en
Muziek als geneesmiddel
voor geestesgestoorden
POLLE, PELLI EN PINGO
DAVY JONES
BRAMMETJE FOK
mm:- s
KOEKOEKSEI
'S
Belangwekkende expennenten
van Oostenrijkse geleerde
De kunst van
het vertalen
PANDA EN DE MEESTER-GELDZAMELAAR
13
DAT ZIJN KEUKENS!
V jj
- X
VRIJDAG 24 JUNI 1966
Ons vervolgverhaal
Een oorspronkelijke
Nederlandse roman
door Willy Corsari
Orkestoefening'
1. DE ROTTMANN
2. DE VARIANT
3. DE NEBICO „H" keuken
N.V. DE HOUTWERF
Floris Flaneur
44)
Ze had Beate beloofd, er lief voor te
zullen zijn en soms had zij zich voor
gesteld, dat het een kleine jongen
zou worden, die leek op Charles en
ze had zich afgevraagd of ze dat
prettig zou vinden, of het dan zou
zijn, alsof Charles was teruggekeerd.
Zij dacht er ook aan, dat haar moe
der had gezegd, toen ze daar in de
keuken stonden, dat ze toch eindelijk
iets moest leren van wat een meisje
behoorde te weten. Bedoelde ze daar
dan alleen bakken en koken en kand-
werken mee? Moest ze niets weten
over het krijgen van een kind? Beate
wist er ook niets van, niet wérkelijk.
Beate zag het alleen als iets moois
en liefs.
Het duurde dagen voordat Char
lotte even bij haar moeder mocht
komen. Met schrik en afkeer zag zij
het gelig witte gezicht, dat bijna het
gezicht van een vreemde leek, zo
verouderd opeens, met de haren, die
zij nooit anders dan keurig gekapt
had gezien, verward er om heen. Ze
was opgelucht, toen haar vader zei,
dat ze maar eventjes mocht blijven.
Ze kuste de kille wang van dat
vreemde gezicht. Haar moeder glim
lachte flauwtjes met witte lippen.
Haar ogen waren dof.
Toen Adèle terugkeerde ging deze
haar bezoeken. Ze bracht een grote
doos bonbons mee, vertelde van de
heerlijke Kerstdagen, die zij beleefd
had, vermaande haar, zich heel rus
tig te houden. „Ik zal wel voor het
huishouden zorgen Annemarie lag
haar aan te kijken, met harde ogen
en verbeten mond".
„Het is haar schuld," zei ze tegen
Christiaan, toen Adèle was wegge
gaan het komt door al de drukte, die
ze veroorzaakt heeft, ik heb me af
gesloofd voor die vrouw als een
dienstmeid en zij zit daar, gezond en
geverfd en opgedirkt en vertelt wat
een prettige tijd ze heeft gehad. Heb
je ooit zo'n tactloosheid beleefd?"
Hij zweeg. Hij zat bij haar, zijn
sterke hand om haar slappe vingers,
elk ogenblik dat hij zich vrij kon ma
ken.
Annemarie bleef nog wekenlang
heel zwak. Zij moest van haar bed
naar de divan worden geholpen, die
Christiaan voor het venster had ge
schoven, zodat zij naar buiten kon
kijken. Maar zij liet de divan na
enige dagen weer verzetten. Het irri
teerde haar, te zien hoe er weer gas
ten kwamen, hoe ze wandelden in het
park met de barones, pratend en
lachend. De vage antipathie en af
gunst, die zij bijna van de eerste dag
af aan had gekoesterd tege de baro
nes, groeiden in haar als een gezwel.
Het was de schuld van die vrouw, dat
het kind doodgeboren was. Noch Loo-
vers, noch Christiaan kon haar
die idee-fixe uit het hoofd praten. Zij
werd driftig, als Christiaan haar te
gensprak en zij voedde haar wrok,
waarin zij een wrange troost vond.
