GOLDFINGER Connery is een kerel zoals je ze in ons vak niet veel tegenkomt" iuitde de man die méér dan James Bond wil zijn ZATERDAG 2 3 APRIL 1966 Erbij 19 Voor iedera nieuwe abonnee gratis voor jonge mensen 35 ct „Bief" met aardappelen Man met vele beroepen DE FILMAGENT nam zyn lange sigaar uit de mond en keek uitdagend rond in de Londense „pub" waar de rook te snyden was. „Willen jullie echt mijn mening horen over Sean Connery?", vroeg hij. Hij nam een nieuwe trek van zijn sigaar, ledigde zjjn glas whisky en water en zette het glas neer. Toen begon hij te praten over Sean Connery die in de filmrol van James Bond, een van de knapste spionage-agenten ter wereld is. „Sean Connery", zei de filmagent, „is een stomme, hardhoofdige kerel zonder talent, een uilskuiken van de bovenste plank. Dat is Sean Connery voor mij!" Hij gooide zijn si gaar in de asbak en bestelde nog een whisky. De volgende dag was men in de tochtige studio „D" van Pinewood bezig met de voor bereiding van een scène voor de vierde James-Bond-film. Een cameraman die aan alle vier de films heeft meegewerkt, keek door zijn zoeker, keerde zich om en gaf zijn ongevraagde commentaar. „Sean Connery", zei hij, „is een van de beste acteurs met wie ik ooit heb gewerkt. Die Connery is een kerel, zoals je er in ons vak niet veel tegen komt!" Sean Connery, de held van de James-Bondfilms, in zijn nieuw ste creatie: „Thunderball". Bonds taak is het „Spectre" de voet dwars te zetten en een ge stolen atoombom terug te halen. Het onderwerp van deze wel zeer tegengestelde meningen ls een vierendertigjarige man, die na twaalf jaar toneel en film te hebben gespeeld, plotseling op de hoogste trap van de internationale roem stond. Sean Connery (een meter 88 lang en 172 pond zwaar) zegt: „Niemand is méér verbaasd over al die successen dan ik, hoewel het er vroeger of later na tuurlijk wel van moest komen Het enorme gebrek aan belangstelling voor de Sean Conne ry uit de tijd voordat hij James Bond was, is tot op zekere hoogte te begrijpen. Zijn gelaat onppvallend, met uitzonde ring van grote, wat afstaande orén en een klein litteken op zijn linkerwang, een herinnering aan een ongeval bij het voetballen. Hij heeft zeer witte tanden en veel goud in zijn kiezen. In feite ziet hij er net zo uit als al die andere jonge mannen die elke dag met veel hoop in het hart en weinig kansen aan de deuren van de filmstudio's kloppen. HET VERSCHIL tussen Sean Connery-in-rust en James- Bond-in-actie is als het verschil tussen een foto en een film. Als hij in actie komt begint hij pas te leven. De snelle op komst van Sean Connery als James Bond was verbijsterend. Sedert zijn eerste verschijning, nu drie jaar geleden, als Ian Flemings Agent 007 is de prijs van Connery per film omhoog geschoten van 30.000 naar 300.000 en nu krijgt hij nog meer. Hij speelde Bond in „Veel liefs uit Moskou" en in „Goldfinger", maar tussendoor speelde hij met Gina Lollo- brigida in „Woman of straw" en voor Alfred Hitchcock in „Mamie". Geld- en filmaanbiedingen blijven binnenstromen; Connery neemt het allemaal zeer laconiek op. „Ik ben zo vaak aan mijn laatste tien-shillingbiljet toe geweest", zegl hij, ..dat ik de keren niet eens meer kan tellen. Tegenwoordig heb ik soms het gevoel dat ik de zaak anders moet zien. Ik moet me arm gaan voelen als ik aan mijn laatste zak robijnen toe ben!" Dank zij die al dan niet fictieve robijnen heeft hij afscheid kunnen nemen van de beschimmelde pensionkamers die voor zijn succes zijn tehuis vormden. Drie jaar geleden kocht hij een huis van vier verdiepingen in Londen, goed voorzien van boeken, met een aparte kamer voor zijn hobby (schilderen in olie verf), een bar, een secretaresse, twee kinderen en zijn vrouw Diane Cilento, een actrice die een filmprijs kreeg voor haar aandeel in de film „Tom Jones". Het is kenmerkend voor Con- nery's huidige positie in de film wereld dat hij het zich kan