De Rode Mieren"
„A.R. wilde een gaaf gezicht
bewaren bij kabinetsformatie'
Fractievoorzitter AR signaleert
slechte economische situatie
Neveda
PANDA EN DE MEESTER^ETER
Wi
AVONTUREN VAN DONALD DUCK
POSTSPAARBANK
RENTE TOT
o
RECHTER TIE
KRAMMETJE FOK
2
AUTO HOLLAND
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
door William Lederer en Eugene Burdick
B. ROOLVINK ZEGT IN LEEUWARDEN:
Brand in Uddels
kindertehuis
,\\vi nt-y*
Resultaat VMF
blijft niet achter
Ernstige Hongaarse
beschuldiging in VN
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1966
9
Zo'h ten-twen cap
kost 1 uur en 500 cent
flSST
J3
„WIE-WAT-WA AR 1967"
IS UIT
Bacteriën in Vietnam
Voor al uw
autoplaatwerkschade
Amsterdamsevaart 28
Telefoon 1477 8
Neo-nazi-vergadering in
München ontaardde in rel
5)
McCauley wachtte hem op in de
grote vestibule. Met zijn hand be
schermend boven zijn ogen wees hij
door de grote openslaande deuren
naar de overkant van het plein.
,,Kijk eens".
Vanuit de universiteit van Sarkhan
liep een grote rij studenten in de
richting van de ambassade; enkelen
van hen droegen spandoeken die
men vanwege de afstand nog niet
kon ontcijferen.
De studenten staken lachend en
pratend in groepjes van twee of drie
het plein over. De lange, vreemd
kronkelende rij strekte zich over een
lengte van wel vijfhonderd meter uit.
Toen de voorsten het hek van de
ambassade bereikten konden Cold
stream en McCauley de opschriften
op de spandoeken lezen. Ze leken on
schuldig genoeg. „Wij willen graag
met ambassadeur Brown spreken."
„Ongeveer vijfhonderd studenten",
zei Coldstream. Hij zweeg even en
voegde er toen aan toe: „Vreemd!"
Personeelsleden van de ambassa
de kwamen naar buiten om te zien
wat er aan de hand was. Een opge
wonden man van de wacht ging naar
het kantoor van de ambassadeur.
Een tweede sloot de hoofdpoort,
waarbij hij onzeker achterom keek.
Buiten de poort stonden de studen
ten rustig bijeen. Alleen de dragers
van de spandoeken bewogen zich
tussen de groep.
„Ze zijn door de een of ander bij
elkaar getrommeld", zei McCauley.
„De meesten schijnen te denken dat
het een lolletje is, en maar een
heel enkele kan het Engels lezen dat
op de spandoeken staat."
Ambassadeur Brown, lang en hoe
kig, en nu met iets meer kleur dan
gewoonlijk, kwam vlug de vestibule
in, vergezeld van de Sarkhanese
wachtpost. Toen hij de glazen deuren
bereikte, zei Coldstream: „Goede
morgen, mijnheer."
„Goedenmorgen, Coldstream", zei
hij met een accent dat zijn afkomst
uit New Hampshire verried.
„O, dag professor!" Hij kwam hen
even de hand drukken en wendde
zich toen tot de wachtpost.
„Doe de poort open en laat ze
binnen."
Coldstream zei zacht: „Ik zou u
willen voorstellen ze buiten te laten,
mijnheer. In de ogen van een Aziaat
onderhoudt de Amerikaanse ambas
sadeur zich uitsluitend met de minis
ter van Buitenlandse Zaken."
Ambassadeur Brown zei zonder
enige uitdrukking op zijn rechthoekig
gezicht: „Dank u, Coldstream". Toen
keerde hij zich weer naar de wacht
post en zei: „Maak de poort open en
laat ze binnen."
De wachtpost ging naar de poort,
maakte die open en wees naar de
trap van de ambassade.
