Mgr. W. M. Bekkers was de
eerste bisschop - nieuwe stijl
Nieuwe zeevaartschool
voor Terschelling
Monseigneur Bekkers in het Brandpunt
Verenigingsnieuws
uit de IJmond
Man met ruime blikdie binnen en
buiten de kerk vele harten won
Havenberichten
Eenvoud van
MAANDAG 9 MEI 1966
Luisteren
Enthousiasme
IN MEMORIAM
DOOR EEN
TELEVISIEMAN
l elsen-IJmuiden
Beverwijk
Van onze correspondent)
DEN BOSCH. Algemeen heeft het overlijden van
mgr. Bekkers diepe indruk gemaakt. Nederlands meest
bekende kerkprins bekend bij alle gezindten was
in heel Nederland vermaard. Zijn onopgesmukt optreden
voor de televisie, zijn klare heldere taal, zijn duidelijke
standpunten hebben de harten van velen ook en mis
schien vooral ook van protestanten geraakt. Enige tijd
geleden nog stond de 58-jarige bisschop Wilhelmus Ma-
rinus Bekkers volop in de belangstelling toen hij in Ton-
gelre van de kansel bekendmaakte dat twee priesters het
celibaat hadden opgegeven, omdat het hun te zwaar viel.
Zo maakte hij bewust een einde aan de geheimzinnig
heid waarmee de gevallen van uittreding tot dat tijdstip
werden omhuld.
Monseigneur Bekkers
Deze stap van de Bossche bisschop leg
de de voornaamste karaktertrekken van
deze prelaat bloot: volstrekte openheid,
persoonlijke moed om bestaande ta
boes te doorbreken, grote achting voor
de leek in de kerk, eerlijk medeleven met
de persoonlijke moeilijkheden van ieder
individu, mildheid in zijn oordeel (in
overeenstemming met Christus' woord
„Wie uwer zonder zonden is werpe de
eerste steen"), begrip voor de specifieke
noden van deze tijd en het vermogen om
met mensen van alle rang en stand en
van verschillende levensopvatting te kun
nen omgaan.
In grove trekken bestonden er verschil
lende overeenkomsten tussen de door ka
tholieken en niet-katholieken betreurde
paus Joannes XXIII en mgr. Bekkers.
Evenals de paus van het „agionormento"
bracht de Bossche bisschop met talrijke
frisse initiatieven een hervorming tot
stand in de wat statisch geworden Bra
bantse kerk. Mgr. Bekkers evenals de
vorige paus van afkomst een boerenzoon
was wars van alle officiële plichtple
gingen. Hij begaf zich het liefst onder
„zijn volk", niet alleen om te prediken,
maar bij voorkeur om te luisteren, om
een juist idee te krijgen van de proble
men, waarmee de katholiek van deze tijd
kampt.
Mgr. Bekkers sprak iedereen onmiddel
lijk aan. Tijdens een trektocht ging hij
languit bij de jongeren in het gras lig
gen om met hen te praten, maar vooral
om naar hen te luisteren. „Door te luis
teren immers kan ik alleen maar te we
ten komen wat er leeft onder het gods
volk" was een van de vaste stelregels
van mgr. Bekkers.
Mgr. Bekkers als boerenzoon gebo
ren in het landelijke Brabantse Sint-
Oedenrode bleef hij een hartstochtelijk
paardrijder heeft de tijd van het „Rij
ke Roomsche Leven" ten volle en bewust
meegemaakt. Deze oudste zoon uit een
gezin van dertien kinderen werd in 1933
tot priester gewijd. Hij werd kapelaan in
een tijd van grote werkloosheid. Een tijd
waarin de priester niet zozeer werd be
schouwd als de door God gezondene, maar
meer als de man die het vooral op het
platteland samen met de burgemees
ter voor het zeggen had.