Alles wat zij hoorde en zag was voed
sel voor die wrok. Als hij haar ge
ruststellend vertelde dat het huis
houden goed ging dank zij Beate
Charles
Charlotte
voelde zij zich overbodig, terzijde ge
schoven. Zij had gehoopt, dat er wan
orde zou ontstaan, dat men haar
zou missen, zou beseffen dat alles
altijd zo goed was gelopen dank zij
haar onvermoeide zorgen. Als Beate
haar bloemen bracht of vruchten,
ergerde zij zich, want het waren
bloemen en vruchten uit de tuin en
boomgaard, die zij altijd als haar
eigendom had beschouwd.
Zij hoorde Mademoiselle uit over de
bezoekers van Adèle, over dinertjes
die zij gaf, avonden dat er werd ge
musiceerd en kaart gespeeld en de
beelden van 'n zorgeloos blij leven
tje, geleid door „die vrouw" pijnig
den haar, hitsten haar op. Zij was
boos als Charlotte niet elke dag'
kwam, maar als zij kwam, was zij
prikkelbaar en hatelijk. Ze had het
nu zeker veel prettiger? Ze hoefde
geen hand meer uit te steken voor
haar moeder. Zeker hielp ze nu de
barones. Dat deed ze natuurlijk
graag. Charlotte wist niet wat te zeg
gen. Haar stugge zwijgen maakte
Annemarie razend en ze stuurde haar
weg.
„Je moeder is overspannen", zei
Christiaan tegen zijn dochtertje, toen
zij ronduit weigerde nog eens te
gaan, „ze kan het niet helpen. Ze
heeft verdriet."
„Omdat het kind dood is? Dat kan
ik toch niet helpen?" Hij kreeg een
schok: „Wist jij dan
„Ja natuurlijk," zei ze bits „Ik
ben geen klein kind meer."' Beate
smeekte haar, geduldig te zijn. „Je
moeder is erg ongelukkig." Met haar
wonderlijk instinct voor de innerlijke
roerselen in mensen wist zij, dat het
beter was als haar moeder niet meer
op ziekenbezoek ging, ze zei haar,
dat mevrouw Renierse rust moest
hebben.
Toen Annemarie weer mocht op
staan en gaandeweg haar oude plich
ten hernam, leek zij een geheel ande
re vrouw geworden. Haar lichaam
was plomp, haar gezicht bleek en
slap, ze gaf zich weinig moeite voor
haar uiterlijk en alles, wat zij vroe
ger met zoveel liefde en energie ge
daan had, was nu een last, die zij
moeizaam volbracht. Henri kwam
thuis met vakantie. Beate smeekte
hem, vriendelijk te zijn tegen
mevrouw Renierse.
„Wat gaat dat mens mij aan?",
zei hij nors. „Ze hoort helemaal niet
in het kasteel. Ze moest in het be
diendenhuis wonen."
Mademoiselle kwam juist voorbij
en geen kwartier later wist Annema
rie, wat Henri gezegd had. Die avond
maakte zij Christiaan een scène. Zij
eiste van hem, dat hij met de baron
zou spreken, hem voor een ultima
tum zou stellen: die vrouw weg of
wij weg.
„Kind," zei hij vermoeid, „hoe kan
ik dat doen? Dit is haar tehuis."
„Dan gaan wij weg!"
Hij haalde alleen de schouders op.
(Wordt vervolgd.)
WENEN, (AP). „Het beste middel om geesteszieken te genezen is
muziek" zegt de Oostenrijkse professor Editha Koffer-Ullrich. Afgestu
deerden van de door haar gegeven cursus muziektherapie aan de Weense
muziekacademie helpen krankzinnigen in plaatsen als Buenos Aires en
Bangkok zo goed als in West-Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. „Mu
ziek is het laatste middel om door te dringen tot de geest van diep ge
stoorden die nergen anders op reageren. Patiënten die zonder hulp zelfs
geen lepel kunnen vasthouden, zullen de maat slaan van een muziekstuk
als gij hun dit opdraagt" vertelde prof. Koffer-Ullrich.
