Op het Brielse meer:
Taboe voorwaternozems"
13
ZATERDAG 30 JULI 1966
W E*bij
NABIJ VEERE
GROEIT EEN
TWEEDE SNEKER
MEER
STRAKKE
NORMEN
VOOR HEI
VERMAAK
STRENGE
SELECTIE
VAN HET
PUBLIEK
.s. -s-;
sVXVVS^SSNV-.V-NSsVX
IWII..W
NIETTEMIN: de uitlating over een
„tweede Sneeker meer" is geen loze
kreet. Nu al weten tijdens de drie
daagse zeilwedstrijden zoveel Fransen,
Engelsen en Duitsers dit gebied te vin
den, dat het inwonertal van Veere ver
dubbeld wordt. Voor de wereldkam
pioenschappen O.K.-klasse (van 5 tot
12 augustus) hebben zelfs Denen in
geschreven!
Veere gaat van de nood 'n deugd ma
ken door een erfenis van de inundatie,
een krekengebied dat pas bij Veere
werd gevoegd tot een recreatieter
rein te maken, waar grote bungalow»
komen te staan. Een oude werkhaven
van de Deltawerken wordt een nieuw»
jachthaven.
Bij Kamperland, een dorpje aan de
overzijde, stelt men zich ook op de
waterrecreatie in, evenals in Wol-
phaertsdijk waar een Belgische jacht
club een eigen thuishaven heeft. In
Kortgene gaat men de zaken Ameri
kaans aanpakken, met een botel, ca
ravanterrein etc. Andere jachthavens
zoals bij Amemuiden, zullen niet op
zich laten wachten.
OP DE 2i kilometer van het Veeree
meer behoeven zeilboten en speed
boten elkaar nog niet in de weg te va
ren. Toch is er een speedbootverorde
ning in de pen, waarbij een maximum
snelheid zal worden voorgeschreven,
behalve voor gebieden, die speciaal
voor speedboten en waterskiërs wor
den aangewezen.
TOESTANDEN in andere water
sportgebieden hebben de verantwoor
delijke mensen rond het Veerse Meer
doen besluiten juist in dit gebied-in-
opkomst de touwtjes vrij strak te hou
den. De politieke samenstelling van de
Veerse gemeenteraad bijvoorbeeld
staat er borg voor, dat de zondagsrust
streng gehandhaafd wordt en dat het
vermaak aan strakke normen moet
voldoen. Men heeft reeds kunnen con
stateren, dat daardoor een duidelijke
selectie wordt gemaakt bij het publiek,
dat men trekt.
„LAST HEBBEN we eigenlijk alleen
van de gelegenheidsvaarders, die van
de tantième een boot hebben gekocht
en nu niet weten, hoe snel ze weg
moeten racen. Maar wij praten met
zulke mensen, wijzen op de gevaren.
op het plezier van de hengelaars of
zeilers, dat ze bederven, en dat helpt
bijna altijd, 's Is geen onwil, alleen
maar onwetendheid."
„ER IS PLAATS voor zeilers en wa
terskiërs," zegt ook de heer W. F. van
Spronsen, directeur van de Stichting
Christelijk Recreatie-Conferentie en
Cultureel Centrum De Meeuw in Den
Briel, waar sinds dertien jaar in vei
lige omgeving jonge mensen tot uit
België en Engeland toe in één of twee
weken de grondbeginselen van het
zeilen leren. „De afsluiting aan de
maar het heeft ons stellig vele ongun
stige elementen bespaard. Die hebben
het één keer bekeken, en kwamen
nooit meer terug."
„DIT WORDT een tweede Sneeker
meermaar dat kan nu eenmaal niet
zó snel, als velen denken." De man, die
het zegt is de onderwijzer L. J. van
Boven, die tevens de VVV-directeur
van Veere is. Sinds de afsluiting bij het'
Veerse gat, nu vijf jaar geleden, groeit
rond het Veerse Meer een groots re
creatiegebied, maar de belangstelling
voor de watersport is juist in die
jaren nog veel sneller toegenomen
dan de voorzieningen, die vanuit het
Niets moesten worden getroffen.
„ER WAS niet eens een behoorlijke
haven voor kleine bootjes. Stil water
maakte voor kleine jachten de kade
muren huizenhoog. Allereerst moest
dus de vissershaven aangepast worden
aan de nieuwe eisen, maar tegelijker
tijd wilden we de karakteristiek van
Veere niet aantasten," zegt de heer
Van Boven. „Heel die outilage wordt
een dure grapmaar geld is niet de
enige factor. We zitter hier met uit
breidingsmoeilijkheden en de bestaan
de jachthaven kan nog slechts in de
richting van de molen De Koe worden
doorgebroken. In de omgeving moet de
zilte grond eerst bouwrijp worden ge
maakt, en dat kost tijd. Bovendien le
ven we hier in een puur agrarisch ge
bied, waaraan niet zomaar grond kan
worden onttrokken
HET LACHJE moet mevrouw I. J. van Eijk, echt
genote van de vice-voorzitter van de watersport
vereniging De Witte Raaf, wel enige pijn kosten,
want ze kneusde tijdens de slalom op de waterski een
paar ribben. Maar ze kan het toch niet inhouden, als
ze zegt: „We hebben hier op het Brielse Meer geen
nozems op het water". We spreken haar bij haar cara
van op het „rijtje van Deurloo" te Zwartewaal, waar
vóór het tuintje en achter de speedboot ligt. Zij is trots
op de vereniging De Witte Raaf, die bekend werd door
de spectaculaire Interceptor-show met vliegen, clowne
rie en parachutespringen. Haar man bestuurde de
motorboot, welke in de Rotterdam-film van Joris Ivens
de vliegende man voorttrok, die voor zulke wonderlijke
eindbeelden zorgde. De vliegende man is de heer Slot,
óók al een lid van De Witte Raaf, gelijk waterskikam
pioen Peter Alsem.
DE WATERSPORT heeft veel voor
Zwartewaal betekend, dat een „vloot"
van twee huurbootjes zag uitgroeien
tot een complete jachthaven en dat
kleine winkeltjes tot zelfbedienings
zaken zag groeien.
De snelle boten van Zwartewaal en
de zeilboten elders hebben elkaar vrij
goed verdragen op het Brielse Meer.
De speedboten zijn verplicht nummers
te voeren, waardoor de overtreders van
geschreven en ongeschreven bepalin
gen snel gesignaleerd worden. Geen
skiër mag weggetrokken worden of er
is verplicht een bijvaarder van mins
tens zestien jaar aan boord. Beneden
de achttien komt geen man aan het
stuur; zitten op de rand van de boot
is verboden.
Zwartewaalkant maakt het gebied nu
wel wat kleiner. Maar in onderling
overleg is er veel te bereiken. En in
derdaad, nozems komen hier niet. We
hebben hier indertijd een bewuste
keuze gedaan, in nauwe samenwerking
met de politie. We kozen voor een
rustige omgeving, met een rustig kam
peerterrein zonder danstenten e.d. Het
kan ook anders, maar dit leek ons hier
het beste. We houden er misschien
keurige jongelui ook wel mee weg,
