Politie in Drachten offert haar vrije tijd op aan beatfeesten SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJVE 7CDCC I. KAN - JUWELIER De bolle broek hebben wij afgeschaft VAN ROSSEM'S TROOST niet TROOST-een kwestie Van Goede Smaak lm Ea li dO Alphenaar Uit de band, maar binnen de perken Boete voor spandoek „Republiek" Doden in het verkeer VRIJDAG 1 APRIL 1966 17 DRACHTEN. Niemand in het 43 man sterke gemeentelijke politie korps van Smallingerland (Drachten) is verslingerd aan de beat, in tegen deel. Toch zijn er iedere maand vijf a zes politiemannen in Drachten, dia uit eigen beweging hun vrije zater dagavond prijsgeven om de zweep slagen van de beat aan den lijve te ondergaan. Dat doen ze niet om zich- MIELE WASAUTOMATEN HARTENDORP zelf te kwellen, maar om de tieners binnen de perken uit de band te laten springen op het door de politie zelf ge organiseerde festijn. Geen figuurzagen Anjer - Desiree - Princess - Cupido - Amor Kort nieuws gpB Wij maakten er zelfs 'n nieuw pakje voor. Dat maar 22 millimeter dun is. Dat beter past bij het kostuum van nu. Bolle broek of spijkerbroek: de mode blijft een kwestie van keuze, van smaak. Evenals TROOST, menen wij: een kwestie Van Goede Smaak. Nuchter Schrikbewind Werklozenopleiding Geschiedenis A. P, Brandes, Haarlem Storm Harder 1 Slap gedoe Aardappelprijzen Democratie 2 Provo's Vestiging Mobil Oil PLATENSPELERS HIFI STEREO INSTALLATIES BANDRECORDERS KRUISWEG 47-49 HAARLEM Van onze correspondent) Advertentie DAGELIJKS DEMONSTRATIE met alle typen Gen. Cronjéstr. 43, Haarlem - tel. 52760 Tegen een 34-jarige stenograaf en een 45-jarige kantoorbediende, die tijdens de rondvaart van prinses Beatrix en haar verloofde door Amsterdam op 3 juli uit een raam van een woning aan de Heren gracht een spandoek met het woord „Republiek" hadden gehangen, heeft de officier van Justitie bij de Amsterdamse rechtbank een boete van 50 gulden en zes dagen hechtenis voorwaardelijk geëist. Eenzelfde straf requireerde de officier tegen de 20-jarige werkloze jongeman en 21-jarige student, die op straat voor het huis stonden en „Leve de republiek" rie pen. De officier van Justitie was van oordeel dat gevaar voor ardeverstoring had kunnen ontstaan. Door een tweekoloms advertentie in de plaatselijke krant worden de liefhebbers warm gemaakt: „De Drachtster politie organiseert.weer een tienerbal in het VVV-gebonw. Aanvang 7.30 uur alco holvrij". De zaal liep elke keer vol met zo'n 450 tieners uit Drachten, uit Rotte- valle, uit Drogeham en nog verder weg, die de zegen van hun ouders hadden ge kregen voor het erkende „politiebal". De tieners, die in Drachten schoolgaan op christelijke en rijks-HBS, twee Ulo's, chr. UTS en twee LTS-en, zijn geen „lie verdjes". Politiedienaren ter plaatse signaleren wel het nozem- en provo-ach- tige type, maar daar is ook alles mee gezegd. De gewone doorsnee-baldadig heid, niet meer en niet minder. Ter wille van de lieve vrede of verbe tering van de verhouding politie-publiek heeft de Drachtster politie het niet ge daan, die avonden organiseren. De oor sprong ligt in de plaatselijke politie- personeelsvereniging, die uitmunt in het organiseren van de avondvierdaagse, waaraan duizenden deelnemen. Van het geld, dat hiervan vorig jaar overbleef, werd een jeugdmiddag op touw gezet en toen kwam de gedachte op: we moesten ook eens wat voor de grote ren (vijftien- tot negentienjarigen) doen. „Met figuurzagen krijg je