VIER „GENERAALS" VAN DE
PARIJSE HAUTE COUTURE
vlOUW
Lekkernijen voor slanke-lijners
5ÜP
CARDIN: INDUSTRIALISATIE
COURRÈGES: AVANT-GARDE
SAINT LAURENT: RAFFINEMENT
PHILIPPE VENET: TRADITIE
21
Kebab a la Gouda
ZATERDAG 22 OKTOBER 1966
Erbij
Philippe Venet: vrolijke mode
iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininimiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiinnnimiiiniiniiiimmmmiiiimi
CARDIN heeft driehonderd medewerkers in dienst. Hij loopt
bijna over van nieuwe ideeën. Alles is bij hem te koop:
van een speciaal gecreëerde schoenveter tot een haarlint.
Hij zorgt ervoor voortdurend in de publiciteit te komen: opzien
barende uitspraken, een reclame-achtige verhouding met Jeanne
Moreau, sensationele debatten voor de televisie, schitterende
soirees, etc. Iedereen laat zich door hem kleden „van de her
togin tot de concierge" zoals hij zelf zegt maar het is bekend,
dat zonder de enorme inkomsten van auteursrechten en licenties
het huis Pierre Cardin niet zou kunnen bestaan.
Pierre Cardin begon in 1954 in de Rue Richepanse op twee
zolderkamers wat niet wegnam, dat weldra een uitgelezen
cliëntèle de eindeloze trappen beklom op gevaar af uit te glijden
op de te goed geboende treden.
Mantelpakken en mantels waren zijn specialiteit. Vandaag ver
koopt hij niet slechts jurken van 3.750, maar ook ensembles
van 600 en jurken van 160, verder badpakken, hoeden, bril
len en parfums. Zijn nieuwste idee mannelijke confectie
levert hem niet alleen miljoenen francs op, maar ook tienduizen
den ponden sterling.
COURREGES is een voorloper,
die japonnen ontwerpt zoals
in Italië Pinin-Farina carros
serieën voor auto's schetst. Sober,
functioneel en geometrisch. Pas
verleden jaar deed Courrèges wer
kelijk van zich spreken, toen hij in
zijn collectie veel pantalons bracht.
Hij voorspelde toen: „Binnen twee
jaar dragen alle vrouwen broeken".
Hij praat met een zwaar boers ac
cent. „Eindelijk eens een ongecom
pliceerd couturier", zeiden de jour
nalisten van hem.
„Ik vecht en ik win"
YVES SAINT LAURENT is de
verpersoonlijking van „de"
couture: een onweerstaanbare
drang om steeds te ontwerpen in
de ware betekenis van het woord.
Hij ziet er niet al te sterk uit. Hij
heeft rossig haar, ongewoon lange
vingers en een dromerig gezicht.
Moeilijkheden
Pierre Cardin: .als een
dichterlijke creatie
PHILIPPE VENET, een coutu
rier van de traditie, ziet er uit
als een play-boy. Hij is drie
endertig jaar, heeft een gebronsd
gelaat, blauwe ogen en lange wim
pers. Hij is de couturier van de
charme en nieuw in de wereld van
de haute-couture. Sinds drie jaar
leidt hij nu zijn huis. dat allengs
een groot aanzien heeft gekregen.
„Mijn cliënten houden van mij en
ik vind ze ook aardig".
iiiniiiinii
IN HET relatief kleine wereldje van
de Franse haute-couture gaat het niet
slecht. De Parijse couturiers maken jaar
lijks zo'n omzet van ruim 100 miljoen
gulden, waarvan zestig percent te dan
ken is aan de uitvoer naar het buiten
land. Naast de grote „klassieken"
Dior, Balenciaga, Castillo, Balmain en
Lanvin komen de jonge couturiers als
Courrèges, Venet, Cardin en Saint Lau
rent steeds meer naar voren.
inniiiiiiiiiiniiiiiiiHiiiiniiiniiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiiiii
VAN ZICHZELF zegt hij: „Ik ga
voor niemand door de knieën. Ik vecht
en ik win!" Zijn medewerkers gehoor
zamen hem onvoorwaardelijk. Hij weet
zelf trouwens ook wat gehoorzamen
betekent: hij was vijftien jaar lang een
onbekend coupeur bij Balenciaga! Nu
is hij een gevierd couturieren
toch: Zijn felle kleuren en de recht
hoekige vormen van zijn creaties wer
ken voor velen storend. Maar hij is nu
de sensatie van de modewereld en
men verwacht van hem een totale om
wenteling met de vreemdste nouveau-
té's.
