„De Rode Mieren"
LENTE- EN ZOMERCOLLECTIES '67
Ook Parijs dicteert: mode blijft kleurig en kort
1
PANDA EN DE MEESTER-LOODGIETER
Nog
8 weken
en t is lente
r
Rath Doodeheefver
ECHTER TIE
A MME T JE FOK
POLLE, PELLI EN PINGO
U
uw matras
c
Veel ontwerpers ingesteld op de jeugd
Nieuwe adviseur
van prins Claus
Ons veyvoigv&rhaai
Een actuele Amerikaanse roman
haarlems
matrassenhuis
Dan vraagt iedereen om
het nieuwste r&d-behang
(want voorjaar is tijd van
vernieuwing). Maar... de
complete collectie 1967
is nü al uit. Vraag erom
bij de vakman; die heeft
nu (nog) alle tijd voor u!
DINSDAG 24 JANUARI 1967
10
door William Lederer en Eugene Burdick
ym
V
Raad van studerenden
Examens
Hé, potte, waar/Tm
WlkJEHEEN'^/ vir
Z8°o§m)s
foo°9pJ JU
HieR Hes je de werktuigen -eouw
VMWWWWWMWWWW
66) Hij eet hun voed
sel, slaapt in hun hutten, betaalt
wat hij gebruikt, brengt iets nut
tigs. Dat is politiek. De tegenstel
ling: het vliegtuig dat een napalm
bom naar je dorp komt brengen.
Dat is macht. Die vaagt het dorp
weg, verblindt de helft van de be
volking en laat de rest met littekens
overdekt achter."
„Dus, kort gezegd, de vredelieven
de kijk," zei Hobson. McCauley lach
te. Coldstream die gevoeliger was
voor wat er in de kamer gebeurde,
kwam ertussen.
„Ik ben het eens met wat de pro-
lessor gezegd heeft," zei Coldstream.
„Maar ik wil er nog iets aan toe
voegen. We zouden nu onmiddellijk
de Sarkhanese regering moeten
helpen een verbindingssysteem met
elk dorp op te bouwen om de Sar-
khanezen te laten zien dat hun ei
gen regering beter is dan een com
munistisch bewind, fltuur hun rijst
om hun tegemoet te komen in de
schaarste die is ontstaan door twee
minder goede oogsten. Stuur hun art
sen die naar de dorpen gaan.
„Mijnheer de voorzitter," viel Hob
son hem in de rede, „ik stel voor
de commissie enkele inlichtingen te
verschaffen die ik met betrekking
tot onze beide gasten van groot be
lang acht."
Cogswell knikte.
Hobson stond op en haalde uit zijn
tas twee dikke dossiers; op ene stond
.Coldstream" en op het andere
„McCauly"; dat waarop „Cold
stream" stond, opende hij.
„Overste Coldstream, in dit dossier
staat dat u in 1948 vrijwillig uw ont
slag hebt genomen uit de marine,
nadat u opdracht gekregen had u
naar Stockholm te begeven als vloot-
attaché. Is dat juist?"
„Ja zeker, mijnheer."
„In het dossier staat ook dat u
niet naar Stockholm wou gaan, maar
dat u in Sarkhan geplaatst wilde
worden. Klopt dat ook?"
„Ja."
„Waarom hebt u als vaderlands
lievend Amerikaan en officier van de
Amerikaanse vloot de u gegeven be
velen niet opgevolgd?"
„Ik had veel ervaring opgedaan in
Azië en ik spreek verschillende Azi
atische talen vloeiend. Ik kende de
staatshoofden van vele Aziatische
landen. Ik voelde dat het voor mij
geen zin had in Stockholm geplaatst
ie worden. Ik kende de taal niet en
het land evenmin."
„Daarom," zei Hobson, „hebt u
liever ontslag genomen dan het be
vel van uw meerdere op te volgen."
