Grieks Aspida-proces mogelijk
olie op het verkiezingsvuur
Rechtse bladen suggereren
staatsgreep als links wint
CAMBRIDGE HAARINSTITUUT
Russell-tribunaal mag geen
zittingen houden in Parijs
Bunker is getrouwd
diplomatie
LAAT HET NIET
TOT KAALHEID
KOMEN
Van dag tot dag
v
Nederlanders in
Dortmund herdacht
Nieuwe Britse wet
op verdovende
middelen
ramrn
ZATERDAG 25 MAART 1967
r
tl of-junta
A mnestie
Tiende kind Kennedy
DE CAMBRIDGE HAARADVISEURS ZIJN
NU OOK IN HAARLEM
GRATIS ADVIES
LAAT UW HAAR NIET LANGER WACHTEN!
JANSSTRAAT 48 HAARLEM TELEFOON 0 2500 - 21230
Kosmos-151 gelanceerd
West-Irian bemiddelaar
Dominicaanse kwestie
Zonder teveel geknars
In voor-christelijke (ook wel genoemd
heidense) decennia was Pasen al een
feest, waarvan de betekenis was ontleend
aan het aanbreken van een nieuw seizoen,
de ontluiking van nieuw leven in de na- I
tuur. Typisch Germaans-Europees, omdat
de klimatologische situatie in onze koude
re streken nadrukkelijker scheiding trok
tussen winter en lente.
Toevallig viel het joodse voor-christelij- I
(Van onze correspondent)
ATHENE. Het „proces van hon-
ke Paasfeest op ongeveer dezelfde tijd, derd dagen", de krijgsraadzitting die
doch dit had minder met de ontluikende de affaire-Aspida behandelde, is vo-
natuur dan met een historische herden- rige week tot een eind gekomen. Maar
king te maken: de uittocht van de het woord „Aspida" (dat schild be-
joden uit Egypte. tekent) is nog niet uit de Griekse ge-
Afgezien van de vorm die deze twee sprekken verdwenen: het wordt sinds
soorten Paasfeest indertijd vertoonden, de uitspraak eerder méér dan minder
kan worden geconstateerd dat zij ont- gehoord. Degenen die van het begin
sproten waren aan een eigen-aar- af hebben volgehouden dat de hele
dige cultuur en kenmerkende culturele zaak een „doorgestoken kaart" was,
trekken droegen, die een rijke mytholo- een voorwendsel om George Papan-
gische, historische en levensbeschouwe- dreou in juli 1965 ten val te brengen,
lijke achtergrond hadden. werden in de verkondiging van die
Het christendom heeft vele elementen mening versterkt toen de rechtbank
van die twee voor-christelijke vormen van een maand lang de deuren sloot en
Paasviering in één eigen vorm verenigd
en als dat christelijke Paasfeest een even
sterke verbinding had kunnen bereiken
met de christelijke cultuur waarin wi] he
den ten dage worden geacht te leven, dan
zou het een kenmerkend, karakteristiek
christelijk feest moeten zijn.
Dat is echter niet het geval. Afgezien
van rudimentaire verschijnselen in de
Paasviering die nog „christelijk" kunnen
worden genoemd en die strikt beperkt
blijven tot de ruimten binnen de confes
sionele muren is het „Paasfeest" niet
waarlijk christelijk van inhoud meer. Dat
is een droevige gedachte, maar tegelijk
een reden tot bijzonder ernstige bezinning.
Pastoor en dominee kunnen in hun ker
ken wel nadrukkelijk blijven verkondigen
dat Pasen het feest van de Opstanding des
Heren is, maar de wijze waarop hun ge
lovigen die Opstandingsdag (-dagen) door
brengen herinnert in geen enkel opzicht
meer aan dat uiterst belangrijke, histo
rische en mystieke gegeven.
