Het Nederlands
in de Benelux
Oppositie in Frans parlement verdeeld
Meerderheid voor De Gaulles
anti-Atlantische politiek
„Sjahrir was
onschuldig"
1^
J
Meer graan uit
VS naar India
r
f1.50
Van dag tot dag
Pacifisten moeten
Saigon verlaten
Husqvarna
Dignidad herbergt
geen ex-nazi's
Noren en Denen
bereiden zich op
de EEG voor
Mijnen zoeken
in Vietnam
Provocatie
Heath vormt
schaduwkabinet
ramm
DONDERDAG 21 APRIL 1966
3
ENGEL
Vrede dienen
Ambassadeur meldt Bonn:
In de kou
Hatta bij begrafenis:
STUKS
Da bijzonder voortvarende en deskundi
ge minister van Landbouw, mr. Biesheu
vel, heeft op de avond van de verkiezin
gen vol vertrouwen verklaard dat hij,
ondanks de toen blijkende successen van
de oppositionele Boerenpartij, zijn uitge
stippelde landbouwpolitiek zou handhaven.
In een kort daarop volgend duel met de
Boerenleider Koekoek over de melkprijs
wist de minister zijn blazoen schoon te
houden, terwijl de heer Koekoek nie
mand ervan kon overtuigen dat hij ook
zelfs maar een blazoen bezat. Dat was
misschien niet een beschaming van het
vertrouwen zijner kiezers, maar meer
een bewijs voor de stelling dat de heer
Koekoek wel zeer sterk gespecialiseerd is
in het „anti", en heel wat minder in po
sitieve denkbeelden ter oplossing van
landbouwproblemen.
Een van die problemen heeft nu tot een
nieuwe crisis geleid, namelijk de over
vloed aan niet te exporteren varkens
vlees. Deze kritieke situatie eist nood
maatregelen, waarvoor men ook niet bij
de heer Koekoek zal behoeven aan te
kloppen. „Ik ben ook geen minister", is
zijn traditionele antwoord en daar is niets
tegen in te brengen. Wie wél minister is,
namelijk mr. Biesheuvel, kan zich heel
wat minder gemakkelijk van de moeilijk
heden afmaken. Als we perscitaten mo
gen geloven, heeft de minister verklaard
dat hij de moeilijkste periode van zijn
ministerschap doormaakt. En bovendien
zou hij toch ook min of meer zijn terug
gekomen op zijn nogal kordate uitlatin
gen van de verkiezingsavond: niet, dat
hij zijn landbouwpolitiek nu wil wijzi
gen, maar wel meent hij blijkbaar een
interpretatiefout te hebben gemaakt ten
aanzien van de gevoelens die bij boeren
en middenstanders leven.
„Gewoon doorgaan" behoeft ook niet uit
te sluiten dat de regering in het alge
meen en in dit geval de minister van
Landbouw in het bijzonder sterker dan
voorheen rekening gaat houden met die
gevoelens, of liever, met de oorzaak van die
onbehagelijke gevoelens. De varkensfok
kers staan nu als eerst-gegadigden in de rij
voor hulp, in een of andere efficiënte vorm.
De Europese gemeenschap werkt nog niet
zo feilloos en doelmatig dat een noodtoe
stand als deze in een der aangesloten lan
den automatisch op sanering kan rekenen.
De Europese gemeenschapsidealen stuiten
nog altijd op de werkelijkheid, dat gren
zen gesloten worden voor essentiële ex
porten van een der aangesloten landen,
waardoor in het desbetreffende land plot
seling crises ontstaan. Nu het excuus van
de mond- en klauwzeergevaren niet meer
geldt, althans nog maar in zeer onderge
schikte mate, moet de apparatuur van de
gemeenschap der zes uitkomst kunnen
bieden. Zolang echter nationale „apart
heid" in economisch opzicht uitgangspunt
kan zijn, blijft iedere nationale economie
uiterst kwetsbaar. Dat geldt niet alleen
voor de Nederlandse. Misschien dat deze
laatste overweging in Europese kring tot
wat groter soepelheid zal aansporen.
