EEN WEEK LONDENS TONEEL (II en slot)
Serjeant Musgrave's DANCE
indrukwekkend pleidooi voor
absolute geweldloosheid
KEUKENHOF-LISSE
VANAVOND
tmw,
CAS mag niet alle
buitenlandse t.v.
doorgeven
„Mozart in Salzburg"
door het N.Ph.O.
in Heemstede
Overleg uitgevers
boekverkopers kan
worden hervat
„Adventures in
the skin trade''
„Say who you are"
DONDERDAG 21 APRIL 1966
13
Zoals New York zijn „off-Broadway toneel" heeft, zo heeft Londen zijn
„off-West End toneel", al wordt dat dan Engelsen hechten nu eenmaal
aan oorspronkelijkheid niet met die naam aangeduid. Ook in Londen kent
men dus die duidelijke scheiding tussen commercieel en niet-commercieel
toneel die (evenals in New York) is voortgekomen uit het verzet van idea
listische kunstenaars tegen de exploitatie van theaters en toneelkunst door
overwegend op winst beluste zakenlieden een situatie die op haar beurt
weer is ontstaan door het ontbreken van financiële steun van overheids-
zijde. Dat dit verzet niet van vandaag of gisteren dateert blijkt wel daaruit
dat al in 1894 Bernard Shaw en een aantal geestverwanten de Stage Society
stichtten, die 's zondagsmiddags voor een handjevol toeschouwers besloten
voorstellingen gaf van de destijds choquerende stukken van Ibsen, Strind-
berg, Tsjechov en Shaw zelf.
U mag de lente niet missen...
«BS»
IzèeMêfiï*
Simon Koster
Z wane zang van Newyorkse
Metropolitan Opera
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
Sas Bunge
DE HUIDIGE ENGLISH STAGE SO
CIETY is min of meer een voortzetting
van die eerste groep; maar ze heeft nu
meer dan tienduizend leden en een eigen
gezelschap, dat zes avonden per week in
het Royal Court Theatre openbare voor
stellingen geeft, terwijl de zondagavond
gereserveerd blijft voor experimenteel
werk (zoals onlangs het heftig omstreden
„Saved" van Edward Bond) in besloten
kring. Dit gezelschap speelt sedert enige
maanden „Serjeant Musgrave's Dance",
een stuk van de jonge schrijver John Ar
den, wiens nieuwste werk, „Armstrong's
Last Goodnight" dit seizoen door het Na
tional Theatre is vertoond. „Serjeant Mus
grave's Dance" dateert uit 1959 (de tijd
van de Britse moeilijkheden op Cyprus)
en is in dat jaar enkele keren gespeeld;
maar het verdween toen heel gauw van
het repertoire, na te zijn gekraakt door de
critici die al te pijnlijk aan Cyprus wer
den herinnerd door Ardens fictief relaas
over de gruwelijke ervaring van vier
Britse soldaten bij het bestrijden van een
opstand „in een vreemd land, duizenden
kilometers van huis". Intussen heeft Cy
prus zijn actualiteit verloren; Vietnam,
waarop dat relaas evengoed zou kunnen
slaan, raakt de Britten nauwelijks; en dus
kon „Serjeant Musgrave's Dance" nu on
der veel gunstiger omstandigheden wor
den vertoond. Deze keer was de pers dan-
ook heel wat vriendelijker voor Arden.