De tweede wereldoorlog bracht al enige
verandering. Na de oorlog voltooide zich
geleidelijk de emancipatie van de katho
lieke kerk in Nederland. Geleidelijk kreeg
ook de top van de hiërarchie een ander
gezicht. Mgr. Bekkers, die negen jaar ge
leden als coadjutor was toegevoegd aan
mgr. Mutsaerts en hem drie jaar later op
volgde als bisschop van Den Bosch, kan
worden gezien als de eerste representant
van een nieuw geslacht bisschoppen:
geen hooggeplaatste „ambtenaren", maar
herders. Geen „kluizenaars" maar men
sen die samenleven met de katholieke
leek.
Als kapelaan in een Bossche arbeiders
parochie, als oprichter van de Katholieke
Actie in het bisdom Den Bosch en vooral
als geestelijk adviseur van de Katholieke
Arbeiders Beweging (het huidige NKV)
en de Noordbrabantse Christelijke Boe
renbond in een provincie, die steeds meer
industrialiseerde en waarin het boeren-
element percentueel steeds zwakker werd
had mgr. Bekkers de specifieke noden in
het Bossche diocees leren kennen als
geen ander.
Door zijn honderden lezingen in alle
Brabantse steden en dorpen kenden ook
vrijwel alle Brabanders de hartelijke,
eenvoudige priester Bekkers, wiens be
noeming tot bisschop dan ook overal met
groot enthousiasme werd ontvangen.
Won mgr. Bekkers dus al heel gemak
kelijk de harten van zijn diocesanen, in
enkele jaren van zijn pontificaat werd hij
in het hele land een bekende en gewaar
deerde persoonlijkheid.
Mgr. Bekkers werd via de tv als het
ware de „perschef" van het Nederlands
episcopaat. Hij stond in de praktijk van
het dagelijks leven.
Immers om met mgr. Bekkers te
besluiten het geloof is niet een los
staand iets, maar een integrerend deel
van het leven.
Zaterdag aangekomen te IJmuiden: Gartia, van
Brunsbuttel; Tor Anglia, Immingham; Baldur,
Narvik; Rhein, Drammen; Bernd Wesch, Flens
burg, IJmuiden; Malacca, Antwerpen; Jean E.,
Londen; Esso Emden, Bremen; Daheim, Oxelo-
sund; Dania, Kopenhagen; Hontestroom, Huil;
Polchow, Soernaess; Dintelborg, Klaipeda; Draco,
Aarhus; ^Wodan, Arundal, Zaandam; Ivoorkust,
Hamburg; Buka, Londen; Hondsbosch. Londen,
Zaandam: Pampero, Isle of Grain; Westriding,
Goole; Mode. Stockholm; Hartward^n, Londen;
Phidias, Hamburg; Reiger, Par; Ahoy, Bruns
buttel.
Zondag aangekomen te IJmuiden: Irma Grae-
be, van Kotka; Forngrove, Portland; Cornelia
B 2, Swansea; Otava, Tollkiss, Velsen; Anna
Luise, Halmstad; Nordlicht 2, Stockholm; Wa-
verstroom, Dagenham; Bonita, Antwerpen; Willy
Huber, Avilez, IJmuiden; Juno, Kotka; IJstroom,
Grangemouth; Dortmund, Antwerpen; Christel,
Karlstad; Netherlands Coast, Newcastle; Ouwer-
kerk, Bremen; Biscaya, Par, Velsen; Golina,
Stockholm; Ma jo, Poole; Coastas, Porsgrunn;
Spaarneborg, Swansea; Egret, Liverpool; Stevns-
land, Oxelosund, IJmuiden; Volharding, Brindisi;
Petrel, Felixtowe; Ardeas, Oporto.
Maandag aangekomen te IJmuiden: II Luja,
van Oslo; Elisabeth, Riga: Isarstein, Bremen:
Donar, Halmstad, Zaandam; Italia Martelli Fas-
sio, Gothenburg; Theresie. Pepel, IJmuiden;
Oceaan, Alexandrië, Beverwijk.
Maandag vertrokken: niets.
Zondag vertrokken te IJmuiden: Draco. Sta-
vanger; Vliestroom, Huil: Spaamestroom, Sheer-
ness; Helga Wehr, Kotka; Esso Emden, Ham
burg; Rijnstroom, Shoreham; Achilles, Zee-
brugge; Dorthe Oldendorff, Bremerhaf en.
