De wind kan n
iet lezen
PPftOL
PANDA EN DE MEESTER^DRINKER
POLLE, PELLI EN PINGO
y
Inbreker doodt
twee agenten
Huishoudbeurs
wz
KIP
IN'I
PANNETJE
RECEPTIES
HET HOGE DUIN
DIRCK DIRCKZ
RECHTER TIE
KRAMMETJE FOK
4
Massale staking
Italiaanse artsen
worrit verwacht
op de
Verzending zeepost
15
VELSEN N.Y.
i,m
w/y-
Ook m
Zondag laatste C dag!
VRIJDAG 7 APRIL 1967
Ons vervolgverhaal
Een romantisch verhaal door Richard Mason
- -
- 4. -
id
Goed voor de huid
het gehele jaar door
Carrosserie - Plaatschade
AUTOSPUITERIJ
wa je m eeN
EEN V
KANT J
s
w
a
lekker" lopen
lekker lopen
MMIAMIAAMIiyiMWI
„Zo praat je altijd", zei ik, „tot
dat je opeens een schitterende ver-
handeing houdt over de geestelijke
problemen van een straatveger en
dat doe je vol intuïtief begrip.
„Ik denk dat een van mijn voor
ouders straatveger is geweest. Ik zal
't heus stil moeten houden, want ik
keur dergelijke dingen helemaal niet
goed."
„Ik ben er eigenlijk nooit achter
kunnen komen, wat jij wèl goedkeurt.
„Nu het Taj Hotel bijvoorbeeld",
zei hij glimlachend, ,,'t Is er van bin
nen zo mooi en schoon, en je hoeft
er niet aan straatvegers te denken.
Laten we daar gaan eten. We nemen
een flinke cognac en dan kun je me
alles vertellen van de vrouwen die
in je leven zijn geweest en dat zal
je weer helemaal opmonteren."
HOOFDSTUK 5
Ik begon er aardigheid in te krij
gen, Japans te leren. De halve reden
daarvan was, dat ik de brigadier een
geschikte kerel vond. Hij gaf een
amusant tintje aan zijn lessen en
luisterde die op met anekdotes over
Japan. Hij wist heel wat van de cul
tuur en het maatschappelijk leven
van het land. Soms onderbrak hij een
les, om een demonstratie te geven.
Hij maakte dan het bovenblad van
zijn lessenaar leeg en klom erop
om de zittende houding van de Japan
ner te tonen, of hij liep het hele
vertrek door al buigende en zijn
adem inzuigend op de manier zoals
een Japanner dat doet als hij een be
kende op straat ontmoet. Dan bootste
hij met hoge kermende stem de lie
deren van de geisha na, of hij liet
met rare gromgeluiden, die uit zijn
buik kwamen, horen hoe de Japanse
generaals hun militaire bevelen ga
ven.
„Maar miss Wei zal u wel 't een
en ander vertellen over de Japanse
vrouwen", zei hij. „Ze is de nieuwe
onderwijzeres, die de volgende week
hier komt."
Onze tweede onderwijzer was mr.
Itsumi San, zoals wij hem noemden,
want „San" stond in het Japans ge
lijk met het Engelse mister. Hij was
pas negenentwintig of dertig jaar en
had een wijs studentengezicht. Hij
had in Engeland de handel bestudeerd
en op zijn terugweg naar Japan, na
het uitbreken van de oorlog, was
zijn schip in India in dok gegaan. Hij
werd van internering ontheven om
ons les te geven. Hij zag opvallend
geel. Ik had niet veel Japanners ont
moet en ik wist niet, dat ze wérke
lijk die kleur hadden: een diep bruin
geel. Als hij kwaad was, werd hij
grauwgeel en dat gebeurde dikwijls,
want hij was gauw beledigd. Ik schrijf
dit toe aan een minderwaardigheids
complex. Hij kon een enkel woord
misverstaan en omdat hij dan meen
de, dat men hem had willen kwetsen,
verviel hij plotseling in stilzwijgen
en bleef dagenlang mokken.
Toen hij ons de eerste keer les
kwam geven, stak hij een ingestu
deerde spech af.
„Ik spreek openhartig. Ik ben een
burger; u bent officieren. Voor mij
betekent dat niets, want ik ben een
onderwijzer. Laten we dus dit on
derscheid buiten beschouwing laten,
want anders kan ik geen les geven.
Als u een fout maakt, zeg ik het u
zonder plechtige omslag. Ik zal ook
aanmerkingen maken."
Hij bedoelde, dat hij niet van plan
was om ons „sir" te noemen. Ik
mocht hem niet, hoewel niet om deze
reden, maar omdat ik zo tamelijk
wist, wat zich achter die uitdrukking
loze ogen afspeelde. Elk woord dat
hij zei, was van tevoren zorgvuldig
overwogen en als hij iemand de les
las, was dit een vooraf berekende
wraak.