veroor loven een eigen leven te hebben, zon der dat te hoeven bespreken met buitenstaanders, zonder fotografen, die hem thuis komen lastig vallen. „Mijn eigen leven is mijn zaak", zegt Conne ry. „En het is mijn bedoeling het zo te houden!" Sommige mensen zijn van mening dat Connery's vasthouden aan een privéleven hem zal verhinderen aan de top in de filmwereld te staan. „Sean kon de grootste ster in de filmwereld zijn sedert Clark Gable", zegt regisseur Terence Young. „Maar hij wil niet. Hij geeft er niets- om een ster te zijn. Hij is niet ondankbaar maar hij wil zich zelf blijven en er zijn een heleboel mensen die daarom een hekel aan hem hebben!" De staf die Hitchcocks „Marnie" maakte was zo op Connery gesteld, dat men uit een gezamenlijke collecte een armbandhorloge van duizend dollar voor hem kocht. De reclamemensen mochten hem niet. Ze beschouwden Sean als hun schepping en zijn boos dat hij nu niets meer van hun werk wil weten. Het is bekend dat Connery journa listen soms maandenlang op inter views laat wachten. Hij choqueerde Hollywood, toen bij de aanbieding van een rol in „Marnie" hij de vraag stelde om eerst het filmverhaal te mogen lezen. Hij heeft nooit mee willen doen aan de beroemde uitgangetjes die in Hollywood heilig zijn: restaurants en nachtclubs waar men gezien meet worden. „Als ik uitga, ga ik voor mijn plezier uit", zegt Connery. „De studio en het publiek kunnen naar de maan lopen!" Hijzelf vindt dat er teveel drukte wordt gemaakt over zijn afkeer van publiciteit. „Ik Heb er gewoon geen tijd voor", zegt Sean. „Ik werk van vroeg tot laat. Ik rol van de ene in de an dere film en ik wil wel eens graag rustig thuis blijven. Voor de eerste maal in mijn leven kan ik het mij ver oorloven een script te lezen voor ik ja zeg. En dat is een hele opluchting als je bedenkt wat voor onzinrollen ik heb moeten spelen!" VERGELEKEN met de levenskun stenaar James Bond is Sean Connery een beseheiden man. Bond, zoals vijf entwintig miljoen lezers in veertien talen weten, is een levenskunstenaar, die zich elegant weet te bewegen in een wereld van boeven en schone vrouwen. Met zoveel air, dat hij be slist het wereldkampioenschap daarin verdient. Bond rijdt een 4'/« liter Bentley. Tot voor kort reed Connery een tweedehands Jaguar, die hij had ingeruild voor een oude Volkswagen. Sean Connery kleedt zich in een fla nellen broek en flanellen overhemd, terwijl James Bond altijd het beste draagt wat Savile Row te bieden heeft. Bond ls een menukenner voor wie spe ciale schotels en wijnen dagelijks eten zijn. Connery is meer een man van vlees en aardappelen. Bond drinkt wodka-cocktails (roeren, niet schud den!) Connery drinkt alleen bier. Maar ze hebben toch één ding ge meen: ze zijn alle twee dol op kans spelen, vooral roulette. Ian Fleming was zeer gesteld op Connery. „Hij ziet eruit zoals ik mij Bond heb voorge steld", heeft Fleming gezegd na de eerste Bond-film. „Ik zou niemand we ten die de rol beter had kunnen spe len!" Connery is ietwat geamuseerd door al die lof. „Als Amerika zo vaak ontdekt was als ik, zou niemand nog aan Columbus denken!", zegt hij. SEAN CONNERY werd in de Schot se stad Edinburgh geboren. Zijn ouders waren Joseph en Euphamia Connery.. Zijn vader was een Schot, zijn moeder Ierse, vandaar dat niemand precies uit kan maken welk accent Connery ge bruikt. Connery's vader was vracht wagenchauffeur. Toen Sean op 15- jarige leeftijd van school kwam, reed hij een jaar lang met een melkwagen. Daarna meldde hij zich bij de marine. Op negentienjarige leeftijd werd hij ontslagen omdat hij een maagzweer had. Zijn verdere leerjaren bracht Conne ry door in vele beroepen. Hij was betonmolenassistent, badman, stuca- door, metselaar en voetballer. In 3953 werkte hij op de drukkerij van de Edinburgh Evening News. Een vakan tie bracht hem in Londen, waar hij een vriend ontmoette die verbonden was aan het Engelse gezelschap dat