„De Rode Mieren"
schut
In VS "nieuwsmakers" gekozen
PANDA EN DE MEESTER*ETER
m
RECHTER TIE
I
AVONTUREN VAN DONALD DUCK
Meuk. bas
KRAMMETJE FOK
Johnson zorgde voor meeste nieuws
Voor vermaakindustrie: Batman
Linkse gaullisten scheiden zich af
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
DINSDAG 20 DECEMBER 196 6
15
door William Lederer en Eugene Burdick
GROTE HOUTSTRAAT 153 - HAARLEM
ROLDEURKASTEN
WNALD DU^1
HIE ilk. KM
37)
De oude baas houdt van samen
zweringen,. dacht Cogswell. Die hou
den hem op de been. Hij was nu een
halve straat verder. De regen droop
van zijn hoed op zijn schouders.
Cogswell moest denken aan Riche
lieu die buiten het slot van Versail
les in de sneeuw ging wandelen voor
hij de moord op de Spaanse kardi
naal op touw zette. In de Middel
eeuwen zou Hobson raadgever van
een koning zijn geweest. Of misschien
wel van een paus. Zijn levensbe
schrijving is een combinatie van de
levens van Richelieu. Machiavelli en
Hobbes.
Sommige mensen kwamen onver
wacht op het Washingtonse toneel
en verdwenen even zo snel weer. An
deren vestigden er een grote bekend
heid. Hobson was anders. Hij vorm
de een strakke regelmatige lijn door
het machtsapparaat van Washington.
Standvastig, zeker, machtig waren
de voor Hobson bruikbare woorden.
Zijn smalle gezicht, het zwarte haar
en de licht gebogen neus werkten
hiertoe mee, dacht Cogswell. Hob
son zag eruit als de verlosser van
zijn volk, een werktuig in de hand
der rechtvaardigheid.
Het grote publiek had een uitge
sproken bewondering voor Hobson.
Geen enkele fotograaf had hem ooit
zien glimlachen. Hij was altijd bezig
genadeloos de vijanden van Amerika
te achtervolgen. Er waren boeken
voor en tegen hem geschreven. Zijn
levensbeschrijving was zelfs eens als
vervolgverhaal verschenen op de
verpakking van een bekend soort
havermout.
Het was zo toevallig begonnen.
In 1917 had Hobson zich gemeld
voor dienstneming bij het Amerikaan
se expeditieleger. Hij woog toen ze
ventig kilo en was een meter tach
tig lang en slank. Drie maanden na
zijn vuurdoop had hij bij Chateau-
Thierry het commando van zijn pelo
ton op zich genomen, toen de luite
nant gesneuveld was en de oudste
onderofficier snikkend in elkaar
was gezakt. Met een koele kijk op
taktiek had hij het peloton gehergroe
peerd, en het punt ontdekt waar de
Duitse tegenstand de opmars tegen
hield. Later had een van de man
nen van het peloton verteld dat ze
alleen voorwaarts gegaan waren om
dat Hobson gezegd had dat dat de
snelste weg was naar de achterhoe
de. Ze dachten dat hij bezig was voor
hun terugtocht te zorgen. In werke
lijkheid bracht hij hen in een hevig
vuurgevecht waarbij zijn peloton in'
de flank kwam van een mitrailleur
opstelling, die ze toen konden vernie
tigen.
De kranten in de Verenigde Staten
hadden de moed van Hobson beju
beld met koppen als Kantoorklerk
vernietigt vijfentwintig moffen. De fi
guur van een kantoorbediende, een
Iers-katholieke jongen uit New Or
leans, die na de middelbare school
twee jaar bij een verzekeringsmaat
schappij gewerkt had, die zijn va
der verloren had toen hij twaalf
jaar was en die nu met zijn moe
der samenwoonde, was op de verbeel
ding van het Amerikaanse volk gaan
werken. Hij had de Zilveren Ster
gekregen en was bevorderd tot twee
de luitenant. Drie weken later bevond
zijn peloton zich weer in soortgelijke
omstandigheden en Hobson was er
wederom in geslaagd voordeel te
trekken uit de benarde situatie.
Hierop kreeg hij de Congresmedaille
en maakte men hem majoor, waar
na hij niet meer actief aan de oor
log deelnam tot vlak voor het eind
ervan.
