Topsport aan de klaagmuur „Jorritsma was sneller, ik ben uit de ploeg" Verkerk voert vernietigende koude oorlog tegen zijn rivalen Drie ploegen op de nominatie uit koers te worden gehaald Stenina Russisch kampioene Microkorfbalploeg had moeite met Belgisch team m Weinig contact SPOR TIEF BEZIEN Mazzinghi behield Europese titel Niet kundigheid geldt Bond voor atleten BARTLING VADER IN MELDDE ZIJN AMSTERDAM SCHENK WON IN TOENSBERG Nieuw Flora beste in HKB-toernooi Beslissingsduel om microkorfbal in Haarlem 11 J MAANDAG 6 FEBRUARI 1967 J Er wordt hard gefietst in zesdaagse Antwerpen (Van onze sportredacteur) Zaterdagmiddag vond er iets unieks plaats in de Nederlandse (en wellicht ook internationale) sportgemeenschap. Op initia tief van Topsport '67, een actiecomité van sportslieden, kwamen Nederlandse topsportbeoefenaren van allerlei pluimage in Amsterdam bijeen om hun grieven en verlangens kenbaar te maken. Ze zaten schouder aan schouder, de zwemsters, at leten, roeiers, wielrenners, zeilers, kanovaarders en noem maar op (voetballers zagen we niet; die hebben kennelijk geen problemen). Bovendien waren er officials van velerlei sport bonden en ontbrak ook de hoogste „Haagse" autoriteit van de sport (op de minister na), de heer Nieuwenhuysen Kruseman, niet. De wand van de kantine van het Coca-Cola-bedrijf, waai de bijeenkomst werd belegd, werd een klaagmuur van de Nederlandse sport. Reeds lang leefde er onder de topsportbeoefenaars een al of niet grote ontevredenheid over de gang van zaken in de Nederlandse sportgemeenschap. Er werd onderling gemokt over toestanden en officials. De atleten zochten in de KNAU naar een oplossing om hun grieven en verlangens kenbaar te maken aan hun leiders. Er kwam een gesprek. Dat luchtte op. Dat wilde men ook op groter, nationaler vlak door alle topsportbeoefenaars bij elkaar te brengen. Atlete Hilda Sla- man en zwemmer Jan Jiskoot zetten er met enkele collega's hun schouders onder en het eerste resultaat was dan de meeting van zaterdag. Die bijeenkomst kenmerkte zich door de katten uit de boom te kijken. Inleider Jiskoot kwam met enkele steekhoudende opmerkingen. Hij legde er de nadruk op, dat men geen profes sionalisme wilde, dat men financieel niet beter wilde worden van de sport, maar dat men wel een goed klimaat wilde hebben om topsport te bedrijven. Het ging hem en zijn collega's om de maatschappelijke begeleiding (waarvan het financiële pro bleem een onderdeel was). Een ander groot voordeel van dit soort bijeenkomsten vond hij, dat men nu eens nader met elkaar in contact kwam. Dat er angst voor bondsofficials was Het forum topsportlieden: v.l.n.r. Imhof, Lubbers, Heidenrijk, Bolman, Jiskoot, Sterk en Klooster man. (bang om de plaats in de selectieploeg te verliezen, als men iets over de leiding zou gaan zeggen) werd nog eens duidelijk door de opmerking van Jiskoot, dat enkele sportslieden om die reden bedankt hadden om zitting te nemen in het forum. „Het gaat hier niet om het opjutten van elkaar. Het is geen mani festatie. Het gaat ons er om ideale omstandigheden voor de topsport te krijgen", aldus Jiskoot. Dr. W. van Zijll, de secretaris van de NSF (vele open deuren intrappend), hield nog eens de verhandeling, die mede oorzaak was geworden tot deze bijeenkomst. De heer Van Zijll vond het ook nodig om een klimaat te scheppen, waarin de top sportbeoefenaren niet van, maar wel voor hun sport kunnen leven. Hij besprak de noodzaak van mentale, sociale en me dische begeleiding, waarbij hij opmerkte, dat men de