beter bekend
als Ivanhoe
en The Saint
De fantastische
avonturen van
een ruimteschip
NIEUWE SCIENCE-FICTIONSERIE OP HET TV-SCHERM
Wie is hij?
Acteur
geliefd
bij jong
en oud
Nieuwe tv-shows met
Annette Rocco
Erbij
Niets te verliezen
Hollywood
Eigenwijze commandant
Knappe trucs
10.000 meter kabel
In volle actie als Ivanhoe.
ROGER MOORE,
DE FILMLOOPBAAN van Moore is
rijk aan ups and downs. Het begon
allemaal in Italië, in het Residence
Palace-hotel in Rome. Roger had juist
zijn tweede Italiaanse film gemaakt,
een afschuwelijke geschiedenis uit het
oude Rome en keek uit naar een vol
gend onderwerp. Hij had enige scripts
voor Italiaanse films in handen, de een
nog erger dan de ander, maar hij be
reikte noch in Londen noch in New
York (via de filmmaatschappijen)
overeenstemming over het honorarium
Zijn eerste vrouw, Dorothy Squires, die
bij hem was, raadde hem aan alles
rustig te bekijken en zo nodig naar
Londen terug te keren. Hij zat met
haar aan de bar van het hotel, toen
er een bediende verscheen, die hem
aan de telefoon riep. Venetië was aan
de lijn.
„Zij wilden, dat ik naar Venetië
kwam om een nieuwe televisieserie,
die in Londen werd gemaakt en ge
baseerd op de verhalen van Leslie
Charteris, „The Saint" te bespreken.
Mijn eerste reactie", aldus Moore,
„was, dank u wel mijne heren, maar
ik heb geen interesse.Ik heb er een
paar nachtjes over geslapen, voordat
ik een besluit nam. Toen heb ik ja ge
zegd en zoals u momenteel ziet, was
dat het enige juiste antwoord".
„IK HAD NIETS te verliezen. Mijn
Italiaanse film-experiment was een
akelige flop geworden. Mijn 5-jarig
verblijf in Hollywood was met een
belofte begonnen, maar ik eindigde als
een onderdanig tv-acteur in dienst van
de grote Warner Brosstudio's. Ik kwam
langzaam maar zeker aan de grond te
zitten, tot Venetië me riep".
„The Saint" werd een enorm suc
ces. Zelfs voordat de eerste 26 afleve
ringen waren klaargekomen werd de
produktie opgevoerd tot 40. De laatste
drie afleveringen van de tweede groep
werden juist voor het einde van het
jaar 1963 afgemaakt, om aan de vraag
van het kijkerspubliek en de contrac
tuele verplichtingen te voldoen. In de
lente van 1964 startte men opnieuw
met 26 afleveringen. Alle medewer
kers waren ervan overtuigd, dat het de
laatste serie zou worden: een prach
tig besluit voor dit succesvolle tv-
programma. Maar een jaar later be
gon men voor de derde maal in
successie aan de produktie van eni
ge nieuwe afleveringen om het totaal
tenslotte te brengen op het indrukwek
kende cijfer van 80. In juni 1965 ten
slotte werd een afspraak gemaakt voor
de produktie van opnieuw 30 afleverin
gen. Deze 30 produkties zouden zelfs
meer gaan kosten dan alle overige 80
tezamen, omdat ze in kleur worden
opgenomen.
„Het hangt niet alleen van een
beetje geluk af", vertelt Roger Moore
glimlachend. „Je moet er zelf hard
voor vechten.
Er is in die vier jaar, dat ik aan
deze serie meewerk veel veranderd.
Het is een fascinerend spel geworden
en ik houd hiervan. Ik merk nu pas,
hoeveel ik in Hollywood heb geleerd,
zowel van de tv-producers, als van
mede-acteurs. Jim Garner, een van
„de leraren" zei eens, ook al ben je
acteur, probeer jezelf te blijven. Blijf
Roger Moore zoals ik Jim Gamer ben
en blijf".
Roger Moore, of liever The Saint
heeft een enorme fanmail. Per maand
arriveren er 15.000 brieven en zij ko
men uit de gehele wereld. Moore is ge
trouwd (zijn tweede vrouw) met
Luisa Maria Mattioli, moeder van
hun 2'/i jaar oude dochter Deborah.
„Ik zou niet zonder Luisa kunnen rei
zen", zegt hij. Zij ontmoetten elkaar
tijdens opnamen van de film „The
rape of the Sabines". Luisa was de
knappe, donkere actrice, die hem de
eerste Italiaanse woorden leerde. Zij
werden goede vrienden. In Venetië
vroeg Roger haar ten huwelijk. Zij
stemde er in toe en zij vertrokken
naar Londen, waar hij aan zijn eerste
opnamen van „The Saint" begon.
MOORE WAS DE ZOON van een
Londense „bobby" (politieman), en ge
boren in een sombere wijk van Lon
den. Toen de Tweede Wereldoorlog
uitbrak, werd hij net als zoveel ande-
Roger Moore, beter bekend als ,The
Saint", tijdens een van de vrije uur
tjes in de Boreham Wood-studio in
Londen.
