Minder steun van Amerikanen
voor Johnsons Vietnam-beleid
N.Z.H,-RONDRITTEN DOOR
ZUID-KENNEMERLAND
Morgen gaan 150 miljoen
Russen naar de stembus
Verschuivingen in China's leiding
f
2
Militaire kliek van Cao Ky
biedt geen enkele uitkomst
Razzia in
New York
Erhard schrijft
De Gaulle brief
Amerikaans voedsel
voor hongerlanden
Politieke concurrentie is overbodig
Kansas rampgebied
Bijzondere frankeerzegel
Nederlandse Antillen
Noord - Zuid - Hollandss Vervoermaatschappij N.V.
telegrammen
ZATERDAG 11 JUNI 1966
3
Alternatief
U itroeing
Strijd tegen narcotica
MAANDAG 13 JUNI BEGINNEN WEER DE
MEER DAN HONDERDDUIZEND DEELNEMERS
ZIJN ER ENTHOUSIAST OVER!
(Van onze correspondent)
MOSKOU. Eens in de vier jaar
speelt zich in de Sovjet-Unie de ge
beurtenis af die in de officiële taal
traditiegetrouw wordt aangeduid als
„verkiezingen", maar in geen enkel
opzicht te vergelijken is met verkie
zingen zoals die worden gehouden in
democratieën met hun meerpartijen-
stelsels. Op 12 juni zullen meer dan
honderdvijftig miljoen Russische bur
gers in 1.517 kieskringen evenzovele
afgevaardigden naar de Opperste
Sovjet aanwijzen. Evenals bij vorige
gelegenheden zal het er zondagavond
alleen om gaan hoe hoog het aantal
stemmen is geweest, waarvan de ge
bruikelijke 99 percent voor het „blok
van communisten en partijlozen"
heeft gekozen.
P'eng Tsjen
Hiërarchie
NEDERLANDS!
ANTILLEN
mt. m Wrtm
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. De steun die het Amerikaanse volk president John
son geeft voor zijn Vietnam-beleid, daalt zienderogen. Volgens een recente
Gallup-opiniepeiling keurt nog slechts 41 percent die Vietnam-politiek goed,
37 percent keurt ze af en 22 percent heeft geen mening. In april waren deze
percentages respectievelijk 54, 31 en 15.
Deze cijfers, gecombineerd met het vooruitzicht van tussentijdse verkie
zingen in november, spelen uiteraard een grote rol voor Johnson, die zeer
gevoelig voor de resultaten van opiniepeilingen is. De recente stap om de
Verenigde Naties bij Vietnam te betrekken door het zenden van waar
nemers naar de Zuidvietnamese verkiezingen in september wekt, bijvoor
beeld, de indruk te zijn ingegeven door de wens de critici, die steeds op
inmenging van de Verenigde Naties hebben aangedrongen, voor zich te
winnen.
Meer dan een demonstratie zal het ver
zoek aan de Verenigde Naties overigens
niet zijn, want ook in Washington gelooft
niemand dat de Russen en Fransen ak
koord gaan met het zenden van V.N.-
waarnemers, omdat dit een sanctie zou
betekenen van de verkiezingen, waarbij
officieel de communisten en de neutralis
ten uitgesloten zouden worden. De verkie
zingen zijn al in een dubieus daglicht ko
men te staan doot de militaire actie van
de Zuidvietnams premier Cao Ky tegen de
boedhisten in Danang, die hem een ver-
zingstoezegging hadden afgedwongen.
Maar voor president Johnson valt in de
huidige beleidslijn ook moeilijk iets an
ders te doen dan min of meer onsubstan
tiële demonstraties van goede wil te ge
ven, omdat de oorzaak van de constante
daling in populariteit van zijn Vietnam-
politiek het binnenlandse gerommel in
Zuid-Vietnam is en dit gerommel is on
controleerbaar voor de Amerikanen zo
lang zij hun benadering van de hele
kwestie niet willen veranderen.
