Spanning in Duitsland
FBÏ!MII;r 11
I
VRAGEN OVER OORLOC EN VREDE
Verzet tegen het modernisme
Solidair zijn met de provo's
T
Kerkedagen in
Noord-Holland
NIEUWE UITGAVEN
Conferenties
mmmm
In de Duitse Evangelische Kerk is een protestbeweging op gang geko
men, die onder de naam „Kein anderes Evangelium" een grote samen
komst heeft gehouden in Dortmund. Deze beweging bestrijdt de nieuwe
stroming in het protestantisme, die onder andere verbonden is met de
naam van de anglicaanse bisschop Robinson, de bekende schrijver van
onder meer „Honest to God".
Uitvoerig ging de Duitse evangelische bisschop dr. Hanns Lilje uit Han
nover op het ontstaan en karakter van deze „Bekenntnisbewegung" in,
toen hij na een kerkdienst in de Amsterdamse Westerkerk nog een ge
sprek had met persvertegenwoordigers. Het was de eerste maal sinds de
oorlog, dat de bisschop gevolg gaf aan een uitnodiging om in het kader
van de interkerkelijke zondagavonddiensten in de Westerkerk te komen
preken. Uitgaande van de 117e psalm riep de bisschop de gemeente (er
waren in de kerk opvallend veel jonge mensen) op om ook in deze mo
derne tijd, die gekenmerkt wordt door veel scepticisme, te vertrouwen op
het werk van de levende God.
Niet alleen
fundamentalisten
Bijbelwoord
li
Kirchentag
Cursussen „Tussen
School en Leven"
Nederlands protestants
pastoraat in Spanje?
Geen politiek
Ds. Boland naar
Indonesië
Tienerdienst
Ds. D. ter Steege
Koningin schenkt gift
voor kerkorgel
„Met politiegeweld wordt vaak allerlei gedekt dat
met politioneel geweldgebruik niets of niet veel meer
te maken heeft. Men kan hier denken aan de acties in
Indonesië, het optreden van de Parijse politie tegen
demonstrerende Algerijnen, die in de Seine werden ge
gooid en het optreden van de Amsterdamse politie te
gen anti-kernbombetogingen en tegen demonstranten
bij de NAVO-taptoe".
Deze beschouwingen kan men vinden in een nieuwe
Carillon-pocket1), waarin ds. Krijn Strijd vragen van
oorlog en vrede behandelt.
In het gesprek na de dienst noemde
dr. Lilje de beweging „Kein anderes
Evangelium" een reactie, die te ver
wachten was en die serieus genomen
dient te worden. We behoeven niet
bang te zijn voor een scheuring in de
kerk, maar wel moet er rekening mee
gehouden worden, dat deze nieuwe be
weging in vele Duitse gemeenten op
treedt als een afweer tegen de vervlak
king en humanisering tengevolge van
de moderne theologische uitleg van de
Bijbel. Men moet niet over het hoofd
zien (dat dient enerzijds gezegd te wor
den), dat vele waardevolle nieuwe ont
wikkelingen in de hedendaagse theolo
gie nog misverstaan worden.
Dr. Lilje doelde daarbij onder meer
op de gedachten van Bonhoeïfer. Aan
de andere kant echter is een groot deel
der christenen in Duitsland bang, dat
door de moderne vervlakkende bijbel
uitleg de kern van het geloof in de
gekruisigde en opgestane Heer zal ver
vagen en dat daarmee belangrijke be
standdelen van het geloof zoals het ge
bed en de belofte van genade en ver
geving hun zin zullen veriiezen. In de
synode der Duitse landkerken wordt
al druk gedicussieerd over de moder
ne theologie. Het gesprek tussen de
vertegenwoordigers daarvan, die
Christus slechts als mens willen zien,
en de aanhangers van de nieuwe be
lijdenisbeweging zal naar alle waar
schijnlijkheid even heftig van karak
ter worden als de strijd in het begin
van deze eeuw met de vrijzinnige stro
ming.
De mensen die vooraan willen staan
in de strijd tegen dit modemisme, zijn
niet alleen de zogenaamde fundamen
talisten, die theologisch ver bij alle
ontwikkelingen zijn achter gebleven.
