De Rode Mieren"
Ds. Van Asperen is enthousiast
over experiment in zijn kerk
Eisenhower in
ziekenhuis
PANDA EN DE MEESTER*ETER.
AVONTUREN VAN DONALD DUCK
n
Puzzel
1 va
week
RECHTER TIE
-i
KRAMMETJE FOK
11
ELISABETH BAS
34 ets.
neem er de tijd voor
Or? verva tg ve rhaa!
Een actuele Amerikaanse roman
door William Lederer en Eugene Burdick
.1
mm
VRIJDAG 9 DECEMBER 1966
Wassen
a I Doorsmeren
J. BRIJ S
Roofoverval in Singapore
Hl) en Zl)
mm,
Mi
-
-tJ
••'U r- r '\k
28) De am
bassadeur had laten doorschemeren,
dat, als er ooit sprake zou zijn van
Amerikaanse hulp aan Sarkhan, hij
ervoor zorgen zou dat alle tempels en
alle moskeeën een school zouden
krijgen. De ambassadeur had ge
zegd dat dit een onmisbaar onder
deel van de defensie uitmaakte.
Zelfs het richten van een mortier
vereiste heden ten dage een zekere
wiskundige kennis.
„Ik heb de ambassadeur gezegd
dat wij dergelijke hulp nooit zouden
aanvaarden", zei Hajn. „Wij zijn
neutralisten."
Vervolgens besprak hij andere
middelen om de opleiding der boed
dhisten te verbeteren. Ze schenen al
lemaal uitzichtloos. Hij stond weer
op om te vertrekken. Hij bood Ncc
zijn verontschuldigingen aan dat hij
hem met zijn problemen had lastig
gevallen.
Noc liep met hem mee naar de
uitgang van de tempel.
„Generaal, het is verstandig alle
dingen te onderzoeken", zei Noc.
„Slechts weinig dingen zijn zuiver.
Alles is verward en vermengd, want
dat ligt in de aard van de omkoop
bare mens. Misschien zou het goed
zijn te onderzoeken of de ambassa
deur nog dezelfde mening heeft over
de vorm van hulpverlening. De man
die een geweer vasthoudt behoeft het
nog niet altijd af te vuren."
Hajn knikte, maar hij gaf geen an-
woord. Hij zag er bezorgd uit.
Noc zag hem wegwandelen. Daar
gaat, dacht hij, de enige generaal
in Azië, die niet naar meer wapens
verlangt. Maar hij zou de ambassa
deur gaan opzoeken; hij wist altijd
wat zijn plicht was.
Sarif was de minst moeilijke. Deze
grote gespierde man, vol levenslust
en op allerlei gebieden volijverig
werkzaam, was het mohammedaanse
geestelijk hoofd van Sarkhan en hij
schreef elk jaar twee of drie artike
len waarin hij de koran uitlegde ten
behoeve van de gelovigen in zijn
land.
„Als Bandor denkt dat het eco
nomisch noodzakelijk is, dan geloof
ik dat we er op in moeten gaan",
zei Sarif. „Hajn, jouw neutralistisch
standpunt is altijd onwankelbaar ge
weest. Maar soms moet men prak
tisch zijn. Ik voel je bezwaren wel
aan, maar bedenk eens wat we voor
baat zouden kunnen hebben bij de
Amerikaanse hulp. En bedenk ook
eens dat we zonder jouw hulp een
belachelijk figuur zouden slaan als
we het aan de Amerikanen zouden
voorstellen, Kom Hajn, wees prak
tisch, wees tegemoetkomend, wees
een beetje buigzaam!"
De mohammedanen die voor het
merendeel de kleine winkels in de
dorpen en posten in de regering in
handen hadden, zouden zeer veel
profijt trekken van een toevloed van
vreemdelingen met flink geld op zak.
De moslims waren in feite welvaren
der dan de boeddhisten, maar ze
hadden nog meer geld nodig voor
opvoeding, voor hun pelgrimstochten
voor hun zaken. De mohammedaan
was minder beschouwend, meer een
man van de daad. En daden eisten
geld.
Hajn wees nog op verscheidene be
zwaren tegen de Amerikaanse hulp,
onder meer op het feit dat prins Lin
ertegen zou zijn. Daarna wijdde hij
een uur aan het uiteenrafelen van
Bandors sombere becijferingen. Hij
eindigde met een laatste bezwaar te
gen de Amerikaanse hulp. „Als wij
militaire hulp aanvaarden zullen wij
voor de officieren en manschappen
voor behoorlijk onderdak en comfort
moeten zorgen."
