WIJ ONTVINGEN
Zevende vrijdagconcert met
Radio Filharmonisch Orkest
„Mijn humorformule Is mijn woordmisbruik
Het Muziekkabinet
geeft concert in
Amsterdam
NEGEN MUZEN
KRO-zangwedstrijd
voor 350 scholen
Britse pianoduo
won concours
Gaudeamus
„Fel"
Cursiefje
Achtduizend Kronkels
WOENSDAG 1 MAART 196 7
15
n
Samenvatting op tv van
kunstschaatsen
Kunstredactie
Vermoedelijk een tekening
van Rembrandt gevonden
Zuivere bewegingskunst in
het Stedelijk Museum
De radio geeft donderdag
televisie programma's
1
SIMON CARMIGGELT
(Van onze correspondent)
In het café stiet ik op Wim, die naar zijn oogopslag te oordelen aan zijn
vijfde sherry zat.
Die mevrouw in de tram zag eruit als een hopman der Tartaren.
De mond van de man in het café leek op een broodje rauw gehakt, dat
wat lang in de etalage heeft gestaan.
Toen ik 's ochtends de gordijnen van de slaapkamer opzij schoof, grijnsde
de dag tegen me als een ongeschoren kindermoordenaar.
De dame in de winkel had zo'n pardon-ik-was-eerst-lachje.
Vijf zinnetjes om een paar minuten lekker op te kauwen. Vijf zinnetjes
geplukt uit het werk van Simon Carmiggelt en er is geen beter begin voor
een verhaal om hem te bedenken. Want Carmiggelt is eigenlijk alleen in
woorden te vangen door hem te citeren.
Zijn werk is uniek: meer dan 25 iaar
schrijft hij vrijwel iedere dag een kolom-
lang cursiefje in het Amsterdamse dag
blad „Het Parool". Meer dan 25 jaar pro
duceert hij nu zijn „Kronkels", zijn ver
rukkelijke, wat weemoedige kleine men
sengeschiedenissen. Met zijn fijnzinnige
humor en milde wijsheid laat hij ons mee
genieten van die kleine tragedies van oude
en zware, moedeloze kasteleins en van
klaterende vrolijkheid in verhalen over
zijn kleinzoon. Verwoede „Parolers" grij
pen dan ook het eerst naar de rechter
kolom van de derde pagina, waar Car
miggelt dagelijks kronkelt.
In 1962 kreeg de in Amsterdam wo
nende auteur de Haagse Constantijn
Huygensprijs, een van de hoogste lit
teraire onderscheidingen in ons land.
Vandaag krijgt de Hagenaar Carmiggelt
de Amsterdamse boekverkopersprijs
voor het meest typisch Amsterdamse
boek, zijn laatste bundel „Fluiten in het
donker".
„Ik ben nu eenmaal wat veramster-
damst, maar in mijn hart nog echt wel
Hagenaar", vertelt hij in de logeerkamer
van zijn Amsterdamse flat tegenover het
Rijksmuseum. In de huiskamer klinkt via
de tv gedempt het gejuich van de toeschou
wers voor de prestaties van onze schaat
senrijders.
„We moeten hier maar even zitten,
mijn kleinzoon kijkt zo graag", glimlacht
hij. Zijn rimpelig gezicht lijkt tijdloos:
zo moet hij eruit zien op zijn dertigste en
op zijn tachtigste jaar.
In het kamertje staat een enorme speel
goedkast en een tafeltje met vier ijze
ren Peynet-stoeltjes. „Hij slaapt hier al
tijd" legt Carmiggelt uit. Maar dan terug
naar de ernst: „Kijk, dat verschil tus
sen Hagenaars en Amsterdammers is
echt niet zo groot als men wel denkt. Dat
is gewoon een gebrek aan kennis van
Den Haag."
Hij peinst even stil en zegt dan be
dachtzaam: „Een ding is zeker: Den
Haag heeft een andere stijl. Dat merk
ik altijd als ik daar in de tram zit: het is
er zo stil, er praten zo weinig mensen.
