R UIMTE-
PRAAT
GEER T HULSHOF KENT
GEEN SEX-PROBLEMEN
EIBERGENSE KAMPIOEN-
KUIKENKIJKER „SEXT"
PER DAG (MET DE HAND)
TIENDUIZEND HAANTJES,
HENNEN EN TWIJFELAARS
Stille getuigen van
gruwelijke strijd
ZATERDAG 21 JANUARI 1967
Erbij
16
DE VOLGENDE STAP
IS DE DERDE TRAP
OM VOORWERPEN tot in de
buitenaardse ruimte te brengen
(een baan om de aarde, een baan
naar de maan of naar Mars of
Venus) wordt vaak gebruik ge
maakt van meertrapsraketten.
De eenvoudigste uitvoering
daarvan is de tweetrapsraket:
twee raketten waarvan de ene
bovenop de andere is gemon
teerd.
Bij de lancering werkt alleen
de aandrijving van de onderste
(eerste) trap of aanjager.
(1). Zolang de aandrijving
werkt, wordt de snelheid opge
voerd, maar wanneer de brand
stof verbruikt is het z.g. doof-
punt is de maximale snelheid
bereikt.
o.a. de lege tanks die nu nutte
loze ballast zijn geworden.
Het voordeel van de meer-
trapsraket is, dat de uitgebran
de eerste (c.q. tweede) trap kan
worden ontkoppeld en afgesto
ten. Het principe van de meer-
trapsraket is voor uitbreiding
vatbaar: zo wil de NASA (het
Amerikaanse bureau voor lucht
en ruimtevaart) voor de eerste
reis naar de maan gebruik ma
ken van een drietrapsraket, de
Satumus-5.
DIT GEVAARTE is, als het
rechtop aan de lanceertoren
staat, ongeveer even hoog als de
Domtoren in Utrecht, dat is ruim
100 meter.
Door op dit ogenblik (2) de
aandrijving van de tweede trap
te ontsteken, kan men de snel
heid verder opvoeren. De tweede
snelheid die de eerste trap bij
het doofpunt had bereikt.
Men kan misschien de ge
wenste eindsnelheid ook wel be
trap begint nu „fris" aan zijn
etappe, heeft zelf nog geen gram
brandstof verbruikt en heeft dus
zijn aanvangssnelheid eenvou
dig cadeau gekregen; dit is de
reiken door middel van één
grote, zeer krachtige raket, maar
het nadeel daarvan is, dat deze
ook voortdurend zijn eigen ge
wicht moet meenemen, dus ook
Apparaatsexen
Lange nagel
ARNHEM. De Eibergenaar Geert
Hulshof is gediplomeerd kuikensexer. Hij
is 29 jaar, maar hij „sext" al een decen
nium lang. Dat betekent, dat hij in die
tien jaar waarschijnlijk tussen de 10 en
20 miljoen haantjes en hennetjes van
elkaar heeft gescheiden, met een tref
zekerheid van bijna honderd percent en
met de vingervlugheid van een kampioen
goochelaar. Pats, een haantje! Pats, een
hennetje! Pat, een twijfelaar: terug in de
doos. Pats! Pats! Soms tienduizend per
dag: ga er maar aan staan!
Hard van achteren
Feeling
Verzuipen
Bij tienduizenden tegelijk
worden de eieren in de moderne
kunstmoederbatterijen (foto bo
ven) uitgebroed. Hoe snel Huls
hof (links) ook sext, altijd is het
haastwerk, want de „haantjes-
trein" wacht niet
je niks van maken. Is geen haan en
is geen hen.
MAAR IN de doos links krioelen de
haantjes en rechts zitten de hennetjes.
Feilloos, dat weet hij zeker. Pats, een
haantje, pats een hennetje! Pats! Het
geluid van pootjes op het karton van
de doos. Soms wel duizend in een uur.
Een mooi vak
ZOALS BEKEND, heeft prof. dr. A.
Stolk uit Amsterdam tijdens drie expe
dities in 1965 en 1966 opgravingen ver
richt in door hem ontdekte ruines en
tempelresten in het Amazone-gebied,
waarbij verschillende voorwerpen
(kruiken, schalen, vazen, aardewerk,
sieraden en beelden) aan het licht zijn
gebracht. Het onderzoek van deze voor
werpen, waarmee prof. Stolk zich na
zijn terugkeer in september vorig jaar
heeft beziggehouden, heeft een bijzon
der resultaat opgeleverd. In het alge
meen bleken de voorwerpen namelijk
van verschillende culturen afkomstig te
zijn, in het bijzonder uit de Inca- en
pre-Inca-perioden.
