Soekarno's zondebok voor
mislukte revolte is CIA
altijd complete" collecties
59?
79?
DE MANTELSPECIAUST
Wilson bezorgd over Britse krantenwereld
Herbert Wehner, omstreden politicus
T&Uenkd
^Van dag tot dag]
Een keten
van doden
Een vraag
Staatshoofd probeert nog steeds
kabinetspresidium wil op te leggen
Hanoi wijst Brits
plan officieel af
Britse regering wil
geboortenregeling
gaan steunen
Scherpe critiek
op vakorganisatie
Duitse verkeersweg
jaren ondermijnd
Bandoeng verboden
onafgebroken, ELKE
WEEK worden al onze
filialen direkt vanuit
onze MODE-ATELIERS
bevoorraad en hoe!...
het mooiste van de
hedendaagse mode!
WOENSDAG 4 JANUARI 1967
'Velke rol
is
en echt niet alleen voor de tieners
neevoor alle leeftijdsgroepen van
15 tot 70 of tachtig als u wilt
voor elke groep een werkelijk oneindige
sortering en onze voordeelprijzen zijn
voor alle leeftijden gelijk
HAARLEM Grot® Houtstraat 180
r
Redenaar
Program
Bikkelhard
Prakticus
'tWTfiïfc if u ii*7 v i
Beatlekapsels in
3
2
3
0
1
1
1
0
-4
-1
-12
-2
0
-3
1
1
-1
-2
-4
-1
4
-2
0
-3
-4
-6
-5
-1
-12
-6
10
4
5
-2
11
Jack Ruby (Rubinstein), de moorde
naar van Lee Oswald die als moorde
naar van wijlen president Kennedy werd
beschouwd, is dood.
De dood van Ruby, juist nu verwacht
werd dat zijn tweede proces volgende
maand gevoerd zou worden, plus het
feit dat de artsen tot vier weken geleden
volhielden dat griep hem plaagde, ter
wijl Ruby feitelijk het laatste stadium
van kanker had bereikt, lijken nog meer
olie op het vuur van twijfels over de toe
dracht van de moord op Kennedy te
zullen gooien.
Tot aan zijn dood hield Ruby vol dat
hij Oswald destijds in een emotionele op
welling doodschoot en dat alle theorieën
over een samenzwering tegen het leven
van president Kennedy, waarbij Ruby
tot taak zou hebben gehad de moorde
naar Oswald uit de weg te ruimen, in
fame roddel waren. De symphatie voor
Kennedy en diens weduwe zou Ruby's
voornaamste motief geweest zijn bij het
doodschieten van de man die als verdach
te van de presidentiële moord was gear
resteerd. Van de gebeurtenis zelf zei Ru
by zich niets meer te kunnen herinneren.
In afwachting van een nieuw proces
werd Jack Ruby begin vorige maand ziek
in de gevangenis. Eerst dachten de art
sen dat hij griep had, daarna stelde men
longontsteking vast, maar tenslotte werd
ontdekt dat Ruby aan een kanker leed,
die reeds door zijn hele lichaam was uit
gezaaid. Als doodsoorzaak gaven de art
sen echter embolie op, die zou hebben
samengehangen met een kankerkwaal.
Er is nu weer een bericht opgedoken
dat Ruby zelf meende, met mosterdgas
te zijn vergiftigd in de gevangenis.
Er is vlak voor de dood van Ruby een
bandopname gemaakt, waarin Ruby nog
maals ontkent een opdracht tot de moord
op Oswald te hebben gekregen of deel
van een complot te hebben uitgemaakt
Wat men met Ruby in het ziekenhuis heeft
uitgevoerd en in welke toestand hij die
verklaringen heeft afgelegd als hij ze
heeft afgelegd vormt een nieuw punt
van onzekerheid in deze hele onzekere
met twijfels geladen affaire.
