De Rode Mieren"
Fabriek in Dokkum heeft
vlaggen voor april al klaar
Waarmee ze bedrukt moeten
worden is nog een open vraag
PANDA EN DE MEESTER-LOODGIETER
Q
POLLE, PELLI EN PINGO
i
Rusland in de
greep van griep
RECHTER TIE
KRAMMETJE FOK
I
«JSèl
Russische leiders
de provincie in
Meisjes gingen
„voor aardigheid
jongen te lijf
Brandweer was
reeds vóór brand
gewaarschuwd
Israëlische premier
waarschuwt Syrië
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
De Limburgsche Kolenhandel
OR
ZATERDAG 7 JANUARI 1967
door William Lederer en Eugene Burdick
Waar blijven ze?
Foto
Wachten op april
Kort nieuws
HAPPY NEW COTTON
i
MWvwwwvuywM
52) Als het
bewijsmateriaal deugdelijk was en in
tegenspraak met McCauleys bewe
ringen, dan kon McCauley van stand
punt veranderen zonder dat zijn per
soon daaronder leed. Zijn tegenstan
ders waren dan veelal in de war.
„Niemand kan Cogswell tot iets
dwingen", zei Coldstream, „wacht
maar tot je hem ontmoet".
McCauley nam zijn bril af. Zijn
handen lagen losjes in zijn schoot en
zijn gezicht was vrijwel uitdrukking
loos behalve dat zijn mond zich
langzaam opende en sloot en zijn
donkerbruine, bijna zwarte ogen, zo
nu en dan knipperden.
„Ik ben ziek van staatslieden die
fortuinen verdiend of geërfd hebben
en dan uit liefhebberij in de diploma
tie gaan", zei McCauley. „Waarom
blijven ze niet zoals in de goede oude
tijd bij hun golf en bij de vrouwen?
Hij zweeg even. „Cogswell stuurt me
iedere maand driehonderd dollar en
die ben ik waard. Als het niet om
die cheque ging zou het me niet kun
nen schelen of hij leefde of dood
was".
McCauley bezat dezelfde ijzige on
verschilligheid die Lenin en Mao en
Bakoenin en Tsjoe bezaten of beze
ten hadden, dacht Coldstream. De
professor kon in een geweldenaar
veranderen, hij was de intellectueel
die zijn studeerkamer kon uitstappen
en een executiepeloton commande
ren of een divisie, zoals Trotsky.
„Ik heb Cogswell nooit ontmoet",
vervolgde McCauley, „alleen heb ik
telefonisch en schriftelijk contact
met hem gehad. Jij hebt hem op me
attent gemaakt. Nadat ik mijn eer
ste studie over de Sarkhanese gram
matica geschreven had, weet je nog
wel?"
Coldstream wist 't nog heel goed.
De nu in beperkte kring be
roemde studie had McCauley een
brief vol lof van prins Lin opgele-
leverd. McCauley was toen nog nooit
in Sarkhan geweest behalve even
tijdens de oorlog een feit dat hij
terloops ir zijn voorwoord had aan
gestipt. Maar dat was ook niet no
dig, had hij geschreven, grammatica
en talenkennis waren een weten
schap. Een mens kon achtenveertig
klanken uitspreken en van daaruit
kon hij elk taalonderzoek beoefenen.
Zijn studie, deelde hij mee, was be
doeld om aan te tonen dat het Sark-
hanees een vermenging was van het
Chinese Mandarijh en het Mongoolse
Khmer. In de wereld van de taalge
leerden rook dit sterk naar ketterij,
maar de weinige tegenwerpingen die
men had gemaakt werden weerlegd
door een onverzoenlijke tegenspraak
van McCauley.
„In die tijd was Cogswell begonnen
Coldstream te benaderen met vragen
over Sarkhan Gedeeltelijk om de
druk van die kant wat te verlichten,
schreef Coldstream hem dat hij in
McCauley een bruikbare deskundige
zou vinden. Een maand nadien ont
ving McCauley zijn eerste cheque.
Drie maanden later was hij op weg
naar Sarkhan.
„Hoe kun je dat nu zeggen", zei
Coldstream glimlachend. „Je hebt
Cogswell nog nooit gezien".
„Ik weet wat ik van Cogswell den
ken moet", zei McCauley, „ik heb
Who's Who co kranteknipsels gele
zen. Adolph Cogswell, geboren op 31
maart 1890, dus al een ouwe baas.
