en
Toeristenstroom naar Nederland
loopt dood op het beddentekort
POLLE, PELLI EN PINGO
KRAMMETJE FOK
Fa. B. ENGELENBERG
Stamboom van dagelijkse dingen
■Mm
1%
J
E
Ons vervolgverhaal
Mr. H. J. Kruis: Crisis in hotelsituatie
Rijke inkomstenbron
in gevaar
XDUlKEm
DONDERDAG 9 JUNI 1966
17
Een oorspronkelijke
Nederlandse roman
door Willy Corsari
OFFICIËLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Gritiek uit VS
Zakenman uit bed gewipt
Koppelverkoop
Hulp van overheid?
5 (9 )HW^
&A0£ SAO£
8Aoe BAOEBAoe
Met
ÏZHIZ
- V- -
31)
Want de man, die allen
voor de werkelijke Christiaan hiel
den, werd hem steeds vreemder, zo
dat het hem urenlang kon zijn alsof
hij een ander zag werken en hoorde
praten, een ander ook Annemarie's
nachts in zijn armen zag nemen,
zag nemen, om haar in een roes van
genot alle leed te doen vergeten.
Die man werd niet werkelijk voor
hem, zelfs toen zijn vrouw hem
schreiend van vreugde vertelde, dat
zij weer een kind verwachtte. Na zo
vele jaren hadden zij daarop niet
meer durven hopen, maar Loovers
had gezegd, dat het nu zeker was.
Hij dacht aan het kind, dat zou wor
den geboren, als aan een kind van
die ander. Hij kon het zelf niet be
grijpen, toen hij toch dat andere le
ven, zijn toevlucht en troost, opoffer
de en er in berustte, voor altijd weer
de man te zijn, die zijn last leed en
schuld niet meer kon afgooien. Het
was niet Loovers, die hem daartoe
dreef, niet Annemarie en ook niet de
gedachte aan Charlotte. Het was de
oude Brechte.
Hij was haar ontlopen, hij had
haar verwaarloosd en geweigerd te
luisteren naar haar smeekbeden en
vermaningen. Toen stierf zij. Van
dat ogenblik af was het, of zij weer
invloed op hem kreeg, zoals vroeger,
toen ze zijn pleegmoeder was. Alsof
hij haar nu niet langer kón ontlopen,
omdat hij haar steeds voor zich zag,
hem aanziende met haar droe
vige ogen, hem vermanende, in het
dialect, dat zij altijd samen hadden
gesproken als Annemarie er niet bij
was, dat hij leefde als een mens zon
der God.
„En wat is een mens zonder God,
jongen? had zij droevig gezegd.
„Niets!"
„Een mens zonder God", had hij
gezegd, „dat is een mens, die zich
eindelijk vrij voelt".
Nu had hij berouw van die woor
den. Hoe had hij de oude vrouw dat
kunnen aandoen? Het was, dacht hij
vertwijfeld, alsof je altijd van de ene
schuld in de andere viel. De gedach
te aan Brechte liet hem niet meer
los. Zij, die zo goed voor hem was ge
weest, kwelde hem nu na haar dood,
dreef hem naar het besluit, dat hij
verafschuwde.
Zijn vrouw was mateloos ver
heugd, toen hij haar vertelde, dat hij
met Charlotte zou spreken. Zij was
er zeker van, dat hij hiertoe besloten
had, omdat zij weer een kind ver
wachtte. Dat ook hij nu een nieuw
leven wilde beginnen. Zij merkte niet
eens in haar opgewonden vreugde,
hoe bleek en ontdaan Mademoiselle
zat bij het nieuws, dat Charlotte
naar een kostschool zou gaan.
„In Brussel, zei Annemarie, dat is
niet ver weg. Ze zal er onder meis
jes zijn en weer een echt meisje wor
den. En zo gauw mogelijk, want u
hebt zeker wel gemerkt.
Zij bloosde als een jong vrouwtje
en ging toen neuriënd aan 't werk.