die jongens niet meer, je moet ze iets op hun eigen terrein bieden", zegt brigadier G. de Jong, secretaris van de politie-personeelsver- eniging. Uit die gedachte werd de politie-beat- avond geboren, die sinds oktober vorig jaar is geprolongeerd op iedere laatste zaterdag van de maand. Dat daardoor de verstandhouding tussen jongeren en poli tie is verbeterd, is voor de Drachtster po litie mooi meegenomen. Advertentie MEER DAN 50 MODELLEN TROUW- en VERLOVINGSRINGEN Vestigingen door het gehele koninkrijk HAARLEM - ARUBA - BONAIRE - CURAQAO BARTELJORISSTRAAT 2 - TELEFOON 13004 - HAARLEM In het begin hebben een aantal leden van de politiepersoneelsvereniging uit principiële overwegingen gezegd: „Daar werken wij niet aan mee", zo vertelt de brigadier. „Maar na twee avonden stond het hele personeel er achter. Er wordt nooit iemand aangewezen om ernaar toe te gaan, er zijn altijd voldoende vrijwil ligers." „Wij houden de zaak van het begin (half acht) tot het eind (elf uur) in de hand. Er zijn nooit wanklanken. Soms is er wel eens een, die van tevoren te veel heeft gedronken, maar die zetten we er zo uit. En in het begin wilden ze nog wel eens bij het orkest op het podium klimmen, maar dat is ook zo gebeurd." Zo doen ze dat in Drachten. Gerefor meerde, hervormde en niet-kerkelijke jongelui springen en hossen met toe stemming van thuis op de beatmuziek, terwijl de zeer bereidwillige politie een oogje en een oortje dichtknijpt en toch dienst doet op een vrije avond. De politie was van plan om er voorlopig even mee te stoppen (om het najaar weer enthousiast verder te gaan) maar nu zit het erin, dat er nog een extra slotavond komt. Met veel beat. De 58-jarige heer G. A. Bommer uit Zevenaar is om het leven gekomen, toen hij met een bestelauto de voorrangsweg 's-Heerenberg-Ulft opreed en werd aan gereden door een truck met oplegger, die geladen was met stenen. De bestelauto werd in een sloot geslingerd. Doordat een 38-jarige Hagenaar op een kruispunt in de residentie geen voorrang verleende, botste hij tegen een personen auto. De 88-jarige heer A. G. den Riet, die in de aangereden auto naast de bestuurder zat, werd uit de wagen geslingerd en was op slag dood. In Waalre sloeg de 15-jarige Michael Jansen met zijn fiets plotseling op een drukke weg linksaf zonder een teken te geven of op het verkeer te letten. Hij werd door een achteropkomende auto overreden en was op slag dood. In een sloot in de Gelderse gemeente Laren is het stoffelijk overschot gevonden van de 51-jarige landbouwer G. A. Wessel- dijk. Een onderzoek wees uit, dat hij tij dens slecht weer met zijn bromfiets tegen een boom gebotst en in de sloot gevallen is. Kolendamp. In Den Haag is de 75-jarige mevrouw B. A. Reek-Mattes dood aange troffen in haar woning. Een slecht trek kende schoorsteen is er oorzaak van ge weest dat veel kolendamp in de woning is gekomen, tengevolge waarvan de vrouw is overleden. Advertentie A LÖN.