Bundeswehr stelt Bonn
voor nieuwe problemen
Denen bergen de doden
Frans volksfront op een vlondertje
Van dag tot dag
en
Arrestaties voor
moord op drie
rassenstrijders
Noedelslingeraar
tegen straaljager
m
0 m
Beroep op VN van
bevrijdingscomité
voor Nieuw Guinea
telegrammen
WOENSDAG 1 MAART 196 7
Redelijk voorstel
Voorlopig zwijgen
Katholieken en joden
baden samen in Madrid
Ramsey Clark nieuwe
minister van Justitie
in de Verenigde Staten
Ezelsbruggetje
In beweging
Gisteren heeft men in ons blad kunnen
lezen, dat een Nederlands-Belgische com
missie zich na jarenlang beraad in een
advies-rapport heeft uitgesproken over de
volgens haar gewenste spelling van bas
taardwoorden. Bastaardwoorden zijn
vreemde woorden die in de Nederlandse
taal ingang hebben gevonden en algemeen
gebruikt worden, waardoor zij een pro
ces van vernederlandsing hebben onder
gaan. Om in dat proces enige uniformiteit
te brengen, heeft de bovengenoemde com
missie regels aanbevolen die op het eer
ste gezicht nogal pijnlijk aandoen.
Dat pijnlijke zit voornamelijk in het
feit, dat de commissie de weg van de fo
netische spelling is opgegaan, zonder al te
zeer rekening te houden met de omstan
digheid dat de spelling van bepaalde
vreemde woorden in onze taal even sterk
is ingeburgerd als het woord zelf. De her
komst van de bastaardwoorden zou door
de voorgestelde veranderingen in de
meeste gevallen onherkenbaar worden,
zodat zij geen functie meer zullen ver
vullen bij het aanleren van vreemde ta
len. Er is iets voor te zeggen dat men
tracht, het Nederlands zoveel mogelijk te
doen schrijven zoals men het uitspreekt,
maar de verwantschap tussen vreemde
talen en het Nederlands en bovendien
de herkenning van Latijnse of Griekse
grondvormen, die het taalgevoel kunnen
aanspitsen verdwijnt daardoor steeds
meer, wat zonder meer als een taalverar
ming kan worden beschouwd.
Veel urgenter dan het vernederlandsen
van vreemde woorden lijkt het, moeite te
doen om oorspronkelijke Nederlandse
woorden, die onder invloed van bastaards
in onbruik zijn geraakt, in ere te herstel
len. Vaak immers is het gebruik van
bastaardwoorden een gevolg van ver
waarlozing der eigen taal. Wanneer men
het oor te luisteren legt bij de Vlamingen,
herkent men daar vaak onvervalste Ne
derlandse woorden die bij ons niet meer
worden gebruikt. Door nu de vreemde
woorden die daarvoor in de plaats zijn
gekomen, te vernederlandsen, schrapt
men als het ware die oorspronkelijke Ne
derlandse woorden definitief uit de taal
geschiedenis.
Een enkel voorbeeld: tegenwoordig
weet in Nederland niemand meer wat
men bedoelt, als men zegt dat Piet de
Bruin een herberg uitbaat. Zegt men
daarentegen dat Piet de Bruip een café
exploiteert, dan verheldert het Ne
derlandse gelaat onmiddellijk. De com
missie wil nu niet de woorden „herberg"
en „uitbaten" in ere herstellen, maar Piet
de Bruin tot eksplwatant van een kafee
benoemen. Of deze werkwijze iets met
de veredeling van het Nederlands te ma
ken heeft, is de vraag. Vereenvoudiging
is het misschien wel, maar aanpassing
van de spelling mag toch nooit tot taal
verarming leiden.
