De Rode Mieren"
Italië wordt bedreigd
door een kabinetscrisis
Nieuw
Bak nu zelf
iglo loempia's
Nog
5 weken
en t is lente
If
Rath Doodeheefver
PANDA EN DE MEESTER-LOODGIETER
POLLE, PELLI EN PINGO
RECHTER TIE
BRAMMETJE FOK
m
kö
Ons vervolgverhaal
Een actuele Amerikaanse roman
door William Lederer en Eugene Burdick
Politieke toestand
uiterst gespannen
Grensincident bij
Wladiwostok tussen
Chinezen en Russen
Censuur in Spanje
op jeugdlectuur
„Geweld gebruiken
tegen Rhodesië"
Hakenkruisen op
plakkaten in
West-Berlijn
ilSO
DINSDAG 14 FEBRUARI 1967
A mendement
Kerkelijk nieuws
Ze zijn er! Iglo loempia's.
U haalt ze vers uit de diepvries.
U bakt ze zelf knappend vers!
Ontdek nu hoe lekker loempia's
kunnen zijn. Geniet er dit
weekend van!
v
79 CENT PER STUK
Dan vraagt iedereen om
het niéuwste r&d-behang
(want voorjaar is tijd van
vernieuwing). Maar... de
complete collectie 1967
is nü al uit. Vraag erom
bij de vakman; die heeft
nu (nog) alle tijd voor u!
ontwerpers en fabrikanten van behang
President Moboetoe:
I|—-
fa*
i-ft..,
a. S*i~r i
TS. ..-V"-
sfa c05
■Pl«
P.
rScï? H filSïSSs
iiiliS
wwwwvwwwvwv
84)
„Tad, waarpm is Lin niet meet
nerveus? Hij staat op het punt alles
te verliezen".
„Hij is boeddhist en dus meer ge
neigd tot meditatie dan tot daden.
Maar ik verzeker je dat er heel wat
omgaat achter dat rustige, geleerde
optreden".
„Hij zal wel snel een besluit moe
ten nemen" zei Coldstream.
Ze liepen in de richting van de
bergen.
„Zie je die lichten?" vroeg Mc-
Cauley.
De twee mannen keken aandach
tig naar de berghellingen. De lichten
vormden een keten als kralen aan
een slordig geregen halssnoer; zo
nu en dan verdween er een, om la
ter weer te gaan twinkelen.
„Ze komen dichterbij", zei McCau-
ley langzaam. „We moeten wel aan
nemen dat het een of andere patrouil
le is. Iets anders is onmogelijk. Ja
gers of opiumsmokkelaars maken
's nachts geen tochten".
„Ja" zei Coldstream. „Hajn zal
wel mannen in hét bergland hebben
om toezicht te houden op het heilig
dom. Hij zal wel hebben gewaar
schuwd dat we onderweg waren, na
dat de kotter in Haidho was terugge
keerd en men rapport had uitge
bracht".
McCauley beefde lichtelijk. Hij
herinnerde zich de dagen van de Ja
panse bezetting, toen hij voorzichtig
door het harde gras naar een gewon
de kameraad gekropen was. Hij had
altijd angst gehad voor de ogenblik
ken die aan het eerste kraken van
de schoten voorafgingen, voor de
eerste gele vuurstraal uit een ge
weerloop spoot. En nu kwam die
oude, bijna vergeten angst weer over
hem.
„We moeten de prins hier van
daan halen" zei McCauley. „Snel".
Hij weérstond de aandrang zich
om te draaien en weg te rennen.
Alleen maar te rennen. De duister
nis in, zich ineen te kronkelen in het
hoge gras,naar de rivier te krui
pen en zich rustig naar de veiligheid
te laten drijven.
„Geen enkele Sarkhanees zal de
prins iets aandoen" zei Coldstream.
„En als het geen Sarkhanezen
zijn?" vroeg McCauley.
Het gelukte hem zijn 'toon vast fe
laten klinken.
„Wou je zeggen dat het Chinezen
of Noordvietnamezen zouden kunnen
zijn?" vroeg Coldstream terwijl hij
naar de bewegingen van de lichten
keek.
