n
Rode Mieren"
Sinterkramt
De brief aan Sint
„Vormen van de Kleur" in het
Stedelijk te Amsterdam
A
RECHTER TIE
1
PANDA EN DE MEESTER*ETER
KRAMMETJE FOK
AVONTUREN VAN DONALD DUCK
telefunken
Drentse BP-leden
|zetten ir. Adams op
kandidatenlijst
4
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
Alles
pleit
voor
bandrecorders
W. VOET ZONEN
m
MAANDAG 28 NOVEMBER 1966
door William Lederer en Eugene Burdick
REKENLINI ALEN
Sinterklaas, ik wou eens vragen,
als u komt, ver over zee
neemt u dan uw tandenborstel
en uw zeep en handdoek mee"
Slaapt u ook in een pyjama
of, als mamma, in een pon?
Sinterklaas, ik wilde vragen
of u dat eens schrijven kon.
Sinterklaas, als u gaat eten
doet u dan een slabber om?
Net als ik, want morsen doe ik
dat vindt pappa reuze dom.
Het lijkt me moeilijk om te eten
met zo'n grote baard in het wit.
Heeft u geen last van uw mijter
als u in de badkuip zit?
Sinterklaas, 'k wou zóveel vragen
maar ik moet nu naar m'n bed.
Ik zal het briefje in mijn schoen doen
die ik daar heb neergezet.
Zoudt u mij eens willen schrijven
over alles wat ik vraag???
Dank u lieve Sinterklaasje
als u het doen wilt, héél erg graag!
Een kusje van Janneman
ELKA
NESTLER
ARISTO
FABER
Nu weer oecumenisch
huwelijk in Delft
Nederlandse reiSf*eWOOnten kandidaten tellende lijst.
U vindt bij ons
'U
18)
„De paar die er nu zijn wel. Hajn,
maar niet de menigte straks. Kijk
eens naar Vietnam. De Amerikanen
worden daar door beide partijen ver
afschuwd. En ook door de Fransen.
Hajn knikte weer.
„De vierde reden is eenvoudig," zei
Tuc. „De Amerikanen zullen een ge
weldige militaire uitrusting meebren
gen. Het grootste deel ervan is on
bruikbaar in de rimboe Maar de
kleine wapens zijn van onschatbare
waarde voor ons. Wij moeten ze zien
te krijgen. In Vietnam hadden we van
het noorden uit geweren aan de Viet-
cong kunnen sturen, maar dat deden
we in het begin niet en wel uit wel
overwogen gronden. Wij wilden dat
de vechttroepen hun moreel zouden
versterken door hun eigen wapens te
bemachtigen. Zelfs nu nog is het me
rendeel van de wapens die onze
mensen gebruiken afkomstig van
de vijand- Hoogstens vijf procent
van onze uitrusting komt van de
Chinese Volkspartij. Het veroveren
van wapens op de vijand leert de
gewone soldaat de onvermijdelijkheid
van het marxisme."
„Dat begrijp ik", zei Hajn.
„Het bevechten van de Amerika
nen en het stelen van hun wapens
schenken ons ook helden. In Vietnam
bezocht ik regelmatig de gezinnen
van onze mannen die gesneuveld wa
ren. Ik nam dan een karabijn mee
en vroeg wie van de broers zijn
plaats wou innemen. Als er geen
broers waren vroeg ik het een zus
ter. En als er geen zuster was, deed
de vader een pas naar voren. Ze de
den het uiterste om ons rijst te ver
schaffen; ze waagden hun levens. Dat
is allemaal begonnen met het stelen
van de vijandelijke wapens, Hajn.
Elk in Amerika gemaakt wapen
dat we in Vietnam hebben buitge
maakt, was een zaadje dat een pe
loton vaderlanders geboren heeft
doen worden".
De generaal knikte. Hij haatte de
ze lessen.
„Denkt u dat u deze zaak op de
vergadering van de raad zult kunnen
regelen?"
„Het zal moeilijk zijn," antwoord
de Hajn. „Het onderwerp Amerikaan
se hulp is op een vorige vergadering
al eens aangeroerd. Het werd ver
worpen. Men was eenstemmig van
mening dat gewapende hulp van Ame
rika ondenkbaar is tenzij het land
wordt aangevallen. Prins Lin en de
eerste minister waren zeer stellig in
hun mening. De koning was het daar
mee eens."
„Tenzij Sarkhan wordt aangeval
len?" zei Tuc koud. „Dan zal die
aanval plaatshebben."
„Een aanval?"
„Als we een aanval nodig heb
ben, dan moeten we er een maken.