De verraste studenten stonden ver
legen in groepjes bij elkaar. Toen
haalde een man, die een spandoek
droeg, er 'n paar over naar binnen te
gaan en in enkele ogenblikken was
vrijwel de gehele groep binnen het
hek en op weg naar de trap v'an
de ambassade. Daar bleven ze zwij
gend en eerbiedig staan. Ambassa
deur Brown ging naar buiten. Hij
bleef op de bovenste trede van de
trap staan, glimlachte tegen de stu
denten, toen boog hij langzaam en
diep bij het brengen van de plechtige
traditionele Sarkhanese groet.
„Zij moesten eerst buigen", zei
McClauley, „allen tegelijk als groep,
voordat de ambassadeur hen zelfs
feitelijk opmerkt. Hij maakt hen nu
in de war".
De studenten leken inderdaad van
hun stuk gebracht; sommigen keken
naar de grond. Een van de leiders,
ouder dan de anderen, zei in het En
gels: „Het is uiterst welwillend van u
met ons te willen spreken, mijnheer
de ambassadeur."
„Wat kan ik voor u doen, mijne
heren?"
Twee krantenjongens waren tegelijk
met de studenten naar binnengeko
men. Een van hen liep in de richting
van het gebouw en schreeuwde:
„Amerikaanse luchtmacht bombar
deert de heilige Sarkhanese tempel."
De leider van de studenten zei:
„Mijnheer de ambassadeur, wij zijn
gekomen om u te vragen waarom uw
luchtmacht een van onze meest hei
lige gebouwen gebombardeerd heeft."
„Ik kan u verzekeren dat geen
vliegtuig van de Verenigde Staten
het klooster heeft gebombardeerd.
Onze radar heeft nauwkeurg de
plaats van elk vliegtuig kunnen vast
stellen."
De wooerdvoerder zei: „Gelooft u,
mijnheer, dat prins Ngong, de uitge
ver van onze krant, de Far Eastern
Star, een leugenaar is?"
McCauley fluisterde tegen Cold
stream: „Dat is een geijkte marxis
tische valstrik. Wat Brown nu ook
antwoorden zal, het zal aanstoot ge
ven."
Ambassadeur Brown aarzelde en
zei toen uiterst voorzichtig: „Het ver
slag van 't bombardement is afkom
stig van radio-Hanoi, wat communis
tische propaganda betekent. Natuur
lijk is prins Ngong, de uitgever, geen
leugenaar. Hij heeft alleen een be
richt gepubliceerd met vermelding
van de bron."
De studenten lieten hun verlegen
houding varen en luisterden met ge
spannen aandacht. Degene die En
gels verstond vertaalde het voor de
anderen.
„Excellentie", zei de woordvoer
der, „Als studenten zijn wij natuur
lijk uitermate gesteld op de juistheid
van de berichten. Daarom zijn we
hier. Nu neemt u aan dat ons voor
naamste nieuwsblad, de Far Eastern
Star, een kanaal is voor communis
tische propaganda. Dat hebt u ge
zegd!"
„Nee! Nee!", zei ambassadeur
Brown.
„Excellentie, onze meest gewijde
en heiligste tempel is verwoest door
uw luchtmacht. Waarom, weten wij
niet. Wij stellen u vragen en u ver
telt ons dat het alleen communisti
sche propaganda is die door onze
voornaamste krant verspreid is. Mijn
heer, wij zijn hierheen gekomen vol
eerbied, in de hoop betrouwbare in
lichtingen te ontvangen en niet om te
worden beledigd
(Wordt vervolgd.)
WMWWWIAIIAIIIWIftlWWWVIWIWIIWMWWIAIMIAIWWWWWI/WWWWWIAIWMIIWIIVWWIIWWWyWWWIAIWWVSIWIIWWUIItAWfllWIWA
Tijdens een grote startavond in een
overvolle Pelikaankerk te Leeuwarden,
georganiseerd door de A.R.-propaganda-
commissie Friesland, heeft de heer B.