Zijn vader was miljonair uitge
ver van pornografie, schendblaadjes
en alles wat maar een onfatsoenlij
ke dollar kon opleveren. Toen kwam
Adolph aan het hoofd van de firma.
Hij voegde er wetenschappelijke tijd
schriften aan toe en een om de drie
maanden verschijnend politiek tijd
schrift. Nu geeft zijn concern meer
dan honderd tijdschriften uit in ze
ven talen. Hij heeft ook belangen
bij een internationale uitgeversmaat
schappij in Azië. De geschatte totale
omzet is tweehonderd miljoen. Hij is
te glad om in de politiek te gaan,
maar door zijn niet-officiële positie
heeft hij veel invloed verkregen. De
meest omkoopbare politici hebben al
tijd onofficieel op de achtergrond
gestaan".
„Cogswell staat boven omkoperij".
„Ben je daar zeker van?"
Coldstream knikte. McCauley knik
te terug.
„Ik ben wat wetenschappelijker in
mijn benadering van het menselijk
ras", zei McCauley. „Mensen als
Cogswell die al veel presidenten raad
hebben gegeven, zullen in de regel
•geen bijzonder oorspronkelijke advie
zen uitbrengen. Men vraagt hun dien
sten omdat ze weten hoe ze het zelf
vertrouwen kunnen aankweken. Ze
geven neutrale adviezen. Ze zijn er
nooit te ver naast en, wat het voor
naamste is, hun raad werkt nooit sto
rend".
„Wacht tot je deze man ontmoet
hebt", zei Coldstream. „Je'zou kun
nen zeggen: het produkt van zijn ge
neratie; zo is er maar één".
McCauley bromde wat, sloot zijn
ogen en viel in slaap.
Bij de uitgang van de luchthaven
Dulles in Washington sprak een man
in een grijs uniform hen bij hun
naam aan, bracht bij wijze van groet
twee vingers aan de rand van zijn
pet en maakte zich bekend als de
chauffeur van Cogswell. Ze zouden
rechtstreeks naar zijn kantoor ge
bracht worden. „Uw bagageregu's
alstublieft heren. Dank u. Zoudt u in
ae auto willen wachten?"
Het was het spitsuur in Washing
ton. De hoofdwegen waren overvol
en het verkeer kwam maar lang
zaam vooruit. Toen ze voorbij het
Pentagon kwamen, zagen Cold
stream en McCauley rijen auto's van
de parkeerplaatsen komen om zich
in het verkeer op de hoofdwegen te
voegen.
„Kijk eens", bromde McCauley en
hij wees naar* het Pentagon en ge-
t aarde toen met zijn hand over ge
heel Washington, „de regeringsge
bouwen spuwen de sufferds uit die het
land regeren. Ze vliegen huiswaarts
naar de dingen waar ze het meest
belang bij hebben: hun veiligheid,
hun huizen en hun cocktails om hun
gekwetste zelfverzekerdheid weer
wat op te lappen".
(Wordt vervolgd.)
(Van onze correspondent)
DOKKUM De 64-jarige vlaggen-
fabrikant J. Denies in Dokkum zou de
hoogtijdagen van ons koninklijk huis
niet graag willen missen. Oranjesou
venirs als bekers en bordjes mogen
dan niet meer zo in trek zijn, vlaggen
zijn dat wèl. De Dokumer vlag-
gencentrale heeft enorme partijen
oranje zwaaivlaggetjes met het por
tret van prinses Margriet en mr. Van
Vollenhoven vervaardigd, 140.000 van
katoen en 200.000 van papier. Van de
katoenen zijn er nog 6.000 over. De
papieren zijn vrijwel allemaal weg.
Er is ook nog een fietswinipel met een
afbeelding van het bruidspaar gepro
duceerd.
„Het is minder dan met Beatrix en
Claus", zegt de fabrikant. „Toen had
den we de helft meer van die vlaggetjes
en een driedubbele voorraad rood-wit-
blauwe vlaggen, zeker 35.000 stuks. Die
raken we nooit kwijt, dachten we, maar
er is weinig van overgebleven. We had
den ook oranjewimpels, ongeveer 14.000.
Daarvan hadden we duizenden en duizen
den meer kunnen verkopen. De verkoop
van oranje is in drie a vier jaar vijf tot
zes keer meer geworden dan vroeger.