Er zijn piëtisten van de oude stempel
bij, die hun Bijbel goed kennen en er
bij leven. En er zijn mensen bij, die
geen bezwaar hebben tegen kritisch
onderzoek van de Bijbel, maar niet
mee kunnen gaan in een dusdanige
vervlakking van de bijbelse boodschap
als de moderne theologen willen. Zij
zijn toegetreden tot deze beweging om
de waarden, die zij bezitten, te verde
digen. De gemeenten willen de moder
ne leer meestal niet. Onder de studen
ten is er veel aanhang van de nieuwe
zienswijze (in Engeland trouwens nog
meer dan in Duitsland), maar de prak
tijk in de gemeente is anders. Bisschop
De Westberlijnse pastoor Heinrich
zoekt nieuwe middelen om Gods
woord onder de aandacht te bren
gen. Op de drukke Kurfürstendamm
liet hij op een muur in zeer opval,
lende letters een bijbeltekst aan
brengen.
Lilje vertelde van een gesprek met
een paar studenten in Göttingen, die
zich afvroegen hoe ze met de daar ge
leerde theologie ooit zouden kunnen
preken en dus reeds inzagen dat de
praktijk anders is dan de theorie.
Kirchentag
Op de Kirchentag van het vorige
jaar in Keulen waren de aanhangers
van de nieuwe theologie reeds duide
lijk aanwezig en wekten toen al grote
verontrusting. Stellig zal er op de vol
gende Kirchentag in 1967 te Hannover
nog veel meer over de bovengenoem
de materie gediscussieerd worden. Tal
van mensen zijn zich hierop reeds aan
het voorbereiden.
Wat deze komende dertiende Duitse
Evangelische Kirchentag betreft, er is
aangekondigd dat deze bijeenkomst
zich in het bijzonder zal bezighouden
met het thema „Vrede". De directeur
van de Kirchentagleiding in Fulda
heeft er de nadruk op gelegd dat „wij
ons als christenen moeten inspannen
onze bijdrage voor de vrede tegen
over de bedreiging van de wereldbe
volking te leveren". Al is er dan nog
geen motto gekozen voor deze 13e
Kirchentag, wel kan reeds gezegd wor
den, dat naast de vredesgedachte ook
de rechtvaardigheid in Hannover aan
de orde gesteld worden. Tenslotte zal
ook de herdenking van 450 jaar refor
matie in 1967 in de thema-formulering
een plaats vinden.
Er is critiek geleverd op de Kirchen
tag in 1965 in die zin, dat men in
Keulen te weinig geestelijk bezig ge
weest zou zijn maar de leiding brengt
daar tegen in, dat de Kirchentag niet
gezien moet worden als een soort kerk.
„De Kirchentag is niet een kerk en
Het vormingscentrum „De Vink" te
Noordwijkerhout organiseert cursussen
„Tussen School en Leven" voor meis
jes in de leeftijd van 14 t/m 16 jaar.
Het doel van deze cursussen is sti
muleren van de persoonlijkheidsont
plooiing en het helpen bij keuze van
beroep of opleiding.
Deze cursus, die negen weken duurt
en in intemaatsverband gehouden
wordt, is vooral bestemd voor meis
jes, die het vanuit hun leeftijd (puber
teit) gezien soms moeilijk hebben. Zij
weten niet wat ze willen worden, ver
anderen telken van werkkring, blijven
zitten of willen hun schoolopleiding
vroegtijdig beëindigen.
In het deelnemen aan lesgesprek-
ken over de verzorging van haar eigen
uiterlijk, de opvoeding en maatschap
pelijke oriëntatie, in kreatief bezig
zijn, bij vrije expressie, handenarbeid,
sport en spel, volksdans en dergelijke,
bij het gezamenlijk schoon- en gezellig
houden van het huis, worden de meis
jes zich wat bewuster van zichzelf;
„wie ben ik en wat kan ik?" In de
gesprekken met hen wordt ook aan
dacht besteed aan vragen, die de ach
tergrond van het leven raken.
Aan het einde van de cursus wordt,
zo mogelijk, mede op grond van een
psychologisch onderzoek, een beroeps-
en/of schoolkeuze-advies gegeven.
De zomercursus wordt gehouden van
31 mei-30 juli 1966. De najaarscursus
van 17 oktober-17 december 1966. Na
dere inlichtingen kunt u krijgen bij:
Vormingscentrum „De Vonk" te
Noordwijkerhout, tel. 01719-2414.