NU IS het oorspronkelijke Inca-rijk
heel wat groter geweest dan het heden
daagse Chili en Peru. Het strekte zich
in het oosten uit tot aan het gebied
van de koppensnellende Jivaro-India-
nen. Wij weten uit betrouwbare bron,
dat de Inca Huayna Cape (regerings
periode 1493 tot 1527) vanuit het zui
den de Rio Chinchipe is afgevaren en
dat hij moeite heeft gedaan om de
bochtige Rio Maranón te volgen. Ver
der wisten zes Inca-aanvoerders van
het noorden uit de oostzijde van
het Andes-gebergte te bereiken,
maar daar hield het dan ook mee op.
De kinderen van de zon moesten het on
derspit delven tegen de Jivaro-strij-
ders die uit duistere moerassen gifpijlen
op hen afschoten. Bij deze guerrilla
strijd waren gifpijlen, blaasroeren en
speren van de Jivaros ongetwijfeld su
perieur aan de wapens van de Inca's
en zo werd aan de expansiedrang van
het Zonnerijk een onverbiddelijk halt
toegeroepen. De Inca-legers zullen tot
een even smadelijke terugtocht zijn
gedwongen, als in ons werelddeel de le
gers van Napoleon en van Hitler in
Rusland.
MET HET OOG op de ligging van de
door prof. Stolk ontdekte nederzetting
in het Jivarogebied en het Inca- en pre-
Incakarakter van de' door hem ontdek
te voorwerpen, moet men concluderen,
dat de genoemde nederzetting inder
daad door de Inca's werd gebouwd,
vermoedelijk als versterkte voorpost in
het vijandelijke Jivarogebied.
ER IS echter nog een argument, dat
pleit voor het nauwe en ongetwijfeld
bloedige contact, dat de Inca's met de
Jivaro-Indianen hebben gehad. De
laatsten kennen namelijk een uit ge
knoopte draden vervaardigd „versier
sel", waarmee de mond van de door
hen „gesnelde", en daarna vakkundig
gekrompen hoofden van hun vijanden
wordt gesloten, en dit versiersel lijkt
sprekend op de zogenaamde kipu, het
geknoopte telraam van de Inca's. Voor
de Jivaro-Indianen had zo'n telraam
geen enkele zin, omdat zij met enigs
zins hogere cijfers niet kunnen wer
ken. Het kan echter moeilijk anders
of de Jivaro-Indianen moeten bij de
vervaardiging van dit mondversiersel
indertijd door het knopentelraam van
de Inca's zijn geïnspireerd. Zo ge
tuigt dit versiersel tezamen met de
door prof. Stolk gevonden voorwerpen
uit de Inca- en Pre-Inca-perioden van
het nauwe contact, dat de zonnekinde
ren indertijd hebben gehad met de
primitieve Jivaro-Indianen uit de duis
tere wouden en moerassen aan de bo
venloop van de Amazone-rivier.
DE JAPANNERS hebben het uitge
vonden en hier gebracht, een jaar of
twintig geleden. Het handsexen is het
eerst uitgevonden. Toen ik zeventien
was kwam het apparaat-sexen in
zwang. Ik volgde een cursus en ik
slaagde met honderd percent. Maar
toen ik het een jaar of vier met het
apparaat gedaan had, dacht ik: met
de hand is het eigenlijk beter. De clou
van zo'n apparaat is namelijk dat je
een buisje in de cloaca brengt en dat
je dan een stuk vergroot.je werkt
bij zo'n apparaat met sterk licht
zodat je heel duidelijk kunt zien wat
het is. De kunst is, het buisje precies
goed in te brengen. Als je dat kunt,
hoef je het maar af te lezen. Bij een
haan zie je dan vergroot de testikels
en bij een hen duidelijk de eierstok
en de niertjes. Maar apparaat-sexen
wordt praktisch niet meer gedaan. Met
de hand gaat het veel en veel vlugger
en de kans op beschadigingen is veel
minder. Alleen is ook de trefzekerheid
met de hand minder. Toen ik het dus
een jaar of vier met het apparaat ge
daan had ben ik een cursus handsexen
gaan volgen. Van die tijd af doe ik al
leen nog met de hand
GRIJPEN, drukken, straaltje, om
draaien, velletje, haan! pats! Met het
drukje spuit hij het miniatuur-darmpje
leeg. „Anders krijg ik het in m'n ogen.