yWIWWWWWWWWWWWWWWWWWWWMVWWWWWIlWWWWWWM
KlA/WWWtfl/IIWWWWWWWWWVWWWWWWWWWWWMIA/IAWIMWW
SAIGON, (AP en Reuter) Vijf Ame
rikaanse pacifisten, die een protestmars
naar de Amerikaanse ambassade in
Saigon wilden houden, zijn door de Zuid-
vietnamese politie opgepikt en naar het
vliegveld van Saigon gebracht. De poli
tiemannen droegen de Amerikanen, die
„het comité voor niet-gewelddadige actie"
vormen, naar een auto, toen zij weigerden
uit eigen beweging in te stappen.
De vijf Amerikanen zouden in een
vliegtuig naar de Verenigde Staten wor
den gezet, omdat hun visa zijn verlopen.
De Amerikaanse minister van defensie
McNamara heeft berichten in de New
York Times dat de Amerikaanse lucht
aanvallen op Noord-Vietnam tot minder
dan de helft zijri teruggebracht wegens
een tekort aan bommen „onzin" genoemd.
Advertentie
m ■o">IN SINDS
Grote Houtstraat 181
(Van onze correspondent)
PARIJS. De motie van wantrou
wen die de Franse socialisten vorige
week tegen de regering van Georges
Pompidou hadden ingediend om De
Gaulle's anti-Amerikaanse politieÜ
aan de kaak te kunnen stellen, heeft
gisteren met slechts 137 stemmen de
kleinste minderheid verworven die
onder de Vijfde Republiek tot dusvw
ooit werd verenigd. De motie kwam
ruim honderd van de 485 stemmen
tekort om een meerderheid te halen
die de regering fataal zou zijn gewor
den. Een zeer ruime meerderheid van
het parlement heeft zich met andere
woorden weer duidelijk achter alle
maatregelen en besluiten geplaatst,
waarmee generaal De Gaulle Frank
rijk nu de Noordatlantische Verdrag-
organisatie doet verlaten, om de
Westelijke wereld een slag toe tQ
brengen waarvan de gevolgen nog al
tijd niet bij benadering zijn te over
zien.
Ten tweeden male heeft premier Pompi
dou gistermiddag gedurende bijna ander
half uur het woord gevoerd om zijn ver
schillende opponenten van repliek te die
nen. Hij richtte zich speciaal tot de li
berale ex-premier René Pleven, wiens
spreekbeurt vorige week ook op vele le
den van de regeringsmeerderheid wel eni
ge indruk had gemaakt.
Pompidou verweet zijn voorganger uit
de Vierde Republiek dat hij zijn militaire
argumenten aan de ervaringen der laat
ste oorlog ontleende, terwijl de regering
met haar nationale vergeldingswapen juist
(Van onze correspondent)
BRUSSEL. Volgens het Brusselse
dagblad Le Soir zou men in Luxemburgse
regeringskringen de laatste tijd nog al in
zijn wiek zijn geschoten, omdat binnen
de Benelux voornamelijk het Nederlands
als voertaal wordt gebruikt en bij onder
handelingen van de Benelux met derde
landen, het Engels. De officiële taal van
Luxemburg is Frans.
Bij informatie blijkt dat dit bericht is
ingegeven door Luxemburgse binnenland
se politieke overwegingen. Binnen alle or-
fanisaties van de Benelux wordt zowel
rans als Nederlands gesproken. En wan
neer een Luxemburger zulks mocht wen
sen, kan het ook Duits zijn. Het is mo
gelijk dat wanneer wordt onderhandeld
met landen buiten de Benelux het Engels
wordt gebruikt. Maar als daarbij Luxem
burgers betrokken zijn die het Engels
niet machtig zijn, staan tolken ter be
schikking.
