Jacky Kennedy en Gracia van
Monaco waren stuurse rivalen
Dufhüs zit nu op stoel
van „hertog van Jülich"
HOOGOVENS UMUIDEN
V.
Lintwormplaag in Nederland
nog lang niet overwonnen
r HOE IS HET ONTSTAAN?
KERKELIJK NIEUWS
Dit is Klaas Hut
hij bouwt zijn toekomst op staal
Vetes en geruchten in feestelijk Sevilla
Originele Johnen
maakte zich voor
CDU onmogelijk
Rijbewijs in België
in 1966 verplicht
ZATERDAG 23 APRIL 1966
Spaanse adel
Gefluister
Ontoelaatbaar
CDU-probleem
J. H. Dufhüs
Toen Klaas Hut (41) zes jaar geleden op de trein stapte naar Umuiden, wist hij nog niet dat
tussen de rails zijn toekomst zou liggen. Hij was papiersnijder op een strokartonfabriek. Hij
wérd rangeerder bij Hoogovens.
Nu kent hij feilloos de weg over de tientallen kilometers rails die hoogovens, staalfabrieken
en walserijen met elkaar verbinden. Hij vindt het zelfstandig werk waar veel eigen initiatief aan
te pas komt. Tevreden, meneer Hut?
„Jazeker!" zegt hij. „Ik heb veel aardigheid in het verkeersvak. Het is levendig en steeds
weer anders. Toen ik bij Hoogovens kwam, wist ik niet precies wat ik zou worden. Ik had
gewoon op een advertentie geschreven en wat daarin stond bleek waar. Om te beginnen had
ik gauw een huis. En verder kreeg ik bij Hoogovens de kans het werk te doen dat me het beste
lag. Er zijn namelijk zoveel mogelijkheden, dat er voor iedereen wel een juiste baan te vinden is.
Ze laten je niet in je vet gaarkoken. Ze noemen dat „loopbaanbeleid" of zoiets. Het betekent
gewoon, dat ze aandacht hebben voor de mensen. Dat ze een werknémer nooit als een werk-
nümmer zien. Zo vindt iedereen hier het werk waar hij plezier in heeft. Mijn vrouw was
overigens meteen gewend en wil nooit meer weg. En behalve met rangeerwerk ben ik erg blij
met de ploegendienst. Die geeft je een hoop vrije tijd!"
Met z'n vaste maat klimt Klaas Hut op de loco. Passagiers voor deze reis: gietvormen voor
de oxystaalfabriek. Over stalen rails rijdt hij naar een toekomst, die op staal gebouwd is.
Examens
Dit woord: SPIEKEN Dit woord:
Dit woord:
OVERROMPELEN
STUDENTENHA VER
Dit woord:
STENOGRAFIE
DB
Prinses Gracia van Monaco genoot,
aan de zijde van haar gemaal, prins
j Rainier, van het stierengevecht dat
in Sevilla ter gelegenheid van de be
roemde jaarmarkt werd gehouden.
Maar zij en Jacqueline Kennedy sta
ken op geen enkele wijze tijdens het
debutantenbal onder stoelen of han-
ken dat ze elkaar niet kunnen luch-
ffif ten of zien. Ze hadden kennelijk
stierlijk het land over eikaars aan
wezigheid. (Telefoto).
(Van onze correspondent)
MADRID. Sevilla is in deze'da
gen het onbetwiste centrum van
Spanje. Het zijn de dagen van de
grote jaarbeurs. Tijdens dit feest, met
zijn oude tradities, is Sevilla het tref
punt van allen die in het Spaanse
leven iets te betekenen hebben, mi
nisters en stierenvechters, adellijke
families en beroemde zigeuner
dansers.