Op het ogenblik wordt onderzocht of
het mogelijk is een Nederlands pro
testants pastoraat te vestigen in Span
je. Uit recente gegevens blijkt dat
vrij veel Nederlanders in dit land wo
nen. Men schat hun aantal op ruim
tweeduizend. In zuidelijk Spanje, in El
Atabal bij Malaga, hebben zich bo
vendien grote groepen Indische Ne
derlanders gevestigd. Dit is ook het
geval op de Canarische eilanden.
De gereformeerde predikant ds. H.
van den Brink heeft zich thans bij
de Indische Nederlanders in El Ata
bal gevestigd. Ds. van den Brink is
sinds 1964 emeritus-predikant. Van
1933 tot 1962 was hij in dienst van de
gereformeerde zending werkzaam te
Makassar in Indonesië. Over de moge
lijkheden voor de opbouw van een
definitief pastoraat voor de protes
tantse Nederlanders in Spanje zal hij
te zijner tijd rapporteren aan de ge
reformeerde kerken en aan de her
vormde kerk in ons land.
kan dat ook niet zijn". Zij heeft veel
eer tot taak voor christenen en ge
meenten een bron van „heilzame on
rust te zijn.
(Voor het eerst zal de Kirchentag
in 1967 niet in de vakantie plaats vin
den. Waarschijnlijk moeten de voorlo
pig gekozen data van 28 juni tot 2 juli
nog een week vervroegd worden in ver
band met een schuttersfeest, dat al
voor die periode voorbereid werd).
Van nog een ander protest hebben
wij kennis genomen. In Stuttgart heeft
een groep geestelijken en gemeentele
den een „noodgemeenschap van evan
gelische Duitsers" opgericht om te
protesteren tegen een publikatie van
de Raad der Evangelische Kerk in
verband met de verhouding tot de
Oosterse buurvolken. In Stuttgart heeft
men de indruk dat de betrekkingen
van de Evangelische Kerk met de
staat en het volk steeds slechter wor
den. Zelfs wordt in de oproep van de
„noodgemeenschap" een vergelijking
gemaakt met de houding van de
„Deutsche Christen" in de laatste we
reldoorlog. Werd toen de opkomst van
het nationaal-socialisme als van God
gegeven beschouwd, nu wordt blijk
baar, aldus de oproep, de ineenstor
ting van Duitsland in 1945 als een nieu
we aanwijzing van Godswege gezien,
die politieke consequenties heeft. En
juist daartegen hebben de onderteke
naars van dit stuk bezwaar: de kerk
moet terughoudend zijn in alle uit
spraken met betrekking tot wereldse
aangelegenheden. Met andere woor
den: geen politiek in de kerk of op de
kansel!
In de Berlijnse congreshal heeft de
85-jarige bisschop dr. Otto Dibelius of
ficieel afscheid genomen als de kerk
leider van de Evangelische kerk in
Berlijn-Brandenburg. Veel eer werd
hem gebracht voor al hetgeen hij in
de afgelopen jaren in zijn ambt heeft
gedaan ten dienste van de kerk. Er
werd aan herinnerd hoe hij zich in
1921 voor het godsdienstonderwijs en
in 1928 voor de principiële dienstwei
geraars inzette. Hoe hij door velen ge
hoond werd wegens zijn in 1926 ver
schenen boek „Das Jahrhundert der
Kirche", terwijl thans blijkt toe waar
zijn visie was: de 20e eeuw, waarin de
angst voor het leven en de wens er
van te genieten de boventoon voeren,
kent in toenemende mate het verlan
gen naar een woord van de kerk, een
woord dat niemand anders kan en
durft zeggen.
Bisschop Dibelius dankte voor de
uitgesproken genegenheid. „Ik leg
mijn ambt niet zonder hoop neer", zei
hij, „niet alleen omdat ik het over
draag in handen van dr. Scharf, maar
vooral omdat ik er vast van overtuigd
ben dat wij een levende Heer hebben,
Jezus Christus, die niet alle moeilijk
heden van ons wegneemt, maar die
voor ons de Heer is en blijft, in wiens
handen wij de toekomst van onze kerk
mogen leggen".
De volgende dag, op paasmaandag,
is in een feestelijke kerkdienst in de plaatsen in Noord-Holland - noorden ker-
De hervormde zendingsarbeider ds.
B. J. Boland is naar Djakarta ver
trokken voor bestudering van nieuwe
godsdienstige ontwikkelingen, met na
me binnen de Islam, in Indonesië.
De Nederlandse Organisatie voor
Zuiver Wetenschappelijk Onderzoek
heeft een subsidie verleend voor dit
studieproject. De opzet van de studie
kwam tot stand in samenwerking met
prof. Hidding, hoogleraar te Leiden.