In Amsterdam zijn de mensen „open",
ze zeggen veel gemakkelijker wat ze den
ken. In de Amsterdamse tram kun .ie van
die zalige zinnetjes tegenkomen als dat
mannetje over zijn kleinzoon zei: „Een
goed kindje is nooit weg", een uitspraak
om in te lijsten". Carmiggelt proeft het
zinnetje even na en geniet er zichtbaar
van.
Over de Haagse humor zegt hij: „Dat
is gek, maar die is vaak veel rauwer en
minstens even slagvaardig als in Amster
dam. Ik ga nog wel eens zo'n paar ca
feetjes bij de Schoolstraat in waar ik
vroeger angstig langshoepelde. Ze hebben
daar zo'n rauwe volkshumor, wel fijn
hoor, want ik heb er heel wat stukjes op
gedaan". Hij articuleert zorgvuldig en
spreekt de woorden langzaam, een beetje
rollend uit.
Amsterdammers beoordelen de mensen
veel sterker op hun menselijke mérites,
op wie ze zijn, niet wat ze zijn, vindt Car
miggelt.
Fijntjes glimlacht hij: „Ik heb daar ■wél
een aardig voorbeeldje van. Laatst zat
ik met mijn vrouw in een klein visres
taurant een eindje verder op de hoek. Het
is maar een klein dingetje met tegels in
de muur en een paar tafeltjes, maar wel
gerenommeerd en het was er dan ook
helemaal vol. Even later ging de deur
open kwamen er twee mannen binnen,
een kleine dikke die voorop liep en een
lange magere die achter hem aan kwam.
„We willen hier wat eten", zegt die lan
ge afgemeten.
,Ja maar het is hier fol meneer", ant
woordt de ober Amsterdams.
„Luister eens even", zegt die lange
toen ongeduldig, „die meneer is een
Franse generaal en ik ben van Buiten
landse Zaken". De stilte die volgde was
bepaald indrukwekkend.
Die Amsterdamse ober gaf toen dit su
blieme antwoord: „Ja maar het is hier fol
meneer".
Carmiggelt wacht even en grijnst dan:
„Dat is nou het verschil: in Den Haag
hadden ze voor de generaal en zijn Bui
tenlandse Zaken vast nog wel een tafel
tje bijgeschoven".
Dan steekt hij wat nerveus een sigaret
op en vertelt verder: „Maar ik vind Den
Donderdag 2, vrijdag 3, en zaterdag 4
maart worden via Nederland 1 samen
vattingen uitgezonden van de wereldkam
pioenschappen kunstrijden die in Wenen
worden gehouden.
De samenvatting op donderdag 2 maart,
die in plaats van de rubriek „Mensen in
de sport" van 19.30 tot 19.56 uur wordt
uitgezonden, heeft betrekking op de wed
strijd voor paarrijden.
De samenvatting van de wedstrijd voor
heren wordt vrijdag 3 maart van 22.50
tot 23.20 uur uitgezonden, waarna men
zaterdag 4 maart de voornaamste presta
ties van de dames van 22.50 tot 23.20 uur
kan volgen.
Alle reportages worden door Frans
Hoekstra van commentaar voorzien.
Simon Carmiggelt
Haag een verrukkelijke stad hoor. Ik heb
er per slot van rekening meer dan der
tig jaar gewoond".
Simon Carmiggelt is in 1913 geboren.
Zijn ouders hadden toen een pettenwinkel-
tje in het Westeinde. „Vroeger hield Den
Haag daar op en begon er het Westland.
Onze klandizie bestond dan ook voorna
melijk uit Westlanders, de enig overge
bleven pettendragers". Na de lagere
school en korte tijd de handelsavond
school („dat wilde bij mij maar niet luk
ken") kwam hij, zeventien jaar oud als
volontair bij „Het Vaderland" terecht.
Dat duurde ook niet lang, want na een
paar maanden werd ik er al uitgeschopt.
Niet helemaal terecht overigens, want ik
heb daar heel wat geschreven. Er was
daar namelijke één luie verslaggever, die
mij stiekum alles liet maken wat hij zelf
had moeten doen. Dat heb ik keurig ge
daan, maar helaas heeft niemand ooit ge
weten hoe hard ik toen gewerkt heb".