Die woorden verrasten Sarif. Hij
was eigenaar van de enige twee gro
te hotels in Haidho. Als er duizen
den vreemdelingen zouden komen,
dan zou het noodzakelijk zijn die ho
tels uit te breiden, nieuwe hotels te
bouwen, een systeem van voedsel
voorziening in elkaar te zetten.
„Hajn, jouw kennis van de Ameri
kaanse gebruiken is van de grootste
waarde voor ons", zei Sarif. „Die
is van het grootste nationale belang.
De opperkamerheer beschouwt zich
zelf als de dienaar van de koninklijke
familie en zonder goedkeuring van
koning Diad en prins Lin zou het
voorstel niet goedgekeurd worden.
Jij moet hen overtuigen."
Ze praatten twee uur achtereen.
Hajn vertrok in een sombere stem
ming. Nog twee dagen voor het bij
eenkomen van de Kroonraad.
Sarif ging naar het raam en zag
Hajn in zijn wagen stappen. Een
boeddhist, dacht hij, met de ziel van
een mohammedaan.
Toen Hajn terugkwam van Sarif,
zat Tuc er al, gehurkt in de schaduw
naast de lamp.
Hajn keek hem aan en bracht toen
rustig rapport uit.
„Iedereen zal op de vergadering
zijn instemming Betuigen, behalve
de opperkamerheer", zei Hajn. „Hij
ziet zichzelf als de persoon die tegen
over de koning het gehele volk ver
tegenwoordigt. Hij gaat niet opzij
om godsdienstige redenen of uit
winstbejag. Hij zal een wérkelijk
dringende reden moeten hebben,
maar ik kan die niet verschaffen.
We moeten andere middelen zoeken."
Tuc zei bijna een minuut lang geen
woord. Hij verbaasde zich er op
nieuw over hoe beperkt de gezichts
kring van Hajn was.
„We zullen de opperkamerheer
een gegronde reden verschaffen",
zei Tuc. „We zullen rondstrooien dat
er een twist over het verloop van de
grens tussen Sarkhan en China is
uitgebroken en dat China heeft ver
klaard aanspraak te maken op een
gebied van vierhonderd vierkante
kilometer in het noorden van Sark
han. En verder dat China voorne
mens is troepen naar die streek te
sturen, tezamen met Noordvietname-
se troepen, daar Noord-Vietnam het
rechtmatige van China's eis inziet."
„Wat bedoel je met 'we zullen
rondstrooien'?" vroeg Hain. Hij was
moe en prikkelbaar.
„Ik bedoel dat onze vrienden in
het noorden voor de verspreiding van
het bericht zullen zorgen", zei Tuc
en zijn stem was enigszins bijtend.
„Het zal worden uitgezonden door
radio Hanoi en radio Peking. Ook
zal de Chinese ambassadeur in Sark
han de opperkamerheer een bezoek
brengen en hem over de eis inlich
ten en bewijzen overhandigen."
„Wanneer?"
„Morgen, de dag vóór de verga
dering."
(Wordt vervolgd.)
mumwim
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. „Beat in de kerk
is een artikel wat smakelijker ver
pakken. Wat wij doen gaat dieper. Het
is geen slimmigheidje om de mensen
langs een omweg in de kerk te krij
gen. Wij willen de kerk, om het zo
maar eens te zeggen, beschikbaar
stellen voor het Gemenebest".
Aan het woord is de op het ogen
blik in kerkelijk Nederland en ook
daarbuiten meestbesproken predi
kant, de Amsterdamse ds. W. van
Asperen.
In „zijn" kerk, de Parkkerk aan de
Gerard Brandtstraat wordt vanavond,
morgen en zondag de rond de achttiende
verjaardag van de universele verklaring
van de rechten van de mens geprojec
teerde manifestaGe „de mens en zijn
rechten" gehouden.
Op het programma: een culturele avond
met cabaret, waarop de dertig artikelen
van de verklaring worden voorgedragen,
de film „De mars naar Washington"
wordt vertoond en waaraan de dichters
Jan Elburg, Dick Hillenius, Bernlef en
Cees Schippers meewerken; een forum
discussie over de rechten van de mens
onder leiding van Han Lammers, een
beatfeest en een speciale kerkdienst met
dr. J. J. Buskes als voorganger, waarin
pater H. Oosterhuis, Ad den Besten en
Simon Vinkenoog de gebeden zeggen.