Er zijn 'dit jaar ook enkele bijzon
dere gasten: Gracia van Monaco, met
haar gemaal, Rainier, en Jacqueline
Kennedy, beiden zonder hun kin
deren. Omdat iedere ingewijde in Se
villa weet dat Gracia en Jacqueline
nooit op erg goede voet met elkaar ge
staan hebben, vragen zij zich af waar
om zij tegelijk op dit feest zijn uitge
nodigd. Gevolgen zijn dan ook niet
uitgebleven.
De jaarbeurs van Sevilla bestaat zo'n
kleine 120 jaar. Vroeger was het een
landbouwmarkt. Even buiten de stad
plachten de schaapherders hun kudden
bijeen te drijven en te koop aan te bie
den. De weiden onder de stadsmuren
werden van lieverlee tijdens de beurs de
plaats van jaarlijkse ontmoetingen, waar
bij tenten werden opgeslagen en dagen
lang het weerzien luidruchtig werd ge
vierd. Die tenten zijn nu kraampjes en
stands geworden en de weiden waar zij
woyden opgebouwd, zijn de verzame-
pllats van rijken en armen, die een ze
kere graad van bekendheid in het Spaan
se leven hebben weten te bereiken. Men
laat zich zien, uitgedost in de Sevilliaan-
se klederdracht, gezeten te paard, en
men flaneert langs de grote parades die
zijn aangelegd.
In de stad houdt de Spaanse adel re
ceptie en organiseert feesten, zoals het
bal van de debutantes, dat dezer dagen
plaats vond, met de hertogin van Alva,
de welgeschapen nazaat van de beruchte
Spaanse landvoogd in Nederland, als pre
sidente.
Dit feest vindt elk jaar tijdens de beurs
plaats in het „huis van Pilatus", een als
het praetorium in Jeruzalem gebouwd
woonhuis van de hertogen van Alcala,
versierd met standbeelden van Romein
se keizers en van Griekse goden. Het
bal van de debutantes wordt gehouden op
de weelderige binnenplaats van dit fan
tastische huis, dat een van de fraaiste
bouwwerken van geheel Sevilla is. Alle
adellijke jongedames die Spanje rijk is en
die de achttien lentes hebben voltooid,
worden bij deze gelegenheid voorgesteld.
Dit jaar onder het welgevallig oog van
Gracia van Monaco en Jacqueline Ken
nedy.
Maar er is heel wat diplomatie nodig
geweest om beiden aan de eretafel te
krijgen. Nadat Jacqueline Kennedy was
gearriveerd en haar plaats had ingeno
men, deelde ze mee zich onwel te voelen,
stond op en verdween. Kort daarna kwa
men Gracia en echtgenoot Rainier bin
nen, zij zeer koninklijk aangekleed in
een crèmekleurig kleed, geborduurd met
witte edelstenen en haar fraaie hoofd
getooid met een diadeem en oorhangers
van paarlen.
Het feest stagneerde intussen al meer
dan een half uur. Geen spoor van Jaque-
line. Wat er allemaal achter de coulissen
besproken is, blijft een geheim, maar
eerst toen besloten was het feest dan
maar zonder haar te beginnen, kwam zij
weer binnen, gehuld in een Griekse tu
niek, met wijde groene stola. Het viel
iedereen van de adellijke aanwezigen op,
dat Grace en Rainier niets merkten van
de komst van Jacqueline. Er kon geen
glimlach of groet af. Toen het bal bijna
afgelopen was, kwamen, beide vrouwen
dansend in eikaars nabijheid en toen zag
iedereen wel het koele hoofdknikje waar
mee de dames elkaar in deze onvermij
delijke situatie begroetten.
Er zal nog lang over gepraat worden in
de salons van de Spaanse kastelen en in
de met kunstschatten volgestouwde vil
la's. Gefluisterd wordt er, evenals op de
avond van het debutantenbal, over de
vermeende romance van Jacqueline Ken
nedy met een Spaans diplomaat, Antonio
Garrigues, ambassadeur bij het vaticaan,
62 jaar oud, en sedert geruime tijd weduw
naar. Enkele maanden geleden logeerde
Jacqueline in de Spaanse ambassade in
Rome als gast van de ambassadeur en
toen ontstond het verhaal.