sociale begeleiding niet kon waar maken aan de hand van de amateur bepalingen uit 1920, maar evenmin door geld te geven voor trainingen of premies voor wedstrijden. Hij pleitte wel voor verruiming van kostwinnersvergoedingen, overleg met werk gevers, universiteit, scholen. Met ir. Paulen, directeur van het NOC, wil de heer Van Zijll een rapport maken over de sociale begeleiding van de topsportbeoefenaars. Siep Bolman, de grote man bij de zwembond, peuterde als forumleider problemen en klachten los bij zijn forumleden zwemmer Jan Jiskoot, atlete Mieke Sterk, roeier Maarten Kloosterman, schermer Boudewijn Heidenrijk, bokser Rudie Lubbers en zeiler Fred Imhof. De sportslieden in de zaal durf den kennelijk niet met hun zorgen voor de dag te komen. Daar bleef het ijselijk stil, zodat de bijeenkomst zijn wat kunstmatig karakter behield. Een greep uit de door het forum naar voren gebrachte moei lijkheden: de studenten verliezen door gebrek aan mede werking bij de universitaire leiding tijd en zelfs hun beurs door de sportbeoefening. Er is ook weinig of geen goede sport accommodatie. De sport kost handenvol geld, waarover zeiler Imhof en zwemmer Jiskoot een duidelijk boekje open deden. De getrouwde sportbeoefenaar stopt niet alleen geld (eigenlijk voor zijn gezin), maar ook al zijn vrije tijd en vakantie in zijn sportbeoefening (tot schade van het gezinsleven). Werkgevers zijn wel trots op hun topsport bedrijvende werknemers, maar willen niets of weinig voor hen doen. Het gebrek aan open heid met de bondsofficials was ook een punt, dat aangesneden werd, waarbij de leeftijd ter sprake kwam. „Te veel oude of ficials, die geen voeling meer hebben met de sportbeoefenaars, blijven maar zitten". Aan het slot van de bijeenkomst bleef een duidelijke con clusie en een degelijk werkplan om iets concreets te bereiken een vrome wens (de heer Nieuwenhuysen Kruseman hield zich ook diplomatiek op de vlakte), zodat ir. Paulen („ik ben hier niet als NOC-man") moest aandringen om spoedig weer bijeen te komen en niet vier maanden te wachten, zoals Jis koot had voorgesteld. ■m M wv: NSF-secretaris Van Zijll: „Er zijn sportleiders, die de sport beoefenaars met hun eigenwijsheden nooit zullen begrijpen, omdat ze zelf nooit sport hebben beoefend. Bij de sportbeoefenaars ontbreekt vaak begrip voor de bestuurderen. De oorzaak is weinig contact, slechte communicatie". Er zijn aardig wat rake dingen gezegd tijdens de bijeenkomst van de topsport beoefenaars. Eén van de beste werd jammer genoeg niet openbaar (zoals zo veel dingen ongezegd bleven, omdat men toch nog zeer bang was voor represailles, ja. ja). Nadat de heer Van Zijll zijn fraai uitgesproken rede had beëindigd, zei een topsportjongen, die naast ons zat: „ik snap geen barst van wat hij heeft ge zegd". Dat was duidelijke taal. De leiders van de sportbonden werpen zich maar al te graag in het jargon van de officials. Ze verstaan de gewone taal van de sport- jongens en -meisjes niet. En dat is geloven wij één van de grootste handicaps die de kortsluiting tussen sportbeoefenaren en leiders veroorzaken. Met een akademische benadering komt men er niet. Dat vonden we trouwens een bezwaar tegen de bijeen komst: er zaten in het forum slechts sportlieden, die op zijn minst een hbs- of gymnasiumopleiding hadden. De „gewo ne" jongens en meisjes kwamen niet aan bod. Maar wat niet is kan nog komen, zullen we maar denken. De Italiaanse bokser Sandro Mazinghi heeft in het stampvolle Milanese sportpa leis met succes zijn Europese titel