Mademoiselle had geen poging meer
gedaan het onheil af te wenden. Zij
Charles
Charlotte
wist, dat het nutteloos was. Zij had
gemeend, hier een tehuis te hebben
gevonden, een vriendin.Nu werd
zij opzij gezet, als een nutteloos ge
worden meubelstuk. Zij zou een an
dere betrekking moeten zoeken, bij
mensen, die haar weer zouden be
handelen als een ondergeschikte, bij
kinderen die haar misschien weer het
leven tot een hel zouden maken.
Christiaan had zijn dochtertje mee
genomen naar zijn kantoor in het bij
gebouw. Hij zocht naar woorden, om
haar duidelijk te maken wat zij
moést weten en hij ontweek de blik
van haar verwonderde ogen, toen hij
stamelde: „Je bent nu geen klein
kind meer, schat. Je bent bijna
twaalf jaar. Bijna al een jongeda
me". Ze lachte.
„Een jongedame? Hoe kan dat
nou? Ik ben een jongen!" Hij kreeg
het benauwd, het zweet brak hem
uit.
„Dat wil ik je juist uitleggen. Je
bent een meisje, schat. Je hebt voor
mijn zoontje willen spelen, om me te
troosten. Het hééft me ook getroost.
We hebben het heel prettig gehad
samen, niet? Maar zo'n spel kan
niet altijd doorgaan.
„Spel?"
Zij fluisterde het woord en hij keek
haar aan en schrok van de uitdruk
king in haar ogen. Wanhopig praatte
hij verder:
„Ik kan je dat alles nog niet pre
cies uitleggen, daar ben je nog te
jong voor, maar een meisje kan
nooit een jongen worden. Het is niet
alleen maar iets, dat te maken heeft
met kleren of met korte haren. Een
jongen heeft.een ander lichaam.
Hij lééft anders dan een meisje. Het
is niet iets om treurig over te zijn.
Je zult het later prettig vinden dat
je een meisje bent. Denk eens, nu
krijg je mooie, nieuwe jurken en
zult weer je lange krullen dragen
met een strik er in, weet je nog?
En een nieuw manteltje krijg je ook
en op kostschool zul je vriendinne
tjes hebben en veel leren, je wou toch
altijd zo graag naar een school?
Hij sprak maar door, bang voor de
stilte, voor de ogen die hem aanza
gen en die zo vreemd waren gewor
den. Hij kon die blik niet meer ver
dragen en wilde haar in zijn armen
trekken, maar zij sprong op, deinsde
van hem weg en zei zacht:
„Het was maar een spelletje? U
hebt me voor de gek gehouden?"
Voor de gek gehouden.haar va
der had misschien ook om haar ge
lachen, haar ook wel raar gevon
den.
„Charles!"
De naam was hem ontsnapt, hij
beet op zijn lippen. Hij zag de tra
nen uit haar ogen lopen, toen zij
wegrende.
Zuchtend riep hij zijn vrouw te
hulp. Zij moest maar praten met het
kind. Dit was geen werk voor een
man.
Annemarie lachte. Ze zocht het
meisje op. Charlotte was naar haar
kamer gevlucht.
(Wordt vervolgd.)
y>
Advertentie
Doelstraat 59 Haarlem - Tel. 15152
„Sievert" Afbrand-apparaten
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Buitenlandse bezoekers hebben in 1965 bijna een mil
jard gulden naar Nederland gebracht, ofwel 1,7 percent van ons nationale
inkomen. Verwacht wordt, dat dit jaar de 1000 miljoen gulden zal over
schreden worden. De komst van de toeristen is voor een belangrijk deel
te danken aan onze propaganda in het buitenland. De Algemene Vereniging
voor Vreemdelingenverkeer (ANVV) meent, dat het economisch belang
van de toeristenindustrie wordt onderschat. Om de toeristenstroom op peil
te houden, zal meer geld moeten worden geïnvesteerd in de propaganda.
De ANVV wil de steun van overheid en bedrijfsleven, die thans zes mil
joen gulden per jaar bedraagt, in de komende vijf jaren opschroeven tot
veertien miljoen.
