Knaleffecten bij Ernst-Jan Beeuwkes
'f~1
m r. -
■*-
VROUW
WINTERSHOW
IN DEN HAAG
Goede pruik
is
maatwerk
ONTMOETING MET INTELLECTUELE
„VROUW VAN - MORGEN'
W
tl
m
WKÊÊÊÊ
a
A
Erbij
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1966
AAN HET NOORDEINDE in Den Haag heeft
de mode-ontwerper Ernst-Jan Beeuwkes
zijn boutique. De grijze „geruisloze" vloer
bedekking geeft het interieur een huiskamer
achtig accentje. We zijn duidelijk in Den Haag:
een deel van het publiek dat de show zit af te
wachten en het uitzicht door de salonramen op
het vroegere paleis Noordeinde laten daar geen
twijfel over bestaan.
En dan zitten we opnieuw op de fragiele gou
den stoeltjes met de pen in aanslag, in afwach
ting van de herfst- en wintermode-visie van cou
turier no. zoveel. Na afloop weten we dat het
niet vergeefs is geweest, want de show van
Ernst-Jan Beeuwkes mag dan de zoveelste zijn
in de rij der grote najaars- en wintershows, ver
veeld hebben we ons bepaald niet.
Met een zeer gevarieerde collectie stelde hij
zijn publiek telkens weer voor min of meer sen
sationele verrassingen. Zo was er een avond
ensemble van goudbrokaat, bestaande uit een
wijde kuitbroek met bijpassend bovenlijfje, ge
completeerd met zuurstokroze laarzen. Er was
een paars-lila avondjurk met zwierig los af
hangende zijpanden en handgeborduurde pail
letten op col en zakklepjes, een witte korte
avondjurk met een geweldige witte verenrand
aan de zoom en een veren hoofdtooi, een stoute
4 -
mmm
iilil
If
jurk met een zwart veren staart („Follow me")
en als klap op de vuurpijl een paars ensemble
met een bovenlijfje van transparante stof, waar
op van pailletten een grote vlinder was gebor
duurd.
Enkele klassieke tailleurs stonden voor wat
durf en originaliteit betreft hier lijnrecht tegen
over. Donkere herfsttinten gaven de pakken iets
strengs, hoewel ze door hun eenvoud en prach
tige snit zeer geschikt waren voor de iets oudere
vrouw. Een vloeiender lijn vertoonden de jurk
jes, waarvan de meeste kleine korte mouwtjes
hadden en knopenrijen op de rug. De rokken
vielen meest klokkend en ook de mantels hadden
diezelfde klokkende lijn. Zij waren er in de
prachtige double-face stoffen, waarvan sommi
gen in zeer sprekende kleuren, onder andere
lichtend groene en kanarie-gele velours.
We zullen het ook warm hebben deze winter.
Behalve bontafzettingen aan kragen en mouwen
bracht Ernst-Jan Beeuwkes bontmantels van
nerts en wilde nerts, want daarin bestaat ver
schil. Ook was er een lange avondrok van zwart
konijnebont (of is het konijnevel?) in combinatie
met een zilveren lamé blouse.
Tot slot bracht een groot herfstboeket ons in
de al of niet gewentse, maar niet te vermijden
herfststemming. De bloemen waren bestemd
voor mannequin Sophie van Kleef die haar laat
ste show gelopen had en zich nu helemaal gaat
geven voor haar nieuwe boutique in Amsterdam.
DIT IS HET VERHAAL van de
Amsterdamse grimeurs en haar-
bewerkers de gebroeders Van Vo-
len en hun 70-jarige vader. Hun
atelier is niet groot, er hangen ge
parfumeerde luchtjes. Bij het raam
staat een langwerpige tafel, de drie
mannen werken. Op de tafel lig
gen hekels om in de war geraakt
haar te ontrafelen. Er staan grote
eikenhouten koppen met niets zeg
gende ogen. Sommige van die kop
pen zijn zo oud, dat zij door de
houtworm bijna uit elkaar vallen.
Madame Evelyne Sullerot
is een Franse sociologe en
moeder van vier kinderen.
