„Het leven van Jozef"
Louis Toebosch bespeelde
Vulpen-orgel in Amstelveen
Mahler's tweede symphonie
in het Concertgebouw
in Amsterdam
„DREAMS niet
om aan te zien
Zestiende-eeuwse Poolse moraliteit
gespeeld door het Poolse Nationale Theater
Filmkeuring op
de helling
Orgelconcert
Engeland won in
Knokke van de
Duitse ploeg
f[S T|jM-
DINSDAG 12 JULI 1966
5
Nederlands Danstheater
David, Koning
HAARLEMSE ORGELMAAND
Rembrandtprijzen voor
schilderkunst en grafiek
toegekend
Vliegen?
Muggen?
De radio geeft woensdag
T elevisieprogramma
W. Witteman
Motten?
Kort na de hoogst interessante voor
stellingen van Calderons „De stand
vastige prins" door het Poolse Thea
ter-Laboratorium hebben Poolse to
neelkunstenaars opnieuw een belang
wekkende bijdrage
tot het Holland Q L H /J
Festival 1966 ge
leverd. Gister-
avond gaf het Na- t S T I M K V.
tionale Theater uit
Warschau in de Rotterdamse Schouw
burg de eerste van drie voorstellingen
(de andere zijn vanavond in Amster
dam en morgenavond in Den Haag)
van een zestiende-eeuws Pools stuk:
„Het leven van Jozef", geschreven
door Mikolaj Rej die, zo vertelt het
programma ons, „de vader van de
Poolse litteratuur" wordt genoemd en
die in zijn land de eerste schrijver
was in wiens werk naar een drama
tische vormgeving werd gestreefd.
Wonderlijk genoeg is deze gedramati
seerde „Jozef" met de voorstelling van
gisteravond voor 't eerst na 430 jaar naar
zijn land van oorsprong teruggekeerd.
Want Mikolaj Rej baseerde zijn toneelspel
destijds op het Latijnse schooldrama
„Joseph" dat de Amsterdammer Corne
lius Crocus omstreeks 1535 als „comoedia
sacra" had geschreven (dus ongeveer een
eeuw voordat Hugo de Groot en Vondel
hun Jozef-drama's dichtten) en met scho
lieren had opgevoerd. Het stuk van Cro
cus waarover de Nederlandse toneelhis
torici in 't algemeen weinig weten te ver
tellen schijnt aanzienlijke invloed te
hebben gehad op de ontwikkeling van de
dramaturgie in de zestiende eeuw; de re
putatie ervan drong blijkbaar zelfs tot in
Polen door, want daar publiceerde Rej' in
1545 zijn „Leven van Jozef" als een uit-
Van Anna Sokolow hadden wij in vorige
jaren alleen de evocatie van wanhop.ge
eenzaamheid van de mens in de moderne
gemeenschap onder de titel „Rooms" (dat
wil in dit geval zeggen: kamers) gezien.
Om volstrekt ondoor-
grandelijke redepen U f\ L J\ N h
heeft de artistieke
leiding van het Ne
derlands Dansthea
ter het blijkbaar
nodig geoordeeld
haar nogmaals uit
Amerika te laten overkomen, waar zij een
bescheiden reputatie in de schaduw van
de grote vernieuwers geniet, vooral door
haar opbouwende werk in Mexico en door
haar choreografische aandeel in revues en
muzikale komedies op Broadway.
Maar goed, dat moet de artistieke lei
ding van het Nederlands Danstheater ten
slotte zelf weten, al zouden wij gemakke
lijk namen kunnen noemen van figuren
die meer de moeite en kosten waard zijn
of althans lijken. Veel erger is, dat men
heeft goedgevonden, dat zij een werk
heeft ingestudeerd waarvoor zij zich blij
kens het programma door de concentratie-»
kampen heeft laten inspireren. Elders in
datzelfde programma lezen wij: „Men
moet in het ballet Dreams niet naar een
verhaal zoeken, men dient het veeleer te
ondergaan als een serie nachtmerriebeel-
den, die een onbegrijpelijke hel in de her
innering oproepen".