Er moet alles gedaan worden wat
nodig is om de Amerikanen en hun
uitrusting hierheen te krijgen." Tuc
hield zijn glas tegen het licht en
keek naar de vingerafdrukken die er
op stonden.
Hajn zei: „Het is onmogelijk. De
raad zal er nooit mee akkoord gaan".
„Kameraad, het is niet alleen mo
gelijk, het is onvermijdelijk. De ge
beurtenissen kunnen zich ontwik
kelen in één van drie of vier ver
schillende richtingen. Welke die ook
zijn zal, wij moeten de zaak in han
den nemen. Om te beginnen, Lin is
de belangrijkste factor. Kunt u me
volgen?"
„Ditmaal knikte de generaal niet.
Hij keek de kleine visschoonmaker
alleen strak aan.
„Om te beginnen, als Lint terug
keert van zijn meditatie en ontdekt
dat er werkelijk sprake is van een
inval en laten we zeggen, van Chi-
nese-Noordvielnamese aanspraken
op de noordelijke gebieden, dan zul
len er geen moeilijkheden zijn. Zijn
neutrale houding zal omslaan in na
tionalisme. De prins zal net zo han
delen als Nehroe, de grote verkon
diger van vrede, liefde en geweld
loosheid; hij zal een verwoed natio
nalist worden en de Amerikanen om
hulp vragen. Na de overwinning zal hij
weer terugkeren tot zijn neutrale
stand punt. Daarna zal het niet moei
lijk zijn een snelle staatsgreep uit te
voeren, de prins onbekwaam te ver
klaren en de regering over te nemen.
Tenslotte, wanneer de prins na zijn
terugkeer gladweg de Amerikaanse
hulp verwerpt ondanks de aanval,
dan zal hij op een of ander manier
uit de weg moeten worden geruimd.
Dat behoort tot uw verantwoorde
lijkheid."
„En de Amerikanen zullen stilzit
ten en alleen maar toekijken?"
vroeg Hajn. „Hun agenten van de
F.I.A. zijn juist hier om het soort
dingen waar u over spreekt te voor
komen. Dokter Theobald, de arts
van de ambassade, is er één van-'
Tuc stak zijn hand op om de woor
denvloed van de generaal te stuiten.
Hij ergerde zich enigszins aan Hajn.
Misschien kwam het wel door de
whisky. „Hajn, maak u geen zorgen
over de F.I.A.", zei Tuc. „Dat is
een schertsvertoning. Dokter Theo
bald is al ongeveer net zo „geheim"
als Richardson was tijdens de
staatsgreep van Diem." Tuc lachte.
Nu was hij er zeker van dat het
door de whisky kwam, maar het
maakte geen verschil.
„Dokter Theobald heeft 107 agen
ten die voor hem werken. Wij pro
beren er achter te komen waar die
groep agenten zich 's nachts en
overdag ophoudt." Hij aarzelde, maar
kon niet nalaten erbij te voegen:
„Het grootste deel van de agenten
zijn Sarkhanezen. Soms worden ze
zelfs door mijn tussenkomst voor
gedragen." Nu wist Hajn met een
plotselinge ontmoedigende zekerheid
dat Tuc evenveel wist als hij, en
zelfs meer.
„Als u dat deel maar goed in de
hand kunt houden," zei Hajn en
toen zweeg hij.
„U zult verdergaan met wat ge
daan moet worden," zei Tuc en hij
stond op uit zijn hurkende houding.
Nog nooit had Tuc hem iets gezegd
dat zozeer op een bevel leek.
Terwijl hij naar de galerij liep,
zei Tuc: „Kameraad, niets is onmo
gelijk. U staat al met één voet bin
nen de deur. Maar ik waarschuw u,
dat prins Lin buiten Haidho gehou
den moet worden tot dit allemaal
voorbij is. Hij is neutraal een
dromer noemen ze hem maar hij
houdt streng aan zijn opvattingen
vast. Hij zal binnen twee maanden
koning zijn en zou dan alles kunnen
bederven."
(Wordt vervolgd.)
acirlem
Schoterweg 5-7, tel. 60114
In de rooms-katholi eke kerk aan de Sint
Jorisweg te Delft zal woensdag door pa
ter J. de Jong van het pastoraal oecume
nisch centrum „De Open Deur" en de gere
formeerde predikant ds J. C. Jonkers
het huwelijk worden mgezegend van de
23-jarige Nanny Lamens (gereformeerd)
en de 25-jarige André Rust (rk)
De bisschop van Rotterdam en de ge
reformeerde kerkeraad zijn akkoord ge
gaan. De eucharistie-viering wordt ach
terwege gelaten en in de passage over
de opvoeding van de kinderen die uit het
huwelijk worden geboren, is in het hu
welijksformulier de volgende formule op
genomen: „Belooft gij voor de kinderen
die de Heer u moge toevertrouwen een
goede vader en een lieve moeder te zijn
en hun een opvoeding te geven in de
geest van het evangelie?"