Na die paar maanden bij Het Vader
land kwam hij bij een klein persbureau
tje terecht, dat het Haagse nieuws ver
zorgde voor een aantal provinciale bla
den. De vooruitstrevende chef vond dat
er maar eens wat aan klantenbinding
moest worden gedaan en gaf Carmiggelt
opdracht een feuilleton te schrijven.
„Dat vond ik natuurlijk prachtig. Dat
duurt minstens een jaar, dacht ik en ik
zette de intrige dan ook breed en lekker
fors op. Stapels figuren van allerlei plui
mage liet ik opkomen. Helaas. Niemand
kocht mijn verhaal, zodat de baas na twee
weken zei: Maak er maar 'n eind aan. Daar
zat ik wel even mee, want ik moest in
één aflevering plotseling bosjes mensen
laten overlijden, ziek laten worden en ge
lukkig in het huwelijk laten treden".
De volgende stap was het dagblad
„Vooruit", waar Carmiggelt in 1936 be
gon met een dagelijks cursiefje „Kleinig
heden". „Maar niet alleen dat, daarnaast
deed ik ook rechtbank en vergaderingen
van oude mannen- en vrouwenverenigin
gen. Vooral rechtbank was erg leuk. Na
afloop van de zittingen gingen advocaten
en journalisten altijd even napraten in
het café ,,'t Wachtje" (op het Malieveld).
Daar heb ik Jan Campert ontmoet, die
ook rechtbank moest doen, maar die van
's morgens vroeg tot 's avonds laat in
't Wachtje gedichten zat te schrijven.
Campert vroeg dan aan mij wat er ge
weest was en dan gaf ik hem de gege
vens voor een zaakje Het beste hield ik
voor mijzelf, want och hoe ben je dan.
In 1944 verhuist de schrijver naar Am
sterdam, waar hij medewerker werd van
het illegale Parool. Vanaf 1946 schrijft hij
er dagelijks een cursiefje in onder het
pseudoniem Kronkel.
Het zijn kleine mensenverhalen. „Ik heb
nooit behoefte gehad romans te schrijven.
Wat ik te zeggen heb, kan precies in die
ene kolom, meer heb ik niet nodig."
Naast zijn kronkels schreef Carmiggelt
ook gedichten. Hij vertelt smakelijk:
„Verreweg de meeste heb ik bij vlagen
in de trein geschreven als ik op weg was
naar het één of andere dorpje, waar ik
dan een vrolijke causerie hield en stukjes
voorlas, omdat ik meende op die manier
mijn gapende belastingschuld te kunnen
vullen. Het was een van mijn dwalin
gen, want, van het honorarium bleef door
mijn onverstandige manier van leven
weinig over en bovendien werd ik van het
geregeld vrolijke lezingen houden lang
zaam maar zeker rijp voor het gesticht
Maar in de trein schreef ik dus bij vla
gen wat gedichtjes. Nu wacht ik maar
tot ik een nieuwe vlaag krijg".
Meer dan achtduizend Kronkels schreef
hij sinds 1946, verrukkelijke historietjes
op een vrijwel constant zeer hoog niveau.
„Ik heb het geluk, dat ik mag schrijven
wat ik wil", zegt hij bescheiden. „De ene
keer is het grappig, de andere keer dood
ernstig en dat moet ook, want als je con
stant een leuk stukje moet schrijven op
een aardig toontje word ie er doodziek
van".
De meeste cursiefjes schrijft hij in een
hotel in een dorpje op de Veluwe, waar
een kamer voor hem gereed wordt ge
houden en een schrijfmachine op hem
wacht.
Een ander belangrijk facet van zijn
werk zijn de teksten die hij schrijft bij
films van Bert Haanstra. „Dat is fasci
nerend voor iemand die gewend is solo
te schrijven. Je wordt opgenomen in een
team dat vecht voor die film en je gaat
vanzelf meevechten. Ook maakt hij teks
ten voor cabaretiers als Wim Kan en Son-
neveld. „Ontzettend moeilijk", vindt hij,
„want niemand heeft ooit het geheim ont
dekt waarom het publiek lacht. Het is
iedere keer een experiment en vaak kom
je bedrogen uit. Een scènetje waar jezelf
veel plezier aan beleeft gaat af, een zin
netje dat je zelf niet leuk vindt blijkt een
giller". De formule van zijn humor?