BONN, (Reuter) De Westduitse am
bassade in Chili heeft in een rapport aan
het ministerie van Buitenlandse Zaken in
Bonn verklaard, dat er geen aanwijzingen
zijn dat ex-nazi's de landbouwkolonie
Dignidad bij Parral in Chili als schuil
plaats gebruiken.
De Chileense politie zet haar onderzoek
naar de juistheid van de berichten over
wantoestanden in het kamp voort. De ko
lonie kwam in de belangstelling, nadat een
jonge Duitser had gezegd, dat er toestan
den heersten als in een concentratiekamp.
Er zouden geselingen en seksuele misda
den voorkomen. Deze jongeman, Wolf
gang Muller, is voor het gerecht gedaagd,
beschuldigd van zedenbederf bij minder
jarigen. De kolonie stond onder leiding
van een oud-commandant van de Luft
waffe, Hermann Schmidt.
alleen maar de vrede diende. Ook andere
ex-premiers, als de socialist Guy Mollet
confronteerde Pompidou met hun eigen
verleden.
Zo beriep hij zich, ter verklaring van
het verzuim het parlement niet eerder
bijeen te hebben geroepen, op de gebeur
tenissen indertijd rond de Suez-crisis, toen
Mollet de Nationale Vergadering evenmin
om haar oordeel had verzocht. De recht
se vleugel van de regeringsmeerderheid
die door de jonge oud-minister van Fi
nanciën, Giscard d'Estaing, wordt aange
voerd, wist de premier gerust te stellen
door nogmaals het formele onderscheid te
onderstrepen dat Frankrijk zich wel uit
de militaire organisatie, maar niet uit de
Noord-Atlantische alliantie terug zal trek
ken.
Pompidou liet ook uitkomen dat
Frankrijk hoopte te kunnen blijven reke
nen bp het Amerikaanse radar waarschu
wingssysteem. Als prijs voor die mede
werking aan de nationale nucleaire ver
dediging zou Frankrijk de Amerikanen
dan kunnen toestaan met hun bommen
werpers over het Franse grondgebied te
blijven vliegen. Frankrijk wil, zo betoog
de de premier alleen zichzelf zijn en het
wijst daarom de integratie van de hand.
Maar als souvereine natie zijn we wel
graag bereid afspraken en contracten met
andere landen, ook met de Verenigde
Staten, te sluiten, op voorwaarde echter
dat we onze toekomst zelf onder alle om
standigheden zullen mogen blijven bepa
len.
Met die verschillende vage toezeggin
gen wist de premier de ongerustheden
die zelfs in de parlementaire regerings
meerderheid leeft, blijkbaar op te heffen.
In elk geval werd de motie behalve door
de 66 socialisten alleen door de helft van
OSLO/KOPENHAGEN (DPA) Noor
wegen en Denemarken bereiden zich in
tensief voor op een eventuele toetreding
tot de Europese Economische Gemeen
schap, samen met Groot-Brittanië. De
twee landen willen, klaar zijn als het lid
maatschap van de EEG plotseling actueel
wordt. Het initiatief hiertoe is genomen
door de conservatieve Noorse minister van
Buitenlandse Zaken, John Lyn. Op zijn
voorstel hebben twaalf Noorse ambassa
deurs in de landen van de EEG en van
de Europese Vrijhandels Associatie tij
dens een bijeenkomst, die begin deze
week op het Noorse ministerie van Bui
tenlandse Zaken is gehouden, hun mening
gegeven over de huidige marktsituatie in
Europa. Deze rapporten zijn de grond
slag voor verdere onderzoekingen in een
door de Noorse regering gevormde markt-
commissie onder voorzitterschap van de
Noorse staatssecretaris, Emil Vindsetmo.
Aanslag. Een Ierse soldaat is woensdag
ernstig gewond door een „Molotov cock
tail" die in een kazerne in Dublin werd
geworpen.