in het zwaarweltergewicht verdedigd tegen de Franse uitdager Jean Baptiste Rol land. Direct in het begin van de tiende ronde van het 15 ronden durende gevecht ging Rolland na een serie op het gezicht voor acht tellen tegen het canvas. Na één minuut en 40 seconden in de tiende ron de was het gebeurd met de Fransman. Zijn helper gooide, om Rolland een af straffing te besparen, de spons in de ring. Schermer Boudewijn Heidenrijk had de opvallendste uit spraken: „Er is een groot gebrek aan openheid tussen sportbeoefe naren en officials. Er zou bij het aanstellen van officials meer gekeken moeten worden naar kundigheid dan naar maatschappelijke functies, zoals bijvoorbeeld bij het bestuur van de Nederlandse Sport Federatie het geval is. Ook de sportsmensen zelf zouden hierin een stem moeten heoben. In de bonden doet men niet de moeite je amateur te houden. Men maakt je prof. Slechts als je geheel in je onderhoud voorziet door de sport, ben je prof. In andere gevallen ben je amateur. Maar zo bekijkt men het niet". Zwemmer Jan Jiskoot: „Er is- een kortsluitingssituatie tussen bondsbestuurders en atleten. De offi cials hebben vaak een te hoge leeftijd (alle respect voor wat ze vroeger heb ben gedaan). De bond is er voor de at leten, maar de atleten zijn er niet voor de bond. Als je wat durft te zeggen kan dat repercussies hebben voor een verkiezing in een nationaal team". (Van onze speciale verslaggever) Frits Bartling nam zijn verlies als een man. Nog vóór coach Wim de Graaff uit Nederland een jawoord had gevraagd op de verkiezing van vijf oranje-rijders, telefoneerde jonge Frits met Amsterdam: „Vader, ik zit niet in de ploeg. Jorrit is sneller ge weest. Ik heb gevochten wat ik kon, maar ik haalde het niet". Het rappe sprintertje Bartling zal het Bislet-ijs niet voelen. De Graaff vroeg en kreeg akkoord voor het kwintet Verkerk, Schenk, Nottet, Jorritsma en Lie- brechts het team dat vorig jaar in dezelfde samenstelling plaatsing van vijf rijders in het wereldtoernooi be vocht. Ook voor Gothenburg 1966 wisselden Bartling en Jorritsma van plaats en ook toen waren de wedstrij den in Toensberg beslissend. Harder dan ooit is de strijd geweest, die zich binnen de vaderlandse kernploeg heeft afgespeeld. Toensberg zag puike prestaties van de Nederlanders, maar 3000 geïnteresseerde Noren vermoedden niet, dat zij getuigen waren van een dub bel duel in de kleine kring van de Ne derlandse schaatselite. Waar zich nu zelfs ook de gerenommeerde Liebrechts vinnig te weer moest stellen tegen de aanvallen op zijn positie voerden tegelijk aan de top Ard Schenk en Kees Verkerk een prestige-slag tegen elkaar. Met een onbe sliste score reizen de nu toch verder uit elkaar gegroeide vrienden naar Oslo. Maar vooral Verkerk liet al verwoestin- (Van onze sportredactie) Er wordt zeer hard gefietst in de zes daagse van Antwerpen. Als bewijs daar van moge dienen, dat er nog slechts vjjf koppels kansen hebben op een ereplaats. Het zesde koppel Aerenhouts, Van Tonger- loo, Huysmans staat al op twaalf ronden. En zoiets is niet vaak gebeurd in de Ant werpse zesdaagse. Natuurlijk moet men daarbij ook rekening houden met het feit, dat de koppels er de laatste jaren niet sterker op zijn geworden. Er zijn na drie wedstrijdnachten drie ploe gen, die op de nominatie staan uit de strijd te worden genomen Lambrechts- Verscharen-De Bakker. Louis Pfenninger (broer van de bekende Frits)-Heberl-Mer- tens, Van Drommen-Defern-Nolmans. Deze teams stonden gisteravond op 23 ronden. Als ze de achterstand