„Och ik denk dat 't mijn „woordmisbruik"
is. Ik gebruik vaak voor een situatie een
overdreven woord, dat daardoor een ko
mische werking krijgt. Neem nu maar
dat „stiet" uit het eerste regeltje, dat heeft
een veel aardiger effect dan „liep ik tegen
het lijf".
Regelmatig leest Carmiggelt een Kron
kel voor de VARA-televisie voor. Het zijn
heerlijke progammaatjes, rustpunten in
de vaak zo drukke tv-avonden. „Ook daar
bij is het moeilijk een keus te maken,
omdat je nooit weet wat het publiek leuk
vindt". Bescheiden voegt hij er zacht aan
toe: „Bovendien, er zijn stukjes bij, die
ik zelf niet meer kan pruimen". Een rela
tivering, een groot schrijver waardig
In de serie PRISMA-boeken zijn ver
schenen: „Vegetarisch kookboek" van
Ivan Baker vertaald door P. Moody-Krö-
ger (met een groot aantal recepten);
„Braaf en stout" (opvoedkundige advie
zen) van Dorothy K. Whyte (vertaling
van Y. H. M. Bok-Jongeling); „Experi
menten in de parapsychologie" van Ro
bert H. Thouless, vertaling E. Th. Dob-
benga; „Prisma-puzzels" van J. H. A.
Thiers, die al eerder een puzzelboek heeft
samengesteld; „Elektronica, onbeperkte
mogelijkheden" van Stanley L'Arigle-
bardt, vertaald door H. Leydens.
Het BOEKENCENTRUM n.v. in Den Haag
verzorgde de Nederlandse uitgave van
Sehr persönlich" van H. Giesen, die on
der de titel „Alle zeven dagen" verscheen.
Het geeft een tekst en een korte medi-
datie voor 366 dagen van het jaar.
Dr. A. Bruna vertaalde uit het Duits
het boek van professor dr. Franz Bauer
„Sterren, geleerden en profeten". J. J.
ROMEN Zonen in Roermond gaf het
boek uit.
De vijfde druk is verschenen van nze
voornamen" bij MOUSSAULT's Uitgeve -
rij n.v. in Amsterdam waarin J. A. Meij-
ers en de- Haarlemmer J. C. Luitingh tra
ditie, betekenis, vorm en herkomst van
namen bespreken. Het boekje is voorzien
van een uitgebreid namenregister.
In de jaren 1957 1966 zijn in De
Groene Amsterdammer vijfhonderd op
stellen over het Nederlandse toneel van
de hand van Jeanne van Schaik-Willing
verschenen. Een bloemlezing ervan is op
genomen in de uitgave van Moussault
n.v. in Amsterdam onder de titel „Uit
de stalles", reacties op toneel.
In de serie Zwarte Beertjes zijn bij A.
W. BRUNA Zoon in Utrecht verschenen
„Het geheim van het eenzame huis" van
Edgar Wallace (vertaling mevrouw H. C.
Knappert); „De wraak van de Saint" van
Leslie Charteris (vertaling Eva Raedt de
Canter); „Parijs is ver" van Joop van
den Broek; Het lichtschip" van Sieg
fried Lenz (vertaling Jan Hardenberg);
„De wereld wil bedrogen worden" van
Frank Arnau (vertaling J. de Groot), be
vattende verhalen over Stavisky, Kreuger
Rubinstein en Domela, beruchte namen
uit de eerste helft van deze eeuw.
Als Ditmar paperback zijn bij VAN D1T-
MAR in Amsterdam verschenen „Sebas-
topol vertellingen" van L. N. Tolstoj (om
streeks 1855 verschenen over het beleg
van Sebastopol tijdens de Krimoorlog) en
„Chantage onder water" van Len Deigh-
ton, uit het Engels vertaald door C. Bee-
repoot.
Dick Houwaart, die tot een definitieve
breuk is gekomen met de CHU en de
NCRV heeft in „Welbedankt", verschenen
als Ambo-boek, een verslag en verant
woording gegeven van een keuze. Hij
merkt op dat het boek geen rancuneus
geschrift is, maar het oprecht getuigenis
van een man die eerlijkheid ook in de
politiek boven alles stelt.