Roolvink, voorzitter van de A.R.-fractie
in de Tweede Kamer, zijn visie gegeven
op de situatie, zoals die ontstaan is door
de kabinetscrisis. De heer Roolvink zei
onder meer: „De bedoeling van de in
terventie van minister Biesheuvel en mij
tijdens de formatiepoging van de heer
Schmelzer was ook de socialisten er bij
te betrekken. Wij wensten een gaaf ge
zicht te houden. Pas wanneer zij zouden
weigeren over een solidere dekking te
praten hadden we de handen vrij".
De heer Roolvink verklaarde een con
creet voorstel op tafel gelegd te hebben
maar de inhoud daarvan nu niet vrij te
Vrijdagmiddag heeft een brand gewoed
in het kindertehuis „Bos en Hei" aan de
Meervelderweg in Uddel (gemeente Apel
doorn). De zeven kinderen die in het te
huis waren konden worden gered. De
bovenverdieping brandde uit.
Het tehuis is eigendom van de stichting
„Algemene vacantietehuizen voor zwak
zinnige kinderen."
ADVERTENTIE
U kunt hem zelf in één uur tijds
haken uit Neveda wol. Vraag uw
winkelier of stuur 80 cent aan post
zegels met uw naam en adres in een
gesloten envelop aan: Neveda, Post
bus 300, Leiden, en u krijgt de twee
patronen toegestuurd, met nog 10
andere gratis!
COP. MARTIN TOONDER
29. Joris had in de zelfbedieningswinkel zijn keus van
baby-voedsel gedaan en maakte zich op om de toon
bank te verlaten. Toen viel echter zijn oog op de ach
ter hem liggende lege plank en een half-gekauwd blik
je dat Hapwap nog in de mond had Maar manneke
nu toch!" riep hij gedempt. „Wat een gulzigheid! Daar
had uw verzorger niet op gerekend! Nu dienen wij ons
haastig weg te reppen! Vitesse oblige zoals de klas
sieken riepen wanneer zij zich het haasje wisten!" Hij
verwijderde zich onopvallend doch snel van het half
lege meubelstuk en stuitte toen op de kassa. „Wat een
leuke guit!" sprak de juffrouw die daar bediende, ter
wijl ze het kleutertje bezag. „Oetjie-poetsjie! En heeft
je vader dit voor je gekocht?" „Ja.eh.ja" sprak
Joris, intussen schuins naar de opwinding glurend die
bij de babyvoedsel afdeling ontstond. „Kan ik even
snel afrekenen? Ik heb haast! En het jongske moet no
dig zijn voeding hebben vandaar!"
«alt lli«noy Pr-sluetiani
Work! Rights Rnwrved
Di«fribufisl Ly King Feature* Syndic»!
kunnen geven. De A.R. wil een rechte
lijn trekken en „vandaag niet loslaten
waarmee je gisteren op dezelfde lijn
stond". Deze fase is nu voorbij, aldus de
A.R.-leider. „Vandaag heb ik met de in
formateur gesproken" aldus de heer
Roolvink, „maar ik sta nog onder zwijg
plicht. Een nare zaak als je de dingen
weet".
De heer Roolvink toonde zich voorts
De directie van de Verenigde Machine
fabrieken N.V. (VMF-Stork-Werkspoor)
deelt mee, dat de financiële resultaten
van 1966 zeker niet zullen achterblijven
bij die van 1965. Het over het algemeen
tevredenstellend resultaat werd mede ver
oorzaakt door nieuwe activiteiten, die in
de laatste jaren tot ontwikkeling werden
gebracht. Als totaal beoordeeld, was de
omvang van de ontvangen orders zeker
bevredigend te noemen, hoewel in enkele
sectoren te weinig opdrachten werden
ontvangen.