Waar was Garrigues de avond van het
bal? Nergens! Jacqueline zat naast de her
tog en de hertogin van Alva en de am
bassadeur was nog in Rome. Het was
voor de paar honderd verslaggevers een
bittere teleurstelling. Weg was de grond
voor hun verhaal. Maar toch niet hele
maal, want gisteren arriveerde don Anto
nio Garrigues ongemerkt op het vliegveld
van Madrid, meldde zich bij zijn minis
ter van Buitenlandse Zaken en vloog
ijlings door naar Sevilla, waar hij door
de hertog van Alva werd ontvangen.
De aanvankelijk teleurgestelde fotogra
fen stelden de lenzen van hun camera's
opnieuw, maar tot nu toe hebben zij dé
ambassadeur nog niet tezamen met Jac
queline gezien. Die heeft intussen de ge
ruchten over een verloving onthutst naar
het rijk der fabelen verwezen. Wel zag
Jacqueline een stierengevecht, waarin het
Spaanse zigeunerjong El Cordobes optrad.
Zij was enthousiast over dit spel en
schonk na afloop aan de matadores een
gouden munt met de afbeelding van haar
man.
(Van onze correspondent)
BONN. Aan het rijk van de
„hertog van Jülich" is een voortijdig
einde gekomen. De 63-jarige voorzit
ter van de Landdag het parlement
van Noordrijnland-Westfalen, Wil
helm Johnen, is door zijn eigen partij,
de CDU, afgezet. Hij is opgevolgd
door Hermann Dufhüs, tot voor kort
zakelijk leider van het hondshoofd-
kwartier van de CDU. Dufhüs be
dankte vorige maand voor het aanbod
om oud-kanselier Konrad Adenauer
als voorzitter van de CDU op te vol
gen. Hij gaf gezondheidsredenen op.
Dufhüs is evenals zijn voorganger
Johnen, advocaat en notaris.
Met het aftreden van Wlihelm Johnen,
alias de „hertog van Jülich" een stad in
Noordrijnland-Westfalen, is de laatste
schilderachtige figuur uit de CDU ver
dwenen. Hij ging ten onder aan zijn on
lesbare dorst. Zes april sloeg het noodlot
toe.
Johnen moest in zijn kwaliteit van
landdagvoorzitter het „Bundesverdienst-
kreuz" uitreiken aan een veearts, die in
juli veertig jaar trouwe dienst als
leider van het plaatselijk slachthuis erop
had zitten. Johnen, de hoogste represen
tant van het grootste bondsland, viel al
direct bij het betreden van de zaal door
een onrustbarende onstabiliteit op. Toen
hij het spreekgestoelte beklommen had,
bleek de redenaar niet bij machte zijn op
schrift gestelde toespraak verstaanbaar
voor te lezen.
Dit betekende voor Johnen de laatste
van een reeks weliswaar originele, maar
in zijn ambt ontoelaatbare handelingen.
In 1963 had hij al het voorzitterschap van
de CDU in Noordrijn-Westfalen verloren
aan de oprichting waarvan hij een be
slissend aandeel had nadat hij op een
staatsieontvangst van de toenmalige Oos
tenrijkse minister van Buitenlandse Za
ken, Figl, plotseling diens vrouw had beet
gegrepen onder het uitspreken van de on
sterfelijke woorden: „komm, jib mer ene
bützche".
Bij een andere gelegenheid had Johnen
bij een zeer officiële ontvangst de dames
gevraagd even de oren dicht te houden,
omdat hij de heren een mop wilde ver
tellen: „als Jülicher gaat men naar Aken
met zijn vrouw, naar Keulen met zijn
secretaresse en naar Düsseldorf hoef je
geen begeleiding mee te nemen".