Pasen is doodgewoon: twee vrije dagen,
peperdure chocolade-eieren, onsma
kelijk beschilderde echte eieren, Passion-
muziek op de radio, uitslapen, krenten
brood, Amerikaanse kalkoen, narcissen,
de Pier van Scheveningen bezoeken, van
het Ruhrgebied in één ruk naar de Hol
landse kust en terug rijden, rijkelijk di
neren en tot besluit een thriller op de t.v.
met ondertussen een borrel. Als dit Paas
feest een afspiegeling van onze christe
lijke cultuur is, bestaat die christelijke
cultuur dan eigenlijk nog wel of be
staat hij uit dezelfde armelijke elemen
ten?
In beide gevallen moet de mens van
vandaag een wel zeer pover spiegelbeeld
van zichzelf ontwaren in het gladde water
oppervlak des tijds. Zelfs wanneer men
zich kan verheugen over het wegvallen
van riten en ceremoniën die geen zeg
gingskracht meer hadden, dan moet men
tegelijk tooh tranen met tuiten huilen over
het feit dat er niets voor in de plaats is
gekomen.
Er zal in onze westelijke samenleving
nog veel moeten veranderen en opnieuw
geschapen worden, vooraleer de grond
slag voor een werkelijke „cultuur op
nieuw zal kunnen worden gelegd.
Als men dat met veel zelfbeklag vast
stelt, is er al een goed uitgangspunt aan
wezig. Maar als men in plaats van dat
zelfbeklag trots is op wat de mens heeft
bereikt en van mening is dat deze weste
lijke verwijdering van het oorspronkelij
ke Paasgebeuren een culturele winst is,
verliest men het recht om andere puur-
materialistische levensbeschouwingen als
„onchristelijk" te veroordelen.
Nooit hebben mensen aan het Evange
lie van Pasen een schijn van recht kunnen
ontlenen tot vernietiging van materialis
tische stromingen. Wel heeft dit Evangelie
aangespoord tot een „Gaat en Onderwijst
en Wijdt in", maar dat sloeg niet op
harde eieren eten en bloembollen kijken,
en zeker niet op bombarderen en uit
roeien. Wat voor goeds kan onze weste
lijke „christelijke" beschaving aan ande
ren bieden? Dat is een vraag die aan het
begin staat van een herkerstening in de
werkelijke zin van Pasen. En daarna pas
komt het antwoord op de vraag, of het
behoud en de verdediging van onze eigen
beschaving opwegen tegen de nameloze
ellende, die in haar naam over anderen
wordt gebracht. Het is een absurde ge
dachte, dat men iemand zou moeten be
dreigen met moord en doodslag, omdat
hij weigert ons ontchristelijkt materialis
me over'te nemen.
zonder pers en publiek voortging: ook
de meeste advocaten zijn van dat mo
ment af weggebleven.
Deze zelfde „doorgestoken kaarters"
doen nu triomfantelijk over het feit dat
van de 28 verdachte officieren slechts
twaalf werden veroordeeld (twaalf tot
achttien jaar gevangenisstraf) wegens ac
tieve deelname aan de samenzwering.
Dertien anderen, waaronder drie van de
vier kolonels, werden vrijgesproken, na
dus meer dan twee jaar onschuldig of
met onbewezen schuld te hebben vastge
zeten. Degenen die van „doorgestoken
kaart" blijven spreken beseffen niet dat
ze een beetje met zichzelf in tegenspraak
komen als ze tegelijk triomfantelijk doen
over de vrijspraak van de kleine helft der
verdachten.
Premier Wilson vloog gisteren met
zijn nieuwe hond „Paddy" naar de
Scilly-eilanden, die worden bedreigd
door de olievlekken van de „Torrey
Canyon". De Britse premier heeft
hier een buitenhuisje. (Telefoto).