Ds. Boland zal zich speciaal bezig
houden met de ontwikkelingen in het
godsdienstonderwijs en de verschij
ning van godsdienstige literatuur in de
Indonesische taal.
Ds. Boland stelt zich voor enkele
maanden in Indonesië te blijven. Hij
zal ook contact opnemen met de chris
telijke uitgeverij van de Raad van
Kerken te Djakarta over de Indonesi
sche uitgave van zijn commentaren op
de bijbelboeken Amos en Lucas die hij
gedurende zijn verblijf in Nederland
schreef.
Jongeren dansen de „Trug en Wa-
tusi" tijdens een eigentijdse kerk
dienst in de historische Old South
Church in Boston. De dienst was
georganiseerd door een afgestu
deerde student aan de Harvard-
school voor godgeleerdheid. Hij zei
dat hij zocht naar wegen om de
traditionele christelijke vormen in
het teenager-idioom over te bren
gen.
genwoordigers hadden gezonden, kon
den de gemeenteleden uit Oost-Duits-
land alleen een groet overbrengen,
waarin met spijt vastgesteld werd dat
zelfs geen enkele vertegenwoordiger
van hun kerkleiding deze dienst bij
kon wonen. Aan de gelukwens voor gis-
schop Scharf verbond de Oostberlijn
se kerkeraad echter de uitspraak: „We
weten dat wij onverbrekelijk met u
verbonden zijn". Bisschop Dibelius zei
bij de uitreiking van zijn ambtskruis
aan zijn opvolger: „Scharf meent
een ambt over vol grote ver
antwoordelijkheid, vol grote mogelijk
heden, „echter ook met veel moeilijk
heden. Hij voegde hieraan toe: „We
kunnen niets anders doen dan hem
met onze gebeden te ondersteunen."
Op tweede pinksterdag zullen op drie
Westberlijnse Kaiser-Wilhelm Ge-
dachtniskirche dr. Scharf officieel
ingewijd als Dibelius' opvolger. Per
soonlijk leidde Dibelius zijn opvolger,
die gekozen werd door de Berlijnse
kerk van Oost en West, in het ambt in.
Terwijl alle westelijke lid-kerken van
de Evangelische Kerk Duitsland verte-
kedagen worden gehouden, namelijk in
Alkmaar, Schagen en Den Helder. Het
thema van de bijeenkomsten is „Kerk
voor de wereld".
Dit onderwerp wordt belicht door ds.
Albert van den Heuvel, secretaris van
het jeugddepartement van de Wereld
raad van Kerken in Genève.
„Het zou jammer zijn wanneer met
name de christelijke gemeente uit
rechte solidariteit met het gezag en
terecht begrip voor de problemen van
recht en orde geen enkele solidariteit
met deze jongeren zou opbrengen", zo
De koningin heeft een gift geschon
ken voor het nieuwe orgel voor de
Hervormde Julianakerk aan de Kemp
straat in Den Haag.
Deze kerk is veertig jaar geleden ge
bouwd. Ze wordt thans gerestaureerd.
Daarbij wordt het orgel vernieuwd. De
Julianakerk kreeg haar naam toen de
toenmalige prinses Juliana de eerste
steen voor het bouwwerk legde. De
koningin heeft, als eerste telg van het
huis van Oranje in het openbaar, in
deze kerk haar geloof beleden.
De Julianakerk wordt gebruikt door
drie wijkgemeenten van de Neder
landse hervormde kerk in Den Haag.
Hij betoogt dat de pacifisten in Kerk en Vrede geloven
dat er waarden zijn die meer waard zijn dan het leven.
Echter alleen die waarden, die door het evangelie zijn ge
louterd en gezuiverd. „Wij willen ons leven niet geven voor
de verdediging van een klasse-bepaalde gerechtigheid, een
nationalistisch-beperkte barmhartigheid, een imperialistisch
verdraaide waarheid of een verabsoluteerde beknotte vrij
heid".
Ds. Strijd heeft in zijn boekje het vraag-antwoord-schema
aangehouden. Een der vragen handelt uiteraard kan men
zeggen over de oorlog 1940—1945 met als climax de klas
sieke opmerking: „Was u niet blij dat u bevrijd werd?"