Hobson keek Coldstream aan en
vervolgde. „Ik heb hier een brief
van een vriend van u bij de afde
ling Personeelszaken van Marine die
u bijna gesmeekt heeft bij de marine
te blijven en u vrijwel garandeerde
dat u op de komende benoemings
vergadering tot admiraal zou wor
den bevorderd. Maar u hebt gewei
gerd en gezegd dat u zaken te doen
had in Sarkhan. Klopt dat?"
„Uw lezing laat de zaken niet in
juist verband zien, mijnheer Hob
son," zei Coldstream.
,,En toen," ging Hobson verder,
„hebt u de vloot verlaten. U bent
naar Sarkhan gegaan en hebt daar
een zaak opgebouwd. Ik zie hier
dat een deel van het kapitaal dat
u nodig had verschaft is door de
Bank van Haidho, deels door de in
vloed van uw vriend, generaal Hajn.
Klopt dat?"
„Ja, mijnheer, dat is zo."
„En nu, overste, zou ik u een
vraag willen stellen. Wat zou er met
uw zakenbelangen in Sarkhan gebeu
ren als de Verenigde Staten dat land
hulp op grote schaal zouden verle
nen en als Sarkhan een oorlog zou
beginnen om de invasie te weren."
„Ik zou misschien overal van die
belangen moeten afzien als er in het
noorden een oorlog zou uitbreken.
Maar ik geloof niet.
Hobson zei: „Dat is het enige dat
ik wou horen. Als de Verenigde Sta
ten Sarkhan helpen de invallers te
rug te slaan, dan hebben uw zaken
daaronder te lijden. Dank u, overste
Coldstream. En nu zou ik even met
professor McCauley willen praten."
Hobson sloot het dossier van Cold
stream en opende langzaam dat van
McCauley. Hij keek het even in en
liep toen naar de plek waar McCau
ley zat.
„Professor McCauley, u hebt ons
gezegd dat de Amerikanen goed ge
oefend moeten zijn voor ze naar
Sarkhan gaan. Dat ze vaderlandslie
vend en toegewijd moeten zijn, dat
ze dapper en ijverig en hoogstaand
moeten zijn. Is dat juist?"
„Ja. Dat hebt u goed gezegd."
Hobson zei langzaam: „Professor
McCauley, wat hebt u in militaire
zin voor de Verenigde Staten, uw
iand, gedaan bij het begin van de
Tweede Wereldoorlog?"
Zonder enige aarzeling antwoordde
McCauley: „In het begin ben ik prin
cipiële dienstweigeraar geweest."
Hobson herhaalde langzaam en
duidelijk; „Bent u een principiële
dienstweigeraar geweest?"
„Ja, in het begin. Nadien.
Hobson wendde zich tot de com
missie met een zucht en zei: „U
hoort het heren.Hij stak zijn
handen omhoog en liet ze toen langs
zijn zijden vallen.
Zwijgend reed Cogswell Coldstream
en McCauley naar het vliegveld. Nie
mand sprak voor de wagen bij het
stationgebouw stilhied.
„Ik dacht even," zei Cogswell
toen de chauffeur het portier open
de, „dat jullie je zaak gewonnen
hadden. Maar uiteindelijk heeft Hob
son jullie overdonderd. Ik zal alles
rapporteren zoals het gebeurd is,
maar de president moet rekening
houden met binnenlandse politieke
haken en ogen naast zijn internatio
nale moeilijkheden. Het zou er niet
prettig uitzien als hij de raad zou
opvolgen van twee twijfelachtige fi
guren die het niet eens zijn met de
beste en meest ervaren mensen in
de regering. Die diensten zouden bij
zonderheden kunnen laten uitlekken
die jullie tot verraders en de presi
dent tot een dwaas zouden maken.
Kunnen jullie je indenken dat de
diplomatieke en militaire politiek
van de president zou mogen worden
beïnvloed door een pacifist?"