vandaag niet terugbrengen tot 20 ronden kunnen ze de biezen pakken, aldus de directie van het Sportpaleis. Aan de leiding gingen gisteravond het koningskoppel Post-Pfen- ninger-Janssen samen met Kemper-Olden- burg-Karstens. De Nederlandse wegkam- pioen telt hier dus ook zeker mee. De andere ploegen, die het spoor van de trein-Post nog niet bijster zijn, zijn Sercu- Merckx-Bugdahl, Simpson-Severeyns, Proost en De Loof- Eugen -Motta. Het koppel Sercu staat echter te wankelen, want Bugdahl heeft last van maagkram pen en zal waarschijnlijk de strijd sta ken. Daarmee zou naast Lykke, die ook al last van de maag heeft en daarom niet startte, weer een naam van betekenis ver trokken zijn. Post heeft gisteren weer wat extra francs verdiend. Hij won de der- nierace met als inzet één franc per me ter over 20 minuten. De Nederlanser leg de 21 km 165 meter af. Alleen Proost kon hem uit de verte volgen. In de jeugdzesdaagse doen Bongers en Pijnen het uitstekend. Ze staan na drie avonden bovenaan. Op de eerste dag na men ze een ronde voorsprong, die ze goed verdedigden. Zaterdag werden ze derde en gisteren vierde, maar binnen de ron de van de winnaar. De grootste rivalen zijn de Belgen Vcrstrepe en Seraars, de nationale kampioenen ploegkoers. De stand in de zesdaagse van Antwer pen luidde vanmorgen vroeg bij de gen achter in het moreel van het vijan delijke kamp. Niet alleen in de besloten heid van de eigen ploeg, maar vooral ook daar buiten voert Verkerk, met onweer staanbaar succes een „koude oorlog". Links en rechts opmerkingen plaatsend, in de wedstrijden onnavolgbaar op het juiste moment aanvallend en weer af remmend, bracht hij de vermoeide Russen Kaplan. Antson en Matusevich vernieti gende morele klappen toe, liet hij Noren als Stiansen en de brave Maier wanhopig naar hun zelfvertrouwen zoeken. „Ik denk", zei Kees tenslotte eenvoudig, „ik denk maar liever een week vooruit. Ik richt mijn tactiek op de titel". Voorbeelden: vrijdagavond sloopte Ver kerk in een drie kilometerduel Stiansen, door hem tot tweemaal toe „bij" te laten komen en vervolgens bijna achteloos weer van hem weg te rijden. Zaterdag avond trof hij Schenk als regelrechte te genstander op de vijf kilometer. Niet al leen daagde de kleine man zijn ploegge noot vergeefs uit voor een rechtstreeks duel, maar tegelijk waarschuwde hij Fred Anton Maier. Dat Verkerk de lange Noor een baanrecord ontnam in zijn „eigen" Toensberg, was wellicht nog acceptabel. Maar dat hij in die bedrijven zelfs te recht kwam op een schema, dat één se conde beneden het wereldrecord lag, daarna zeer bewust afremde en zich bijna verontschuldigend over de finish liet glij den, dat moet de „witte" stayer een rechts directe hebben toegebracht. De uit bundig toegejuichte afstandsrace van Ver kerk was ook een voorposten-gevecht te gen niemand minder dan Ard Schenk. De lange krachtrijder had onverwacht, maar niet minder overtuigend op de drie kilometer geëxcelleerd en ook de 1500 meter op zijn naam gebracht. Ver kerk wilde hem winst op drie afstanden niet toestaan, Dat, moet de meesterdenker hebben bepiekerd, is niet helemaal goed voor m ij n moreel en wellicht al te goed voor het zijne. En aldus wierp Verkerk Schenk de handschoen toe met een flit sende start, Maar Schenk doorzag het spel en vermeed de strijd. Bijna 10 seconden achter de wereldkampioen finishte hij, na een ontspannen race. Spaarzaam wer kend naar de topvorm kon hij zich zelfs de schijn van een verbitterd gevecht niet permitteren. Niettemin was Verkerk wéér in een deel van zijn opzet geslaagd. Schenk mocht winnaar zijn in het eind klassement, drie afstanden bracht hij niet op zijn naam. neutralisatie: 1. Simpson/Severeyns/ Proost (G.B./Belg.) 396, 2. Post/Janssen/ Pfenninger (Ned./Zwi.) 392, 3. Kemper/ Oldenburg/Karstens (W.