Strijd tegen verkeersonveiligheid
met te voeren zonder
is
Bezwaren van artsen zijn te
ondervangen door stelliger
normen over dronken rijden
bloedproef
Golden Fiction Filter
mn
Gelukkig „huwelijk" van kostelijke
USA tabakken en een perfect filter
GOLDEN
FICTION
f IM
f6.00
82824
«JIL
Texel - Den Helder
Texel - Den Helder
f 1.90 i
VRIJDAG 19 AUGUSTUS 1966
„Geacht worden"
Verschillen
Twijfels
Districtsarts
Herziening
FILTER
Voor rokers met een eigen stijl
Algemeen belang
N.V» T.E.S.O. TEXEL
ENKELE REIS
t
N.V. T.E.S.O.
TEXEL
'4& dÊêWwtfa f
Voor de overtocht Den Hélder-
Texel rekent de TESO voor auto
plus bestuurder f 7,30, enkele reis.
SPORTPROGRAMMA VOOR HET KOMENDE WEEKEINDE
HONKBAL
VOETBAL
CRICKET
SOFTBAL
f.
(Van onze juridische medewerker)
UTRECHT. Een „alcohol-com
missie" van de Koninklijke Neder
landse Maatschappij tot Bevordering
der Geneeskunst is tot de conclusie
gekomen, dat de „bloedproef" na ver
keersovertredingen in zijn huidige
vorm zonder meer onaanvaardbaar
is. De bezwaren richten zich niet zo
zeer tegen de medische aspecten van
de bloedprik en het daarop volgend
onderzoek naar het alcohol-promil
lage in het bloed, als wel tegen de
manier, waarop dit is ingepast in een.
justitieel onderzoek. De commissie,
samengesteld door de afdeling Leiden
van het Artsenverbond, wil dan ook
ln haar onlangs in „Medisch Con
tact" gepubliceerde rapport de bloed
proef niet bij-de artsen aanbevelen.
Dit rapport zal ongetwijfeld de discus
sie over de medische toelaatbaarheid en
juridische wenselijkheid van de bloed
proef weer doen oplaaien. Een meerder
heid in de Koninklijke Nederlandse Maat
schappij is al sinds lang geneigd om de
hele bloedproef te zien als wat het
rapport noemt een „keurslijf", waarin
de justitie de medicus wil wringen. Een
belangrijk deel van de medische stand
heeft zijn houding dienovereenkomstig
bepaald. Er schijnen zelfs „vrijplaatsen"
te zijn ontstaan, zoals Zwijndrecht en
Baarn, waar de artsen herhaaldelijk de
wrevel van vooral de staande magistra
tuur hebben opgewekt door hun weigering
om de bloedproef af te nemen.
De bloedproef wordt overigens hoe
langer hoe meer toegepast. Een in 1962
verschenen onderzoek van prof. dr. W.
Froentjes de grote man van de
bloedproef zegt, dat het aantal van
dergelijke onderzoekingen steeg van
1750 in 1952 tot 2457 in 1957 en 3097 in
1961, met een kleine inzinking rond
1959 toen het Artsenverbond voor het
eerst duidelijk zijn bezwaren kenbaar
maakte.
De bloedproef is een belangrijk bewijs
middel in de zaken, waarin de misdrij
ven van artikel 26 en 36 (lid 3) van de
Wegenverkeerswet een rol spelen. Het
eerste artikel stelt het rijden onder zo
danige invloed van alcoholhoudende drank,
dat men niet meer in staat moet wor
den geacht een voertuig naar behoren te
besturen, strafbaar met ten hoogste drie
maanden gevangenisstraf (eventueel ook
een boete van maximaal 5000) en even
tueel een ontzegging van de rijbevoegd
heid voor ten hoogste vijf jaar.