Ruby's dood heeft de laatste hoofdfi
guur uit de tragedie van de moord op
Kennedy doen verdwijnen. En dat juist
op een moment, waarop allerwegen in de
Verenigde Staten stemmen opgaan die
aandringen op een nieuw, objectief en
üiTputtend onderzoek. Het aantal doden
die op een of andere manier getuige
nis zouden hebben kunnen afleggen als
zij in leven waren gebleven, is tot meer
dan tien gestegen. Is dat allemaal toe'
val? Men mag geen beschuldigingen ui
ten als men niet over bewijzen be
schikt. Maar de achterdocht en de ver
denking zijn sedert dat fatale moment
in Dallas waarop een veelbelovend staats
man, die vele vijanden had omdat hij ve
le rotte plekken in de Amerikaanse sa
menleving wilde uitsnijden, sterk geste
gen.
Het in druk zijnde boek „De Dood Van
een President" van de Amerikaan Man
chester (die zijn manscript wijzigde na
een conflict met de familie Kennedy) zal
wellicht ook deze achterdocht eerder doen
toenemen dan sussen. Het is echter zeer
twijfelachtig of alle thans bekend zijnde
gegevens, alle voorhanden zijnde docu
mentatie in woord en beeld, alle getui
genissen en alle nog vast te stellen feiten
ooit de legpuzzel volledig zullen maken,
waaruit de wereld de waarheid zou kun
nen aflezen.
Vreemd blijft het dat een land, dat
eerstdaags een ruimteschip met beman
ning naar de maan zal zenden en dat in
alle techniek, efficiency en vernuft op de
eerste plaats staat, niet over middeien
blijkt te beschikken om de brute vernie
tiging van het kostbaarste leven dat het
in deze tijd voortbracht, te voorkomen
en na de vernietiging de juiste feiten en
de duidelijke achtergrond op te helderen.
(Van onze correspondent)
DJAKARTA Het gevaar bestaat dat
wij eentonig worden, maar men ontkomt
er als Djakartaans correspondent niet
aan te blijven schrijven over het onder
werp dat hier de gemoederen bezig
houdt: president Soekarno. In een van
hun laatste edities van het oude jaar heb
ben de bladen „Kami" en „Merdeka",
beide anti-Soekarno, verslag gedaan van
de laatste bespreking die de president
heeft gehad met de hoogste hevelhebbers
van de strijdkrachten. Het besprokene
was niet voor publikatie bestemd, maar
men kan veilig aannemen dat bepaalde
deelnemers gaarne het een en ander heb
ben laten uitlekken naar die twee kran
ten.
Soekarno, meldden zij, heeft laten we
ten dat naar zijn mening de coup van de
dertig-september-beweging niet het
werk is geweest van de PKI. de Indone
sische communistische partij, maar van
de CIA, de Amerikaanse inlichtingen
dienst. Dat standpunt is niet helemaal
nieuw. Interessant is echter dat de pre
sident die niet van zins zou zijn ver
antwoording van zijn eigen rol af te leg
gen voor het voorlopige Volkscongres,
maar die dat congres wel een brief zou
willen sturen in zo'n brief alleen wenst
toe te lichten waarom de CIA de grote
schuldige is.
Waar het nu echter om gaat is: welke
rol speelde de president zelf. De militai
re leiders zouden hem dan ook hebben
verteld dat hij „maar moet doen wat
hem goed lijkt", waarop Soekarno de ver
gadering zou hebben verlaten. Inmiddels
is op aandrang van vooraanstaande lei
ders individueel en van een aantal kran
ten, om zo spoedig mogelijk een bijeen
komst van het Volkscongres te beleggen
ter bespreking van Soekarno's rol, alleen
door de nationale partij, de PNI officieel
gereageerd.
De PNI vindt zo'n bijeenkomst overbo
dig, verwijt onder andere de Bond van
Juristen dat hij de situatie rond de ac
tiviteiten van Soekarno heeft verscherpt
en dat minister van Buitenlandse Zaken
Adam Malik (voorstander van een spe
ciale bijeenkomst van het congres) het
vuurtje heeft opgestookt. De PNI bepleit
een ontmoeting tussen Soekarno, de lei
ding van parlement en Volkscongres en
het kabinetspresidium.