AMSTERDAM IS voor ons land de gro
te toeristische trekpleister. Niet minder
dan 75 percent van het stedelijke inko
men van de hoofdstad is te danken aan
het vreemdelingenverkeer. Amsterdam
staat na Londen, Parijs en Rome als
Europees toeristencentrum op de vierde
plaats. Maar de V.V.V.-Amsterdam stelt
dat de propaganda moet worden uitge
breid om die vierde plaats in de toekomst
te kunnen behouden. Er is inmiddels een
actie begonnen om meer contribuanten aa
te trekken. Nederland kan de deviezen
van de vreemdelingen niet meer missen.
Maar de toeristenwerving dreigt dood te
lopen op het gebrek aan accommodatie
om de buitenlandse gasten te huisvesten.
Nederland heeft een schreeuwend tekort
aan hotels. Er zullen op korte termijn
maatregelen moeten worden genomen om
te voorkomen, dat ons land zijn beteke
nis als toeristencentrum zal verliezen.
NAAR SCHATTING zullen dit jaar vijf
miljoen overnachtingen in hotels worden
geboekt door vreemdelingen. Volgens de
A.N.V.V. zouden dat er meer kunnen zijn
als er voldoende hotelbedden waren. De
animo om naar Nederland te komen is
groot, maar de angst geen kamer te kun
nen krijgen doet tallozen besluiten een an
der reisdoel te kiezen.
Pijnlijker is, dat organisaties die zich
bezighouden met het vervoer van vakan
tiegangers scherpe kritiek hebben ge
oefend op de hotelsituatie in Nederland
De Amerikaanse luchtvaartmaatschappij
Panain maakte bekend dat het inkrim
pen van de luchtlijn op Amsterdam mede
een gevolg is van het tekort aan hotels
en het Amerikaanse blad „Travel Agent"
schetste onlangs de hotelaccommodatie in
Amsterdam als „beslist beneden de maat'
en „onmogelijk om in de zomer bedden
te bespreken". Uitspraken en publikaties
die ernstig schade toebrengen aan de
goodwill, die in een reeks van jaren is
opgebouwd.
BURGEMEESTER VAN HALL van Am
sterdam heeft onlangs gewezen op het
feit, dat in de hoofdstad 14 hotelprojec
ten uitbreiding en nieuwbouw in
aanbouw of voorbereiding zijn. De K.L.M.
neemt volgende maand een „botel" (drij
vend hotel), met 120 bedden in gebruik
en over twee jaar zal het Caransa-hotel
met 568 bedden worden geopend. Na uit
breiding van bestaande hotels zijn ca.
350 bedden te verwachten. Twee grote
projecten, het hotel Bouwes aan de We
teringschans en het inmiddels door Bou
wes overgenomen Sheratonproject (teza
men 800 a 1000 bedden) wachten op res
pectievelijk de verplaatsing van het Huis
van Bewaring en de afbraak van een oud
kerkgebouw. Om de toeristenstroom te
kunnen verwerken heeft Amsterdam bin
nen vier jaar 3000 hotelbedden nodig. Zij
zullen er over vier jaar vermoedelijk
niet zijn. In de dan volgende vijf jaren
zullen er nogmaals tenminste 3000 bedden
nodig zijn. Hiervoor staat zelfs nog geen
plan op papier
EEN MAN die dagelijks wordt gecon
fronteerd met de hotelnood is mr. H. J.
Kruis, hoofd commerciële zaken van de
K.L.M. „Dat de K.L.M. een drijvend hotel
heeft laten bouwen om in Amsterdam
neer te leggen, is een noodsprong ge
weest. Wij moesten tot een botel beslui
ten om in zeer korte tijd hotelbedden te
hebben en met een drijvend hotel om
zeil je allerlei tijdrovende vergunning
Maar een oplossing is het beslist niet.
Die 120 bedden zijn trouwens een druppel
op een gloeiende plaat".
Mr. Kruis kijkt verder dan een groep
toeristen. „Amsterdam is een geweldige
toeristenstad, maar wij moeten niet ver
geten, dat het in de eerste plaats een
zakenstad is. Dat een toerist geen hotel
kan vinden is vervelend, maar als de
toerist de zakenman uit het hotel ver
dringt, wordt een jammerlijke situatie.
Het toeristische seizoen begint tegenwoor
dig al in april en loopt tot in november".