ZIJ ZEI dat muziektherapie zelfs bij
mensen die geen muzikaal gehoor hebben
werkt. Maar jonge mensen zijn het ge
makkelijkst te behandelen omdat zij nog
geen muzikale voorkeur hebben.
Wij moeten elke eenvoudige toon en
melodie onderzoeken en de invloed ervan
op de patiënten nagaan. De geluidsgolven
van muziek doen hen transpireren, beven,
blozen of bleek wordenmaar wij we
ten niet hoe dit komt en daarom kunnen
wij niet zeggen: Mozart is goed tegen
een bepaalde geestesziekte en Beethoven
helpt tegen andere symptomen, ofschoon
sommige platenfabrikanten reeds hebben
getracht zulke gegevens te verwerven."
Patiënten in drie Weense inrichtingen
krijgen individuele en groepsbehandelin
gen met muziek. Bij individuele behande
ling ligt de patiënt op een rustbank en
wordt hem gezegd dat hij zich moet
ontspannen en rustig moet ademhalen
terwijl hij naar de muziek luistert. Bij
de groepsmethode worden ongeveer
twaalf patiënten in een halve cirkel op
stoelen geplaatst en ieder krijgt een bel
met een andere klank.
hun partij in het orkest onder de knie te
krijgen, geeft dat hun zelfvertrouwen.
Ook hun concentratievermogen neemt
toe, aangezien zij goed op hun beurt moe
ten letten."
Een patiënte in een Weense kliniek kon
het gezelschap van geen enkele andere
patiënt verdragen. De muziektherapeut
zette een scherm om haar heen met een
kleine opening erin waardoor zij het bord
kon zien. Nadat zfj op deze wijze ver
scheidene malen in de groep had gespeeld
werd het scherm weggenomen. De pa
tiënte maakte geen bezwaar.
IN EEN ANDERE oefening moet een
patiënt een geblinddoekte medepatiënt „op
muziek" tussen de stoelen van de groep
door leiden. Op deze wijze leert hij zich
verantwoordelijk voelen voor andere le
den van de gemeenschap.
„ZULK EEN groep bestaat uit mannen
en vrouwen. Dit stimuleert hun eerzucht
en zij proberen het beste te doen dat zij
kunnen", aldus prof. Koffer-Ullrich.
De „lessen" worden niet voorgesteld
als een vermakelijkheid maar als een ern
stig bedoelde zaak.
De patiënten spelen met de bellen een
voudige deuntjes. Zij krijgen hun aanwij
zingen van een groot bord met cijfers
voor elke bel een inplaats van noten.
De „leraar" wijst nummers aan en de
patiënten moeten hun bel gebruiken, als
hun nummer wordt aangewezen.
„DOOR DE PATIëNTEN op deze wijze
in een soort orkest te laten spelen, geven
wij ieder van hen een rol in het geheel
en leren zij zichzelf ondergeschikt te ma
ken aan de behoeften van de gemeen
schap", verklaarde prof. Koffer-Ullrich
„Als zij ontdekken dat zij in staat zijn
Advertentie
3 SCHOTEN IN DE ROOS:
èn in Nederland, èn in Duitsland
tot de beste vijf.
iets eenvoudiger,
maar zeer geraffineerd.
de plastic keuken voor een nor
male beurs.
Zie onze toonkamers.
ook zaterdags geopend van 9-13 uur.
KAMPERSINGEL 22,
HAARLEM.
BIRMINGHAM (AP) De Duitsers
die de volgende maand Birmingham
bezoeken ter gelegenheid van de we
reldkampioenschappen voetbal wordt
door het gemeentebestuur aangeraden
een busreis langs de toiletten te ma
ken.
„Veel historische Aborte zijn per
bus gemakkelijk te bereiken uit het
centrum van de stad", aldus de bro
chure die naar Duitsland is gestuurd.