De manifestatie is opgezet door de oecu
menische Contactraad waarin de protes
tantse oeucumenische raad, waarvan ds.
Van Asperen voorzitter is, en de rooms-
katholieke dekenale oeucumenische ad
viesraad gemeenschappelijk overleg ple
gen.
Dominee Van Asperen: „Een paar
maanden geleden kwam bij het overleg
een artikel „Amsterdam, een stad om
feest te vieren" van Simon Vinkenoog in
Vrij Nederland ter sprake. Wij maakten
ons zorgen over de gespannen sfeer die
toen (juni) in de stad heerste. Hij had
het over het toenemen van het geweld,
dat niet met sabelhouwen van de politie
te overwinnen is.
Verder schreef hij over de grotere vrije
tijd, die de mens krijgt, zonder daarop
voorbereid te zijn, waardoor als de mens
niet geholpen wordt zijn vrije tijd crea
tief te benutten, het geweld dreigt toe te
nemen.
Hij stelde toen de vraag: waarom stel
len de kerken, die maar één keer per
week gebruikt worden, hun ruimte niet
beschikbaar voor creatieve ontspanning
van de mensen?
Dat was een goede vraag, want kerk
gebouwen zijn sociaal tamelijk nutteloze
gebouwen. Wij hebben hierover een bij
zonder prettig gesprek met hem gehad,
waarin wij overtuigd raakten van zijn
oprechte bedoelingen. Omdat in de Park
kerkgemeente juist plannen gemaakt
werden om de benedenruimten van de
kerk beschikbaar te stellen voor sociale
doeleinden (ontmoetingsruimten voor be
jaarden en kamerbewoners) hebben wij
contact opgenomen met de kerkeraad
Die reageerde positief en toen kwam
Simon met het plan voor de manifestatie
„De mens en zijn rechten."
Experiment
Ds. Van Asperen (vijftig jaar) drie
jaar predikant in Amsterdam en daarvoor
negen jaar in Haarlem, is een warm
voorstander van de manifestatie. „Dit is
een experiment. Wij hopen op navolging,
want de kerk moet de sacrale religieuze
sfeer doorbreken. Zij moet ook een plaats
worden waar mensen ongeacht hun over
tuigingen elkaar kunnen ontmoeten. Wij
moeten veel non-conformistischer zijn,
een eind maken aan de malaise van het
eeuwige redeneren, wij moeten daden
stellen."
Welk publiek verwacht hij in zijn kerk?
Iedereen is genood. Wij rekenen niet
op de provo's hoeveel zijn dat er eigen
lijk? wij mikken op de Amsterdamse
burgers die veel meer dan zij weten be
knot worden in hun mens-zijn door het
waanzinnige verkeer, de ondoorzichtigheid
van de politiek en een gevoel van on
macht met betrekking tot de vormgeving
van het politieke leven. Wij willen, en nu
spreek ik de taal van Simon, deze mensen
lospellen uit het verband waarin zij zich
een nummer voelen zonder gezicht".
Ds. Husk es
De meeste belangstelling verwacht ds.
Van Asperen zondag als ds. J. Buskes
voorgaat. „Dat is een man die de Amster
dammers aanspreekt. Hij heeft eens ge
zegd: „Ik versta God het beste als hij
Amsterdams praat."
De vraag of er nu direct zoveel men
sen zullen komen van de groep die hij
wil bereiken, windt ds. Van Asperen niet
zo belangrijk. „Er is zo weinig oorspron
kelijkheid. Er wordt nu tenminste iets
doorbroken. De progressieven in de kerk
zullen in ieder geval de oren spitsen. De
conservatieven zullen zeggen dat je je zo
te grabbel gooit. Maar door die laatsten
moeten wij ons niet laten imponeren."
WASHINGTON (AP) De voormali
ge Amerikaanse president, Dwight D.
Eisenhower is gisteren in het ziekenhuis
opgenomen voor het wegnemen van zijn
galblaas.
Wanneer de ingreep zal plaatsvinden
is niet bekendgemaakt, maar Eisenho
wer hoopte voor Kerstmis weer thuis te
zijn na een verblijf van tien tot twaalf
dagen in het ziekenhuis.
SINGAPORE (Reuter) Bij een over
val op een bank in Singapore hebben ge
wapende bandieten vandaag ongeveer
210.000 gulden buitgemaakt. Een portier
werd doodgeschoten.
TOTAL QUICKSERVICE
Zijlweg 39-41 - Haarlem
Geopend van 7.0024.00 uur.