de musical „South Pacific" bracht. De vriend vertelde Seah dat er plaatsen open waren. Sean bracht twee et malen door met leren zingen en dan sen en ging toen naar een auditie. Tot zijn verbijstering werd hij meteen aangenomen. De daaropvolgende twee jaar bracht hij door op tournee met deze show. Toen was het afgelopen. Dat noemt Connery zijn „te-veel- periode". Hij was te groot of te zwaar, te jong of te oud en zijn accent was nu eens 1e Iers dan weer te Schots. In 1956 kreeg hij zijn grote kans, toen hij voor de BBC-TV moest optreden als ver slagen bokser in „Requiem voor een zwaargewicht". De volgende dag stond Connery's telefoon wit-gloeiend. Hij hij Van achteren bezien: de vrouw van Sean Connery, de actrice Diane Cilento. Hier met prins Philip van Engeland tijdens een premiere. kreeg tweehonderd aanbiedingen en koos wat hem het beste leek: een aan bod van Twentieth Century Fox. Helaas liep het allemaal anders. Con nery moest in een aantal tweederangs films spelen. Tenslotte vluchtte naar Londen terug. Toch is die tijd belangrijk voor hem geweest. Hij leerde acteren omdat hij van alles speelde: Shakespeare, dan sen, schurken, vrouwenhelden. „Wie het laatst lacht, lacht het best", zegt Connery, maar daar bedoelt hij de James-Bond-films mee. Hij kreeg die rol op een merkwaardige wijze. In 1961 speelde hij voor de BBC in een produktie van Tolstoi's „Anna Ka- renina" met Claire Bloom als tegen speelster. Hij kreeg goede recensies. In die tijd organiseerde de Londense „Daily Express" een wedstrijd voor de lezers om de man aan te wijzen die Bond op het witte doek moest ver tolken. Uit een totaal van 250 acteurs was het Connery die de meeste stem men kreeg. Hij werd meteen door de producent Harry Saltzman uitgeno digd. „We zagen hem, we praatten met hem en we zagen dat hij alles had wat de rol vroeg. Als hij iets wilde onder strepen sloeg hij met zijn vuist op de tafel, op zijn dijbeen, op mijn lesse naar en ik wist dat hij het was", ver telt Saltzman. „Niettemin wezen we hem af. We keken hem na door het raam en zagen dat hij rechtop de Straat uitliep, alsof er niets gebeurd was. Toen wist ik dat we hem meteen op moesten bellen!" Als Sean Connery dit verhaal hoort moet hij lachen. „Ik speelde ^oneel bij Saltzman", zegt hij, „maar i'k had succes. Ik wilde die rol met alle geweld hebben, maar ik hield me goed toen ze mij afwezen. Overigens is er niets verkeerds aan de Bondfilms. Ze zijn goed en stevig amu sement WIE ZIJN DE MENSEN voor wie Connery de meesle bewondering heeft? Mensen als Alfred Hitchcock en Pablo Picasso, die hun leven lang hard heb ben gewerkt en geen dag hebben ver knoeid in hun bestaan Sean Con nery heeft er een hekel aan om alleen James Bond te' zijn. Hij hoopt ook eens andere rollen te mogen spelen. Na de Londense galavoorstelling van zijn nieuwste film, „Thunderball",*) sprak prinses Margaret hem meer malen aan met „mister Bond". De in het dagelijkse leven zwijgzame Sean Connery merkte op: „Als uwe konink lijke hoogheid er de voorkeur aan geeft te converseren met een fictieve figuur in plaats van met mij, dan mag ik haar eraan herinneren, dat ik vroe ger ook „Hamlet" heb gespeeld Thunderball" is de duurste Bond-film. De kosten van deze vierde produktie naar het boek van Ian Fle ming lagen tussen de twintig en der tig miljoen. Van deze film werd ook een langspeelplaat uitgebracht waarop de muziek van de geluidsband. Deze muziek werd gearrangeerd en gediri geerd door de bekende John Barry. De Engelse pop-zanger Tom Jones zingt de titelsong. Enkele nummers: Chateau flight, Switching the body, The bomb, Café Martinique, Beach below Disco Volante, 007. Mh. Kiss Kiss Bang Bang (United Artists). MET DE NAAM BOUDEWIJN de Groot komt meteen het woord protest op de lippen. Boudewijn de Groot com poneert en zingt voornamelijk protest liederen. Hij hekelt er de maatschap pij in. Hij zingt ook vertaalde liede ren. van