(Indien achter de scheepsnaam en de haven
van herkomst of bestemming geen nadere aan
duiding volgt, betekent dit, dat het schip van
of naar Amsterdam is gegaan.)
Met groot leedwezen zal in brede kring
kennis zijn genomen van het overlijden
van mgr. W. Bekkers, bisschop van 's-Her-
togenbosch. Hij was een man van deze
tijd, die als weinige prominente tijdgeno
ten in zjjn persoonlijkheid een vertolking
gaf van „de eenvoud, die het kenmerk is
van het ware."
Eenvoud en rijkdom van geest hadden
in deze Brabantse plattelandszoon elkan
der gevonden: idealisme, nuchterheid,,
verbeeldingskracht en mildheid waren er
de vruchten van. Vruchten die mgr. Bek
kers royaal uitdeelde aan gelovigen en
andersdenkenden, dwalenden en zoeken
den, verbitterden en ontgoochelden, aan
allen die de persoonlijke grootheid konden
opbrengen om met objectieve aandacht te
luisteren naar zijn woorden en kennis
te nemen van zijn daden.
Men heeft hem een grote toekomst
voorspeld maar hij bleek niet tot dat
gene geroepen, wat men „carrière" noemt.
Dat hij het tot bisschop gebracht heeft, is
een zegen geweest voor zijn diocees en zijn
tijdgenoten. De eenvoud waarmee hij dit
hiërarchisch belangrijke ambt in de r.-k.-
kerk heeft vervuld, moet op zichzelf al
uitzonderlijk worden genoemd. Het feit
dat hij in zijn betrekkelijk korte ambts
periode de muur rondom het kerkelijk erf
wist te doorbreken door niet alleen van zijn
geloof, maar vooral van zijn menselijk
heid en maatschappelijke rijpheid te ge
tuigen, tekent hem als een universeel-
tijdeigen persoonlijkheid. Zeer plotseling
en pijnlijk is die getuigenis verstomd,
maar de invloed van zijn helaas, geëindig
de aanwezigheid zal merkbaar blijven,
als onuitwisbare indruk op de evolutio
naire episode waarin hij ambtsdrager was
en die niet geëindigd, maar nog nauwe
lijks begonnen is.
Op 19 augustus zal prinses Margriet, in
tegenwoordigheid van haar verloofde, mr.
P. van Vollenhoven, op Terschelling de
nieuwe hogere zeevaartschool Willem
Barentsz openen.
De ingebruikneming van dit nieuwe ge
bouw vormt een mijlpaal in de geschie
denis van de school, die sinds negentig
jaren stuurlieden en scheepswerktuigkun-
digen voor de Nederlandse koopvaardij
opleidt.
De opening zal het hoogtepunt vormen
van een aantal feestelijke gebeurtenissen
op Terschelling in de week van 12 t.m.
20 augustus.
Op 19 augustus zal het driehonderd
jaar geleden zijn, dat het dorp West-Ter
schelling, tijdens een actie van de Britse
vloot in het Vlie, werd gebrandschat. Het
was ten tijde van de tweede Engelse oor
log, dat een twintigtal Britse oorlogssche
pen het zeegat binnenvoeren en een wa
re ravage aanrichtten temidden van de
vele rijkbeladen koopvaarders, die op de
ree van Terschelling lagen.
Op de morgen van 19 augustus 1666
werden elf compagnieën aan land gezet,
die, zonder enige weerstand te ondervin
den, hun wandaden bedreven. Aan deze
gebeurtenis zal in deze augustus-week
eveneens aandacht worden besteed, waar
bij vooral het accent zal worden gelegd
op de goede verstandhouding die tussen
de vijanden van weleer is ontstaan.
In het kader van deze week zullen enige
INCASSO WEEKABONNEMENTEN
De incasso van het abonnementsgeld
iedere week kost veel tijd en moeite,
aan u en aan onze bezorgers.