Courrèges is veertig jaar, hij heeft
een smal spichtig gezicht en is bijna
kaal. Hij kleedt zich thuis veelal in
een witte kiel, die hem bijna op de
hielen valt. Zijn huis is opvallend
streng ingericht, kleine kamertjes en
lange gordijnen en alles in 't wit: de
stoelen, de tapijten en de muren. Zijn
medewerksters dragen laarsjes en rok
ken tot ver boven de knieën, zij zien
eruit als leerlingen van een middelbare
school met kortgeknipt haar en onvol
groeide lichamen.
Tien centimeter onder de knie ver
woesten de harmonie, de jeugd en het
evenwicht. Voor tien centimeter gaven
de vrouwen er de voorkeur aan zich
onnodig ouder te maken. Ze geloven,
dat vrouwelijk zijn bestaat uit pruiken,
juwelen en naaldhakken. O, die hoge
hakken, wat een ramp
De mode, MIJN mode, is fris, levend,
eenvoudig, in harmonie met onze tijd.
Laatst deed een groot Engels dagblad
mij een voorstel: „Meneer Courrèges
we willen u helpen. We gaan een pracht
verhaal over u publiceren." Ik heb ze
geantwoord: „Nee, dank u wel- Dat
interesseert me niet meer. U komt na
de strijd. Ik heb geen hulp meer nodig.'
HIJ WAS op 21-jarige leeftijd de op
volger van Dior en werd door een en
thousiaste pers uitgeroepen tot -„genie."
Hij stelde in enkele jaren tijds van
1958 tot 1962, alle beroemdheden van
de hedendaagse mode in de schaduw.
Toen, na veel moeilijkheden in verband
met zijn militaire dienstplicht en pro
cessen met het huis Dior („Steeds als
ik win gaan ze in beroep"), stond Yves
COURRèGES begon in 1961 met tien
naaisters, die opeengepakt zaten in een
atelier ergens op een binnenplaats. Nu
heeft hij er meer dan zestig en bestel
lingen genoeg om ze aan het werk te
houden. „Ik houd van moeilijkheden.
Vrouwen moet je overvallen", zegt hij.
„Ze verliezen zich in de details, ze heb
ben vooroordelen, zo van: Ik wil mijn
knieën niet tonen omdat zij niet mooi
zijn! Wat zegt dat nu? Daar ligt het
probleem niet, schoonheid is niet een
kwestie van knieën maar van ritme.
HIJ SCHIEP een stijl die men „ka
chelpijp" pleegt te noemen en introdu
ceerde die in Engeland waar hij zijn
modellen aan vierhonderd winkels aan
bood. Tachtig ervan wilden anderhalve
maand een proef nemen: per dag wer
den er gemiddeld tweehonderd kos
tuums „Pierre Cardin" in elk van deze
winkels verkocht!
Meestal doet hij zich vermoeid, uit
geput voor. Hij staat er op, dat men
hem „aux sérieux" neemt. Vragen in de
trant van „wat trekt u aan in de
couture?.Wat betekent de cou
ture voor u Bevredigt de cou
ture uw scheppingsdrang?" stelt hij
zeer op prijs.
De meester: „Luister, ik zal eerlijk
met u zijn. Mijn vak is een slecht vak,
zes maanden aan de top en zes maan
den in de put; succes en fiasco. De
mode „revolutioneren" is belachelijk.
Als je revolutioneert, verkoop je niet.
Daar schiet je niets mee op, hè? Ik
Saint Laurent op' de Parijse straatkei-
en. Wat nu? Na het „genie" te zijn
geweest van het grootste modehuis ter
wereld, zat er voor hem niets anders
op dan voor eigen rekening de strijd
aan te binden!
„Ik houd van luxe en élégance. In
mijn leerperiode bij Dior heb ik mij
kostelijk geamuseerd." Nu is Saint
Laurent in het serieuze stadium geko
men van de onbetwistbaar heerser
over een van de hoogst gewaardeerde
modehuizen van Parijs: tweehonderd
naaisters en verkoopsters, die er in al
le opzichten mogen zijn en die het ver- -
plichte zwarte japonnetje dragen.
