van de Europeaan.
In Afrika gaat het behalve op het plat
teland al een stuk gemakkelijker, de
Afrikaan wil zich Europeaan voelen. En
voor Zuid-Amerika geldt: de Zuid-Ame
rikaan voelt zich Europeaan".
Volgens prof. De Vries is India één der
moeilijkste landen in de wereld om tot
ontwikkeling te brengen. „De diepste oor
zaak hiervan is, dacht ik, het kastesy-
steem, dat nog diep geworteld is op het
platteland". Andere punten zijn, de door
de grootte van het land moeilijke bestuur
baarheid, de overbelasting van de land
bouw, het transportsysteem.
Bovendien is er al enkele jaren een
slepend proces van bodemuitputting aan
de gang. Hoewel het aantal bebouwde
hectares is gestegen, is de produktie niet
toegenomen. „De hele wereld moet aan de
ontwikkeling van India tillen. Wij heb
ben er te weinig voor gedaan. Wij heb-
Over de ontwikkelingsproblemen van
Indonesië praat hij liever niet. Wel zegt
hij: „In Indonesië worden de prijzen niet
gedrukt, zoals in India, maar gaan mee
omhoog. Er is nog behoefte om te produ
ceren. Maar Indonesië zit vast in de mone
taire sfeer. Het heeft nooit voedsel gratis
gekregen maar moet nu de rekening be
talen voor de kwestie Nieuw-Guinea en
de Maleisië-politiek".
Volgens prof. De Vries was Indonesië
tot augustus 1965 niets achter met het
betalen van de schulden. Dit jaar en vol
gend jaar moet het land zijn verplichtin
gen aan de V.S. en de Sovjet-Unie aflos
sen. Hij stelt: „Aan Indonesië en aan India
kunnen geen grote bedragen worden ge
geven, als die niet bestemd zijn voor de
opbouw van het land, maar voor oorlogs
doeleinden".
In de gangen van het voormalige paleis
Noordeinde klinkt geroezemoes. Studen
ten, in allerlei talen converserend, lopen
naar een volgend college. Prof. De Vries
staat op. Hij blijft een druk bezet man
Want behalve dat hij nog diverse func
ties zal uitoefenen, wordt hij de komende
jaren vijftig dagen per jaar hoogleraar
aan de universiteit van Pittsburg.
Advertentie
L
PLANETENWEG 69 - TEL. 8107
CEDERSTRAAT 31 - TEL. 5610
U kunt het uzelf gemakkelijker ma
ken door het abonnementsgeld voor
het volgende kwartaal te voldoen op
onze postgirorekening no 129288
ten name van de Umuider Courant.
U bespaart daarmee incassokosten
en vermijdt geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is f 11,05,
postabonnees f 12,30.
U kunt het ons gemakkelijker
maken door uw giro-opdracht te
verzenden voor het eind van de
maand, voorzien van uw juiste
naam en adres. Wij behoeven dan
geen kwitanties uit te zenden. In
dien u voor een ander gireert, wilt
u dan het bezorgadres van de krant
vermelden?
Voor incasso-girobetalingen (het
allergemakkelijkste) zijn formu
lieren op aanvraag gaarne ter be
schikking. In dat geval dient men
wel voor voldoende saldo op de
girorekening zorg te dragen.
DE ADMINISTRATIE
De Amsterdamse scheepswerf G. de
Vries Lentsch heeft het kort geding tegen
het hoogheemraadschap Waterland te
Monnikendam verloren. Het ging hierbij
om de openstelling tot 30 april van een in
reparatie zijnde schutsluis in de Nieu-
wendammerdijk ter doorlating van onge
veer honderd zeil- en motorjachten uit de
winterstalling van de werf naar open wa
ter.
De president van de rechtbank, mr.
U. W. Stheeman, overwoog in zijn vonnis
dat het hoogheemraadschap had gesteld
dat de herstelwerkzaamheden aan de sluis
geen verder uitstel gedogen en de sluis in
een te slechte toestand verkeert zodat in
het algemeen belang het niet meer verant
woord zou zijn nog schepen door te laten.
Dit inzicht werd ook gedeeld door da
hoofdingenieur-directeur van de Provin
ciale Waterstaat van Noord-Holland. Op
deze grond concludeerde de president dat
hij zich van ingrijpen in overheidsbeleid,
zoals de werf had gevraagd, dient te ont
houden. Hij wees de vordering van de
werf af. Deze werd veroordeeld tot da
kosten van het geding (250 gulden).
De in Breda wonende Ambonnees Pe
trus Tuankotta heeft thans zekerheid dat
zijn vrouw en dochter, die hij vijftien
jaar niet heeft gezien, naar Nederland
komen. Op 10 september verlaten zij
Ambon voor de reis naar Breda. De heer
Tuankotta heeft op zijn verzoekschrift
om een visum voor zijn familie te krij
gen nooit antwoord gekregen. De minis
ter van Justitie heeft later toegegeven
dat een administratieve fout het drama
van de lange scheiding heeft veroorzaakt.