WANT ALS de affaire helemaal was
vooropgezet en de president werkelijk het
„orgaan van de hof-junta" was waarvoor
hij is uitgemaakt, dan had men voor het
zelfde geld meteen wel alle 28 beklaagden
kunnen veroordelen. Het onverwacht gro
te aantal vrijlatingen kan erop wijzen,
dat de „Aspida"-affaire van allerlei kan
ten is overschat, maar duidt er tegelij
kertijd op, dat de officieren van de krijgs
raad hun juridische normen toch niet ge
heel hebben laten varen, ondanks de on
verdedigbaarheid van de geheimhouding
van één volle maand.
Eén van de vrijgelaten kolonels, Chon
drokoukis, vele malen gedecoreerd voor
zijn aandeel in de strijd tegen Italianen,
Duitsers en communisten (burgeroor
log), is al begonnen aan de publikatie
van zijn dagboek uit de gevangenis, dat
in het Papandreou-gezinde ochtendblad
Vima" in feuilletonvorm zal worden af
gedrukt naast een relaas in afleveringen
van alles wat Dreyfus is overkomen.
Ook dit draagt ertoe bij dat het woord
Aspida op aller lippen blijft. De grote
vraag is: wat gaat er gebeuren met de
vijftien officieren die wél schuldig zijn be
vonden en die in de rechtszaal hartstoch
telijk en kamaraadschappelijk afscheid
namen van hun gelukkiger collega's al
vorens naar gevangenissen te worden ver
voerd? Allen zijn in hoger beroep gegaan,
maar inmiddels wordt er zwaar gespecu
leerd over de vraag of koning Konstantijn
hun vóór die tijd al amnestie zal schen
ken en zo ja, wanneer.
AMNESTIE zou ook een eind kunnen
maken aan het burgerlijke aspect van
de Aspida-affaire: het verzoek om ophef
fing van de parlementaire onschendbaar
heid van Andreas Papandreou en een an
dere oud-minister, dat de openbare aan
klager onlangs heeft ingediend. De naam
van Andreas Papandreou, zoon van de
voormalige premier en leider van de lin
kervleugel van diens centrum, is van het
begin af aan genoemd in verband met
de Aspida-zaak, maar zijn medeplichtig
heid eraan is tijdens de krijgsraadzitting
geenszins bewezen.
Uiterst rechtse kringen en het, intussen
van Papandreou-elementen „gezuiverde
leger zouden tot het besef kunnen komen
dat bij grote delen van de bevolking de
sympathie voor George Papandreou op
zoon Andreas is overgeslagen. Min of
meer openlijk wordt door uiterst rechtse
bladen gesuggereerd dat een verkiezings
uitslag die Andreas begunstigt, eenvoudig
niet zal worden getolereerd.
Andreas Papandreou van zijn kant laat
zich niet onbetuigd. Hij geeft aanwijzin
gen, wat het volk te wachten staat als
het voor of na de verkiezingen tot
een staatsgreep mocht komen: de stede
lingen stakend naar het dichtstbijzijnde
plein, de dorpelingen naar de dichtstbij
zijnde stad.
Hij waarschuwt zelfs de NAVO dat, als
deze een coup d'état zou steunen, haar
legers door het Griekse volk als „bezet
tingslegers" zullen worden gevoeld.
WASHINGTON (AP en AFP) De
echtgenote van senator Robert Kennedy
heeft het leven geschonken aan een zoon,
haar tiende kind. De 36-jarige moeder en
het kind maken het goed.
Robert Kennedy, die aan het skiën
was, kwam toen hij hei nieuws hoorde
hals over kop naar huis. De familie Ken
nedy heeft nu zeven jongens en drie meis
jes, waarmee ze het record gebroken
hebben van opa en oma, Joseph en Rose
Kennedy, die negen kinderen hadden.
Roos, haaruitval, vet haar, droog haar, stilstand in de haargroei,
kan bij 4 van de 5 mannnen en vrouwen, direct verholpen
worden; iedere dag bewijzen Cambridge haaradviseurs dit aan
vele mannen en vrouwen.
Iedere werkdag kan uw haar onderzocht worden! Na afloop
hiervan weet u of succes mogelijk wordt geacht.