Na een geruchtmakende zaak, waarin
een arts die behalve alcohol een genees
middel had gebruikt werd vrijgesproken,
is in artikel 26 een bepaling opgenomen,
die het gebruik van elke stof waarvan de
betrokkene weet of redelijkerwijs moet
weten, dat het gebruik de rijvaardigheid
kan verminderen, gelijkstelt met alcohol.
Artikel 36 (lid 3) stelt hogere straffen
(twee en drie jaar) op het onder invloed
veroorzaken van ernstig letsel of de dood
in het verkeer.
Het belang van de bloedproef voor de
bewijsvoering zit hem in de formulering
van artikel 26, dat spreekt van „geacht
worden": men hoeft geen uitgebreide
demonstratie van zijn onbekwaamheid te
geven. Zelfs wie op het oog vlekkeloos
rijdt, kan toch strafbaar zijn als hij maar
te veel op heeft. De strafbaarstelling
van het gebruik van „andere stoffen"
(geneesmiddelen) is overigens directer
gebonden aan de „eigen wetenschap" van
de verkeersdeelnemer. De uitwerking van
bepaalde middelen is zelfs de deskundi
gen soms niet duidelijk, zodat de gebrui
ker dan moeilijk iets te verwijten valt
(dit is natuurlijk anders als hij, zoals ge
bruikelijk, gewaarschuwd is of zelf iets
merkt).
Het is duidelijk, dat het niet zo moei
lijk is om het bewijs te leveren als
iemand volslagen „teut" is. Dan vormt
een promillage van bij voorbeeld 2,1 al
leen maar een nadere adstructie van een
gemakkelijk op andere manier te consta
teren „kennelijke staat" en zelfs als die
niet aanwezig is kan men in zo'n geval
rustig de verkeersdeelnemer onbekwaam
achten. De bestrijding van de verkeerson
veiligheid vraagt echter meer dan het op
treden tegen overduidelijke excessen. De
risico-marge in het huidige ingewikkelde
snelverkeer wordt hoe langer hoe kleiner
Hetgeen wel moet leiden tot een ver
schuiving van de nadruk van „onbe
kwaamheid" naar „achten".
Aan de andere kant is dat „achten"
altijd een beetje onwerkelijk en vraagt het
een voorzichtige toepassing. De rechter
kan per slot van rekening alleen iemand
straffen om wat hij doet, niet om wat
men denkt dat hij doet. En juist in de
grensgevallen die thans hoe langer hoe
belangrijker worden, levert dat ten aan
zien van de bloedproef moeilijkheden op.
Het gaat hier om wat de deskundigen
noemen „subklinische alcohol-intoxica
tie": promillages van 0,8 tot 1,5. Daar in
het bijzonder openbaart zich het gevaar
van het gebruik van „grenswaardetheo
rieën": bij een bepaald promillage is een
bepaald percentage mensen onbekwaam
te achten. Nu is, zoals prof. Froentjes
herhaaldelijk heeft gezegd, ieder promil
lage een compromis; zelfs bij zeer lage
waarden ervaren heel wat mensen al bij
verschijnselen, en is het enige aanvaard
bare een promillage van 0,0. Maar dat is
niet altijd voldoende voor een rechter,
die immers moet vaststellen, dat die ene
verdachte die voor hem staat met dat
,grens-promillage" niet bekwaam is te
achten.
Dit probleem is des te groter, omdat
men verschillende waarderingsmethoden
heeft. Het in 1962 gepubliceerde onder
zoek laat duidelijk zien hoe verschillende
artsen tot heel verschillende conclusies ko
men ten aanzien van dezelfde promilla
ges! Dit ziet men bevestigd in de buiten
landse rechtspraak, waar de „gevaars-
grens" varieert van 1,3 tot 1,7.