Toen ik naar New York terugkeer
de, werd daar een persconferentie ge
houden, Hobson luisterde rlstig naar
een op vijandige toon gestelde vraag
omtrent zijn genadeloosheid. Er werd
van hem verteld dat hij zijn man
nen onbarmhartig voordreef. Hij
antwoordde kalm „Ik meende, mij
ne heren, dat het de bedoeling was
te winnen." Ook deze simpele een
voudig uitgesproken woorden hadden
op de verbeelding van het Ameri
kaanse clubs voor oudstrijders, op
de emblemen van de Nationale Gar
de, op monumenten op de stadsplei
nen en hij werd in de schoolboeken
vermeld.
In de jaren na de Eerste Wereld
oorlog bewoog hij zich rustig Joor
het ingewikkelde regeringsapparaat
van Washington. Hij was aanvan
kelijk een paradepaardje. Hij had
gewerkt bij de Geheime Dienst, in
de bureaus van de openbare aan
klager en nog drie of vier organi
saties, welke het niet lang ge
maakt hadden. Deze organisaties
verdwenen meestal omdat Hob
son ze inbracht in een grotere or
ganisatie. Vrijwel steeds was hij dan
als hoofd daarvan opgedoken.
Al was hij een voorstander van een
bestaan op de achtergrond toch kwam
hij altijd in de publiciteit. Als er
ergens in het buitenland een anti
communistische staatsgreep had
plaatsgehad, dan zagen de krantele
zers gewoonlijk op de voorpagina een
foto van hem waarop hij in gesprek
was met de president of de gene
raal het hoofd van de zegevie
rende groep op de dag na het ge
beurde.
In al zijn ambten had Hobson zich
toegewijd getoond aan allen, die be
kwaam met hem samenwerkten. On
veranderlijk gingen zijn naaste hel
pers met hem mee naar elke nieuwe
organisatie waarvan hij aan het
hoofd kwam te staan. En als een
ondergeschikte een andere betrekking
zocht uit financiële overwegingen,
dan plaatste Hobson hem als veilig
heidsman in een vliegtuigfabriek,
bij een elektronische industrie of in
een munitiefabriek ergens in het
land.
De toewijding van zijn omgeving
was bijna mysterieus. In een van de
weinige kritische boeken over Hob-
zei de schrijver: „Hobson houdt zijn
organisatie bijeen door een ziekelijke
vrees voor de gevaarlijke buitenstaan
der. Zij, die niet met hem geloven
dat Amerika bedreigd wordt, verdwij
nen rustig uit zijn omgeving." Ér
werd verteld dat Hobson gezegd had:
„Een Amerikaan die blind is voor
deze feiten moet opzij geschoven wor
den voor we de buitenlandse vijand
te lijf gaan". Hobson had deze uit
spraak nooit ontkend.
Hobsons levenswijze was sinds 1957
volkomen veranderd. Hij was van ar
me Ierse afkomst en had in New
Orleans gewoond. Zijn vader was aan
alcoholmisbruik gestorven.
(Wordt vervolgd.)
ADVERTENTIE
Fil. te Amsterdam - Amstelveen - Hilversum en Bussum
<<*-
GREAT
SOCIETY/
NEW YORK (AP) President
Johnson is door redacteuren van kran
ten en radio- en televisiestations in de
Verenigde Staten die op de nieuws
dienst van Associated Press zijn aan
gesloten, gekozen tot „nieuwsmaker
van het jaar". De 58-jarige president
kan in 1966 wijzen op de goedkeuring
door het congres van wetsontwerpen
betreffende de „Great Society" zoals
geld voor betere onderwijsvoorzienin
gen, de campagne om de vervuiling
van lucht en water tegen te gaan, het
verhogen van het minimumloon, vei
ligheidseisen aan auto's, een eerlijke
verpakking van consumentengoede
ren, een nieuw ministerie en beter
vervoer.
Maar het wetsontwerp inzake de bur
gerrechten van de regering-Johnson
verging het minder goed. Voorts boekten
de Republikeinen grote winsten bij de
verkiezingen van de afgelopen herfst,
richtlijnen voor lonen en prijzen werden
doorbroken en uit peilingen van de open
bare mening is gebleken dat de populari
teit van de Amerikaanse president af
neemt.
De 75-jarige Franse president Charles
de Gaulle werd door de redacteuren ge
kozen als nieuwsmaker van het jaar in
buitenlandse aangelegenheden Hij gaf
plotseling opdracht dat de NAVO van Frans
grondgebied moet verdwijnen en beperk
te daarmee de Amerikaanse invloed in
Europese aangelegenheden.
