„De Corridor" leert jonge delinquenten
de regels van het samenleven
Experimentele gevangenis
werkt als trainingskamp
Inkomen van Soekarno in
Indonesië gecritiseerd
Rotterdam krijgt
voor water
in
spaarbekken
de Biesbosch
Boeren: „We weten van
-
AANBIEDING FEESTDAGEN 1966
W. JAGER GERLINGS
CADEAU:
Eten voor India:
26 miljoen
Onderzoek naar lot
Egyptische kinderen
v
Haagse provo's
willen meedoen
aan feest voor
bruidspaar
VRIJDAG 16 DECEMBER 196 6
11
Heelmeesters
Gesprek
Regels
Eis van 8 maanden voor
bedreiging met geweer
Behoefte
Bouwvorm
Weglopen
Selectie
Getest
Experiment
Verzending van zeepost
Verzoek uit Marokko
Representatie: duizend roepia per uur
(Van onze correspondent)
DJAKARTA. Wie in Indonesië
een maandsalaris van duizend roepiah
verdient, behoort al tot de wat beter
VOOR AL UW CARROSSERIE- EN
PLAATSCHADES
te
AUTO-HOLLAND
TEL.: 14778
m
Nu al
gesalarieerden. Vroeger is nogal eens
beweerd dat president Soekamo's
maandsalaris 10.000 roepiah groot zou
zijn, een zeker niet onbescheiden be
drag. Maar nu is, bij de behandeling
van de staatsbegroting voor 1967, het
bedrag waarover het Indonesische
staatshoofd kan beschikken in een
wat ander licht geplaatst.
BIJ AANKOOP VAN 6 FLESSEN BOURGOGNE
van ons huis P. DE MARCILLY Frs. te BEAUNE
gedurende de maand DECEMBER
S originele BOURGOGNE GLAZEN
Ruime sortering wijnen, binnen- en buitenlands gedistilleerd.
Gaarne op aanvraag toezending prijscourant.
WIJNHANDEL
v/h J. H. Enschedé
SPAARNE 86-92 - HAARLEM - TELEFOON 10112-21031
(Van onze correspondent)
ZEELAND (NB). De Nederlandse justitie zal kort na nieuwjaar een gevange
nis in gebruik nemen die uniek is in Europa. De nieuwe inrichting is bestemd voor
jonge mannen van achttien tot en met tweeëntwintig jaar, die ten minste één maand
en ten hoogste vier maanden gevangenisstraf moeten ondergaan. De nieuwigheid
van het penitentiaire trainingskamp „De Corridor" in de Noordbrabantse gemeente
Zeeland is tweeërlei. Er zal een geheel nieuw opvoedkundig regime worden toe
gepast, en bovendien is het gebouwencomplex op een geheel nieuwe wijze opgezet.
Terrein, bouw en inrichting hebben samen zeven miljoen gulden gekost. Toch
biedt het gesticht slechts plaats aan zestig jonge delinquenten. Maar zeker in dit
geval heiligt het doel de middelen.
In het penitentiair trainingskamp „De
Corridor" wil de justitie aan bepaalde
daarvoor in aanmerking komende catego
rieën kort gestrafte jongelieden leren zich
aan te passen aan de eisen van de ge
ordende samenleving, om zodoende te be
vorderen dat zij zich voortaan als ordente
lijke lieden zullen gedragen.
Populair gezegd: „opvoeden in plaats
van straffen", al verklaart directeur drs.
N. J. M. Pieck uitdrukkelijk dat een ver
blijf binnen de hekken van „De Corridor"
het karakter van straf zal blijven behou
den. Want zo wil het artikel 26 van de
weit op het gevangeniswezen.
„De Corridor" wordt dan ook bepaald
geen vakantiekolonie. Afgezien nog van
het feit dat het stringente programma
de jeugdige ingezetenen niet meer dan
een half uur vrije tijd per dag laat, wijst
ook overigens niets in de richting van
zachte heelmeesters. Toch zal ten minste
de helft van het 54 man sterke perso
neel meer heelmeesters moeten zijn in
de figuurlijke betekenis van het woord
dan gevangenbewaarder, meer opvoeder
en leraar dan vertegenwoordiger van de
straffende justitie.
Een reclasseringsambtenaar, een pas
toor, een dominee en een humanistische
„geestelijke raadsman", zij zijn sinds
lang in elke strafinrichting te vinden en
zij verrichten er nuttig en zegenrijk werk.
