Parasieten onder ontrouwe
mannen naar werkkampen
Nederlandse week in juni
in de vijf Medway-steden
Medische hulp in treinen
fo
DENKBEELD VAN LIMBURGSE BURGEMEESTER:
Zij laten de gemeenschap voor
achtergebleven gezin opdraaien
Burgemeester
kreeg boete
wegens smaad
Gronings bedrijf
gaat Scaldia's
importeren
KAMPERMAN
Beademingsapparatuur wordt
niet noodzakelijk geacht
Levensonderhoud
niet duurder
Na dienstverband
van 52 jaar
ontslagen
BONTMANTELS
10 %-15% korting
Gesprek aan de stamtafel
VRIJDAG 27 JANUARI 1967
9
Naar Veenhuizen
Britten herdenken tocht naar Chatham
Op heide ingegraven
caravan als schuilplaats
Insinuatie
Het hoge woord
Pieter schrikt
Een telefoontje
Maand voor pensioen
Kort
nieuws
(Van een onzer verslaggevers)
HEER. Burgemeester mr. L. Cor-
ten van de Zuidlimburgse gemeente
Heer heeft een krachtig pleidooi ge
houden voor de instelling van werk
kampen voor ontrouwe echtgenoten.
De lonen die de dwangarbeiders daar
zouden verdienen kunnen dan aan de
in de steek gelaten gezinnen worden
overgemaakt. De burgemeester heeft
al veel reacties op dit denkbeeld in
zijn brievenbus gevonden. Opvallend
veel vrouwen juichten zijn plan toe.
Er was ook een brief van een man
die schreef: ,.Als u mijn vrouw één
dag zoudt meemaken zoudt u mis
schien ook op het idee komen om
strafkampen in te stellen voor on
trouwe vrouwen".
Burgemeester Corten:
„Ontrouwe mannen naar
werkkampen".
Iemand die de uitlating kennelijk in
verband bracht met het feit dat de paus
dezer dagen met klem de echtscheiding
een verwerpelijke zaak heeft genoemd,
belde de burgemeester op „U hebt dat
zeker gezegd omdat u r.k. bent!" Een in
carnavalstemming verkerend Limburgs
dagblad lanceerde als tegenhanger van
mr. Cortens idee een nieuw plan: pret-
kampen voor trouwe echtgenoten.
De burgemeester van de tegen Maas
tricht aanleunende, bijna 12.000 zielen tel
lende gemeente Heer is een beetje be
duusd van al die reacties. „Als burge
meester heb ik eg- natuurlijk helemaal
niets mee te maken als iemand ontrouw
wil wezen. Daar zal ik nooit wat van
zeggen. Wat ik wèl heb gezegd is een
beetje anders dan kranteberichten hebben
weergegeven". En omdat hij deze zaak
graag haarfijn uit de doeken wil doen
heeft hij in zijn door de befaamde bouw
meester Kuypers gebouwde raadhuisje
verslaggevers uit het hele land verteld
wat hij precies bedoeld heeft.
„Cri de coeur"
Het is begonnen toen mr. Corten zijn
idee voorlegde aan K.V.P.-lijsttrekker drs.
Schmelzer die samen met zijn Limburgse
mede-kandidaten mej. Kok en de heer
Beaten in Heer op propagandabezoek
kwam. „Als burgemeester mag je natuur
lijk niet aan politiek doen, maar als er
mensen in je gemeente komen, die straks
als Kamerlid wat in de melk hebben te
brokken, dan kan het nuttig zijn die
lieden te confronteren met problemen
waar gemeentebesturen mee te kampen
hebben.
Ik heb daar een paar problemen aange
sneden, ook de kwestie van de ontrou
we echtgenoten. Ik heb daarbij gedoeld
op de parasieten, die de gemeenschap la
ten opdraaien voor het onderhoud van hun
achtergebleven gezinnen. Hierover heb ik
hoogstens twee minuten met de heer
Schmelzer gesproken. Ik heb gezegd: „Dit
is een cri de coeur, ik leg het voor u op
tafel, ik vraag u geen belofte, maar ik
hoop wel dat deze zaak eens de aan
dacht van de Kamerleden krijgt."