Degenen die er voor pleiten de president
geheel volgens de constitutionele weg ver
antwoording voor het Volkscongres te la
ten afleggen, hebben goed materiaal in
handen gekregen door het vonnis over
Omar Dhani. Daarin wordt namelijk door
de rechters geconcludeerd dat onder an
deren de president op de hoogte is ge
weest van alle gebeurtenissen rond de
dertigste september 1965 en dat ook de
president in het belang van rechtvaardig
heid en waarheid verantwoording zal
moeten afleggen van zijn kennis der fei
ten en van zijn houding. Voorts wordt in
het vonnis duidelijk vermeld dat de pre
sident verzuimde maatregelen te nemen
toen de moord op de generaals had
plaatsgevonden.
Hoe de huidige spanning tenslotte zal
verdwijnen, is nog allerminst duidelijk.
„Het politieke klimaat kan alleen maar
verbeteren als president Soekarno vrijwil
lig het toneel verlaat", schrijft het blad
Merdeka. Het studentenblad Kami meldt
„pas op,, hij (Soekarno) zou het liefst
parlement en Volkscongres ontbinden en
het kabinet reorganiseren". Inderdaad
gaat het verhaal dat de president op een
bijeenkomst het kabinetspresidium (Soe-
harto, sultan Hamengkoe Boewono en
Adam Malik) wenste om te praten over
de verwijdering van een aantal ministers
TOKIO, (Reuter en AP) Noord-
Vietnam heeft vandaag het hernieuwde
Britse voorstel voor een conferentie tus
sen de Verenigde Staten. Zuid-Vietnam
en Noord-Vietnam ter beëindiging van de
Vietnamese oorlog, officieel van de hand
gewezen. Hanoi heeft het voorstel „een
daad met velerlei kwaadaardige bedoe
lingen" genoemd.
Het Noordvietnamese persbureau VNA
heeft de verklaring vandaag verspreid
Het was de eerste officiële afwijzing van
het Britse plan dat op 31 december door
minister van buitenlandse zaken, George
Brown, is ontvouwd.
De officiële pers in Hanoi had zich er
al ongunstig over uitgelaten.
Naarmate de Vietnamese oorlog langer
duurt wordt het gevaar van een oorlog
tussen de Verenigde Staten en China gro
ter, meent de secretaris-generaal van de
wereldraad van kerken dr. Eugene Car
son Blake.
(Van onze correspondent)
LONDEN De Britse regering gaat
de geboortenregeling officieel stimuleren.
Zij zal haar steun geven aan een bij het
Lagerhuis ingediend initiatiefvoorstel,
dat de plaatselijke autoriteiten wil mach
tigen aan elke vrouw advies te geven
op dit gebied en niet alleen aan dege
nen voor wie zwangerschap een medische
risico met zich brengt.
Tot de beoogde maatregelen behoren
huisbezoek door deskundigen aan grote
gezinnen en kosteloze verstrekking van
voorbehoedsmiddelen aan hen die deze
niet kunnen betalen.
De initiatiefnemer is de Labour-afge-
vaardigde Edwin Brooks, die verklaar
de dat deze geboortenregeling geen nega
tief karakter draagt. „Gezinnen moeten
het recht hebben te beslissen hoeveel
kinderen zij willen hebben. Maar zij die
nen ook te kunnen beslissen wanneer zij
kinderen willen krijgen1"
ADVERTENTIE
UNIEK zijn onze
WINTER
MANTELS of
MANTELPAKJES
zonder bont
met of zonder
EDELBONT
Met royale
EDELBONT
garnering
REGENMANTELSjq
AMSTERDAM Leldsestraat 67-71
DEN HAAG Schoolstraat 24
ROTTERDAM (oude) BinnenweQl27
Zwaanshals 2446
LEIDEN Haarlemmerstraat 163
HAARLEM Grote Houtstraat 180
AMERSFOORT Langestraat 11
BREDA Glnnekenstraat 29
LONDEN. De Britse premier Wilson
heeft dinsdag gezegd dat de produktie-
remmende vakbondsvoorschriften in het
Britseidagbladbedrijf de omvang van een
nationaal schandaal hebben aangenomen.
