Coba Kellin
TliCW
op het toneel
jaar
DE SNOEPGEEST WAART
DOOR
NEDERLAND
fill
mg
ZOLANG IK HET NOG KAN
VOLHOUDEN GA IK DOOR
Beursberichten
te
ZATERDAG 28 JANUARI 1967
Erbij
19
.s
,jpm
'W)
rr,y
••-. .::ti
„IK HAD ME altijd voorgenomen: als ik zeventig
word schei ik er mee uit, dan neem ik afscheid van het
toneel". Coba Kelling is nu 73 jaar, maar het afscheid
zit er voorlopig nog niet in; zij wil graag haar carrière
beëindigen met een mooie grote rol die het afsluiten
van een leven lang toneel waardig is. Die rol is momen
teel niet voorhanden. Bovendien vindt de directie van
het Nieuw Rotterdams Toneel het jammer als ze er
„nu al" mee zou ophouden. „Nu al", dat wil zeggen na
vijftig jaar toegewijd toneelspelen. Het gouden jubi
leum is gisteren gevierd. Gisteravond kreeg Coba Kei
ling in de Rotterdamse schouwburg een huldigings
voorstelling in de opvoering van de tragi-komedie
„Zuster George moet sterven".
„HET is een stuk voor vier vrouwen:
Elly Stekelenburg, Annet Nieuwen-
huijzen, Rie Gilhuis en ik. Het
is in het algemeen door de kranten
niet zo best ontvangen maar bij het
publiek had het veel succes. Ik speel
er een waarzegster in, een vrij kleine
rol. Eerst wilde ik die huldiging niet,
want het is nu niet direct een jubileum-
rol. Maar m'n zoon Thoon zei „Ach, ben
je mal" en hij heeft gelijk: het is
toch wel een rol, waarin ik persoonlijk
veel plezier heb.
Coba Kelling is aan het repeteren
voor „Oom Wanja", waarin Peter Sha-
roff haar een rol heeft toebedacht.
„Als je directie je nog niet kwijt wil
is dat natuurlijk erg prettig. Zolang ik
het kan volhouden ga ik door en ik
doe het graag. Je blijft op die manier
onder de mensen. Ik moet het wel ne
men zoals het valt. Er worden tegen
woordig niet zo veel rollen meer ge
schreven voor mensen van mijn leef
tijd. Soms is het moeilijk voor me: ik
heb zoveel mooie grote rollen ge
speeld." Ze vertelt over de ongekende
successen uit de jaren dertig: „In een
smal straatje" van Molnar, „De spook
trein" en nog eerder Jan Lemaires
„Mooie Juultje". Van de tournees door
Oost- en West-Indië en van haar mooie
rol, nog niet zo lang geleden, in Hugo
Claus' „Een bruid in de morgen."
Toch denkt Coba Kelling niet altijd
alleen met weemoed aan „die goeie
ouwe tijd."
„Het was toen heel hard werken voor
weinig of geen geld. De hele status
van de toneelspeler is nu veranderd.
Als je van de toneelschool komt ben
ük -
je zeker van een baan, met elk jaar
een hoger salaris. Gelukkig nemen de
meeste jonge acteurs dat niet al te
gemakkelijk en werken ze serieus.
Vroeger moest je soms wel vijftien
jaar wachten op je eerste grote rol.
Als je nu talent en persoonlijkheid
hebt krijg je je kans". Het samenwer-
„CHRISPIJN, daar heb ik enorm
veel aan te danken. Hij wou mijn
toneelopvoeding op zich nemen. In
„Anna Karenina" moest plotseling een
klein meisje uitvallen dat een prinses
je speelde. Ik werd in de loge gezet
om het te zien en de volgende dag
deed ik dat prinsesje. Toen zei Chris-
ken met veel jongere collega's gaat
Coba Kelling goed af, omdat zij een
groot aanpassingsvermogen heeft. „Ze
zijn allemaal leuk voor me, lief, char
mant, behulpzaam. Maar je voelt toch,
dat je er een beetje buiten staat".
Zelf stqpd -ze, voor het eerst op de
planken als meisje van twaalf jaar.
Een jtibilewmfóto'uit 1924fVan*de man,
die haar in het vak heeft gehaald, L.