Ü sr.Ri 50 GRAM f 1.25 De laatste verkiezingen hebben getoond dat het harde Hollandse volk heeft ge sproken, nuchter en democratisch. Ver schuiving en aftakeling van de politieke machtsgroepen die ons voor onmondig houden hebben zonder barenswee tot een wending van ons staatsbestel geleid. Een deel van ons volk dat een andere koers wil varen wordt bij de geboorte al beschuldigd van ondemocratische en extreme neigingen. Na de oorlog is een tweede Gouden Eeuw aangebroken, waar in ieder nu zijn deel heeft. Nederland is door werklust bevangen, maar het zit even in de knel omdat er niet genoeg arbeids krachten zijn. Het zou nog beter gaan als we een regering hadden die niet zo remt. Deze regering de zware jongens noe men ze zichzelf kan de tred en het tempo niet bijhouden. Een sterk staaltje was het dat een minister uit dit kabinet de herdenkingszegel voor het prinselijk huwelijk wist tegen te houden, tot grote ergernis van de Nederlandse filatelie en de gehele wereld. Hij heeft het Nederland se postbedrijf een schade van 50.000 tot 100.000 berokkend. Een kabinet van zwa re jongens heeft een niet mis te verstane trap gehad. CORN. ROSE, Haarlem. In uw krant van 18 maart schreef de heer Van der Sleesen dat hij het onbe grijpelijk vindt dat het publiek niets tegen dat tuig ondernam en dat de politie er maar een paar had moeten doodslaan. Vol gens hem zou dat niet erg zijn geweest. Hij is zeker in de war en denkt nog aan de ja ren 1940-1945. Zulke mensen als de heer Van der Sleesen, die nu praten over dat tuig en doodslaan hadden wij tijdens de oorlog meer moeten hebben, vooral tegen dat doodskoppenregiment, dat op de Grote Markt in Haarlem uit de zware tanks klom en mensen ging slaan en arresteren. Mijn enige vriend werd met nog vele andere goede vaderlanders op de Dreef op beest achtige wijze vermoord. Ik zelf werd ge arresteerd maar wist te ontkomen aan het vuurpeleton. Nu, na 21 jaar, ondervind ik daar nog de wrange vruchten van. Duizenden jongens en meisjes hebben nu in Amsterdam bloemen neergelegd bij de Dokwerker en met mensen uit het verzet en mensen, die veel hebben verloren, mas saal tegen het fascisme gedemonstreerd. Toen zij in optocht naar de binnenstad trokken werden ze door het publiek juist hartelijk toegejuicht. Zij hebben het schrik bewind gelukkig niet meegemaakt, maar verscheidene hebben hun vader of moeder verloren. Amsterdam was niet de stad om feest te vieren, Amsterdam schreit om 100.000 doden. De schuld ligt bij de rege ring, met minister-president Cals aan het hoofd, die koste wat het kost haar zin wilde doordrijven. Gelukkig hebben de ou deren zich afzijdig gehouden. Die laten zich niet door jonge agenten aan hun haren over straat slepen, dan waren er zeker do den gevallen. E. CASSÉE, Haarlem. In 1955 waren er 65 kandidaten Ge schiedenis (Middelbaar Onderwijs), daar van slaagden er 26, dat is 40 percent. Dat is normaal voor een MO examens. Sinds dien is het bergafwaarts gegaan. Kand. gesl. perc. 1956: 74 23 31 1957: 96 30 31 1958: 87 23 26 1959: 144 35 24 1960: 172 31 18 1961: 204 31 15 1962: 211 32 15 1963: 216 37 19 Bovenstaande gegevens zijn ontleend aan de Statistieken voor het voorbereidend Hoger en Middelbaar Onderwijs van ons ijverige Centraal Bureau voor de Statis tiek. Het is een sterk staaltje van oplei dingsinstituten door overdadig adverte ren zie elke radiogids van iedere week) het aantal examenkandidaten in enkele jaren te verdrievoudigen. Verdrievoudig de de vraag dan ook? Het is duidelijk dat de examencommis sie op het te grote aanbod reageerde met verzwaring van de eisen, want een an dere verklaring voor de bovenstaande cij fers is er niet. Of was men in 1955 zo veel slimmer? Dit hadden de opleidings cursussen bijtijds moeten voorzien. De examencommissie Geschiedenis MO waarschuwt dan ook in haar jaarverslag over 1961 uitdrukkelijk tegen deze studie. Prof. dr. F. W. N. Hugenholtz, voorzitter van deze commissie en