HET STUK speelt quasi omstreeks
1870. De vier soldaten (sergeant Musgrave
en drie manschappen) komen na een
lange tocht aan in een klein Noord-Engels
stadje, dat door sneeuw en strenge vorst
van de buitenwereld is afgesloten zodat
rij het enkele uren „in hun macht" menen
te kunnen hebben. Zij doen zich voor als
of ze vrijwilligers komen werven, maar in
feite zijn zij deserteurs en de fanatieke
Musgrave heeft zich voorgenomen, in het
stadje een soort van opstand-tegen-mili-
tairisme-en-oorlog te organiseren, voor
welk doel hij in een munitiekist het ske
let meebrengt van zijn kameraad Billy
Hicks, die uit dat stadje afkomstig was en
in „het vreemde land" door een schot in
de rug is vermoord. Maar van dat plan
komt niets terecht, want Musgrave raakt
in verwarring als de burgemeester, tevens
eigenaar van de plaatselijke kolenmijnen,
hem en zijn mannen opdraagt de stakende
mijnwerkers in bedwang te houden tot
een compagnie dragonders het plaatsje
kan bereiken. En zijn verwarring wordt
nog verergerd wanneer zijn religieus-
pacifistische theorie te schande wordt ge
maakt door een ruzie tussen de soldaten
waarbij een van hen gedood wordt. Zijn
„zending" wordt danook een volkomen
fiasco en hij eindigt in de cel.
ARDENS STUK IS in wezen een in
drukwekkend pleidooi voor absolute ge
weldloosheid en volledig pacifisme; het
is een aanklacht tegen de waanidee van
een „war to end all wars". De figuur van
Musgrave, die in, een halve godsdienst
waanzin een bloedige „revolutie tegen
het geweld" wil ontketenen door dat ge
weld ad absurdum te voeren, is daarom
voor veel toeschouwers moeilijk te be
grijpen. Maar door de nachtmerrie-ach-
tige atmosfeer, die prachtig volgehouden
is, gaat er van het stuk een zo beklem
mende werking uit dat ook zij, voor wie
de moraal ervan duister blijft, onder de
indruk komen. Weliswaar vertoont John
Arden in dit stuk nog invloeden van
O'Casey en Brecht, maar toch heeft hij
zich met „Serjeant Musgrave's Dance"
een belangrijke plaats onder de jonge
Britse toneelschrijvers verworven. De ■ver-
Advertentie
toning, onder regie van Jane Howell,
liet nogal wat te wensen, maar het spel
van Iain Cuthbertson als Musgrave was
fascinerend en huiveringwekkend van in
nerlijke bewogenheid.
IN EEN ANDERE UITHOEK van Lon
den, en dus ook „off-West End", bevindt
zich het schouwburgje van de Hampstead
Theatre Club. Het is een nog gloednieuw
gebouwtje, dat van buiten meer op een
stenen schuur dan op een theater lijkt en
slechts een kleine tweehonderd zitplaat
sen heeft, maar het is onder de leiding
van James Roose-Evans in korte tijd een
centrum vgn modern toneel geworden.
Het was de Hampstead Theatre Club die
in 1960 toen nog zonder een eigen
schouwburg het Londense publiek ken
nis liet maken met Harold Pinter door het
opvoeren van diens éénakters „The dumb
waiter" en „The room". De nieuwste aan
winst van het repertoire van deze groep
die, iets heel bijzonders in Londen, een
overheidsgarantie tegen verlies heeft ge
kregen is „Adventures in the skin tra-
de", een toneelbewerking van een
onvoltooid gebleven roman van Dylan
Thomas. In 1940 begon de toen 25-jarige
Thomas aan dit prozawerk, dat een deels
surrealistische, deels komische beschrij
ving van zijn jeugdjaren in Londen moest
worden, maar waarin hij bleef steken
toen het karakter van de Londense sa
menleving, die hij had willen schilderen,
radicaal veranderde door de Duitse lucht
aanvallen op de stad. Wat er van het
boek geschreven was is pas in 1955, twee
jaar na de dood van Thomas, gepubli
ceerd.
DE TITEL „Adventures in the skin
trade" was gebasseerd op de gedachte van
de schrijver dat zijn zondige manier van
leven hem in een andere dan de be
kende figuurlijke zin „zijn huid kost
te" en dat hij, na op die manier zeven
huiden (vervullingen) te hebben verloren
door de zeven hoofdzonden te hebben
doorleefd, tenslotte naakt zou overblijven.