In de gevangenis voor jonge lieden te
Zutphen kunnen gedetineerden zelfs een
volledige vakopleiding krijgen, compleet
met erkend diploma, en in Vught kunnen
jeugdige gevangen door voorbeeldig ge
drag bereiken dat hen op den duur be
perkte bewegingsvrijheid wordt toege
staan buiten de gevangenismuren.
Maar alleen in „De Corridor" krijgen
jeugdige delinquenten een optimale gees
telijke training, die is gericht op maat
schappelijke aanpassing en een full time
begeleiding, dagelijks van het opstaan tot
het slapen gaan.
In het penitentiair trainingskamp „De
Corridor" wordt een regiem ingevoerd
dat met geen enkel ander in enige Euro
pese gevangenis te vergelijken is. Hard
werken in de buitenlucht, aan de wegen
van de gemeente Zeeland en in de bossen
in de omgeving, zeej- intensieve sporttrai-
ning op de stormbaan, op het sportveld
en in de gymnastiekzaal, zij nemen be
langrijke plaatsen in op het dagrooster.
Maar de ruggegraat van de nieuwe me
thode is de resocialisatie door middel
van het gesprek.
Het onderlinge gesprek In de groepen,
onder leiding van de groepsleiders, moet
de jongens dagelijks met zichzelf en met
elkaar confronteren. De zestig jongelie
den in „De Corridor" leven en werken
gedurende hun verblijf in het kamp in zes
vaste groepen van tien. Elke groep heeft
zijn eigen groepsleider Het dagelijkse
„evaluatiegesprek" vindt plaats in de na
middag, na het werken en de sport. Al
le dingen van de dag worden er bespro
ken, ook de meest persoonlijke.
Men spreekt zich uit, commentarieert,
critiseert, waardeert en vooral: men leert.
Acht maanden gevangenisstraf waar
van vier voorwaardelijk heeft de officier
van justitie bij de Amsterdamse recht
bank geëist tegen een 51-jarige veehou
der uit Ilpendam, aan wie ten laste was
gelegd dat hij op 18 oktober zijn buur
man en diens knecht met zijn jachtge
weer had bedreigd.
De veehouder had van een brug, die
door zijn buurman wordt onderhouden,
een legger stukgevaren. Toen de buur
man en zijn knecht bezig waren de brug
te repareren kwam de veehouder in zijn
boot aangevaren. Er ontstond een hevige
woordenwisseling en de veehouder had
naar hij zei, zijn jachtgeweer gegrepen,
maar er niet mee gedreigd. Volgens de
buurman had de verdachte uit zijn zak
een patroon gehaald, deze in het geweer
gedaan en gezegd: „Ik schiet je hardstik-
ke dood". De verdachte ontkende dit per
tinent. Zijn zoon, die ook in de boot zat,
had hem het geweer afgepakt.
Volgens de officier van Justitie zou,
als de zoon niet tussenbeiden was geko
men, het geweer ook zijn afgegaan.
Op 28 december doet de rechtbank uit
spraak.
De actie „Eten voor India" heeft totaal
26.028.770,74 opgebracht. Van deze som
is ruim tien miljoen gulden uitgegeven
voor voedselzendingen. De rest wordt ge
bruikt voor maatregelen om de volgende
oogst veilig te stellen.
Men leert het hoe en het waarom van de
elkaar te leven en elkaar te respecteren.
Men kweekt zelfkennis en leert zich in
stellen op eigen capaciteiten en ambities.
Men leert het hoe en waaio mvan de
regels, men maakt in gezamenlijk over
leg met de leiding ook zelf regels, in het
klein, in de groep, maar eens in de week
ook in het groot, tijdens de grote week
endbijeenkomst van alle jongens, groeps
leiders en stafleden.
„Wij willen zo weinig mogelijk regels
en de regels die er toch zijn moeten wil
len wij zoveel mogelijk vaststellen in on
derling overleg met de jongens zelf. Dat
draagt bij tot hun volwassen worden",
zegt directeur Pieck, voormalige gestichts
psycholoog van het Huis van Bewaring
te Den Haag. Zo wil men deze jeug
dige delinquenten bewust maken van hun
handelen ten opzichte van anderen en
hen bekend maken met de maatschappe
lijke verbanden, opdat zij komen tot een
zelfverkozen aanpassing.