Men loopt gevaar voor conservatief te
worden aangezien, als men een drastische
aanpassing van de spelling betreurt. De
modernisten op dit gebied mogen echter
bedenken dat zij in hun streven om de
spelling te moderniseren ten behoeve van
het schoolkind want dat is een argu
ment gevaar lopen datzelfde school
kind immuun te maken voor het univer
sele karakter der talen, waardoor het
weer des te moeilijker toegang vindt tot
de geheimen van andere talen.
Het boeiende spel van woordafleiding,
waardoor men via herkenbare verbaste
ringen uitkomt aan de verre bron van het
woord, wordt daardoor niet alleen moei
lijker maar zelfs op den duur een verge
ten kunst. En dat in een tijd die op ande
re gebieden een sterk vervagen van gren
zen te zien geeft, onder de stimulans van
een duidelijke zin voor universele cul
tuurvorming.
Maar nu verder geen gefilosofeer meer.
Straks begint Ajax—Dukla, de kup-wed
strijd onder leiding van arbieter Bakhranof
die weliswaar geen roetienjee op 't gebied
van internationale metsjes is, maar zich
terdege verdiept heeft in het speltiepe van
de beide ploegen. Neem een glaasje kon
jak bij de t.v. en kijk naar de doelskrim-
mutsjus, het stoere werk van beks en kie-
pers, de slijdings, de sroepassus, de eksplo-
sies van voetbalentoesjasme, de duwels
tussen Amsterdammers en Tsjechen, het
tekkelen, de skoreborden en wordt het
metsj-nul dan niet geklaagd: wat onje-
klonje op het klamme voorhoofd en ge
duld tot de rieturnmetsj.
,VW\AWAWWWWWWW\AW«WWWWffiVWAWA.VWWWVVW
MERIDIAN (MISSISSIPPI) (AP)
Achttien verdachten, onder wie een sher
iff en zijn adjudant, zijn dinsdag in
Mississippi gearresteerd voor een samen
zwering in verband met de moord in 1964
op drie strijders voor gelijke burggerrech-
ten bij Philadelphia.
De mannen werden elk tegen vijfdui
zend dollar borgtocht in vrijheid gesteld.
Onder de arrestanten bevond zich ook
Sam Bowers, de „keizerlijke tovenaar"
van de Ku Klux Klan. Bowers wordt nog
een tweede moord op een strijder voor ge
lijke burgerrechten ten laste gelegd.
(Van onze correspondent)
BONN. De komende pensione
ring van de Bundeswehr-generaal
Wolf graaf Baudissin kan oud-minis
ter van Buitenlandse Zaken Schroder
in zijn nieuwe functie van minister
van Defensie de eerste „onvoldoende"
opleveren. Na het aftreden van Kai-
Uwe von Hassel als gevolg van de
val van de regering-Erhard was
het bijna beangstigend stil geworden
rond het veelomstreden Westduitse
leger. Maar nu laat ze zich weer van
haar slechtste zijde kennen.
Wolf graaf Baudissin wordt in mei zes
tig jaar en bereikt daarbij de pensioen
gerechtigde leeftijd. Zijn pensioen zou 1
oktober aanstaande ingaan. Baudissin is
op het NAVO-hoofdkwartier in Fontaine-
bleau werkzaam, waar hij de laatste twee
jaar plaatsvervangend chef van operaties
was.
In verband met de komende verhuizing
van Shape naar België, heeft Baudissin
zijn militaire chefs in Bonn laten weten,
dat hij liever niet in de herfst de dienst
verlaat, maar dit of meteen in mei wil
doen, dan wel zijn diensttijd met een half
jaar verlengd wil zien. Aan de laatste mo
gelijkheid heeft Baudissin in zijn brief
aan zijn chefs in Bonn duidelijk de voor
keur gegeven. In dit streven is hij eind
vorige week nog ondersteund door een
brief van Shape aan het Westduitse mi
nisterie van Defensie, waarin wordt ver
klaard dat men Baudissin's blijven op ho
ge prijs zou stellen. Hij wil namelijk de
verhuizing van zijn bureau graag zelf re
gelen en zijn opvolger, generaal Von Butt-
lar, een goedlopende organisatie in België
overdragen.