-Did./Ned.) 223, (op 1 ronde) 4. Sercu/Merckx/Bugdahl (Belg./W.-Did.) 337, 5. Deloof/Eugen/Mot- ta (Belg./Den./Zwi.) 200 pnt. De overige koppels hadden zeven of meer ronden achterstand. Het Nederlandse koppel Koel /Nijdam/Van der Lans bezette met 146 punten en 13 ronden achterstand de acht ste plaats. De vijfduizend meter is ook de beslis sende race geworden voor wat betreft de completering van de ploeg. Jorritsma had zich, in een verbeten vechten en veel driftiger afzetten, al naar een fraaie 2.09.9 op de 1500 meter gereden. Bartling en Liebrechts hielden elkaar op de „schaatsmijl" met 2.11.8 in evenwicht. De loting bracht Liebrechts en Jorritsma sa men op de vijf kilometer. Een Liebrechts, die eindelijk werd geconfronteerd met het „heilig moeten", een Jorritsma die vele dagen van denken en concentreren voelde culmineren in strijdlust en dadendrang. De twee joegen elkaar op naar een tijd, die de jonge Bartling moet hebben gezien als een niet meer te overwinnen horde. De klokken registreerden 7.48.8 (Lie brechts) en 7.49.1. (Jorritsma). Bartling, zonder waardige tegenstand ook nog, moest uitsluitend vechtend, met ver waarlozing van de techniek Jorritsma vijf seconden toestaan. „Ik ben wegge gaan met maar één doel: zo hard moge lijk en maar zien wat ervan komt", ver klaarde jonge Frits tenslotte. „Maar ik stortte in elkaar". Krampachtig voltooide hij zijn race en hij droeg het vonnis als een man. Dankzij vooral zijn pittige sprint mocht hij later bogen op een zesde plaats in het algemeen klassement. 1500 meter: 1 Schenk 2.08.5;' 2. Stiansen 2.08.6; 3. Verkerk 2.09.4; 4. Jorritsma 2.09.9; 5. Antson 2 10.1; 6 Holmedal 2.10.5. 7. Matusevich 2.11.7; 8/9. Bartling en Lierechts 2.11.8; 10. Bollerud 2.12.4; 11/12. Maier en Nordkog 2.12.5; 13. Tsje- kulajev 2.12.6; 14. Dahlby 2.12.7; 15. Seljanin 2.13.0; 19. Nottet 2.14.0. 5000 meter: 1. Verkerk 7.37.4 (nieuw baan record): 2 Seljanin 7.46.2; 3. Schenk 7.46 7; 4. Maier 7.47.5; 5. Liebrechts 7.48.8: 6. Jorritsma 7.49 1: 7 Stiansen 7.52.0: 8. Nottet 7.52.2: 9 Bolle rud 7.52.5; 10. Guttormsen 7.55.7; 11. Bartling 8.03.4; 12. Dahlby 8.03.6; 13. Tveter 8.05.5: 14. Tsjekulajev 8.08.3; 15. Lier 8.10.5. Eindklassement: 1. Schenk 176.086 pnt.; 2. Ver kerk 176.540; 3. Stiansen 178.484; 4. Jorritsma 179.842: 5. Maier 179.984: 6. Bartling 181.165. 7. Nottet 181.187; 8. Liebrechts 181.230 9 Bollerud 181.900. 10 Dahlby 182.043; 11. Seljanin 182.320; 12. Guttormsen 182.587; 13. Lier 183.763: 14. Tsje kulajev 183.797; 15. Tveter 184.384. Lidia Skoblikova, de veelvoudige Olym pische kampioene en gedoodverfde titel kandidate bij het wereldkampioenschap hardrijden, dat op 18 en 19 februari in Deventer wordt gehouden, heeft bij de nationale Russische kampioenschappen dit weekeinde in haar woonplaats Chel- jabinsk een nederlaag geleden tegen haar rivale Valentina Stenina. Stenina nam op de eerste dag een rui me voorsprong, maar kreeg het moeilijk op de tweede dag, toen de temperatuur tot 20 graden onder nul zakte. Op de 1000 meter nam Skoblikova, die op de ze afstand tweede werd, achter Lasma Kauniste (1.36.7) ruim een seconde terug op Stenina. Indien zij op de 3000 meter Stenina met 6.5 sec. zou kloppen, was de titel voor haar. Luid aangemoedigd door