Je moet niet te hard en niet te zacht
drukken. Het moet precies hard ge
noeg zijn. Dat wordt routine. Maar er
gaan heel wat duizenden door je han
den voordat je het precies goed doet.
De Japanners hebben het ons ge
leerd. ook in andere landen.
Toen wij het konden en de kunst kon
den doorgeven, vertrokken ze weer.
Er werken op het ogenblik nog Japan
ners in Duitsland. Kijk, ik heb altijd
«en lange nagel aan deze duim om
een haantje; een.twee.drie.
vier. een hennetje! ^wvvvwwwvvtfwvvwvvwnnnwwivwwwvwvvvvwrtwwwvvvvvwvwvwwvvvwwvwvvwwvvwvvwwnwvvvvvvviwwvwvvvvwwvvwwwvvvvvvyw.wvvwwvvwvvvvw
HULSHOF grijpt er twee tegelijk uit
de middelste doos. Eep straaltje groe
ne mest spuit in de pot. Kuiken om
draaien. Velletje binnenstebuiten keren
Haantje. Pats, linkerdoos! Kuiken grij
pen, drukje, straaltje, omdraaien, vel
letje.hennetje. Pats, rechterdoos!
Grijpen, drukken.negenhonderd per
uur.
Van onze correspondent)
DE BENODIGDHEDEN zijn nog
een keer opgesomd, een stoel, een
felle lamp, een potje en drie dozen,
de middelste voor de ongesexte
kuikens, een voor de haantjes en
een voor de hennetjes. Dat is al. En
het is een koud kunstje om dat
allemaal voor je uit te stallen en
met een zelfverzekerd gezicht een
kuiken uit de middelste doos te
pakken. Maar hoe je dat donsbal
letje ook wendt of keert, bevoelt of
betast, be-dit of be-dat.het blijft
een aantrekkelijk, vertederend
donshalletje dat zijn sekse geheim
houdt, al blyf je een half uur lang
aan het studeren. Maar de sexer
ziet het in gemiddeld vier secon
den. Een.twee.drie.vier.
het velletje binnenstebuiten te halen.
Als je dat goed doet, kun je de figuur
tjes zien. Dat zijn er geen twee of
drie, maar dertig of veertig. Er zijn
wel dertig of veertig verschillende fi
guurtjes die zowel haan als hen kun
nen zijn. Soms is het heel duidelijk.
Dan zeg je meteen: haan! Maar soms
is het een twijfelgevalletje. Als het
heel moeilijk is, gooi ik 'm terug in
de doos. Even later pak ik 'm weer.
Dan is het duidelijker te zien want
dan is het een beetje opgezet van de
vorige keer".
Grijpen, drukken, straaltje. Een
voortjagende sneltrein. Links de man
netjes, rechts de vrouwtjes. Links,
rechts, links, rechts.een sneltrein.
ding, dong, ding, dong.een expres
vol ééndagsleven. Morgen komen de
eieren uit in de broedmachine. Het le
ven pikt zich uit de schaal.
ALLEMAAL om de economie tè die
nen. Het gaat om de hennetjes, de toe
komstige eierproducenten. De haantjes
zijn voor de mesterij, voor zon- en
feestdagen, voor de diepvries. En een
enkeling voor het voortbestaan van het
ras.
„Je doet het met kuikens van één
dag. Twee dagen, dat kan nog maar
dan zijn ze al een beetje hard van ach
ter geworden. Met één dag zijn ze lek
ker soepel. Ze kunnen ook te fris zijn.
Het mooiste is zo'n halve dag oud.
Vroeger zeiden ze dat vooral de dames
geschikt zouden zijn voor het sexen.