Is succes mogelijk, dan stellen wij een schema op, dat u met de
kosten wordt voorgelegd.
DIT ONDERZOEK VERPLICHT U TOT NIETS
Voor afspraken kunt u elke dag terecht (behalve 's maandags)
van 11.00-19.30 uur.
Wilt u zich echter van een onmiddellijke behandeling verzeke
ren, maak dan een telefonische of schriftelijke afspraak.
(van onze correspondent)
PARIJS De Franse regering staat
niet toe, dat het lekengerecht onder lei
ding van de beide filosofen, de Brit lord
Russell en de Fransman Jean Paul Sar
tre, tijdens de zittingen die vanaf 10
april in Parijs over de Vietnam-oorlog
DORTMUND (DPA) In Dortmund is
gisteren een plechtigheid gehouden bij het
gedenkteken voor 298 arbeiders en ver
zetsstrijders onder wie Nederlanders die
Goede Vrijdag 1945 door de Gestapo wer
den vermoord.
De minister van Arbeid van de West-
duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, Wer
ner Figgen, maande in een toespraak de
achtduizend aanwezigen tot waakzaam
heid tegen extremisme van rechts of van
links. „Men moet de hedendaagse
jeugd met het oog op de herleving van
nationalisme waarschuwen voor de holle
frasen van gisteren", aldus Figgen, die er
aan toevoegde dat de zinloze moord op
298 Russen, Fransen, Nederlanders, Bel
gen, Polen, Joegoslaven en Duitsers een
laatste stuiptrekking van het nationaal-so-
cialisme is geweest
zouden beginnen, de Amerikaanse presi
dent Johnson in verband met die oorlog
publiekelijk in staat van beschuldiging
zal stellen.
Tegen een openbaar congres over de
Vietnam-oorlog heeft Frankrijk geen be
zwaar. De regering van president De
Gaulle wil echter de diplomatieke tradi
tie eerbiedigen, die zich verzet tegen be
lediging van een bevriend staatshoofd.
Dat deze genuanceerde stellingname
ten aanzien van het Russell-tribunaal dat
al eerder verboden werd zijn zittingen in
Groot-Brittannië te houden, van Franse
zijde allerminst enigerlei vorm van solida
riteit, laat staan sympathie impliceert
met president Johnson's staatkunde met
betrekking tot Vietnam, heeft de Franse
regering gisteren langs andere weg intus
sen ook nog eens nadrukkelijk gedemon
streerd.
Want op bijna hetzelfde moment werd in
Parijs bekend gemaakt, dat Frankrijk nu
zelfs geen waarnemer meer zal sturen
naar de ZOAVO-conferentie die van 18 tot
20 april in Washington wordt gehouden.
Door nu ook een symbolische belangstel
ling door middel van een waarnemer ach
terwege te laten, bedoelt De Gaulle Wash
ington duidelijk te maken dat Frankrijk
zijn afwijzende houding tegenover de
Amerikaanse Vietnam-politiek nog heeft
verscherpt.
(Van onze correspondent)
LONDEN. Een wetsvoorstel om het
gebruik van verdovende middelen tegen
te gaan is gisteren in het Britse Lager
huis door de minister van Binnenlandse
Zaken, Jenkins, ingediend.
Artsen mogen nu nog de verslaafden
recepten voorschrijven voor heroïne en
cocaïne. Enkele Britse artsen deden dit
echter op onverantwoordelijke wijze. Ze
controleerden niet voldoende of de ver
slaafden wel zoveel nodig hadden als zij
beweerden om in leven te blijven.