Er zijn twee mogelijkheden om het
ongemak in dit opzicht te vermijden
aOvergang op een kwartaalabonne
ment.
b. Betaling aan de bezorger voor een
periode van 4—5 weken. U krijgt
dan een door de bezorger onder
tekend ontvangstbewijs. Misver
stand over de betaling is daardoor
uitgesloten
Het resultaat voor u Minder geloop
naar en gebel aan de deur; in uw wijk
daardoor een vlottere bezorging. Voor
de bezorger minder last. Probeert u
het eens.
DE ADMINISTRATIE.
DE UITZENDING was af
gelopen. In de studio, onder
de felle warmte van de lam
pen, stond de Bossche bis
schop nog even te praten met
de floormanager. Ze kregen
het onvermijdelijk over paar
den. „Dan is dit afgesproken"
zei mgr. Bekkers, „dat ge eens
gauw bij me komt. Ik heb
thuis in Sint Oedenrode een
paard in de wei staan
De floormanager kleurde.
„Ja", zei hij, „ja, maar ik ben
niet katholiek, monseigneur".
„Nou, wat geeft dat", ant
woordde de bisschop, „mijn
paard toch ook niet".
MET ZO'N ANEKDOTE is
monseigneur Bekkers dan ge
tekend, het profiel van de
man die met een verwonder
lijke vanzelfsprekendheid zo
veel barrières wist te door
breken. De anekdote is nog
waar ook. Zo was hij nou. De
hoogwaardigheid stak hem bij
hem niet in het paars van zijn
soutane, maar in de mens zelf.
Ik heb hem nog nooit grimas
sen zien maken naar niet-ka
tholieken om ze met vertoon
van eenvoud te winnen, on
derwijl zijn schoen zettend op
eigen parochie. Hij liep al
tijd rond met een kist siga
ren en dozen sigaretten, waar
van hij iedereen rijkelijk mee
deelde. Wie door achterdocht
beslopen werd en zich afvroeg
of daar niet een ferm stukje
eigenbaat in stak, werd het
volgende ogenblik gelogen
straft door de toon waarop hij
discussieerde wanneer hij het
met iemand niet eens kon
zijn. Hij had zijn mening
goed gerangschikt in zijn
hoofd, geen boerenwijsheid,
toch de wijsheid van het land.
Hij dacht gezond. Hij dacht
ook gezond over anderen. Hij
ging er van uit, dat er in
Nederland een derde katholiek
is en twee derde niet. Met die
twee derde wilde hij praten.
Ermee. Niet ertegen. De ver
diensten, die hij had voor de
openheid, het begrip tussen
wèl en niet katholieken, heeft
hij trouwens gewet op de ver
houdingen tussen de katho
lieken zelf en vooral op het
stuk van de interne cominuni-
catie.
Toen hij pas benoemd
werd, was de relatie tussen
de katholieke pers en het
episcopaat abominabel. Een
journalist die van de Ne
derlandse bisschoppen iets
wilde weten, kon gerust naar
huis toe gaap. Op de Malie
baan gaf men niet thuis, of er
kwam wel een secretaris die
een stukje onnozele onwe
tendheid weggaf. Ik herinner-
mij dat monseigneur Bekkers
de eerste bisschop was, die
kort na zijn benoeming ver
scheen op een vergadering van
de katholieke Nederlandse
journalisten om er te spreken
over wat hij dacht van hun
werk. Bij die gelegenheid
werd meteen de hele misera
bele wanverhouding over de
hekel gehaald. Daar wilde de
bisschop best naar luisteren.
Hij wilde er ook wel wat aan
doen. Sindsdien is er heel wat
gaan veranderen. Katholieke
en niet katholieke journalis
ten worden niet meer met een
kluitje in het riet gestuurd.
Mgr. Bekkers zelf richtte zijn
eigen persdienst op. Hij was,
geloof ik, ook de eerste mon
seigneur die een niet-priester
als secretaris nam. Voor de
toenmalige situatie ook een
opvallende onderneming!
Natuurlijk. De televisie
heeft hem bekend gemaakt.