Lecanuets
gesteund.
rechts-democratische fractie
Welke vruchten president De Gaulle van
deze fictieve onafhankelijkheid nu verder
denkt te kunnen plukken, is een vraag
waarop zijn komende reis naar Moskou
wellicht een eerste antwoord zal geven.
Maar voor het moment heeft hij met zijn
anti-Amerikaanse politiek alweer bereikt
dat hij een flinke wig in de linkse oppo
sitie wist te drijven, waar de communis
ten bij deze belangrijke stemming de
socialisten nu immers in de kou hebben
laten staan.
DJAKARTA De Indonesische voor
malige vice-president Mohammed Hatta
heeft bij de begrafenis van oud-premier
Soetan Sjahrir, op de heldenbegraafplaats
in Djarkarta, verklaard dat de Indone
siërs de strijd van Sjahrir zullen voort
zetten om een rechtvaardige en welvaren
de Indonesische maatschappij te vesti
gen. „Boeng Sjahrir" heeft daar zijn hele
leven voor gestreden.
Hij was zonder enige reden gearres
teerd en het recht werd grovelijk veron
achtzaamd", aldus Hatta.
De voormalige Indonesische vice-presi
dent, die acht jaar geleden aftrad uit pror
test tegen de politiek van Soekarno, sprak
de wens uit dat Sjahrirs dood „een stimu
lans zal zijn voor alle Indonesiërs, terug
te keren op het juiste, op het Pantjasila
gebaseerde pad". De aan Sjahrir verleen
de staatsbegrafenis vormt het bewijs dat
hij niet schuldig was en dat de regering
heeft ingezien dat haar optreden tegen
hem onjuist was, aldus Hatta.
Advertentie
ASCOT
De Amerikanen in Zuid-Vietnam
hebben de beschikking gekregen
over een apparaat dat hen in staat
moet stellen mijnen van de Viet-
cong op te sporen. Een pad van
anderhalve meter kan met een snel
heid van vijftien kilometer per uur
worden onderzocht. Als er een mijn
ligt, komt de jeep automatisch tot
stilstand. (Telefoto).
Soms wekt deze samen
leving de beangstigende in
druk van een vulkanisch
landschap, met onderaards
gerommel en open vuurhaar
den vervuld met een drei
ging van wat komen zal en
komen moet, geweld van
onderop en geweld van boven
af, barbaarse provocatie en
even barbaarse onderdruk
king daarvan, met daarboven
een zwijgende, grauwe hemel
die niets onderneemt en
grimmig afwacht.
Open vuurhaarden kan men
zien als men een blik slaat
over de rand van de plaatsen
waar jeugd bijeen is. Dolzin
nig bewegende lichamen,
slingerende haardossen, drif
tig gehamer op beat-gitaren,
een heftig kronkelende gene
ratie die bezeten is van een
explosieve ambitie tot ver
nieling, uitdaging en spot.
Het zou een opluchting zijn
te weten, wat precies die
jonge generatie bezig is te
bouwen of uit te denken. Hoe
zal de samenleving eruit
zien, als zij de posten heeft
bezet?
Misschien vergeten wij
Kamerleden, politiemannen,
ministers, burgemeesters,
journalisten en priesters van
vandaag te vaak dat deze
langbehaarde, provocerende
en demonstrerende jeugd de
Kamerleden, politiemannen,
ministers, burgemeesters,
journalisten en priesters van
overmorgen zijn. En dat zij
op dit moment bezig zijn het
terrein te verkennen, waarop
wij ons al een halve eeuw
thuisvoelen, maar waar wij
bouwsels hebben opgericht
die hun niet blijken te passen.
Ik kan mij niet aan de in
druk onttrekken dat onze
bedaagde generatie in het al
gemeen in een misverstand
leeft over de eigendoms
rechten van deze wereld.
Deze wereld is namelijk
erfelijk.