„Paciefist?" zei McCauly. Hij
snauwde het woord, dat fluisterend
begon en grommend eindigde.
(Wordt vervolgd.)
(Van een medewerkster)
PARIJS. Jacques Esterel, een
van de jongere couturiers, heeft gis
teren de Parijse modeweek geopend
en ons als eerste laten zien wat ko
mend voorjaar en zomer brengen zul
len. De hele dag stond in het teken van
de jeugd, want behalve Esterel lieten
ook Real en Feraud, eveneens trouwe
aanhangers van de minirok, hun col
lectie zien. Een verrassing is de mini
rok dit seizoen niet meer te noemen;
daarvoor zijn we er al te zeer aan ge
wend, en opvallend veel korter was
hij bij geen van de drie genoemde
couturiers.
Nieuw bij Esterel waren de Afghaanse
pyjama's, wijdvallende zijden jurken met
exotische dessins, waaronder een soort
zijden, strak zittende pantalon van de
zelfde stof gedragen werd. Voor de mid
dag draagt men dan dezelfde jurk zon
der pantalon. Veel van Esterels jurken
en jassen zijn gérend en bijna klassiek
van model. Door de felle, zonnige kleu
ren echter en omdat de zomen altijd
zo'n 10 tot 15 centimeter boven de knie
komen, doen ze toch modern aan. Grap
pig waren de hoeden die hierbij gedragen
werden: een soort bolhoeden met brede
rand, waaronder aan de voorkant een po
ny van raffia in dezelfde kleur te voor
schijn komt. Pas tijdens het tweede ge
deelte van zijn show, dat als titel had
Sport en vrije tijd", kwam Esterel met
gewaagder modellen voor de dag, zij het
dan niet altijd even flatteus. Beeldig wa
ren de zeilkostuums, bestaande uit wijde
katoenen matrozenbroeken, rechte jasjes
en grote zuidwesters, alle in zeer harde,
afstekende kleuren. De rest van de sport
pakken, zoals het motorrijderskostuum en
de paardrijpakken waren wat gezocht.
RéAL, het huis waar Brigitte Bardot en
Silvy Vartan hun kleren laten maken liet
een bijzonder liefelijke, misschien iets te
kinderlijke collectie zien. De mannequins
kwamen op in een soort speelpakje met
grappig pof broekje en capuchon. Overi
gens de mannequins van Réal zijn opval
lend mooi, vooral Katy, een exotisch uit
ziend meisje, een van de vele donker ge
tinte mannequins die dit seizoen in veel
modehuizen het ideaalbeeld van het blon
de Zweedse type verdringen. Réal toonde
van de drie de kortste rokken; heel leu
ke jurkjes, die veelal geïnspireerd waren
op de „Roaring Twenties": lage, onder
de heup zittende ceintuurs, waaronder een
zeer kort geplooid of gerimpeld rokje. De
hoeden waren a la Greta Garbo, met heel
brede randen. Een dergelijk model staat
flatteus en maakt furore in Parijs. Bij
zonder leuk waren ook de mantelpakjes
met de wijde, zeer korte broekrokken;
zoals een beige linnen pakje, dat geïnspi
reerd leek op een tropenkostuum. Pas
toen de lange avondjurken aan de beurt
kwamen die strak aansloten kwam ook de
vrouw die er liever iets geraffineerder wil
uitzien aan haar trekken.
FERAUD besloot deze eerste modedag
in Parijs. Hier waren vooral de jurken,
geïnspireerd op rugbyspelers, met opge
stikte. fel afstekende strepen in trek. Mi
reille Mathieu, het bekende Franse zange
resje, heeft al een paar van deze jurken
gepast. De kousen vormden, zoals altijd
bij Feraud, weer een belangrijk onderdeel
van de show. Ze waren er in alle kleu
ren en hadden vaak op kuithoogte dikke
strepen in de breedte in contrasterende
kleuren, die dan weer overeen kwamen
met de kleur van de jurk. Het haar droe
gen de mannequins zonder uitzondering
heel kort met grote Shirley Templeachti-
Rechts een strandpakje voor de
mini-fan: twee maal mini. Links een
creatie van de Parijse ontwerper
Real. Het bloemrijke motief is in
de kleuren groen, oranje en geel.