Tel. 11803
ADVERTENTIE
In de echte „Hij en Zij" longdrink moet Ker
senbrandewijn DE KUYPER worden ge
bruikt. Wij raden u aan hierop goed te letten
In een normaal drinkglas een flinke scheut
Kersenbrandewijn DE KUYPER Bijvullen
met tonic. Voor een extra-koele „Hij en Zij
enige stukjes ijs bijvoegen.
52. Panda keek verbaasd naar Joris Goedbloed die
hij in een werktentje midden op straat zag verdwijnen.
Wat doet hij daar?" vroeg hij zich af. „En ivaar
is Hapwap? Zou Joris hem de werking van de water
leiding-buizen uitleggen? Tjonge dan is hij al ver
met zijn opvoeding'. Ik zal eens gaan kijken!" Zo mom
pelend volgde hij Joris en kwam zodoende in een duis
tere gang terecht. Aan het andere einde daarvan zat
Hapwap. Hij had zichzelf naar een ondergrondse ruim
te in het Muntgebouw gegeten en daar snoof hij vol
welbehagen de geur op, die van de rond-liggende voor
raad goudstaven uitging. „Smeksmek!" sprak hij „Gur-
ble.' Hukhikhap!" Met die woorden pakte hij een van
de gouden blokken en opende verlekkerd de mond.
„Niet doen baaske!" kreet Joris, die op dat moment
uit de gang opdook. „Stop! Dat kostelijk goed.ik
bedoel: uw kostelijk maagje zal het goedje niet kunnen
verdragen! Het zal au-au in uw lijfje doen! Luister
toch naar oom Joris! Hij weet wat goed voor hem.
eh.U is!"
£3
Copyrioht operA mundl
j
PUZZEL NO 4
9
-i
1
2
3
A
5
6
7
8
9
10
11
12
13
IA
15
2
3
4
5
E
7
8
9
10
11
12
13
U
15
R
Horizontaal: 1. oorspronkelijke bewoner
van Amerika, beroep; 2. dwingen, kleur,
Noorse goden, windrichting (afk); 3.
plaats in Overijssel, jongensnaam, speel
tuinattribuut, deel v. d. dag (afk); 4. voor
zetsel, beetje, larve, godsdienst; 5. voor
zetsel, schaap, handeling, geschil; 6. weg
wijzer, gehoorzaal, ongeluk; 7. scheel,
electr. geladen deeltje, wallekant, eenh.
v. kracht (afk); 8. eenh. v. electr. stroom-
sterkte (afk), verlaagde toon, plaats in
Utrecht, meisjesnaam; 9. N.V. (fr), zang-
noot, droogoven, rekening, roofdier; 10.
vervoermiddel, de onbekende (afk), spoe
dig, meterton (afk), haarproduct; 11. deel
v. h. oor, verbrandingsrest, bedekte spot,
pl. in Zeeland; 12. reeds, onder het nodige
voorbehoud (lat), dwingen, plotselinge in
val, 13. kijken, richting, water in Bra
bant, godin; 14. enzovoorts (afk), onver
deeldheid, bediende; 15. soort bijeen
komst, beroep.
Verticaal: 1. land in Azië, beroep; 2.
middag, tandeloos zoogdier, oosterse jon
gensnaam, keurtroep; 3. displaced person
(afk), boom, jong, ontvangstbewijs; 4. elk,
wondje, boter maken; 5. persbureau,
ADVERTENTIE
plaats in Drente, deel van het beddegoed;
6. plaats in Zeeland, meisjesnaam; 7.
meisjesnaam, plaats in Utrecht; 8. soort
onderwijs (afk), dat is (afk), vaartuig,
bloeiwijze, uitroep; 9. stand, woede, meis
jesnaam, jongensnaam; 10. schaftlokaal,
windrichting (afk), meisjesnaam, lengte
maat (afk); 11. verlaagde toon, baby
bedje, begrijpen, Eng. bier; 12. riem voor
jachthonden, niet weinig, grote boor; 13.
persbureau, vreemde munt, deel van
Frankrijk, afstandsmaat (afk); 14. meis
jesnaam, kraan, gek, aanw. vnw.; en an
deren (afk.); 15. prullen, beroep.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO 48
Horizontaal: 1. bed; 4. zwemmen; 9.
ato; 11. dos; 13. a.e.; 14. o.e.; 15. eva,
16. ad; 17. aanminnig; 21. re; 23. bartok;
25. degens; 27. o.a.; 28. et; 30. ne; 31. eng;
32. concluderen; 37. ark; 38 re; 39. ed;
40. eek; 42. Ie; 43. te; 44. kro; 45. of;
46. ra; 47. ida; 49. me; 51. a.c.; 52. ass;
53. ondergeschikt; 59. nr; 60. gr; 61. ah;
62. mt; 64. stoute; 68. tekens; 71. po; 72.
korzelige; 75. o.k.; 76. lot; 78. ee; 79. en;
80. rat; 82. ski; 83. snedige; 84. pas.