Nu kan men de wettige
erfgenamen wel vermanend
toespreken, aframmelen en
verachten, maar dat zal niets
afdoen aan het feit dat zij de
wereld zullen beërven. En dat
zij het volledige recht hebben
alvast te verkondigen, hoe zij
met die erfenis willen om
springen. O, natuurlijk, wij
hebben het allemaal veel
verstandiger en ingetogener
gedaan. Twee wereldoorlogen,
een Jordaanopstand, twee
politiële acties en huizen
tekorten daargelaten, hebben
we de samenleving keurig in
orde gebracht.
Toch blijkt de nieuwe gene
ratie zich op tamelijk on
duidelijke manier aan vele
dingen te ergeren. Aangezien
zij nog niet in de daartoe
aangewezen colleges zitting
hebben, klinkt hun stem in
het wilde weg langs de stra
ten, uit open deuren van
dancings, in nachtelijke joel-
partijen en in obscure blaad
jes. En op schuttingen staan
hun leuzen.
Ik zag enige tijd geleden
op een schutting het volgende,
met krijt in schools schrift
aangebracht: „De politie is
gek".
Wat moet men in zo'n geval
eigenlijk doen, als fatsoenlijk
en ordelievend burger? Dat is
een probleem. Neem aan dat
men een haveloos leerling-
provootje zoiets op een schut
ting ziet schrijven. Wat moet
men dan doen?
Men kan zich in de eerste
plaats verdiepen in het
vraagstuk, of de geciteerde
mededeling enige grond van
waarheid bevat. Misschien
heeft het schrijvende jonge
tje ervaringen opgedaan, die
hem deze overtuiging hebben
gegeven.
Er is echter ernstige reden
tot twijfel. Zo'n ervaring zou
ten hoogste kunnen resulteren
in de veronderstelling, dat een
bepaalde politieman een tekort
aan geestelijke vermogens
vertoonde, maar dat mag dan
geenszins op de gehele politie
van toepassing worden. Bo
vendien wordt geen onder
scheid gemaakt tussen ge-
meente- en rijkspolitie. En
tenslotte is er een afdoende
verklaring voor het feit, dat
men met een aperte leugen te
doen heeft, namelijk: in tegen
stelling tot regeringsleiders,
staatspresidenten en andere
verantwoordelijke personen
worden politiemannen bij hun
sollicitatie zo nauwkeurig ge
test, dat afwijkingen prak
tisch uitgesloten kunnen wor
den geacht.
Het jongetje liegt dus met
krijt. Het provoceert. Het
prikt in de ordelijke samen
leving en pleegt een aanslag
op de gevestigde gang van
zaken. Waarom? Niet omdat
hij werkelijk overtuigd is
van wat hij schrijft. Hij weet
best dat het precies anders
om is. Maar hij legt een
zevenklappertje onder een
heilighuisje. Hij wil laten
zien, dat hij niet tevreden is
met de erfenis.
Dit eenvoudige beeld geeft
de provo ten voeten uit, even
als zijn misdaad. Zij moorden
niet, blazen geen IJ-tunnels
op, plegen geen bomaanslagen
behalve dan met wat rook en
dan nog heel voorzichtig. Wat
zij wel doen is: zij tergen. Zij
plagen, schokken, schoppen
tegen glazen muren, zij ver
kennen die vreemde, ordelijke
wereld en willen zien wat er
van overeind blijft, als men
er aan schudt.
„De politie is gek." Wat
moet men doen? Bij informa
tie werd mij door een zeer
verstandige en onkreukbare
ambtsdrager medegedeeld, dat
men als goede staatsburger in
zo'n geval verpicht is de poli
tie te waarschuwen en onder
wijl de kladderaar bij zijn
kladden of anderszins vast te
houden.
Ik moet aannemen dat die
burgerplicht bestaat, maar be
tekent dat dan dat het betrok
ken provootje voorgoed on
schadelijk wordt gemaakt?