Met dezelfde opmerkelijke ijver be
reidde hij zijn lessen voor. Elke dag
gaf hij ons een lijst nieuwe woorden
op, waar hij korte zinntjes naast ge
schreven had. Ze stonden met zijn peu
terig handschrift in rijtjes onder el
kaar, zwarte Japanse lettertekens
naast de Engelse vertaling. Sommige
van die zinnen bewezen een eigenaar
dige kennis van zaken.
„De zon is drieënnegentig miljoen
mijlen van de aarde verwijderd,
maar de maan bevindt zich op slechts
honderd veertig duizend mijl afstand
van de aarde."
„Er zijn in Engeland zesendertig
miljoen vlinders.
Zijn mededelingen waren altijd juist.
Hij vond het ook heerlijk ons te tes
ten. Hij wandelde dan de klas door
en stelde ons ieder op de beurt een
reeks vragen. Zonder nog commen
taar schreef hij daarna iets in Japans
schrift achter onze namen. We heb
ben nooit gehoord wat dat was.
t Fenwick was zijn favoriet, omdat
Fenwick het hardst werkte. Terwijl
wij allemaal blij waren als de les in
een ongegeneerde discussie overging,
keek Fenwick geïrriteerd, en soms
kon hij het niet nalaten er uit te flap
pen: „Ik zou jullie er graag aan wil
len herinneren dat we hier zijn geko
men om Japans te leren". Des avonds
in het hotel zat hij te studeren en
het duurde niet lang, of hij stond
's morgens om zes uur op, om voor het
ontbijt nog een uurtje te repeteren.
„Hij demonstreert de vlijt van een
Aziatische klerk" zei Mervyn van
Fenwick en we waren allemaal ver
ontwaardigd, alsof het een snood be
drijf was. Maar al heel gauw werd
het duidelijk dat hij ons een aardig
eind vooruit was. Als hij er niet was
geweest, zouden wij misschien ook
des avonds en gedurende de lange
siesta hebben gewerkt, maar Itsumi
San stelde hem ons als voorbeeld voor
ogen en eiste dat wij hem zouden na
volgen. Die gedachte alleen was al
voldoende om ons daarvan te weer
houden en we beperkten onze Japan
se studies voornamelijk tot binnen de
klassemuren.
Itsumi San vond het prettig ons
een uitbrander te geven. Als hij me
een vraag stelde, die ik niet kon be
antwoorden, bleef hij een hele poos
in zijn zwarte boekje kijken, alsof hij
overwoog, hoe hij me het best op
mijn zwakke punten kon wijzen. Daar
na las hij me de les over mijn ver
keerde manier van doen. Het was mijn
plicht, zei hij, beter op te letten, zo
als het zijn plicht was, mij te onder
wijzen.
(Wordt vervolgd.)
PUZZEL No. 14
Horizontaal: 1. bestuurder; 7. slang; 13
soort; 14. werkelijk; 15. lidwoord; 18.
klein vertrek; 20. niet dicht; 22. sappig:
25. klein persoon; 27. werelddeel; 29.
meterton; 30. speelgoed; 32. spil; 33. voor
zetsel; 34. uitroep; 35. zijrivier v. d. Do-
nau; 37. te gelegener tijd; 39. werlangen;
41. deel v. e. fr. ontkenning; 42. oude
munt; 43. en anderen; 45 onverstandig;
47. Nederl. Telev. Stichting; 48. zwaard
vis; 50. nagerecht; 52. slede; 54. goud
(fr); 55. bloeiwijze; 57. vogelproduct; 58.
zoogdier; 61. onmeetbaar getal; 62. gema
nierde vrouw; 63. kleur; 65. vod; 66. Euro
peaan; 68. huidopening; 70. kiften; 72.
bedreigd; 73. dierengeluid.
Verticaal: 2. landbouwwerktuig; 3. ont
kenning; 4. van het jaar; 5. schedelboor;
6. dubbelklank; 8. bijwoord; 9. klacht; 10.
uiteinde v. e. spier; 11. drank; 12. name
lijk; 16. eng. telwoord; 17 vriend (fr.);
19. vlinderlarve; 21. pl. in Duitsland; 23.
krantenjongen: 24. punt; 26. jongensnaam;
28. roeiwedstrijd; 29. pers. vnw.; 31. noot
je; 34. pl. in Japan; 36. nieuw; 37. voor
zetsel; 38 stapel: 40. Europeaan; 44. deel
v. e. bakkerij; 46. ziekte; 48. netjes; 49.
nuk; 51 chin, maat; 53. drank; 54. vr.
munt; 56. waterhoogte; 59. boom; 60.