Het gevolg ervan is dat bij vele kranten
een fantastische overbezetting van tech
nisch personeel bestaat. In sommige afde
lingen zelfs van vijftig percent. De be
drijven worden hierdoor onder zo'n zware
economische druk gezet, dat sommige
kranten, onder andere de beroemde libe-
DUSSELDORF (DPA) - Meer dan
twintig jaar zijn automobilisten op een
verkeersweg in de buurt van de Duits-Ne-
derlaftd'se grens over een ..kruitvat" ge
reden. Drie meter onder het wegdek zijn
in het westelijk van Munster gelegen
plaatsje Wüllen vijftien mijnen uit de
oorlog gevonden. Elk bevatte vijf kilo
springstof. Deskundigen menen dat het
Slechts aan het feit dat er zand tussen de
contacten is gekomen te danken is dat de
mijnen niet zijn geëxplodeerd.
rale Guardian, financieel dreigen te be
zwijken. Oprichting van nieuwe bladen
wordt onmogelijk gemaakt. „Van de hoog
nodige verscheidenheid in de opinievor
ming komt op die manier niets terecht,
hetgeen een regelrechte bedreiging van
de democratie inhoudt
Lord Thomson, de Canadese kranten
koning die zo juist de Times heeft ge
kocht, wordt het door de houding van de
vakbonden op het ogenblik onmogelijk
gemaakt twee nieuwe avondbladen voor
de buitenrand van Londen op te richten.
Het Lagerhuis zal binnenort een debat
aan de crisis in de Britse pers wijden.
Ingewijden zijn het erover eens. dat niet
uitsluitend de vakbonden blaam treft,
maar evenzeer de directies van sommige
kranten. Wilson zei dan ook dat de hou-1
ding van de bonden vaak een weerspie
geling vormt van de geestesgesteldheid
van de commerciële leiders. Maar hij
voegde eraan toe, dat sommige directies
zich uit vrees voor de vakbonden dikwijls
laten intimideren een krasse uitspraak
voor het hoofd van een Labour-regering.
De premier noemde de vakbondspraktij-
Ö1UC1H V L-A
Het laatste, of liever het nieuwste on
geluk op de spoorlijn Haarlem-Amster
dam is zó goed afgelopen, dat men alleen
maar dankbaar zou moeten zijn. Maar
die goede afloop is allerminst te danken
aan een perfect beveiligingssysteem, veel
meer aan een ouderwets maar blijkbaar
nog onmisbaar „toeval".
Nu is het „toeval" in de gehele orga
nisatie van de Nederlandse Spoorwegen
een medewerker die al sedert jaren ont-
ilagen heette te zijn. De gevoelens van
comfort en veiligheid, die de treinreiziger
bezielen, komen dan ook niet voort uit
vertrouwen op het „toeval", maar op de
praktische onfeilbaarheid van een tot in
de perfectie opgevoerde technische voor
ziening.
Maar hoe kan dan op een lijn, waar
zojuist een botsing heeft plaatsgehad, een
tweede trein op de opruimers inrijden?
Een vraag voor de directie der NS te
Utrecht, die beantwoord is met de toe
zegging van een „diepgaand onderzoek".
Wij hopen er méér van tè horen. Het is
ook mogelijk dat de schuld bij de Am
sterdamse politie ligt, maar ook in dat
geval is opheldering zeer gewenst.