„De tragiek van Oscar Wilde" is een
roman van Desmond Hall over een be
kende litteraire figuur uit de vorige eeuw.
C. H. B. Wilson verzorgde de vertaling.
De Nederlandse uitgave is van de Uitge
verij A. J. LUITINGH. Laren.
Leslie Thomas schreef „De Groentjes"
die na een vertaling van W. J .Martens
bij Luitingh verscheen. Ter inleiing zij
meegedeeld dat gedurende de jaren 1948-
1952 communistische guerrilla's in Malak-
ka een heel Brits leger bezig hielden.Over
één der soldaten gaat het verhal.
In de serie Toortscontacten is bij de
Uitgeverij DE TOORTS in Haarlem ver
schenen „Duizend en één dag" van dr.
Margaretha W. Bruin-De Lyser, hoogle
raar in Libanon. Zij geeft een indruk van
de levensomstandigheden in dat land.
Verschenen is de derde druk van „Wij
zijn rijk", 280 liedjes, spelen en rijmen
voor school en gezin, samengesteld door
M. van Helden, eveneens bij De Toorts.
Als jeugdpocket is bij de Uitgevers
maatschappij „WEST FRIESLAND" in
Hoorn verschenen „Blijf lachen Irmgard"
een boek van de twaalfjarige Irmgard
Smits.
De n.v. Uitgeverij KLAROEN in 's Her
togenbosch verzorgde „Portret van Ma
rokko" van J. Dominicus die eerder boe
ken schreef over Zwitserland en Tunesië.
De Stichting „Het Muziekkabinet" i.o.
(aanvankelijk werd van „Muziekcen
trum" gesproken) geeft zondag 5 maart
des avonds om half negen een concert
in de Sint Annakerk aan de Wittenburger-
gracht 5 in Amsterdam. Medewerkenden
zijn Simon C. Jansen (orgel), May Oran
je (sopraan),Henk Meyer (tenor), Lina
Möhringer (fluit), Everhard Spelberg (ho
bo), Truus van Tol (cello), Hiu Kian Pin
(viool) en Jaap Spigt (clavecimbel).
Op het progamma staan Solo cantate
voor tenor nr. 189 van J. S. Bach, sonates
van Handel, Verachius en De Fesch, wer
ken van Stradella, Diepenbrock en Fauré
en het concert wordt besloten met Cy
clus voor sopraan Miroire de peine van
Hendrik Andriessen.
Met ingang van vandaag Is als clief
van de kunstrubriek bij ons blad in
dienst getreden de heer W. J. Lukke-
naer, voorheen redacteur bij het Alge
meen Handelsblad te Amsterdam.
De Hoensbroekse kunstschilder Ger
Ruyters hoopt een originele Rembrandt
in zijn bezit te hebben. Het is een ge
signeerde potloodtekening van tien bij
veertien centimeter, voorstellende een
jongeling met lange haren en een baret.
Ger. Ruyters heeft de tekening gekocht
uit een inboedel.
Wanneer de tekening een originele
Rembrandt is, zal hij waarschijnlijk uit de
beginperiode van de meester stammen. In
de vele catalogi van werken van Rem
brandt is de tekening niet te vinden, zo
dat het mogelijk is, dat de afbeelding
een uitgewerkte portrettekening, of een
voorstudie voor een portret is geweest.
Drie Amerikaanse beoefenaars van de
zuivere bewegingskunst zullen heden
avond in het Stedelijk Museum te Am
sterdam een voorstelling verzorgen.De
danseressen Twyla Tharp, Sara Rudner
en Margaret Jenkins, zullen „Removes
'66" en „Jam '66'67" uitvoeren, waarvoor
de kunstschilder Robert Fluot de kos
tuums maakte.
Dit zijn balletten zonder muziek, die
niet werden uitgevoerd op de tournee die
het trio van het nieuwe bewegen door
West-Europa maakt, en waarvan voor
stellingen zijn gegeven in DenHaag, en
de komende week in het Sigma-centrum in
Amsterdam. Twyla Tharp werkte bij
Paul Taylor's dance company en stichtte
in 1965 een eigen gezelschap, waarmee zij
successen oogstte in New York. Zij heeft
naar aanleiding hiervan van diverse gezel
schappen, voornamelijk uit New York ve
le opdrachten gekregen voor choreogra-
fiën.