Oranje stof is tegenwoordig zo courant
„als wittebrood".
Hoe is die hausse in oranje te rijmen
met de toenemende terughoudendheid
van het publiek ten opzichte van de mo
narchie, die |Volgens fabrikanten van
oranjesouvenirs tot uiting komt in de
sterke daling van de verkoop? Vlaggen-
fabrikant Demes heeft daar wel een ver
klaring voor. Het toenemend gebruik van
oranjewimpels is volgens hem een reactie
van oranjegezinden op protesten tegen de
monarchie en op republikeinse geluiden.
„De monarchisten gaan daartegen op de
ze wijze demonstreren voor Oranje", al-
MOSKOU (Reuter) De Russische lei
ders zijn vrijdag over hun land uitge
zwermd om in onderafdelingen van de
communistische partij het standpunt van
het Kremlin dat de politiek van China
een gevaarlijke fase heeft bereikt uit te
dragen.
Premier Kosygin voerde het woord op
een bijeenkomst in Tsjelyabinsk in de
Oeral. President Podkorny sprak in Swerd
in hetzelfde gebied, Politburo-lid Worono
in Pskow, in Noord-Rusland, partij-secre
taris Oestinov in Rostov aan de Don en
vakbondsleider Girsjin in Kostroma, bij
Moskou.
ADVERTENTIE
Brouwersvaart 106 - Haarlem - Tel. 10748
SUPERBE ANTRACIET
de ideale brandstof
in het ideale zakje
wm
C3P MARTEN TOONOtR
1. Op een goede dag ging Panda wat uit rijden in
zijn auto, maar erg veel plezier had hij niet van het
ritje. „Dit is misschien wel de laatste keer dat ik
uit rijden kan gaan!" mompelde hij. „Ik heb niet
eens meer genoeg geld voor een extra liter ben
zine. En de melkboer wil niet meer leveren zolang
zijn rekening niet is betaald.Bah!" Hij was zo
in zijn zorgen verdiept, dat hij maar wat rondreed,
zonder op het landschap te letten en zonder te we
ten waar hij heen ging. Daardoor merkte hij dan ook
niet, dat hij langs allerlei borden kwam, die op gro
te gevaren wezen. „Ik zou eigenlijk een baantje moe
ten gaan zoeken!" vervolgde hij zijn gedachtengang.
„Anders raak ik mijn auto ook nog kwijt!" Maar
het zag er naar uit, dat hij zijn auto toch al kwijt
zou raken. Want hij was op een weg terecht gekomen
die helemaal niet op verkeer was berekend.
JA, WANNEER 2E DE HEtE
DAG HUISWERK MAKEN
ZIJN ZB ZIEK - DAN HEB
BEN ZE EEN Pit N0DI6-
EEN VAN De VIESTE DIE
ER ZIJN
ZO IS HET 60ED.' Op HUN BUIK DRUKKEN,
DAN DOEN ZE HUN MOND OPEN - EN
IR BINNEN
2Z&T>
WAAROM MOESTEN WIJ PIUENSUK-
KÉN? WE
MANKEREN BAH, WAT SMAAKTE
T0EH NIKS! i DAT VERSCHRIKKELIJK
dus de Dokkumer directeur. Er zijn méér
vlaggenfabrikanten in Nederland. Die
zullen ook wel niet stil zitten.
„Ik vraag mij altijd af: Waar blijven
die toch allemaal? Dat is voor mij een
raadsel", zegt de heer Demes. „Elk jaar
maken we 250.000 rood-wit-blauwe kinder
vlaggetjes. Waar blijven ze?
Prinses Irene en prins Karei Hugo wa
ren de eersten, wier portret op het Dok
kumer vlaggedoek werd gedrukt. Pessi
misten dachten dat we met een flinke
voorraad zouden blijven zitten. Maar ik
heb er zelfs'nog bijgedrukt voor particu
liere verzamelaars. Eén week voor het
huwelijk leverde ik nog een partij aan
Noord-Brabant. Daar gingen heel veel
schoolbesturen optochten houden voor het
bruidspaar. Een broer van Godfried Bo-
mans nam 500 vlaggetjes mee naar Ro
me voor het huwelijk".