«wnWIWAAAAAAWWWAIWWWAAIWWWWWWWWWI'
(Van onze redactie buitenland)
In mei 1959 nam de meerderheid van het congres van de Socialistische
Partij Duitsland een opzienbarend besluit. Het koos, in Stuttgart, Her-
bert Wehner tot vice-voorzitter. Hij, de gewezen communist die jaren
lang in Moskou had gewerkt, werd toen de drijvende kracht in de
partij achter Erich Ollenhauer. Die bleef wel voorzitter, doch kon zich
onvoldoende verweren tegen de critiek die hem gebrek aan initiatiel
en doorzettingsvermogen aanwreef. Datzelfde congres sprak zich, ondei
andere, uit voor onderhandelingen tussen Oost- en West-Duitsland
Zeven en half jaar later ontstaat in
West-Duitsland de „Grote Coalitie",
het monsterverbond tussen de politiek
vrijwel bankroete Christen-Democrati
sche Unie en de SPD. Over het alge
meen zijn politieke waarnemers in de
Bondsrepubliek het er over eens dat
Wehner dit samengaan van zijn partij
met de CDU heeft doorgedreven. Hij
wordt geschilderd als de wat geheim
zinnige man, wiens wil min of meer
wet is in het hoofdbestuur van de SPD,
doch van wie men eigenlijk niet zo
veel weet. Wehner wordt in de nieuwe
Westduitse regering minister voor al
le aangelegenheden die de twee Duits-
landen betreffen, dus ook die van de
maatregelen die misschien kunnen lei
den tot een hereniging van de Bonds
republiek en de DDR.
heeft er in het verleden enkele malen
blijk van gegeven zich dit aan te trek
ken. De critiek kon hem, de geschool
de politicus, niet deren. Wel de bij
herhaling uitgesproken twijfel, vaak
ook in eigen SPD-kring, aan zijn goe
de trouw en de oprechtheid van zijn
„bekering", nu ruim een kwart eeuw
geleden.
Wehner heeft nooit erg aan de weg
getimmerd in de SPD. Misschien heeft
dat hem in een wat grijzer licht ge
plaatst dan rechtvaardig is.
Men kan echter niet ontkennen dat
hij zijn topfunctie in de partij kreeg
in het kritieke jaar, toen zij op het
punt stond het oude „programma van
Heidelberg" (1925) te verwisselen voor
een modern actie-programma. Dat
werd dertien november 1959 in Bad
Godesberg door de partij-conventie
vastgesteld. Het zou belangwekkend
zijn als eens uit de doeken wordt ge
daan welke bijdragen Wehner tot dit
program heeft geleverd-
In ieder geval is Wehners benoe
ming in Oost-Duitsland niet goed ge
vallen. Hij werd reeds voordat hij
minister werd keer op keer fel aange
vallen door Ulbricht en zijn satellie
ten. Geen wonder, als ex-communist
stond hij bij zijn vroegere partijgeno
ten in een kwaad daglicht. Wehner
In de Bondsdag was hij waarschijn
lijk de meest geduchte redenaar. Als
hij het woord voerde, was het dood
stil. Zijn sociale bewogenheid, zijn lo
gische betoogtrant en vooral de fel
heid waarmee hij politieke tegenstan
ders te lijf ging. maakten hem ge
vreesd. Steeds heeft Wehner in de
Bondsdag zich beziggehouden met de
problemen van de Duitse hereniging.
Hij was jarenlang voorzitter van de
parlementaire commissie die zich met
dit vraagstuk bemoeide. Het was Weh
ner die destijds het „Duitsland-plan"
van de SPD lanceerde. Dat plan rust
sindsdien kennelijk in een bureaula op
het partijbureau van de SPD, in Go
desberg. Misschien is de critiek van
de Oostduitse communisten op Weh
ner wel vooral een gevolg van het
feit dat hij beter dan wie ook in West-
Duitsland weet wat er zich afspeelt in
Pankov, het Berlijnse district waar de
regering van de DDR zetelt.