Dat de binnenlandse Zuidvietnamese
troebelen de oorzaak zijn van de terug
lopende steun voor Johnson's beleid, is
af te lezen aan uitspraken van senatoren
als Stennis, Russell en Symington, eens
trouwe aanhangers van Amerika's inter
ventie in Vietnam. Die komen erop neer
dat de Verenigde Staten zich uit Vietnam
zouden moeten terugtrekken als de Zuid-
vietnamezen onderling blijven krakelen
in plaats van te vechten tegen de Vietcong.
Intussen blijft natuurlijk ook onloochen
baar dat president Johnson verantwoor-
lijk moet worden gesteld voor een groot
deel van de binnenlandse politieke troebe
len in Zuid-Vietnam, juist doordat hij zijn
benadering van de kwestie niet heeft wil
len wijzigen en stug is doorgegaan met
het verlenen van steun aan de omstreden
militaire junta van Van Thieu en Cao Ky.
Alle pressie van de boeddhisten en andere
groeperingen ten spijt, hebben de Ameri
kanen vastgehouden aan hun samenwer
king met de militairen, in zulke mate
zelfs dat zij Cao Ky benzine hebben gege
ven en een vliegbasis ter beschikking heb
ben gesteld voor zijn militaire actie tegen
Da Nang, waardoor hij zijn juist met de
boeddhisten gemaakte afspraken verbrak.
gaat dit argument niet op, omdat nog al
tijd het voorstel van senatoren als Ful-
bright, Church, McCarthy, Morse en ge
neraals als Gavin Ridgeway op tafel ligt,
om de bombardementen op Noord-Viet-
nam, die militair een zeer beperkte be
tekenis lijken te hebben, te staken en om
de Amerikaanse troepen in Zuid-Vietnam
zich te laten ingraven in de huidige stel
lingen, waardoor enerzijds de communis-
Uiteraard was het voor Washington mo
gelijk geweest hier een ander beleid te
voeren. De steeds meer naar voren ko
mende commentator Joseph Kraft heeft
in New York Review of Books een alter
natief geschetst door te betogen dat de
Amerikanen aan het werk zouden kunnen
gaan om een Zuidvietnamees regime tot
stand te brengen dat gebaseerd is op de
bestaande actieve politieke groeperingen
in Zuid-Vietnam en dat in staat zou zijn
op den duur via onderhandelingen met de
Vietcong vrede te sluiten. Kraft denkt
daarbij aan een bewind samengesteld uit
boeddhisten uit Centraal-Vietnam en ge
matigde katholieken uit het zuiden. De
helft van Zuidvietnams anderhalf miljoen
katholieken bestaat uit vluchtelingen uit
het noorden. Het zijn fanatieke aanhangers
van een onverbiddelijke strijd tegen de
Vietcong.
Dze groeperingen zijn thans reeds ver
enigd in hun antipathie tegen het militai
re regime van Cao Ky. Zij lijken tot sa
menwerking in staat en zij zouden voor
de Vietcong waarschijnlijk acceptabele
gesprekspartners zijn en in ieder geval
kracht bijzetten aan de argumenten van
groeperingen binnen de communistische
wereld die voor vreedzam overleg zijn,
aldus Joseph Kraft, die voortzetting van
de Amerikaanse steun aan de militaire
junta van Cao Ky, welke voor een groot
deel bestaat uit voormalige „zittenblij-
v'ers" die indertijd dienst namen in het
Franse leger om tegen de nationalistische
beweging van hun eigen volk, de Viet
Minh, te vechten, een failliete politiek
acht.
Het argument van de regering dat er
geen alternatief bestaat voor de huidige
Vietnam-politiek, heeft Kraft gepoogd te
ontzenuwen wat betreft de binnenlandse
politieke situatie in Zuid-Vietnam. Maar
ook wat de militaire strategie betreft,
BONN (AFP/DPA) Bondskanselier
Erhard heeft een persoonlijke brief ge
schreven aan president De Gaulle in ver
band met diens aanstaande bezoek aan de
Sovjet-Unie. Op een persconferentie in
Bonn zei de Westduitse bondskanselier
vrijdag niets over de inhoud te kunnen
meedelen.