Groeit hij van het moment
zijner arrestatie op als een
welgezind en conventioneel
burger, zonder die rommelige
mentaliteit van weleer, en
zonder die lange haren en die
wanstaltige broek en dat boos
aardige krijtje?
Dat geloof ik niet. Men kan
de nieuwe generatie en ook
de flodderigste exemplaren
daarvan niet uitroeien, van
binnen schoonwassen en in
Tachtigers veranderen. Overi
gens bedenk ik plotseling, dat
ik volgens de snel groeiende
mentaliteit van sommige
kribbebijterige tijdgenoten
eigenlijk nu al strafbaar ben,
omdat ik het leugenachtige
schuttingopschrift heb ver
meld. Zoiets dóet men niet.
Men krabt het haastig weg,
hangt er een zeildoek over
of hakt de schutting om, maar
men zwijgt erover. En als men
erover spreekt of schrijft, on
dermijnt men de orde en het
gezag. Als men het zinnetje
zou filmen, zou de film ver
boden worden. Waarom? Om
dat deze vulkanische tijd zo
angstig maakt, dat men er niet
meer aan durft denken.
Er zat eens een fijnzinnig
en braaf jongetje op een zon
dagsschool. En enkele rijen
vóór hem zat een fijnzinnig
en braaf meisje met stijve
vlechtjes en rode strikjes. Het
jongetje luisterde met één oor
naar de devote les, maar aan
zijn ander oortje fluisterde de
wereld. En aan dat oortje
fluisterde de toekomst. En die
toekomst vertelde hem dat hij
eens een man zou wezen en
toen werd hij plotseling ver
schrikkelijk verliefd op het
meisje. Hij nam een briefje
en schreef erop: „Lieve Ma-
rietje", schreef hij, „ik hou
van je."
De gewijde docent was niet
van gisteren en loerde over
de schouder van de kleine
vrijer. Hij legde zijn bleke
hand op het briefje, nam het
op en las het langzaam, woord
voor woord. Net als een poli
tieman, die een provo be
trapt. Want verliefd worden
op de zondagsschool is het-
fS-
zelfde als op een schutting
schrijven in een zondags
schone samenleving.
Wat deed de man?
Trok hij zijn gummistok,
sleurde hij het jongetje naar
de rechter, verbood hij het
gebruik van potloden, scha
kelde hij Kamerleden in?
Neen. Hij nam het briefje,
trok zijn eigen potlood en
schreef drie letters achter het
zinnetje. Toen gaf hij het
briefje aan het jongetje terug
en hervatte de les.
En het bevende jongetje
las: „Ik hou van Jezus".
En nu weet ik wat de po
litie moet doen, als ik haar
opbel om die schutting. De
politieman die arriveert op de
plek van de misdaad moet
een krijtje meebrengen. Hij
moet achter het opschrift
twee woorden toevoegen, zo
dat er staat:
„De politie is gek op kin
deren."
En als dat provootje zijn
hersentjes gebruikt, zal hij
beter heengaan dan hij ge
komen is. Hij zal beseffen dat
zijn satirische provocatie is
overtroffen door een mild en
scherp geslacht, waarvan
sommigen in uniformen ge
stoken zijn. „De politie is gek
op kinderen."
En het is verdraaid aan
toe nog waar ook, als men in
de huiskamers van onze ge-
uniformeerde medeburgers
kijkt, wanneer hun dienst
erop zit! Met deze waarheid
kan men verder komen dan
met een blauwe striem van
een gummistok, als men ge
roepen is om jong te zijn en
ouder te worden en een we
reld te bezitten waarop men
nu eenmaal te leven heeft.
En waarop gelukkig
door een speling der natuur
oud en jong tezamen leeft
voor een korte, korte wijle
LONDEN (Reuter en AFP) De lei
der van de Britse conservatieve oppositie,
Edward Heath, heeft zijn „schaduwkabi
net" grondig gereorganiseerd. De nieuwe
regering" telt zeventien in plaats van 21
leden. Verscheidene oud-ministers, zoals
Selwyn Lloyd, Duncan Sandys, Ernest
Marples, John Boyd-Carpenter en lord Dil-
home, maken er geen deel meer van uit.