Hij geeft toe dat hij, om de zaak in
enkele minuten duidelijk te maken, een
en ander wat zwart-wit heeft gesteld. „Het
aantal gevallen waarin een man zijn ge
zin onverzorgd achterlaat is mij onbekend.
Maar één geval is al voldoende om er
tegenop te komen. Volgens artikel 225 van
het Wetboek van Strafrecht is het straf
baar een gezin in hulpbehoevende toe
stand achter te laten. Maar het tgebeurt
en in zo'n geval schendt de man de rech
ten van het gezin. Dat gezin moet in le
ven blijven en op het ogenblik hebben
wij gelukkig de Algemene Bijstandswet
die het ons mogelijk maakt een uitke
ring te geven. De betrokken man is dan
ten tweede male fout: hij pleegt een aan
slag op de portemonnee van de gemeen-
schp. en mag die gemeenschap dan als
tublieft proberen zich hiertegen te we-
Vóór hij anderhalf jaar geleden werd
benoemd tot burgemeester van Heer
was mr. Corten burgemeester van het
noordelijker gelegen en door de vrijge
zellen-congressen bekend geworden Gre-
venbicht waar hij ieder van de
2000 ingezetenen persoonlijk kende.
„Ik heb daar wel eens getracht zo'n
parasiet tot betaling te dwingen. Dat
kan via een gerechtelijk vonnis. Maar
toen de gemeente beslag wilde leggen op
het loon was de vogel gevlogen. Ik vond
hem in de Amsterdamse haven en liet
beslag leggen op zijn salaris. Hij nam
ontslag en opnieuw zaten we er naast.
In een ander geval ging de betrokkene
met huishoudelijke apparaten langs de
deuren en mocht hij de eerste aanbe
taling van de klanten als provisie in de
Tot ƒ15 boete veroordeelde de Zwolse
politierechter de 44-jarige burgemeester
van Zwartsluis wegens smaad. Het raads
lid J. Buit achtte zich beledigd door uit
latingen van de burgemeester in een in
terview met het dagblad „Trouw". Vol
gens dat interview had de burgemeeter
gezegd: „Ik ben van oordeel dat de heer
Buit gezagsondermijnend te werk gaat'
en „De heer Buit heeft bewezen een be
stuurlijke vijand te zijn". Het dagblad
had de burgemeester geïnterviewd naar
aanleiding van verwikkelingen bij de vie
ring van Koninginnedag in 1966. Die ver
wikkelingen waren uitvloeisel van een
reeds jaren durende controverse tussen
de heer Buit en de burgemeester. De of
ficier van Justitie meende dat de uitdruk
kingen meer onvoorzichtig dan kwaad
aardig zijn geweest. Dat dacht ook de
politierechter, die de burgemeester con
form de eis van de officier veroordeelde.
De N.V. Gremi te Groningen, die de
Glasauto's importeerde voor deze fabriek
naar B.M.W. overging, heeft het aande
lenpakket gekocht van de n.v. Imoca te
Ravenstein en verwierf daarmede onder
meer de alleenverkooprechten voor Ne
derland van alle Russische personen- en
vrachtautomerken.
De N.V. Imoca was eigendom van de
N.V. Van Hoek's Automobielindustrie die
vooral ook bekendheid kreeg door de im
port van de Trabant auto's.
Voor Nederland zal de Gremi in haar
nieuwe bedrijfspand aan de Osloweg te
Groningen alle onderdelen in voorraad
houden. De verkooporganisatie in Neder
land zal o.m. worden gevormd uit de
bestaande Scaldia en/of Glas-dealers.
zak steken. Kom daar maar eens tus
sen. Soms gebeurt het dat zo'n man werk
zoekt in Duitsland. Dan moet een ge
rechtelijk vonnis in Duitsland betekend
worden waarvoor een procureur nodig is.
Dergelijke verhalen kunt u horen bij de
diensten van Sociale Zaken van elke ge
meente in het land. Dat men zijn gezin
ontrouw is, is al erg genoeg. Maar dat
men daarna gaat parasiteren op de ge
meenschap is in hoge mate laakbaar".