Erhard deelde voorts mee waarschijn
lijk half juli in Bonn besprekingen te zul
len voeren met president De Gaulle. Eind
juli of augustus zal de Bondskanselier
naar de Verenigde Staten gaan voor be-
•prekingen met president Johnson.
Erhard zei dat hij de Russische am
bassadeur in Bonn had meegedeeld graag
besprekingen met de Russische leiders te
rullen voeren.
WASHINGTON (Reuter) Het Ameri
kaanse Huis van Afgevaardigden heeft
donderdagavond met grote meerderheid
president Johnson's plan goedgekeurd, dat
voorziet in de levering van levensmidde
len ter waarde van 3,3 miljard dollar aan
de ontwikkelingslanden. In het wetsont
werp werd echter door het Huis een be
paling aangebracht, waardoor de ver
koop van levensmiddelen aan bepaalde
landen, waaronder India, verboden is.
Het gaat om landen, die materialen le
veren aan Vietnam of Cuba. India ver
koopt jute aan Cuba en zou dus van de
levering van levensmiddelen uitgesloten
worden.
De Amerikaanse regering hoopt dat de
Senaat, die het programma nog moet
goedkeuren, dit verbod ongedaan zal ma
ken. Het oude programma voorzag alleen
in de verkoop van voedsel uit overschot
ten.
ten duidelijk zou worden gemaakt dat de
yankees niet van plan zijn zich zonder
meer terug te trekken, terwijl daarnaast
gedemonstreerd zou worden dat Washing
ton er niet op uit is zijn politiek tot in
damming van het communisme voort te
zetten tot de laatste steen en de laatste
inwoner van Vietnam zijn gevallen.
In tegenstelling tot dit voorstel is het
huidige militaire beleid van de Amerika
nen in Vietnam echter gericht op uit
roeiing van de Vietcong. De strijdwijze is
daarom aanvallend en sterk vernietigend
van nature. Dit laatste blijkt bijvoorbeeld
uit het officiële door minister van defen-
tie, McNamara, voor 1966 bekendgemaak
te programma voor de bombardementen
in Vietnam: 638.000 tonnen bommen zul
len boven Noord- en Zuid-Vietnam worden
afgeworpen, vijf ton op iedere vierkante
mijl en een ton per veertig Vietnamezen.
NEW YORK (Reuter) De Newyork-
se politie heeft in de nacht van donder
dag op vrijdag in de negerwijk Harlem
een grootscheepse razzia gehouden op
handelaren in en verslaafden aan verdo
vende middelen. Drieënnegentig verdach
ten werden aangehouden, meest kleine
handelaars.
De actie, die kort voor het aanbreken
van de dag werd uitgevoerd, vormde de
climax van maanden geduldwerk van re
chercheurs die in de wereld van de han
del in verdovende middelen poogden bin
nen te dringen.
Vrijdag zijn drie topfiguren van Ie nar-
coticahandel in New York John Muc-
cio, Rosario Lupo en William Curcurato
allen lid van de Maffia na een
langdurig proces tot gevangenisstraffen
veroordeeld van twaalf tot vijftien jaar.
Advertentie
De machtige ontwikkeling van het Noordzeekanaalgebied,
samen met het natuurschoon van strand en duinen,
bossen en beemden rond Haarlem.
VERTREK UIT HAARLEM ELKE WERKDAG
VAN TEMPELIERSSTRAAT OM 10.00 en 13.30 uur
VAN STATIONSPLEIN OM 10.05 en 13.35 uur
PRIJS ƒ3.00 (kinderen t/m 12 jaar 1.00)
In de tarieven is de toegang tot het Voorlichtingscentrum van de
Havenwerken te IJmuiden, het Openluchttheater te Bloemendaal en
het circuit te Zandvoort inbegrepen.
HALTEKANTOOR HAARLEM
TELEFOON (0 2500) - 18460.