Dat is helemaal niet waar. Ik ken gro
te kerels met handen als kolenschop
pen die het beter en vlugger doen dan
vrouwen met de fijnste handjes. Ik
ken dames die er zeshonderd in een
uur doen en mannen die er duizend
pakken. Als je op je examen hand
sexen vijfennegentig percent goed hebt,
krijg je een diploma. Zo'n cursus duurt
een maand of vier, vijf en dan doe je
ook niks anders dan praktijk. De eni
ge theorie is eigenlijk het bekijken
van de afbeeldingen van al die voor
komende figuurtjes. Verder is het oefe
nen en oefenen, hele dagen lang. Een-
dagshaantjes nasexen en af en toe gooi
en ze er dan een hennetje tussendoor.
Dat moet je er dan uitpikken. Ze gooi
en er steeds meer hennetjes tussen
door. Alles wat je doet wordt nage-
sext. De fouten krijg je terug."
„ALS JE EEN GOEDE sexer wil
worden moet je wel doorzettingsvermo
gen hebben. En feeling. Je moet het
echt graag willen leren, anders hoef je
er niet aan te beginnen. Tachtig per
cent haal je pog wel een keer en ne
gentig ook, maar die laatste vijf a
tien percent, daar zit nu de kneep.
Het cursusgeld is ook niet mis. Toen
ik het deed, was het al vierduizend
gulden. En daar komen dan de kui
kens nog bij. Daar moet je zelf voor
zorgen. Vooral in het begin hebben er
nogal wat zoveel te lijden, dat ze
dood gaan. Daar heb je later geen
last meer van. Alleen de rooien.ik
bedoel Rhode Island Reds.die wil
len na 't sexen nog wel eens flauw-
gaan liggen. Andere rassen hebben er
geen hinder van. Maar alles bij me
kaar is het een dure geschiedenis, zo'n
cursus. En als je voor jezelf aan het
werk gaat moet je je eigen sextafel
hebben en je eigen stoeltjes en lam
pen. Je moet dezelfde afstand, dezelf
de zithoogte en dezelfde lichtval heb
ben, begrijpt u? Ik heb jaren gewerkt,
van de ene kuikenbroeder naar de an
dere. Soms kwam ik helemaal niet in
bed. Een jaar of zeven geleden moest
ik wel eens met een uur slaap toe en
dan weer aan de tafel. Toen zaten de
prijzen van de eieren nog goed. Tegen
woordig is het een stuk minder. Bedrij
ven verdwijnen of gaan concentreren.
Het aantal kuikens is trouwens ook
minder geworden. Maar toen.hele
nachten doorsexen.
HIJ HEEFT een krans van korte-
krullen om zijn hoofd. Door zijn bril
heeft hij al meer dan tien miljoen fi
guurtjes gezien. Hij haalde zijn diplo
ma handsexen met A A-lof, het hoogst
bereikbare.
„Vroeger moesten ze alle hanen en
hennen een week of vijf opfokken om
te weten te komen wat een haan en
wat een hen was. Het voordeel van
sexen is dus enorm. Je verdient er
goed mee, maar je kunt het niet blij
ven doen. Als je midden dertig of veer
tig bent, krijg je klachten, je ogen
worden minder.
Ik heb nog nooit een sexer van vijf
tig aan het werk gezien. Je moet dus
zorgen dat je een andere baan of iets
anders achter de hand hebt. Maar ik
loop nog wel een tijdje mee."
„Ik vind het plezierig werk. Vroe
ger moesten de dozen met haantjes
van het Produktschap blauw geverfd
worden. Dan ging de blauwe spuit er
over. Dat hoeft tegenwoordig niet
meer. Er worden veel hanen verzopen,
vooral van de lichte rassen. Ik heb
wel gezien dat ze hele manden vol ver
zopen."
„Van de zwaardere rassen worden
de hanen hier gemest of geëxporteerd
van Arnhem uit. Daar moeten we dan
op werken met sexen. Want die export-
trein gaat maar twee of drie keer in
de week. Dan beginnen we op de gek
ste tijden om die haantjes op tijd in de
trein te krijgen. Voeren hoeft niet,
want ze kunnen nog twee of drie da
gen teren op het stuk dooier, dat ze
bij zich hebben. Het is een mooi vak,
maar je moet zeker van jezelf zijn.
Vaak is het moeilijk. Je hebt weieens
dat ze van achteren helemaal dicht
zitten. Niks mee te beginnen. Af en
toe kom je een kwee tegen. Daar kun