Het boek zou, volgens Dylans vriend
Vernon Watkins, „in zekere zin een reis
door het Inferno van Londen worden,
maar tegelijk ook een komedie".
TOEN ANDREW SINCLAIR, voordien
alleen bekend als romanschrijver, de on
mogelijke taak op zich nam om „Adven
tures in the skin trade" te dramatiseren,
kreeg hij daarbij steun van deze Watkins
en andere vroegere vrienden van de dich
ter. Zij vertelden hem hoe Dylans Thomas
zich het verdere verloop van het verhaal
had voorgesteld. Maar dat is uiteraard
geen deugdelijke basis voor een toneelbe
werking en omdat Andrew Sinclair nu
eenmaal geen tweede Dylan Thomas is
valt zijn stuk duidelijk in twee ongelijk
waardige delen uiteen: vóór de pauze is
het springlevend vol van wonderlijk-ori
ginele, met alle logica spottende humor
en satire van de dichter Thomas, terwijl
het na de pauze slap, oninteressant maak
werk wordt. De reeks van dwaze, maar
een enkele keer ook bittere avonturen,
die de achtienjarige dichter uit Wales in
Londen beleeft, gaat daardoor uit als een
nachtkaars.
MAAR DANKZIJ de verbluffende
knappe regie van James Roose-Evans en
het meesterlijke spel van David Hemmings
in de hoofdrol is de opvoering van dit
stuk toch nog een belangrijke gebeurtenis
geworden. De enscènering was een aan
eenschakeling van verrassende invallen,
waarbij onder meer gebruik werd gemaakt
van een onbeschrijfelijk komische stom
me film (pas opgenomen, maar helemaal
in de stijl van 1910) ter aanvulling van wat
op het toneel zichtbaar en hoorbaar werd
gemaakt. Hemmings, een nog heel jonge
acteur, die echter al sedert zijn achtste
jaar op het toneel staat, heeft van de
jeugdige Dylan Thomas (hier Sam Ben
nett geheten) met zijn heftige „Sturm und
Drang" maar ook met zijn naïeveteit en
wereldvreemdheid een diepdoorvoelde
en soms aangrijpende uitbeelding gege
ven.
NU NOG EVEN TERUG naar het West
End: daar wordt, in het Her Majesty's
Theatre, al een half jaar lang voor stamp
volle zalen een nieuw blijspel vertoond
van het tweemanschap Keith Waterhouse
en Willis Hall, wier „Billy Liar" („Een ge
boren leugenaar") drie jaar geleden in
ons land door Studio is gespeeld. Het
nieuwste produkt van hun samenwerking,
„Say who you are", zou men als er in
Londen boulevards waren een perfect
stukje boulevardtoneel kunnen noemen.
De intrige lijkt ook wel wat op dat
perfecte stukje Frans boulevardtoneel
dat bij ons onder de titel „Cactusbloem"
wordt opgevoerd. Alleen is het in „Say
who you are" geen man die tegenover
zijn vriendinnetje voorgeeft getrouwd te
zijn om zijn vrijgezellenstaat te kunnen
handhaven, maar een nogal onafhanke
lijke jonge vrouw, Valerie, die hetzelfde
smoesje gebruikt om te voorkomen dat
haar gehuwde minnaar zich zal laten
scheiden en zij dan zelf met hem zou
moeten trouwen. Om de hieruit voort
vloeiende moeilijkheden en misverstanden
nog groter te maken, laten Waterhouse
Timothy Carlton als The parson (de
predikant)Joe Greig als The Bar
gee (de schipper) in „Serjeant Mus
grave's Dance" van John Arden m
het Royal Court Theatre.
Advertentie
en Hall hun blijspel (dat eigenlijk een
klucht is) zich afspelen in en om de wo
ning van Valerie's getrouwde vriendin
Sarah, die zij heeft „geleend" zonder
dat Sarahs man er iets van afweet om
er haar herdersuurtjes in door te brengen.