Dat is ook wel verklaarbaar, want de
aanwezigheid van een bepaald promilla
ge in het bloed zegt nog niets over de
manier, waarop een bepaald persoon dit
verwerkt. De tolerantie voor alcohol is
namelijk geen constante en verschilt
zelfs van individu tot individu en zelfs
van ogenblik tot ogenblik. Daar komt
dan nog bij, dat de invloed van bij voor
beeld voedselgebruik en tijdsverloop niet
helemaal duidelijk schijnt te zijn. Nog
maals, dit geldt vooral ter) aanzien van
de grensgevallen. In het gros van de za
ken die de rechter te beoordelen krijgt
laat de combinatie van bloedproef en
waarneming van politieman en arts wei
nig ruimte voor twijfel en is het gesput
ter van de verdachte alleen maar een
weinig elegante poging om zijn gezicht te
redden. Maar er zijn toch te veel twijfels
mogelijk dan dat de bloedproef „regina
probationis" (koningin van het bewijs)
en in grensgevallen als enige beslissend
kan en mag zijn.
Daarbij komt nog, dat de bloedproef
niet zonder toestemming van de verdach
te mag worden genomen. Dat is een an
der heet hangijzer in deze materie: een
verdachte is volgens het Wetboek van
Strafvordering slechts verplicht om (in
bepaalde gevallen) een onderzoek van
zijn lichaam te gedogen. En de Hoge
Raad heeft uitdrukkelijk uitgemaakt, dat
de bloedproef een onderzoek „in" het
lichaam is en er dus buiten valt. In de
Verenigde Staten, waar een grondwette
lijk verbod van „onredelijke onderzoekin
gen" geldt, ligt fde zaak anders. Daar
heeft het Hooggerechtshof uitgemaakt,
cfat kk5 bloedpro«f ia de Lviidige omstan
digheden „redelijk" is (in tegenstelling
tot een ingrijpende maatregel als het
leegpompen van de maag) en dus tegen
de zin van een verdachte kan worden
genomen.
Tegen deze achtergronden moeten we
de twijfels van de medici zien. De drie
bezwaren, die in het pas verschenen rap
port speciale aandacht krijgen, richten
zich tegen de medische-ethische kant van
de zaak:
1. Het onderzoek volgens het huidige
formulier is onvolledig en daarom
medisch laakbaar. De wetenschap
over de „voorgeschiedenis", zoals
geneesmiddelengebruik en het even
tueel bestaan van ziekten die de to
lerantie voor alcohol beïnvloeden,
ontbreekt vaak.
2. Het onderzoek als zodanig is een
medische handeling, maar het resul
taat wordt geheel in handen gege
ven van leken. Elke mogelijkheid
van de arts om de waarde van zijn
proef te beoordelen in het verband
van overige bevindingen is uitgeslo
ten. Ook dit acht de commissie me
disch gezien laakbaar.
3. Tenslotte noemt de commissie het
weinig bevredigend, dat de medicus
op een dergelijke manier wordt be
trokken in een opsporingsonderzoek
waarvoor hij niet is opgeleid en dus
geen verantwoordelijkheid mag ne
men en dat bovendien niet in over
eenstemming is met zijn positie als
„vertrouwensman" van de zieke
mens. Zeker waar de toestemming
van de verdachte een twijfelachtige
waarde heeft.
De commissie komt tot de conclusie, dat
op deze manier de aandacht is afgeleid
van de kernvraag: hoe kan de arts een
bijdrage leveren tot de bestrijding van
verkeersongevallen, die immers een be-
langrijke oorzaak zijn van dood en ver
minking?
De noodzaak ten aanzien van rijden
onder invloed is duidelijk: de schatting
van prof. Froentjes in 1962. dat alcohol
in 2,5 percent van alle gevallen (258.000
in 1964) een rol speelt, wordt algemeen
als zeer laag beschouwd, hetgeen be
grijpelijk is als we zien, dat het Ver
bond voor Veilig Verkeer heeft uitge
rekend, dat alcohol in 60 percent van
alle veroordelingen wegens de Wegen
verkeerswet een rol speelde.