DIT HEEL redelijk klinkende voorstel
van Baudissin zou nu echter in Bonn zijn
afgewezen. „In het belang van de gezond
heid van de graaf, is het beter dat zijn
diensttijd niet wordt verlengd", zo zou de
officiële opgaaf van reden luiden. Bau
dissin geniet echter een uitstekende ge
zondheid en is nog in de kracht van zijn
leven.
De graaf is sinds de oprichting van de
Bundeswehr de steen des aanstoots van
de oude houwdegens geweest. Hij was de
ontwerper van het nieuwe systeem voor
de „innere Führung", waarbij de soldaten
niet langer als leden van een hermetisch
afgesloten kaste werden beschouwd, maar
zich als „burgers in uniform" dienden te
beschouwen.
De strijd van voor- en tegenstanders
rond dit principe van Baudissin is de rode
draad die door de ganse geschiedenis van
de naoorlogse Bundeswehr loopt. Al in
een vroeg stadium van de opbouw van het
nieuwe leger dolf Baudissin tegen de oude
Wehrmacht-generaals het onderspit. Hij
werd pit zijn invloedrijke positie in Bonn
weggepromoveerd naar een functie te vel
de, en later nog veiliger naar de on
gevaarlijke post van leider van het
„NAVO defence college" in Parijs. In
woord en geschrift bleef Baudissin bin
nen de grenzen van het ambtelijke mo
gelijke zijn idealen verdedigen.
Drie maanden geleden baarde hij op
zien, door samen met enige geestverwan
ten toe te treden tot de vakbond voor
openbare diensten, transport en verkeer.
Door een veelomstreden dagorder van
Von Plassel die deze naar het schijnt in
een ogenblik van onoplettendheid onder
tekende kunnen leden van de Bundes
wehr voortaan lid zijn van een in de „bur
germaatschappij" verankerde vakbond.
Het besluit van Von Hassel was een van
de oorzaken die leidde tot de generaals-
revolte van enige maanden geleden en
waarbij o.a. de hoogste Bundeswehr-offi-
cier, inspecteur-generaal Heinz Trettner,
zijn functie neerlegde.
Niet Baudissin's persoonlijke vriend Ul-
rich de Maizière, die Trettner opvolgde,
heeft echter te beslissen over het verzoek
van de graaf of deze nog een half jaar in
dienst kan blijven. Het is de minister zelf,
die dit moet doen. Maar hoewel Schroder
op het ogenblik op vakantie is in Pontre-
sina, schijnt hij zijn besluit al te hebben
genomen.
Wanneer de geruchten bewaarheid wor
den, dat Sphröder zich ten bate van Bau
dissin's „gezondheid" heeft uitgesproken,
dan voorspelt dit weinig goeds voor een
moderne en verlichte leiding die de Bun
deswehr na het rampzalige bewind van
de aartsconservatief Von Hassel nodig
heeft.
Baudissin zelf hult zich in zwijgen. „Zo
lang hij een uniform draagt", zoals hij een
dezer dagen opmerkte. Het is de vraag of
de houwdegens er wel bij varen wanneer
Baudissin vervroegd in de gelegenheid
wordt gesteld ongehinderd zijn mening
over de gang van zaken in de Bundes
wehr te verkondigen.
(Van onze correspondent)
BONN Woedend geworden door het
eeuwige gegier van de dreigende over de
stad scherende straaljagers, besloot de
Münchener graficus Helmut Winter tot
daden over te gaan. In de krant liet hij
de volgende advertentie zetten: „Luchtaf
weergeschut met ruime voorraad munitie
gezocht met het doel rust en orde weer te
herstellen in het westelijk luchtgebied van
München. Brieven onder nummer 13469z
aan de Abendzeitung
Het resultaat liet niet lang op zich wach
ten. Niet alleen schreven mede-slachtof
fers uit heel Duitsland aan de graficus,
die hem „een moedige eenling" noemden.