Ook inzicht in en kennis van de maat
schappelijke verschijningsvormen kan hen
daarbij helpen en daarom voorziet het
programma in uitgebreid vormingsonder-
richt voor de avonduren. Het lesrooster
vermeldt techniek, literatuur, muziek, ge
schiedenis, film, lessen omtrent staatsbur
gerschap, democratie, wetten en gesprek
ken over de biologische en psychologische
aspecten van het sexuele leven.
„De Corridor" voorziet in een drin
gend gevoelde behoefte. De situatie met
betrekking tot de tenuitvoerlegging van
korte gevangenisstraffen voor jeugdige
delinquenten is tot nog toe uiterst on
bevredigend. Deze straffen worden als
regel ondergaan in de huizen van be
waring, waar differentiatie in het toe
te passen regiem onmogelijk is.
In vele gevallen is het effect daardoor
gering. En juist voor de kortgestrafte
jeugdigen, veelal jongens die voor het
eerst met de strafrechter in aanraking
zijn gekomen, is een aangepaste en daar
door effectieve strafexecutie van belang.
Want zij kunnen nog worden verbeterd.
of zij worden de „zware jongens" van
morgen.
Het probleem is internationaal. In ver
scheidene landen heeft men voor bepaal
de groepen jeugdige veroordeelden een
speciale vorm van vrijheidsstraf inge
voerd. Nadat de penitentiaire Benelux-
commissie een rapport in deze zin had
uitgebracht heeft de Nederlandse rege
ring in 1964 besloten tot het in gebruik
nemen van een penitentiair trainings
kamp. Het is in recordtijd gebouwd.
Door architect J. A. Eibers doelbewust
ontworpen, werd „De Corridor" een
luchtig gebouwencomplex, waar men de
gevangenis niet aan afziet. De methode
waarop men de vorming der jeugdige
bewoners gaat aanpakken vindt men
weerspiegeld in de bouwvorm.
Er zijn zes paviljoens voor de zes groe
pen gedetineerden, waarin elke jongen
een eigen kamertje heeft en waarip te
vens zaaltjes voor de groepsgesprekken
zijn ondergebracht. Deze paviljoens lig
gen drie aan drie ter weerszijden van
het grote centrale plein, dat aan de an
dere zijden wordt begrensd door respec
tievelijk het hoofdgebouw (ingang aan de
provinciale weg Eindhoven-Grave) en
door een gebouwencomplex waarin onder
meer de ontspanningszaal, de leslokalen,
de eetzaal en het badhuis zijn gehuis
vest.
Op de andere helft van het 19 ha be
slaande terrein vindt men een groot
sportveld, het sportgebouw met gymna-
Mannen van de firma Rietveld zijn
bezig met het versjouwen van de
proefboox van polder naar polder.
stiekzaal, judozaal en douches en voorts
een kleine fraaie kapel, een vrijgezellen-
flat voor personeel en dienstwoningen.
Temidden van het aangrenzende denne-
bos zijn twee hindemisbanen aangelegd.
Het hele terrein Is omheind met een
rasterhek. „Meer tegen inbrekers dan te
gen uitbrekers", zegt directeur Pieck,
„net zoals de tralies in de ramen van het
magazijn. Dat zijn trouwens de enige
tralies in het hele gebouw. Het is geen
kunst hier weg te lopen. Maar wij ver
wachten niet dat het vaak zal gebeuren.
Er is geen uitdaging. De korte straf
is niet uitzichtloos, eventuele kritieke si
tuaties komen waarschijnlijk tijdig aan
het licht in de gesprekken met de groeps
leiders. En voorts is er een zeer soepe
le bezoekregeling voor familie en ver
loofden. Juist in zo'n randsituatie van
de detentie kunnen relaties met ouders
weer hersteld worden. Dat is bij hun
terugkeer in de maatschappij voor de
jongens ook van belang".
Begin januari doen de eerste „logees"
hun intrede in het kamp. Zij zullen uiter
aard zijn geselecteerd op leeftijd, straf-
verleden (zware recidivisten kan men
niet gebruiken), lichamelijke geschikt
heid en mentale ontvankelijkheid voor
training in „de Corridor".
Ook en zelfs in de eerste plaats gese
lecteerd zijn de personeelsleden van dit
kamp. Hun mentale instelling en de over
gave waarmee zij zich zullen inzetten
voor het na te streven doel zijn van groot
belang voor het slagen van het komende
experiment.
Van de twintig groepsleiders is de helft
in het bezit van een diploma van het cen
traal instituut opleiding sportleiders, en
kele anderen hebben het diploma van de
militaire sportschool te Hooghalen.