Zij heeft onder de titel „De vrou
wen van morgen" een al in vijf
talen verschenen boek over de
emancipatie van de vrouw ge
schreven. Wij hebben haar opge
zocht in haar appartement in het
Parijse Quartier Latin. In hetzelf
de huis heeft de componist César
Franck gewoond.
Model (lieve zuster) „Ursula": met
het Jasje ain een keurige paarse
tailleur
fiSjj
j,
Een namiddag-jurkje van leer op
jersey in goud-zwart op-art motief.
DIE HOUTEN KOPPEN, zijn de be
langrijkste instrumenten bij het ma
ken van een pruik. Pruiken worden
meestal als „prothese" gebruikt, veel
minder als puur luxe-artikel door vrou
wen, die van een afwisselende haar
kleur houden. Een pruik dragen is geen
schande. Veel vrouwen en mannen lij
den aan haaruitval of kaalheid. Soms
wordt dat veroorzaakt door de geboor
te van een baby of door een kuur.
Een goede pruik is duur. Een prima
exemplaar kost 600 a 700 gulden. Een
pruik moet goed passen en niet na
een jaar versleten zijn. De bewerking
kost veel tijd, daarom is de wachttijd
lang. Wegens de hoge prijzen worden
pruiken voor beroeps- en amateurto
neel verhuurd. Particulieren kunnen
alleen kopen.
HOE WORDT een pruik gemaakt?
Eerst wordt de schedel gemeten en de
kleur haar gekozen. Dan begint het
eigenlijke werk. Op de houten kop,
waarvan de maten corresponderen met
(Van onze correspondent)
LéON VAN VOLEN (70 jaar) zegt: „Mijn oom hield niet van haar bewerken.
Hij ging liever op reis om haar in te kopen. Hij stelde zich op voor een kerk in
een dorpje. Na de dienst bekeek hij de vrouwen die naar buiten kwamen.
Zag hij een meisje met prachtig lang haar dan vroeg hij aan een vriend: „wie
is dat?" De dochter van de burgemeester, was het antwoord. Dan ging het
koopplan niet door. Geduldig wachtte hij op een volgende kans. Menige
plattelandsvrouw is zo haar vlechten kwijtgeraakt. Mijn oom reisde er heel
Europa voor af.
de schedelmaat van de klant, wordt
een montuur gemaakt, een katoenen
netwerk. Daarin wordt iedere haar
afzonderlijk met een haarfijne naald
geknoopt.
HOEVEEL HAREN ER in een pruik
gaan kan Van Volen moeilijk zeggen.
Dat is afhankelijk van het ras, waar
van het haar afkomstig is en van de
schedel van de klant. „Bovendien is het
Drie maal hetzelfde meisje.
tellen van de haren meer werk dan
het knopen leggen", zegt Léon van Vo
len lachend.
Als het knoopwerk achter de rug is
wordt de pruik ontvet en gewassen.
„Inkrullen is niet nodig" zegt de heer
Van Volen, „omdat benzine niet ont-
krult". Deze behandeling moet steeds
herhaald worden als de pruik vuil is.
De advertenties: „Nooit meer naar de
kapper, koop een pruik", zijn volgens
Léon van Volen onzin. „Een pruik eist
veel aandacht en zelf wassen is onmo
gelijk". Het maken van een toneel
pruik gaat anders. Het haar wordt in
banden op het montuur geïmplanteerd.
Tussen iedere baan zit een ruimte. Om
de leemten op te vullen wordt het
haar teruggekamd. Vóór particulier ge
bruik is zo'n pruik onbruikbaar, om
dat het haar door de leemten tussen
de banen onnatuurlijk valt en al gauw
het montuur zichtbaar wordt. Toch
worden ze op de markt gebracht.
„Een schande" zegt de heer Van Vo
len, „ze zijn heel lelijk en nog duur
ook. Een pruik koop je niet in een wa
renhuis of in een kapperssalon. Het i«
maatwerk en geen industrie".
't Wordt steeds moeilijker om goed haar
te kopen. Het wordt voornamelijk ge
ïmporteerd uit China en Japan. Dit
is donker en van goede kwaliteit. Blond
haar komt uit de Noord-Europese lan
den. Uit China komt ook gebleekt en
geverfd haar, maar dit is meestal bij
de behandeling verschroeid en van
slechte kwaliteit.