In juni bracht hij een bezoek van twaalf
dagen aan de Sovjet-Unie waar hij de
eerste buitenlander werd die een Russisch
ruimtevaartcentrum bezichtigde. Hij te
kende in Moskou onder meer een ver
drag voor Frans-Russische samenwerking
op ruimtevaartgebied.
Op medisch gebied werd als nieuwsma
ker gekozen Dr. Michael Debakey, die
het eerste gedeeltelijk kunstmatige
hart heeft geplaatst in de borst van een
mens tijdens een operatie op de Belg
Marcel de Rudder op 21 april in het Me
thodistenziekenhuis in Houston.
Het gedeeltelijke hart, een linker hart
kamer, een plastic pomp en twee kunst
matige slagaders, heeft de pompfunctie
van het hart van De Rudder met suc
ces overgenomen. De patiënt is echter
vijf dagen later overleden aan een ge
scheurde long.
Batman had veel succes bij de Ameri
kaanse televisiekijkers en was bij de gro
te nieuwsmakers van 1966 op het gebied
van de vermaaksindustrie.
ADVERTENTIE
NORMAAL en
LATERAAL
opbergsysteem
Schoterweg 5-7, tel. 60114
ftWWWWIAAAIIIVWUWWMtWIftlWIf^WWIIWWWIWWWIIWMWWIIIIWWWWWWWIIWWWMWWMWWWWWIIIIWWIiyMWIIIIWMIIWt*
Truman Capote werd de nieuwsmaker
op litterair gebied door zijn ook in het
Nederlands vertaalde boek „In koelen
bloede", het verhaal over de moord in
1959 op de familie Clutter, de opsporing,
de berechtiging en de terechtstelling van
de moordenaars. Capote kwam ook in
het nieuws toen hij op 28 november in
New York een groot gemaskerd bal gaf
voor 540 bekende Amerikanen.
De 49-jarige Indische premier Indira
Gandhi, dochter van wijlen premier Ja-
President Johnson is Amerika's
nieuwsmaker nummer 1. Maar Bat
man doet het ook niet slecht. Geen
wonder dat het super van alle
super nieuwsmakers gevonden wordt
in LBJ Johnsons naam in de pers
gekoppeld aan Batman. Een
plaatje van Johnson als Batman op
een komisch pocketboekje verzeker
de bij voorbaat een uitstekende
markt.
waharlal Nehroe, werd de nieuwsmaak-
ster van het jaar. Zij kwam in februari
1966 in het nieuws, toen zij de eerste
vrouw werd aan het hoofd van de rege
ring van een groot land.
(Van onze correspondent)
PARIJS Terwijl de linkse Franse
partijen met inbegrip van de commu
nisten hun moeizaam overleg over een
eensgezind optreden voortzetten, hebben
de gaullisten met toenemende spanningen
te kampen, waardoor zelfs al een kleine
scheur in hun eenheidsfront is gekomen.
Nadat enkele jaren geleden de linkse
gaullisten in de "officiële partij, de UNR
waren opgelost, hadden zich, bij de nade
ring van de kamerverkiezingen, weer en
kele kleine groepen gevormd, die De
Gaulle wel als hun grote leider begroet
ten, maar die ook een sociale en een eco
nomische politiek propageerden waar
door zij zich als radicale links-socialisten
aandienden.
Twee zittende ministers, Joxe en Pisa-
ni. hadden hun sympathie met deze nieu
we onafhankelijke uitingsvorm van gaul-
lisme openlijk gemanifesteerd. De gene
raal heeft hun echter geen toestemming
verleend zich als leiders van die nieuwe
politieke franc-tireurs op te werpen. Op
hun congres is de brug naar het officiële
gaullistische kamp voortijdig opgeblazen,
toen bleek dat premier Pompidou en de
overige leiders van de UNR slechts een
dertigtal kamerlxandidaturen voor de
linkse gaullisten wilden reserveren.
Ontgoocheld door dit zuinige onthaal,
hebben zij bekend gemaakt in verschil
lende kiesdistricten eigen linkse gaullis
ten tegen de officiële kandidaten van de
UNR in het veld te zullen sturen. Wan
neer het Pompidou, of De Gaulle, niet zou
lukken hen deze plannen weer uit het
hoofd te praten, zullen de gaullistten bij
de verkiezingen een hunner sterkste troe
ven verliezen, omdat dan de verdeeldheid
niet langer het monopolie van de linkse
oppositie is.