De misverstanden leiden tot ruzies tussen
beide paren, de ruzies bijna tot een echt
scheiding tussen Sarah en haar man en
tot een echte echtscheiding tussen Vale
rie's minnaar en zijn vrouw; maar boven
al leiden ze tot een opeenvolging van
uiterst dwaze kluchtscènes, die groten
deels zelfs wel psychologisch verantwoord
zijn maar waarbij de logica zoals ge
bruikelijk in een klucht soms ver te
zoeken is. De opvoering is een voorbeeld
van meesterlijke „timing" (waarmee het
stuk danook staat of valt) en levert ook
dankzij het briljante kluchtspel van Ian
Carmichael, Jan Holden en Patrick Car-
gill een avond kostelijk amusementsto
neel op
EN, NU ik het toch over amusements
toneel heb, tenslotte nog een enkel woord
over „Hello, Dolly!", de musical die dit
seizoen elke avond de drieduizend zit
plaatsen van de schouwburg in Drury La
ne bezet heeft gehouden. Het merkwaar
digste aan deze musical is wel zijn afstam
ming. Het is namelijk een bewerking van
Thornton Wilders blijspel „The match
maker", dat zelf een bewerlüng was van
diens eigen stuk „The merchant of Yon-
kers", dat op zijn beurt weer een bewer
king was van Nestroy's klucht „Einen
Jux will er sich machen", die óók weer
een bewerking was van een in 1835 door
een zekere John Oxenford geschreven
stuk: „A day well spent". Na vier gedaan
teverwisselingen in 130 jaar is dat op
zichzelf onbelangrijke Engelse blijspel
letje nu dus in onherkenbare vorm terug
gekeerd naar het land van oorsprong, maar
toch nog met een Amerikaanse de ras
artieste Mary Martin in de hoofdrol.
Van de handeling is, door al die metamor
fosen, vrijwel niets overgebleven en de
muziek van deze musical is nauwelijks
het aanhoren waard. Maar „Hello, Dolly!"
is een zo spectaculair perfect-functione-
rend kijkspel dat het, door de zeer hoge
toegangsprijzen in die enorme schouw
burg, waarschijnlijk bij één voorstelling
meer geld in het laadje brengt dan het
in zijn oervorm, als „A day well spent",
in totaal heeft opgebracht. Dat dit ook „mo
ney well spent" is, zou ik echter niet graag
willen beweren.
NEW YORK (Reuter) De balletgroep
van het Russische Bolsjoitheater is met
veel succes haar tournee door de Ver
enigde Staten begonnen met een optreden
in de Newyorkse Metropolitan Opera.
Ruim 3.700 toeschouwers zagen Het Zwa-
nenmeer, in welke uitvoering de prima
donna Maya Plisetskaya als Odette het
meeste applaus kreeg. De balletgroep zal
drie weken in New York optreden. Daar
na zal het gebouw van de Metropolitan
Opera worden afgebroken om plaats te
maken voor een kantoorgebouw.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00-24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Het Levende
Woord. 7.15 Lichte grammofoonmuziek
(Om 7.30-7.32 Nieuws). 7.55 Overweging.
8.00 Nieuws. 8.10 Lichte grammofoonmu
ziek. (8.30-8.32 Nieuws). 8.40 Voor de huis
vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Schoolra
dio. 10.05 Lichte grammofoonmuziek voor
oudere luisteraars. 11.00 Voor de zieken.
11.40 Lichte grammofoonmuziek. 12.00 An
gelus. 12.03 Licht instrumentaal ensemble
en zangsolist. 12.27 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40
Aktualiteiten. 12.50 Wissewassen, licht pro
gramma. 13.10 Stereo: Metropole-orkest:
amusementsmuziek. 13.35 Voor de vrouw.