In hun plaats zijn jongere afgevaardigden
gekomen.
Sir Alec Douglas-Home wordt woord
voerder op het gebied van de buitenland
se politiek, terwijl Reginald Maudling
plaatsvervangend fractieleider blijft en
als woordvoerder op het terrein van het
gemenebest en de koloniën zal optreden.
Quintin Hogg, een van de weinige con
servatieven die bij de jongste algemene
verkiezingen stemmenwinst hebben ge
boekt, zal het standpunt van de partij in
binnenlandse aangelegenheden uiteenzet
ten.
De gemiddelde leeftijd van de scha-
duwministers is nog geen 47 jaar. Heath
is zelf 49. In de omgeving van Heath
wordt vernomen dat deze reorganisatie
bedoeld is als een poging om een ge
schikte regeringsploeg te vormen voor
het geval de Conservatieven bij de vol
gende verkiezingen in 1970 of '71
de overwinning zouden behalen.
WASHINGTON (Reuter) President
Johnson heeft een besluit van het Con
gres getekend dat beoogt nog 3"/2 miljoen
ton graan naar India te zenden.
Eerder had de Verenigde Staten 6Y2 mil
joen ton graan voor India bestemd. De
president had in maart, na het bezoek
van premier Gandhi aan Washington, om
toestemming voor het zenden van meer
voedsel gevraagd.
Suikerziekte. Waarschijnlijk meer dan
een half miljoen Westduitsers lijden aan
suikerziekte zonder het te weten. Op
het ogenblik staan 600.000 diabetici in
de bondsrepubliek onder geneeskundige
behandeling. Volgens de laatste ramin
gen zou het totale lijders aan deze ziekte
echter in de buurt van de 1.2 miljoen
liggen.
Ontploffing. In een passagierstrein in In
dia heeft zich woensdagavond een ont
ploffing voorgedaan, waardoor negentig
mensen werden gewond.
Meteoriet. In Brooklyn is een meteoriet
van twee kilo neergekomen. Het projec
tiel sloeg door de voorruit van een
vrachtauto, de chauffeur verwondend.
Er zit negentig percent ijzer en acht
percent nikkel in de meteoriet.
Haarscheurtjes. Van de 63 Boeing-707 en
720 straalvliegtuigen die tot dusver in
Amerika zijn onderzocht, vertoonden er
22 haarscheurtjes in het staartstuk. Dat
deelt het Federale Bureau voor Lucht
vaart in Washington mee. De scheur
tjes worden gerepareerd. Meer dan hon
derd Boeings moeten nog worden geïn
specteerd.
Baldadigheid. V.S. Tikoenov, minister
van Openbare Orde van de Sovjet Unie
schrijft in de Pravda dat de politie te
zacht optreedt tegen baldadigheid en
dat het publiek er te onverschillig tegen
over staat. Meer dan een kwart van alle
misdaden in het land zijn een gevolg
van uitspattingen. De daders zijn veel
al dronken.
Massagraf. In het oude gedeelte van de
Poolse stad Czestochova is een massa
graf gevonden met de resten van ver
scheidene honderden joden. Tijdens de
Duitse bezetting was in dat stadsdeel
het getto gevestigd.
Afleiding. De vrouwelijke croupiers in
een speelzaal in het Amerikaanse Las
Vegas moesten dezer dagen hun biki
ni's met doorschijnend bovenstuk ver
vangen door wat meer textiel. De casi
nocommissie van de staat Nevada
dreigde het bedrijf te sluiten. De procu
reur-generaal zei de indruk te hebben
dat de spelers te veel werden afgeleid
van de handen die de kaarten ronddeel
den, waardoor „het huis" groter winst
kansen kregen.
