Bloemendaal gaat ds. Stelma steunen
5 t
1
v
Jubilerend protestantisme
Weer veiling Kerk en Wereld
T. Kits en de demonstrerende predikanten
Conferenties
1
A
Benoeming
Kort nieuws
ZATERDAG 18 FEBRUARI 1967
Erbij
14
Gemeenschappelijke
bijbel dichtbij
mm «Ég
'wmmwm
?f|l p§ 8|
Hulp
4 m
Werelddiakonaat
Godsdienst en atheïsme
Katholiek jeugdwerk
Jongeren over Vietnam
In de Tijdspiegel, een rubriek in Het Zoeklicht, keert
de in vrije kringen en vrije gemeenschappen bekende
evangelist J. Kits zich tegen de predikanten en gees
telijken die rond de kerstdagen te Amsterdam met
spandoeken hebben gedemonstreerd tegen de oorlog
in Vietnam. De Tijdspiegelschrijver vraagt zich af:
V/Z'y
Het was de dag vóór Kerstmis 1964
dat de Bloemendaalse predikant dr.
J. H. Stelma en mevrouw C. Stelma-
Loosjes die ook theologie heeft gestu
deerd, in de vroege schemering op het
vliegveld van Douala in Frans Came-
roen landden.
Dominee en mevrouw Stelma hadden
gehoor gegeven aan een beroep te ko
men helpen bij de ontwikkeling van
dit achtergebleven gebied. Zo be
gonnen zij begin 1965 hun nieuwe, veel
eisende taak in Ndoungué, Cameroen.
Cameroen ligt aan Afrika's westkust,
deels grenzend aan Nigeria, deels aan
Centraal-Afrika. De eigen haven is
Douala. Het is er broeierig warm, voch
tig en benauwd. Men wordt er voort
durend door muggen, vliegen en ande
re insekten geplaagd. Het echtpaar
Stelma had dit reeds aan den lijve on
dervonden, toen het er in 1955 vertoef
de. Niettemin hebben zij niet geaar
zeld, nogmaals naar Douala te vliegen
en in Ndoungué hun lichamelijk en
geestelijk veeleisende taak te beginnen.
Op 27 september 1964 hadden dr. en
mevrouw Stelma in het Jeugdhuis in
Bloemendaal afscheid van hun gemeen
te genomen om naar Cameroen te ver
trekken, waar dr. Stelma in Ndoungué
aan de Theologische School van de
evangelische kerk als docent voor het
Nieuwe Testament werd verbonden. Het
echtpaar liet alles in Bloemendaal ach
ter. Het vertrok met slechts luttele ba
gage naar een leeg huis in het verre
Afrika, met minder salaris en geen en
kel comfort. „Wij waren snel geïnstal
leerd en de verhuizing leverde niet
veel problemen op", zo schreef me
vrouw Stelma destijds. Met een klein
team van medewerkers zwoegden zij
daar in dat achtergebleven gebied, ten
einde vooruitgang en ontwikkeling te
bevorderen van de zwarte bevolking en
de nood te lenigen, soms met gevaar
voor eigen leven. Zo werden in okto
ber 1965 een pas aangekomen jonge
doktersvrouw uit Zwitserland, moe
der van vijf kinderen, en een leraar
vermoord. Doch het werk moest door
gaan.
In juli en augustus 1966 waren de
Stelma's enige tijd met verlof in Hol
land en deden zij ook Bloemendaal
even aan. Grauw en vermagerd zagen
zij eruit. Het moordend klimaat had
hen aangegrepen. Mevrouw Stelma
moest zich enige tijd onder medische
behandeling stellen. „We komen hier
om wat af te koelen en bij te tanken!"
zo vertelden zij. Op 5 september moes
ten zij weer op hun post in Ndoungué
terug zijn. Gesterkt en vol vertrouwen
gingen zij naar hun post terug, waar
veel werk en ook veel moeilijkheden,
zoals zij in hun laatste rondschrijf-
brief van 3 december 1966 uit de doe
ken deden, hen wachtten.
Uit deze lange rondschrijfbrief cite
ren wij hier enkele fragmenten, eerst
van dr. Stelma, daarna van zijn echt
genote.