Bewust is de keuze opengelaten om de
kinderen, hetzij in de rooms-katholieke
kerk, hetzij in de gereformeerde kerk, te
laten dopen.
ADVERTENTIE
Perfecte
opname en
sublieme
Weergave. Met
TELEFUNKEN
Magnetophon.
Op de kandidatenlijst die boerenpar
tijkiezers in Emmen, Sleen, Oosterhes-
selen, Coevorden en Zweeloo voor de ko
mende Tweede Kamerverkiezingen bij het
hoofdbestuur van de Boerenpartij heb
ben ingediend, staat als lijstaanvoerder
partijleider H. Koekoek. Na het Tweede-
Kamerlid E. J. Harmsen staat als derde
op de lijst ir. H. Adams uit Velp. Als
nummer elf staat op de lijst de heer
F. Schregardus uit Haarlem, voorzitter
van de noodraad. Ir. W. Stam uit Blari-
I Icum staat als twaalfde op de vijftien
Overigens hebben de afdelingen van de
De man die eerste klas pleegt te reizen Boerenpartij in deze vijf zuid-oost-Drent-
in de trein is zelfwerkzaam van aard. Hij se gemeenten medegedeeld niet ingenomen
houdt van lezen en studeren. Hetzelfde te zijn met de wijze waarop de heer Koe-
geldt voor de vrouw. Gezelligheidsbezig- koek zijn kandidaten stelt voor de Kamer-
I heden, zoals praten met medereizigers of verkiezingen. Naar hun mening maakt
het leggen van een kaartje, zijn dingen die hij er teveel een familiezaak van. Boven-
men meer in de tweede klas-coupés aan- dien weigert de heer Koekoek ledenlijsten
treft van zijn partij ter inzage te geven, zodat
Dit zijn enkele conclusies uit een onder- het volgens hen vrijwel onmogelijk wordt
zoek dat de Nederlandse Spoorwegen heb- op reele basis een kandidatenlijst oor
ben'laten uitvoeren De vraag die bij dit de Kamerverkiezingen samen te stellen,
onderzoek centraal stond was: Waarom hoewel de partijleider eist dat men vijf-
reisf men eerste en waarom tweede klas? tien kandidaten noemt.
Vast kwam te staan dat de reiziger in de
tweede klas meer behoefte heeft aan con-
I tact met anderen. Die in de eerste klas zit
liever alleen. De eerste klasser hecht veel
waarde aan de grotere en meer riante
ruimte, maar ook aan de grotere kans op
I een zitplaats.
Het onderzoek wees uit dat er een nauwe
relatie bestaat tussen het gebruik van de
eerste klas en het feit dat de reiziger daar
voor van zijn werkgever de kosten krijgt
vergoed. Degenen, die een dergelijke ver
goeding niet ontvangen en toch in deze
klasse reizen vinden, dat zij dat aan hun
functie of positie verplicht zijn.
Er is ook een categorie die nu eens eerste
dan weer tweede klas reist. Reizigers die
gewoonlijk tweede klas nemen, betalen dan
in het spitsuur bij. Ook kiezen velen de eer
ste klas wanneer zij in het weekend met
hun vrouw op reis gaan. Ook het omge
keerde komt voor: als mensen die meestal
eerste klas reizen met hun gehele gezin op
stap zijn, nemen zij tweede klas. Uit het
onderzoek bleek dat ongeveer eenderde
deel van alle reizigers tot deze „tweeklas-
sige" behoort.
De meeste reizigers in de tweede klas
I slaan weliswaar de rust, het comfort en
de kans op een zitplaats in de eerste klas
hoog aan, maar zij verkiezen de tweede uit
financiële overwegingen. Een vierde deel
van hen waardeert de gezellige, drukke en
lossere sfeer in de tweede klas zozeer, dat
men deze niet voor de eerste zou willen
ruilen, ook al zou die evenveel kosten als
I de tweede.
ADVERTENTIE
een grote sortering
ZILVEREN armbanden, broches,
colliers en vele andere artikelen
GROTE HOUTSTRAAT 165
t.o. de Kerkstraat
...«■II—c
mmm
In het Stedelijk Museum te Amsterdam
wordt tot en met 15 januari een tentoon
stelling gehouden onder de titel „Vormen
van de Kleur". Deze expositie geeft een
overzicht van een actuele stroming in de
moderne kunst waarvoor een nieuwe op
vatting van de kleur kenmerkend is. Er
is een honderdtal werken bijeengebracht
van kunstenaars uit Frankrijk, Groot-
Brittannië, Nederland, de Verenigde Sta
ten van Noord-Amerika, West-Duitsland
en Zwitserland.