Slechts twee groepsleiders komen voort
uit het gevangeniswezen. Van hen heeft
één een diploma kinderbescherming, de
ander is een sportleider uit de jeugdge
vangenis te Zutphen, die ter plaatse ook
bekend is geworden als stuwende kracht
in de particuliere sportvereniging „Her
cules". Hun opleiding is ten minste mulo,
maar onder hen bevinden zich verschei
dene middelbare scholieren en zelfs een
gymnasiast.
Zij zijn zonder uitzondering geïnteres
seerd in het vormingswerk, zij zijn ge
test op hun pedagogische kwaliteiten en
zij zijn enthousiast over de idee die aan
de opvoedingsmethode in „De Crridor"
ten grondslag ligt.
Op een positieve instelling zijn ook de
bewaarders getest, die gesolliciteerd heb
ben naar een post in „De Corridor". Di
recteur Pieck zegt hierover: „Wij heb
ben mensen uitgezocht die niet te strikt
autoritair-hiërarchisch denken, die bereid
zijn te praten, zonder dadelijk op hun
strepen te gaan staan".
Tekenend voor de sfeer in het kamp
is ook dat de groepsleiders niet de gebrui
kelijke uniformen zullen dragen, maar
een soort olympiade-kostuums, terwijl
ook de gedetineerden zelf de gevangenis
kleding bespaard blijft.
Zij krijgen weliswaar kleding van het
gesticht, doch het tweed jasje met grijze
broek onderscheidt zich in niets van nor
male burgerkleding en ook de sport- en
arbeidskleding is dezelfde als die in de
vrije maatschappij. De jongens dragen
geen enkel stempel van gedetineerd-zijn.
„De Corridor" wordt een experiment,
maar een experiment met een duidelijk
uitgangspunt en met wetenschappelijke
begeleiding. Dit is de eerste gevangenis
waarvan de bedrijfsresultaten gecontro
leerd worden. Welke eisen dienen gesteld
te worden aan de selectie en aan het
daarbij aan te passen regiem? Het uit
gangspunt is er, maar de ondervinding
zal uitwijzen of het nog beter kan. Daar
toe dient de wetenschappelijke begelei
ding door het strafrechtelijk en crimino
logisch instituut van de rijksuniversiteit
te Leiden en wat de medische begelei
ding betfeft, van het instituut voor sport-
fysiologie van de medische faculteit van
de r.k. universiteit te Nijmegen.
In dit geval geen oude wijn in nieuwe
zakken. „Penitentiair trainingskamp" is
geen nieuw woord voor een oud regiem,
maar dekt een waarlijk doelbewuste po
ging om de sociale functie van het straf
recht tot uiting te brengen.
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip.
Argentinië: ms „Waterland" (20-12);
Australië: ms „Steenkerk" (19-12) en ms
„Oronsay" (23-12); Brazilië: ms „Paraguay
Star" (22-12); Canada: ms „Svanefjell" (19-
12) en ms „Grotedijk" (21-12); Chili: ms
„Birkenstein" (18-12) en ms „Ceres" (23-12);
Indonesië: ms „Lycaon" (18-12) en ms „Es
sen" (23-12); Kenya, Oeganda, Tanganjika:
ms „Wonorato" (19-12); Ned. Antillen: ms
„Parthenon" (20-12); Suriname: ms „Her
mes" (20-12); Ver. Staten: ms „Grotedijk"
(21-12); Z.-Afrika (Rep.) m.i.v. Z.W.-Afrika:
ms „Good Hope Castle" (18-12), ms „Om-
menkerk" (21-12) en ms „SA Oranje"
(23-12).
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van postpakketten geven de postkan
toren.
RABAT (Reuter) De Marokkaanse
Vereniging voor de bescherming van kin
deren wil een onderzoek laten instellen
naar het lot van „tienduizenden Egypti
sche kinderen die een onmenselijke behan
deling hebben ondergaan na de arrestatie
van hun ouders". Zij heeft de „Interna
tionale Liga tot Hulp aan Kinderen", die
in Londen is gevestigd, gevraagd een
missie naar Cairo te sturen om de zaak
te onderzoeken.
De vereniging verlangt vooral bijzonder
heden over het lot van de kinderen van
gearresteerde leden van de verboden or
ganisatie de Mohammedaanse Broe
derschap".