Held Sjolochov. De Russische romanschrij
ver Mikhail Sjolochov. Nobelprijswin
naar voor litteratuur 1965 en lid van het
centrale comité van de communistische
partij, heeft de hoogste burgerlijke on
derscheiding van de Sovjet-Unie, held
van de socialistische arbeid, ontvangen.
Sjolochov is bekend als de schrijver
van „De stille Don".
Nederland 1: Het kinderprogramma be
staat uit „Wonderlijke nachten", „S(amen
I(ets) M(aken) en de rubriek Veilig Ver
keer. 's Avonds na het journaal een af
levering van Mona en het internationaal
agrarische nieuws. Direct na het twee
de journaal de voetbalwedstrijd Ajax-Du-
kla Praag uit het Olympisch Stadion in
Amsterdam. In de pauze om negen uur
uit Madrid flitsen van de wedstrijd Real
Madrid-Inter Milaan. Na de tweede helft
van de wedstrijd Ajax-Dukla Praag het
Nederlandse Songfestival uit het cultureel
centrum „Orpheus" in Apeldoorn. In de
ze uitzending zingt Thérèse Steinmetz
nogmaals de zes liedjes uit de voorronde
van 22 februari, nu in de omgekeerde
volgorde van de rangschikking zoals die
door de kijkers werd bepaald. Medewer
kenden onder meer Arjan Blanken, Sem
Nijveen en het Canadese dansechtpaar
David en Anne-Marie Holmes. Na het
laatste journaal een samenvatting van
Real Madrid-Inter Milaan.
Nederland 2: Na het tienerprogramma
„Waauw" de documentaire „The Opium
Trail" waarin een indruk gegeven wordt
van de wijze waarop het opium in de af
gelegen streken van Birma, Thailand en
Laos in Hongkong terecht komt. In „Jeugd
en kunst" ziet men iets van de waarde van
de begeleiding van scholen om het kind te
helpen zijn scheppingsdrang te uiten. Zo
heeft bijvoorbeeld de kunstschilder Jan
van Heel het initiatief genomen van de
Haagse jeugdactie HAJA. Ook komt het
educatieve werk van de Nederlandse mu
sea aan de orde en de georganiseerde
contacten tussen kinderen en kunste
naars. Na het laatste journaal nog een
les uit de Teleac-cursus „De detaillist
als ondernemer".
Ruim 350 scholen 50 méér dan ver
leden jaar nemen deel aan de KRO-
Scholenzangwedstrijd 1967. Evenals voor
gaande jaren wordt het evenement door
de afdeling Jeugduitzendingen van de
KRO georganiseerd onder leiding van
Wim Quint voor katholieke lagere scho
len.
De halve finale wordt op 16 mei recht
streeks vanuit Amsterdam via de radio
uitgezonden. Zowel radio als televisie
zorgen op 6 juni voor een rechtstreekse
uitzending van de finale uit de Singer-
concertzaal in Laren.
Het zevende concert in de vrijdagserie
van het Noordhollands Philharmonisch
Orkest zal op vrijdag 3 maart worden
verzorgd door het Radio Filharmonisch
Orkest. Aan dit concert dat zal worden ge
leid door de Britse dirigent Hugo Rig-
nold, zal solistische medewerking worden
verleend door de 28-jarige Nederlandse
bas-bariton Marco Bakker.
Het concert zal worden geopend met de
Ouverture Egmont van Beethoven, waar
na Marco Bakker een vertolking zal ge
ven van de Vier Ernste Gesange van
Brahms. Na de pauze zal het Radio Fil
harmonisch Orkest de 5e Symfonie van
Siostakowitsj uitvoeren. Hugo Rignold
werd in 1905 geboren en won op 16-jarige
leeftijd de beurs voor de Royal Academy
of Music te Londen.In 1945 werd hij mu
zikaal directeur van het Sadlers Wells
Ballet, in 1947 dirigent van het Liver
pool Philharmonic Orchestra als opvol
ger van Sir Malcolm Sargent, sinds 1960
is hij muzikaal directeur van het Birming
ham Symfonie Orkest.