Het werd MacCauley opeens te
veel. Hij voelde een felle woede te
gen Coldstream.
„Coldstream, ellendeling" zei hij
zacht. „Jarenlang sla ik je nu al ga
de en telkens krijg ik minder met
je op. Je bent niet menselijk. Je bent
de een of andere krankzinnige ma
chine die nooit angst voelt altijd
zijn plicht doet, altijd zacht spreekt,
altijd luistert, maar nooit antwoord
geeft. Als we hieruit komen, zie je
mij nooit meer. Ik kots van die ver
domde koele doeltreffendheid van
jou. Ik vind jouw zelfverzekerdheid
afschuwelijk".
Coldstream keerde zijn ogen niet
af van de lichten die de helling af
kwamen. McCauley pakte hem bij
zijn elleboog en draaide hem om.
„Heb je me verstaan, Coldstream?"
vroeg McCauley.
Er heerste een ogenblik stilte.
„Ik weet het, Tad" zei Cold
stream. Er was een nieuw geluid in
zijn stem van een vermoeide droef
heid. „Men heeft me dat meer ver
teld. En altijd iemand van wie ik
hield. De eerste keer door een in
structeur in Annapolis, die boos werd
toen ik zijn oplossing van een wis
kundeprobleem verbeterde. Ik be
wonderde hem, maar hij had onge
lijk. en ik moest het verbeteren. Hij
maakte me voor de hele klas uit
voor al wat lelijk was, en heeft na
dien nooit meer tegen me gesproken.
Later hoorde ik dat hij aangeraden
had me naar een psychiater te stu
ren. Veel te veel zelfbeheersing, had
hij gezegd".
Later, toen zijn vrouw Spring van
hem vandaan ging; ze had gezegd
dat ze niet kon leven met een vlek
keloze man. Hij was, had ze gezegd,
beminnelijk genoeg, zeker. Maar er
was geen mogelijkheid enige emotie
bij hem op te wekken. Hij was te
beleefd; te onberispelijk, te be
heerst. Hij was een man om te be
wonderen, niet om van te houden.
„Ik kan het niet verklaren, Tad"
zei Coldstream. „Ik weet dat het de-
mensen ergert, hoe dan ook. Ik heb
er geen verontschuldiging voor, ik be
grijp het eigenlijk zelf niet. Maar
veranderen kan ik het niet, ik kan
alleen mijn excuses aanbieden".
McCauley voelde zich opgelucht.
Hij had zich wel even verdomd
dwaas aangesteld. In zijn angst had
hij zijn vriend aangevallen, omdat
die onkwetsbaar was maar toch
voelde hij zich nu beter, helderder
van hoofd en voor alles gereed. La
ter zou hij het uitwerken, Cold
stream zijn verontschuldigingen aan
bieden zodra het geschikte tijdstip
daarvoor was aangebroken, en dan
zou hij het gebeurde een passende
plaats geven tussen zijn levenserva
ringen.
Maar nu begon een plan, dat ge
deeltelijk geboren was uit een oude
doorsneetekening van het fort, hem
helder voor de geest te staan en vorm
aan te nemen. Al hetr andere werd
er door verdrongen.
Ze gingen terug naar de tempel.
McCauley klopte vijf keer en Lin
deed open.
Binnen nam McCauley een andere
houding aan. Hij bracht zijn handen
met de palmen tegen elkaar naar
zijn voorhoofd en boog zijn hoofd.
Coldstream, die van opzij naar hem
keek, deed hetzelfde. McCauley
speelde niet langer de rol van de ene
geleerde tegenover de andere. Hij
was nu een onderdaan die tot zijn
vorst sprak. Maar hij sprak met
overwicht. Lins houding veranderde.
„Hoogheid" zei McCauley, „er ko
men in onze richting mannen de
berghelling af".
„Sarkhanezen", zei Lin, „zullen
nooit een lid van de koninklijke fa
milie of hun vrienden enig leed doen"
„Hoogheid" zei McCauley, „er is
maar één manier om zekerheid te
krijgen".