Maar er kwamen ook reële aanbiedingen
van middeleeuwse steenslingeraars tot een
15 centimeter luchtafweerkanon met mu
nitie. Winter ging het echter meer om het
protest dan om een werkelijke poging met
grof geschut tegen de brullende rustver
stoorders op te treden.
Grof geschut vond hij overigens toch:
door een timmerman liet hij een ballis
tisch precies nagerekende middeleeuwse
steenslingeraar fabriceren. In zijn stads
buurt is Winter nu in 't voorjaarszonnetje
in actie. Een shawl losjes om de hals en
een kwieke hoed achter op het hoofd,
meet hij met zijn duim nauwkeurig de af
stand van zijn moordwerktuig tot de over-
scherende vliegtuigen.
Naast hem hangt op een driepoot een
koperen ketel, waarvan de inhoud suddert
op een houtvuur. Hierin wordt de munitie
gefabriceerd. Ze bestaat uit de voor niet-
Duitsers onverteerbaar uitziende kogel
ronde „noedel", een substantie van sa
mengeperste aardappelpuree, die in Mün
chen voor een lekkernij wordt gehouden.
Als Winter het goed op zijn heupen heeft,
mikt hij en passant ook nog op voorbij -
snorrende Bundeswehrhelikopters.
MADRID (Reuter). In een parochie
kerk in Madrid hebben dinsdag enige dui
zenden joden en rooms-katholieken een
gezamenlijke gebedsbijeenkomst ge
houden. Dit is de eerste keer dat zoiets
in Spanje is voorgekomen.
De gelovigen zongen psalmen en spra
ken in gebeden in het Spaans en He
breeuws de wens uit, dat „de wrok en
de haat" van het verleden zullen worden
vergeten. De leider van de joodse ge
meenschap in Madrid verklaarde dat
dankzij wijlen paus Joannes XXIII en het
Vaticaanse concilie een nieuwe fase is aan
gebroken in de verhouding tussen joden
en rooms-katholieken.
wmmm
De ramp in het Skagerrak met het
Russische fabrieksschip Toekan
heeft aan 52 van de 79 opvarenden
het leven gekost. Er zijn 22 over
levenden. 47 doden zijn geborgen.
Deense reddingboten hebben vele
slachtoffers aan land gebracht. Er is
nog geen enkele verklaring gegeven
voor de snelle ondergang van het
schip. De storm die in de nacht van
maandag op dinsdag in het gebied
woedde was niet bijzonder zwaar.
In de herfst van vorig jaar verging
vrijwel op dezelfde plaats de veer
boot Skagerrak. (Telefoto)
WASHINGTON (AFP) President
Johnson heeft de benoeming bekendge
maakt van Ramsey Clark als minister van
justitie. De 39-jarige Clark is sinds de
benoeming op 21 september van Katzen-
bach tot onderminister van Buitenlandse
Zaken waarnemend minister van Justitie
geweest.
VWWWWWWWWWWWWWVWIAIWWVWMIIAM
(Van onze correspondent)
Eén van de positieve elementen die men het gaullisme niet ontzeggen
kan, is zeker dat de ingrijpende hervorming van het staatkundig bestel
(ter stabilisering van de regering als uitvoerende macht) door president
De Gaulle gemotiveerd kon worden met de noodzaak het mozaïek van
de talloze politieke formaties van de Vierde Republiek een wat over
zichtelijker aanzien te geven. En die opzet werd vooral door de generaal
ook dik onderstreept toen hij in 1962, per volksstemming, liet beslissen
dat voortaan de president van, de republiek direct door het volk zou
worden gekozen. Voor het eerst vond die presidentsverkiezing, naar
Amerikaans voorbeeld, in december 1965 en, na de onverwachte ballo
tage van de president, in januari 1966 plaats.