De oplossing, waarmee de artsen in hun
rapport komen pretendeert naar hun
eigen zeggen niet een sluitend antwoord
te geven. Het is goed, dat dit uitdrukke
lijk wordt opgemerkt, want het voorstel
van de „alcohol-commissie" lijkt voor de
justitiële praktijk weinig aantrekkelijk.
Wat willen de artsen? Er zou per
district een keuringsarts kunnen wor
den aangesteld die de toerekenbaarheid
en rijvaardigheid van de verdachten
moet beoordelen en op verzoek van de
justitie een uitspraak zou moeten doen
over de mate van verantwoordelijkheid.
Maar een expliciete uitspraak zoals
thans over strafbaar gebruik van al
cohol zou daar niet onder moeten val
len. Indien alleen dronkenschap de oor
zaak van de overtreding was, zou de
medicus slechts constateren tot normale
toerekenbaarheid. De bewijslast rust
dan op de justitie. Indien nodig, zou de
arts wel kunnen verklaren, dat hem
ambtshalve bekend is, dat gebruik van
alcohol geen rol speelde.
Het is een beetje raadselachtig, waar
om de commissie op deze manier de
bloedproef als bewijsmateriaal de nek
wil omdraaien. De justitie kan ook in
ternationaal gezien dit bewijsmiddel
node missen in haar steeds belangrijker
wordende strijd tegen de verkeersonvei
ligheid. En omdat de bezwaren, die zeker
niet uit de lucht gegrepen zijn, zich eer
der richten tegen de manier, waarop de
bloedproef wordt gebruikt dan tegen het
onderzoek als zodanig, lijkt het eerder
zaak iets aan deze bezwaren te doen dan
de hele bloedproef nu maar ineens over
boord te zetten. Temeer daar er wel enige
mogelijkheden zijn:
Er is zeker ruimte voor een betere,
en vollediger rapportage van de arts
aan de rechter (eventueel gevolgd
door een persoonlijke verklaring als
getuige-deskundige) zeker zolang er
niet meer zekerheid heerst over de
„grenskwesties". Zo zou de arts be
ter zijn zegje kunnen doen, zonder dat
hij zelf voor rechter gaat spelen.
Want daar is hij nu eenmaal niet
voor. Hij zal altijd iets uit handen
moeten geven.
Om de zaken op medisch-ethisch ger
bied duidelijk te stellen, lijkt de'stig*-
gestie „districtsartsen" aan te stellen
waardevol. Eventueel zouden zij als
toezichthouders kunnen fungeren, ter
wijl de altijd toch eenvoudige ingreep
van de bloedproef zelf door later, ge
kwalificeerd personeel zou gebeuren.
Het onderscheid tussen keuringsarts
en „gewone" medicus zou de ver
trouwenspositie van deze laatste be
schermen. Iets dergelijks is immers
ook het geval ten aanzien van de con
trolerend geneesheer-huisarts.
Als men na dergelijke maatregelen
nog bezwaren houdt tegen de bloed
proef zou de positie van de keurende
arts tegenover zijn „slachtoffer" en
van deze tegenover de rechter duide-
Ijiker kunnen worden gemaakt door
het invoeren van een bepaling, die
de verdachte uitdrukkelijk het recht
geeft te weigeren.
Wij kunnen ons natuurlijk ook afvragen
of het niet nodig is om de hele straf
baarstelling en bestraffing van het rijden
onder invloed te herzien. Dit is nu al van
een aanhangsel van een onveiligrij den-
artikel „gepromoveerd" tot een apart
misdrijf en het wordt thans veel hoger
opgenomen dan een jaar of zeven gele
den. Niet zozeer doordat de publieke opi
nie tot inzicht is gekomen als wel vooral
doordat de rechtspraak welbewust de
handhaving van „artikel 26" heeft ver
scherpt.