Anders dan in landen als Joegosla
vië, Polen en Hongarije, waar men in
verschillende kieskringen de laatste tijd
voor één post twee kandidaten heeft ge
steld, worden in de Sovjet-Unie nog al
tijd door de kiescommissie (door de par
tij beheerst) evenveel kandidaten gesteld
als er in de beide Kamers van de Op
perste Sovjet de unieraad en de na
tionaliteitenraad plaatsen te vergeven
zijn.
Het idee om al is het maar een minima
le keuze mogelijk te maken is tot dusver
in de Sovjet-Unie slechts zo nu en dan
tot de politieke discussie doorgedrongen.
Zo is van officiële zijde gespeeld met de
gedachte ten minste bij gemeenteraads
verkiezingen meer kandidaten toe te
laten. Het argument dat invoering van
zo'n concurrentie het verantwoordelijk
heidsgevoel van de afgevaardigden ten
goede zou komen kreeg echter geen steun.
En het tegenargument is al bekend: om
dat de partij de gehele bevolking verte
genwoordigt, is een politieke concurrentie
tussen kandidaten die dezelfde politieke
ideeën hebben, overbodig.
WASHINGTON (Reuter) President
Johnson heeft de staat Kansas tot ramp
gebied verklaard. Deze Amerikaanse staat
is door tornado's getroffen, waarbij
voor zover tot nu toe bekend zeker
vijftien mensen zijn omgekomen en grote
schade werd aangericht. Er zouden dertig
mensen vermist worden. Johnson heeft
voor hulp aan de zwaarst getroffen ge
bieden, waaronder de stad Topeka, voor
lopig 1 miljoen dollar beschikbaar ge
steld.
(Van een medewerker)
De laatste tijd verrast China de wereld nogal eens met onverwacht
nieuws. China's laatste kernproef is bijna weer vergeten door een stroom
van moeilijk te controleren en nog moeilijker in onderling verband te
brengen berichten en geruchten over zelfbeschuldigingen, zuiverings
acties, ontslagen en benoemingen. Het is duidelijk dat er in China op
cultureel en politiek terrein heel wat aan de gang is. Het is uiteraard
verheugend dat men in China ten aanzien van in ongenade gevallen
kopstukken minder drastisch te werk gaat dan, bijvoorbeeld, voor de
oorlog in de Sovjet-Unie het geval was. Er vallen, althans in letterlijke
zin, geen hoofden en er worden geen show-processen gevoerd waarachter
men met, enige zekerheid een ontwikkeling in een bepaalde richting kan
vermoeden. Juist daarom veroorzaken berichten als die over Kuo Mo-
Jo's zelfcritiek en het ontslag van P'eng Tsjen al gauw een kleine sen
satie bij buitenlandse waarnemers die daarin een welkome aanleiding
voor diepgaande, maar dikwijls slechts zwak gefundeerde analyses van
de toestand zien.
Lopende informatie over China is ech
ter zo zeldzaam dat elk bericht met
beide handen moet worden aangegre
pen. Zonder te pretenderen op
grond van de verwarde berichten van
de laatste tijd een enigszins volledig
beeld te kunnen schetsen, kunnen we
echter toch wel een aantal punten
noemen die voor het volgen van de
ontwikkelingen in China van belang
zouden kunnen zijn.
De zelf-critiek van Kuo Mo-Jo en de
beschuldigingen aan het adres van een
secretaris van de plaatselijke partijaf
deling van de hoofdstad. Het nieuws
agentschap „Nieuw China" sprak van
de „vervanging" van P'eng Tsjen door
Li Hsueh-Feng, evenals P'eng lid van
het centrale comité.