De Duitse journalist Kurt Hofinger
heeft 150 vertalingsfouten in de bro
chure geteld. De ergste is dat wel
„Abort" (W.C.) gebruikt wordt voor
„bezienswaardigheid"
De Duitsers zullen zich ermee kun
nen amuseren want het is te laat om
de brochures terug te nemen.
De ervaring heeft geleerd, dat niet alle
instrumenten geschikt zijn voor muziek
therapie. Prof. Koffer-Ullrich illustreert
dit met het volgende verhaal:
Een groep doktoren zou een demonstra
tiezitting bijwonen en een patiënt kreeg
een trommel waarop hij een eenvoudig rit
me moest slaan. Maar de gasten kwamen
laat en de patiënt werd steeds meer op
gewonden en sloeg sneller en sneller op
zijn trom. Ten slotte wierp hij de trom
melstokken weg en begon zich als een
in het nauw gedreven gorilla op de
borst te slaan, net toen de gasten binnen
kwamen. „De oorzaak hiervan is, dat de
trommel ons naar lagere regionen van het
bewustzijn brengt," legde de professor uit.
„Muziek is iets ordelijks en de krankzin
nige heeft behoefte aan orde, niet aan
emotie. Want emotie is de voornaamste
oorzaak van zijn krankzinnigheid".
PUZZEL NUMMER 25
0 11 12
16 17
En van de gevaren van de zegepraal
van Koekoekisme is, dat de andere he
ren van het Toernooiveld Koekoekser dan
Koekoek gaan doen en te dikke plakken
koe-koek gaan snijden om die al te
zwaar beboterd op de bordjes van de
kiezertjes te gaan leggen.
We lezen nu plotseling dat iedereen
heeft ontdekt dat alles veel eenvoudiger
gezegd moet worden en dusdanig op bo
venstaand bordje moet worden gelepeld
dat het simpel kiezersvolk het met smaak
verorberen wil en kan.
Dit is een vergissing. Verreweg de
meeste zaken zijn nu eenmaal niet een
voudig; en wie ze gaat vereenvoudigen, ojf
wie de schone schijn aanneemt dat hij
dat doet, maakt zich schuldig aan volks
bedrog.
Om een typisch middelmaats kiezertje
te nemen zoals ik: dacht u dat ik iets
begrijp van economie, van bouwbeleid,
een staatsfinanciën, van speciale defensie
kwesties? En dacht u dat ik er, als ze
me die aangelegenheden, nu eens „een
voudig" gingen uitleggen, er iets meer van
begrijpen zou?
Zo is het met alle andere departemen
ten. Ik zou er vele jaren van toegewijde
studie voor nodig hebben om alle pro
blematiek van de staatshuishouding on
der de knie te krijgen, gesteld al, dat dit
mogelijk zou zijn.
En nu wil men dat allemaal gaan sim
plificeren? Ik geloof dat het er daarmee
alleen maar nóg moeilijker en nóg onbe
grijpelijker door wordt. Maar ik ben het
ermee eens, dat het verkieslijk is althans
de taal waarin alles gezegd wordt een
voudiger te maken; dat geeft het kiezers
vólk dan tenminste de indruk dat het
er iets van begrijpt. En dat heeft onge
twijfeld zijn waarde. Ook valse indruk
ken kunnen indrukwekkend zijn.
De tweede vergissing die men maken
kan is, dat men in zekere mate Koekoekje
gaat spelen. Tracht te gaan spelen.
Dat is bij voorbaat tot mislukking ge
doemd. Al trekt meneer Toxopeus een boe
renkiel aan, al loopt meneer Tans op
klompen en gaat meneer Schmelzer een
plat petje op zetten (om het eens figuur
lijk uit te drukken) door die vermommin
gen kijken de kiezers dwars heen. Dat
werkt alleen maar belachelijk. Ik bedoel:
iemand die van huis en aard geen dema
goog is, kan dit nooit worden.
Zodat u ziet, dat het allemaal bijzon
der moeilijk is en dat men andere dan bo
venstaande middelen zal moeten aanwen
den om het Koekoekisme te bestrijden.