Op de foto: Capitol 1965. Olieverf op
doek van de Amerikaan Tess Jaray.
v,
9. Fang en Rechter Tie bereikten de ka
mer van de vermoorde ondercomman
dant, die naar behoren verzegeld is met
twee papieren stroken. „Is kapitein
Tsjeng de enig mogelijke verdachte?"
vraagt Rechter Tie aan de commandant.
„We hebben de zaak van alle kanten be
keken", zegt Fang, terwijl hij de zegel
verbreekt, „maar er komt niemand an
ders in aanmerking. Tsjeng lijkt welis-
waar niet het type om een zo lafhartige
moord te plegen, en hij houdt zijn on
schuld hardnekkig vol, maar toch moet
hij de dader zijn". Ze gaan de kamer bin
nen. Het is een tamelijk ruim vertrek
met een vloer van houten planken. Aan
de rechterhand ziet de Rechter een be-
tralied boogvenster. Op de bank daaron
der ligt een leren pijlkoker en een half
dozijn losse pijlen. Links staat een
schrijftafel van ongeverfd hout, waarop
een helm ligt en nog een pijl. Tegenover
de deur, tegen de achtermuur, staat een
brede rustbank van bamboe, waarover
een rietmat ligt. De rietmat vertoont gro
te, rood-bruine vlekken. „Hier is het ge
beurd", zegt commandant Fang tot de
Rechter. „Soe lag daar op zijn slaapbank
en kreeg een pijl in zijn buik geschoten.
De verwonding was ernstig en de dood
is binnen enkele minuten gevolgd. Soe
was een bekwaam onder commandant en
zijn dood is een groot verlies voor mijn
staf".
42. Joris bleef twijfelend voor het gat in de muur
staan, dat Hapwap daar had gegeten. „Ik moet het
jongske terughalen!" prevelde hij zorgelijk. „Maar wie
weet in welke omstandigheden ik terechtkom! Wat, zo
vraag ik mij af, bevindt zich aan gene zijde van dit
metselwerk? En hoe kan ik de eetlust van het ventje
aan een wellicht aanwezige toeschouwer verklaren
Ewél, niet verder getreuzeld!" Met die woorden kroop
hij op hoop van zegen door het gat. Aan de andere
kant trof hij slechts de heer Kneuter aan die rustig
aoorsliep temidden van de kapotgegeten wrakstukken
van zijn stoel. „Een gezonde slaap!" mompelde Joris
waarderend. „Ik mag dat wel! Sommige lieden worden
van het eerste het beste ivissewasje reeds wakker
maar zo niet hij! Ik zal hem nu verder alleen laten-
spoed-vragende zaken eisen mij op!' De heer Kneuter
werd echter wakker van een krakende plank waar Jo
ris overheen stapte, en hij zag nog net de schaduw
van de indringer verdwijnen. „Een misselijke streek!
liep de slaper overeind komend „Ik kan niet eens
even een tukje doen, of ze breken de stoel onder je
af, en maken het behang kapot! De wereld gaat op die
manier van kwaad tot erger!"
Copyright opera mlindi
689. Het had Bram maar een woord
hoeven te kosten en Sijmen zou gewei-
gerd hebben de opschepperige kapitein te
bedienen. Maar Bram wist, hoe belangrijk
zo'n grote bestelling voor Sijmen was. En
daarom zei hij:
„In orde Sijmen, verkoop hem al je an-
kerlijn maar.ik red me wel. Maar ik
moet zeggen, dat ik uw optreden niet be
grijp, meneer.
..Kapitein Costa Plenta", zei de ander
hoogmoedig. „En het interesseert me
geen lor hoe je over me denkt, zeeman".
Sijmen pakte haastig de rol touw in en
er zou verder niets gebeurd zijn want
Bram was geen ruziezoeker als kapi
tein Costa Plenta niet met opzet een
nieuwe vernedering voor Bram had ver
zonnen.
Nadat hij voor de lijn had betaald vis
te hij een kwartje uit zijn uniformjasje,
dat hij achteloos aan Bram overhandigde.
„Dat is voor jou, goede man", zei hij
hooghartig. „Draag het pakje even voor
me naar mijn jacht. je lijkt me er net
geschikt voor."
Dat was te veel!