haar stadgenoten begon ze aan de lang ste afstand. Het verschil werd echter niet groter dan 1.7 sec., (5.16.2 was haar tijd) waarmee Stenina Russisch kampioene was. De bronzen medaille was voor de kampioene van Letland, Lasma Kauniste. te. SCHAATSEN. Jeanne Ashworth heeft zondag de Amerikaanse schaatstitel ver overd door alle afstanden te winnen. Bij de heren ging de titel naar John Wurster die met klein verschil van Bill Lanigan won. (Van onze korfbalmedewerker) Nieuw Flora heeft het door de H.K.B. georganiseerde microkorfbaltoernooi in de Kennemer Sporthal in Haarlem gewonnen voor Neptunus. Beide ploegen wonnen van Oosthoek en Watervliet, zodat de wed strijd Neptunus-Nieuw Flora de beslissing moest brengen. In deze wedstrijd nam Neptunus aanvankelijk een 3-1 voorsprong doch nadat Nw. Flora kans had gezien de stand op 3-3 te brengen, bleken de Haarlemmers over de langste adem t« beschikken en wonnen nog met 5-3. De uitslagen waren: Nieuw Flora- Oost hoek 6-3, Neptunus- Watervliet 8-2, Oost hoek - Neptunus 4-6, Watervliet - Nieuw Flora 1-5, Nieuw Flora- Neptunus 3-5, Oosthoek- Watervliet 3-4. (Van onze korfbalmedewerker) Nederland heeft ook de achtste interland microkorfbalwedstrjjd tegen België ge wonnen en wel met 9-7, nadat de Oranje- ploeg bijna voortdurend tegen een achter stand of een gelijkspel opkeek. De wedstrijd, gespeeld in de Diekman- Sporthal te Enschede, is niet al te best geweest. De Belgen begonnen overdonde rend, want binnen 5 minuten hadden Luc. v. Hemel en Jan Meeuwsen hun ploeg een 2-0 voorsprong bezorgd. De vakver- Een vreemde situatie bij een Neder landse aanval. Ans v. d. Velde (5) tracht te scoren. Rondom haar wordt misgetast en nagekeken. V.l.n.r. Van Hemel, Ans v. d. Velde, Ria Willems, Joop KlompRita de Win en Tiny van Lunteren (6). wisseling, die hierop volgde, was gunstig voor Oranje: eerste verkleinde Joop Klomp de achterstand (1-2), waarna aan voerder Gerard Bos het mooiste doelpunt van de wedstrijd (trekbal) liet aanteke nen (2-2). Na 15 minuten nam België op nieuw de leiding door Luc van HemeL Maar Tom van Rhee had hier ogenblik kelijk antwoord op (3-3). Nadat Jackie van de Velde hierna een strafworp mis te, kwam België opnieuw voor door Jean ne Seliarts (3-4) en liep nadat Neder land een strafworp onbenut had gelaten door Van de Velde tot 3-5 uit. Ans van Veen bepaalde de ruststand op 4-5. In de tweede helft bleef Nederland van te grote afstand schieten, waarmee Frits de Jong tenslotte nog succes had (5-5). Op nieuw kwam België voor door Jeanne Se liarts (5-6). Het gelukte Tini van Lunte ren de balans in evenwicht te brengen, waarna Tom van Rhee, die deze middag zeer ongeïnteresseerd speelde, ook nog met een strafworp faalde, waardoor Bel gië weer op winst kwam toen Jan Meeuw sen raakschoot (6-7). Tien minuten voor het einde bracht Frits de Jong de ploegen weer naast elkaar. De Nederlandse ploeg bleek nu toch in betere conditie te zijn dat de Belgische. Want nadat Ans van de Velde Nederland voor de eerste maal op winst bracht (8-7) kon aanvoerder Gerard Bos de zege definitief vastleggen (9-7). Gerard Bos en Ans van de Velde waren de beste speler, resp. speelster van de Oranjeploeg. (Van onze korfbalmedewerker) Er bestaat een zeer grote kans, dat de beslissingswedstrijd voor het microkorf bal-kampioenschap van Nederland tussen Blauw Wit en Ons Eibernest in de Ken- nemer Sporthal zal plaatsvinden en wel op donderdag 16 februari om 20.30 uur.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1967 | | pagina 11