HET ONTSLAG van P'eng Tsjen,
evenals dat van de onderburgemeester
Woe Han, is in verband gebracht met
het vrijwel gelijktijdige ontslag van
van Lu 'Ping, rector van de universi
teit van Peking, en twee van zijn me
dewerkers in de hoofdstedelijke com
missie voor het hoger onderwijs, die
onlangs in de pers werden aangeval
len als medeplichtigen van de gewraak
te intellectuelen. Men zou dus zeggen
dat P'eng Tsjen blijkbaar ook niet zui
ver in de leer was en dat ook op
hem van toepassing was wat het
„Volksdagblad" de dag na zijn „ver
vanging" schreef: „Een ieder die zich
verzet tegen voorzitter Mao, tegen de
gedachten van Moa Tse-Toeng, tegen de
centrale leiding van de partij, tegen de
dictatuur van het proletariaat of tegen
het orthodoxe socialisme, zal door de
partij en door het ganse volk getuch
tigd worden, ongeacht zijn persoon,
zijn positie of zijn leeftijd".
President Lioe Sjao-Tsji
aantal schrijvers, journalisten en ge
leerden lijken op het eerste gezicht te
passen in een campagne voor handha
ving van de zuiverheid in de leer. die
nu plaats vindt of misschien zelfs al
afgesloten is.
Merkwaardig is het geval P'eng
Tsjen. Deze politicus, voor zover be
kend nog steeds burgemeester van Pe
king, is onlangs ontslagen als eerste
P'eng Tsjen werd in 1899 in de pro
vincie Sjansi geboren. Op 21-jarige leef
tijd werd hij lid van een communisti
sche jeugdorganisatie. Hij was actief
als agitator onder studentenarbeiders
in de provincie-hoofdstad T'ai-Joean.
In 1926 werd hij lid van de partij,
maar moest zijn politieke activiteiten
bekopen met zes jaar gevangenisstraf.
Nadat in 1937 de oorlog met Japan
was uitgebroken sloot hij zich aan bij
Mao Tse-Toeng, die zich na de be
roemde mars in de grotten van Yen-An
in de provincie Shensi genesteld had
om vandaar uit de door de communis
ten „bevrijde" gebieden te besturen en
de strijd tégen de Japanners te leiden.
P'eng Tsjen werd secretaris van het
bureau voor het noorden van het cen
trale comité van de Chinese Communis
tische Partij. In 1941 werd hij lid van
het partij comité voor de grensgebieden
van Sjansi.
Van 1949 tot '55 was hij secretaris,
sinds januari '56 eerste secretaris van
het partijcomité van Peking, van wel
ke stad hij in 1951 burgemeester werd.
In 1954 werd hij directeur van de
centrale politieke kaderschool, en verte
genwoordigde hij de stad Peking in het
eerste nationale volkscongres, waarvan
hij vice-voorzitter van het permanente
comité en secretaris-generaal werd.
Van laatstgenoemde functie werd hij in
januari 1965 om onopgehelderde rede
nen ontheven volgens sommigen de
eerste aanwijzing dat zijn ster da
lende was.
Hij nam tijdens het 22-ste Russische
partijcongres de leiding van de Chi
nese delegatie over van Tsjoe-En-Lai,
die uit verontwaardiging over aanvallen
op Albanië Moskou had verlaten. In
1963 reisde hij opnieuw naar Moskou,
nu als tweede man onder de partijse
cretaris Teng Hsiao-P'ing, voor een
„verzoeningsbijeenkomst" met de Rus
sen, die tenslotte op de volledige breuk
met de Sovjet-Unie uitdraaide.
Teng Hsiao-P'ing en P'eng Tsjen
zijn, met de president van de Volks
republiek Lioe Sjao Tsji, altijdbe
schouwd als de meest vooraanstaande
theoretici van de partij, en tevens als
voorstanders van de „harde lijn".
Het is daarom des te merkwaardi
ger dat P'eng, die ideologisch „zuiver"
en vrij van revisionistische tendensen
geacht zou kunnen worden, nu in on
genade gevallen zou zijn in verband
met onorthodoxe afwijkingen van een
groep intellectuelen. Bovendien is hij,
zoals uit het voorgaande wel blijkt,
allerminst de eerste de beste.