hoogleraar in de geschiedenis aan de Rijksuniversiteit te Utrecht zegt in de Utrechtse Studenten Almanak 1964: „In het vak Geschiedenis is iedere plaats bezet" en „groot aanbod op de markt bij een geringe vraag". Het r.k. lerarenblad Bonaventura van 24 juli 1964 zegt over de vacatures bij het VHMO: „bij voorkomende vacatures is het geen uitzondering dat een tiental sollicitaties wordt ontvangen, waarvan een aantal van bevoegden of nagenoeg bevoegden". Zie ook het nummer van 26-11-1965. De eerste jaarsgids 1964-1965 van de Gem. Univer siteit Amsterdam waarschuwt eveneens, blz. 11. Al deze officiële stukken zijn ter in zage op aanvraag bij het CBS, Den Haag. Wie zijn studierichting verstandig kiest, kan na zijn MO-A of kandidaats bij het VHMO als onbevoegd leraar dienst- en pensioenjaren verzamelen, goed verdie nen en ondertussen rustig afstuderen. Wie zich vergist kan wachten tot hij afge studeerd is met voor de klas te verschij nen (of nog langer!). In Nederland dreigt een actie, een ter reur van lieden met gebrek aan verant woordelijkheid, zegt minister Cals en dat ben ik met hem eens. Minister Cals be schikt over bewijzen dat hier buitenland se bladen, sensatiebladen, aan het werk zijn. Maar als erover bewijzen moet wor den gesproken, heeft het Nederlandse volk die, heer Cals! De grootste schuldi ge is onze regering zelf. Die wind zaait zal storm oogsten! Onze regering wilde haar zin doordrijven. Het huwelijk van prinses Beatrix zou en moest geschie den in Amsterdam, de zwaarstgetroffen stad van het land. Ik denk hier aan de jodenvervolgingen in de bezettingsjaren. Is dit niet de storm die u geoogst hebt, regeerders? Dit mogen en kunnen wij nooit vergeten, heeft de Moeder des Vaderlands, koningin Wilhelmina, ettelij ke malen in Engeland en ook in Neder land gezegd tijdens die donkere jaren. En nu zit de heer Van Hall met de ge bakken peren. Hij zegt: „Er is een af koelingsperiode nodig". Maar hoe? Als er nog eens een tentoonstelling is, meneer Van Hall, stuur er dan een stel beza digde agenten heen, maar geen jongens, die zo van de kook raken als zij een paar honderd mensen zien. Met bullepe zen krijg je geen afkoeling. Dan moet je in de gracht springen. G. F. SCHILLING, IJmuiden. Schrijvende lezers schrijven op 25 maart: De politie is te lankmoedig op getreden. Slechts één vraag mijnerzijds: Hoe had u het dan gewild? Feiten: politieagenten trappen jongens in het geslacht, molesteren meisjes, mis handelen journalisten smijten demon stranten in het water, slaan toeschouwers tegen de grond en blijven doorslaan. U kón het weten. Het stond in de kranten, (ten dele ook in het Haarlems Dagblad) het was te zien op de foto's (bekijk de tentoonstelling 10-3-'66 op de Prinsen gracht 820). U wist het, want ik kan me niet voorstellen dat u een ingezonden stuk schreef, zonder van enkele der meest es sentiële feiten te hebben kennis genomen. U kende de feiten en schreef: Men had harder moeten optreden. Kón het harder? Ja, het kón harder. Da zouden er doden zijn gevallen. Was dat soms uw bedoeling toen u schreef dat de politie te zachtzin nig optrad? „Zelfs al waren er doden ge vallen, had niemand aanmerkingen kun nen maken", schrijft Ir. v. d. Sleesen. Zo is dat: Dood aan de opstandigen, weg met ze, euthanasie, ausradieren, Entlösung der Provofrage. Ik dank u. Uw brieven hebben me weer eens duidelijk gemaakt welke uw mentali teit is. Hopelijk hebben ze, in hun samen hang