Aan al deze problemen zou onmiddel
lijk een einde kunnen worden gemaakt
door de huidige formulering los te laten
en een vaste norm te stellen. Bij voor
beeld het rijden onder iedere invloed van
drank, of het stellen van een bepaalde
promillagegrens van 0,5 (zoals in Zwe
den) of 0.8 (zoals nu net in Engeland is
ingevoerd). Als het verkeer zich blijft
ontwikkelen zoals het dat nu doet, zal een
dergelijke „risico-aansprakelijkheid" meer
voor de hand gaan liggen.
KING SIZE CIGARETTES
In uw blad van 4 augustus jl. staat in
de rubriek „Schrijvende lezers" onder het
hoofd „prijsbeheersing" een brief van een
lezer die zijn misnoegen uit over de ta
rieven van de veerdienst Texel-Den Hel
der v.v. en hierbij doet voorkomen alsof
de baten van deze veerdienst bij miljo
nairs terecht zouden komen. De N.V.
Texels Eigen Stoomboot-Onderneming
(T.E.S.O.) werd in 1907 door de Texelaars
opgericht als gevolg van de ontevreden
heid over de bestaande verbinding, geëx
ploiteerd door de Alkmaar-Packet: slechte
schepen, lage frequentie der diensten en
hoge tarieven. Er werd een kapitaal bij
eengebracht groot 75.000 sindsdien is dit
bedrag ongewijzigd) bestaande uit aande
len groot 25 en 5 verdeeld over de ge
hele Texelse bevolking. Artikel 2 der sta
tuten bepaalt, dat het doel der vennoot
schap is: het exploiteren van een veer
dienst tussen Texel en Den Helder en in
het algemeen wat strekken kan om zo
wel de communicatiemiddelen op Texel,
als om de verbindingen met de vaste wal
te verbeteren. Daarbij staat op de voor
grond, het dienen van het algemeen be
lang en wel in die mate, dat aan aan
deelhouders slechts een beperkte winst
kan worden uitgekeerd (dividend mag
maximaal 6 percent bedragen, waardoor
aan de aandeelhouders slechts 4.500 per
jaar kan worden uitgekeerd) en de over
schotten der exploitatie moeten worden
aangewend voor verlaging der tarieven en
verbetering der vervoermiddelen.
Dit laatste is door Teso krachtig ter
hand genomen. Toen de overheid besloot,
een nieuwe veerhaven aan de zuidpunt
van het eiland aan te leggen en hierin,
alsook in de haven te Den Helder, aan-
leginrichtingen te bouwen voor een schip
met koplading, verbond de Teso zich een
"rftpr jKsrstwwrs v-aa tö
KK tï *4
Voor Ha overtocht van e«n out emotie!.
Max, hoogte 2,50 m.
of otngofaraed
dergelijk schip in de vaart te brengen.
Teso moest voor de bouw van de veer
boot „Marsdiep" een bedrag van rond 6
miljoen investeren. Dit schip werd juli
1964 in de vaart gebracht. Hoewel door
deze verbeterde verbinding met zekerheid
kon worden aangenomen dat het vervoer
in sterke mate zou toenemen, was het ac-
W atergraaf smeer
Thor Twins