H. Chrispijn, hangt in haar salon.
pijn: Ach, lieverdje doe je dat zó maar?
Hij had van begin af aan gezien dat
het erin moest zitten".
Coba Kelling heeft veel voor de
televisie gewerkt. „Vooral in het begin
eiste het een enorme concentratie.
Toen speelden we alleen maar „live".
Met de Ampex kan je nu alles stilzet
ten en overdoen''. „Ze zeiden altijd
„die tv is niets voor jou, je bent ty
pisch een actrice die moet reageren op
TANDBEDERF bij de school
jeugd komt zo algemeen voor, dat
het als de gewoonste zaak van de
wereld wordt beschouwd. Tand
bederf wordt veroorzaakt door een
verkeerde voeding en een onvol
doende onderhoud van het gebit,
aldus een brochure die het Voor-
lichtingsbureau voor de Voeding
in samenwerking met „Het Ivoren
Kruis" heeft uitgegeven.
„HET IVOREN KRUIS" is de Ne
derlandse Vereniging voor Mond- en
Tandhygiëne. De brochure heet „In
de pauze biscuits? schoolmelk?
snoep?". Een tweede brochure die bei
de organisaties gezamenlijk hebben uit
gegeven heet „Verstandig snoepen".
De beide werkjes munten uit door een
vrolijk uiterlijk en duidelijke en be
knopte inhoud. Het zou bijzonder wen
selijk zijn als ouders van opgroeiende
jeugd dit weer eens onder ogen kre
gen. Want er is heel vaak uitgelegd
waarom veel snoepen verkeerd is,
maar de schooltandartsen merken wei
nig of niets van verbetering.
HET LIGT op de weg van ouders
om hun kinderen te leren het gebit
schoon te maken met een goede tan
denborstel, tenminste twee keer per
dag. Na het ontbijt en vóór het slapen
gaan. En dan geen snoepje in bed,
want dat bederft alles weer. De brochu
res bevelen aan om de kinderen dage
lijks op stevig voedsel te laten kau-;
wen, zoals rauw fruit en of rauwe
groente. Kauwen is goed voor het
tandvlees en de rauwkost maakt het
gebit schoon.
Het Voorlichtingsbureau voor de Voe
ding en Het Ivoren Kruis raden de ou
ders aan de kinderen te wennen aan
weinig snoepen en weinig suiker. Ver
der is een bezoek aan de tandarts al
voor de lagere schoolleeftijd gewenst.
Het melkgebit verdient veel zorg en
kan het latere blijvende gebit beïn
vloeden.
MAAR NIET alleen goed tandenpoet
sen en regelmatige controle zijn be
langrijk. Belangrijk is ook dat de tan
den in een goede conditie "zijn. Dit
vraagt goede voeding voor, tijdens en
na het doorbreken van de tanden en
het wisselen. De brochure „In de pau
ze. geeft een uitgebreid duidelijk
overzicht over de benodigde voeding.
DE BROCHURE besluit met de con
clusie dat alleen schoolmelk geschikt
is voor de pauze, en niet snoep of
koekjes.
„Verstandig snoepen" zegt: „De
snoepgeest waart door ons goede Ne
derland en is even onuitroeibaar als
Sinterklaas'Het allerergste is het
aanhoudend gesabbel op lollies, toffees,
zuurtjes of koekjes, zo stelt deze fol
der. Zakgeld betekent, snoep kopen. Op
visite, snoep Kind lastig, snoep. Kind
zoet, snoep. Verjaardag, snoep. „Ver
standig snoepen" stelt enkele regels op
die het snoepen aan banden leggen en
minder schadelijk maken.
ER WORDT ook de raad gegeven om
eens niet-schadelijke lekkernijen te ge
ven, zoals een handvol krenten of ro
zijnen, noten of pinda's, rauwe wortel
tjes, radijsjes of blokjes kaas.
De brochures zijn verkrijbaar bij
het Voorlichtingsbureau voor de Voe
ding, Laan Copes van Cattenburch 44,
Den Haag.
je publiek". Maar ik mis voor de tv
het publiek helemaal niet. Ik denk al
tijd maar „als ik iets komisch doe
waarom ze in een schouwburg zouden
lachen, dan zullen ze in de huiskamer
ook wel plezier om me hebben".