met de feiten ook anderen de ogen geopend. B. VAN HEERIKHUIZEN. Heemstede. In deze rubriek worden eenmaal per week brieven opgenomen, die met uit drukkelijk verzoek tot publikatie aan de redactie worden toegezonden; voorwaar den tot publikatie zijn: Het onderwerp dient van genoegzaam algemeen belang te zijn en uit het oog punt van dat algemeen belang te zijn beschouwd. De inzender moet de brief met zijn volle naam en adres ondertekenen en instemmen met de vermelding van zijn naam en woonplaats. (Dus geen pseudo niem of initialen), De brief moet gesteld zijn in behoorlijk Nederlands en in begrijpelijke, beknopte vorm. De redactie behoudt zich het recht voor de brief ter publikatie te bekorten op niet essentiële punten, of opneming te weigeren. Opneming van een bepaalde brief be tekent allerminst, dat de redactie het eens is met daarin vervatte meningen of argumenten. De Haarlemse wethouder van sociale zaken, maatschappelijk werk en woon ruimteverdeling, de heer A. van der Veldt praat in een commentaar op de verkie zingsuitslag over „slap gedoe van de Boe renpartij" en hij had de verloren stem men liever naar de C.P.N. zien gaan. Tot slot zegt hij: „Ik zou wel eens wil len weten of er werkelijk in ons land zo veel onverschilligheid voor de politiek is." Het is echter in het geheel geen kwes tie van onverschilligheid. Als ik zo om me heen eens een politiek visje uitgooi, kom ik tot de ontdekking, dat de Neder lander het slappe gedoe van de K.V.P. en vooral van het N.K.V. zat is. Als de wet houder werkelijk zo benieuwd is laat hij dan naar de gewone man komen. P. VAN VEEN, Lisse Als kleinhandelaar in aardappelen heeft het mij verbaasd te lezen dat de aardap pelprijzen gestegen zijn tot slechts veer tig cent en dat minister Biesheuvel strijdt tegen hoge aardappelprijzen. In de win kels en bij venters betaalt men 45 tot 48 cent per kilogram en die prijzen zijn re delijk te noemen als men nagaat dat de inkoopprijs 36 cent bedraagt, waarbij nog inwicht, afval en zakken gevoegd moeten worden. Dan behoort de verkoper te beschikken over een auto en hij heeft nog andere kosten, zoals personeelslasten. Verdient het wel aanbeveling de goede Nederlandse aardappelen in het buiten land te verkopen en over te gaan tot aankoop van minder goede aardappelen uit het buitenland? Volgens mij zou het beter zijn de uitvoer te beperken of stop te zetten dan lopen we niet zoals vroe ger ook het geval is geweest de kans dat de buitenlandse aardappelen verrot ten. Th. A. ZWET. Met belangstelling en instemming heb ik het stukje van de heer G. F. W. van de Berg gelezen over „Democratie'. Gaar ne wil ik mij daarbij aansluiten. Het is met onze democratie namelijk nog treurig gesteld. Professor dr. J. Hui- zinga schreef er over dat ze met andere cultuurwaarden op de vuilnisbelt is gesme ten en prof. dr. G. van der Leeuw oud minister van O., K. en W. drukte het niet minder scherp uit toen hij schreef, dat wij het in de democratie zonder de groep der intellectuelen moeten doen daar deze „maagdelijk onbewust" is. Meen niet, dat deze uitingen overdreven zijn. Ter illustratie geef ik twee voorbeel den, die historisch zijn. Een zeer ontwikkelde heer moest stem men. Hij wist echter niet op wie hij dit zou doen. Hij had altijd lijst A gekozen, doch daarop stond nu een persoon aan wie hij een hekel had. Dus zocht en vond hij op lijst B iemand, die hij weliswaar oppervlakkig kende, doch over wie hij wel