ZIJN CLIëNTèLE is zeer gedistin
geerd, erg „vieille France", dat graag
bereid is een hoge prijs te betalen
voor een goed model. De sfeer van het
huis is geraffineerd, maar ook gemoe
delijk en er wordt veel geroddeld. Het
is het ideale haute-couture-huis zoals
vele vrouwen het zich in hun dromen
voorstellen. Toch treft Yves Saint Lau
rent voorbereidingen om zijn chique
cliëntèle, althans een gedeelte ervan,
de rug toe te keren.
„U begrijpt, dat ik er genoeg van
krijg", zegt hij. „Ik moet me helemaal
kunnen uitleven. Luxe is niet echt mo
de. Voor mij is mode dat wat zich af
speelt op de straat. Ik heb besloten
twee soorten modellen te gaan creëren
voor twee soorten vrouwen. Dat wordt
ben begonnen met slechts de élite van
Parijs te kleden maar zag gelukkig
mijn vergissing op tijd in. Nu kleed ik
iedereen."
„TOEN IK begon, was ik gek. Ah
(zucht) de jurk als een dichterlijke
creatie! In feite ben ik nog nooit zo
arm geweest als toen. Ik had geen le
ven. Ik werkte dag en nacht en waar
voor? Ik ben realistischer geworden.
Een japon moet ontworpen worden met
het doel er zoveel mogelijk van te ver
kopen. Ik ben een kind van mijn tijd
en bedrijf handel. Nu ben ik beroemd,
bijna rijk en ik leef prettig. De cou
turiers worden geplunderd, hun model
len worden gecopiëerd en brengen al
leen anderen geld op. Een ding nog.
Saint Laurent omhelsd door twee
dankbare klanten: Zizi Jeanmaire
(links) en Leslie Car on.
voor mij een kwestie van erop of er
onder.
Er zijn vrouwen die naar de toe
komst leven en anderen, die in het
verleden leven. Een leven, dat bestaat
uit bals, cocktails en dinersDat
is niet meer het echte leven van van
daag. Natuurlijk zal er altijd een ele
gante „society" blijven bestaan, maar
ik geloof, dat de vrouwen die werken,
naar het strand gaan, aan sport doen
en lichte amusante jurkjes dragen de
meeste aandacht verdienen. Ik wil een
functionele mode scheppen, die niets
gemeen zal hebben met wat ik hier
maak en die het grote publiek zal aan
spreken. Hoe ik dat wil bereiken? Er
zullen twee huizen Saint Laurent ko
men: het ene waar modellen zullen wor
den ontworpen in de prijs van 2800
en het ander waar de prijzen tussen
de 300 en de 400 zullen schomme
len. Ik geloof, dat dit de enige manier
is om zich aan te passen aan de tijd
en tóch de traditie te handhaven", al
dus Saint Laurent.
LEKKERNIJEN ETEN en toch
slank blijven: dat kan. Tenminste
als recepten worden nagevolgd, die
juist daarvoor zijn samengesteld.
Recepten als bijvoorbeeld:
250 gr. magere kwark (of
zelfgemaakte kwark),
1 dl. sterke koffie,
2 zoete sinaasappelen.
Koffie, sap van één sinaasappel
en kwark goed schuimig kloppen
(desgewenst zoetjes in hete koffie
opgelost toevoegen of wat sinaas
appel -jam die voor diabetici ge
bruikt wordt). De schaaltjes of gla
zen vullen, met schijfjes of partjes
sinaasappel garneren en wat koffie-
kwark opspuiten.
U kunt ook de sinaasappel door
midden snijden, uitpersen en met
de koffie-kwark vullen. Wat witte
kwark achterhouden en hiermee de
sinaasappelen opspuiten. Op scho
teltjes of glazen opdienen.
250 gr. magere kwark
IV2 dl, sterke koffie,
2 eiwitten,
glaasje cura^ao, Kirscliwas-
ser of cognac.