Luifelhoed, kousen en schoenen zijn
effen oranje.
15. „Had u problemen?" vroeg Joris medelevend.
„Zocht u iemand?" „En of!" riep de loodgieter driftig.
„Een kleine goochel-kunstenmaker die me voor aap
wilde zetten! Hij had praatjes over pratende water
druppels die zich wreekten!" „Tut, tut, tut!" prevelde
Joris meewarig. „Een typisch geval van hydro-manie,
m'n beste!" „Hydro-wat?" vroeg de winkelier verbijs
terd. Neem jij me soms ook in de boot?" „Hydro-
manie!" verduidelijkte de ander. „Als psychiater weet
ik daar alles van! Ge zijt overbelast! Ge ziet lieden
die er niet zijn! Ge hoort praatjes die niet bestaan! Ga
een half uurtje op bed liggen. Een gratis advies dat ik
u gaarne geef!" „Lieden die er niet zijn.her
haalde de loodgieter verward. „Ik zie die rare klant in
derdaad niet meerIk moet op bed liggen.Met
die woorden trok hij zich verslagen terug in zijn win
kel en daardoor ontging het hem dat Joris het dek
sel van een vuilnisvat haalde en Panda tevoorschijn
hielp. Goedendagbaaske!" sprak hij minzaam. „Een
roerend weerzien!, nietwaar? Begrijp ik, dat ge moei
lijkheden hebt met wateroverlast?"
ge krullen boven op het hoofd. Feraud
toonde jurkjes in verschillende lengte,
maar nooit korter dan 5 centimeter boven
de knie.
Strepen en bellen vormden dit seizoen
het hoofdmotief voor Ferauds collectie.
De strepen, die altijd vrij dik zijn, lopen
bijna altijd, zowel op de kousem als op
de jurken en jassen, in de breedte. Ver
rassend waren de jurken met jasjes in
een effen kleur, die dan als het jasje uit
gedaan wordt een grof gestreept boven
lijf toonden. Belletjes rond de mouwen en
de sjaal bij de cocktail- en avondjurken,
kondigden al van verre de komst van de
volgende mannequin aan, door het getinkel
bij elke stap die er gedaan werd. Voor
al op het gebied van de avondjurken is
Feraud een meester. Ook dit keer liet hij
weer de prachtigste jurken zien, hele
maal bedekt met pailletten welke teza
men de meest schitterende motieven vorm
den.
ADVERTENTIE
te dun of versleten
laat het ons even weten
prijsopgave aan huis
's morgens 9 uur gehaald
's avonds 6 uur thuis.
h. de graaff
grote houtstraat 103
haarlem, telefoon 11485
profiteer van onze inruilactie
ƒ10.— tot 25.— voor uw oude
spiraal of ledikant.
ADVERTENTIE
ontwerpers en fabrikanten van behang
Volgens welingelichte kringen in Brus
sel zal H. J. Baron van Asbeck binnen
kort mr. C. J. van Schelle opvolgen all
adviseur van prins Claus. Baron van As
beck is verbonden aan het ministerie van
Buitenlandse Zaken als sous-chef van de
directie integratie Europa. Hij is 41 jaar.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG Op initiatief van de Ne
derlandse Studenten Raad is in samen
werking met studerenden aan sociale aca
demies en enkele organisaties van theolo
giestudenten, de Raad van Studerenden
opgericht welke op zo breed mogelijk ter
rein de problemen zal onderzoeken, die
zich in onderwijskundig en daarmee sa
menhangend sociaal opzicht voordoen,
zoals het op elkaar afstemmen van oplei
dingen, uitwisseling van onderwijs-erva-
ringen en voorts gezondheidszorg, studie
toelagen en huisvesting.
