UW LUIE STOEL MAAR VAST AR VOOR DE KLEUREN-T.V. Kwaliteit van het beeld wordt in ons land zeker aanzienlijk beter dan in Engeland R UIMTE- PRAAT 7 Kleuren zien Kleurenscherm Compatibiliteit Plumbicon Het nieuwe volk ZATERDAG 18 FEBRUARI 1967 Erbij 18 OP 1 JANUARI 1968 kan in ons land een begin gemaakt worden met kleuren-tv-uitzendingen. Wat de techniek betreft zal onze ,,KTV" qua scherpte en kleurweergave de beste ter wereld worden, zoals Rob Geutskens hieronder toelicht. PP- Een ktv-ontvanger lijkt uiterlijk veel op een normale tv-ontvan- ger. De eerste heeft slechts één knop meer. HET HART van elk tv-toestel is de beeldbuis. Deze bevat een z.g. elektronenkanon, een afbuiginrichting en een oplichtend scherm. Het kanon schiet een dun straaltje elektronen in de richting van het scherm. Waar dit straaltje het scherm treft ontstaat een lich tend puntje. Hoe meer elektronen het straaltje bevat, des te feller licht het puntje op. De afbuiginrichting zorgt ervoor dat de elektronenstraal het scherm van links naar rechts en van boven naar beneden aftast, op een wijze zoals men een brief schrijft. Doordat de intensiteit van de straal tijdens het „schrijven" ver andert, ontstaat een zwart-wit-beeld dat, net als een krantenfoto, is opgebouwd uit stippen van verschillen de helderheid. Opengewerkte tekening van een beeldbuis voor kleurentelevisie. Duidelijk zijn de drie elektro- nenstralen te zien. MILJARDEN jaren lang heeft onze aarde maar één satelliet (begeleider, wachter of trawant) gehad: de maan. Maar op 4 ok tober 1957 kreeg onze planeet haar eerste kunstmatige satel liet, kortweg „kunstmaan" ge noemd. Het was de Russische Spoetnik no. 1 (de naam bete kent: begeleider). Er zat een ra diozendertje in, dat korte piep- toontjes uitzond. Stations in de hele wereld hebben de seinen van deze eerste door mensen ge maakte satelliet opgevangen. En velen vroegen zich toen voor het eerst af, waarom zo'n kunstmaan zonder eigen aan drijving maar steeds in be weging bleef en niet op de aarde viel. Hetzelfde had ongeveer 300 jaar tevoren de Engelse natuur kundige Isaac Newton zich af gevraagd, maar dan met betrek king tot de echte maan. En hij omlaag valt, maar dat een steen die horizontaal wordt wegge gooid, een gekromde baan volgt (1). Maar die kromming is min der naarmate de snelheid groter ZWAAR TEKRA CHT EN OMLOOPSNELHEID probeerde de beweging van de maan om de aarde te verklaren door de maan op te vatten als een voorwerp datwel dege lijk valt. Newton had opgemerkt dat een appel uit een boom recht is (2). Was dit misschien het goede antwoord: dat de maan net genoeg snelheid had om niet óp de aarde te vallen maar er eigenlijk voortdurend „omheen viel"? Dit antwoord was inder daad het juiste. En het geldt niet alleen voor een natuurlijke satelliet maar ook voor kunst matige exemplaren. Mits hun omloopsnelheid maar groot ge noeg is en mits hun baan om de aarde maar zo hoog ligt dat ze buiten de dampkring blijven want als ze op hun route lucht zouden ontmoeten zouden ze weerstand gaan ondervinden, afgeremd worden en uit hun omloopbaan vallen, naar de aar de. Maar een satelliet die een maal in een omloopbaan ver buiten de dampkring is ge bracht, handhaaft zich in die baan op grond van dezelfde na tuurwet die ook de echte maan al miljarden jaren in haar baan houdt. Een geopende ktv-camera. Deze bevat drie „Plumbicons"voor elke kleur één. Rob Geutskens Judge Garth krijgt het moeilijk BINNEN NIET AL TE LANGE TIJD zullen we in Nederland over de langverwachte kleurentelevisie beschikken. Wat dit betreft komt ons land een beetje achteraan, maar dat heeft zeker zijn voordelen. Dat is al gebleken bij de zwart-wit-televisie. Engeland en de Ver enigde Staten zijn al met televisieuitzendingen begonnen op een tijd stip dat tv nog lang niet uitontwikkeld" was en deze landen zitten nu met een systeem van veel mindere kwaliteit dan het onze. De En gelsen en Amerikanen moeten nu hun kleurentelevisie afstemmen op hun zwart-wit-televisiesysteem. Dat moeten wij ook, maar doordat onze zwart-wit-tv beter is mogen we verwachten dat de KTV in Neder land geen slecht figuur zal slaan. DE BEWEGING van de elektronen- straal is zo snel, dat hij 50 keer per seconde het scherm volschrijft. Onze ogen kunnen die snelle beweging niet volgen en we zien, net als bij de film, een continu bewegend beeld. In Nederland is elk t.v.