Johnen stond steeds op zeer goede voet
met oud-kanselier Konrad Adenauer. Bei
den hadden dezelfde ervaringen gehad
tijdens de periode van de Britse bezet
ting na afloop van de tweede wereldoor
log. De befaamde generaal Barraclough,
die Konrad Adenauer als burgemeester
van Keulen ontslagen had wegens „on
geschiktheid", had dit ook de burgemees
ter van Jülich gedaan, in de persoon van
Wilhelm Johnen, en wel omdat de ambts
arts van de generaal op een inspectie
tocht in Jülich een kind met luizen in het
haar had aangetroffen.
Johnen was de redder van het na de
oorlog tot puin vervallen Jülich. Hij re
geerde van achter een keukentafel en
twee stoelen en zorgde ervoor dat met de
puinhopen niet de hele stad voorgoed van
de aardbodem werd weggevaagd. Daar
voor werd Johnen tot ereburger van
Jülich benoemd en besloten de burgers
van de stad vorige week hun „hertog" on
danks zijn opmerkelijke recente gedra
gingen zijn ereburgerschap niet te ont
nemen.
Voor de CDU wordt de afgang van de
grote man een ernstige politieke aange
legenheid. In juli worden in Noordrijn-
Westfalen de landdagverkiezingen gehou
den. De CDU staat er niet gunstig voor,
want ze verliest steeds meer stemmen aan
de sociaal-democraten. Maar erger is nog
voor de CDU dat bij een absolute meer
derheid van de SPD bij deze op handen
zijnde verkiezingen, daarmee de CDU in
de Bondsraad de Westduitse Eerste
Kamer, waarin alle Lander vertegenwoor
digd zijn haar meerderheid kwijt is.
En de Bondsraad geeft het laatste fiat
aan nieuwe wetsontwerpen. Dit zou be
tekenen dat aan de regeringsperiode-
Erhard en aan de heerschappij van de
CDU een einde kan komen.
Daarom besloot men in Düsseldorf een
continuatie van het optreden van Johnen
te verhinderen en de originele alcoholi
cus de laatste maanden te verwijderen.
Met Dufhüs is in ieder geval de „Anstel-
ligkeit" gered. Maar de Frankfurter All-
gemeine Zeitung schreef al over bepaalde
afgevaardigden in Düsseldorf „die nu al
met spijt terug denken aan de gezellige,
Rijnlands-joviale Johnen. vooral wan
neer de gedachte aan Dufhüs dan nog bij
hen opkomt".
Advertentit
wwkw-v* -v-www
De medische autoriteiten hopen van
harte, dat de 91 Nederlanders, die blij
kens een enige jaren geleden ingesteld on
derzoek een lintworm herbergden en niets
wilden doen om er vanaf te komen, in
middels van gedachten zijn veranderd en
zich onder medische behandeling hebben
gesteld. Dergelijke hardnekkige lintworm
dragers dragen er namelijk belangrijk toe
bij, dat de lintwormenplaag, waardoor
ons land jarenlang in toenemende mate
werd bezocht en die nog lang niet is op
gehouden, blijft voortduren daar zij op
grote schaal de eitjes van hun lintworm
verspreiden.
LEIDEN: Doctoraal natuurkunde H.
Hulsman (Leiden), Doctoraal scheikunde
A. C. W. Swart (Leiden), H. R. Buys cum
laude (Alphen aan de Rijn), mej. J. M.
Mulder (Leiden), mej. 'P. Koelewijn cum
laude (Leiden). Doctoraal Ned. recht O.
de Savorning Lohman cum laude (Voge
lenzang).
LEIDEN. De heer J. R. Moed, geboren te
Sneek en thans wonende te Leiden, is ge
promoveerd tot doctor in de faculteit der
wiskunde en natuurwetenschappen op een
proefschrift getiteld: „Onderzoekingen over
alfalfa mosaic virus, ontmantelingsvraag-
stuk". Promotor was prof. dr. H. Veldstra.