Voortaan zullen alleen verslaafden die
ih de klinieken worden verpleegd hun
dagelijkse rantsoen kunnen krijgen. Ge
poogd wordt om in de klinieken onder
medisch en psychiatrisch toezicht de
dagelijkse dosis langzamerhand kleiner te
maken. Als de artsen toch heroïne en co
caïne blijven voorschrijven aan verslaaf
den of hen niet opgeven bij een speciale
medische instantie lopen zij de kans nun
bevoegdheid om recepten uit te schrijven
kwijt te raken. Bij herhaling staat hun een
boete tot 10.000 gulden of tien jaar ge
vangenis te wachten.
MOSKOU (AP) De Sovjet-Unie heeft
zijn derde onbemande aardsatelliet in
vier dagen en de achtste in deze maand
gelanceerd. De kosmos-151 beschrijft een
cirkelvormige baan op 630 kilometer bo
ven het aardoppervlak.
Het doel van deze kosmos werd niet be
kend gemaakt.
Overeenkomst. Indonesië en Singapore
hebben twee overeenkomsten getekend
betreffende regeling van de ruilhandel
en wederzijdse ontwikkeling van scheep
vaart en visserij. Indonesië heeft ook
toegestemd in de uitvoer van alle land-
bouwprodukten naar Singapore.
(Van een medewerker)
Ellsworth Bunker was deze week op Guam een „nieuwe man in het
gezelschap dat met de Amerikaanse president de Vietnamese kwestie
pleegt te bespreken. De bijeenkomst met de Zuidvietnamese militaire
hoogwaardigheidsbekleders, met de ministers Rusk en McNamara en
met Westmoreland en de andere Amerikaanse generaals, had voor hem,
meer nog dan voor de anderen, een oriënterend karakter. Hij zal im
mers de functie overnemen van een andere deelnemer aan het Guamse
gesprek: Henry Cabot Lodge, ambassadeur van de Verenigde Staten in
Saigon. En hij doet dat met het alom onderstreepte predikaat, een be
kwaam onderhandelaar en bemiddelaar te zijn.
Een predikaat, dat de nu 72-jarige
heeft verworven in een laat begonnen
diplomatieke carrière. Toen Bunker
uit het industriële en commerciële le
ven overging naar de buitenlandse
dienst, was hij namelijk nog net niet
zestig jaar. Hij telde, om precies te
zijn, 57 lentes.
Bunker tilt niet zwaar aan de jaren,
die hij gewoonweg vergeet in het en
thousiasme voor zijn huidige werk. Hij
is met de diplomatie getrouwd, zowel
figuurlijk als letterlijk. Carol Laise,
met wie hij onlangs in het huwelijk
trad, is namelijk Amerikaans ambas
sadrice in Nepal. De gaven, die hem
eigenlijk tot een „geboren diplomaat"
maakten, had hij tevoren trouwens op
ander gebied zo goed benut, dat hij
de overgang naar de buitenlandse
dienst niet om den brode behoefde te
ondernemen.
Maar zou kunnen zeggen, dat het
hem in het indutriële leven niet moei
lijk werd gemaakt. De Amerikaanse
suikeronderneming „National Sugar
Refining Company" waarin hij snel
omhoog kwam, was namelijk door zijn
vader opgericht. Na zijn studies aan de
Yale-universiteit was de op 11 mei
1894 in Yonkers (NY) geboren Ells
worth direkt bij de suikerraffinaderij
gaan werken. Van 1916 tot 1926 was hij
er opgaklommen tot directeur. In 1940
was hij president van de onderneming
geworden. En van 1948 tot 1951 was
hij voorzitter van de raad van toezicht.
Tot de suiker beperkte hij zich in de
industrie evenmin als tot de onvermij
delijke stroop in zijn latere diplomatie
ke loopbaan. Hij kreeg een vinger in de
pap van de „General Baking Company"
en verzekerde zich van een invloedrij
ke positie in het verzekeringswezen.
BUNKER had in Yale niet alleen
economie gestudeerd, maar ook ge
schiedenis. En in 1951 begon hij ook
het inzicht dat die studie hem had ver
schaft toe te passen. Hij werd Ameri
kaans ambassadeur in Argentinië. En
hij ging zelf een steeds belangrijker rol
in de geschiedenis spelen. Wanneer het
in de geschiedenisboekjes over de
kwestie Nieuw-Guinea of West-Irian
gaat, zal zijn naam niet mogen ont
breken.