(Wordt vervolgd.)
wiuwwwiiwnwiwwnwvwwnniwiiwiiwwywwwwwwwwwvMWUwwwiwwwywwMWWiivwwwiftJwuiAiw
(Van onze correspondent)
ROME Om een zaak, die op het eer
ste gezicht niet van zoveel belang schijnt,
maar die zich voegt bij een groot aantal
van andere geschillen, liep Italië giste
ren gevaar door een kabinetscrisis te
worden getroffen op een hoogst ongele
gen ogenblik. De Christendemocraten heb
ben weliswaar bekend gemaakt, dat zij
geen enkele reden zien om een crisis te
ontketenen. Ze achten deze op het ogen
blik hoogst ongewenst. Maar de socialisten
blijken onzeker.
De aanleiding is nogal ingewikkeld. Het
gaat om een wetsvoorstel om de regering
op verzoek van de rekenkamer de salaris
sen te laten vaststellen van het volledige
personeel betrokken bij de sociale verze
keringen. Volgens de Italiaanse wet mo
gen mensen die in dienst zijn van een
semi-spaarbedrijf, zoals die verzekerin
gen zijn, een salaris genieten dat ten
hoogste twintig percent hoger ligt dan het
salaris van het personeel van de directe
rijksdiensten.
Daarmee is in de laatste tijd nogal eens
de hand gelicht. Toen dat wetsvoorstel in
de Senaat in behandeling kwam, heeft de
socialist Vigiianese, algemeen secretaris
van de sociaal-democratische vakbonden
een amendement ingediend waarbij toch
aan het betrokken personeel enige con
cessies werden gedaan. De regering was
daar tegen en ging zelfs zover bij het
stemmen over het wetsvoorstel de ver
trouwenskwestie te stellen.
LATER MOEST hetzelfde ontwerp be
handeld worden in de Kamer van Afge
vaardigden en daar kwam toen van chris
ten-democratische zijde een amendement
op, dat in hoofdzaak precies hetzelfde zegt
als dat van de socialist Vigiianese. Dat
amendement werd door de regering over
genomen en het wetsontwerp is (inclusief
dat amendement) goedgekeurd door de
Kamer.
Omdat er toen zo'n grote verandering
was aangebracht in het ontwerp, moest
het echter terug naar de Senaat en daar
is opgemerkt dat het vreemd is dat een
amendement, wanneer door socialisten
voorgesteld, leidt tot een reactie van de
regering die zover gaat dat men de ver
trouwenskwestie stelt en dat hetzelfde
amendement, ingediend door de christen
democraten zonder meer wordt goedge
keurd.
Toch werd, omdat er wel een meer
derheid te vinden was, tenslotte over het
wetsvoorstel gestemd en het scheen ook
in de Senaat een meerderheid van stem
men te zullen krijgen. Terwijl men met
die stemming bezig was, eisten de com
munisten dat men zou overgaan tot een
geheime stemming. Iets wat in de Senaat
nogal ongebruikelijk is, maar omdat de
communisten voldoende handtekeningen
onder het verzoek hadden bijeen
gebracht moest de voorzitter van de Se
naat het goedkeuren. Er werd dus in ge
heime stemming nogmaals gestemd. Het
wetsontwerp werd met 110 tegen 108 ver
worpen.
De kans bestaat dat Italië de eerstvol
gende dagen met een regeringscrisis te
maken krijgt. Een gesprek tussen de
christendemocratische premier Moro en
de socialistische vice-premier Nenni is
niet bevredigend verlopen. Allerlei andere
geschilpunten zijn nu ook weer opgera
keld. Men voelt dat de politieke toestand
in Italië uiterst gespannen is.
Ger. Gemeenten
Beroepen te Rotterdam-Zuidwijk J. van
Haaren te Amersfoort te Gorinchem A
Hofman te Zeist.
Tweetal te Hardinxveld-Giessendam A.
F. Honkoop te Goes en G. Schipaanboord
te Apeldoorn.
Bedankt voor Den Haag-Zuid L. Huis
man te Vlaardingen.