Ds. Strijd betoogt dat er een andere oplossing was ge
weest. Kerk en Vrede heeft reeds lang voor het uitbreken
van de oorlog geprotesteerd tegen het nationaal-socialisme,
maar heeft ook na de oorlog 19141918 gewaarschuwd
tegen de heilloze gevolgen van het verdrag van Versailles.
Het verdrag van München 1938, alom toegejuicht, werd door
Kerk en Vrede verworpen, zegt ds. Strijd, die er op wijst
dat men de Duitse joden in de steek heeft gelaten in de
jaren voor de oorlog.
„Dan moet men niet ineens in 1940 de pacifisten verwijten
dat zij geen andere oplossing hebben". Hij zegt blij te zijn
geweest toen de bezetter verdween. Maar tegelijk paste
schaamte dat het zo moest gaan.
Als gevraagd wordt of een christen zich niet tegen- het
communisme mag verdedigen antwoordt de schrijver dat
hij moet streven naar een radicale maatschappijverandering.
Het gaat er om te tonen wat werkerlijk kerk zijn is, en
daarbij mag de kerk niet aan de kant van de reactie staan.
„Kijk eens naar de rol van zogenaamde christelijke partijen
als AR en CHU in zaken van kolonialisatie en dekoloni
satie", zegt ds. Strijd.
Hij vindt het ook onjuist dat men indertijd wel veel ge
praat heeft over de onderdrukking van de Hongaarse
opstand, maar het optreden van Frankrijk in Algerije heeft
laten passeren zonder discussie.
„Het merkwaardige dat het officiële christendom steeds
met het gelaat naar het verleden gekeerd is geweest" stelt
de schrijver. Hij wijst met Barth op het gevaar van absolute
ethische uitspraken. Er zijn steeds grensgevallen. Abortus,
zelfmoord, noodweer, het doden van een aanvaller, het zijn
alle begrippen die tegenwoordig in discussie zijn.
Zo treft men in dit boekje tal van vragen aan, sommige
belangrijk, andere clichématig. Uit de antwoorden van ds.
Strijd stippen we nog aan, dat hij er op wijst dat het oor
logsgeweld geen aanvaardbaar compromis is, maar een vol
ledige nederlaag voor het evangelie en dat men solidair
in de schuld met de medemens kan zijn zonder solidariteit
in de zondige daad te betrachten.
Dat de Romeinse hoofdman in Kapernaum om zijn geloof
werd geprezen betekent niet, dat zijn beroep werd goed
gekeurd, stelt ds. Strijd ook nog ergens. „Hoe moeten we
anders aan met de lof voor de hoer Rachab?"
REKENSCHAP
Rekenschap, driemaandelijks tijdschrift voor wetenschap
en cultuur, heeft een speciaal nummer gewijd aan de mening
over het humanisme. 2)
Prof. H. Berkhof schrijft over de beperktheid van het
humanisme, dr. J. M. M. de Valk over „Waarom ik mij
geen zorgen maak over de humanisten", en drs. P. de Jong
over „Een randchristen over het Humanistisch Verbond".
P. Bordewijk houdt een pleidooi voor een vrijzinnig hu
manisme, drs. G. C. de Haas gaat in een artikel over „De
derde kracht" nader in op het boek van Friedrich Heer
onder deze titel en het artikel van dr. Thoenes over „Ge
zapigheid van het Nederlandse humanisme".
Bijdragen zijn er verder van dr. A. L. Constandse en P.
Spigt.
Het Humanistisch Verbond heeft enkel nieuwe uitgaven
het licht doen zien. „Invloedrijken" behandelt een aantal
bekende humanisten. Het is een bundeling van een aantal
radiocauseriën in de rubriek „Het woord van de week". De
rij loopt van Confucius tot Sartre. In „Twintig jaar Huma
nistisch Verbond" wordt een overzicht gegeven van de lot
gevallen van het verbond, een vervolg op Dr. Bonger's
„Bouwstenen tot de geschiedenis van het Humanistisch Ver
bond" dat na het tienjarig bestaan van de pers kwam. 3)
In de serie „Oriëntatie" worden veel onderwerpen belicht,
die in de belangstelling staan. In het eerste deel van „Hu
welijk en Gezin" bespreekt mr. dr. Rood-De Boer „Verklaring
en verloving", de afdeling „De mens en zijn wereld" wordt
geopend met „Atoom en kosmos" door dr. W. van Dooren.
Een opgave van de tot dusver verkrijgbare delen: „Ver
klaring en verloving", „Trouwen", „Gezinsvorming en op
voeding", „Het gemengde huwelijk", „Gezin en Maatschap
pij", „Atoom en kosmos", Existentie", „Evolutie", „Autono
mie", „Relativiteit'.