„De krant kunt u niet missen geen
dag!" Een bekende slagzin waarin wij-
van-de-krant reclame maken voor ons
eigen produkt en daar is geen woord over
drijving bij. Immers: het is alleen uw
dagblad dat u concreet en nauwkeurig
vertelt wat er in de wereld te koop is, van
dag tot dag, met alle nieuws en informatie
die u nodig hebt om „bij" te blijven.
Maar de krant is ook een ééndagsvlieg.
Als u haar gelezen hebt is zij oud papier
geworden, rijp voor de prullenbak. Wilt
u dan later nog eens naslaan wat er in
stond, bijvoorbeeld over een nieuw be
lastingtarief, dan blijkt de krant die u
zoekt meestal spoorloos te zijn. Daarom
maken wij sinds vele jaren een handig
pocketboekje „Wie-Wat-Waar?", waarin
u in kort bestek samengevat zeer veel in
formatie kunt terugvinden. De PTT-ta-
rieven in binnen- en buitenland bijvoor
beeld. Beknopte overzichten omtrent
ruimtevaart en Euromarkt. Alles over uw
auto, de 'kernbommen en uw huisvriend
de hond. Over moderne kerkbouw en
luchtverontreiniging, recreatie en verkeer,
toerisme, sport en muziek. Maar ook
hoogte- en dieptepunten, een jaarover
zicht van het wereldgebeuren en deszelfs
achtergronden, weerkunde en kaartspe
len bevolking en UNO. Trouwe lezers
verbazen zich er elk jaar weer over dat
er zoveel informatie kan worden samenge
perst in een zó klein en handzaam boekje:
de wereld in uw binnenzak! Een over
zichtelijk „wereldje" bovendien, verlucht
met vele foto's, tekeningen en grafieken
Het is daarom dat wij mogen stellen: Ook
„Wie-Wat-Waar 1967" (pas van de pers en
van maandag af aan de loketten van dit
dagblad verkrijgbaar) kunt u niet missen
geen dag!
bezorgd over de financieel-economische si
tuatie. „Die is slechter dan sommige mi
nisters uit dit kabinet ons willen laten
geloven". Een duidelijke waarschuwing
van prof. Zijlstra is door enkele minis
ters aan de kant geschoven.
De heer Roolvink kwam voorts tot een
tekort op de betalingsbalans van 1.6 mil
jard. Een maatregel tot beteugeling was
volgens hem onontkoombaar. De P.v.d.A.
was volgens spreker niet bereid om over
een betere dekking te spreken. „Het
wordt tijd dat hier duidelijk politieke
kleur bekend wordt en dat zal binnen een
paar dagen moeten blijken", zo meende
hij. Hij pleitte voorts voor een kruistocht
tegen de inflatoire ontwikkeling.
NEW YOK (AP). Hongorije heeft
de beschuldiging uitgesproken dat het ge
bruik van chemische- en bacteriologische
middelen in de oorlogvoering in Vietnam
„op de rand van volkenmoord" is. Het
drong er bij de Verenigde Naties op aan
deze ontwikkeling te veroordelen als in
ternationale misdaad.
Karoly Csatorday de Hongaarse per
manente afgevaardigde bij de Verenigde
Naties verklaarde, dat zelfs niet-dodelij
ke gassen die in deze oorlog gebruikt
worden een aantal mensenlevens eisen,
omdat daardoor het optreden van ziekten
verergerd en vergroot wordt.
ADVERTENTIE
Modern ingerichte autoplaatwerkerij
en spuitinrichting; ook uitlijnen en
wielbalanceren.
MüNCHEN (Reuter) Woedende aan
hangers van de uiterst rechtse Westduit-
se Nationaal-democratische Partij (NPD)
smeten in München een dertigtal stu
denten de bierkelder uit, waarin de partij
een verkiezingsbijeenkomst hield. Pas na
de komst van de politie kon de rust her
steld worden.