DIE VERNIEUWING heeft sedert
dien niet nagelaten de politieke krach
ten te verplichten zich in enkele grote
formaties te verzamelen. Een eerste
stap in de richting van de andere grote
Westelijke democratieën de VS,
Groot-Brittannië en ook West-Duits-
land waar het politieke toneel prak
tisch door twee machtige kampen
wordt beheerst, heeft zo ook Frankrijk
nu al gezet.
In plaats van tientallen partijen en
groepen die elkaar voortdurend
meer of minder fictieve vliegen
poogden af te vangen, onderscheidt
men nu voornamelijk vier formaties:
de orthodoxe en de „ja-maar"-gaullis-
ten van Giscard d'Estaing, het demo
cratische centrum van Jean Lacanuet,
Mitterrands Linkse Federatie en ten
slotte de communisten. De ultra-recht
se volgelingen van advocaat Tixier-
Vignancour werpen weinig gewicht
meer in de schaal, en zijn dan ook ge
doemd zich vroeg of laat in één van de
voorgenoemde groep op te lossen.
Vier of vijf kampen is natuurlijk
nóg altijd altijd te veel om een dui
delijk alternatief voor een regerings
meerderheid te kunnen scheppen. En
het is juist met het oog op die nood
zakelijke ontwikkeling naar verdere
cencentratie of polarisatie, dat deze ver
kiezingscampagne een nieuwe en mis
schien beslissende stoot zal kunnen
geven.
gens aan de initiatieven van Francois
Mitterrand te danken geweest dat over
die kloof nu tenminste een wankel
vlondertje of ezelsbruggetje is gewor
pen. Zal dat bruggetje voor en na de
verkiezingen worden verbreed om ge-
leeidelijk aan die kloof te doen ver
dwijnen?
Of werden de linkse bruggenbou
wers alleen maar door electorale over-
VOOR HET LINKSE kamp is die
noodzaak speciaal wel bijzonder drin
gend. Hoewel sedert de laatste oorlog
het linkse kamp rechts bijna voortdu
rend in omvang evenaarde of zelfs
overtrof, werd Frankrijk met uit
zondering van de tien maanden dat
Pierre Mèndes-France en het dikke
jaar dat Guy Mollet het roer in handen
hielden voortdurend door centrum
regeringen met onmiskenbaar rechts
overwicht bestuurd. En vaak werd dan
nóg de koers van die incidentele no-
minaal-linkse kabinetten, men denke
aan Mollet's rol in de Algerijnse oor
log, tóch nog door de rechtse „opposi
tie" bepaald. Een gang van zaken die
vooral wel veroorzaakt werd door de
onoverbrugbare kloof waardoor het
linkse kamp tussen communisten en de
rest van socialisten en radicalen werd
gescheiden.
Het is aan de overigens bijzon
der trage destalinisatie van de Fran
se Communistische Partij èn vervol-
wegingen geïnspireerd en zullen de
communisten na de verkiezingen, zich
toch weer terug (moeten) trekken in
hun (allerminst) „splendid isolation",
juister ook wel politieke getto ge
noemd? Die laatste mogelijkheid lijkt
bij de dag wel onwaarschijnlijker te
worden: een meerderheid van de Fran
sen, zo heeft onlangs een opiniepeiling
uitgewezen, is zelfs niet meer bevreesd
de communisten regeringsverantwoor
delijkheid toe te vertrouwen, en hun
eigen belang kan uiteraard alleen maar
zijn gebaat bij een verdere emanci
patie.
Niettemin is het tussen de linkse
broeders nog lang niet alles koek en
ei en is het ingekankerde wantrouwen
tegen de ware bedoelingen van de
communisten bij de drie voornaamste
leiders van de Federatie, president
Frangois Mitterrand, socialist Guy
Mollet en radicaal Billères natuurlijk
nog geenszins als sneeuw voor de len
tezon versmolten. Op korte en op lange
termijn zijn de drijfveren voor het sa
mengaan bij beide partijen ook aller
minst gelijk.