De heer S. Gratama, geboren te Zwolle
en thans wonende te Oss, is gepromoveerd
tot doctor in de faculteit der geneeskunde
op proefschrift: „Onchocerciasis in the
south-eastern territories of Liberia with
studies on the role of onchocerca volvulus
and wuchereria bancrofti in the pathogene
sis of hydrocele and elephantiasis. Promo-
tor was prof. dr. P. H. van Thiel.
AMSTERDAM, (Gem. Un.)De heer R.
E. Jesse uit Amsterdam is gepromoveerd
tot doctor in de wiskunde en natuurwe
tenschappen op een proefschrift over „The
coronene dinegative ion, a possible devia
tion from hund's rule". Promotor was
prof. dr. G. J. Hoijtink.
AMSTERDAM (G.U.) Doctoraal examen
sociale wetenschappen M. Dijkstra (Bees-
terzwaag).
De heer J. Vos uit Amsterdam is gepro
moveerd tot doctor in de geneeskunde op
een proefschrift getiteld „Some biochemi
cal aspects of the developing rabbit and
chick brain". Promotor was prof. dr.
Ariens Kappers.
Men zou een heel eind komen bij de
bestrijding van de lintworm, als er geen
biefstuk tartaar of lichtgebakken bief
stuk meer zou worden gegeten, want de
larven van de runderlintworm blijven in
leven, zolang het vlees niet goed doorbra
den is. Het nuttigen van broodjes tartaar
en van min of meer rauwe biefstuk be
hoort echter voor vele mensen tot de na
genoeg onmisbare genoegens des levens
en de commissie van de gezondheidsraad
meent daarom, dat het niet gemakkelijk
zal zijn de mensen, die ervan houden, tot
andere gewoonten te brengen.
De gezondheidsraad werd in 1958 door
de veterinaire autoriteiten geattendeerd
op het stijgende aantal besmette runderen
dat bij de vleeskeuring werd geconsta
teerd. In 1957 werden in 2,76 percent van
de geslachte runderen larven van de lint
worm aangetroffen tegen 1,59 in 1948. In
de daarop volgende jaren steeg het per
centage verder tot 3,31 percent in 1963,
op welk niveau het in 1964, het laatste
jaar waarover statistieken beschikbaar
zijn, bleef staan.
In 1959-'60 werd onder de huisartsen in
Nederland een enquête gehouden, waar
aan vrijwel alle huisartsen hun medewer
king verleenden. Deze enquête leidde tot
de conclusie dat er jaarlijks ongeveer
16.200 Nederlanders zijn die een lintworm
krijgen. De parasiet blijkt meer bij vrou
wen dan bij mannen voor te komen (vrou
wen snoepen in de keuken wel eens van
het gehakt dat ze aan het bereiden zijn)
het aantal vrouwen met een lintworm is
vijftig percent groter dan het aantal man
nelijke lintwormdragers.
De besmettingsgraad is het hoogst in de
leeftijdsklasse van dertig tot veertig jaar.
De lintworm komt meer in de steden voor
dan op het platteland, hetgeen kan sa
menhangen met het feit, dat het broodje
tartaar zijn grootste populariteit in de ste
den geniet. Een top valt te constateren in
de forensengemeenten, daar is het voor
komen van de lintworm bijna tweemaal
zo frequent als in de zuivere plattelands
gemeenten.
BRUSSEL De Belgische minister
raad heeft vrijdag besloten het rijbewijs
1 januari 1967 in België in te voeren. De
meeste Belgen zullen het bewijs zonder
het afleggen van een examen kunnen
krijgen. Voor achttienjarigen geldt, dat
zij een getuigschrift van een erkende
autorijschool moeten kunnen overleggen.