Is het teveel gezegd dat de
televisie hem ook bemind
heeft gemaakt? Het is nog
niet eens zo lang geleden dat
we geneigd waren ons af te
vragen of hij niet een beetje
te veel voor de tv kwam. De
Nederlandse bisschoppen zjjn
niet zulke vlotte sprekers.
Deed de populariteit van mgr.
Bekkers hun misschien meer
kwaad dan goed? Zagen ze het
wel graag? Wilde de Bossche
bisschop misschien ook niet te
graag? U herinnert zich mis
schien de vraag van Mies
Bouwman in het laatste tele
visieprogramma, waarin mgr.
Bekker opgetreden is. Hij zat
op de stoel voor de tien vra
gen. Vraag van Mies Bouw
man: „Bent u ijdel?" Daar
had hij moeite mee. Geen
mens zal het in zijn hoofd
halen in het openbaar iemand
die vraag te stellen wanneer
die iemand niet de kans moet
krijgen op wat zelfverdedi
ging. Monseigneur Bekkers
had het nodig. Hij was in het
nieuws. Hij was, beter gezegd,
in de discussie. De uitgetre
den priesters in Eindhoven,
djn opvatting over het concilie,
zijn meningen over de hu
welijksbeleving deden zwaar
de ronde. Ging hij niet te ver
met die uitspraken? Zouden
zij straks niet op zijn hoofd
neerkomen als het Vaticaan
een ander standpunt innam.
Ik meen dat hij op de vraag
van Mies Bouwman antwoord
de dat hij zichzelf niet ijdel
vond. Maar al zou hij then
niet helemaal eerlijk zijn ge
weest, van een man die juist
door zijn eerlijkheid zoveel
heeft losgemaakt, die risico's
durfde nemen, die zichzelf en
zijn principes niet verloochen
de, van zo'n man zal dat het
laatste zijn wat zijn nage
dachtenis schade doet. Er is
hem veel verweten dat hij
populair wilde zijn. Hij had
wel andere dingen aan zijn
hoofd!
EEN BRABANTSE PAS
TOOR heeft gezegd: „Wij zijn
het eerste bisdom waar we
zelf uit mogen maken wat God
goed of slecht vindt." Weer
zo'n anekdote waaruit de in
vloed van mgr. Bekkers dui
delijk spreekt. Hij was dan
wel „televisiebisschop" maar
wat was hij op alle uren dat
hij niet in de studio kwam?
Juist ja. Bisschop. Dat heeft
men gemerkt in zijn diocees.
Zodra er mensen zijn, die,
als je het over een bekend
iemand hebt, lichtelijk hun
schouders ophalen of de man
voor hen geen betekenis heeft,
is het oppassen geblazen. Dan
is de veronderstelling gewet
tigd dat de jaloezie knaagt
aan de klaarblijkelijke groot
heid van zo'n man voor wie
de achterban altijd wel een
veeg uit de pan klaar heeft.
Goed, wij waren in Nederland
niet verwend met katholieke
bisschoppen die ook tot de
verbeelding van andersden
kenden spraken. In zoverre
was de Bossche bisschop een
uitzonderlijk geval.. Maar bij
hem ging zielzorg, zijn eigen
lijke taak, samen met bezie
ling, een combinatie die je
maar zelden in één persoon
verenigd ziet. Die putte hij uit
de hartelijke belangstelling
voor iedereen die op zijn weg
kwam. Dat zat in zijn aard.
Hij zou een goed pastoor zijn
geweest, nu werd hij pastoor
over pastoors. Menigeen zou
zich daarop hebben verheven.
„Kijk, hier heb je nu de
chef!" Deze chef kwam zelf
uit zijn hokje om het signaal
op veilig of onveilig te zetten.
Hij liet ook niet katholieken
door de slagbomen. Hij zocht
ze op. Hij heeft heel wat mo
nologen afgestoken. Maar als
hij praatte had je altijd het
gevoel dat hij bezig was aan
een dialoog.