-beeld opgebouwd uit 625 lijnen. Veronderstellen we dat de t.v.-omroepster een op-art-jurk draagt met 312 witte en 313 zwarte horizontale strepen en dat die jurk met net het beeld vult, dan wordt de bo venste beeldlijn zwart, de volgende wit, de derde weer zwart enz. Meer stre pen kan de beeldbuis niet weergeven. Men noemt dit de beelddefinitie. Een Engelse t.v.-omroepster moet een jurk met een minder fijn dessin aantrek ken, wil ze onvervormd op het scherm komen. De Britse t.v. werkt namelijk met slechts 405 beeldlijnen en heeft dus een aanmerkelijk slechtere defini tie. LAAT MEN wit zonlicht door een prisma schijnen, dan ontstaan alle kleuren van de regenboog. Omgekeerd is het mogelijk wit licht te verkrij gen door alle kleuren in de juiste ver houding samen te voegen. Gelukkig voor de kleurentelevisie blijkt het niet nodig te zijn alle mo gelijke kleuren te gebruiken om wit licht te kunnen samenstellen. Drie goed gekozen kleuren, bijvoorbeeld rood, groen en blauw, kunnen samen wit licht opleveren. En dat niet alleen; door de intensiteit van de afzonderlijke kleuren te veranderen is het mogelijk elke willekeurige kleur samen te stel len. Om dit duidelijk te maken veron derstellen we dat we een rood en een groen lampje hebben en dat die zo dicht bij elkaar staan dat we ze niet meer af zonderlijk kunnen zien. Is het rode lampje uit, dan zien we groen licht. La ten we het groene lampje steeds zwak ker branden terwijl het rode lampje steeds meer licht gaat geven, dan zien we het licht langzaam geel worden, daarna oraje en tenslotte rood als het groene lampje gedoofd is en het rode fel brandt. Op dezelfde manier kun nen we met een rood en een blauw lampje alle kleuren van rood via pur per tot blauw maken. Tenslotte is het mogelijk met een groen en een blauw lampje de kleuren blauw, turkoois en groen samen te stellen. Het zal duide lijk zijn dat we met drie lampjes alle genoemde kleuren kunnen samenstellen door de helderheid van de afzonderlijke lampjes te regelen. HET BOVENSTAANDE is het prin cipe van een kleurentelevisiebuis. De lampjes bestaan hier uit zeer kleine stipjes fosfor. Het scherm van de beeldbuis bevat 1.200.000 van die stip jes, die in groepjes van drie gerang schikt zijn. Dat wil zeggen er staan steeds twee stipjes naast elkaar met midden daarboven het derde stipje, zo dat ze een gelijkzijdige driehoek vor- men. Het scherm van een KTV-beeld- buis bevat dus 400.000 van die drie hoekjes. Elk driehoekje bestaat uit een „rode", een „groene" en een „blauwe" stip. Dit betekent dat de blauwe stip blauw zal oplichten als hij door een elektronenstraal wordt getroffen, de rode rood en de groene groen. Aan de achterkant van de beeldbuis bevinden zich drie elektronenkanonnen. Omdal de stipjes zeer klein zijn, is het een onmogelijke opgave met het „groene" kanon alleen op de groene stipjes te schieten. Daarom heeft men de drie kanonnen op enige afstand van elkaar in een gelijkzijdige driehoek geplaatst. Een eindje achter het scherm bevindt zich een zogenaamd schaduwmasker, een ondoordringbare plaat met 400.000 kleine gaatjes. De gaatjes zijn zo ge plaatst daif de „rode" elektronenstraal alleen de rood-oplichtende stippen kan bereiken. De „groene" straal komt uit een andere richting en kan alleen de groen-oplichtende stippen treffen. Het zelfde geldt voor de „blauwe" straal. Het spreekt vanzelf dat de elektro- nenstralen niet werkelijk gekleurd zijn. We kunnen ze zelfs niet zien. Maar de straal die voor het rode licht zorgt noemen we gemakshalve de rode straal. NET ALS bij de zwart-wit-beeldbuis kan de intensiteit van de elek- tronenstralen worden geregeld. Dit ge beurt automatisch door het signaal van de zender. Het aftasten van het scherm gebeurt verder net zoals bij zwart-wit- TV, maar nu met drie elektronenstra- len tegenlijk. Zo'n zendersignaal is een zeer ingewikkelde zaak, want het moet allerlei informaties bevatten over de helderheid van de verschillende kleu ren op elk moment, over de synchro nisatie (de elektronenstralen in de weergeefbuis moeten