Wat zij blijkbaar niet heeft beseft, is
dat het onbegrijpelijke ook onvoorstel
baar 'is, zeker voor iemand die de her
innering niet lijfelijk en geestelijk in zich
meedraagt. Nu kan men natuurlijk be
grip koesteren voor de wens zich in het
lijden van anderen te verdiepen zulks
nog temeer, omdat van bewustmaking
een waarschuwende kracht voor de toe
komst uitgaat. Maar een kunstwerk wordt
nu eenmaal niet beoordeeld naar de be
doelingen, hoe goed die ook mogen wezen.
Het gaat om het resultaat. En dat was
in dit geval ontoelaatbaar pathetisch en
in ieder opzicht onecht.
„Dreams" is een poging tot totaalthea
ter, om een afschuwelijk modewoord te
gebruiken. De choreografe heeft geen
enkel middel geschuwd om een exhibitie
van gekweldheid te geven: flarden mu
ziek van Bach (uit het Eerste Branden-
burgse Concert) en een der Orkeststuk
ken van Anton Webern, afgewisseld door
vage jazz van Teo Macero en door ge
steun en gerochel, brokstukken van poë
zie en de ironisch gebruikte beginre
gels van de bijbel, de meest expressionis
tische vormen van pantomime onder ge
raffineerde belichting en voor de onzegba
re rest de gruwelijkste clichégebaren. Het
was allemaal niet om aan te zien, on
danks het opmerkelijke talent van het ver
tolkende personeel, dat zijn beste krach
ten gaf om angstvisioenen en dierlijke
vernederingen zichtbaar te maken. De
combinatie van toegepaste psychologie en
geabstraheerde menselijkheid voltrekt zich
evenwel in een voor geen beoordeling, laat
staan voor ontroering, vatbaar niemands
land.
Het publiek bij de première in de Ko
ninklijke Schouwburg in 's-Gravenhage
had pas in de gaten, dat het spektakel
der wreedheid afgelopen was, toen de
dansers merkbaar aanstalten gingen ma
ken om te danken voor het applaus, dat
door de maakster van dit monstrum
even later met in de handen geheven
bloemen in ontvangst werd genomen.
Maar zal men mij misschien tegen
werpen Picasso heeft toch ook de ver
schrikking van het gebombardeerde Guer
nica in vele kleuren geschilderd! Ja, dat
is waar. Dat de vergelijking dan ook in
wezen niet opgaat, is vooral te wijten aan
een gebrek aan vormgevingsvermogen van
•en bezeten dilettante in ieder opzicht.
voeriger mysteriespel welks hoofdbe
standdeel het werk van Crocus is.
Het zal wel niet meer dan een toeval
zijn dat beide Poolse gezelschappen, die
deze zomer naar Nederland zijn gekomen,
voor deze kennismaking hun keus hebben
laten vallen op eeuwen-oude stukken,
waarvan zij slechts de kern hebben ge
bruikt en ook die nog alleen om er een
moderne volstrekt onklassieke vertoning
mee op te bouwen. Zoals Jerzy Grotowski
de tekst van Calderons drama tot een
minimum had gereduceerd, zo heeft ook
Kazimierz Dejmek, de regisseur van het
Nationale Theater, twee-derde van de dia
loog van Rejs mysteriespel geschrapt.
Maar daarmee houdt de gelijkenis tussen
de twee voorstellingen dan ook op, want
er is een hemelsbreed verschil tussen het
experimentele, geëxalteerd-ritualistische
karakter van Grotowski's voorstelling en
de van volkse humor en speelse primiti
viteit uitgaande vertoning van Dejmeks
gezelschap, die veel meer bij de traditie
aanknoopt.
Het moderne element in de opvoering
„Het leven van Jozef" is vooral gelegen
in het wereldwijze, ironiserende afstand-
nemen van de dramatische handeling door
regisseur en spelers. Zij vertolken het
bijbelverhaal in een prachtig volgehouden
stijl van kinderlijke eenvoud, heel serieus
en toegewijd, maar toch met de door-alles
heen voelbare gedachte „we doen dit nu
wel, maar we menen het natuurlijk niet
echt." Deze toon herinnert sterk aan die
van poppenkastfiguren, waarin men soms
ook een tot het publiek gericht commen
taar van de poppenspeler door de dialoog
heen kan beluisteren. De manier waarop
Kazimierz Dejmek dit doet is eigenlijk
een simpel-lijkende, maar in wezen heel
geraffineerde vorm van Brechtiaanse ver
vreemding.