Verscheidene Marokkaanse juristen, die
een onderzoek wilden instellen, kregen
daartoe van de Egyptische autoriteiten
geen toestemming.
ADVERTENTIE
Amsterdamsevaart 28 - Haarlem
(Van onze correspondent)
ROTTERDAM. Al bijna twee
maanden trekt elke dag een ploegje
van acht man van de firma J. A. C.
Rietveld vanuit Rotterdam naar de
polders van de Brabantse Biesbosch,
een ook voor hen moeilijk bereikbaar
gebied, 's Morgens met een pendel
busje naar Drimmelen, enkele kilo
meters ten westen van Geertruiden-
berg, waar de heer W. Vos een veer
dienst op het uitgestrekte Biesbosch-
gebied onderhoudt.
Dan varen, soms een klein uurtje, als
de waterstand het tenminste toelaat.
Want de polders van de Brabantse Bies
bosch hebben hun isolement niet alleen
aan het water te wijten, maar ook aan
de getijbewegingen. Bij eb verliezen de
kreken anderhalve meter water en wor
den onbegaanbaar. Ook de terugtocht
vraagt tevoren weer een nauwkeurige
kijk op het getijschema. Na de uren van
de vloed zakt het water onverbiddelijk
en het is geen pretje ergens in dit ruige
gebied in de modder vast te zitten, in de
stellige overtuiging dat de eerste uren
geen hulp kan worden geboden.
Dat is de Brabantse Biesbosch, van
waaruit Rotterdam in de toekomst zijn
drinkwater moet betrekken, wil het niet
met grote tekorten aan drinkwater te
kampen krijgen. De cijfers zijn bekend.
De drinkwaterleidingbedrijven aan de
Honingerdijk en op de Berenplaat zullen
in 1980 per jaar van 160 miljoen kubieke
meters water moeten worden voorzien.
Maar vooral voor de watervoorziening is
het zaak nu reeds verder te denken dan
wat 1980 ons te bieden heeft. De spaar
bekkens in de Brabantse Biesbosch zul
len met een capaciteit van 100 miljoen ku
bieke meters ruw water de voor Rotter
dam in het jaar 2000 verwachte jaarom
zet van 220 miljoen kubieke meter moe
ten kunnen leveren. Ze moeten in staat
De boerderijen in de Zuidwaard zijn
slechts per boot bereikbaar. Door
smalle en brede kreken, die bij eb
nagenoeg droogvallen.
m
r-.:. X,:'
mE6ZSBm&È&
zijn desnoods een periode van vijf tot zes
maanden te overbruggen.
Daarom staat midden in de polders van
de Zuidwaard al de boorstelling, waar
mee de mannen van Rietveld de bodem
afpeilen. Polder na polder. Vreemde na
men soms, de Plomp, de Lepelaar, de
Turfzakken, Moken, de Dood.
Voor de Rottei-dammers is het mis
schien een geruststellende gedachte,
dat nu wordt gedacht over en reeds
gewerkt aan de drinkwatervoorziening
in het jaar 2000. De boeren in de Zuid
waard van de Brabantse Biesbosch be
kijken de zaak nuchter en zien naar
volgend jaar en het jaar daarop.
Ze weten niet wat er met hen gaat ge
beuren. De hele Zuidwaard wordt door
achttien gezinnen bewoond. Vijf polders,
die zekerheid hebben zij wel, zullen het
Rotterdams-Brabantse spaarbekken gaan
bergen. In totaal 900 hectaren vruchtbare
landbouwgrond. Niet meegerekend nog de
Buitendijkse gronden.
Onder de boeren van de Zuidwaard hebben
geruchten de ronde gedaan, dat nieuw
land in de Flevopolder te wachten ligt.
Veehouder Marinus de Winter zegt: „Als
ze mij dat zouden aanbieden zou ik er
graag over willen denken". Broer Jan
heeft zijn besluit deze zomer genomen.
Hij had genoeg gehoord over de plannen
met dit deel van de Biesbosch: „Ik ga
naar Schouwen". Hij heeft het zekere
voor het onzekere genomen.
De schipper, die met zijn veerbootje
door de Biesbosch tuft en met zijn ogen
dicht de weg weet te vinden, zegt: „Ze
zeggen niet veel hier, de boeren, er zijn
veel Zeeuwen bij. Een beetje stug. Er
wordt op hun land geboord en ze zeggen:
„Wij weten nog van niks". Ze zullen wel
zeggen: „Laat mij nou maar hier blijven.