Op het ogenblik zijn negen organisa
ties bij de raad aangesloten.
Gepromoveerd, tot doctor in de genees
kunde op proefschrift getiteld: „Functio
nele sensibiliteit na vingerletsels, een be
schouwing over de grote waarde van het
gevoel en een naonderzoek bij 211 patiën
ten", de heer O. S. Ingwersen, geboren te
Medan (Indonesië). Promotor: prof. dr. G.
M. San Giorgi.
17. Rechter Tie zet zijn onderzoek in
het dossier „Vermiste Personen" voort.
„Aan het eind van de zesde maand werd
wel een edelsmid, Tau genaamd, vermist.
Zijn huishoudster heeft gemeld dat hij op
de avond van de twaalfde van de zesde
maand is uitgegaan, ze weet niet waar
heen, en is niet meer komen opdagen.
Tau schijnt een rare scharrelaar te zijn
en wordt verdacht van juwelen verval
sing. Mijn voorganger heeft in het dos
sier aangetekend dat Tau wel met de
noorderzon vertrokken zal zijn". De rech
ter slaat het dossier dicht en zegt met
een zucht: „We komen geen stap verder
met het onderzoek van de noodkreet in
dat raadselachtige ebbenhouten doosje,
Tsjiao Tai!" „Laten we die kladschilder
Lie Ko oppakken en hem grondig verho
ren, edelachtbare!" roept Tsjiao Tai uit.
Het idee alleen al dat men een vrouw
doodeenvoudig van honger heeft laten om
komen "„Ja, deze zaak bevalt mij
ook helemaal niet, Tsjiao Tai. Maar het
lijkt me toch beter dat we eerst wat meer
over de schilder Lie Ko trachten te weten
te komen, voordat we hem aanpakken. Ik
geef toe dat het verdacht is, dat hij be
weert dat doosje nooit eerder gezien te
hebben. Aan de andere kant zou hij, als
hij inderdaad bij de ontvoering van Jade
betrokken is geweest, dat papiertje met
haar noodkreet toch wel uit het doosje
hebben verwijderd Wie klopt daar op
de deur?"
VISSENiMUWE
DAT IS NIKS VOOR JOU,
Mee AJAAR HUIS.
y.© PI B
2253-A
MAAR EEN P0PP£tfl/A<3£N VOOR ME 1
4**
737. Wat professor Miniklungel niet
wist, weten wij wel. Door alle lichten in
de havenwijk te doven, hadden de sche
pelingen ongemerkt de beide duikappara-
ten kunnen verwisselen. Het goede appa
raat hadden zij op de bodem van de
rivier geparkeerd. En in het nagemaakte
apparaat hadden zij de professor laten
plaatsnemen. Met het gevolg, dat het
water de goede man spoedig tot de lippen
kwam.
Maar één ding konden ook de schepe
lingen niet weten en ook daarvan kun
nen we jullie op de hoogte brengen. Snel
en dapper ivas Brammetje Fok namelijk
in het goede duikapparaat gekropen,
waardoor hij in staat was de professor
in diens benarde positie te helpen.
Hoogstverbaasd was de geleerde man,
toen hij precies zo'n duikapparaat als het
zijne naar zich toe zag komen.
„Vreemd", mompelde hij. „Ik heb wel
eens gehoord van een luchtspiegeling,
maar nog nooit van een waterspiegeling,
't Is werkelijk frappant. Tsjonge, jon
ge, ik zie zelfs mezelf zitten. Maar sinds
wanneer heb ik een matrozenpetje op? En
waarom steekt mijn spiegelbeeld de hand
niet op, als ik het wel doe?"
Dat laatste zei hij borrelend, ivant het
water ivas intussen tot zijn neus ge
komen.