natuurlijk pre cies gelijklopen met die in de opneem- buis, anders komen de beeldelementen niet op hun plaats) en over het geluid. DE GESCHIEDENIS wordt nog inge wikkelder doordat men zwart-wit- en kleurentelevisie zoals dat heet „com patibel" wil maken. Dit betekent dat men met een zwart- witontvanger het programma van een KTV-zender moet kunnen ontvangen en omgekeerd met een KTV-ontvanger een zwart-wit-programma. Uiteraard is in beide gevallen het beeld zwart wit. Weliswaar maakt de compatibili teit het KTV-systeem iets duurder, maar het heeft het voordeel dat u niet onmiddellijk naar een radiohandel hoeft te snellen om een KTV-ontvan ger te bestellen en ook dat u gerust uw zwart-wit-ontvanger kunt opdoe ken als u er een voor KTV gekocht heeft. De kleurentelevisie zal namelijk geleidelijk worden ingevoerd. Als TV en KTV niet compatibel waren zou u dus twee ontvangers in uw kamer moeten dulden totdat alle program ma's in kleur verschijnen. DE PRIJS van een KTV-ontvanger zal ongeveer 2 Vz maal die van een zwart-wit-ontvanger bedragen en dus in de buurt van de tweeduizend gulden komen. In het begin van dit artikel hebben we er al op gewezen dat het soms voor delen heeft, de kat even uit de boom te kijken. Want als men eenmaal voor een bepaald systeem heeft gekozen is het uiterst kostbaar om later tech nische verbeteringen door te voeren. Wat dat betreft zijn we in Nederland in het voordeel. De compatibiliteit heeft hier ook invloed op. In Engeland zal een compatibel KTV-systeem met 405 beeldlijnen moeten werken, maar wij kunnen het met 625 beeldlijnen doen en kunnen dus een veel betere beeldde finitie bereiken. WE MOGEN niet onvermeld laten dat Philips een belangrijk aandeel heeft gehad in de ontwikkeling en de verbetering van de kleurentelevisie, vooral aan de studiokant. De in het Philips-laboratorium ontwikkelde „Plumbiconbuis", een opnamebuis voor kleurentelevisie, bleek een belang rijke verbetering'van de kleurenweer- gave mogelijk te maken. De Ameri kaanse tv-criticus Jack Gould schreef op 14 oktober 1965 in de „New York Times", nadat de Central Broadcas ting System stiekem was overgegaan tot het gebruik van de Plumbicon: „De C.B.S. gebruikte in twee pro gramma's nieuwe earnera-apparatnur, die vervolmaakt is door Philips, het grote elektronische concern in Neder land, en aan deze apparatuur hebben wij de aantrekkelijkste kleurenweerga- ve via televisie te danken. Het ontbre ken van schelle kleuren in de beelden en de subtiele kleurbalans waren zó opvallend, dat een aantal bezitters van KTV-ontvangers zich afvroeg hoe dit mogelijk was zonder dat er aan hun toestel iets was gewijzigd". „Het nieuwe volk" heet de vierde af levering van de serie „Wie zijn toch die Amerikanen?", die de NTS morgen zondag, van 19.25 tot 20.00 uur op Ne derland 2 uitzendt, en die weer door George Noordhof gepresenteerd wordt. Veertig miljoen immigranten hebben gedurende de laatste 150 jaar hun be staansmogelijkheid in de Verenigde Staten gevonden. Sommigen kwamen vanwege godsdienstige of politieke ver volging, sommigen vanwege de goed kope landbouwgrond, anderen omdat ze zich in hun oude vaderland te veel vrijheden hadden aangematigd. Allen moesten afstand doen van hun verleden en zich aan een moeizaam aanpassing proces onderwerpen. Van al deze fac toren zijn bij elke Amerikaan nog spo ren terug te vinden. Rechter Garth, de eigenaar van de Shilo-ranch, zal het moeilijk krijgen in de rechtszaak die tegen hem wordt aangespannen. Hij heeft uit zelfverde diging een man gedood, die eerst uit een hinderlaag op hem geschoten had. Het blijkt echter dat deze man geen wapen droeg Kan het zijn dat een derde, onbekende persoon dit wapen heeft weggenomen voor de sheriff kwam? En met welke bedoeling? Als dit wapen bijtijds gevonden wordt, zal het voor de jury niet moeilijk zijn Garth vrij te spreken. De Virginian gaat op onderzoek uit en daarbij heeft hij een charmante ontmoeting, die niet zonder gevolgen blijft Aldus in het kort de inhoud van „Op zoek naar bewijs", een nieuwe afleve ring van de serie „De Virginian", die de NTS zondag van 20.30 tot 21.40 (Ne derland 2) uitzendt.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1967 | | pagina 18