Maar als je in hun hart kijkt dan zouden
ze stuk voor stuk graag naar de Flevo
polder willen. Maar ze weten nog niets.
Boeren willen graag weten waar ze aan
toe zijn".
De boeren in de Brabantse Biesbosch
hebben zich vertrouwd gemaakt met hun
isolement. Ze zijn er aan gewend geraakt,
dat ze 's winters, wanneer de ijsschotsen
door de Biesbosch kruien, de vaste wal
bij Werkendam alleen over het ijs kun
nen bereiken. Ze hebben er een paar jaar
geleden ook niet van opgekeken, toen een
vrouw voor een bevalling met een heli
kopter werd weggehaald en naar Wer
kendam gebracht.
Marinus de Winter zegt: „Dat is voor
ons nog niet eens zo erg. Het water, dat
is erger. Er wordt niets meer aan ge
daan. Een overstroming, dat kwam vroe
ger wel eens een enkele keer voor, maar
nu om de haveklap. Vorig jaar nog (wijst
naar de dijk naast de boerderij) viel er
een heel gat in. Ik zit hier nu van 1948
af, maar zo erg als de laatste jaren heb
ik het nog niet meegemaakt."
Het parlementslid Dahlan, dat de jonge
ren vertegenwoordigt, heeft bij die gele
genheid namelijk bijzondere aandacht ge
vraagd voor de begroting van de president.
Deze is ditmaal inderdaad door de rege
ring gespecificeerd en ziet er als volgt uit:
Kabinet van de president: roepiah
19,3 miljoen.
Huishouding: roepiah 40,6 miljoen.
Staatssecretariaat: 36 miljoen.
Onderhoudsdienst: roepiah 15 miljoen.
Representatiekosten van de president:
8,5 miljoen.
Het studentenblad KAMI heeft die be
groting niet alleen gepubliceerd, maar er
ten gerieve van zijn lezers bij vermeld wat
dit per maand, per dag en zelfs per se
conde betekent.
Volgens zijn berekening komt men alleen
al voor representatiegelden op bijna dui
zend roepiah per uur, een redelijk maand
salaris dus. Het blad van de strijdkrach
ten, „Angkatan Bersendjata", vindt dat
ook het bedrag van drie miljoen per
maand voor het presidentiële huishouden
er wezen mag. Was mijn salaris zo groot,
schrijft een rubriekschrijver van het blad,
dan zou ik best elk uur „ampera" willen
roepen. („Ampera" is Soekamo's uitdruk
king waarmee het lijden van het volk
wordt aangeduid).
Het parlementslid Dahlan heeft na het
verkrijgen van deze interessante cijfers
gevraagd of ook de echtgenotes van de
president en hun paleizen voor rekening
van de staat komen, terwijl bijvoorbeeld
de tweede vrouw van een ambtenaar al
geen recht meer heeft op pensioen.
Het Haagse provotariaat wil meewerken
aan het feest voor prinses Margriet en
mr. P. van Vollenhoven op 9 januari in
Den Haag. De provo's hebben het Alge
meen Haags Comité geschreven, dat zij
menen, dat het in ieders belang wense
lijk zou zijn ook de provo's bij de fees
telijkheden te betrekken.
Aanleiding voor deze brief was de op
roep van het A.H.C. waarin verenigings
besturen werd verzocht bij de ontvangst
van het bruidspaar op 9 januari aan de
grens van de gemeente vertegenwoordigd
te zijn.
De provo's zijn, zo schrijven zij aan
het A.H.C., zich ervan bewust, dat de
term „vereniging" maar in zeer beperkte
mate op hen van toepassing is. Een in
vitatie om bij de ontvangst aanwezig te
zijn zouden zij op prijs stellen „omdat
zij het hun sympathieke huwelijk niet
graag verstoord zouden willen zien door
progressieve elementen van de maat
schappij". De provo's zouden zeer tevre
den zijn als een deputatie van vier of
vijf provo's een uitnodiging zou krijgen.
Aan het verzoek om de naam van een
voorzitter te vermelden, kunnen de pro
vo's niet voldoen „bij gebrek aan zo'n
kuddeleider".
De secretaris van het A.H.C. kon nog
niet zeggen of het verzoek van de pro
vo's wordt ingewilligd. „Daarvoor moet
nog met veel mensen, met instanties en
in eigen kring worden overlegd. De vraag
is ook: Wat zijn dat voor mensen?" al
dus de secretaris.
ADVERTENTIE