Ik kan die middelen niet aangeven en,
in alle bescheidenheid: ik ben benieuwd
of een ander dat wèl kan.
Horizontaal: 1. of dergelijke, 3. pause
lijk paleis, 10. familielid, 13. naar aanlei
ding van, 15. drukte, 16. als volgt, 18. ri
vier in Siberië, 19. sleepanker, 21. strem
sel, 22. opgedragen werk, 24. drinkgerei,
26. stuk grond, 28. ringetje van staal,
30. het Romeinse rijk, 31. vallei, 33. ver
hoogde toon, 35. vogel, 36. pers. vnw.,
37. in orde, 38. ieder, 40. voorzetsel, 41.
voor, 43. deel van Amerika, 44. deel van
een dier, 47. hetzelfde, 48. meisjesnaam,
49. noodsein, 50. waterhoogte, 51. voor
zetsel, 52. boomstomp, 54. titel, 55. Eng.
titel, 56. Eng. voorzetsel, 57. omroepver
eniging, 58. zangnoot, 59. wapen, 60. Ind.
dakbedekking, 62. gelofte, 64. begrip, 66.
genieting, 68. sportterm, 70. vreemde maat,
71. ongeveer, 72. landelijke plaats, 73. bos
je naar, 75. landbouwwerktuig, 77. deel
van de bijbel, 79. zangnoot, 80. flink, 82.
herkauwer, 84. steundraad, 85. in zich op
nemen, 86. de onbekende.
Verticaal: 1. verlies, 2. soort bij, 4. N.V.
(Duits), 5. seconde, 6. begrip, 7. reptiel, 8.
als eerder, 9. betiteling, 11. rivier in Italië,
12. soort ontsteking, 14. heidemeertje, 17.
onduidelijk. 20. wederhelft, 23. afnemer,
25. familielid, 27. vervoermiddel, 29. meis
jesnaam, 32. onsamenhangend, 34. groen
te, 36. op deze wijze, 39. zuivelprodukt,
42. eerwaarde heer (Lat.), 43. eetgerei,
44. kledingstuk, 45. eerwaardige vader,
46. uitleggen, 48. bekende motorraces, 49.
schat, 51. duivenwoning, 52. houding,
53 vr. munt, 54. Spaanse titel, 55. bedrag,
56. godin, 59. telwoord, 60. vertegenwoor
diger, 61. enige tijd, 63. riviermond, 65.
geogr. aanduiding. 67. drietal, 69. geluid,
74. wig, 76. gewicht, 78. Frans pers. vnw.,
80. met verlof, 81. zangnoot, 83. voeg
woord.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
be zijn.
OPLOSSING PUZZEL NUMMER 24
Horizontaal: 1. prul, 4. ski, 7. stro, 10.
idolaat, 14. ap. 15. opa, 16. mat, 18. nl, 19.
ho, 20. two, 22. md, 24. Eva. 26. betalen,
30. oke, 32. em, 33. ro, 34. do, 35. na, 36. ar,
37. tu, 38. aga, 40. te, 42. l.s„ 44. kwartet,
45. Amerika, 46. se, 47. Aa, 48. esp, 50. ra,
51. os, 52. ei, 54, Ad, 56. se, 57. he, 58. ore,
59. leguaan, 62. ons, 64. t.s., 66. rib, 67. pp,
68. eg, 69. les, 72. tui, 74. ja, 76. strelen,
80. reet, 81. Ina, 82. Olst
Verticaal: 2. rk, 3. lip, 4. so, 5. klewang,
6. ia, 7. sta, 8. r.d., 9. lade, 11. da, 12. a.m.,
13. Sloe, 15. o.o., 17. t.m., 19. ham, 20. t.t.,
21. o.l., 23. don, 25. verweer, 26. brutaal,
27. e.o., 28. Ed, 29. noteren, 31. kalkoen,
36. aks, 37. tra, 38. Ate, 39. aap, 41. era,
43. sas, 49. sluipen, 53. iet, 55. de, 56. s.a.,
57. hop, 58. oker, 60. gr, 61. Ab, 63. siak,
65. s.l., 67. pi, 70. Est, 71. st, 72. te, 73. Uno,
75. ne, 77. r.i., 78. la, 79. is.