Dr. Stelma schreef: „Op onze terug
reis brachten wij een kort bezoek aan
het noorden van Cameroen, waar wij
contact hadden met enkele zendings-
posten in de buurt van Maroua. Het
zendingswerk draagt daar veel meer
het karakter van pionierswerk. Wij
merkten, dat het wederzijds begrip
met de zendingsarbeiders daar in het
noorden, die voornamelijk behoren tot
de baptisten en andere ietwat piëtis-
tisch-georiënteerde groeperingen, veel
groter is dan wij aanvankelijk hadden
gedacht. Ondanks verschillen wordt
IfMMVVWWMVVWVtfVVWtfVVIMVVVVVVVVVVIMVVV
De voornaamste Vaticaanse deskun
dige inzake een gemeenschappelijke
bijbel, Walter M. Abbott uit New York,
heeft de rooms-katholieken de verzeke
ring gegeven, dat zij de voornaamste
protestantse eisen met betrekking tot
een voorgenomen gemeenschappelijke
bijbel kunnen aanvaarden zonder in
strijd te komen met kerkelijke voor
schriften.
Hij erkent, dat zowel onder katholie
ken als protestanten nog bezwaar te
gen een gemeenschappelijke bijbel be
staat, maar zegt dat dit overwonnen
kan worden.
Sprekende tot een gehoor in het
pauselijke bijbelinstituut zeide pater
Abbott op grond van reeds lang bestaan
de overeenstemming tussen de christe
nen op verschillende punten: „Wij heb
ben de gemeenschappelijke bijbeltekst
zo goed als in onze handen".
Hij gaf te kennen, dat katholieken
en protestanten op weg zijn naar een
compromis ten aanzien van twee be
slissende geschilpunten de plaatsing
van de zogenoemde deutero-canonieke
boeken in de bijbel en de inhoud van
notities bij de tekst.
„Een natie in beweging: „Indonesia!
is het thema van een weekeinde dat
door het vormingscentrum Den Aler-
dinck te Laag-Zuthem wordt georgani
seerd van 7 tot 9 april. Inleidingen wor
den gehouden door dr. G. P. H. Locher,
secretaris van de raad voor de zen
ding van de hervormde kerk, dr. C.
Nagtegaal, algemeen secretaris van 't
Koninklijk Instituut voor de Tropen in
Amsterdam, en dr. J. D. Pienter, di
recteur van „Den Alerdinck".
Het Christelijk Jongeren Verbond or
ganiseert weekends voor leidingge
venden in de verenigingen en clubs op
de Ernst Sillemhoeve in Lage Vuur-
sche. Op 18-19 februari over het open
jeugdwerk, op 4-5 maart voor teenager-
groepen. Inlichtingen bij het CJV-bu-
reau, afdeling weekend - administratie
Singel 58, Amsterdam.
De Stichting Gemeentetoerusting
houdt van 30 maart tot 1 april haar
vierde paasconferentie op „Woudscho-
ten" te Zeist. Het thema van deze con
ferentie luidt: „Verhalen en vertalen"
(ondertitel: vragen rondom de beteke
nis van het woord „God"). Sprekers
zijn: prof. dr. C. A. van Peursen en
dr. O. Jager.
men zich bewust van de gemeenschap
des geestes, van waaruit het werk
wordt verricht.
Het was goed om na de omzwervin
gen hier in Ndoungué thuis te komen.
Wij hebben het echt zo beleefd: wij
kwamen weer thuis.
Het was alles wel erg verwaarloosd
in die paar maanden: de wegen waren
haast onbegaanbaar, alles zat dik on
der de schimmel en het regende nog
onophoudelijk. Maar desondanks was
het goed weer hier te zijn", zo schreef
dominee Stelma.
„Wij vonden wat hout om 's avonds
de haard in de kamer te stoken. Lang
zamerhand kwamen de studenten en
hun families terug en hernam de sa
menleving haar gewone ritme. De va
kantie had ook de Afrikaanse collega's
en hun gezinnen kennelijk goed ge
daan. Er waren weer nieuwe initiatie
ven geboren en er was de wil om
door te zetten'".
Zij die willen meehelpen de di
recte nood in Cameroen te lenigen,
kunnen hun bijdragen storten op
de geopende rekening bij de Alge
mene Bank Nederland n.v. te Bloe
mendaal, of op de giro van deze
bank, no. 12048, ten gunste van:
„Licht voor Cameroen".