Van begin af aan blijkt deze regie-op-
vatting al uit het decor: een onverander
lijke toneelbouw, die een variant is op het
Shakespeare-toneel, met zo weinig diepte
dat er voor groepen van meer dan twee
personen alleen plaats is in reliëf-opstel
ling. En daarvan maakt Dejmek dan ook
royaal gebruik. Al in de eerste scène zien
wij Jacob, Rachel en hun zeven zonen aan
tafel zitten in een opstelling die sterk aan
de compositie van middeleeuws houtsnij
werk herinnert.-Ook de snit en kleur van
hun kostuums (geïnspireerd op laat-mid-
deleeuwse Poolse kledij en dus opzettelijk
niet-Oosters) draagt daartoe bij. Deze om-
zo-te-zeggen „Poolse" oud-testamentische
familie komt via de Egyptische koopman,
die Jozef als slaaf meeneemt, in aanra
king met een wèl zeer sprookjesachtig uit
gedost Oriëntaals hof, een humoristisch
contrast waarvan ook de gevoelskanten
uitstekend zijn gebruikt: deze Jozef hoort
bij „ons", de Egyptenaren zijn „de vreem
den" in wier land hij is verzeild geraakt.
Het eigenlijke stuk van Mikolaj Rey,
dat het bijbelse Jozef-verhaal vrijwel op
de voet volgt, wordt onderbroken door
twee kluchtige tussenspelen „die ook tot
lering dienen": de klucht van de koopman
en de klucht van de bakker, korte dwa
ze spelletjes zoals ze al eerder en
met minder gevoel voor humoristisch to
neeleffect ook in ons land werden ge
schreven en gespeeld. Vooral het tweede
tussenspel, met zijn prachtige bakker die
wordt opgehangen en begraven maar na
zijn dood nog even een slok neemt en
daardoor herleeft, waarna Magere Hein
zelf dronken wordt gevoerd en wordt op
gesloten, is een kostelijk stukje oude
volkshumor.
Dit alles wordt door een talrijk gezel
schap, met veel talent, grote vakkennis en
'feilloos stijlgevoel, zeer onderhoudend ge
speeld, gezongen en gedanst. Van de na
men der vele medewerkenden noem ik al
leen die van Wojciech Siemion. Hij maakt
een onvergetelijke creatie van de rol van
Jozef, de altijd vertrouwend-gelovige, kin
derlijk eerlijke maar af en toe toch wel
slimme jongeman. Ondanks alle beschei
denheid van Siemions beminnelijke vertol
king, die nooit over de gevaarlijke rand
van het belachelijk-worden heen gaat,
vormt deze figuur de hele avond een fasci
nerend middelpunt van het gebeuren.
Ook als men geen woord Pools ver
staat kan men aan deze toneelavond bij
zonder veel genoegen beleven, zoals het
publiek (dat de Rotterdamse Schouwburg
gisteravond helaas lang niet vulde) duide
lijk liet merken. De spelers werden dan
ook geestdriftig en zeer langdurig toege
juicht.
Simon Koster
DE UITBREIDING van de Haarlemse
orgelmanifestaties in oostelijke richting
tot in Amstelveen moet gezien worden in
het feit, dat aldaar in de R.K. „Carmel-
kerk" een nieuw groot mechanisch orgel
hangt, dat in zijn klankkarakter renais
sance en barok met de moderne tendens
voor helderheid verbindt. Het instrument
is onder advies van Albert de Klerk door
de Utrechtse firma Gebr. Van Vulpen ge
bouwd en werd verleden jaar in gebruik
genomen. Wij hebben het toen gehoord in
een Bachprogramma gespeeld door An
ton Heiller.Deze maandag was het de
eerste winnaar van het improvisatiecon
cours, Louis Toebosch, die de kwaliteiten
van het instrument demonstreerde met
werken uit de renaissance en met moder
ne composities, waaronder ook zijn im
provisatie te rekenen was.