„JAMMER alleen dat zo'n televisie
stuk altijd maar voor één keer is. Na
al die contacten die je bij de repetities
hebt gehad, na alle inspanning bij de
opname, is het plotseling afgelopen:
iedereen rent om de trein te halen,
alles is uit. Het fijne van een zaalstuk
dat succes heeft, dat een tijd blijft
lopen, is ook dat je bij elke voorstel
ling je fouten, die je natuurlijk blik
semsgoed aanvoelt, kunt verbeteren".
COBA KELLING is nu zeventien
jaar verbonden aan het Rotterdamse
gezelschap. Daarvoor, van 1937 tot 1950
speelde ze in haar woonstad Den Haag
bij hetHofstadtoneel, het Residentie
Toneel en de Haagsche Comedie.
ZE VINDT het wel jammer, dat ze
haar gouden toneelfeest niet ook in de
residentiekon vieren. Maar het pro
gamma van de Koninklijke schouw
burg is zo overvol dat er onmogelijk
een plaatsje voor „Zuster George" kon
worden ingeruimd.
COBA KELLING zegt aan de voor
avond van haar kroonjaar: „Mijn to
neelcarrière loopt nu zo zachtjes aan
naar het einde. Maar neem nu me
vrouw Royaards. Die is negentig en
speelt nog. En Magda Janssens: ze is
83, maar vitaal! Enorm. Dat is me
nog een kwiekerd! Zoiets als Margaret
Rutherford als „Miss Marple"j Wat
een geweldig mens. Dat zou me enorm
liggen. Of zo'n oud wijfje als in de
film „The Ladykillers". Maar die stuk
ken mogen geloof ik niet voor het Ne
derlandse toneel worden vertaald. En
een mens kan nu eenmaal niet alles
krijgen wat hij in het leven hebben
wil".
IN HET KOMENDE voorjaar zullen
weer een aantal beurzen, speciaal
voor de huisvrouw worden ingericht.
Zo wordt van 31 maart tot en met 9
april in de RAI in Amsterdam de 22e
Huishoudbeurs Idéé gehouden. Dank
zij de sterke deelname uit het buiten
land zal deze beurs voor de Nederland
se huisvrouwen een boeiende manifes
tatie worden. Op de beurs zijn onder
meer de beste produkten ingezonden
uit Bulgarije, Roemenië, Ceylon en
Spanje.
De gehele 4000 m2 grote Noord
hal wordt in beslag genomen door een
Europa Meubel show. Er zijn typerende
interieurs te zien van elk deelnemend
land. Bovendien is een uitgebreide col
lectie moderne meubelen uit Duits
land, Oostenrijk, Zwitserland, Frank
rijk, Engeland en Scandinavië te zien.
Deze Huishoudbeurs-Idée wordt ge
houden onder het motto: „Vitale
vrouw - vitaal gezin". Dit thema zal
in een speciale stand van het Instituut
voor Huishoudkundig onderzoek te Wa-
geningen op attractieve wijze worden
toegelicht.
„DE VROUW en het Gezin" is ook
het middelpunt van 87e Damesbeurs
die van 12 tot en met 20 april in En
schede wordt gehouden. Dit is dezelf
de beurs die in het najaar naar Den
Haag komt. Meer dan 85 percent van
de standhouders heeft gebruik ge
maakt van het recht van voorrang bij
het reserveren van een stand op deze
87e Damesbeurs. De modeshows wor
den zoals gebruikelijk vijf maal per
dag gehouden.
AANSLUITEND aan de Huishoud
beurs in de RAI wordt tot en met 19
april de 4e Intercontex gehouden. Het
accent bij deze manifestatie ligt op de
herfst- en wintermode van 1967. Behal
ve stands met kleding op elk gebied
vindt men er onder andere nouveau-
té's en fournituren, vakliteratuur, voor
lichting, etalage- en verpakkingsmate
riaal. Dagelijks worden twee mode
shows gehouden. Buitenlandse huizen,
afkomstig uit negen landen maken nu
al 33 percent uit van het tot nu toe in
geschreven aantal deelnemers.