Hij was het immers die in 1962, met
toestemming van Oe Thant, in het
kader van de Verenigde Naties optrad
als bemiddelaar tussen Nederland en
Indonesië. Het door hem ontworpen
plan is weliswaar niet precies in het
verdrag van de overdracht terechtge
komen, maar het vormde daarvan toch
een van de belangrijkste grondslagen.
Maar voordat het zover was, had hij
zich al in de problemen van diverse
standplaatsen moeten verdiepen. Nadat
hij in Buenos Aires in korte tijd erin
was geslaagd, de toenmalige spannin
gen tussen de V.S. en Argentinië te
verminderen, werd hij in 1952 ambas
sadeur in Rome. Ook bij het querinaal
toefde hij niet lang, maar de Italianen
versierden zijn borst met zoveel on
derscheidingen, dat er alle reden was
om aan te nemen dat hij zoals een
krant toen schreef met zijn diplo
matieke temperament en belangstel
ling voor menselijke problemen, een
goede vertegenwoordiger van zijn land
was geweest.
Ellsworth Bunker, de nieuwe Ameri
kaanse ambassadeur in Zuid-Vietnam.
Daarna kwam er een ondiplomatiek
intermezzo: hij werd in 1954 benoemd
tot president van het Amerikaanse Ro
de Kruis. Hij was de eerste betaalde
topman van die organisatie. Zijn sala
ris: 30.000 dollar per jaar. Eind novem
ber 1954 verhuisde hij naar New Delhi.
Als ambassadeur in India onderscheid
de hij zich in het bijzonder door de
boer op te gaan om aldus de problemen
van de dorpsbewoners te leren kennen.
Een van zijn conclusies luidde, dat het
voor de vrije wereld van groot belang
is, dat India zich ontwikkelt tot een
moderne industriële staat. In 1961
keerde hij naar Washington terug, be
noemd tot ambassadeur in algemene
dienst.
Behalve de Nieuw-Guinese, bemid
delde hij ook de Dominicaanse kwes
tie. Dat was in 1965. Hij begon met de
in een staat van burgeroorlog met elk
aar verkerende partijen gerust te stel
len en wist vervolgens de linkse „con-
stitutionalisten" van kolonel Caamano
Deno ertoe te bewegen af te zien van
herstel van het presidentschap van de
door de rechtsen afgezette Juan Bosch
en in te stemmen met een interim
presidentschap van Garcia Godoy, dat
zou worden gevolgd door de installatie
van Balaguer, een vriend van de Ver
enigde Staten tot president.
„Men begrijpt dat president Johnson,
gezien dit alles, erop stond Ellsworth
Bunker persoonlijk geluk te wensen
met het succes van diens delicate mis
sie", zo schreef de Franse „Monde" de
zer dagen. Het blad voegde daaraan toe:
„Wat men minder goed begrijpt zijn de
woorden die kolonel Caamano, nu
praktisch in ballingschap levend in
Londen, toen over Bunker sprak: „Ik
respecteer hem evenveel als mijn eigen
vader".
Bij de bekendmaking van Bunkers
nieuwe benoeming heeft president
Johnson hem gekaraktiseerd als „een
bekwaam en toegewijd man, vervuld
van kennis en ervaring". Behalve over
menselijke warmte beschikt Bunker,
volgens mensen die hem kennen, over
de gave, „de temperatuur te doen da
len op het ogenblik dat hij de deur
binnenkomt."
Dus: de gemoederen tot bedaren te
brengen om vervolgens de warmte van
die menselijkheid de kans te geven.