MET SWEELINCKS FANTASIE, die naar
een oude copie uit Padua de betiteling
„Ricercare" draagt, maar als steeds in
de Fantasieën van Sweelinck door rit
mische en melodische veranderingen van
de hoofdgedachte tot ontwikkeling komt,
wist Toebosch met stijlvolle kleurzin de
geest van die oude Nederlandse orgelkunst
levend te maken. De keuze van dit stuk
kon als bepalend gelden voor de erken
ning van de specifieke eigenschappen van
het instrument waarop het tot klinken
werd gebracht.
Kennelijk had de concerterende orga
nist zich op deze karakteristiek der oude
orgel timbres ingesteld toen hij zijn pro
gramma vaststelde, want ook met Psalm
50 van Anthoni van Noordt blijft men heus
niet ver uit de buurt van Sweelinck, die
zijn voorganger was als organist van de
Oude Kerk te Amsterdam.
Het Vulpen-orgel verleidt er als het wa
re toe deze zolang verwaarloosde muziek
naar voren te halen, en wanneer zij dan
met zoveel distinctie voor détail en vorm
geving opgebouwd wordt als wij het hier
hoorden, wordt men geconfronteerd met
een boeiende bladzijde uit onze muziekhis-
torie. Het schijnbaar dorre in Van
Noordt's tabulaturen loste zich op in de
kleur en de sfeer die haar eigen is.
VERDER GING Toebosch met zijn de
monstratie nog ruim een eeuw terug, met
de vertolking van twee korte stukjes van
Jacob Obrecht die niet als orgelmuziek
bedoeld zijn, maar als vierstemmige lie
deren op Brabantse teksten door wijlen
professor Smijers ontdekt werden in het
muziekrepertoire der kathedraal van Se
govia. Dat ze daar ooit zouden gezongen
zijn is niet denkbaar, niet alleen wegens
de taal, maar ook wegens de profane
geest van de teksten, waarvan ik er een
terugvond in het even beruchte als be
roemde Antwerps Liedboek van 1544. Toe
bosch heeft de geestige polyfone werkjes
ongewijzigd voor orgel gezet en ze ons nu
laten horen in een klankidioom dat wij ons
kunnen voorstellen al» passend omstreeks
het begin van de zestiende eeuw.
DAARNA RUKTE de concertgever ons
uit de antikiserende sfeer met muziek
van deze tijd, die bij voorkeur gediend
is door de onromantische timbres van het
oude orgeltype. Van de Keulse componist
Hermann Schroder hoorden we een klank
rijk sterkgebouwde koraalfantasie, van
Toebosch, Albert de Klerk en Anton Heil
ler ieder een naspel op het „Ita Missa
est" in gewijzigde vorm qua thema en
zeer verscheiden wat conceptie en wellui
dendheid betreft. En tenslotte werd het
publiek vergast op een improvisatie over
een zeer geschikt thema. Het werd een
meesterlijke manifestatie van spontane
musiceerlust, logische opbouw en geraf
fineerd detailwerk, alles gerealiseerd met
grote technische vaardigheid en een re
gistratie die de klankvermogens van het
orgel volledig uitbuitte.
Jos de Klerk
Wojciech Siemion (rechts) in „Het
leven van Jozef".
Minister Smallenbroek (Binnenlandse
Zaken) zal binnenkort een commissie in
stellen met als taak te adviseren over
de wenselijkheid wijziging te brengen in
het bestaande stelsel van de filmkeuring.
De bewindsman deelt dit mede in zijn
beantwoording van schriftelijke vragen
van het Tweede-Kamerlid J. J. Voogd
(P.v.d.A.) over films van Van Gasteren
en Van der Reuken. Het antwoord is
mede ondertekend door minister Vrolijk
(Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk
Werk).
Dat de film „Omdat mijn fiets daar
stond van Van Gasteren voor open
bare vertoning is afgekeurd vindt volgens
de bewindslieden zijn oorzaak in het ge
zagsondermijnende karakter. Op de
beeldbuis is slechts een fragment van
deze film vertoond. Van de cineast Van
der Keuken is de laatste tijd geen enke
le film ter keuring aan de centrale com-
misse aangeboden.