De prijswinnaars vindt u elders in dit
blad.
46. De ontmoeting met Hyacinth ontroerde de heer
Kristoffel Pannekoek in hevige mate. „Wat een prach
tige primitief!" riep hij uit. „Ongeschoren, in schaaps
vel gekleed en simpel bewapend! Heerlijk! Een school
voorbeeld!" Hyacinth keek even verwonderd naar de
wild-gebarende ambtenaar, en toen trok er een zachte
glimlach over zijn gelaat. „Zeker ook een natuurlief
hebber!" stelde hij vast. „Hij vertrapt het gras een
beetje met zijn gespring maar zijn vreugde is zuiver
en onbedorven!" „Kom mee!" sprak de heer Panne-
koek. „We gaan geld inzamelen voor de Hulp Organisa
tie voor Onderontwikkelde Personen! Je verschijning
zal de ogen van gindse bewoner vullen met tranen van
meegevoel. Hij zal veel geven voor het mooie doel!"
Hij vatte de ander bij de hand en bracht hem naar het
huis van de heer Geldmaker, waar hij aanbelde. Zo
doende had hij niet in de gaten dat Hyacinth grote be
langstelling opvatte voor een klein insectje, dat zich
op zijn dophoed ophield. „Een nare bloemen-eter!"
mompelde de natuurliefhebber, zijn knots van de schou
der nemend. „Een bloemblaadjes-kapotmaker! Maar ik
zal hem met één klap vernietigen!"
NEEN, MOEDER
KAMR06, GEM
KINDERWAGEN IS
NIETS VOOR JOU
(EÊb
DAT VINDT DE KtEINE OOK IEÜKER
- VOORAt AIS JE EEN BEETJE
MET JE STAART HEEN EM
WEER ZWAAIT
EEN HAN6AAAT ZAt VEED
BETER VOOR JE 2UN'.
4$
2(36-e.
■Ztr
DAVY,
MARCO EN DB
TWEE VREEMDE 001
KERS ZWEMMEN OM
HET WRAKi ZOEKEND
NAAR EEN OPENINbIIV
DE 30Eb VAN HET
SCHIP...
211 ZOEKEN OPDË
6AN6B00RDGN
EN IN DSKHOTTEN,
SPEUREND NAAR
HET INK VAN D6
KOERIER TUSSEN
DE LICHAMEN DER
ANDERE SLACHTOf-
PERS
Samlepf
rf.MWiu
PI B
A
A;.'
--SkO'
s ■-
uatH
555. „Langzamerhand" zei Bram, „werd
het kouder en kouder op het eiland, en de
eerste sneeuw begon al te vallen. We
schenen de Noordpool te naderen.en
nu werd het pas goed gevaarlijk. Niet al
leen, dat we nog steeds de kans liepen
door die reusachtige magneet meer sche
pen in het verderf te storten, maar bo
vendien liepen we zelf gevaar, daar geen
van ons op die koude berekend was".
„Zei je dat dan niet?" vroeg Karo ver
ontwaardigd.
„Natuurlijk, maar de wildemannen wil
den niet luisteren. Hun haren braken van
de kou en de ijspegels hingen aan hun
neus, maar toch wilden ze naar de
Noordpool. „Alles is beter dan ons hele
leven op dit eiland te blijven" zeiden ze.
Jloe moest het dan met jou?" wilde
Karo weten, „want jij kon je niet eent
bewegen om warm te worden".
„Precies" zei Bram, „en ik begreep,
dat ik me nu heel snel uit die ankerket
ting moest bevrijden. Gelukkig, dat ik op
school altijd goed naar de geschiedenis
les had geluisterd.
„Hoe dan?" vroeg Karo.
„Grroene zeep", kraste Tutu glunder.