Burgemeester Corten zegt dat het idee
van werkkampen is geboren in gesprek
ken met collega-burgemeesters. „Dat ik
een soort concentratiekamp met dwangar
beiders wil is natuurlijk onzin. Ik vind
dat men de mogelijkheid moet hebben de
parasieten te dwingen hun betalingsplicht
na te komen ten behoeve van de in de
steek gelaten gezinnen. Dat kan door
aanvulling van de Algemene Bijstandswet
of van artikel 225 van het wetboek van
Strafrecht, eventueel ook in een apart
wetje. Werkkampen hoeft men er niet
voor in te richten, want we hebben im
mers Veenhuizen? Zo'n werkkamp is niets
nieuws. Men stuurt daar ook landlopers
heen en automobilisten die herhaaldelijk
wegens dronkenschap zijn opgepakt. In de
gevangenis kosten ze alleen maar geld
en worden ze geen steek beter. Hoe die
werkkampenkwestie moet worden gere
geld, dat moeten deskundigen maar uit
maken. Ik heb het schuitje alleen maar
willen losmaken
ADVERTENTIE
Op de gehele kollektie
PERSIANER
NERTS
BISAM
ZEEHOND
PETIT GRIS, enz.
Bontspecialisten
Wagenweg I l,Haar!em,Tfn 12924
Lid Stichting Bontwaarborg
(Van onze correspondent)
LONDEN Deze zomer is het drie
honderd jaar geleden dat admiraal De
Ruyter zijn voor ons land roemrij
ke tocht naar Chatham maakte en de
Britse vloot in eigen wateren vernietig
de. De Ruyters mannen bezetten het
eiland Sheppey.
Onze overburen van nature goede
verliezers gaan nu hun historische ne
derlaag, in samenwerking met de Ne
derlanders, op grootscheepse wijze „vie
ren", in de vorm van een Nederlandse
week, die van tien tot zeventien juni
in de vijf Medway-steden (Chatham, Ro
chester, Gillingham, Sheerness en Queen-
borough) wordt gehouden.
De winkels zullen zoveel mogelijk Ne
derlandse goederen aanbieden. Overal zal
onze driekleur wapperen, ook van het
destijds door admiraal Van Ghent onscha
delijk gemaakte kasteel Upnor. De konink
lijke Nederlandse marine, die een fre
gat zal sturen, zal het eiland Sheppey
opnieuw „bezetten". De Nederlandse vlag
zal weer van het stadhuis van Queenbo-
rough waaien.
Gedurende de week zullen de Theems
en de omgeving de historische achter
grond vormen voor de driedaagse Brits-
Nederlandse zeilwedstrijden, voorafge
gaan door een wedstrijd Hoek van Hol
landMedway. georganiseerd door de
Noordzee-jachtclub in Rotterdam. Voor de
Nederlands-Engelse ontmoeting is door
de Britse marine een trofee uitgeloofd
die geïnspireerd is op de door admiraal
De Ruyters schip stukgevaren ketting.
De trofee zal slechts eenmaal in de hon
derd jaar worden uitgeloofd.
De koninklijke Nederlandse motor
jachtclub is uitgenodigd een aantal sche
pen naar Rochester te zenden. Historische
Op de heide bij Laren .ontdekte een
jachtopziener een in een kuil ingegraven
caravan, die goed gecamoufleerd was en
slechts 15 cm. boven de grond uitstak. De
wagen was slechts toegankelijk door het
bovenste gedeelte van de deur. Uit het
politieonderzoek bleek dat de caravan tot
verblijf had gediend van twee uit een psy
chiatrische inrichting te Nijmegen ont
vluchte mannen. Zij hadden in Nijmegen
een auto gestolen en de caravan ont
vreemd in Ede. Een van de twee mannen
is intussen in Soesterberg gearresteerd.
De andere man is nog spoorloos.
Nederlandse zeilvaartuigen, zoals boeiers,
botters en Lemmer aken zullen aan de „in
vasie" deelnemen. Dit alles wordt om
lijst door een tentoonstelling, die de Zui
derzee- en deltawerken en de Europoort
in beeld zal brengen, alsmede door uitge
breide sportevenementen teland en door
culturele manifestaties, zoals een Neder
landse boekententoonstelling, het optreden
van een symfonie-orkest en een expositie
van werken van Nederlandse meesters.