De Rembrandtprijzen voor schilderkunst
en grafiek zijn dit jaar toegekend aan de
heren C. Westerik (Den Haag) en Wout
van Heusden (Rotterdam). De uitreiking
van beide prijzen zal geschieden gelijktij
dig met de opening van een eretentoonstel-
ling van de werken van de prijswinnaars
in het Stedelijk Museum „De Lakenhal"
in Leiden. Het ligt in de bedoeling deze
tentoonstelling van 16 september tot 17
oktober te houden.
De Rembrandtprijs voor de schilder
kunst is al toegekend aan mej. Coba Rit-
sema, die een belangrijke plaats heeft in
genomen in de groep van de Amsterdam
se joffers en aan de Haarlemse schilder
Kees Verwey. De Rembrandtprijs voor de
grafiek wordt dit jaar voor het eerst toe
gekend.
am. Genietend van
en prachtig werk f f Q r i u k\
Is deze „Weichet O f 1 u
Dank zij het feit dat Elly Ameling er
toch was, dat een Mahler-symfonie net
geen hele avond vult en de buffetjuffrou
wen nu eenmaal ook moeten leven, kwam,
bij wijze van uitzondering, ook eens één
van Bachs honder
den cantates tot klin- n I I A «i
ken in het Concert- U L L Q
gebouw in Amster
dam. Genietend van
een
als
nur, betrübte Schat-
ten", betreurt men het dat ten gevcige
van de omvang van het symfonieorkest,
zoals wij dat nu kennen, een figuur als
Bach wordt teruggedrongen tot kamer-
en orgelconcerten of religieuze seances.
De uitvoering o.l.v. Bernard Haitmk be
wees, niet het minst dank zij Elly Ame-
lings sympathieke en zuivere stem, dat
dergelijke fijnzinnige werken in een grote
zaal zeer wel tot hun recht kunnen komen.
Cees van der Kraan, hoewel met het ni
veau bereikend van de vorig jaar over
leden Haakon Stotijn, blies een fraaie,
soms wat onrustige hobosolo. Wat cle pe-
geleiding betreft, zou men in sommige
recitatieven en ook wel bij de ana s de
octavering van de contrabas best eens
kunnen missen; in de meesterlijk gezongen
aria „Sich üben im Lieben", viel op hoe
verfrissend de fagot hier als continuo-
instrument werkte.
Het hoogtepunt-op-zich dat deze cantate
vormde, betekende in tijdsduur slechts
een opmaat tot Mahlers tweede symfonie,
die, hoe tijdgebonden veel van de filo
sofische en psychische achtergronden ook
mogen zijn, als totaal nog een pakkend
werk blijkt te zijn. Mahler, die een grote
faam genoot als operadirigent, heeft al
leen in zijn studietijd zelf twee opera s
voltooid, die nimmer opgevoerd zijn. Zi]n
zeer egocentrische natuur zal vermoede
lijk een volledig inleven in verschillende
karakters zeer bemoeilijkt hebben, en,
zich dit intuïtief terdege bewust, heeft
Mahler een weg gezocht en gevonden om
in symfonische vorm zijn dramatisch ta
lent te kunnen ontplooien. Zoals dan ook
in de opera verschillende dramatische si
tuaties en karakters tegenover elkaar ge
plaatst worden, zo wordt in Mahlers sym
fonieën de strijd geleverd tussen de ideeën
en krachten die in de componist zelf le
ven. Het vocale en dus ook litteraire
element blijft in praktisch al zijn wer
ken een grote rol spelen: In deze tweede
symfonie is het vierde deel een aangrij
pend lied voor altsolo met orkest su-
bliek vertolkt door Aafje Heynis, die zich
zelf hier bepaald overtrof het vijfde en
laatste deel is gecomponeerd rond Klop
stocks tekst: „Auferstehn, ja aufersteh'n,
Wirst du, mein Staub, nach kurzer Ruh!"
etc., welke gezongen wordt door sopraan
alt en groot gemengd koor.
Opvallend is dat dit laatste deel, waarin
Mahler het meest tracht te zeggen, muzi
kaal het minst bevredigend is. De sympho-
nicus is hier teveel door de operadirigent
verdrongen. Dat de muziek hier niet meer
wezenlijk boeit mag blijken uit het feit,
dat het massaal oprijzen van het koor tij
dens een fortissimo in het orkest waar
schijnlijk het meest fascinerende moment
in dit gedeelte werd. Zelfs het effect
van het in de gangen opgesteld, door mid
del van televisie gedirigeerd, achtergrond
orkestje kon hier niet tegen op.