Kwark en koffie schuimig klop
pen en de eiwitten goed stijfklop-
pen. Vlug door de massa mengen,
de curagao, Kirschwasser of cognac
toevoegen. Desgewenst kunnen ook
hier weer zoetjes worden toege
voegd. In glazen vullen en naar
eigen fantasie garneren. In de ijs
kast of koele plaats laten staan tot
het opdienen.
In vrijwel elke melkhandel of
supermarkt kunt u nu kwark kant
en klaar kopen. Maar u kunt kwark
ook zelf maken: laat l'Vi liter melk
of taptemelk en liter karnemelk
in een teiltje met warm water dik
worden. Het dikke gedeelte wordt
met een schuimspaan in een voch
tige doek welke in een vergiet
is gelegd gedaan, zodat het vocht
goed kan uitdruipen. Men houdt in
de hoek ca 500 gr. kwark over.
VENET is bewust traditioneel en
heeft maar een doel: behagen. Zijn
modellen zijn niet „geniaal" maar
moet een jurk beslist geniaal zijn om
gedragen te kunnen worden? Als Venet
in 1900 zou hebben gewerkt, zou hij
ongetwijfeld zijn cliënten met struis
vogelveren hebben getooid. In 1965 hult
hij ze in vrolijke modellen. „Vrolijk
heid, dat is de mode," beweert hij.
Hij laat een meisje, dat met haar moe
der is meegekomen een hemdjurk aan
trekken zonder mouwen. Een zeer een
voudige jurk, ook „functioneel", maar
zeker veel goedkoper dan bij andere
couturiers. „Mijn prijzen zijn mijn bes
te reclame", zegt hij. Zijn stem is
zalvend: „Mevrouw, nu ziet u er fan
tastisch uit!"
VENET debuteerde toen hij veertien
was in de aristocratische salons van
het huis Pierre Court. Daar kochten
alle vrouwen uit de hogere kringen van
Lyon copieën van Parijse modellen, die
aangepast werden aan de conservatie
ve smaak van de provincie. Twee keer
per jaar kwam Venet naar Parijs om
modellen van Balenciaga uit te zoeken.
Hij was knap en viel in de smaak. Hij
had veel bewondering voor de werkwij
ze van de meester en toen zijn plan
om de directeur van het huis op ta
volgen mislukte, kwam hij naar Parijs.
Toen hij door gebrek aan plaats niet
bij het huis Balenciaga kon komen,
trad hij in dienst bij Givenchy (ook
geïnspireerd door Balenciaga), die net
zijn huis had opgericht.
„Ik ben er negen jaar gebleven,"
zegt hij. Toen begreep ik, dat de tij
den veranderden. Balenciaga had op
dat tijdstip een enorme cliëntèle
maar toen de prijzen omhoog gingen
vond er een logische selectie plaats.
Een gedeelte kon de hoge prijzen niet
meer betalen en ik zag dus een afzet
gebied. Ik opende mijn huis in 1961,
hetzelfde jaar als Courrèges het zijne."
Philippe Venet begon met twintig
naaisters en nu heeft hij er zestig. Hij
loopt niet te koop met stoutmoedige of
originele ideeën. Hij is de rustige cou
turier, vriendelijk voorkomend en
prettig om naar te luisteren. In dit vak
moet het meteen goed gaan. „Het be
staan van mijn huis hangt af van da
onmiddellijke behoefte van mijn cliën
tèle, die niet direct schatrijk mag wor
den genoemd, maar die zich wel het
een en ander kan veroorloven," aldus
Venet.
Niet voor slanke-lijners, maar wel
heerlijk voor een feest of party is
volgende recept:
Kebab a la Gouda
150 gram varkenshaas
150 gram varkenslever
200 gram belegen Goudse kaas, 100
gram mager gerookt spek, 2 uien, een
paar olijven, 1 groene paprika, boter,
olijfolie, zout, peper.
Het varkensvlees, de lever en het
spek in blokjes snijden en tevoren in de
koekepan in wat boter gedeeltelijk
gaar braden. Vervolgens deze ingre
diënten om en om met blokjes kaas,
sukjes ui, paprika en olijven aan me
talen barbecue-pennen prikken. Het
geheel met wat zout en peper bestrooi
en, bestrijken met iets olijfolie en daar
na op de gril leggen en onder voort
durend keren op een niet te heet vuur
roosteren.