TOKIO (Reuter) Het Japanse pers
bureau Kyodo meldt dat Chinese en Rus
sische troepen, volgens een muurkrant in
Peking, kortgeleden met elkaar slaags
zijn geweest aan de Chinese-Russische
grens ten noorden van Wladiwostok.
De muurkrant noemde geen datum en
ook niet de bron van het bericht. Wel
wérd gezegd, dat een Chineese compagnie
had gereageerd op een militaire uitdaging
van de Russen bij de rivier de Oessoeri,
die de grens tussen China en de Sovjet-
Unie vormt ten noorden van Wladiwostok.
De Chinezen hadden een aantal Russen
gevangen gemaakt die ze later weer vrij
lieten. De Russische gevangenen zouden
de Chinezen hebben bedankt voor hun
lankmoedigheid.
Het persbureau Tass deelde mee, dat
„voor het eerst in drie weken geen menig
te tierende Rode Garden de Russische
ambassade in Peking belegerde. Wel wor
den door luidsprekers nog steeds anti-
Russische leuzen naar de ambassade ge
roepen.
MADRID (AP) De Spaanse regering
heeft bekend gemaakt dat alle boeken of
publikaties voor de Spaanse jeugd „eer
bied voor de godsdienstige, morele, poli
tieke en sociale waarden die het leven
in Spanje inspireren moeten hebben.
De publikatie en verspreiding van al
le drukwerken voor kinderen en jeugdi
ge personen is onder scherpe toezicht ko
men te staan.
Verboden zijn geschriften waarin haat,
afgunst, gebrek aan vertrouwen, onsoli-
dariteit, wraaklust, ressentiment, onrecht
of onevenredige ambitie beschreven wor
den. Ook ongodsdienstige geschriften val
len onder de censuur. Science fiction die
de neiging heeft „de technische waarden
boven de geestelijke waarden te stellen",
is ook verboden, alsmede „alle aanvallen
op de traditie, de geschiedenis of het
leven in Spanje".
ADVERTENTIE
- -öJi .rS H
>.\wenusass j
ow nau
!>5bMcJi>l9v
ADVERTENTIE
KINSJASA (Reuter) In de Kongo
lese hoofdstad Kinsjasa heeft pre
sident Moboetoe van Kongo een con
ferentie geopend van Afrikaanse landen
over veiligheidsvraagstukken. Voor deze
conferentie zijn tien landen uitgenodigd,
alleen de Centraalafrikaanse Republiek
heeft geen afgevaardigden gestuurd.
President Moboetoe leverde critiek op
Groot-Brittannië omdat dit geen geweld
heeft gebruikt tegen Rhodesië na de een
zijdige onafhankelijkheidsverklaring. Ge
weld vindt hij de enige oplossing. De .eco
nomische sancties zijn volgens hem niet
doeltreffend.
Onder de afgevaardigden zijn vijf
staatshoofden. De conferentie is één dag
eerder begonnen, vermoedelijk omdat de
afgevaardigden weer snel naar hun land
terug willen.
WÈST-BERLïJ'N' (Reuter). In West-
Berlijn is het begin van de campagne voor
de op twaalf maart te houden algemene
verkiezingen gekenmerkt door het be
smeuren van verkiezingsplakkaten met
hakenkruisen.
Onbekenden schilderden met blauwe
verf swastika's op de trappen van een
kerk in Tempelhof, en op aanplakbiljet
ten met afbeeldingen van de Westduitse
minister van Buitenlandse Zaken. Brandt,
en zijn opvolger als burgemeester van
West-Berlijn, Heinrich Albertz.
EXAMENS
Utrecht. Geslaagd voor het kandi
daatsexamen geneeskunde: T. K. G. Deves,
Haarlem, M. Hofkamp en P. P. van Rijk,
Heemstede, Ch. A. Stuurman, Aerdenhout,
Th. J. M. van der Klei en S. J. Schepel,
Beverwijk.
Groningen. Geslaagd voor het kandi
daatsexamen mijningenieur P. A. van der
Veen, Haarlem.