In de overige delen, waarvan de eerste
f 3.65 - f 4.95 EEN ORGANON PRODUKT
OMYL
f3.65- f4.95 EEN ORGANON PRODUKT
Op donderdag 14 juli 's middags om
drie uur, geeft Albert de Klerk een con
cert in de Grote of Sint Bavokerk in
Haarlem. Dit concert heeft plaats in het
kader van de gemeentelijke, gratis toe
gankelijke orgelconcerten.
Op het programma staan vermeldt Ba
tella de Sexto Tono van Jimenez (16e
eeuw); Differencias sobre la Pavana Ita
liana van Antonio de Cabezón (1510-1566)
Sonata de Primer Tono para clava o pa
ra organo con trompeto real van José Li-
don (1752-1827); Variazioni sopra „Christ
lag in Totesbanden" di J. S. Bach en Sin
fonia van Anthon van der Horst (1899-
1965); Sonate van Jan Mul (geb. 1911)
en Chant de Peine, Chant de Joie, Chant
de Paix en Chant Héroïque van Jean
Langlais (geb. 1907).
HILVERSUM I. 402 m.
7.00 Nws. ochtendgymnastiek en soc.
lied. 7.23 Gram.muziek en reportages. (8.00
Nws.) 9.00 Van alle markten thuis. 9.05
Klas. gram.muziek. 9.35 Waterstanden. 9.40
Voor de jeugd. 10.00 Gram.muziek. 10.45
Voor de kleuters. 11.00 Nws. 11.02 Voor de
vrouw. 11.40 Sopraan en piano. 12.00 Dixie-
land-muziek. 12.22 Voor het platteland. 12.27
Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Tango-rumba orkest. 13.00 Nws. 13.10 Actua
liteiten en kalender. 13.30 Amusementsmu
ziek. 13.45 Gesproken portret. 14.00 Noord-
holl. Filharm. orkest. 14.30 Pianorecital. 15.00
Voor de jeugd. (Tussen 15.30-17.00 Rechtstr.
Ronde van Frankrijk). 16.00 Nws. 16.02 Voor
de zieken. 16.30 Wegwijzer: tips voor vakan
tie en snipperdagen. 17.30 Dansorkest. 18.00
Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.30 Het Nat. Park
De Kennemerduinen. 19.00 Voor de kinderen.
19.10 Muziek voor kinderen. 19.30 Nabeschou
wing Ronde van Frankrijk. 19.40 Artistieke
staalkaart. 20.00 Nws. 20.05 Artistieke staal
kaart. 20.15 Vragenvuur. 20.35 Holland Festi
val 1966. 21.20 Gram.muziek. 21.30 Het Kas-
sandra-complex. 22.25 Sport. 22.30 Nws. 22.45
Actualiteiten. 23.00 Metropole-show. 23.30
Weerklank: muziekrevue. 23.55 Nws.
HILVERSUM II. 298 m
7.00 Nws. 7.10 Dagopening. 7.20 Gram.mu
ziek. (7.30 Nws). 7.45 Radiokrant. 8.00 Nws.
8.10 Gram.muziek. 8.30 Nws. 8.32. Klass.
vioolconcert. 9.00 Voor de zieken. 9.40 Voor
de vrouw. 10.10 Amusementsmuziek. 10.30
Studiodienst. 11.00 Klassieke en moderne
orkestmuziek. 12.00 Touringclub. 12.27 Mede
delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nws.
12.40 Gram.platen. 12.50 Orkest. 13.10 Opera
muziek. 14.00 Fondant bij de koffie. 14.15
Gram.muziek. 15.50 Bijbelvertelling. 16.p0
Voor de jeugd. 17.00 Pianoconcert. 17.40
Voor de kleuters. 17.50 Overheidsvoorlich
ting: De politie nu. 18.00 Gram.muziek.