Toen dit voorjaar de gedachte werd
geopperd tot een uitwisseling van
sprekers te komen tussen de DDR en
de Bondsrepubliek was Wehner dege
ne die die gedachte uitwerkte en er
een concreet plan van maakte. Ul
bricht keerde zich daar fel tegen, maar
kon niet verhinderen,' dat hij er slechts
ten koste van heel wal prestigeverlies
onderuit kon komen. Wehner had hem
door zijn kennis van de communisti
sche dialectiek en gedachtenwereld in
Herbert Wehner
een hoek gedreven, waaruit hij nau
welijks kon ontsnappen.
Geen enkele tegenslag, illusie of
utopie heeft Whener ertoe kunnen
brengen zijn nuchtere kijk op de Oost
duitse communisten op te geven. Hij
is ervan overtuigd dat de Bondsrepu
bliek een mildere houding zal moeten
aannemen tegenover het regime van
Ulbricht om enige toenadering te kun
nen verwezenlijken. In dat opzicht is
hij bikkelhard in eigen kring en in
de Bondsrepubliek. Hij meent, mis
schien niet ten onrechte, dat hij een
van de weinige Westduitsers is die op
tactisch gebied volkomen is opgewas
sen tegen de Oostduitse communisten.
Interessant is de opvatting van Weh
ner over de strategie die de SPD zal
moeten volgen om in West-Duitsland
aan de macht te kunnen komen en om
de stoot te geven voor een op drift
komen van het volkomen vastgelopen
vraagstuk van de Duitse eenwording.
Günter Gaus publiceerde over die op
vattingen drie interviews met Wehner.
Ze zijn onlangs gebundeld verschenen
bij Rowohlt onder de titel „Staatser-
haltende Opposition oder had die SPD
kapituliert?"
Als men deze beschouwingen leest,
krijgt men sterk de indruk dat Wehner
zich heeft ontwikkeld tot de voor
naamste politieke strateeg van de SPD.
Dat heeft hem vooral de oppositie be
zorgd van heel wat oudere partij
functionarissen.
Wehner is een practicus. Hij meen
de, misschien terecht, dat het de hoog
ste tijd was voor de SPD weer rege
ringsverantwoordelijkheid te dragen
na 36 jaar buitenspel gestaan te heb
ben. Die terugkeer heeft hij, sinds
1959, naarstig voorbereid. De eerste
openbare aanwijzing daarvoor kreeg
men toen hij in 1960 in een indruk
wekkende rede in de Bondsdag mee
deelde dat de grote meerderheid van
de SPD-afgevaardigden Adenauers
buitenlandse- en defensiepolitiek aan
vaardde. Dat was een sensationele
ommezwaai, en geen taktische zoals la
ter wel is gebleken.
Wehner. wil dat de SPD zich los
maakt van ideologieën. Het praktische
politieke handelen, zo meent hij, wordt
door die vastgeroeste opvattingen aan
zienlijk belemmerd. De hedendaagse
politiek, zo is zijn opvatting, en de
snelle technische ontwikkelingen eisen
een politieke soepelheid die geen enke
le ideologie kan waarborgen.
De vraag blijft uiteraard in hoeverre
Wehner erin zal slagen dit standpunt
door te voeren zonder te vervallen in
een politiek opportunisme dat Duits
land al eens meer parten heeft ge
speeld. Toen in de dertiger jaren de
Centrumpartij Hitier en zijn trawanten
steeds meer concessies deed, heeft zij
ongewild de weg geëffend voor
een regime dat de wereld in onvoor
stelbare ellende heeft gestort.
De vraag blijft actueel, of de poli
ticus Wehner door de SPD te loodsen
in een regering met de CDU zijn ei
gen partij niet de basis heeft ontnomen
die altijd haar grote kracht is geweest.
Gebondenheid aan verouderde ideolo
gieën leidt vrijwel immer tot inertie,
maar als met de ideologieën ook de
beginselen over boord worden gezet,
ontstaat er een vacuüm dat in Duits
land maar beslist niet daar alleen
bijzonder snel door extreme elementen
zal worden opgevuld.
ken een vorm van chantage en opperde
het denkbeeld dat de dagbladen zich mis
schien zouden kunnen verzekeren tegen
de gevolgen van wilde stakingen.