In de schoolwereld is spieken een
zeer gewone term voor: bedrog plegen
door heimelijk een boek te raadplegen
en daaruit over te schrijven. Er wor
den twee verklaringen gegeven. De eer
ste brengt spieken in verband met
spekken: met stukjes spek doorrijgen,
larderen, en vandaar: met gestolen
gedachten zijn werk opsieren. Reeds in
de 17e eeuw werd het Duitse spieken
gebezigd voor: plagiaat plegen. De
tweede verklaring legt verband tussen
spieken en het Latijnse specio of spi-
cio: ik kijk, dat in het Middelneder
lands spien luidde en thans spieden.
Uit de Gysbrecht kennen wij Vosmeer
de Spie, Engels spy. Het Duits heeft
spahen Dan zou spieken dus beteke
nen: gluren, afkijken.
Het werkwoord rompelen is in het
Nederlands niet bekend. Dialectisch
komt wel rumpelen voor in de beteke
nissen: rommelen, stommelen, lawaai
maken. Het Duits kent überrumpeln:
met geweld en onverwachts overvallen.
De oorspronkelijke betekenis zal zijn
geweest: met lawaai overvallen.
In vroeger tijd sprak men uitsluitend
van: de vijand of: een vesting over
rompelen. Jonger is het gebruik waar
in men spreekt van: een persoon over
rompelen in de zin van: iemand met
een voorstel overvallen en zijn instem
ming afdwingen zonder hem de gele
genheid te geven tot rustig beraad.
Er is verwantschap tussen overrom
pelen en rommel.
Het mengsel van amandelen en ro
zijnen dat bekend staat als studenten
haver, heeft wellicht zijn naam te dan
ken aan het feit dat amandelen van
oudsher golden als een middel tegen
dronkenschap en de daarop volgende
kater. Toch is het geen typisch studen
tenwoord. Reeds in 1658 komt het voor
als de titel van een geschriftje: „Stu
dentenhaver, in mogelijke Peperhuys-
jes de Liefhebbers van Drooge Snou-
perijtjes omgedeelt". Sinds de 18e eeuw
is in Duitsland het woord Studentenfut-
tèr in zwang. De Haarlemse arts Tjeb-
bo Franken gaf de naam Studentenha
ver aan een bundel schetsen die hij als
student schreef.
In Nederland is het woord stenogra
fie overgekomen uit het Frans, maar
het is van Engelse oorsprong. Daar
heeft in 1602 John Willis het gevormd
uit het Griekse stenos: eng, nauw, be
perkt en vandaar: kort en het Griek
se grafein: schrijven. De vertaling in
het Engels is shorthand, in het Neder
lands kortschrift of snelschrift: de
kunst om met behulp van bepaalde
tekens en een reeks afkortingen snel te
schrijven. Deze kunst was reeds in de
Oudheid bekend. Zowel op de Acropolis
als in Delphi zijn er resten van ge
vonden. Ook in de Middeleeuwen be
stonden verschillende, dikwijls primi
tieve stenografie-systemen. Thomas
Becket, de aartsbisschop van Canterbu
ry, was de ontwerper van een bepaald
systeem.
Geref. Kerken
Beroepen te Heemstede (vac. dr. A.
Dondorp) K. Smit te Voorschoten - te
Haarlem-Z. (4e pred. pl.) G. de Vries te
Capelle aan de IJssel. Bedankt voor
Enschede R. Strijker te Dieren.
Chr. Geref. Kerken
Bedankt voor Leiden en voor Leiden en
Papendrecht J. P. Versteeg te Wormer-
veer.
Geref. Gemeenten Nederland
Bedankt voor Bruinisse F. Mallan te
Veenendaal.
Oud Geref. Gemeenten in Nederland
Beroepen te Urk E. du Marchie van
Voorthuysen te Leersum.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Meerkerk J. de Hoed te
Wijk bij Heusden; te Nieuw-Weerdinge J.
F. Storm te Nijbroek; te Papendrecht R.
J. v. d. Hoef te Hierden, die bedankte
voor Woudenberg; te Nunspeet (4e pred.
pl.) A. van Brummelen te Hardinxveld-
Giessendam..