IN ZIJN BISSCHOPPE
LIJK PALEIS IN 's-Herto-
genbosch hangt een foto waar
op je hem ziet samen met
paus Joannes. Ik heb daarnaar
staan kijken bjj de voorbe
reiding van een gesprek dat
hij voor de tv zou hebben
met mensen uit zijn diocees.
Het was een fijne avond. Hij
liet iedereen aan het woord
en je kon precies tegen hem
zeggen wat je dacht. Toen hij
even aan de telefoon werd
geroepen, wandelden we wat
door zijn grote kamer. Zoiets
doe je alleen wanneer je je
ergens thuis voelt. We keken
naar het portret. Paus Joan
nes en mgr. Bekkers. Allebei
boerenzoons. Een oude man
en een mens in de kracht van
zijn leven. De gemoedelijk
heid van de een deed niet on
der voor die van de ander. Je
dacht als je zo naar die twee
keek: de ervaring en wijsheid
van Joannes, laat die ook het
deel van Bekkers worden. Nu
zijn ze hem geopenbaard, an
ders, vroeger, eerder dan we
ons ooit hadden voorgesteld.
Nog van zijn ziekbed hebben
ons uitspraken van de bis
schop bereikt in diezelfde
anekdotische, menselijke
trant, waarin de verhalen over
-hem zijn opgebouwd. Als wij
mgr. Bekkers gaan missen,
zal het ook zijn omdat wij die
verhalen missen. Het mopje
dat ik toch wil vertellen, om
dat het al zo veelzeggend is
wanneer al bij je leven een
verzonnen geschiedenis rond
gaat van je dood: Mgr. Bek
kers komt bij de hemelpoort.
Petrus gooit onmiddellijk de
deuren wagenwijd open.
„Loopt u maar meteen door
monseigneur. Hartelijk wel
kom". Als na een tijdje Pe
trus opkijkt, staat de bisschop
daar nog. „Hé, u kunt toch
meteen naar binnen, mon
seigneur." „Ja," antwoordt
mgr. Bekkers, „maar ik wacht
op de jongens van Brand
punt."
De man aan wiens gemoe
delijkheid deze humor ver
bonden is,'is nu dood. Hij en
wij hebben zijn einde te lang,
te onvermijdelijk zien aanko
men. Vandaar dat we, als we
over hem spreken, net zo
weinig hoogdravende woor
den kunnen vinden als hij zelf
gebruikte.
P. W. Franse
evenementen worden georganiseerd waar
aan een Brits-Nederlands karakter ten
grondslag ligt. Onder meer zal een Schot
se dansgroep demonstraties geven.
Van medio juli t.m. augustus zal in de
oude zeevaartschool een tentoonstelling
gehouden worden, onder meer op het ge
bied van de kartografie, loodswezen, ber-
gings- en reddingswerk, storm- en waar
schuwingsdienst, oude en moderne nau
tische instrumenten en de everwintering
van Willem Barentsz op Nova Zembla.
Aan de gebeurtenissen rond 1666 zal een
speciale herdenkingsdienst worden gewijd
in één der kerken.
MAANDAG 9 MEI
Gem. Openbare leeszaal en bibliotheek,
Plein 1945: van 19 tot 21.30 uur; filiaal
Santpoort „Spaarnberg", Wüstelaan (ook
voor r.-k. bibliotheek): 19 tot 21.30 uur.
R.-k. bibliotheek, Willemsbeekweg 96,
IJmuiden: 19 tot 21 u:; Banjaertstraat 13,
Velsen-Noord, 19 tot 21 u.; Venusstraat 1,
IJmuiden, 19 tot 21 uur.
Cultureel Centrum, Moerbergplantsoen,
IJmuiden, Nederlandse Vereniging voor
Sexuele Hervorming, bibliotheek en in
lichtingencentrum, geopend iedere maan
dagavond van 19.30 tot 20.45 uur.
DINSDAG 10 MEI
R.-k. Vrouwengilde, Petruskerk. Mercu-
riusstraat, IJmuiden, 19.45 uur: Voorlich
tingsavond; demonstratie over fruit en
groenten.