13.45 Musiësta: licht gevarieerd muziek
programma. 15.00 Schoolradio. 15.30 Voor
de zieken. 16.30 Cello, piano en hobo: klas
sieke en moderne muziek. 17.00 Voor de
padvinders. 17.30 Gevarieerd muziekpro
gramma voor de jeugd. 19.00 Nieuws.
19.10 Aktualiteiten. 19.30 Week voor de
koorzang: Vocaal ensemble: moderne lie
deren. 19.55 Radio Philharmonisch orkest:
klassieke en moderne muziek. 20.35 Por
tret in muziek. 21.05 Inhoud: veertien
daagse rubriek, over recente publicaties
op geestelijk gebied. 21.20 Vliegende
schijven: platenprogramma voor de mi
litairen. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nws.
22.30 Nieuws. 22.40 Epiloog. 22.45 Mono
loog, hoorspel. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSM II. 298 m. 7.00 VARA. 9.40
VPRO. 10.00 VARA. 13.00 AVRO.
16.00 VPRO. 21.00-24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws, ochtendgymnas
tiek en socialistisch strijdlied. 7.23 Lichte
grammofoonmuziek. (7.30 Van de voorpa
gina). 8.00 Nieuws. 8.10 Lichte grammo
foonmuziek. 9.00 Te land en te water, een
informatief programma voor weg- en wa
terweggebruikers. VPRO: 9.40 Morgenwij
ding. VARA: 10.00 Schoolradio. 10.20 Ro
mantische orkestwerken (gr.). 10.30 VA-
RA-Verenigingsraad: openingsrede. 11.00
Nieuws. 11.02 Voor de vrouw. 11.40 Mo
derne en klassieke muziek. 12.00 Stereo:
Lichte orkestmuziek (opn.). 12.27 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Overheidsvoorlichting: uitzending voor de
landbouw. 12.40 Elektronisch orgelspel:
amusementsmuziek. AVRO: 13.00 Nieuws.
13.10 Journaal en beursberichten. 13.30
Stereo: Week van de koorzang: mannen
koor. 14.00 Carillonmuziek. 14.15 Bij de
tijd en bij de thee: gevarieerd program
ma. 15.35 lichte orkestmuziek. VPRO:
16.00 Nieuws. Aansl.: De keerzijde van de
medaille, lezing, 16.15 Week van de koor
zang: Is koorzingen uit de mode?, muzi
kale lezing. 16.45 Nieuws voor de kinderen
16.49 Voor de jeugd 17.30 Nieuwe gram
mofoonplaten. 17.50 Aktualiteiten. 18.00
18.00 Nieuws. 18.15 Deze week, praatje,
18.20 Lichte pinaomuziek. 18.30 Jazz-Ron-
do. 18.50 Naar onze mening, kritisch com
mentaar. 19.00 Ronduit, programma voor
de oudere jeugd. 19.30 Kunstkroniek. 20.00
Nieuws. 20.05 Muziek van de 20e eeuw.
lezing over hedendaagse muziek. 20.35
Kerkorgelconcert: klassieke muziek. 20.50
Geliefde waarheid (1), gesprek. VARA:
21.00 Stereo: Radio Filharmonisch orkest:
klassieke en moderne muziek. 22.30 Nws.
22.40 Aktualiteiten. 22.50 Lichte grammo
foonmuziek. 23.45 Socialistisch nieuws in
Esperanto. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM III (240 m en FM-kanalen)
NRU - GEZAMENLIJK PRO
GRAMMA. 9.00-13.00 Voorbereid
door AVRO. 13.00-16.00 Voorbereid
door VARA. 16.00-18.00 Voorbereid
door AVRO.
NRU-AVRO: 9.00 Nieuws. 9.02 Volijk
platenprogramma. 10.00 Nieuws. 10.02 Ge
varieerd muziekprogramma (gr.). 11.00
Nieuws. 11.02 Gevarieerd muziekprogram
ma (gr.). 12.00 Nieuws. 12.02 Opera-me
lodieën (gr.).