Zonder een ingewikkelde berekening
van de Chinese hiërarchie zou vastge
steld kunnen worden dat P'eng Chen
een van de tien nominaal belangrijk
ste figuren in de leiding van partij en
regering in China is, of tenminste tot
voor kort wa. Na Mao Tse-Toeng,
voorzitter van de partij, Lioe Sjao-Tsji,
president van de Volksrepubliek en de
premier Tsjoe-En-Lai volgen de stok
oude maarschalk Sjoe Te en Sjen Joen,
een vice-premier van wie de laatste
jaren weinig is gehoord. Nummer
zes op de lijst, en, met uitschakeling
van Sjoe Te en Sjen Joen de derde
man na Mao Tse-Toeng, is de minis
ter van Defensie maarschalk Lin Piao.
Hij is de laatste tijd nogal op de
voorgrond getreden bij gelegenheid van
een zuiveringsactie in het leger.
Premier Tsjoe En-Lai
Dan volgt de hierboven ai genoem
de Teng Hsiao-P'ing, secretaris gene
raal van de partij, en een notoir be
pleiter van de „harde lijn". Nummer
acht, Toeng Pi-Woe, telt alleen al door
zijn leeftijd niet meer mee. Hij is met
zijn tachtig jaar 't oudste lid van het po
litieke bureau van het centrale comi
té. Op hem volgt P'eng Tsjen, die dus
behoudens de recente ontwikkelingen
als vijfde man na Mao gezien kan wor
den.
Mocht P'eng Tsjen inderdaad door zijn
medeleden aan het centrale comité
worden herbenoemd dat zou daarmee
een belangrijke concurrent in een even
tuele strijd om de opvolging van Mao
Tse-Toeng zijn uitgeschakeld.
HET IS DE VRAAG of zulk een
strijd eigenlijk wel aan de gang is of
nog zal uitbreken. In China fungeert
eigenlijk al sinds 1937 een ogenschijn
lijk harmonisch collectief leiderschap.
Het uitvallen van Mao Tse-Toeng zou
een schok kunnen veroorzaken, maar
Mao is oud en volgens hardnekkige
geruchten ziekelijk. Men krijgt de in
druk dat hij al sinds jaren niet meer
erg actief aan de politiek deelneemt,
en dat zijn ondergeschikten onopval
lend naar effectief voor een voortzet
ting van het beleid hebben zorggedra
gen.
De intensieve campagne in de pers,
waarbij voorzitter Mao en zijn werk
aan iedereen ten voorbeeld wordt ge
steld, terwijl de man zelf slechts spo
radisch in het openbaar optreedt, zou
dan verklaard kunnen worden als een
streven naar en eenheid brengende
factor die nuttig en misschien nodig
zou kunnen zijn tegen de tijd dat Mao
Tse-Toeng definitief van het toneel ver
dwijnt.
Al is het dus op deze manier nooit tot
enige decentralisatie op het politieke vlak
gekomen, juist dit jaar is toch gebleken
dat het aantal van de in de geschiede
nis van de Opperste Sovjet steeds eens
gezind stemmende afgevaardigden wel
een zekere politieke betekenis wordt toe
gekend. Het totaal aantal leden van de
nationaliteitenraad is namelijk vergroot
van 652 tot 750, om deze instantie (die
waakt over de federatieve belangen van
de Sovjet-landen) meer invloed te geven.
Het feit dat 25 percent van de kandi
daten uit het „blok van communisten en
partijlozen" partijloos is, betekent niet
dat zij minder communistisch denken dan
de partijleden zelf. Men houdt deze ver
deling in ere, zoals men dat ook doet
met de sociale verdeling van de afge
vaardigden.
In de laatste Opperste Sovjet zat 23,5
percent van de afgevaardigden als arbei
der en 21,3 percent als boer. Meer dan
51 percent van de afgevaardigden had
echter een zij het niet altijd volledige
universitaire opleiding en 36 percent
een hogere schoolopleiding achter de rug.
Uit deze cijfers blijkt duidelijk het ge
wicht van de intellectuelen, die in de
Russische boeren- en arbeidersstaat sinds
de dagen van Stalin niet alleen i n de
Opperste Sow jet een steeds belangrijkere
rol spelen.