Toen de verloving van prinses Beatrix
officieus bekend geworden was schreef de
heer Demes „een heel huiselijke brief"
aan de prinses. Hij deed er een slechte
foto van de verloofden uit een Duits
geïllustreerd blad bij. Hij schreef „wij
zijn gaarne bereid geen enkel vlaggetje
met de ingesloten foto te publiceren en
alle exemplaren, die reeds gemaakt zijn
te vernietigen als u er prijs op stelt ons
een betere foto ter beschikking te stel
len".
„Een dag later" zegt de heer Demes,
„had ik de Rijksvoorlichtingsdienst al
aan de telefoon. Ze zeiden: „U moet die
foto niet publiceren. U krijgt de allereer
ste goede foto". Dat gebeurde ook. Die
foto is nu nog te zien op enkele panieren
vlaggetjes, die in een vaas staan in de
wachtkamer van het bedrijf.
11
In Rotterdam zijn vier meisjes van 15
en 16 jaar aangehouden, omdat zij en
kele weken geleden zonder enige reden
een 17-jarige jongen hadden mishandeld,
waarbij diens kleding en bril werden be
schadigd. De jongen liep ook enkele
lichte kwetsuren op.
De vier jongedames bekenden tegen
over de politie dat 's avonds tijdens een
wandeling op de gedachte waren geko
men „voor de aardigheid", een robbertje
te gaan vechten met de eerste de beste
jongen die zij zouden tegenkomen, twee
jongens die zij het eerst ontmoetten,
reageerden niet op hun uitdagende hou
ding. Daarna vielen zij bij een cafetaria
de 17-jarige Rotterdammer aan, ook om
dat hij, naar zij verklaarden, „er niet zo
sterk uitzag".
Er kwamen veel bestellingen voor vlag
gen met die foto. Twee opdrachtgevers
wensten, dat er bovendien een haken
kruis op het vlaggetje werd gedrukt.
„We deden of we er serieus op ingin
gen maar we hebben het bij de politie
aangegeven", vertelt de heer Demes.
Er zijn nog wat vlaggetjes in voorraat^
van prinses Beatrix en Claus. Die wor
den nog steeds besteld voor bepaalde ge
legenheden, bijvoorbeeld als prins Claus
een of ander bedvijf officieel opent. On
dertussen heeft het vlaggenbedrijf alle
opdrachten voor vlaggetjes met prinses
Margriet en mr. Van Vollenhoven allang
de deur uit.
En straks als in april een prinsje of
prinsesje wordt geboren? Heeft hei be
drijf daar al iets voor klaar? „We heb
ben geen idee wat we gaan doen", zegt
de heer Demes. Het hangt van de om
standigheden af. De naam is voor ons
erg belangrijk. We maken wel een flin
ke vlaggenvoorraad, die dan echter nog
bedrukt moet worden".
De heer Demes, die zijn vlaggenbedrijf
in 1936 begon na de verloving van prin
ses Juliana en prins Bernhard, laat een
nieuwe hal bouwen voor de drukkerij.
In Huisseling, gemeente Ravenstein,
werd gistermiddag de commandant van
de brandweer door een inwoonster opge
beld met de mededeling dat zij een gas-
lucht rook. De commandant zegde toe dat
de brandweer zo spoedig mogelijk zou
komen om een onderzoek in te stellen.
Toen de brandweer arriveerde was de
woning één vuurzee. De bewoonster kon
op het nippertje gered worden. Even na
het telefoontje aan de brandweercomman
dant was het huis in brand gevlogen na
een hevige gasontploffing. Terwijl de
brandweer met het blussingswerk bezig
was, deed zich opnieuw een explosie
voor, waarbij een zijgevel van het huis
werd weggeslagen.
TEL AVIV (Reuter) Levi Esjkol, de
premier van Israel, heeft Syrië gewaar
schuwd, dat zijn land geen aanvallen zal
dulden. Hij zei, dat de Syrische regering
schijnt te proberen de aandacht van bin
nenlandse problemen af te leiden.
Syrische tanks beschoten vrijdag een
landbouwtrekker en een buitenpost op
Israëlisch gebied. Er waren geen slacht
offers. Eerder deze week kwam het tot
botsingen tussen Israëlische en Syrische
grenspatrouilles.
Overeenkomst. Spanje en Roemenië heb
ben, na bijna dertig jaar, weer officiële
betrekkingen aangeknoopt. De twee
landen hebben een consulaire en een
handelsovereenkomst ondertekend. De
betrekkingen waren verbroken sedert
Franco de burgeroorlog gewonnen had.
