De Rode Mieren"
Eerste Amerikaanse ATS zendt, meet en fotografeert
i
Pensionprijzen in
vele huizen hoger
Bijstandswet vangt voor vele
bejaarden hogere kosten op
PANDA EN DE MEESTER'ETER
AVONTUREN VAN DONALD DUCK
semoL i
RECHTER TIE
KRAMMETJE FOK
V
1
V
„Seven Seas" nu
studentenschip
m
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
tfWSÖEK
SHELL
BIEDT
MÉËR!
ZATERDAG 10 DECEMBER 1966
9
door William Lederer en Eugene Burdick
o-Z-vy*
r
EXAMENS
Alleen op zaterdag en zondag? Erzijn wagens
29)
De middag voor de vergadering
van de Kroonraad liet de opperka
merheer de generaal bij zich komen.
De achtenswaardige Tutamik was
over de tachtig, gekroond en knoes
tig door aderverklaking. Hij had
een schraal baardje, niet meer dan
enkele tientallen haren. Hij was on
getrouwd en opgeleid voor opperka
merheer en grootvizier of eerste mi
nister.
„Generaal, zijn er Chinese en
Noordvietnamese troepenbewegin
gen met het doel NoordSarkhan te
bezetten?" vroeg de opperkamer
heer zodra Hajn zijn kamer binnen
kwam. De grootvizier was woedend.
Zijn boosheid had hem iets lenigs ge
geven, iets plotseling jeugdigs. „De
Chinese ambassadeur heeft me van
morgen bezocht en me verteld over
hun aanspraken. Hij heeft een map
achtergelaten met belachelijke be
wijsstukken. Overtuigende bewijzen",
noemde hij ze, „vervolgde de opperka
merheer.
„Nu wil ik van u weten of er sprake
is van enige troepenbeweging om het
noorden te beztten."
„Dat is moeilijk te zeggen," zei
Hajn voorzichtig.
„Mijn patrouilles zijn langs de grens
een paar Noordvietnamezen tegenge
komen, maar niets op grote schaal en
geen Chinese troepen."
„Iets anders?" vroeg de opperka
merheer.
„Iemand heeft Coldstream, de
Amerikaanse handelaar, aangeval
len. Maar het was mentado en dat
houdt in dat het waarschijnlijk en
kelen van onze eigen bergbewoners
geweest zijn."
„Generaal, zouden de communis
ten geen gebruik kunnen maken van
methoden die ons volk zélf gebruikt,
als ze een inval zouden doen?" vroeg
de opperkamerheer.
„Er zijn berichten over enkele
moorden in het dorp Boa Binh", zei
Hajn. Enkele jonge mannen zijn
ontvoerd met de mededeling dat ze
ingelijfd zouden worden in het volks
leger. Maar zekerheid heb ik niet;
ik heb nog geen gelegenheid gehad
met de mensen in het dorp te pra
ten en ik heb nog niet van al mijn
patrouilles de rapporten binnen."
„Ik weet genoeg, generaal. Ik
waardeer uw gewone voorzichtige
houding en het feit dat u uw mening
niet op wil dringen. Maar ik ken de
Chinezen maar al te goed. Ze hande
len op hun gewone slinkse manier.
Maar ditmaal zullen ze niet mogen
slagen."
Tutamik wiegde heen en weer op
zijn kussen en zijn oude lichaam
beefde.
„Ik kan niets ondernemen zonder
de goedkeuring van de Kroonraad",
zei Hajn.
De opperkamerheer keek op; in
zijn ogen lag onheil. „Generaal, op
de vergadering van de Kroonraad
van morgen zal ik iedereen overtui
gen van de noodzaak om in actie te
komen. Daar kunt u staat op maken!
Maar zult u aanvallen als u daar
toestemming voor krijgt?"
Hajn overwoog de zaak.
„Ik zal het proberen, maar ik zeg
u bij voorbaat dat het onmogelijk
is", zei Hajn. „De Chinezen en de
Noordvietnamezen hebben moderne
wapens. Ze hebben volledige divi
sies die gevechtsklaar zijn. Ze heb
ben een luchtmacht. Wij hebben vrij
wel niets. Dat is onze politiek altijd
geweest, mij heer. Door neutraal te
blijven hoopten we een militair con
flict te vermijden."
„Wat denkt u van de Amerikanen?
Zullen zij ons helpen?"
Hajn zweeg even. „Om volkomen
eerlijk te zijn, ik geloof het niet, en
evenmin geloof ik dat de leden van
de Kroonraad een dergelijk voorstel
zouden goedkeuren," zei hij. „Zoals
u weet zijn ze door tradities gebon
den.