NRU-VARA: 13.00 Nieuws. 13.02 Licht
grammofoonmuziek. 14.00 Nieuws. 14.02
Licht instrumentaal septet. 14.30 Geva
rieerde grammofoonmuziek. 15.00 Nieuws.
15.02 Lichte grammofoonmuziek.
NRU-AVRO: 16.00 Nieuws. 16.02 Licht
gevarieerd muziekprogramma (gr.). 17.00
Nieuws. 17.02-18.00 Gevarieerd platenpro
gramma voor automobilisten.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muziek. 12.40
Weerbericht, mededelingen, programma
overzicht en SOS-berichten. 12.48 Lichte
muziek. 12.55 Buitenlands persoverzicht.
13.00 Nieuws, weerbericht en beursbe
richten. 13.20 Klassieke muziek. 14.00 Nws.
14.03 Schoolradio. (15.00 Nws). 15.45 Lich
te muziek. 16.00 Nieuws. 16.03 Beursbe
richten. 16.09 Lichte muziek. 17.00 Nws.,
weerbericht en mededelingen. 17.15 Amu
sementsmuziek. 17.30 Volksmuziek. 18.00
Nieuws. 18.03 Voor de soldaten. 18.30 Tips
voor automobilisten. 18.45 Sport. 18.52
Grammofoonmuziek. 19.00 Nieuws, weer
bericht, kroniek en het weer bij ons. 19.40
Amusementsmuziek. 20.00 Klassieke mu
ziek. 20.30 Verdi-wedstrijd. 21.30 Jazzmu
ziek. 22.00 Nieuws en berichten.
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
KRO: 14.30-15.05 Voor de vrouw. NTS:
ton. 20.55 The long hot summer, speel-
Van maat tot ritme. 19.00 Nieuws in het
kort. 19.01 Klaas Vaak. 19.05 De Verre
kijker: internationaal jeugdjournaal. 19.15
Van gewest tot gewest. KRO: 19.35 De
Flintstones. tekenfilm, (afl. 74) NTS: 20.00
Journaal. KRO: 20.20 Brandpunt. 20.50
Muziek. 21.05 Het politieke theater, een
documentair programma. 21.55 De gewe
ren van Vrouw Carrar, TV-spel. 22.35 Epi
loog. NTS: 22.40-22.45 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. AVRO:
20.01 Rooster, Tele-tijdschrift voor jonge
mensen. 20.30 De schone heks- TV-feuille-
ton. 20.55 The long hot sommer, speel
film. NTS: 21.45 Zonder formules, populair
wetenschappelijke teleperiodiek. 22.10-
22.15 Journaal.
VOOR VRIJDAG
NEDERLAND I
NTS: 10.45-11.45 Schooltelevisie. 19.00
Nieuws in het kort. 19.01 Klaas Vaak.
NCRV: 19.05 T.M., magazine voor tieners.
19.35 De Beverly Hillbillies, T.V.-feuille-
ton. NTS: 20.00 Journaal. NCRV 20.20 Ik
hou van Hollands: liedjesprogramma.
NTS: 21.05 Geen zweem van twijfel, Thril
ler. NCRV: 21.50 Gospels en spirituals.
22.10 Attentie. NTS: 22.35-22.40 Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. VARA:
Le petit Théatre: Een van de drie, T.V.-
spel. 20.30 Achter het nieuws. 20.55 Enig
ma, bloemlezing uit de serie Amerikaan
se televisiefilms: Terugkeer van een bok
ser. 21.40 Speurtocht in het verleden: Lo-
dewijk XIV, de Zonnekoning, documen
tair programma. NTS: 22.10-22.15 Jour
naal.