18.30 Gram.muziek. 19.00 Nws. 19.10 Radio
krant. 19.30 Koorwerken. 19.50 Wereldpanora
ma. 20.00 Gevar. muziekprogr. 21.15 Wereld
kampioenschappen Voetbal 1966 de wedstrij
den Hongarije-Portugal, Frankrijk-Mexico,
Chili-Italië en Spanje-Argentinië. 21..40 Koor
werken. 22.15 Avondoverdenking. 22.30 Nws.
22.40 Orkestmuziek. 23.00 Modern Calvinis
me, lezing. 23.15 Platennws. 23.55 Nws.
HILVERSUM III. 240 m. en FM-kanalen.
9.00 Nws. 9.02 Gevar. platenprogr. 10.00
gr. 11.00 Nws. 11.02 Actualiteiten. 11.05 Kof
fie met Kees. 12.00 Nws. 12.02 Actualiteiten.
12.05 Holl. plaatjes. 13.00 Nws. 13.02 Actua
liteiten. 13.05 Muziekprogr. 14.00 Nws. 14.02
Actualiteiten. 14.05 Gevar. platenprogr. 15.00
Nws. 15.02 Gram.muziek. 16.00 Nws. 16.02
Volksliedjes. 16.30 Rhythm and blues. 17.00
ws. 17.02 Gevar. platenprogr.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40
Weerbericht SOS-berichten. 12.48 Intermez
zo. 12.55 Buitenlands persoverzicht. 13.00
Nws. (14.00, 15.00 en 16.00 Nws. 16.03 Beurs
berichten). 14.30 en 15.45-17.00 Ronde van
Frankrijk. 17.00 Nws. 17.15 Voor de kinde
ren. 18.00 Nws. 18.30 Voor de soldaten. 18.30
Lekenmoraal en -filosofie. 18.50 Sport. 18.55
Gram.muziek. 19.00 Nws. 19.40 The Tielman
Brothers. 20.00 Gevar. progr. 20.21 Orkest
muziek. 20.00 Klassieke muziek. 21.40 Klave-
cimbelmuziek. 21.45 Visions infernales. 22.00
Nws.
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
16.15-16.30 Ronde van Frankrijk. 19.00
Nws. 19.01 Klaas Vaak. 19.05 Journaal voor
gehoorgestoorden. 19.30 Wereldkampioen
schap voetbal: West-Duitsland-Zwitserland.
(20.15-20.25 Journaal. 21.15 Wereld op wie
len. 21.45 De oude Draaidoos. 22.15 Olympi
sche Spelen 1972 in München. 22.30 Journaal.
22.35-0.05 Wereldkampioenschap voetbal:
Bulgarije-Brazilië.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Bill Dana Show. 20.25
Triade. 20.35 Europees Panorama. 21.30
Songfestival te Knokke. 22.15 Godsdienstig
programma. 22.45 Journaal. 22.50 Filmver
slag Ronde van Frankrijk.
WOENSDAG 13 JULI
NEDERLAND I
17.00 Voor de kinderen. 18.30 Teleac: De
Attische tragedie. 19.00 Nws. 19.01 Klaas
Vaak. 19.05 Franse les. (herh .les 39). 19.20
Eurovisie: Wereldkampioenschap voetbal:
Spanje-Argentinië. (20.15 Journaal). 21.15 De
schavuiten, TV-film. 22.05 Holland Festival
1966: Boy's Big Band jazzconcert. 22.35 Ac
tueel Humanisme. 22.45 Stichting Socutera.
23.00 Journaal. 23.05 Filmverslag Ronde van
Frankrijk.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 De Humboldtschool, TV-
film. 20.25 Battista van Tarente, film. 20.45
Koningsgambiet, TV-spel. 21.45 Een verant
woordelijke maatschappij: informatie en in-
I terviews uit Genève. 22.05 Journaal. 22.10
Eurovisie: Songfestival te Knokke.
drie zuiver instrumentaal zijn, is echter
muzikaal voldoende te beleven om aan de
feilen van de finale niet te zwaar te til
len. Het werk had dan ook een enorm
succes; de haast on-Nederlandse en
waarschijnlijk voor een groot gedeelte ook
buitenlandse toejuichingen betroffen
uiteraard in de eerste plaats Bernard Hai-
tink, die met grote overgave een buiten
gewoon doorleefde, zij het in details niet
altijd gave, uitvoering verzorgde, maar
zeker ook Elly Ameling, Aafje Heynis, het
toonkunstkoor en de koninklijke Mannen-
zangvereniging „Apollo".