Het is nog niet duidelijk in welk op
zicht zijn bemiddelings- en onderhan
delaars-talent in Vietnam vooral zal
worden benut. Wordt het zijn voor
naamste taak, ervoor te zorgen dat de
overgang van een militair naar een
burger bewind in Saigon zonder al
teveel geknars verloopt? Moet hij de
regeerders in Saigon trachten te win
nen voor een inschikkelijker staand-
punt ten opzichte van de Vietvong?
Moet hij misschien zelfs contacten zien
te leggen tussen de Vietcong en die
regeerders?
Het zijn vragen waarop het antwoord
waarschijnlijk pas kan worden gegeven
als Bunker een tijdje in Saigon ver
blijft. Het ziet er helaas nog niet naar
uit, dat in dit geval de temperatuur
zal dalen op het ogenblik dat hij ten
tonele verschijnt.
fumnnnnjwfimmnramnnnfMvvr-"""-*^mm**********
jinnnnnnnnnnn■■■"w«mMM>|>i»,>jMKiit*M^i*i»i»wi*wwviwt<wwi#wwwi»MWMwwMwwwwwwwwwMWWMWMi
Kerncentrale. Een woordvoerder van de
Zwitserse regering heeft bekendgemaakt
dat de regering haar fiat heeft verleend
aan de plannen om in Zwitserland een
kerncentrale te bouwen voor de opwek
king van energie.
Ben Barka-proces. Het proces Ben Barka
zal in Parijs op 17 april worden voort
gezet. Aanvankelijk was als datum 5
april genoemd. Intussen zijn echter drie
advocaten aan hartaanvallen overleden.
Twee anderen hebben om het uitstel ge
vraagd om het zeer ingewikkelde dossier
te kunnen bestuderen.
Vooruit. Prinses Marie Beatrice van Savoie,
de jongste dochter van ex-koning Um-
berto van Italië die in haar flat in Ma
drid door een kogel werd getroffen, her
stelt zich goed. Het is nog steeds niet be
kend wat er precies gebeurd is in de flat
van de prinses.
Wentelwieken. Frankrijk heeft China 15
helikopters verkocht voor een waarde
van in totaal 14 miljoen gulden.
Coalitie. Generaal Kong Le is ontslagen
als bevelhebben van de neutralistische
strijdkrachten in Laos. Het besluit werd
genomen door de militaire raad van neu
tralistische officieren. Diplomaten in
Vientiane zien in de maatregel een stap
in de richting van een coalitie-regering
van rechtsen en neutralisten.
Genietje. Kim Oeng-Jong is een vier jaar
oud Koreaans geniaal jongetje. Hij heeft
al twee boeken geschreven en hij kan
ingewikkelde mathematische problemen
oplossen. Kim wil naar een Amerikaanse
h.b.s. Kims vader zegt dat zijn zoon po-
ezie schrijft, het differentiaal rekenen
beheerst en tweeduizend woorden Engels
en Duits heeft geleerd.
Peperstrooiers. Twee jonge Engelsen zijn
gistermorgen in Parijs door rechercheurs
gearresteerd. Ze hielden zich op een zol
der verborgen, nadat zij in Calais een
taxi hadden genomen en zich prinsheer
lijk naar Parijs hadden laten rijden,
waarna zij, bij wijze van afrekenen de
chauffeur peper in de ogen hadden ge
gooid.
Gevangenis. In Columbus, in de Ameri
kaanse staat Georgia heeft een 23-jarige
vrouw in de gevangenis een zoon gekre
gen, kort nadat zij bij een gewapende
bankoverval 500 dollar had buitge
maakt. De echtgenoot van de vrouw
dient in Vietnam.
Overleden. Francesco Kardinaal Bracci,
is vandaag na langdurige ziekte in Ro
me overleden. Hij was 87 jaar.
Abortus. Volgens een rapport van deskun
digen van het Italiaanse ministerie van
Volksgezondheid doen zich in Italië
jaarlijks meer dan een half miljoen ge
vallen van geheime abortus voor waar
bij honderden vrouwenlevens verloren
gaan.