„In ogenblikken als deze moet men
niet aan tradities blijven hangen",
zei de opperkamerheer. „Laat mij
die idealisten morgen op de verga
dering maar eens onderhanden ne
men. We moeten hulp vragen aan
Amerika en we moeten die hulp snel
hebben. Anders is Sarkhan over een
jaar geen zelfstandige natie meer."
„En hoe denkt u over prins Lin?"
vroeg Hajn. „Hij is er sterk van
overtuigd dat we neutraal moeten
blijven."
„Het maakt niets uit wat de prins
denkt", zei de opperkamerheer koel
tjes. „In tijden van dringende natio
nale noodzaak, kan ik koning Diad
overtuigen. En prins Lin is nog geen
koning, generaal."
Hajn boog en vertrok.
De opperkamerheer bleef een half
uur zitten, te woedend om zich te be
wegen. Hij voelde zich omgeven
door verraders en zwakkelingen,
door besluiteloosheid en gevaar. Hij
kon op koning Diad rekenen die zich
de Fransen zou herinneren en die
op dezelfde besliste wijze zou rea
geren tegenover elke nieuwe aanval
ler. Maar wat was er met Hajn aan
de hand? De man die verscheidene
honderden communisten gedood had
toen ze de grens van Sarkhan over
gekomen waren tijdens de strijd tus
sen de Fransen en de Vietnamezen,
scheen nu onzeker en weifelend.
Maar hij was soldaat. Hij zou weten
wat zijn plicht was als die hem dui
delijk getoond werd.
„Tuc", zei Hajn laat op die avond
„morgen zal de raad een verzoek
om hulp aan Amerika opstellen. Ik
heb gesproken met.
„De bijzonderheden interesseren me
niet. Alleen dat de hulp komen zal."
„Dat zal gebeuren."
„Dan is er nog iets", zei Tuc.
„Hebt u gehoord wat er is gebeurd
met die Amerikaanse handelaar,
Coldstream?"
„Nee". Hajn kende elke bijzonder
heid, maar hij loog. Hij wou zien
hoeveel Tuc wist.
„Hij is dicht in de buurt van ons
doorvoerkamp gekomen.
„Waar de vrijwilligers heenge
bracht worden voor ze naar Noord-
Vietnam gestuurd worden voor hun
opleiding?"
„Ja. Bij Dao. Coldstream liep ze
zowat pal tegen het lijf. De stomme
schildwachten raakten in verwar
ring. Coldstream kreeg de menta
do".
„Mentado Coldstream? De idio
ten. Is hij dood?"
(Wordt vervolgd.)
Dinsdag heeft de NASA, het Amerikaanse bureau voor
lucht- en ruimtevaart, een nieuw type communicatiesatel
liet gelanceerd, de eerste van een serie van vijf.
Deze kunstmaan kan er onder meer voor zorgen, dat de
bemanning van een vliegtuig per radio bereikbaar blijft,
ook al bevindt het toestel zich ver buiten het rechtstreekse
bereik van een zender.
Verder is de satelliet in staat, televisiebeelden te relay eren
(zowel in zwart-wit als in kleur), metingen te doen (en
door te geven) over de sterkte van bepaalde vormen van
straling in de buitenaardse ruimte en tenslotte kunnen de
meteorologen er wolkenfoto's van betrekken.
Deze foto's zullen een veel groter gebied beslaan dan die
van de oudere Tiros-satellieten, die in betrekkelijk lage
banen om de aarde lopen, waardoor hun camera's ook
al zijn ze uitgerust met groothoeklenzen een tamelijk
klein gezichtsveld hebben.
De gelanceerde ATS (Applications Technology Satellite)
is in een 24-uursbaan gebracht. Deze is cirkelvormig en
ligt op bijna 36.000 kilometer hoogte in het vlak van de
evenaar. Het voltooien van een omloop om de aarde duurt
in die baan even lang als een aswenteling van de aardbol
zelf.
SATELLIET
'U/
O" CZJ «Gr Q}j
i A
ZENDER
y
Z oj? o o
Q O O
VLIEGTUIG
NOORDPOOL
V///S*'
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. De verhoging van
de pensionsprijzen die tal van bejaarden
tehuizen m.i.v. 1 januari zullen invoeren,
zal voor een groot deel ten laste komen
van de overheid. Het aantal bejaarden
dat aanspraak zal maken op een uitke
ring ingevolge de bijstandswet zal name
lijk belangrijk toenemen. De pensionprij
zen stijgen als gevolg van de salarisver-
boging van het personeel. Deze bestaat
uit 2 procent meer vakantietoeslag voor
1966 en 1967, een nacalculatie van 3
procent over 1966, ongeveer een zelfde
verboging voor 1967 en daarboven een al
gemene loonsverhoging van 3H procent
voor het verplegend personeel en een
sociale-Iastenverhoging van 1,3 procent
Voorts zijn nog onderhandelingen gaande
over de uitkering van een toeslag voor
onregelmatige arbeid.