Voor de schoolkinderen is er een teken
wedstrijd met Engeland en Nederland als
motief. Schilders zullen aan een derge
lijke wedstrijd deelnemen.
(Genotuleerd door R. Agteran)
Eerste aflevering, waarin de AUTEUR door het
tuintje van de PATER baggert, de WINKELIER
zegevierend rondkijkt, de DOKTER wordt weg
geroepen en PIETER KASTELEIJN ontroerd
aan zijn kinderen denkt.
,,Er zijn deze keer", zei de AMBTENAAR,
terwijl hij in papieren scharrelde die hij voor
zich op de stamtafel had uitgespreid, „vier
stemmen vóór en twee tégen het onderwerp
OVERBEVOLKING uitgebracht. Daaruit trek ik
een zeer belangrijke conclusie, namelijk deze: dat er een
meerderheid vóór het genoemde onderwerp is. Ik stel dus
voor
„Ik behoef nauwelijks de nadruk te leggen op het feit",
zei de PATER haastig en hij zakte iets onderuit, „dat ik
aan de overbevolking part noch deel heb. Niettemin heb
ik er een oordeel over, en uit hoofde van mijn status zelfs
een objectief oordeel, mag ik wel zeggen".
„Je bedoelt vanwege je koelibaat", merkte de WINKE
LIER op. „Maar dat hele koelibaat heeft er niets mee te
maken. Als 't erover uitgaat ben jij zelfs de enige in dit
gezelschap die steeds maar heeft gepreekt over „vermenig
vuldigt u". Nou dat is dan ook gebeurd".
De PATER knikte. Hij wees met zijn witte wijsvinger
op een punt van het tafelblad waar volstrekt niets bij
zonders te zien was en zei:
„Een ding staat voor mij vast, tussen een massa dingen
die helemaal niet vast staan, en dat is dit. Vermenigvul
digen was nodig op het moment waarop het werd gezegd
als het tenminste in die woorden gezegd is. De Voor
zienigheid heeft geen maximum cijfer genoemd. Dat is mis
schien jammer, maar toch ook weer niet. Want de mensen
zouden er zich toch niet aan gehouden hebben, zoals ze
zich nooit houden aan wat dan ook. Ik bedoel alleen maar,
dat niet het vermenigvuldigen op zich de huidige over
bevolking heeft veroorzaakt, maar het onordelijk en on
maatschappelijk vermenigvuldigen".
„Het zou een klein kunstje geweest zijn de mens zodanig
te construeren, dat hij niet méér dan een klein gezinnetje
zou kunnen verwekken", bromde de AUTEUR met een
vaste blik op PIETER KASTELEIJN achter de tapkast,
van wie bekend was dat hij elf kinderen had. PIETER
doorstond de blik een tijdlang, alsof hij niets gehoord had,
maar na een tiental seconden onder drukkende stilte werd
zijn bol gezicht nog roder dan het altijd al was. Hij richtte
zijn omwalde ogen op de zoldering, waar hoegenaamd niets
belangwekkends te bespeuren viel en verschool zich ver
volgens achter de bierpomp, die een uitstekende beschutting
bood.
„Wie heeft, zoals ik, honderden kinderen ter wereld ge
holpen?", verzuchtte de DOKTER. Niemand meldde zich
aan, wat geen verbazing behoefde te wekken. „Ik weet "best
dat we in Nederland teveel individuen per vierkante kilo
meter hebben en dat er over tien, twintig jaar een nood
toestand zal ontstaan. Maar toch.als ik zo'n vers mensje
tegen de blote billetjes sla en het geeft voor het eerst ge
luid, en ik denk dan dat iemand zou hebben moeten be
slissen dat dit mensje niet mocht bestaan
„De DOKTER wordt sentimenteel", vermaande c'e
AUTEUR ijzig. „Het is bovendien zwak, blote billetjes aan
te voeren. Die zijn geen van tweeën argumenten".