Al zijn dus verkiezingen in de Sovjet-
Unie niet te vergelijken met die in „bur
gerlijke" landen, er is toch sprake van
een soort verkiezingsstrijd. Deze uit zich
in een toepasselijk propageren van doel
stellingen van partij en economie. Daar
bij wordt de laatste tijd de lichtere indu
strie en de verzorging van de bevolking
met comsumptiegoederen op de voor
grond gesteld. Naast de grote kandida
ten is een naamloos leger van agitators
in actie, die de bevolking benaderen met
zogenaamde strijdpunten. In tijden van
verkiezingen bezoeken zij de hun ver
trouwde kiezers ook van tijd tot tijd
thuis.
Hun voornaamste opdracht is echter er
voor te zorgen dat hun kiezers zondag
zo vroeg en zo voltallig mogelijk in hun
stemlokaal verschijnen om dat trotse per
centage van 99 te kunnen handhaven.
A
*t. mmxrtm
Ter herinnering aan het verblijf van
Michiel Adriaanszoon de Ruyter op St.
Eustatius zal de postadministratie van de
Nederlandse Antillen op 19 juli 1966 een
bijzondere frankeerzegel van 25 cent zon
der toeslag uitgeven.
De zegel, die werd ontworpen door de
kunstenaar Oscar Ravelo Nadal te Wil
lemstad, Curasao, toont de beeltenis van
M. A. de Ruyter en het eiland St. Eusta
tius.
Naast de land- en waardeaanduiding
is als bijzondere tekst: „Ter herinnering
aan het verblijf van Michiel Adriaansz.
de Ruyter op St. Eustatius" opgenomen.
De zegel is uitgevoerd in kleuren bruin,
blauw, en rood. De prijs bedraagt in
Nederlandse munt 0.50.
De zegel zal verkrijgbaar zijn zolang de
voorraad strekt, doch uiterlijk t/m 18
juli 1967. De geldigheidsduur voor de
frankering is nog niet bepaald.
1
Scholieren. Drie Parijse scholieren zijn
tot gevangenisstraffen variërend van
twee dagen tot twee weken veroordeeld
voor aanvallen op de politie tijdens de
traditionele demonstraties na de eind
examens. v
Regen. In het verdorde noordwesten van
New South Wales en in het zuidwesten
van Queensland in Australië is een ein
de gekomen aan een droogteperiode van
bijna twee jaren. Het heeft in deze ge
bieden langdurig geregend. De tanks en
stuwmeren van de bedrijven zijn thans
weer gevuld.
Oceanografie. Geleerden uit 57 lan
den hebben hun overleg in het tweede
internationale oceanografische congres,
in Moskou, beëindigd. De Rus Aleksan-
der Vinogradov verklaarde op een pers
conferentie, dat verscheidene landen het
over concrete stappen eens zijn gewor
den voor samenwerking bij het meten
van diepzeestromingen. Ook werd be
sloten tot het gezamenlijk verwerken
van de resultaten bij afzonderlijke on
derzoekingen in de Indische Oceaan.
Groepsvorming. Veregenwoordigers van
de gemeenten uit achttien landen van
de Raad van Europa hebben in Straats
burg gepleit voor groepsvorming van
gemeenten op basis van vrijwilligheid.
„Alleen door samenwerking en groeps
vorming zullen de gemeenten, die on
afhankelijk willen blijven, in staat zijn
de vele ingewikkelde problemen op te
lossen, die de moderne samenleving
stelt". Zo verklaren zij in een eenstem
mig goedgekeurde resolutie.
Padvinders. De Britse padvinders krijgen
een nieuw, tweekleurig, uniform dat
stijlvoller is dan het oude dat nog uit
de boerenoorlog stamt en geïntroduceerd
werd door Baden Powell, de stichter
van de padvindersbeweging. Het nieuwe
tenue bestaat uit een donkergroene
muts, een hemd van dezelfde kleur en
een zachtrose broek met ietwat smal
toelopende pijpen zonder omslag. Ver
der zal een einde worden gemaakt aan
„ouderwetse en kinderachtige spelle
tjes".