De Federatie heeft voor de verkie
zingen vooral het oog gevestigd op een
overwinning op, of althans een maxi
male verzwakking van het gaullisti
sche kamp, en is daarom niet vies van
samenwerking in deze verkiezingspe
riode met de centrum-kandidaten van
Lecanuet als langs die weg een gaullist
verslagen zou kunnen worden. Voor
ie communisten zijn Lecanuet en Pom
pidou" en Giscard (marxistisch) lood
om reactionair oud ijzer, en zij heb
ben alleen maar belangstelling voor
de hechte basis die zij voor een toe
komstig volksfront willen leggen.
Frangois Mitterand en Guy Mollet, de
belangrijkste leiders van de FGDS
(Fédération de la Gauche Démocrate
et Socialiste), kortweg de Federatie.
^eiaer van de Centrum-Democraten,
Jean Lecanuet.
DAT VOLKSFRONT wijzen Mitter
rand en de zijnen a priori zeker even
min van de hand, al blijft dan ook
hun grote angst, dat zij bij die opera
tie, volgens het plastische beeld van
Lenin, mettertijd als een kip van al
hun veren zullen worden ontdaan. En
in dat licht gezien zullen vooral de
uitslagen van de eerste verkiezings
ronde van essentieel belang blijken te
zijn.
Het gaat dan om de vraag, wie in
lat toekomstige eenheidsfront de eer
ste plaats zal kunnen bezetten. De opi
niepeilingen beloven federalisten en
communisten tot dusver een vrijwel
gelijk aantal stemmen van 20 a 22 per
cent van het electoraat, en achter de
gevel van de hervonden broederschap,
wordt door beide partijen nu dan ook
een adembenemende nek-aan-nek-race
gelopen. Met als prijs de toekomstige
distributie van de rode lakens, (zo niet
der ministerportefeuilles).
De Gaullistische verkiezingstrate
gen, onder leiding van premier Pom
pidou, slaan die wedloop met gemeng
de gevoelend gade. Weliswaar hebben
ze in theorie altijd voor een centrali
satie van de politieke krachten geij
verd, maar in feite zouden ze toch
niet zo héél graag zien, dat op de link
se flank een machtig blok ontstond,
dat zich in omvang met het gaullisti
sche kamp zou kunnen meten.
Zij wensen die polarisatie eerder zó,
dat de ecommunisten een geïsoleerd
blok blijven vormen om de hele
rest van het kiezersvolk dan te
noodzaken zich onder de gaullistische
vanen te verenigen. Vandaar dan ook
dat de gaullistische sprekers alle ver
schillen en tegenstellingen tussen de
communisten en de federatie zo breed
mogelijk uitmeten..
Niettemin is het proces van coördi
natie en toenadering, dank zij De Gaul
le's eigen hervormingen, nu onweer
staanbaar op gang gebracht, en schijnt
men Zola's beroemde woord uit de
Dreyfuss-affaire te mogen aanhalen:
„La vérité est en marche et rien ne
l'arrètera" („De waarheid is in be
weging en niets zal haar tegenhouden").
NEW YORK (AFP) Het „Comité
voor de bevrijding van westelijk Nieuw-
Guinea" heeft dinsdag in de perskamers
van het hoofdkwartier van de Verenigde
Naties een „zeer dringend beroep" ver
spreid, waarin gewag wordt gemaakt van
vervolgingen door de Indonesische auto
riteiten in het voormalige Nederlandse
gebiedsdeel, thans West-Irian.
Het comité, gevestigd in Delft, roept de
VN-leden op stappen te doen bij de In
donesische autoriteiten om de „onmiddel
lijke vrijlating van de politieke leiders
van de negroïde volken van westelijk
Nieuw-Guinea, die thans in de gevangenis
zitten", te bewerkstelligen.