„Heren", wierp de PATER in het midden, „ik worstel
met de vrees dat we tevéél over beperking praten, en te
weinig over de vraag hoe we zullen kunnen leven met het
teveel. Ik geloof bovendien, dat moeder natuur ook in dit
geval, zoals vaker, zélf een oplossing zal vinden. Wij moe
ten, dacht ik, meer vertrouwen hebben in de doelmatigheid
en logica van de schepping".
„Mag ik de PATER opmerkzaam maken op het feit, dat
ik hem dezer dagen bezocht heb terwijl hij druk bezig was
zijn tuintje te wieden en bloembollen te poten? Ik zie niet
duidelijk waarom hij ook dat dan niet aan zijn logisch wer
kende moeder natuur overliet, maar ik veronderstel dat de
PATER iets minder logisch handelt dan hij van zijn moe
der verwacht".
„We moeten haar nu en dan een beetje helpen", zei de
PATER bleekjes.
„Ammehola", fheende de WINKELIER. Iedereen scheen
het met hem eens, want er kwam geen reactie op.
„Ik loop rond met het plan, een boek te schrijven over de
kortsluiting tussen Gods planning en die der mensen", ver
kondigde de AUTEUR. Maar desondanks bleef hij rustig
zitten.
„Wij moeten moeder natuur een beetje helpen, bijvoor
beeld met de pil", zei de AMBTENAAR moedig. PIETER
verstond pils en kwam onmiddellijk aansloffen. Toevallig
waren de glazen leeg.
„Maar ook met het scheppen van ruimte, het bouwen van
ruimere huizen, de uitbreiding van recreatiemogelijkheden,
enzovoort", hernam de PATER. „Leven mét het teveel,
daar gaat het om".
„Leve het koelibaat!", zei de WINKELIER duister.
„Juist, mijn vrind, dat is héél juist", merkte de AUTEUR
op. „Ik stem niet alleen voor het behoud van het celibaat,
maar zelfs voor uitbreiding ervan onder de leken. Ver
plicht celibaat voor alle praktiserenden. Buitenkerkelijken
kan het alleen maar worden aangeraden".
De AMBTENAAR keek met donkere blik rond en zei:
„Met grapjes komen we er niet uit. Ik verzoek der
halve
„Zonder grapjes nog minder", kaatste de AUTEUR terug.
„Méér grapjes en minder kinderen, dat is trouwens zo on
geveer wat de Sexuele Hervorming aanprijst. Ik vind dat
een uitstekend idee".
„Samenvattend meen ik te mogen zeggen", bracht de
AMBTENAAR forum-achtig in het midden, „dat de mens
heid niet alleen de mogelijkheid, maar ook de plicht heeft
de natuurlijke middelen te gebruiken om de bevolkings
aanwas te regelen. Is iedereen het daarmee eens?"
„Misschien", merkte de PATER peinzend op, „maar dan
moet ik eerst horen wat de heren onder natuurlijke mid
delen verstaan. Kindermoord beschouw ik bijvoorbeeld niet
als een natuurlijk middel".
Achter de tapkast schrok PIETER KASTELEIJN over
eind. Hij werd geacht niet te luisteren, en hij deed dat ook
niet. Maar toch bleek het woord „kindermoord" hem op
een of andere manier bereikt te hebben en in zijn ziel be
zorgdheid over zijn elf spruiten te hebben gewekt.
„Toch is kindermoord een natuurlijk middel", zei de
AUTEUR docerend. „Ieder middel dat tot de scheppings
inventaris behoort, is een natuurlijk middel. Wij hebben
ons verkeerd uitgedrukt. Wij moeten zeggen: ieder geoor
loofd middel".
„Door wie geoorloofd?", informeerde de DOKTER op
gewonden. „Wie zal uitmaken welk middel geoorloofd is en
welk niet?"
De PATER ging stijf overeind zitten en zei vroom:
„God".
„En hoe komen we dat te weten, als ik vragen mag?", in
formeerde de WINKELIER, van wie bekend was dat hij
steevast naar de kerk ging maar daar ook steevast in slaap
viel.
„Dat weten we al", verzekerde de PATER krachtig.
„Moord en doodslag zijn door God verboden, dat weet de
eenvoudigste gelovige. Jammer dat de dominee er vanavond
niet is".