componisten van protest liederen als Donovan. Verder telt zijn repertoire bijdragen van Harry Geelen, Lennaert Nijgh, Charles Aznavour en enkele anderen. Ik heb het nu over de nieuwe langspeelplaat van Boudewijn. Een plaat met intelligente, subtiele liederen. Het ene moment bijt hij fel van zich af (Welterusten Mijnheer de President), het andere is hij weer zoet- romantisch zonder het contra-maat schappelijke motief te verliezen. Het orkest onder leiding van Frans de Kok mag ook best een compliment' hebben. De muzikale begeleiding heeft op deze plaat een belangrijk aandeel. Enkele liederen: Het geluid van de stil te, Een respectabel man, Een meisje van zestien, Vrijgezel, Zestien, Woning nood, De dagen zijn geteld (Decca). De Karmon Israeli Dancers and Sin gers zijn al een paar keer op tournee in ons land geweest en dus geen onbe kenden. Van hen kwam de langspeel plaat „Israel Sings" uit. Hierop volks liederen die met een grote charme maar vooral intensiteit en ontroering worden gezongen. Men proeft er de sfeer van het land uit. De liederen op de plaat behoren tot de meest po pulaire in Israël. Om er enkele te noe men (in een Engelse vertaling): The taste of manna, Go to the desert, Here I am, Come let's be happy, On the hills, Evening of Roses, At Mount Si nai (Amadeo). „Traditional Jewish Memories" is de langspeelplaat genoemd waarop tradi- Boudewijn de Groot: intelligente protestliederen. tionele joodse muziek door koor en or kest onder leiding van Benedict Silber- man ten gehore wordt gebracht. De dirigent gaf aan deze liederen een ei gen intepretatie. Enkele ervan: Hava Nagila, The sun went down, Chanukah Song, The Welcoming melody, Ten brothers, Rosalie, The blessing (Palet te). Henny Schoute Gedurende het zomerseizoen zal de V.P.R.O. in samenwerking met de Academische Radio Omroep ACRO te Amsterdam een serie programma's uit zenden op de zaterdagmorgen van 9.40- 10.00 uur. De serie is bedoeld voor een categorie van algemeen belangstellen den, tot welke categorie vanzelfspre kend een vrij grote groep academisch gevormden behoort. Voor de serie, die de titel „Studium generale" zal meekrijgen, is als uit gangspunt gekozen: specialisatie en in terdependentie in de wetenschap. Aan gezien door de toenemende specialisatie het begrip tussen de specialisten on derling steeds moeilijker wordt, zal de nadruk in deze reeks op de inter dependentie worden gelegd. De uitzen dingen zullen de vorm krijgen van cau serieën, die om vier themata zullen worden gegroepeerd. Gezien het karakter, dat de V.P.R.O. aan deze programma's wilde geven, lag het opnemen van contact met de ACRO, die uiteraard op overeenkom stige wijze werkzaam zal zijn, voor de hand. De uitzendingen beginnen op 21 mei en zullen eindigen op 24 septem ber. Donovan komt weer voor de televi sie. Op 18 mei zal hij op het scherm te zien zijn in een optreden van een half uur waarin hij enkele van zijn plaatnummers ten gehore zal brengen. Deze week is in Nederland de nieuwe hitschijf van Donovan uitgekomen met op de ene kant „Remember The Ala mo" en op de andere „The Ballad of a Crystal Man". (Eindelijk) uitgekomen: de eerste plaat van Peter J. Muller, hoofdredak- teur van Hitweek en voorzitter van de stichting Pro Lang Haar. Peter J. Mul ler reports: Het verschijnen van „Beter langharig dan kortzichtig", de eerste plaat van hitvip Peter J. Muller heeft de nodige beroering verwekt. De Nederlandse langharigen, reeds verenigd in Peter J.'s Stichting Pro Lang Haar, hebben in de vorm van „Beter Langharig" een nieuw wapen in hun strijd tegen de strijd tegen het lange haar. Wat het volgende wapen zal zijn, dat door Pe ter J. in de strijd geworpen zal wor den, is momenteel nog niet bekend" Inmiddels heeft Peter J. Muller de Lollies aangetrokken om „Beter lang harig" ook op het podium te presen teren. SEAN CONNERY

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1966 | | pagina 19