De Nederlandse katoenindustrie
heeft haar collectie zomerstoffen
getoond helemaal „new" en
„happy" om te dragen die
swingt als Carnaby-street. Dit mo
del is in Western-style en werd
ontworpen door John Kluss. An
dere ontwerpers waren Berry
Brun, Maarten van Dreven en
mini-modeprinses Josje Leeger. De
kleuren voor de zomer van 1967
zijn helder en vrolijk: oranje,
paars, geel en fel groen. Er zijn
Jugendstil-motieven, geaccentu
eerde visgraatweefsels en met de
hand bedrukte Afrikaanse en Azi
atische dessins. De stof denim
wordt nu in een nieuwe versie, de
„scrubbed-denim"op de markt ge
bracht. De stof heeft een suède-
achtig uiterlijk gekregen en voelt
zachter aan, terwijl sterkte en was-
baarheid van de stof bleven be
staan. Het grootste deel der mo
dellen was hoe kan het anders
geïnspireerd op de broekpak- en
mini-mode.
MOSKOU (AP) Moskou en andere
Russische steden worden geteisterd door
een griepepidemie. Scholen en ziekenhui
zen zijn voor bezoekers gesloten. Artsen
maken overuren, medische studenten zijn
ingeschakeld. Vooral kinderen worden op
grote schaal ingeënt om de epidemie zo
snel mogelijk tot staan te brengen.
De Russische kranten noemen geen ge
tallen, maar de epidemie is waarschijn
lijk minder ernstig dan die van twee jaar
geleden, toen in Leningrad 500.00 men
sen ziek werden. De epidemie sloeg over
naar Moskou, waar het personeel van
restaurants, kruideniers en bakkerijen
witte gazen maskers droeg.
3. „Die Schatmeester had beter op z'n
goud moeten passen! edelachtbaré." „Hij
had alle voorzorgen genomen, Tsjiao Tai!
Hij had zijn drie koffers, waaronder
die het goud bevatte, vlak naast zijn bed
gezet en zorgvuldig afgesloten. Vier sol
daten van zijn militaire geleide stonden
de hele nacht op wacht voor de deur van
zijn kamer. Die kamer had slechts één
raam en dat was gesloten en niet gefor
ceerd." „O maar dan begrijp ik wat er
gebeurd is, edelachtbare! Het goud was
al door lood vervangen, voordat de Schat
meester hier in Lan-fang aankwam!"
Rechter Tie schudt zijn hoofd. „Nee,
Tsjiao Tai, de Schatmeester had bij zijn
aankomst hier, de avond tevoren, de kof
fer nog opengemaakt en de inhoud ge
verifieerd. Ambtenaren, die Rijksgoud
vervoeren, moeten dat elke ochtend en
elke avond doen dat is voorschrift!
Na een lang en uitgebreid onderzoek
werd de zaak als onopgehelderd gesepo
neerd en de Schatmeester oneervol ont
slagen." „Dat was dan zijn verdiende
loon!" De Rechter hoort die opmerking
niet. Hij strijkt eens langs zijn snor en
zegt: „Het onderzoek werd voorbeeldig
geleid. Maar men heeft toch één grote
fout gemaakt."
723. Die avond stond Bram verdekt op
gesteld om het schip in het oog te houden,
dat op de foto te voorschijn was geko
men.
Hij wist zelf niet goed, waar hij op
wachtte. Maar hij was vast van plan niet
weg te gaan voordat hij er achter was
gekomen, waarom de helft van de foto
was afgescheurd. Karo en Tutu hielden
hem gezelschap. Het duurde niet lang of
ze verveelden zich buitengewoon, maar
daarover hielden zij wijselijk hun mond.
Bram zou immers toch niet naar hun
bezwaren luisteren.
Na anderhalf uur wachten werd hun ge
duld eindelijk beloond. Terwijl de drie be
spieders zich dieper in de schaduw van
de loods terugtrokken zagen zij een man
van de loopplank komen, die zij dadelijk
herkenden. Het was de man van de af
gescheurde foto. En zelfs het lange pak,
dat hij over zijn schouder droeg, was een
der.
Schichtig keek hij om zich heen, maar
onze vrienden hadden zich goed verbor
gen en hielden zelfs de adem in om zich
niet te verraden.