„Behalve de eenvoudige kardinaal Spellman, naar ik meen
gelezen te hebben", zei de WINKELIER spits. Hij keek
zegevierend rond en vervolgens vestigden alle blikken zich
op de PATER, die nadenkend knikte, ofschoon hij enigs
zins in het nauw behoorde te zitten.
„Kardinaal Spellman is geen eenvoudige gelovige", zei hij
zacht. „Gelukkig dat de dominee er niet is. De groten dezer
aarde worstelen vaak met de moeilijkheid, dat zij alles
weten en kunnen behalve de eenvoudigste dingen. Het zij
zo. En ik blijf bij mijn stelling, dat moord en doodslag door
God verboden zijn".
Achter het decor van de tapkast rinkelde de telefoon.
PIETER kwam even later terug met de luide mededeling:
„Voor meneer de DOKTER".
„Wéér een bevalling", constateerde de WINKELIER
treurig, toen de DOKTER weg was. „Terwijl wij hier zitten
te praten, gaat het gewoon door". Hij had blijkbaar gedacht
dat deze avond alle echtparen in het land de adem (en
verder alles) zouden inhouden tot de discussie geëindigd
was.
„Als alle ouders hun gezin nu eens beperkten tot vier",
stelde de PATER voor. „De grote moeilijkheid is, dat het
krijgen van kinderen een absolute menselijke vrijheid moet
blijven. Men mag haar van overheidswege niet straffen,
noch belemmeren".
„Maar ook niet aanmoedigen, zoals door de kinderbijslag",
zei de WINKELIER giftig. „Ammehola".
„Wat ammehola
AMBTENAAR op,
betekent, weet ik niet", merkte de
,maar daar zit wel iets in, dunkt mij".
„Hoogste tijd heren", riep PIETER zelfbewust. Op zo'n
moment voelde hij zich altijd plotseling de machtigste per
soonlijkheid in wijde omgeving. Toen hij de deur achter zijn
gasten sloot en op het nachtslot deed, mompelde hij: „Ee-
perken tot vier. Welke vier? Keesje, Marietje, Jan, Pieter?
en Henkie dan en Toosje en Fritsje en Nee. Ik zou
er geenéén van willen missen. Geenéén. Ammehola".
(Van onze correspondent)
DEN HAAG - Het overlijden van de
bekende journalist mr. E. Elias tijdens
een treinreis heeft de vraag doen rijzen
of het niet aanbeveling verdient in alle
treinstellen behalve de verplichte E.H.B.O
trommel ook beademingsapparatuur te
plaatsen. Op deze wijze zou men reizigers
in accute ademnood, bijvoorbeeld hartpa
tiënten, kunnen helpen. De Nederlandse
Spoorwegen zijn echter op grond van tal
van overwegingen van mening, dat een
dergelijke apparatuur niet in een trein
thuishoort. Ook medici en andere deskun
digen zijn deze opvatting toegedaan.
Elke N.S.-conducteur krijgt tijdens zijn
opleiding tevens onderricht in het verle
nen van eerste hulp. De medische dienst
van de N.S. heeft zich reeds enkele ma
len met het Vraagstuk van de beade
mingsapparatuur bezig gehouden. Op
grond van de statistieken over ziektege
vallen in de treinen maar ook uit medisch
oogpunt is men steeds tot de conclusie ge
komen dat deze apparatuur in de treinen
niet noodzakelijk is. Het toedienen van
zuurstof of van een ander luchtmengsel
vereist medische deskundigheid en rui
me ervaring. Men zou daarvoor de conduc
teurs een zeer uitgebreide opleiding moe
ten geven. Ook zou veel kapitaal in de
kostbare, maar slechts zelden nodige ap
paratuur geïnvesteerd moeten worden.