OVERIGENS heeft de heer Kruis be
grip voor de problemen, die aan de ho-
telbouw vastzitten. „Wie een flatgebouw
neerzet kan tevoren de rentabiliteit be
rekenen. Wie een hotel bouwt moet maar
afwachten of er klanten komen. Daarom
zal de overheid de financiering moeten
vergemakkelijken. Daarom ben ik beslist
geen tegenstander van de bouw van Ame
rikaanse hotels in Nederland. In de eer
ste plaats is ieder bed welkom, maar bo
vendien hebben de Amerikanen in moei
lijke tijden, de stroom buitenlanders naar
Nederland op een zeker peil te houden.
Zij beschikken immers meestal over een
grote verkooporganisatie. Zij zijn minder
kwetsbaar dan de individuele hotelhouder
die maar moet afwachten of hij gasten
krijgt".
OPMERKELIJK IS, dat vele hoteliers
in de hoofdstad van de situatie gebruik
maken door bijzondere eisen te stellen
aan hun gasten. Zo kan men in diverse
hotels wel overnachten mits men er ook
een maaltijd gebruikt. Deze koppelver
koop, het zgn. „demi-pensionsysteem",
leidt tot vele klachten van toeristen. Het
bezorgt Nederland een slechte naam. Ve
len vergeten dat Nederland niet meer een
goedkoopte-eiland is, dat uit hoofde van
zijn prijzen buitenlanders kan lokken. Er
blijven gelukkig nog andere aantrekke
lijkheden over. Of men hiertoe de „inge
boren vriendelijkheid van het Nederland
se volk" mag rekenen, met welk argu
ment de ANVV werkt, mag men soms be
twijfelen als men de dienstvaardigheid in
menig hotel bekijkt.
TEKORT AAN hotelruimte en gebrek
aan service van hotelpersoneel kunnen in
het buitenland meer schade berokkenen
dan een scheepslading vriendelijke VVV-
folders kan goedmaken. De concurrentie
is groot en insiders vrezen, dat het vreem-
delingenbezoek aan Nederland zal dalen
zodra andere toeristensteden en -landen
zich iets meer zullen inspannen.
Mr. Kruis vindt dat de hotelsituatie in
ons land in een crisistoestand verkeert.
Wij staan voor de noodzaak, een nog
steeds groeiende bron van inkomsten uit
het buitenland op te vangen. Als er niet
spoedig wat gebeurt zal deze worden af
gesloten. Ik meen, dat de overheid twee
belangrijke dingen kan doen. In de eerste
plaats zal een marktonderzoek moeten
plaatshebben om de behoefte aan hotels
in de komende jaren te voorzien. Daar
naast kan de overheid stimulerend wer
ken door o.a. de verstrekking van leen-
kapitaal voor hotelbouw en stellig ook
door de behandelingsprocedures van ho
telprojecten te versnellen."
llllllliuii
r\( a
,35-89l'v|
33. De heer Geldmaker reed zijn auto,door de toe
gangspoort van zijn huis en stapte uit. „Mijn anti-be-
soek-apparaat is aan het werk, zie ik," sprak hij. „Een
pracht apparaat, nietwaar? Het houdt indringers tegen,
straft ze en werpt ze weg. Geheel gratis. Een echte
Simon Geldmaker-service!" „M-maar doet het geen
pijn?" vroeg Panda onzeker, terwijl hij naar de grote
metalen handen van de robot keek. „Die meneer daar
vindt het hélemaal niet leuk! Ik geloof, dat hij veel
liever bloemetjes ruikt!" „Hij heeft bijna het voorge
schreven aantal klappen gehad" verklaarde de geldza-
melaar. „Drie om te wennen, twee om het af te le
ren en één voor de weg! Kijk - daar gaat hij!"
Hyacinth (want die was het) werd door een van de
handen krachtig opgeheven en sierlijk over de muur
geworpen. Een zware dreun verried, dat hij ergens in
het landschap op de grond beland was.
£N OOK
6££N A WAMT l£TS
VUUR
DAT KAN GE6N
BRAND Z14N
ER IS HI6R.TOCH GEEN HUIS,
de. brand: 1 HuppewB!
2123-H.
DE6se DYNASTIE.
HET OUDE THEBU,
<3200v.C. WERD NAAR
PAARLEMOER GEDOKEN.DAT
IN SIERADEN
VERWERKTE.