De stijging van de loonkosten zal vol
gens de Nederlandse Federatie van Be
jaardenzorg leiden tot een verhoging van
de pensionprijzen van circa 15 procent.
Bij navraag bleek ons dat enige bejaar
deninstellingen vooralsnog de kosten kun
nen opvangen door de pensionprijzen met
10 tot 12 procent te verhogen. De be
jaardentehuizen kunnen in het algemeen
hun prijzen zelfstandig vaststellen, doch
worden op grond van de wet op de be
jaardenoorden achteraf door de provincie
gecontroleerd.
De bejaarden die reeds met steun van
de bijstandswet in een bejaardentehuis
verblijven, zullen van de prijsverhoging
niets merken. De uitkering van de Bij
stands wet wordt automatisch verhoogd.
Zij, die er tot dusver in zijn geslaagd
de pensionprijs uit eigen middelen te be
talen, doch thans in financiële moeilijk
heden dreigen te komen, kunnen zich
tot de gemeentelijke diensten voor soci
ale zaken wenden om een aanvullende
uitkering van de bijstandswet.
Een administrateur van een groot be
jaardentehuis zei ons: „Er zijn bejaar
den die zich schamen om hun hand op
te houden. Dat is natuurlijk onzin. Als
iemand van zijn eigen inkomen niet
meer dan 30 per maand zakgeld over
houdt, terwijl de bewoners van de ge
meentelijke tehuizen - zoals in Amster
dam 52 per maand krijgen, moeten
zij om een aanvulling vragen die hun
ook zeker zal worden toegewezen. De
COP. MARTEN TOOM rr H
53. „Geef mij nu toch even die goudstaaf!" verzocht
Joris. „Oro nil digestivo zoals de ouden riepen, wan
neer zij wilden zeggen dat goud zwaar op de maag
ligt! Pas toch op!" Maar Hapwap gehoorzaamde niet.
Integendeel. Hij hief het kostbare voorwerp hoog bo
ven zijn hoofd en keek verveeld toe hoe zijn opvoeder
struikelde bij zijn afpakpogingen. Vervolgens pakte hij
Joris op en hield hem zo ver mogelijk van het kost
bare metaal. „Maar Hapvmp nu toch!" sprak de La
tinist verwijtend. „Zo pakt men zijn tutor toch niet
aan? Dit getuigt van weinig eerbied! Ik ben bang, dat
ik u hiervoor enkele klapskes zal moeten geven, indien
ge me niet snel 'neerzet!" Op dat moment betrad Pan
da de ruimte, en bekeek vol verbazing het tafreel. „Wat
doe je met Hapwap Joris?" vroeg hij. „Ei\ waar zijn
we hier?" Voordat de aangesprokene antwoord had kun
nen geven barstte Hapwap in een luid geschrei uit
dat de muren deed trillen. „Meneer Totter!" sprak de
directeur van het Geldwezen, die boven hen zijn kan
toor had. „Wat is dat voor geluid? Het is toch ze
ker niet onze sirene? We worden toch niet bestolen,
meneer Totter?"
W'jhebbsnauefn
tevreden kianteu.
OH. 20 N FLUIT HEB
IF /^EALT'JD GE
WENST
aaaar eerst
M'N VINGER.
ER UIT
NATUURl'JK I
IK HEM TERl
ALS U NIET
tevrepEn IS.'
Copyright opera mun
verhoging van de AOW die per 1 okto
ber j.l. is ingegaan, is bij lange niet vol
doende om de stijging van de pension-
prijs te dekken."
Het 26 jaar oude passagiersschip „Se
ven Seas" is woonschip geworden voor
275 Rotterdamse studenten.
Het schip werd begin dit jaar voor ruim
2 miljoen door de Stichting Studenten
huisvesting gekocht van de Holland Ame
rika Lijn. Op de werf van Wilton-Fije-
noord onderging het oude passagiersschip
een ingrijpende verbouwing.
De huurprijs van de 275 hutten be
draagtgemiddeld ƒ85,- per maand. Van
de gemeente Rotterdam heeft het schip
een ligplaats gekregen aan de Parkkade,
in de onmiddellijk omgeving van de Ne
derlandse Economische Hogeschool en de
medische faculteit.