Voor een uitgestrekt land, waar trei
nen urenlang door nauwelijks bewoonde
gebieden rijden, zou opleiding en geld
nimmer een bezwaar mogen zijn. Maar
in Nederland met zijn uitstekende medi
sche voorzieningen acht men de noodza
kelijkheid niet aanwezig. In alle N.S.-
werkplaatsen zijn zuurstofapparaten en
deskundigen aanwezig. Op de standplaat
sen van N.S.-bedrijfsartsen - alle grote
stations - zijn goed uitgeruste verbandka-
mers met beademingsapparatuur aanwe
zig. In het algemeen is er langs de
spoorlijnen om de 500 a 1000 meter een
bedrijfstelefoon aanwezig. Ook bij elk
lichtsein langs de baan is er een telefoon,
waarmee een baanwachter of een station
te bereiken is.
Als een treinreiziger plotseling ziek
wordt en het eerstvolgende station is nog
ver verwijderd, dan wordt gestopt en per
telefoon een waarschuwing doorgegeven.
Soms resulteert dit telefonisch overleg, in
dien bijvoorbeeld een ziekenhuis in de on
middellijke nabijheid is, tot een wachten
op de ziekenauto. Maar meestal rijdt de
trein door naar het eerstvolgende station,
waar inmiddels de medische diensten ge
waarschuwd zijn. Staat de ziekenauto nog
niet op het perron gereed dan kan de pa
tiënt zo nodig in de verbandkamer wor
den opgenomen.
De voordelen van beademingsappara
tuur in de treinen wegen niet op tegen de
gevaren die onoordeelkundige toepassing
voor de patiënt meebrengen. Het is ook
bedrijfstechnisch weinig efficiënt elk
Het Landelijk prijsindexcijfer van het le
vensonderhoud voor gezinnen van hand
en hoofdarbeiders, zoals het CBS dat
maandelijks samenstelt op basis 1959/'60
is 100, gaf van medio november op medio
december geen wijziging te zien. Het
bleef staan op 128. Prijsdalingen werden
geregistreerd voor eieren en voor kleding
terwijl het indexcijfer voor fruit een stij
ging vertoonde. Voor het jaar 1966 werd
het prijsindexcijfer vastgesteld op ge
middeld 128 tegen 121 in 1965.
ADVERTENTIE
treinstel met een dergelijk toestel uit te
rusten. De apparaten zouden wekelijks
nauwkeurig gecontroleerd moeten wor
den. Het is wel van belang dat elke con
ducteur, eigenlijk elke volwassen Ne
derlander ervaren is in de mond-op-
mond beademing. Deze techniek heeft in
noodgevallen reeds talrijke levens gered.
Er bestaat thans een apparaatje, een
soort „tussenstuk", dat op de mond van
het slachtoffer geplaatst kan worden,
waardoor de beademing eenvoudig en hy
giënisch is. Brandweer en Wegenwacht be
schikken reeds over deze hulpstukken.
„De Bouwer", het orgaan van de Alge
mene Nederlandse Bond voor de Bouwnij
verheid (A.N.B.), heeft een aannemer in
Dirksland aan de schandpaal genageld,
die onlangs een werknemer na een 52-ja-
rig dienstverband een maand voor zijn
pensioen heeft ontslagen wegens vermin
dering van werkzaamheden. 's-Morgens
kreeg hij de mededeling en 's-avonds kon
hij zijn loon en ontslagbewijs in ontvangst
nemen.
Uit een gesprek tussen de werkgever en
een bestuurder van de A.N.B., waarvan
de ontslagen bouwvakker lid is, bleek,
dat de aannemer nog in de veronderstel
ling leefde dat een opzeggingstermijn van
een dag gold. Hij had nimmer gehoord
dat deze termijn al sinds vele jaren op
twee weken is vastgesteld. De werkgever
bleek niet georganiseerd te zijn. De ont
slagen bouwvakker kreeg bij zijn 40-ja-
rig dienstjubileum de bronzen medaille
behorende bij de orde van Oranje Nas
sau. Aan zijn gouden dienstjubileum werd
geen aandacht geschonken. De A.N.B.
vraagt zich af of het wel waar is, dat de
mentaliteit onder de werkgevers is ver
anderd.
Lijk opgehaald. Uit de Lek bij Schoon
hoven is een ernstig verminkt lijk van
een onbekende man opgehaald. Deskun
digen van het gerechtelijk laboratorium
uit Den Haag zullen trachten de doods
oorzaak vast te stellen.