HET WORDT DRUK in het atelier.
Voor een spiegel zit een jongeman met
een Beatle-kapsel. Even denk ik dat
het zijn eigen haar is. „Nee hoor",
zegt de heer Van Volen, „het is een
pruik".
In een andere hoek zit een vrouw
met een kastanje-rode pruik op. Vaar
dig wordt het haar in model gekamd.
„Wat een verbetering", zucht d«
vrouw. Léon van Volen kamt een pluk
je haar op haar voorhoofd. „Zo krijg
je een natuurlijk effect. Let u goed op?
Straks moet u zelf de pruik kunnen
bevestigen".
Prinsessen
Bij het weggaan zie ik in een kastje
een foto van de prinsessen Beatrix,
Irene en Margriet, te paard, in
18de eeuwse kostuums. Ze hebben pa
relgrijze pruiken op. „Met hartelijke
dank. Beatrix, Irene en Margriet", ii
erop geschreven. De foto is gemaakt
in 1955 op de verjaardag van prin»
Bernhard. De pruiken waren van Van
Volen.
MADAME SULLEROT is modieus in
op-art jurk gekleed en zij heeft met
haar blonde haar en lichtblauwe ogen
een bijna meisjesachtig uiterlijk. Zij
ontvangt ons in haar werkvertrek.
„Hoe kwam u ertoe dit boek te
schrijven?"
„Omdat het onderwerp me interes
seert. Mijn moeder heeft zich volledig
opgeofferd voor haar gezin. Haar le
ven was een lange corvee. De moderne
vrouw moet zich ook creatief doen gel
den".
„Heeft de vrouw dan geen bepaal
de taak of rol te vervullen?"
„Op dit gebied moet er veel veran
deren. Het conformisme, door de maat
schappij opgelegd, is nog almachtig.
Bij de geboorte is men al ingevolge
zijn geslacht, „getekend". Als de
vrouw niet zélf haar rol bepaalt, wordt
ze tot object: passief onderworpen aan
theoretische opvattingen over de streng
afgebakende taak van de vrouw".
„Wat zijn uw activiteiten en welke
opleiding hebt u gehad?"
Jn 1956 ben ik sociologie gaan stude
ren. Daarna deed ik sociologisch on
derzoek. Ik heb een boek over de
vrouwenpers geschreven. Ik werkte
sonas voor zeventien tijdschriften, als
„Vogue", „Echo", „Des Modes" en
„Marie-Claire". Ik heb ook politieke
wetenschappen gestudeerd, ben op de
kunstacademie geweest en bezit een
graad in de letteren: Engels, Latijn
en Grieks. Ik doceer aan het Franse
Persinstituut, waar ik ook studeerde.
Voor de UNESCO bestudeer ik de
opleiding van vrouwen en het econo
misch rendement. Ik houd lezingen tot
in België en Zwitserland toe, en werk
aan een boek over de jongerenpers.
Tenslotte heb ik elf jaar geleden, met
steun van de Nederlander, dr. Van
Emde Boas, een stichting voor gezins
planning en sexuele hervorming opge
richt, waarvan ik nog steeds deel uit
maak".
„Hoe combineert u dit alles met
uw moederlijke taak?"
,,Ik heb drie zoons en een dochter,
tussen twintig en twaalf. De kwaliteit
van de verhouding tussen ouders en
kinderen is belangrijker dan de kwan
titeit. Bovendien worden ze eerder ge
meenschapsmensen en ontwikkelen ze
zich beter in een crèche, al op zeer
prille leeftijd. Vier jaar heb ik elke
dag vier uur zonder kinderen om me
heen gewerkt. De oudste verzorgde het
eten".
„Hoe denkt uw echtgenoot over uw
werk en hoeveel tijd besteedt u aan
uw gezin?"
„Mijn man is ruimdenkend. Als ik
opbel, dat :k na een lezing niet meer
terug kan komen, vindt hij dat heel
normaal. Ik geef een half uur per dag
aan mijn oudste zoon, die filosofie
studeert. De jongens verzorgen het
middageten, 's Avonds eten we geza-
melijk, waarbij veel gesproken wordt
over hun liefhebberijen. Aan die ge
sprekken hecht ik hoge waarde".
'A