Franse onderscheiding. Dr. H. E. van Gel
der, directeur van het Koninklijk Pen
ningenkabinet, is onderscheiden met de
Franse orde van „Chevalier des palmes
academiques".
Diefstal. In januari zijn uit Buckingham
Palace tijdens een tentoonstelling van
de postzegelverzameling van koningin
Elizabeth II drie „penny black"-zegels
gestolen. Zij zijn ongeveer duizend gul
den waard. Naar de politie meedeelt,
ontbreekt nog elk spoor van de dader.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG In het Bezuidenhout-
kwartier in Den Haag heerst onbehagen
over de manier waarop het Centraal An
tenne systeem functioneert. Sinds kort
zijn de deelnemers aan deze proef op het
gebied van de draadtelevisie niet zeker
van wat ze op het scherm krijgen. Ster
ker nog: de programma's die ze willen
zien blijken vervangen te zijn.
Wat is het geval? Op 15 maart deelde
de PTT de aangeslotenen mee dat voor
taan behalve Duitsland I en België
Vlaams ook andere Duitse en Belgische
zenders gerelayeerd zouden worden. Het
aantal kanalen voor buitenlandse program
ma's, te weten twee (de kanalen
twee en zeven) zou echter hetzelfde
blijven. De PTT zou uit de pro
gramma's van een aantal buitenlandse
zenders een keus maken, behoudens in
ternationale afspraken. Dit bleek een ad
dertje onder het gras.
Kon men in het Bezuidenhout tot voor
kort het totale programma van Duitsland
1 en België Vlaams op het scherm krij
gen, nu vallen daar af en toe onderdelen
uit en dat komt dan door afspraken tus
sen Europese landen, die gelijk van
kracht werden met de uitbreiding van de
relayeringsmogelij kheden in Den Haag.
Het gaat hier vooral om films en sport-
uitzendingen die Duitsland en België ver
bieden voor draadtelevisie in het buiten
land.
Het Minerva-Theater te Heemstede
was bijna volledig bezet voor het concert
dat het Noordhollands Philharmonisch Or
kest gaf onder de titel Mozart in Salz
burg. Een kort inleidingswoord werd ge
sproken door de heer Geza Rech, weten
schappelijk directeur van de stichting
Mozarteum. Hij citeerde een fragment uit
het dagboek van de schrijver Hermann
Hesse ter illustratie van de zin-gevende
betekenis van Mozartfs muziek.
Het programma behelsde vier minder
bekende werken uit de periode 1772-1779.
Het jongste naar datum was het Diverti
mento in Bes (KV 137) één uit dezelfde
reeks van drie waaruit de Salzburger
Mozartspieler enkele dagen geleden een
werk lieten horen. Hieraan ging vooraf de
Symfonie in G (KV 318) die om onbeken
de redenen deze naam draagt daar ze
geen symfonie is maar een driedelige
ouverture in Italiaanse stijl voor een in
1779 ontworpen zangspel dat echter nooit
voltooid werd. Het toont verwantschap
met de kort daarop gecomponeerde opera
Die Entführung aus dem Serail.
Het gedeelte vóór de pauze bevatte als
afsluiting en bekroning het Vioolconcert
in D (KV 211) met Theo Olof als solist.
Zijn soepele techniek, zangerige toon en
stijlvolle voordracht ontlokten de aanwe
zigen een hartelijk, instemmend applaus.
Het was jammer dat de begeleiding van
het orkest, onder Henri Arends, ditmaal
enigszins ruw klonk, althans op de plaats
waar ik zat. Over het algemeen kreeg
men de indruk dat een programma als
dit, juist door zijn diverterend karakter,
een langduriger en intensiever voorberei
ding vergt. Ik zou hierover in detail kun
nen treden, maar zal het niet doen aan
gezien dit gelijk staat met het meppen
naar vliegen die al gevlogen zijn.
Na de pauze hoorde men de Serenade
in D (KV 203) gecomponeerd in 1774,
waarin Jan Hesmerg de obligaat-partij
vervulde.