Marco Bakker in 1938 geboren te Be
verwijk werd aanvankelijk opgeleid
tot onderwijzer. Hij brak deze studie af,
en ging naar het conservatorium. Enige
jaren later sloot hij zich aan bij de opera-
klasse van Hans Lichtenstein. In die pe
riode trad hij onder meer op in de rol
van Jamy in de musical „My fair Lady".
Daarna volgde een veelvuldig optreden
voor radio en televisie in de meest uiteen
lopende genres.
Zijn grote kans op het terrein van de
opera kwam, toen hij de mannelijke
hoofdrol vertolkte in de opera ,,De
Droom" van Ton de Leeuw tijdens de
wereldpremière in het Holland Festival
1965.
Sindsdien krijgt hij vele aanbiedingen
HILVERSUM I.
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20
Grammofoonmuziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Actualiteiten. 8.15 Lichte gramm.-
muziek. 8.50 Morgenwijding. 9.00 Modern
strijkkwartet. 9.35 Waterstanden. 9.40
Gramm.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.10
Arbeidsvitaminen. 12.00 Lichte orkestmu
ziek. 12.25 Beurs. 12.27 Meded. t.b.v. land
en tuinbouw. 12.30 Lichte orkestmuziek. 13.00
Nws. 13.10 Beurs. 13.30 Klassieke en moder
ne liederen. 13.50 Oude muziek 14.15 Biolo-
gica. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Nws. 16.02
Schakeringen: cultureel programma. 17.00
Voor de jeugd. 18.00 Nws. 18.15 Actualiteiten.
18.20 Uitzending Politieke partij. 18.30 Licht
programma uit Parijs. 18.55 Gesproken brief.
19.00 Voor de kinderen. 19.05 Klassieke ka
mermuziek. 19.30 Vesperdienst 19.55 Kerk
veraf en dichtbij. 20.00 Nws. 20.05 Solomon,
oratorium. 21.15 Yamamba (hoorspel). 22.00
Lichte orkestmuziek. 22.30 Nws. 22.40 Actua
liteiten. 22.55 Nwe. gramm.platen. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.10 Het levende woord. 7.15
Lichte gramm.muziek. 7.55 Overweging. 8.00
Nws. 8.10 Klassieke pianomuziek 8.30 Nws.
8.32 Voor de huisvrouw. 9.40 Schoolradio.
10.00 Klassieke muziek 11.00 Voor de zie
ken. 11.30 Lezing. 11.45 Informatie uit Haar
lem. 12.27 Meded. t.b.v. land- en tuinbouw.
12.30 Nws 12.40 Actualiteiten. 13.00 Pro me
morie. 13.05 Promenade orkest. 13.35 Metro-
pole orkest. 13.45 Voor de vrouw. 14.15 Ne
derlands blazers ensemble. 14.45 Muzikale
lezing. 15.15 Voor de vrouw. 15.45 Oude mu
ziek. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Klassie
ke en moderne liederen. 17.00 Voor de jeugd.
17.15 Kinderliedjes. 17.30 Lichte gramm.mu
ziek 18.10 Sport. 18.30 Voor de twintigers.
19.00 Nws. 19.10 Radiokrant. 19.30 Klassieke
gramm.muziek. 19.45 Praatje. 19.50 Lichte
muziek. 20.10 De familie Leenhouts (serie
hoorspel). 20.35 Samen uit - samen thuis.
22.00 Lichte gramm.muziek. 22.15 Wijd als
de wereld. 22.30 Nws. 22.40 Boekbespreking.
22.45 Kerkorgelconcert. 23.15 Hedendaagse
muziek. 23.45 Lichte gramm.muziek. 23.55
Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Lichte vocale muziek. 10.00
Nws. 10.02 Nwe. langspeelplaten. 11.00 Nws.