Regelmatig ontvangen de Stelma's
gasten en ook gastdocenten. Vooral aan
laatstgenoemden verlenen zij vaak
gastvrijheid. De eerste gastdocent was
drs. J. van Slageren, die een zekere
bekendheid verwierf door zijn studie
en rapport over de problemen van de
grote stad. Hij bestudeerde dit vraag
stuk enige maanden in Douala, in het
stadsgedeelte dat duizenden van het
platteland naar de stad gestroomde
mensen herbergt in uiterst povere en
rommelige omstandigheden. Dit stads
gedeelte draagt de fleurige naam van
New-Belle, doch het ziet er allerminst
nieuw en nog minder mooi uit. Een
tweede gastdocent was ds. J. van der
Dr. J. H. Stelma (rechts), die als
docent verbonden is aan de Theolo
gische School in Ndoungué, in ge
sprek met de rector van deze school,
ds. Njiké.
Veen, baptistenpredikant uit Douala
en binnenkort zou soeur Micheline, di
rectrice van een verpleegstersopleiding
in Frankrijk, op bezoek komen. Zij
zal gedurende zes maanden het werk
stimuleren, dat wordt verricht voor de
ontwikkeling van de vrouwen van de
studenten en het onderwijzend perso
neel der scholen. En dan schrijft dr.
Stelma tenslotte en daarvoor vragen
wij in dit artikel uw bijzondere aan
dacht: „De laatste maanden hebben
wjj hier geen elektrisch licht meer. De
oude machines die ons van licht voor
zagen, zijn volkomen versleten. Wij
behelpen ons nu met stormlampen en
petroleumvergassers. Ook daar wen je
aan. Maar het is niet aangenaam,
slecht voor je ogen en bepaald nade
lig voor de studie. Doch het ergste is,
dat het hospitaal zonder licht zit, voor
al als het spoedgevallen betreft, zoals
onlangs toen een vrouw door een slang
was gebeten."
Mevrouw Stelma schrijft dat er na
de zomervakantie een orkestje is ge
komen om de gemeentezang te bege
leiden. Een grote verbetering, zo
schrijft zij.
Verder schrijft zij over de kerstvie
ring en alles wat daaraan voorafging
in gezamenlijke arbeid. De grote
zending wol van de hervormde
vrouwengroep uit Holland was een
reden tot grote vreugde zo deelde
mevrouw Stelma mede.
„Uiterlijk zijn hier geen tekenen, die
erop wijzen dat het kerstfeest nadert.
De zon schijnt fel, de droge tijd is
aangebroken, de bloemen en planten
worden dor. Hier geen kerstboom,
geen kaarsen of cadeautjes. Doch het
kerstevangelie wordt hier wél ge
hoord". En zij eindigt haar brief met
de lofzang uit de Afrikaanse liturgie:
„Allelu allelu alleluja; Gloire soit
a Dieu!
De hervormde gemeente van Bloe
mendaal heeft de Stelma's aangeboden
bij voldoende financiële hulp te zullen
zorgen voor nieuwe machines voor
licht en stroomkracht in het nu wel
heel donker Ndoungué, zó, dat er geen
andere belangen door worden geschaad
of ander hulpbetoon door wordt beknot
Morele en financiële steun dus voor
hun opofferend werk uit hun vroegere
dorp Bloemendaal.
Bep Andreas
„Met enige schrik las ik deze week
een reelamefoldertje van de vereni
ging „Protestants Nederland". Het
kwam niet door de inhoud van deze
folder, maar alleen door de aanleiding,
namelijk het feit, dat het dit jaar 450
jaar geleden is, dat Luther zijn 95
stellingen op de slotkerk te Witten
berg aansloeg.
Dat de genoemde vereniging dit ju
bileum aangrijpt, om wat reclame te
maken voor haar werk, is haar zaak.
Er wordt in de reclamewereld meestal
niet zo heel nauw gekeken; elke wil
lekeurige aanleiding kan een mooi ver
haal opleveren.
De reden van mijn schrik was eigen
lijk dit: er zal toch niemand zo gek
zijn om dit jubileum in ernst te gaan
„vieren"? Want, als we nu eens goed
bedenken, wat er eigenlijk aan de hand
is, zal ieder weldenkend mens besef
fen, dat er geen reden tot vreugde is.