1 Kr. Strijd „Vragen over Oorlog en Vrede
W. ten Have, Amsterdam).
2 „Rekenschap", uitgave humanistische stichting
gracht 152, Utrecht).
3 Uitgaven van het Humanistische Verbond, Oudegracht 152, Utrecht.
(Carrillonreëks, uitg.
Socrates, Oude-
schrijft dr. G. van Leeuwen, directeur
van de „Heldring-stichtingen" in Zet
ten, in „Hervormd Nederland" over de
provo's.
Dr. van Leeuwen maakt een duide
lijk onderscheid tussen het echte pro-
votariaat, een klein groepje, en de
grotere groep van „interessantdoeners,
meelopers, baldadige kwajongens en
herrieschoppers, die tuk zijn op een
rel".
Over dat kleine groepje echte pro
vo's schrijft dr. van Leeuwen: „dat
we hier te maken hebben met een
groepje intelligente jongeren, die of
we hun vondsten nu kunnen waarde
ren of niet blijk geven van een bij
zondere inventiviteit, een verrassende
vindingrijkheid". Hij oordeelt dat ze al
provocerend bezig zijn de zwakke plek
ken van het gedragspatroon van onze
samenleving aan te tasten. Vragender
wijs voert hij die zwakke plekken in
onze samenleving ten tonele. In „Her
vormd Nederland" schrijft hij:
„Is het zo gek, als zij (de echte pro
vo's) zich verontwaardigen om de ter
reur van het motorisch verkeer en de
luchtverontreiniging?
Is hun angst voor de vertechnisering
van het leven zo dwaas?
Is het zo onbegrijpelijk als ze het
leven willen beleven en vermoeden dat
het in de samenleving van de ouderen
met het persoonlijk creatieve en speel
se maar mager is gesteld?
Is het alleen maar negatief, als ze
zich schrap zetten tegen een leven van
geld verdienen en carrière maken?
Heeft dat alles niet iets van een uto
pische droom, ik zou bijna zeggen mes-
siaans verlangen?".
Dr. van Leeuwen vraagt zich af, of
het conformisme van de ouderen vaak
niet even ongenuanceerd is als het non-
conformisme van de provo's en hij
besluit: „ze lopen wat vreemd onder
ons rond. Hun lange haren irriteren
velen, maar dat is een kwestie van
smaak. Onze gereformeerde vaderen
droegen de haren langer. Als het weer
mode is om het haar te dragen, zullen
de jongeren weer kortgeknipt rondlo
pen".
In de academie De Horst te Drie
bergen wordt van 28-30 mei een pink
sterconferentie gehouden over het the
ma „De wind blaast waarheen hij
wil". Inlichtingen: conferentie secreta
riaat Kerk en Wereld „De Horst",
Driebergen.
De voorjaarslanddag van de huma
nistische stichting Socrates wordt op
22 mei in hotel Monopole in Utrecht
gehouden. Het thema van de dag is
„De organisatie van de vrede". Daar
over spreken prof. mr. B. V. A. Röling
en mr. J. H. Burgers.
De vraag „Wat verkondigt de kerk
eigenlijk aan de wereld" vormt het cen
trale onderwerp op de grote pinkster
conferentie van het Gereformeerde
Evangelisatiecentrum, die van 1 tot 3
juni op Woudschoten in Zeist wordt ge
houden. Prof. dr. J. Verkuyl uit Am
sterdam behandelt de theologische ach
tergronden van deze vraag en ds. A.
Broek uit Enschede zal er vanuit de
praktijk over spreken.
Inlichtingen bij het Evangelisatiecen
trum, Amsterdamsestraatweg 37 te
Baarn.
In het centrum „Woudschoten" te
Zeist houdt „Kerk en Vrede" op 4 en
5 juni haar landelijke conferentie,
waarbij de aandacht in het bijzonder
gericht zal zijn op het thema: Gerech-
tigheid-revolutie-geweld.
Inleiders zijn onder anderen prof. dr.
W. F. Wertheim en prof. dr. J. Swom-
ley (VS).
„Wat moet ik in de kerk?". Over
dit thema belegt de Utrechtse theolo
gische studentenfaculteit een driedaag
se lustrumcongres op 18, 19 en 20 mei
aanstaande in „De Blije Werelt" tv
Lunteren.