34. De nadering van Panda gaf de burgemeester veel
vreugde. „Aha!" riep hij. „Een andere kunstminnaar,
die samen met ons op plechtige wijze deze fraaie
fontein wil onthullen! Kom gerust naderbij! Er is nog
plaats!" „D-denkt U dat het veilig is?" vroeg, de aan
gesprokene aarzelend. „Ik ben nogal bang voor water,
ziet U! Ehik bedoel„Geen angst, geen
angst!" sprak de burgervader geruststellend, zijn bril
opzettend. „Hmhet is nog wel iets te vroeg
maar als ik nu begin ben ik eerder klaarAhem!"
Hij schraapte zijn keel op indrukwekkende wijze en
hief een papier op. „Waar ben ikprevelde
hij zoekend. >rAh ja: Geacht publiek! Het is mij een
waar genoegen om voor een klein doch uitgezocht pu
bliek van park- en kunstminnenden, temidden van de
rust en schoonheid.Zo vol aandacht lezend, ont
ging het hem dat zijn publiek zienderogen toenam. En
het waren lang niet allemaal park- en kunstminnen-
den, die het gazon op stormden. Integendeel: het waren
lieden die kwamen kijken naar de door de meester-
loodgieter voorspelde wateroverlast:
fÉEN H0R106E HEB l«AU
1 tAWóóeMIST-WUKHMIKl
1/eeivBeTÊR mijn 16 uur
StAAP KONTROIEREW..
MVA
T,.MAAR JIJ H6BVIM
MERS EEN NIEUW
H0R106E. KUN JE ME
2E6ÖEN HOE
IAAT HET IS?
ZEEROB, HET
SPIJT ME DAT
IKJE WAKKER
"!"H
35. Tsjiao Tai heefteerst vastgesteld
dat de deur rechts in de hal van de ver
laten tempel op slot en vergezeld is. Want
die leidt naar de oostvleugel, bewoond
door de abdis en haar dienstmeid. Maar
de deur aan de linkerkant van de tempel
hal blijkt open te zijn. Daarachter is een
gang, met aan weerskanten een rij lege
cellen, eertijds bewoond door de nonnen.
Daarna doorzoekt hij ook nog de drie
verdiepingen van de west-pagode. De
vloer daar is dik met stof bedekt en Tsjiao
Tai vindt ook daar geen enkel spoor. Als
hij weer door de hal naar buiten gaat,
mompelt hij: „In de pagode zijn een paar
diepe nissen, ideale plaatsjes om een bijl
of zwaard in op te bergen. Maar er is
niks, helemaal niks!" Hij wandelt nog
wat op de voorplaats van de tempel rond,
op zoek naar een spleet of holte in de
bouwvallige muren. Zo nu en dan kijkt
hij vlug over zijn schouder om de omge
ving op te nemen. Gek, denkt hij bij
zichzelf, het is hier akelig stil. Ik zie niets
of niemand, en toch heb ik het gevoel dat
ik in de gaten word gehouden. Ik moet
wel aannemen dat dit griezelige gedoe
hier op m'n zenuwen gaat werken! Afijn,
ik heb binnen alles grondig bekeken. Nu
is de tempeltuin aan de beurt.
755. We kunnen ons nauwelijks een
avontuur van Brammetje Fok herinne
ren, waarin zijn vrienden niet geprobeerd
hadden hem van gevaarlijke waagstuk
ken af te houden. Nog nooit hadden ze
er succes mee gehad. En toch probeer
den ze het weer.
„Naar beneden?" vroeg Karo huiverend.
„Dat wordt vallen, Bram".
„Te pletterrrr", kraste Tutu luguber.
Maar ook ditmaal liet de dappere zeeman
zich niet weerhouden.
„Als jullie een betere oplossing weten,
wil ik die graag horen", zei hij vriende
lijk. „Maar de weg terug is door die
steenklomp afgesloten, ons trammetje
staat te wiebelen op dit laatste stukje
rails.en we kunnen hier niet blijven
wonen. Dus.
Hij wachtte op tegenwerpingen, maar
toen die niet kwamen, verloor hij verder
geen tijd. Lang duurde het niet of in een
vakkundige his zakte Bram omlaag, de
ijzige diepte in.