Luther heeft zijn stellingen gemaakt,
en geuit, om zijn collegae-theologen tot
een discussie uit te lokken. Het ge
volg is geweest een afscheiding van
een groep mensen van de enige kerk,
die er toen was, omdat men het niet
eens was met bepaalde praktijken in
die kerk. Na de afscheiding zijn er zeer
velen gevolgd (als één schaap over de
brug is en, ik vertel dingen, die
iedereen weet, nu zitten we met een
groot aantal kerken, kerkjes, sectes,
genootschappen enzovoort.
Inmiddels zijn een groot aantal za
ken, waartegen Luther in het geweer
kwam, in de katholieke kerk veran
derd. Wat doen wij, rare protestanten
echter, we blijven het oneens, met
elkaar, zowel met de katholieken.
450 jaar protestantisme 450 jaar
verdeeldheid. Hoewel ik toegeef, dat
er in de jaren van Luther reden ge
weest moet zijn voor de afscheiding
(die overigens door Luther niet be
doeld was), vind ik, dat deze 450 jaar
geleerd hebben, dat het toch niet de
juiste weg was. Een theologische dis
cussie binnen de katholieke kerk, zo
als die ook nu aan de gang is, ware
beter geweest. Zoals de zaken er nu
voor staan, zal de eerste honderd jaar
wel geen eenheid ontstaan, of ben ik
nu te pessimistisch? Wanneer de een
heid bewaard was gebleven, dan zou
de kerk van nu er heel anders uit zien.
Verstokte protestanten (verstarde
protestanten is misschien beter) zullen
zeggen: Beter, maar dat waag ik te
betwijfelen. Misschien zou het contact
met de wereld beter geweest zijn.
Dit zijn allemaal hypotheses, waar
we niets aan hebben; maar hoe dan
ook, zo erg blij zijn, feest vieren over
450 jaar protestantisme, neen, liever
niet". Aldus schrijft één der redac
teuren van het blad van de Lutherse
jeugdbond.
De gereformeerde kerken hebben vo
rig jaar (tot en met 15 december) in
totaal ƒ2.628.439,76 ontvangen aan bij
dragen voor het werelddiakonaat. Ruim
ƒ1,7 miljoen hiervan kwam binnen via
de kerkcoilecten en bijna 650.000 door
rechtstreekse giften op de giro, ter
wijl een extra collecte voor vluchtelin
genhulp ruim 270.000 opbracht. In
1965 ontving het werelddiakonaat in to
taal 1.844.074.
Van de opbrengst-1966 ging 270.700
naar Hongkong (verzorging vluchtelin
genkinderen in Rennies Mill en lening
nieuw gebouw), bijna 300.000 naar
Indonesië (landbouwhulp Soemba:
62.400, herbouw bejaardencentrum
Djakarta: 60.000, bouw kindercen
trum Djakarta: 18.000, koeien en kar
ren voor boeren op Zuid-Sumatra:
40.000, hulp aan gevangenen en cen
trum voor gestoorde kinderen: 112.400)
bijna 319.000 naar Perzië (blinden
zorg, verstrekking schoolgeld en lening
landbouwcentrum blinden), 556.000
naar Pakistan (streekontwikkeling Na-
rowal: 154.000, christelijke technische
school Gujranwala: 34.500, kraam
zorg en opleiding vrouwen in Karachi:
56.700, waterboringen, onderwijszorg
en blindenwerk: 311.000), 100.000
naar Turkije (woningbouw na aardbe
ving), 285.600 naar Europa (waters
nood Tsjechoslowakije: 25.000, vluch
telingenhulp Griekenland: 153.800 en
diverse kleinere projekten waaronder
zorg voor ontheemden in Nederland en
zogenaamde „stille hulp": 106.880),
258,350 naar Zuid-Amerika (reserve
ring voor nieuw werk in Curacao, Su
riname en Brazilië), terwijl de onkosten
van het werelddiakonaat 152.600 belie
pen.
Twee van Ruslands toppropagandisten
hebben in de „Pravda" geklaagd over
de hardnekkige godsdienstzin, zoals
die in het leven van alledag tot
uiting komt. Er moest meer aandacht
geschonken worden aan de atheïstische
propaganda onder de kinderen in de
Sovjet-Unie en ook de mensen van
middelbare leeftijd, die vaak een
godsdienstige invloed uitoefenen op de
kinderen, moesten intensiever be
werkt worden, zo zeggen de schrij
vers.
Mensen bidden tijdens een open-
luchtdienst bij de ruïnes van de
102 jaar oude South Hobart-bap-
tistenkerk. De kerk werd door
brand verwoest.