Zjjn werkelijke naam is
Roger Moore. Als u een te
levisietoestel hebt, dan kent
u hem als Simon Templar,
de vriendelijke speurder
van de „Saint-serie", of als
ridder in blinkende wapen
uitrusting „Ivanhoe". En
als u geen televisietoestel
hebt, dan kent u Roger
Moore misschien als film
ster. Voor vele miljoenen in
deze wereld is de lange,
blonde, knappe Engelsman
verantwoordelijk voor vele
uurtjes van eenvoudig, maar
aangenaam amusement. En
de mensen mogen hem
graag. Zij bewezen dit ver
schillende malen bjj zijn
verschijning in het open
baar of tijdens televisie- en
radio-programma's. Dit is
het eerste, uitgebreide ver
haal over het „fenomeen"
Moore, het verhaal van een
acteur, die nooit preten
deerde groot te zijn, maar
slechts hard werkte om
tenslotte op een unieke wij
ze te slagen.
re kinderen, geëvacueerd naar het
platteland. Toen hij vijftien jaar wa*
werd hij gezien zijn belangstelling
voor tekenen naar de teken'filmaca-
demie gezonden. Hij verdiende drie
pond per week. Een jaar later werd
hij ontslagen, toen hij een order ver
gat af te werken. Die zomer ontmoet
te hij een man die meespeelde in de
film „Caesar en Cleopatra", met
Claude Rains en Vivian Leigh. Roger
stapte naar Archie Woplf, producer,
die wel iets in de jongen zag en hem
in dienst nam.
Zijn eerste rol was in de film Cae
sar en Cleopatra. Roger studeerde een
jaar lang te Londen, kreeg een rol
toebedeeld in „The arts theatre", tot
dat het Engelse leger de 18-jarige jon
gen opeiste. Moore werd tweede luite
nant en werd naar West-Duitsland ge
zonden (1946).
NA TERUGKEER in Engeland trad
hij op voor radio en televisie, totdat
hij Audrey Hepburn ontmoette (toen
nog vrijwel onbekend). Via haar toe
doen kreeg Roger meer rollen, waar
onder in de films „mr. Roberts" en
„The little hut". Hij was 26 jaar toen
hij naar Amerika (Hollywood) ver
trok. Moore werkte mee in de films
„The last time I saw Paris" met Eli
sabeth Taylor, en „Interrupted melo
dy" met Eleanor Parker en Glenn
Ford. Na een ziekte werd hij gecon
tracteerd door Columbia voor de tv-
serie „Ivanhoe". De opnamen werden
gemaakt in Engeland en Hollywood,
totaal 39 afleveringen. Toen werd hij
aangetrokken door Warner Bros voor
de film „The miracle" met Caroll Ba
ker. Hierna verscheen hij, als gast in
het tv-programma „Maverick". Dit
leidde er toe, dat hij de hoofdrol kreeg
toegewezen in de serie „The alaskans"
Na 20 afleveringen vond Roger Moor#
het welletjes en verlangde naar vrij
heid. Toen kwam het Italiaanse aan
bod voor „The rape of the Sabines"
en later het belangrijke telefoonge
sprek uit Venetië.
HILVERSUM Annette Rocco gaat
onder regie van Joes Odufré en in sa
menwerking met componist-arrangeur
Enrico Neckheim en orkestleider Har
ry de Groot, in de herfst een aantal
nieuwe televisieshows maken voor de
NCRV. De donkerharige Amsterdamse,
die tot voor kort slechts het publiek
van kleine theatertjes ontmoette kreeg
in het voorjaar een eigen televisie
programma. Critici prezen de veelzij
digheid van haar repertoire. Dit hoopt
zij nu ten tweeden male weer te kunnen
laten zien. Inmiddels is er een nlaatje
gemaakt met een vertaald Frans
nummer „Les Marionettes" en een
eigen nummer „Kom dicht bij mijn
hart".
STIPT ZES UUR konden we Roger
Moore, alias „The Saint", te pak
ken krijgen. Zijn lange gestalte
was gemakkelijk tussen de honderden
mensen op de opnamevloer in een van
de vele Engelse studio's te herkennen.
„Hallo", riep hij ons reeds toe. „We
nemen de auto naar mijn huis. Daar zal
het praten wel iets gemakkelijker gaan".
Hij zegt: „Ik praat graag met mensen",
terwijl hij er in het Italiaans aan toe
voegt: „Natuurlijk praat ik het liefst met
Luisa, mijn vrouw. Zij is een charmant
vrouwtje. Oh ja", zegt hij lachend, „wij
hebben uitstekende Italiaanse wijn. Wilt
u eens proberen?"
DE ZEVEN geschiedenissen van het
ruimte-patrouilleschip „Orion" spelen
zich af rond het jaar 3000. De auteur
van deze „utopische sprookjes", die
overigens niet zonder ironie verteld
Luitenant Tamara Jagel-
lovsk (Eva Pflug) wordt door
de Veiligheidsdienst aan de be
manning van het ruimteschip
„Orion" toegevoegd om de eigen
zinnige commandant in de gaten
te houden.
worden, is de Berlijner Roif Honold.