De studenten hadden voortdurend spre
kers uitgejouwd, onder wie partijvoor
zitter Fritz Thielen. Met boe-geroep rea
geerden ze op diens opmerking, dat hij
bereid was coalitiebesprekingen te begin
nen met Kurt Georg Kiesinger, de man
die door de regerende christen-democra
ten kandidaat is gesteld voor de opvol
ging van Erhard. De maat was voor de
studenten helemaal vol toen Thielen de
NPD bestempelde als „de partij voor de
Duitse jeugd."
„De partij voor oud-nazi's zal je bedoe
len," schreeuwden ze.
De NPD is niet vertegenwoordigd in de
Westduitse Bondsdag. Zondag, bij de ver
kiezingen in Hessen boekte de partij ech
ter een groot succes door voor de eer
ste maal deelnemend acht zetels in
het parlement van deze deelstaat te ver
overen.
ADVERTENTIE
9
55. Terug in het gerechtsgebouw vraagt
Tsjiao Tai de apotheker even te wachten
en brengt eerst de bedelaar bij Rechter
Tie binnen. De bedelaar valt meteen op
zijn knieën en jammert: „Ik kon er niets
aan doen, edelachtbare! Voor ik wist wat
er gebeurde had die man in het zwart
al een zilverstuk in mijn hand gedrukt.
Genade, edelachtbare!" „Maak je geen
zorgen, beste man", zegt de Rechter vrien
delijk. „Dat zilverstuk kan je houden.
Vertel me alleen wat je precies gevraagd
werd." De bedelaar kan zijn oren niet
geloven en antwoordt opgelucht: „Die
man in het zwart wilde alleen weten wat
u precies tegen ons gezegd had, edelacht
bare. Hij zou me nog een zilverstuk
geven als ik alles vertelde, maar er was
niet veel te vertellen." „Goed", zegt Rech
ter Tie. „Laat nu de arrestant maar bin
nen, Tsjiao Tai". „Maar edelachtbare",
zegt zijn trouwe helper zenuwachtig,
„het is Yuan Kai, de apotheker! Is er
geen vergissing in het spel? Yuan Kai
was alleen maar nieuwgierig. Hij wilde
weten of de moordenaar al gepakt was."
„Nee, het is geen vergissing, Tsjiao Tai",
zegt Rechter Tie. „Als Yuan Kai alleen
maar nieuwsgierig was had hij de bedelaar
geen zilverstuk gegeven, en nog een twee
de beloofd. Een koperstuk was voldoende
geweest om hem aan de praat te krijgen.
Laat Yuan Kai binnen. De bedelaar kan
gaan."
676. Dicht bracht de koning zijn bolle
ogen bij het gezicht van Brammetje
Fok. Zijn snavel raakte bijna Brams
neus. Zijn kroontje gloeide van veront
waardiging.
„Zeeman", zei hij streng, „er is iets
gebeurd. Je schip is verdwenen."
„De Kokanje? Mooi zo", zei Bram
oprecht. Want tegenover deze gedachten-
lezers had het geen zin je gedachten te
verbergen.
„Ik vind het niet mooi", zei de ko
ning. „Iemand moet dat hebben ge
daan. .en jij gaat me vertellen, wie
dat is."
Er was maar één mogelijkheid. Bram
sprak de naam niet uit, maar hij kon
niet helpen dat de koning meteen zijn
gedachten las.
„Ah, Karo, de scheepskat", zei de ko
ning. „Dat zou kunnende gedachten
van katten kunnen wij niet bereiken.
Maar wij kunnen hem wel..in de val
laten lopen."
Korte tijd later kwam Karo zeer ver
genoegd aanwandelen.
Nog steeds droeg hij zijn vermomming.
Met een ruk stond hij stil toen hij eens
klaps tussen de struiken duidelijk een
stemmetje hoorde. En dat stemmetje
zei.„Miauwwwwww!"