WWWWVA/WWWVWWWWWVWWWWWWWWVn
De comités executives van de we
reldfederatie van katholiek mannelijk
en vrouwelijk jeugdwerk, de Fédéra-
tion Internationale de la Jeunesse Ca-
tholique (FIJC) en de Fédération Mon
diale des Jeunesse Féminines Catho-
liques (FMJFC), zullen van 11 tot en
met 19 februari aanstaande gezamen
lijk hun bestuursvergadering in Ne
derland houden. De vergadering vindt
plaats in Huize St. Jozefoord te Nu
land (N.-Br.).
De Nederlandse Lutherse Jeugdbond
heeft in samenwerking met de Oecu
menische Jeugdraad in Nederland m
het jeugdcentrum en conferentieoord
„Overvoorde" in Rijswijk (Z.H.) een
conferentie georganiseerd over de
kwestie-Vietnam.
Aan deze conferentie word onder
meer meegewerkt door prof. J. Ver-
kuijl en de heren A. Ekker, R. R. Eij-
bersen en drs. A. Duij vendak. Aan het
slot van de conferentie werd een reso
lutie aangenomen, waarin de vijftig
deelnemers, met een gemiddelde leef
tijd van 22 jaar, de mening uitspre
ken dat het steunen van de oorlog in
Vietnam voor christenen onaanvaard
baar is.
Er moet zo spoedig mogelijk vrede
worden bereikt door het doen ver
sterken van de invloed van de Ver
enigde Naties, waarbij een Aziatische
oplossing voor dit Aziatische probleem
moet worden gezocht, zo concludeerden
zij. Men acht het gewenst dat de kerk
deze opvatting bespreekt met de chris
telijke volksvertegenwoordigers.
Onder het motto „Wie A zegt, moet
ook B zeggen" organiseert de Stich
ting Kerk en Wereld in Driebergen
voor de derde maal een antiekveiling.
De opbrengst daarvan zal worden ge
bruikt voor de inrichting van Vosse-
steijn, een geheel gemoderniseerd en
uitgebreid conferentiehuis dat de oude
Boerderij vervangt.
Uit de opbrengst van twee in 1965
en 1966 gehouden veilingen konden deze
verbouwing en uitbreiding van één
der oude gebouwen op het terrein van
Kerk en Wereld gedeeltelijk worden
gefinanceerd. Binnen enkele maanden
zal Vossesteijn geheel in gebruik zijn
genomen.
De veiling wordt op 29 april gehou
den in Het Grote Bos te Doorn; de
kijkdag is bepaald op 28 april.
Een groot aantal waardevolle antie
ke voorwerpen werd voor de twee vo
rige veilingen gratis beschikbaar ge
steld door velen die de arbeid van
Kerk en Wereld wilden steunen. De
netto opbrengst van de beide verkopin
gen bedroeg in totaal 49.000. Ook nu
weer hopen de organisatoren de be
schikking te krijgen over een waarde
volle collectie antiek. Daarbij wordt
mede op grond van ervaringen met
voorgaande veilingen gedacht aan
gouden en zilveren sieraden, horloges,
porselein, klokken, waardevolle boeken
en snuisterijen, schilderijen, stoven, te
gels e.d. Voor deze veiling is het te
vens mogelijk antieke meubelstukken
ter beschikking te stellen.
Kerk en Wereld biedt de schenkers
aan zelf eventueel voor vervoer van
moeilijk te verzenden voorwerpen t»
zorgen. Tevens wordt aan belangstel
lenden op verzoek een stencil toege
zonden waarin belastingfaciliteiten
zijn omschreven.
De verkoop geschiedt ten overstaan
van een notaris en wordt geleid door
een beroeps-veilingmeester. De goede
ren worden vooraf door een deskun
dige getaxeerd. Voor de aanvang van
de veiling zal een catalogus verkrijg
baar zijn.
Nadere inlichtingen worden verstrekt
door Kerk en Wereld, De Horst 1,
Driebergen, telefoon 03438-2241.
>WW\AAIIIWW\/WtAA/\AA/\AAA/WMMWWWIA<\AfWtAIIAAAAAA/WWWtAA/WWAAAWAA/WW\AA/\/\/\AAftAAA/tAA/W\AA>WWWA/W\ftAAA<WW>AAA<\AA/\AAAAAAAAAAAAIIIIA/WW
De heer Johan M. Nicolay jr. te
Rotterdam is benoemd tot Chris
tian Science persgecommitteerde
voor Nederland. Deze benoeming
maakt hem de officiële woordvoer
der voor Christian Science in Ne
derland tegenover de overheid, de
pers en andere groeperingen.