Ook moeten de VN-leden bij de Indo
nesische autoriteiten aandringen op toe
lating tot West-Irian van de in balling
schap levende politieke leiders, opdat
deze in vrijheid „bij kunnen dragen tot
de meningsvorming van hun landgeno
ten".
Tenslotte wordt geëist dat Indonesië
nog dit jaar bekendmaakt, hoe het de
uitoefening van het recht van zelfbeschik
king van het volk van voormalig weste
lijk Nieuw-Guinea wil verwezenlijken,
zoals het verplicht is volgens het
overdrachtsakkoord van 15 augustus
1962. Dit akkoord voorziet in een volks
stemming over de toekomstige status van
voormalig westelijk Nieuw-Guinea, te
houden in 1969.
Het comité dringt er in zijn „dringend
beroep" op aan, de uitvoering van dit
recht op zelfbeschikking te laten plaats
vinden onder neutraal toezicht, zonder
enige vorm van militaire druk.
Vandalen. Vandalen hebben een onlangs
in Syrië ontdekte graftombe van 2.000
jaar geleden vernield en zeer kostbaar
snijwerk gestolen. Het graf was van
een vorst van Palmyra, de bijbelse stad
Tadmor, die in 272 na Christus werd
verwoest.
Eisen. De officier van justitie in Madrid
heeft tegen vier Spanjaarden, die vlug
schriften verspreid hadden waarin werd
opgeroepen het referendum te boycot
ten, gevangenisstraffen tot twee jaar en
zware boeten geëist.
Hulp. West-Duitsland zal India dit jaar
voor 240 miljoen mark hulp verlenen
als onderdeel van de hulp ter waarde
van negenhonderd miljoen dollar dat
door westerse landen aan India is toe
gezegd.
Doodslag. Bij de begrafenis van zes men
sen, die bij een ontploffing om het le
ven kwamen, heeft een woedende me
nigte dinsdag in Aden twee Arabieren
doodgeranseld.
Treinbotsing. Op een station in de buurt
van Birmingham in Engeland zijn ne
gen mensen om het leven gekomen en
elf gewond bij een botsing tussen een
passagierstrein en een diesellocomo
tief. De passagierstrein is met een snel
heid van 112 kilometer op de rangeer
loc ingereden.
Grensgeval. Turkije en de Sovjet-Unie
hebben een ontwerp-overeenkomt gete
kend tot wijziging van de grens, die
voor het eerst in 1921 werd vastgesteld.
De wijziging is nodig omdat enkele
grensrivieren van loop veranderd zijn.
Agrarisch. 18.000 man kantoorpersoneel in
Havana zal een week per maand in de
landbouw werkzaam zijn volgens een
plan, dat door de Cubaanse communis
tische partij is opgesteld. In april wordt
ermee begonnen.
Op reis. President Lübke van West-Duits
land is uit Bonn vertrokken voor een
reis door Azië, die drie weken zal du
ren. Lübke zal Zuid-Korea, Nepal, Af
ghanistan, Maleisië en Thailand bezoe
ken.
Eigen deeg. Een vergadering van aanhan
gers van de uiterst rechtse N.P.D. in
het Westduitse Freiburg moest maandag
avond worden afgelast, omdat politieke
tegenstanders zo'n tumult maakten, dat
geen spreker zich verstaanbaar kon ma
ken. De voorzitter van de partij, Von
Thadden, slaagde er zelfs niet in de zaal
binnen te komen.
Transactie. Een Amerikaanse congres
commissie heeft meegedeeld geen be
zwaar te hebben dat de Export-Import-
Bank de levering van Amerikaans ma
terieel voor een autofabriek in de Sov
jet-Unie financiert. Het gaat om een be
drag van ongeveer vijftig miljoen dol
lar voor een fabriek die door Fiat zal
worden ingericht. Het wordt waar
schijnlijk geacht dat Fiat voor de in
richting van de fabriek ook machines
zal bestellen bij Europese firma's die
met Amerikaanse licenties werken.