eens gunstig had horen spreken. Hij ging naar het stemlokaal met de bedoe ling deze man te kiezen. Toen hij daar aankwam werd hij vriendschappelijk be groet door een lid van het stembureau, dat tot partij C behoorde. Dit vond hij zo aar dig dat hij de laatste persoon, die toeval lig ook verkiesbaar was, koos. Een andere, evenzeer heel ontwikkelde, heer moest ook stemmen, maar ook hij wist maar niet op wie. Rooms-katholiek was hij niet en hij meende dus dat hij niet bij die lijst moest zijn. Liberaal of socialist dan? Nee, dat wilde hij niet en communist was hij ook niet. Al zoe kende vond hij de boerenpartij en of schoon hij geen boer was koos hij Koe koek. Er is een zogenoemde democratie, die echter bij gebrek aan een positieve en principiële grondslag meer een naam dan een werkelijkheid is. Ze is niet veel meer dan de negatie van een dictatoriale geest. Men schijnt voldaan nu er na de tweede wereldoorlog voorlopig een verlossing is gekomen van de beklemming, die de dic taturen van Duitsland en Italië hadden op geroepen. Een bereidheid om de medever antwoordelijkheid tg dragen, die de kern vormt van de democratische levensstijl namelijk de verantwoordelijkheid voor het staatkundig leven ontmoet men veel te weinig. De heer Van de Berg wijst terecht het onderwijs aan als het redmiddel. Demo cratie zonder volksopvoeding is een lege huls, van buiten wellicht mooi genoeg, doch van binnen hol en krachteloos. De vrijheidsdrang, die aan de democratie het leven schonk, loopt dan langs de rails van het dagelijks gewoonteleven geleidelijk dood, de democratie, die eenmaal gebo ren, de mens vrijheid moest waarborgen, verliest alle bezieling en staat aan vermol ming bloot. Vrijheid moet om zich te handhaven steeds verdedigd worden. Men wordt niet als staatsburger gebo ren, maar wordt het, kan het althans wor- Onlangs meldde u dat er een pasgebo ren baby was gered dankzij politiehulp. Wat zou u denken als zo'n transport van een jong mensje eens had moeten ge schieden op de veelbesproken relzaterdag in Amsterdam? Zou dan het leven van de baby gered zijn? Zo niet, zouden de provo's een moord op hun geweten heb ben. Zouden zij het hebben gewonnen als de baby bij aankomst in het ziekenhuis was overleden? Dan zou het in werkelijkheid zijn: „Er moeten eerst doden vallen." Als er ook van de zijde van de burgerij geen me dewerking komt zie ik het er ook nog van komen! J. POLDERVAART Sr., Haarlem De economie, toch door het verstand geschapen om de mens te* dienen, zal een monsterlijke robot worden, indien men haar niet nauwlettend in toom houdt. Als we haar alleen maar geld willen la ten uitwerpen, zal zij als een niet te ver zadigen veelvraat alles opslokken, wat wij mensen niet kunnen missen: licht, frisse lucht, zuiver water, ruimte, landschaps- schoon. En wat zal men dan nog met geld kun nen doen. Hartelijk dank aan u, die ons bijna da gelijks poogt wakker te schudden. J. H. S. RIENSTRA- VAN AMES VOORD, Heemstede. Advertentie den, doch men wordt geen staatsburger in democratische zin alvorens volgroeid mens te zijn. En hiervoor kan goedge- richt onderwijs de weg wijzen. De demo cratische overheid verzuimt een hoge plicht, wanneer zij de opvoeding tot staatsburger over het hoofd ziet. Aan het einde spreekt de heer Van de Berg een dankwoord tot de redactie. Ook hierin volg ik hem gaarne. DR. S. ELZINGA, Haarlem.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1966 | | pagina 17