De draaiboeken zijn gemaakt in sa
menwerking met televisieschrijver
W. G. Larsen en de dramaturgische
afdeling van Bavaria.
De schrijver is zo optimistisch te ge
loven, dat de mensheid in het jaar
3000 zich tot één grote natie verenigd
zal hebben en intussen haar macht
heeft uitgebreid over een groot deel
van het heelal. Tegelijkertijd heeft de
mens de gedachte moeten laten varen,
dat hij het enige levende wezen is, dat
techniek, wetenschap en ruimtevaart
beoefent. Aan de grenzen van het heel
al loert een vijand die een ongekende
techniek beheerst en over een grieze
lig hoge intelligentie beschikt.
Een gigantisch systeem van ruimte-
stations en controlecentra beschermt
de aarde tegen aanvallen uit het heel
al. Een onderdeel van dit systeem is
een ruimtevloot en een van de schepen
daarvan is de „Orion". Tijdens de pa
trouille-vluchten van dit schip spelen
de avonturen zich af.
Men wordt voortdurend geconfron
teerd met dezelfde bemanning, be
staande uit de eigenzinnige comman
dant McLane (gespeeld door Dietmar
Schönherr), de goedmoedige ingenieur
(Claus Holm), de bewapeningsofficier
die steeds lollig probeert te zijn (Wolf
gang Völz), de sterrenkundige (Fried-
rich G. Beckhaus) en Helga (Ursula
Lillig) die af en toe als huishoudster
fungeert. Er is nóg een vrouw aan
boord: luitenant Tamara (Eva Pflug).
Zij hoort niet bij de bemanning, maar
maakt deel uit van de Veiligheids
dienst. Zij heeft opdracht de comman
dant van de „Orion" in de gaten te
houden, omdat hij door zijn eigenzin
nigheid nogal eens zijn boekje te bui
ten gaat.
De Bavariamensen hebben alles ge
daan om de opnamen zo fantastisch
mogelijk te maken. Twintig percent
van de hele serie bestaat uit truc-opna
men. Dat was ook wel nodig, want het
verhaal eist bijvoorbeeld dat een gi
gantisch ruimteschip opstijgt van de
zeebodem en met de snelheid van het
licht door het heelal vliegt, waar het
wemelt van lichtstormen en magneti
sche krachtvelden; de constructie van
een „atroschijf', een instrument waar
op afstanden in lichtjaren worden te
ruggebracht tot uitsneden van 150 me
ter; het vervaardigen van landschap
pen op vreemde planeten waar buiten
aardse wezens huizen die in vreemd
soortige „vliegtuigen" rondwaren; het
laten smelten van planetoïden en het
doen openbarsten van gloeiende ster
oppervlakken en de constructie van in
genieuze robots.
De bouw van het ruimteschip in de
studio heeft weken in beslag genomen.
Het vlakke ronde gevaarte heeft een
Een scène uit de eerste afle
vering. De commandant van het
ruimteschip „Orion" (Dietmar
Schönherr, links) heeft een ern
stig gesprek met zijn ingenieur
(Glaus Holm) in het Starlight
Casino.
doorsnede van 150 meter en een hoogte
van 32 meter. De commandotoren
heeft een doorsnede van 28 meter. De
ingang zit aan de onderzijde en be
staat uit een naar buiten gerichte te
lescoop.
Een groot aantal onderdelen van di
verse projecten werd in opdracht ver
vaardigd door bedrijven „buiten de
deur". Bij de montage werd ongeveer
10.000 meter elektrische kabel gebruikt
voor diverse schakelingen. Er zijn dui
zenden lampjes geïnstalleerd en een
speciale Amerikaanse Mitchel-projec-
tor wordt gebruikt voor de „atro
schijf". Het gehele project heeft ruim
3,7 miljoen DM gekost.
De eerste aflevering is getiteld:
„Aanval uit het heelal". Men wordt
onmiddellijk al geconfronteerd met ge
heimzinnige levensvormen en griezelige
machten, waartegen de commandant
van de „Orion" het moet opnemen. Lui
tenant Tamara van de Veiligheidsdienst
denkt daar echter anders over.
Hoe het in deze miljoenen-produktie
zeven keer goed afloopt kunnen de
Nederlandse tv-kijkers de komende
maanden op hun scherm zelf ervaren.
DE A\ RO-TELEVISIE heeft de hand weten te
leggen op een gloednieuwe Duitse science-fiction film-
aerie. „Ruimtepatrouille" of „De fantastische avontu
ren van het ruimteschip Orion" zoals deze serie (ver
taald) heet, bestaat uit zeven los van elkaar staande
afleveringen, waarvan de eerste op 17 september door
de West Deutscher Rundfunk werd uitgezonden en op
8 oktober op het Nederlandse televisiescherm te zien
zal zijn. „Ruimtepatrouille" is vervaardigd door Bava
ria te München in opdracht van vier Duitse zenders.