Gem. Openbare leeszaal en bibliotheek,
Plein 1945: 10-12.30, 14.30-17.30 uur; filiaal
Velsen-Noord: 19-21.15 u.
R.-k. Openbare leeszaal en bibliotheek,
Willemsbeekweg 96: 10-12 en 14.30-17.30 u.
Federatie Bejaardenzorg Velsen, sociaal
advies voor bejaarden, spreekuren: IJmui
den en omgeving, van 9-10 u. in het Cul
tureel Centrum, Moerbergplantsoen 22. tel.
02550-5010; Velsen-Noord, van 11-12 u. in
de gemeentelijke vergaderzaal aan de
Smidt van Gelderstraat 5, tel. 02510-2550;
Santpoort, van 15-16 uur in het gebouw
Cusa, Hoofdstraat 117, Santpoort-N., tel.
02580-8014; verder volgens afspraak; se
cretariaat: Hoofdstraat 117, Santpoort-N.
Stichting Huishoudelijke en Gezinsvoor
lichting, spreekuur leidster: van 9.30-12 u.
in de Willebrordstraat 102 te IJmuiden, tel.
02550-7715. Cursussen: naaien van 19.30-22
u„ Sm. v. Gelderstraat 3, in Velsen-Noord;
idem 19-21.30 u. Gem. Huishoudschool, P.
J. Troelstraweg 1, IJmuiden; idem 19.30-22
u. Cusa, Hoofdstraat 117, Santpoort-Noord;
19.30-22 u.: fijne keuken in de Gem. Huis
houdschool, IJmuiden.
Stadhuis, Plein 1945, IJmuiden-Oost, is
te bezichtigen op werkdagen van 10 tot
12 uur.
MAANDAG 9 MEI
Creatief Centrum, Hoflanderweg 104,
20 u.: Tekencursus o.l.v. Jan van der
Schoor, door Kennemerstaten.
Kennemer Oudheidkamer, Stumphius-
straat/Romerkerkweg, geopend van 19.30-
21.30 uur, na aanvraag Moensstraat 4. tel.
26020, of Groenelaan 21.
Sportfondsenbad, Kuikensweg 84, ge
opend vah 18.30-19.45 uur en 20.15-21.30 u.
Openbare leeszaal, Hendrik Burgerstraat
70, geopend van 19-21 uur.
R.-k. leeszaal, Arendsweg 61, geopend
van 19-21.30 uur.
Gezamenlijke filialen: Meerestein, Par-
mentierstraat 2, geopend van 19-21 uur.
DINSDAG 10 MEI
De Opgang, 20 u.Jaarvergadering Hu
manistisch Verbond.
Creatief Centrum, Hoflanderweg 104,
16.30 u.: jeugdcursus boetseren en beeld
houwen o.l.v. Nico Betjes, door Kennemer
staten; 20 u.: cursus boetseren en beeld
houwen o.l.v. Nico Betjes. door Kennemer
staten.
Verenigingsgebouw, Plesmanweg-Van
Riemsdijklaan, 19.30 u.: cursus bloemen-
schikken door de Stichting v. Huishoude
lijke en Gezinsvoorlichting.
Gem. Huishoudschool, C. H. Moensstraat,
19.30 u.: cursus naaien onder leiding van
de Stichting v. Huishoudelijke en Gezins
voorlichting.
Stichting Huishoudelijke en Gezinsvoor
lichting, Akerendamlaan 16, dinsdag van
14-16 spreekuur.
Sportfondsenbad, Kuikensweg 84, ge
opend van 7-17.30 en 20.15-21.30 uur.
Kennemer Oudheidkamer, Stumphius-
straat/Romerkerkweg, te bezichtigen na
aanvraag Moensplein 4, tel. 26020, of Groe
nelaan 21.
Openbare leeszaal, Hendrik Burgerstraat
70, geopend van 15-17.30 uur.
R.-k. leeszaal, Arendsweg 61, geopend
van 10-13, 15-18 en 19-21.30 uur.
Gezamenlijke filialen: Meerestein, Par-
mentierstraat 2, geopend van 15-17 uur.