OMYL
f3.65- f4.95 EEN ORGANON PRODUKT
Enkele dagen gelden sprak Stefan von
Baranski er zijn angst al over uit: zou
de pers in zijn land na afloop van het
8ste festival om de „Coupe d'Europe du
Tour de Chant" in het Casino van Knokke
wéér moeten schrijven „de Duitse
ploeg is volledig ten onder gegaan"?
Het gaat er thans droevig veel op lijken,
want gisteravond in de strijd tegen En
geland heeft zijn team niet meer dan 346,5
punten kunnen verzamelen. De Britten
daarentegen zagen kans voor de tweede
maal een aanzienlijke score te maken:
376.
Vanavond is Italië eindelijk aan de
beurt om te laten horen of er zich kleine
Modugno's in de ploeg bevinden. De re
den waarom het Italiaanse team zich zo
laat richting België heeft begeven, schijnt
deze te zijn: het is bezig aan een uitvoe
rige tournee door Europa en pikt Knokke
eigenlijk noodgedwongen even mee. Het
had geen haast, zo te zien. Maar van
avond wordt er dan toch strijd geleverd.
Tegen de Belgen.
Op voorstel van Wim lbo (jury-lid) zul
len bijzondere beslissingen voortaan al
leen worden genomen in bijzijn van de
voorzitter plus alle jury-leden. Afgelopen
zondag blijkt aan Nederland namelijk aan
vankelijk een puntentotaal van 405 te zijn
toegekend. Toen is buiten de andere jury
leden om tussen voorzitter en Italiaanse
jury-leden besloten van het totaal 12 pun
ten af te trekken, omdat men dat meer in
overeenstemming achtte met de capaci
teiten van de Engelse ploeg.
In de reglementen staat dat de voorzit
ter inderdaad het laatste woord heeft en
ingrijpende beslissingen mag nemen. lbo
heeft er echter voor gezorgd, dat deze
dingen nu niet meer heimelijk kunnen
gebeuren.
Nederland I: Na het journaal voor ge
hoorgestoorden kan men getuige zijn van
de voetbalwedstrijd West-Duitsland-Zwit
serland in het kader van de wereldkam
pioenschappen. In de pauze wordt het
journaal uitgezonden. Na de wedstrijd
zendt de VPRO een nieuwe aflevering uit
van de rubriek „Wereld op wielen".
Hierin ziet men weer een test van een
auto uit de populaire prijsklasse. Verder
komt onder meer aan de orde de „acces
soires- en benzineoorlog" en het verlenen
van eerste hulp bij ongevallen. De samen
stellers hebben een ongeluk geënsceneerd
en met een candid-camera de reacties
van enkele automobilisten in beeld ge
bracht. Laat op de avond volgt nog de
volledige reportage van de voetbalwed
strijd om de wereldtitel tussen Bulgarije
en Brazilië.
Thérèse Steinmetz is een van (ie
drie Nederlandse ehansonnières die
vanavond op Nederland 2 te zien
zijn in een filmpje dat gemaakt
werd door de cineast Hans van den
Busken.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaa/maaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Nederland 2: De Amsterdamse cineast
Hans van den Busken heeft een filmpje
gemaakt, waarin drie Nederlandse ehan
sonnières Liesbeth List, Thérèse Stein
metz en Martine Bijl elk een Frans
chanson brengen. Thérèse Steinmetz zingt
„Un jeune homme" met medewerking
van Hein Boele. Liesbeth List zingt „Sans
toi" en Martine Bijl „Un femme du vent"
waarbij Arnica Elsendoorn danst. Verder
ziet men onder meer het programma
„Europees Panorama", dat werd samen
gesteld door de redacties van actualiteiten
rubrieken van zes Europese landen. Ne
derland wordt vertegenwoordigd door de
redactie van KRO's Brandpunt.
In een uitzending vanuit Knokke kan
men zien hoe de ploegen van België en
Italië het tegen elkaar opnemen.