Njjmegen. Gepromoveerd tot doctor in de
wiskunde en natuurwetenschappen op
proefschrift getiteld: „Hereditaire obesitas
bij muizen (een genphysiologisch onder
zoek)", de heer P. H. W. van der Kroon,
geboren te Amsterdam. Promotor: prof. dr.
S. J. Geerts.
Amsterdam (Gem. Un.). Bevorderd tot
arts mevrouw W. G. Rutgers van der
LoeffManschot (Huizen), mej. L. R. Berg
man, mej. B. L. Böhler en de heren J. C.
Roos en H. G. H. Kok (Amsterdam). Docto
raal Nederlands: mej. M. M. Romme (Lon
den). Kandidaats Nederlands: J. J. de Boer
(Heemstede).
Amsterdam (Gem. Un.). Geslaagd voor
het doctoraal examen psychologie: mej. E.
S. Terstal te Haarlem.
ADVERTENTIE
die vooral in de week-ends bergen kilometers verzetten. Dat stelt
bijzondere eisen aan motor en smering. Gelukkig is er nu één
motorolie voor alle typen auto's... voor alle temperaturen... voor
alle rijstijlen... voor alle rij-omstandigheden. Shell Super Motor
olie overtreft de zwaarste eisen; geeft altijd de maximale be
scherming. Shell Super Motorolie - voor smering in veelvoud!
sop
MOTOR OIL
SHELL
big
20. „Als u de xoaarheid spreekt, moet
dat briefje een valstrik zijn geweest
van iemand die u voor de moord wil
de laten opdraaien", zegt Rechter Tie.
„De ware moordenaar moet vermoed
hebben dat u niet uit uzelf naar de oefen
zaal zou gaan omdat u zich niet goed
voelde. Omdat het voor zijn plan noodza
kelijk was dat u wel in de oefenzaal zou
zijn, stuurde hij u een briefje in naam
van de ondercommandant. Kon u niet
zien dat het een vervalsing was?" Tsjeng
is moedeloos op een kruk gaan zitten en
antwoord: „Ik ben geen handschriften
kenner, Edelachtbare, maar het zegel van
kolonel Soe zat erop, dus twijfelde ik niet
aan de echtheid". „Verbaasde het u niet
dat Soe u vroeg naar de wapenzaal te
komenin plaats van naar zijn kamer, zo
als de gewoonte was"? informeert Rech
ter Tie, Tsjeng denkt even na en an-
woordt dan: „Ik geloof wel dat het me
verbaasde, maar ik stond er verder niet
bij stil. Ik was niet zo helder op dat mo
ment". De Rechter bedenkt dat hij met
dit gesprek niet veel opschiet. Als Tsjeng
iets vóór zich houdt, moet hij hem uit
zijn tent lokken. Plotseling roept hij hem
met bulderende stem toe: „Ik geloof dat
je iemand probeert te dekken, Tsjeng"!
De kapitein komt woedend overeind en
gromt: „Onzin, waarom zou ik dat doen"?
Rechter Tie verlaat de kerker, die door
de cipier weer gegrendeld wordt. „Aan
u heb ik ook niéts!" schreeuwt Tsjeng
de Rechter nog na. „Wat geeft het ook
of ik krepeer"!
i11
700. Sneller dan hij ooit in het water
vooruit was gekomen, stoof de Kokanje
door de woestijn. De wind scheen er ge
noegen in te scheppen het vaartuig steeds
harder vooruit te jagen.
Hahahaaaariep Bram tevreden. Zo
halen we Costa Plenta weer in, jongens.
Hij heeft ons een lelijke poets gebakken
door die gemene streek maar straks
liggen we weer boord aan boord. Kan de
wedstrijd opnieuw beginnen en dit
maal met eerlijke middelen."
Van de nadering van zijn tegenstander
wist kapitein Costa Plenta nog niets. Hij
kon niet uitgelachen raken over de han
dige manier, waarop hij Bram had ach
tergelaten. En zijn bootsman bulderde
mee, want daar werd hij voor betaald.
„Hihihi die Bram die ligt nu hahaha
te dobberen en te wachten
stootte de kapitein uit.
hohoho
De bootsman wilde van die goeie bui
gebruik maken.
„Kapitein, we liggen nu toch al ver
voor. Zouden we niet even in een in-
steekhaventje kunnen gaan liggen en wat
rusten?" stelde hij voor.
„Natuurlijk ga je gang beste jon
gen hahaha" schaterde de kapi
tein.
„Dank u, hohoho," zei de bootsman en
hij liet meteen het roer omgooien.