XlOLGCNS
W7
THUKVmES
WCRDCNBUHCT
{BELEG VAN SYRACUSE
HIHv.C. ONDER
WATER MNCE
BR ACH TE PALEN,
ALS HINDERNIS
VOORSCHEPEN,
DOOR DUIKERS
DOORGEZAAGD.
ZG. WATERCORSET.
ZOALS PATER SCHOT f
HET AFBEELDDE
De eerste (ctoh
Vormt ac dviKerZeZm
van Het Europa, der
THióèe (eeuWc m, ver
vaard cad van Eeer (j
-===»-==£en metaat.
ERODOTUS BERICHT CA.H50 V C. DAT
SKVU./AS CA. 13K/A ONDER WATER Af LEGDE,
(APHEP/E -ARIEMISIONjNlRmtDD-b*. ADEMEND
DOOREEN fcLGEPREPAREERDE OLIFANTSSLURF
£IÖBe EEUWSE
UITVINDER EN ASTRONOOM
HALLEy GEBRUIKTE DEZE
DUIKERKLOK OP EEN DIEPTE VAN
9 TOT 10 VADEM ,S0MS GEDURENDE
PERIODEN VAN ANDERHALF UUR.
VERSE LUCHT WERD REGELMATIG
VAN DE OPPERVLAKTE AANGEVOERD
IN TONNEN .DIE DOOR LEDEREN
SLANGEN MET HET APPARAAT zuurstof.
VERBONDEN WAREN
ON0RJ<0
*3
pume
HUID-
HELM
LEREN
LUCHT-
SLANG
«U DE SNEL POPULAIR GEWORDEN
ONDERWATERSPORT ZUN OOK
DE DAMES VAN DE PARTU.
MEM KAN ZICH UITRUSTEN
MET ZWEMVLIEZEN, DUIKBRIL
- EN SNORKEL. MAAR DE SERIEUZE 'SK/N-D/VER
GEBRUIKT EEN MINDER EENVOUDIGE APPARA-.
LLAST
DIEPTE
JO VAPcn
BALCAST tuuk% D/e VELE HONDERPEN GULPENS KOST.
NU HEBBEN
REDEN OM AAN
TB NEMEN, DAT
MAAR WB KUNNEN
Nier RISKEREN, DAr/rJ^'
Dte plannen in f
HANDEN MN I SHIPPER!
VN AN DEN VALLEN
Alt U ONS EEN
"cvjielE" motor
boot bezorgt,
KUNNEN WU MOR-
GEN eu ZONSOP-
EEN KOERIER VAN DE
GEHEIME DIENST WAS IN HET
VOORSCHIP VAN DE "8R006ANS". f
HIJ HAD EEN TOP-6EHEIM SiJ Mé
Zich-..
ZIJN VERB LIJP
AAN BORD IS
uitgelekt
GAN6AAN DE f
SLAG GAAN
£*M LEFF
AIIIWujjnv
PIB
542. ,Het was een hekseketel" vervolg
de Bram zijn vertelling, waarnaar Karo
en Tutu vol spanning luisterden. „Het
schip schoof scheef door de branding en
het leek alsof de hele wereld aan water
over me werd uitgestort. Ik probeerde te
zwemmen, maar de stroom sloeg mijn
armen weg. Nu eens dook ik meters on
der dan weer werd ik bijna uit het water
opgetild".
„En het schip" vroeg Karo.
„Het schip werd te pletter geslagen te
gen enkele rotspunten. Het was een geluk
dat ik er net even tevoren door een reus
achtige golf was afgeslingerd, want anders
had ik nu niet hier gezeten. Wat er van
de masten en de reling overbleef was nog
niet genoeg om er tandenstokers van te
maken".
„Alle krrakepitte.liet Tutu zich nu
voor het eerst horen. Zijn slimme oogjet
glinsterden, want hij wist, dat Karo nu
spoedig te horen zou krijgen, hoe Bram-
metje indertijd aan zijn papegaai was ge
komen.
En hij wist ook, dat het misschien eert
nog spannender avontuur was, dan Karo
ooit tezamen met Brammetje Fok had
beleefd!