RFC—Feijenoord
Derde klasse A:
DCGHBC
SVLBloemendaal
Zaterdag 20 augustus
Reserve 1:
Derde klasse B:
Sparta 2—UW 2
Baseball PaisRobur '58
Hoofdklasse:
Reserve 2A:
Derde klasse C:
Ajax—HVA
Schiedam 2CTC 2
DSSSpartaan
HCK—Nicols
ADO 2—PSV 2
Reserve 1:
ABC—OWO
Hazenkamp 2HCK 2
OWO 2—HHC 2
Eerste klasse A:
Reserve 2B:
Nicols 2—HVGA 2
HCAW—HVGA
Kenn.land 2—OWO 3
SC Haarlem 2Ajax 2
VolewijckersPSV
HCAW 2—HVA 2
Reserve 2A:
HCTIW—UW
Storks 2—ABC 2
Eerste klasse B:
RAYON HAARLEM
Reserve 2B:
HHCOnze Gezellen
IA:
Schiedam 3Sparta 3
Tweede klasse A:
TelefoniaTerrasvogels 2
HVGA 3—Schoten 2
RCHKennemerland
2B:
RAYON HAARLEM
GeuzenHFC Haarlem
SC Haarlem 3—Geel Wit
IA:
TYBB—Rooswijk
2C:
OG 2Rooswijk 2
ThamenTerrasvogels
Kenn.land 4—HBC '64 2
RCH 2—Schoten 3
Tweede klasse B:
TYBB 3—SIZO
1B:
Quick (A)Quick
2E:
Nicols 3HFC Haarlem 2
ODIZ—DIO
Alkm. Boys 2—HVH 2
TYBB 2—DIO 2
Tweede klasse C:
2F:
DSS 2—HCK 3
ADOTilburg
Halfweg 2Alcm. Victrix 3
2B
Derde klasse A:
Telefonia 3—HBC '64 3
HCK 4—THB 3
SRA—THB
Zondag 21 augustus
2C
HawksNeptunus
Hoofdklasse:
Fluor S. 2Nicols 4
SchotenSparta
2D:
Derde klasse B:
Eerste klasse B:
DSS 3—HCK 6
DonarAnimals 9
SchiedamCTC
2E:
ElinkwijkUitsmijters
Storks SCHaarlem
TYBB 4Bloemendaal 3
DrachtenTrekvogels
Tweede klasse C:
DSS 4Ripperda 2
Robur '58Baseball Pais
DHSWassenaar
2F:
Derde klasse C:
LaakkwartierHazenkamp
HCK 5—HCJ 2
BETAALD VOETBAL
Ere-divisie:
PSV—Sittardia
Willem IISparta
DOS—MVV
Go Ahead—DWS
FeijenoordFC Twente
Ajax—NAC
GVAV—Elinkwijk
Fortuna '54Xerxes
TelstarADO
le divisie:
RCH—SVV
VitesseHolland Sport
FC Den BoschAlkmaar
RBCSC Cambuur
Zwartemeer
De Volewijckers
Blauw Wit BV—DFC
FC ZaanstreekDHC '66
VolendamVelox
HeraclesNEC
De Graafschap
Eindhoven
2e divisie
Roda JCPEC
Hermes DVSLimburgia
Zwolse BoysWilhelmina
W ageningenHaarlem
NO ADExcelsior
AGO VVHilversum
Helmondia '55ZFC
HeerenveenFC VVV
TubantiaFortuna VI.
EDO—HVC
BaronieVeendam
Reserve le divisie:
Volendam 2ADO 2
DOS 2—Ajax 2
FC Twente 2Feijenoord 2
DWS 2—Go Ahead 2
SVV 2—Velox 2
Holland Sport 2—PSV 2
MVV 2—Sparta 2
Reserve 2e divisie A:
RCH 2—Blauw Wit BV 2
Haarlem 2DHC '66 2
EDO 2Xerxes 2
Excelsior 2Gooiland 2
DFC 2—ZFC 2
Hermes DVS 2
De Volewijckers 2
Fortuna VI. 2Alkmaar 2
BETAALDE JEUGD
le klas A:
Heeren veenH V C
VolendamDWS
De VolewijckersAjax
Go AheadHaarlem
VitesseFC Twente
Wagen ingenNEC
Blauw Wit BVTelstar
HeraclesSC Cambuur
2e klas A:
De GraafschapAlkmaar
FC ZaanstreekTubantia
ZFC—Zwolsche Boys
SC GooilandEDO
SC DrenteHilversum
PEC—AGOVV
G V A VV eendam
Zaterdag
Eerste klasse A:
VOC—Hermes DVS
Eerste klasse B
ACC 2—VRA
ExcelsiorRood en Wit 2
Finale knock-out
competitie:
HCC—Quick H.