11.02 Gramm.platen. 12.00 Nws. 12.02 Variant,
tualiteiten. 15.05 Sport. 16.00 Nws. 16.02 Ac-
Instrumentaal allerlei. 15.00 Nws. 15.02 Ac-
13.00 Nws. 13.02 Top twintig. 14.00 Nws. 14.02
tualiteiten. 16.05 Tienershow. 17.00 Nws. 17.02
Actualiteiten. 17.05 Verzoekplaten.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weer
bericht. 12.48 Gramm.muziek. 12.55 Buiten
lands persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafel-
muziek. 14.00 Nws. 14.03 Schoolradio. 15.30
Eigenaardig 16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09
Lichte muziek 17.00 Nws. 17.15 Amusements
muziek. 17.25 Volksliederen. 18.00 Nws. 18.03
Voor de soldaten. 18.28 Paardesport. 18.30
Taalwenken. 18.32 Lichte muziek. 18.45 Sport.
18.52 Taalwenken. 18.55 Gramm.muziek. 19.00
Nws. 19.40 Instrumentaal intermezzo. 19.50
Vrije Politieke tribune. 20.00 Openbaar
kunstbezit. 20.15 Symfonisch concert.
WOENSDAG
NEDERLAND I.
17.00-17.35 Voor de kinderen. 18.45 Pipo de
Clown. 18.50 Journaal. 18.56 Reclame. 19.00
Mona (TV film). 19.25 Internationaal agra
risch nieuws. 19.41 Gereformerd Politiek Ver
bond. 19.51 Uitzending Socutera. 19.56 Recla
me. 20.00 Journl. 20.15 Voetbalwedstrijd Ajax
Dukla te Amsterdam (onder voorbehoud).
22.00 Songfestival 1967. 22.46 Reclame. 22.50
Journaal.
NEDERLAND II.
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Waauw: ge
danste hitparade. 20.35 Het spoor van de opi
um (documentaire). 21.15 Hazel (TV film
21.40 Jeugd en Kunst. 22.10 Reclame. 22.15
Journaal. 22.30 Teleac: De detaillist als on
dernemer (dl. 4 - herh.)
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
18.45 Pipo de Clown. 18.50 Journaal. 18.56
Reclame. 19.00 De Verrekijker. 19.10 Van
gewest tot gewest. 19.30 Wereldkampioen
schappen kunstrijden voor paren te Wenen.
19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame.
20.20 Achter het nieuws. 20.45 Daar, waar het
verschil begint (t.v.-spel). 22.45-22.50 Jour
naal. 23.00-23.30 Teleac: Automatisering (4).
NEDERLAND II.
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Geen beter
leven dan buitenleven (t.v.-film). 20.30 In
ternationaal Rendez-vous. 21.45 Attentie.
22.10 Reclame. 22.15 Journaal. 22.30 Gesprek
met de Duitse theoloog Karl Rahner.
Marco Bakker
voor een optreden in binnen- en buiten
land.
Thans maakt hij deel uit van de Neder
landse Operastichting. Zijn jongste succes
is het behalen van de enige uitgeloofde
prijs in de categorie bassen en baritons
op het Internationale Vocalistenconcours
te 's-Hertoger.bosch.
Het vijfde internationale concours voor
vertolkers van muziek van onze tijd, ge
organiseerd door de stichting Gaudeamus
in samenwerking met het Utrechts con
servatorium, is gewonnen door het Britse
pianoduo Joan Ryall en June Clark, dat
een bedrag van ƒ3000, beschikbaar ge
steld door de Fondation Européenne de
la Culture, alsmede de premie van 1000
die de stichting Nederlandse Muziekbe-
langen had uitgeloofd voor de beste uit
voering van een Nederlands werk, in ont
vangst mocht nemen.
De jury, bestaande uit Johan van den
Boogert (Nederland), Cathy Berberian
(VS), Andrzej Dobrowolski (Polen),
Siegfried Palm (West-Duitsland) en An-
dré Rabot (Frankrijk), kende de tweede
prijs 1500) toe aan de Roemeense kla
rinettist Aurelian Octav Popa. De derde
prijs 1000) was voor de Zwitserse
fluittist Frangois Perret, de vierde (ƒ750)
voor de Westduitse cellist Othello Lies-
mann en de vijfde (ƒ375) voor de Ameri
kaanse pianist Mayne Miller.
Aan het concours hebben veertig musi-
r: uit twaalf landen deelgenomen.