Utrecht. Doctoraal wiskunde: J. Iseger
(Soest), A. B. Leussink (Haaksbergen).
Doctoraal natuurkunde: A. J. van der
Horst (Eindhoven), L. H. Kramer (Amers
foort). Doctoraal aardkunde: M. D. O.
Leis (Den Haag), P. Petermeijer (Utrecht).
MO natuur- en scheikunde: J. L. Raay-
makers (Dongen). MO-B scheikunde: F. A.
L. Siemons (Den Bosch). Doctoraal schei
kunde: C. W. de Kreuk (Utrecht), M. J.
Mantel (Zwolle), F. G. Reman (Hilver
sum), G. C. J. Rouweler (Goor), H. Slim
(Zeist) P. Ch. van der Vliet (Bussum), G.
A. Wildschut (Utrecht). Doctoraal biolo
gie: G. J. E. Heilbron (Den Dolder).
(Van onze correspondent)
MOSKOU. Een groep van 23 voor
aanstaande intellectuelen en kunstenaars
in de Sovjet-Unie heeft het presidium
van de Communistische Partij gewaar
schuwd voor de eventuele gevolgen van
eerherstel voor de in 1953 overleden dic
tator Stalin. In een brief aan de opper
ste partijleiding schrijven zij dat lat een
verdere scheuring in de communistische
wereld zou betekenen.
Deze waarschuwing is beslist uniek in
de annalen van de geschiedenis van de
Sovjet-Unie. Het wil heel wat zeggen dat
Russische intellectuelen de moed hebben
gevonden om zich te weer te stellen tegen
een herwaardering van de rol van Stalin,
waardoor een nieuwe politiek zou kunnen
worden ingeleid, die lijkt op die van het
stalinistisch verleden.
Over het thema van het gevaar van de
terugkeer naar het stalinisme in een of
andere vorm, wordt hier druk gediscus
sieerd. Het is een thema dat door vele
Russische intellectuelen slechts met groot
onbehagen wordt besproken. Maar het
feit alleen al, dat intellectuelen zich met
deze netelige kwestie rechtstreeks tot het
partijpresidium durven wenden wat
bijna als samenzwering tegen de partij
kan worden uitgelegd is geruststellend.
Het snelle optreden van de politie en
een arts hebben het leven gered
van een pas geboren baby, die met
ernstige ademhalingsmoeilijkheden te
kampen kreeg. Terwijl de arts in een taxi
op het kind kunstmatige ademhaling toe
paste, loodste de Baarnse politie, later
met hulp van haar Utrechtse collega's
de wagen met een vaart van 100 kilometer
per uur van Baarn naar het Wilhelmina-
ziekenhuis in Utrecht. Alle kruispunten
waren vrijgehouden. De gehele rit nam
19 minuten in beslag.
Het is een garantie tegen veronderstel
lingen dat de Sovjet-Unie nu zou kunnen
teruggrijpen naar de methoden uit het
verleden.
Als dat namelijk zo was, zou de brief
van de 23 kunstenaars niet geschreven
zijn, of tenminste nooit zo snel doorge
drongen zijn tot de buitenwereld.
Dit bewijst dat de huidige strijdmetho
den in de Sovjet-Unie wezenlijk verschil
len van die uit het verleden. De brief
vormt bovendien een duidelijke aanwij
zing voor de opnieuw oplaaiende discus
sies in de hoogste politieke wringen in de
Sovjet-Unie. Mogelijk bereiken deze dis
cussies tussen hen die verdere hervormin
gen wensen en degenen die willen vast
houden aan de verworven dogma's uit
de dertiger-, veertiger- en begin vijftiger
jaren, hun apotheose op het binnenkort te
houden partijcongres.
Waarschijnlijk is het de politieke be
doeling van de intellectuelen om het hun
brief de liberale groep een steuntje in de
rug te geven en de beweging tegen het
neo-stalinisme gaande te houden. Boven
dien is de stem van deze prominente Rus
sische intellectuelen niet van gewicht ont
bloot voor de communistische critici in
het westen, die van een terugvallen op
het stalinisme niets dan tegenslagen in
hun toch al moeilijke situatie hebben te
vrezen.
Natuurlijk zijn er nog dogmatische com
munisten. Zij geloven nog steeds dat zij
ieder probleem kunnen oplossen door de
strijdbare leer van de Chinese communis
tenleider Mao Tse Toeng te hanteren.
Maar over de gehele lijn is in de Sovjet-
Unie het inzicht doorgebroken, dat men
de vooruitgang van de moderne maat
schappij niet meer garandeert door poli
tieke leuzen. Men beseft en dat blijkt
telkens in gesprekken met vooraanstaande
figuren uit de Russische maatschappij
dat men voor die vooruitgang mede af-
handelijk is van de prestaties en het élan
van de beoefenaars van wetenschap en
techniek.