Verticaal: 2. edda; 3. do; 5. wankele; 6.
eem; 7. mon; 8. eendere; 9. a.v.; 10. tarn;
12. satan; 15. eggen; 16. abt; 18. ao; 19.-
ik; 20. ie; 22. esp; 24. rook; 26. ende; 29.
tu; 30. ne; 32 credo; 33. creme; 34 derde;
35. edoch; 36. eerst; 37. ali; 41. kas;
48. anno; 50 ergeren; 51. achting; 52. akte;
54. drukt; 55. gr; 56. s.a.; 57. imker; 58.
esp; 63. L.S.K.; 65. tolk; 66. To; 67. de;
69. eg; 70. nota; 73. zee; 74. lei; 77. o.i.;
81 a.p.
.De prijswinnaars vindt u elders in dit
blad.
19. De cipier heeft de deur geopend
en luitenant Kao trekt zich bescheiden
terug. Rechter Tie gaat de kerker binnen
en neemt de gevangene aandachtig op.
Tsjeng is een enorm gespierde kerel met
een breed, open gezicht en sympathieke
trekken. „De krijgsraad acht u schuldig
aan moord, kapitein", zegt Rechter Tie,
„maar mijn trouwe helper Tsjiao Tai
heeft een hoge dunk van u. Daarom wil
ik u graag helpen als er een mogelijkheid
bestaat" Tsjeng antwoordt op berustende
toon: „Ik ben u dankbaar, Edelachtbare,
maar het heeft geen zin. Er zijn teveel
bewijzen tegen mij. Ik ben onschuldig,
maar ik ben veroordeeld. Dus gaat mijn
kop eraf". „Een kleinigheid kan mis
schien nieuw licht op de zaak werpen",
zegt de Rechter. „Vertelt u mij eens wat
u de avond voor de moord hebt gedaan.
Meng fronst nadenkend zijn wenkbrau
wen en zegt: „U kunt beter de ochtend
van de moord zeggen, het was nogal laat
geworden. Ik heb zitten drinken met
Tsjiao Tai en twee Koreanen, Pak en
Yie. Ik herinner me er niet veel meer
van, maar het was een vrolijke boel. De
Koreanen tracteerden. Toen ik in het fort
terugkwam was ik in een opperbeste
stemming. De volgende ochtend was dat
anders, zoals u begrijpt. Ik had hevige
hoofdpijn en heb me met moeite door de
ochtendoefeningen heengeslagen. Daarna
wilde ik wat gaan rusten, maar toen
vond ik het briefje van Soe op mijn brits".
u (Ay
U.C, Hi-L
699. Schokkend van de binnenpret had
de sluiswachter zich weer in zijn huisje
teruggetrokken.
„Da's gauw en eerlijk verdiend," mom
pelde hij tevreden. „Meneer Costa Plenta
zal in zijn nopjes zijn, want zolang ik
de sluis gesloten houd kan Bram hem nooit
meer inhalen."
Hij was zo zeker van zijn zaak, dat hij
niet de moeite nam om één keer naar
het goede schip Kokanje om te kijken.
Had hij het wel gedaan, dan had hij ge
merkt;, hoe Bram met behulp van Karo
en de oersterke papegaai de Kokanje aan
de wal had getrokken. Allen waren nu
druk bezig met wielen, plankjes en sta
ven. Als kind had Bram veel autootjes
van margarinekisten gemaakt en die er
varing kwam hem nu goed van pas.
In minder tijd. dat je voor mogelijk zou
houden, stond de Kokanje op wielen....
De wind deed de zeilen bollen.
Zjjjjoeffff!
De sluiswachter draaide zich vliegens
vlug om en was net op tijd om de Ko
kanje met een geweldige vaart over het
zand te zien scheren.
„Hé, dat hóórt niet.dat is tegen de
wet, je mag niet door de woestijn va
renriep hij, maar het schip der
woestijn liet slechts een stofwolk als ant
woord achter.