(terrein ACC)
Tweede klas B:
HilversumRood en Wit 3
Tweede klas E:
Rood en Wit 4ACC 3
Derde klas C:
Ajax 2Bloemendaal 3
VUC 2Rood en Wit 6
Zondag
Eerste klas A:
HBSBloemendaal
Hermes DVS—HCC
Quick H.—ACC
Rood en Wit—VOC
Eerste klas B:
ACC 2Excelsior
HCC 2—Sparta
VRA—SCHC
Tweede klas B:
Bloemendaal 2HBS 2
VUCRood en Wit 3
Derde klas B:
Rood en Wit 5
Kampong 3
Derde klas C:
Concordia 2
Rood en Wit 6
Groen Geel 2
Bloemendaal 3
Vierde klas A:
Rood en Wit 7—ACC 5
Zondag:
StorksDSS (12 uur)
Maandag
Onze GezellenHHC
SC Haarlem—HHC 2
OWO 2EHS
Dinsdag:
Bloemendaal 2Shell
DSS 3—EHS 2
HHC 4Onze Gezellen 3
Woensdag:
JohezBloemendaal 3
HCK 3Onze Gezellen 4
Donderdag:
DSS 3—HHC 4
EHS 2Bloemendaal 4
Vrijdag:
De MeteoorEDO 2
LijndenOnze Gezellen 3
OdizBloemendaal 3
cres, met name in de sector personenauto-
en vrachtautovervoer zo groot, dat terwil-
le van de bedrijfszekerheid, kort na het in
de vaart brengen van de „Marsdiep" be
sloten moest worden tot de bouw van een
zusterschip. Dit schip („Texelstroom")
bouwkosten rond 6,5 miljoen werd in
mei van dit jaar in dienst gesteld. De
tarieven zijn vastgesteld op basis van de
kostprijs en liggen aanmerkelijk lager dan
de tarieven die gelden op de veerdiensten
naar de overige Waddeneilanden, waarbij
wij nog willen opmerken, dat de tarie
ven naar de eilanden Ameland en Schier
monnikoog door de Overheid worden vast
gesteld. (Rijksdiensten). Nog dit jaar heb
ben wij enige tariefsverlagingen toegepast
en door het bestur van de Teso wordt
elke mogelijkheid voor verdere verlaging
nauwkeurig onderzocht.
Een vergelijking met de Provinciale
Stoombootdiensten in Zeeland gaat in dit
verband mank. Door de geografische lig
ging van Zeeuws-Vlaanderen ging de be
volking zich steeds meer op België oriën
teren. Daarom heeft de Nederlandse re
gering lage tarieven vastgesteld voor de
veerdiensten over de Westerschelde. Als
gevolg van deze politiek ontstaan belang
rijke tekorten op de exploitatie van deze
veerdiensten, welke tekorten niet door de
provincie Zeeland, maar door de centrale
overheid worden gedragen. Deze bedroe-
r
mmmm
m- f.
d.
Pc co
(is. p.i ss. .-tl
uw
.-co»*»» tl
'H| j
Voor het oversteken van de Ooster
en Westerschelde ekent de PSD voor
auto plus bestuurder f 1,90 enkele
reis. Eén kaartje.
gen in 1964 rond 5,9 miljoen. Voor 1965
zullen deze tekorten naar alle waarschijn
lijkheid belangrijk hoger liggen. Grote
winsten worden (mogen) door onze maat
schappij niet worden gemaakt. Naast de
faciliteiten voor de bewoners van het
eiland vervoert Teso dagelijks honderd
scholieren gratis, terwijl personen die voor
ziekenbezoek naar Den Helder moeten,
vrije overtocht genieten. Wij hebben hier
mede een inzicht, zij het summier, willen
geven aangaande de opzet en de doelstel
ling onzer N.V.
DIRECTIE N.V. TEXELS
EIGEN STOOMBOOT-ON
DERNEMING, Den Burg.