„Hebben vele Christenen dan hun Bij
bel zo slecht gelezen, dat ze niet we
ten, dat de Vredevorst, als Hij zal ko
men, de vrede op aarde zal proclame
ren? De kerken onzer dagen houden
zich zo bezig met de problemen in onze
wereld, dat ze hun eigenlijke roeping
steeds meer uit het oog verliezen. Die
roeping ligt zeker niet in demonstraties
doch wel in de prediking van het Evan
gelie en niet te vergeten het brengen
van het Profetische woord, dat zeer
vast is. Als dat meer werd gepredikt
en geloofd zou worden, dan zou men
zien, dat de tijd der genade kort is,
dat de toekomst des Heren genaakt. In
plaats van daarop de blik te richten en
de Gemeente in deze waarheid te on-
wijzen, worden allerlei problemen, die
straks door onze Here Zelf zullen wor
den opgelost en waarvoor Hij Zijn Ge
meente geen opdracht gaf, door ver
schillende theologen en kerken ter
hand genomen".
In het baptistenweekblad De Chris
ten schrijft kroniekschrijver ds. J. van
Dam naar aanleiding daarvan:
We willen niet ingaan op de vraag of
deze demonstrerende christenen zo
slecht hun bijbel hebben gelezen, dat
ze niet weten dat de komende Vrede
vorst de vrede op aarde zal proklame-
ren. We denken, dat de heer Kits
aannemende, dat hij toch in elk geval
wel enkele van de demonstrerende do
minees kent; dr. Buskes, bijvoorbeeld
het antwoord op zijn vraag
zelf wel weetIntrigerender dan
die vraag is de gedachte, dat „ver
schillende theologen en kerken" aller
lei problemen ter hand hebben geno
men, „die straks door onze Here Zelf
zullen worden opgelost, en waarvoor
Hij Zijn Gemeente geen opdracht ge
geven heeft".
We hebben met verbijstering van deze
opmerking kennis genomen en kunnen
ons niet voorstellen, dat de schrijver
meent wat hi] hier beweert. Het zou
immers betekenen, dat bijvoorbeeld
het vraagstuk van de slavernij pas
in de 18e en 19e eeuw tot een ethisch
probleem geworden door de chris
tenen onaangeroerd had moeten blij
ven, want de Heer gaf Zijn gemeente
er nergens opdracht toe Inder
daad, bij Zijn komst had de Heer het
probleem Zelf wel opgelost
Het betekent verder, dat een chris
ten zich niet zou behoeven te bekom
meren om het rassenvraagstuk, het
probleem van kolonialisme en onder
ontwikkelde volkeren, de woningnood
Het zijn allemaal problemen
Goddank! die de heer Zelf, maar
dan definitief zal oplossen als Hij ge
komen is. Dan zal er geen enkele on
gerechtigheid meer zijn.
Maar betekent dat nu, dat we als
christenen de oplossing van al die nood
en ellende rustig aan de Heer moeten
overlaten? Juist omdat Hij de Vrede
vorst is en omdat Zijn naam Gerech
tigheid is, zullen allen die Zijn ver
schijning liefhebben zich voor vrede en
gerechtigheid moeten inzetten. Ook dat
is prediking van het evangelie van het
profetisch Woord.
De hervormde synode heeft de 44-
jarige predikant dr. R. J. Mooi uit
Amstelveen-Buitenveldert benoemd tot
secretaris voor algemene zaken van de
Generale Synode, in de vacature die
per 1 mei 1967 ontstaat, doordat de
huidige secretaris voor algemene za
ken, ds. F. H. Landsman, op die datum
secretaris-generaal van de Nederland
se Hervormde Kerk wordt. Dr. Mooi
heeft de benoeming nog in beraad
gehouden.
Behalve de wekelijkse uitzending
„Geestelijk Leven" op Hilversum I op
de maandagavonden van 19.40-19.50
uur zal het Humanistisch Verbond nu
vrijdags te beluisteren zijn op Hilver
sum II en wel van 22.25-22.30 uur.
In deze vijf minuten zal wekelijks een
praatje worden uitgezonden, dat de
titel draagt „Kort Kommentaar".