Er moet, volgens Wilson, in bepaalde
gevallen nieuw bloed in de zakelijke lei
ding van krantenbedrijven worden ge
bracht. Hij is echter tegen regeringsin-
grijpen in de perswereld, omdat dit een
bedreiging van de vrije pers zou kunnen
betekenen. De regering is wel bereid hulp
te verlenen.
„Er is iets mis met de economie in de
pers", zei Wilson, „als tegenwoordig nie
mand meer een nieuw dagblad kan op
richten, zoals in de dagen van de jonge
Northcliffe (oprichter van de Daily Mail,
de Mirror en eens eigenaar van de Times)
of van de jonge Max Aitken (wijlen Lord
Beaverbook, oprichter van de Daily
DJARKARTA (Reuter) De politie
van Bandoeng treedt streng op tegen
jongelui met beatlekapsels, nauwsluiten
de spijkerbroeken en puntschoenen. Die
worden strijdig met de volksaard geacht.
Zeker 150 tieners van beiderlei kunne
zijn door politie en militairen opgepakt
om te worden kaalgeknipt en een lezing
over zedelijk verval aan te horen.
In Djarkarta en andere Indonesische
steden zijn reeds eerder dergelijke maat
regelen genomen. De Beatles en hun mu
ziek zijn in Indonesië verboden.
^VWWAWWWWWWWWWWWWWWWWWMMIRWAAAIIWAWWWWWMIWI
(Nederzetting. Amerikaanse archeologen
hebben aan de zuidkust van Sicilië bij
Piazza Armeria de resten gevonden van
de nederzetting Morgentina, die in de
vijfde eeuw voor Christus een grote
bloeiperiode beleefde.
Betoging. Griekse Cyprioten hebben dins
dag in Nicosia voor de Russische am
bassade een betoging gehouden als
protest tegen uitlatingen van de Russi
sche premier Kosygin tijdens diens re
cente bezoek aan Turkije.
Omkoping. Een vertegenwoordiger van
een Amerikaanse onderneming is in
West-Duitsland gearresteerd verdacht
van omkoping van een voormalige func
tionaris van het Westduitse ministerie
van Defensie.
Verkeer. Bij verkeersongelukken in de
VS in de drie vakantiedagen van de
jaarwisseling zijn 460 mensen om het
leven gekomen. Het vorig jaar kwamen
er in die periode 564 mensen om bij
verkeersongelukken.
Ontsporing. Een Amerikaanse militaire
trein is dinsdagavond op weg van West-
Berlijn naar Frankfort op Oostduits ge
bied ontspoord. Het interzonale treinver
keer is stilgelegd. Twee van de 66 inzit
tenden van de trein zijn licht gewond.
Prijs. In München is de Duitslandstich
ting opgericht. Erevoorzitter is de
voormalige bondskanselier dr. Konrad
Adenauer. De stichting zal elk jaar drie
„Konrad-Adenauerprijzen" van negen
duizend gulden elk, voor journalistiek,
litteratuur en wetenschappen uitreiken.
Botsing. In de Westduitse plaats Albers-
hausen is een grote brand ontstaan,
toen een tankauto tegen twee huizen
botste. Een 70-jarige vrouw en een
jongetje van acht jaar kwamen om het
leven. Drie mensen werden met ver
wondingen in een ziekenhuis opgenomen
Vredesmedaille. De Amerikaanse volks
liedjeszanger Pete Seeger heeft dinsdag
avond in de Oostberlijnse Hootenanny
Club de Oostduitse vredesmedaille ge
kregen.
Satelliet. Bij het Smithsonian astrofisisch
observatorium is de ontdekking gemeld
van een nieuwe satelliet van de planeet
Saturnus. De nieuwe satelliet, de tien
de, is vijftien december ontdekt door
dr. Audouin Dollfus van het observato
rium van Parijs.