61. De directeur van het Geldwezen, de heer Door
molen, herstelde slechts langzaam van het toneeltje
dat Hapwap hem bood. „Po-po-politie!" hijgde hij ten
slotte een telefoon oppakkend die in rechtstreekse ver
binding met het hoofdbureau stond. ,JPo-politie!
Met de politie, ja!" sprak een inspecteur aan de an
dere kant van de lijn. Inbraak in de munt? U hebt
een baby in de kluis aangetroffen die goudstaven
eet.Hm, ja.eh.juist.we komen! „Jullie
hebben het gehoord!" vervolgde hij tot enkele agenten
„De munt! Baby aanhouden en voorgeleiden! En
neem wat luiers mee je weet nooit!" Zo reden even
later enkele overvalwagens naar het ingebroken pand,
daarbij een onopvallende voetganger passerend. „Aha!
De wet!" sprak deze goedkeurend. „Voortvarend als
altijd! Ik zie dat ik de verdere afwikkeling van deze
zaak in goede handen kan achterlaten! Het komt ten
slotte ook niet van pas, dat er goud uit de munt
wordt gestolen!"
MIEILK.BAÏ
ONZE
MELK is
als Room
Copyright opera mundi
'OwXLP
28. Rechter Tie stoot de pijl waarmee
de moord is gepleegd naast de scheve
spijker in de vloer en zegt: „Deze pijl
markeert de plaats. Nu iets anders, ko
lonel Mow. Wat is er eigenlijk gebeurd
met de dingen die Soe op zijn lichaam
droeg?" „U denkt zeker dat we in een
militair fort niet weten hoe een onder
zoek moet worden geleid?" zegt de kolo
nel op koele toon. „Ik verzeker u dat
u zich vergist. De voorwerpen die Soe
bij zich droeg zijn in een verzegelde en
veloppe weggeborgen op mijn kantoor.
Voor de zekerheid heb ik ook. de inhoud
van Soe's bureaula in een enveloppe
verzameld". „Prachtig," zegt Rechter Tie,
„laten we meteen naar uw kantoor gaan".
Mow brengt de Rechter en Tsjiao Tai
zonder veel enthousiasme naar zijn werk
kamer, een ruim vertrek met een bete
gelde vloer. „Gaat u zitten," zegt de ko
lonel, „dan zal ik Soe's spullen te
voorschijn halen. Er is niets bij dat een
spoor zou kunnen vormen, dat heb ik zelf
terdege nagegaan". Rechter Tie knikt be
leefd. Hij wil de kolonel niet nodeloos
voor het hoofd stoten, maar hij verwacht
wel degelijk een interessante ontdekking
te zullen doen. Als zijn theorie juist is,
moet er iets ontbreken aan de persoon
lijke eigendommen van de vermoorde on
dercommandant.
De storm brak los, alsof er ,in het uit
spansel een tochtdeur werd opengezet.
Hoog werd het water opgezwiept en als
een notedop werd de Kokanje heen en
weer gesmeten. Karo zei niets, maar in
zijn hart was hij nu toch wel blij, dat
Bram de zeilen had laten reven.
Toch zat het hem niet lekker, dat ka
pitein Costa Plenta weer een voorsprong
had genomen.
„Die zal nu toch ook wel zeil hebben
moeten minderen," zei hij hoopvol,
halen we hem toch nog in."
„Dan
„Nee, we halen hem niet in. Het wordt
nacht. Het is niet verantwoord bij dit
noodweer verder te varen, want er zijn
hier verraderlijke zandbanken," zei Bram.
„Daar is een eilandje, waar het water
wat rustiger is. Daar laten we het anker
vallen."
„Maar dan verliezen we zeker," riep
Karo.
„Best mogelijk.maar wat gebeuren
moet, moet gebeuren," zei Bram. „Het
enige wat belangrijk is, is het behouden
aankomen van de Kokanje."
Bitter dook Karo in elkaar.
,,'t Is wat fijns," mompelde hij. „Houd
jij de Kokarije maar goed.dan kan
je hem keurig netjes aan Costa Plenta
geven, als die de wedstrijd heeft gewon
nen!"
Hij voelde zich zwaar in Bram teleur
gesteld.