Advertentie
De Nederlandse Boekverkopersverbond
heeft in Amsterdam vier nieuwe bestuurs
leden gekozen. Het gehele uit negen leden
bestaande bestuur had zijn mandaat neer
gelegd, nadat de bondsvergadering in fe
bruari de voorgestelde wijzigingen van
de regels voor het boekhandelverkeer
het kartelreglement met grote meer
derheid had verworpen. Na intern over
leg is het bestuur op dat besluit terug
gekomen, zodat alleen vier nieuwe leden
in de plaats van de periodiek ai'tredenden
werden benoemd.
Men verwacht dat het nieuwe bestuur
op zo kort mogelijke termijn zal trach
ten de besprekingen met de uitgeversbond
te heropenen.
De voorgestelde reglementswijzigingen
houden onder meer in een verruiming
van de distributiemogelijkheden voor het
boek door de uitgevers toe te staan hun
(in hoofdzaak de goedkopere) B-uitgaven
te leveren aan ieder die in het Handels
register is ingeschreven.
De Koninklijke Nederlandse Uitgevers
bond heeft die wijzigingen met grote
meerderheid aangenomen. Ze behoeven
echter de goedkeuring van beide part
ners in het kartel. De verwerping door
de boekverkopersbond deed de vrees rij
zen voor scheuring van dit oudste, an
derhalve eeuw bestaande, kartel in ons
land.
De nieuw gekozen bestuursleden zijn:
H. de Vries (Haarlem), W. van Hooy-
meyer (Rotterdam), A. G. J. Kuhne
(Alkmaar) en W. A. A. Willems (Roer
mond). Aangebleven zijn: C. G. van der
Maart (Hengelo), G. Sprayt (Enschede),
C. J. Baars (Rotterdam), L. J. B. Wolff
(Amsterdam) en J. J. de Groot (Utrecht).
V.l.n.r.: Bernard Droog, Hidde
Maas, Caro van Eyck en Ko van
Dijk, hoofdrolspelers in een een
akter van Bertolt Brecht, welke
vanavond op Nederland I wordt
uitgezonden.
Nederland 1: Het avondprogramma be
gint vroeg met de Teleaccursus „Wij ma
ken muziek". „Van maat tot ritme'' is
het onderwerp. Tot acht uur het jeugd-
en gewestelijk Journaal en een afleve
ring van de Flintstones.- Het grootste ge
deelte van de avond wordt gevuld met
een documentaire van Hans Keiler en
Tón Lutz over het politieke theater. De
samenstellers hebben in het buitenland
gesprekken gevoerd over de waarde en
de betekenis van het politieke cabaret en
theater. Medewerking verlenen het
Brecht Theater in Berlijn en de acteurs
Hans Bentz van den Berg, Willem Nij-
holt en Julien Schoenaerts. Tenslotte een
opvoering van een politiek toneelstuk van
Bertolt Brecht getiteld: „De geweren van
moeder Carrar". Dit stuk speelt zich af
tijdens de Spaanse burgeroorlog in 1937,
in een Andalusisch visserplaatsje niet ver
van het front. In het armoedige huisje
van vrouw Carrar bevindt zich een kist
met geweren waar omheen een strijd ont
brandt, die de hele revolutie belichaamt.
De hoofdrollen worden vertolkt door Caro
van Eyck, Ko van Dijk, Willem Nijholt
en Bernard Droog.
Nederland 2: Het avondprogramma be
gint met Rooster voor de tieners. Ver
volgens een aflevering van „Bewitched".
Darrin, de man van Samantha, onder
gaat hierin een gedaanteverwisseling. In
een aflevering van de Amerikaanse film
serie „De lange hete zomer" komt Ben
Quick in conflict met de vader van Clara
Vamer. Tenslotte nog de rubriek „Zonder
formules" met Gerton van Wageningen.