Oosterse titel; 62. meisjesnaam; 64 heil
wens; 65. pret; 67. seconde; 68. per ex
presse; 69. landbouwwerktuig; 70. vogel;
71. deel v. e. fr. ontkenning.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zijn.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
KROMHOUTSTRAAT 60 (Strandweg)
TELEFOON 2046 (0 2550) - IJMUIDEN
na
TOONDER
16. Professor Kalker werd helemaal geestdriftig toen
hij zag in welke toestand Jollipop zich bevond. „We
zullen enkele proeven met u moeten nemen!" verklaar
de hij, een hamertje grijpend. „Allereerst dan de re-
flexomatische reactie! Gaat u even zitten, en ontspant
u zich helemaal!" Het hoofd van de bediende zakte
naar beneden in een stoel, maar verder vond hij het
heel moeilijk om aan het verzoek van de geleerde te
voldoen. Hij was veel te geschokt om zich te ontspan
nen. „Nu dan!" sprak de wetenschapsman, het hamer
tje met grote snelheid naar de plek bewegend waar
Jollipops knie zou moeten zijn. „Hupla!" Op datzelfde
moment werd hij door het onzichtbaar omhoog schie
tende been van de huisknecht getroffen en de lucht
in gekeild. „Een prachtige reflex!" legde hij al vliegend
uit. „U bent inderdaad onzichtbaar! De wetenschap
heeft gezegevierd! Welke formule hebt u gebruikt, om
dit te bereiken Joldops!?"
POttg, IK 66M TOCH ZO MOS -)
STUKJE RIJDEN?/SPRIN6 ER
HE - H68 JE NIET 661EIEN
WAT ER OP DE ANDERE
I STAAT?
1, HET IS H6ERUJK OM
iREDEN TE WORDEN
ZO, WE ZIJN ER
PRECIES
2 6UI/DEM
WAT?
(WAARIN,
■zeerob;
©PIB
OPLOSSING PUZZEL No. 13
V
A
N
R
0
0
M
V
0
0
R
M
A
N
0
L
S
T
0
M
S
L
0
T
S
0
M
R
I
E
T
A
N
G
G
R
A
N
I
E
T
G
I
T
N
E
E
R
I
N
T
E
G
E
R
L
A
K
B
I
E
R
K
A
L
I
B
E
R
A
N
S
L
A
A
G
A
A
N
S
L
A
G
R
A
P
P
L
E
K
K
L
A
P
P
E
R
G
A
L
W
E
N
K
K
L
E
A
N
G
R
E
N
K
L
0
S
S
N
0
R
K
E
L
R
A
M
D
E
E
L
L
E
E
R
D
A
M
M
I
A
P
0
E
L
L
0
E
M
P
I
A
N
A
T
P
A
A
L
P
L
A
T
A
A
N
G
E
I
A
R
T
S
S
I
G
A
R
E
T
D
I
T
M
A
A
N
D
I
A
M
A
N
T
B
0
M
A
E
R
A
M
A
R
B
0
E
K
I
L
S
T
A
R
K
R
I
S
T
A
L
L
I
S
P
0
0
T
P
I
S
T
0
0
L
N
E
L
G
R
0
T
L
0
R
G
N
E
T
T
A
S
K
E
E
L
K
A
S
T
E
E
L
De namen van de prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
WEST PALMBEACH (FLORIDA)
(REUTER) In West Palmbeach in Flo
rida zijn donderdag twee politieagenten
doodgeschoten door een inbreker die een
bank wilde beroven .De politie was op het
geluid van de alarminstallatie afgekomen.
Een voorbijganger slaagde erin de inbre
ker te grijpen.
De dader, de 32-jarige John Cooley, is
een geestelijk gestoorde wiens vrouw eer
der op de dag een document had getekend
om hem in een inrichting te laten opne
men. Cooley had het pistool van een van
de politieagenten afgenomen waarna hij
het op hen leegschoot. Ook het pistool
van de tweede politieagent schoot hij leeg
voordat omstanders hem konden over
meesteren.
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Huizing
Haarlem
Kruisweg 42 Tel 12637 Ook Forma Natura
uil li iL ir^ii-111111 mm miiiii
ROME (AP) In Italië zijn de zieken
huisartsen donderdag in staking gegaan
om kracht bij te zetten aan hun eis dat
achterstallig salaris wordt uitbetaald en
hun promotiekansen worden vergroot.
Vertegenwoordigers van de 20.000 art
sen verklaarden, dat zij voor onbepaalde
tijd slechts noodgevallen zullen behande
len. Ruim een jaar geleden werden sala
risverhogingen afgekondigd die nooit zijn
gerealiseerd. De ziekenhuizen konden niet
betalen, omdat de fondsen, die diep in
de schulden zitten, niet betaalden voor
de behandeling van fondspatiënten.
Elf april gaan de artsen in andere kli
nieken voor elf dagen in staking en art
sen in inrichtingen voor geesteszieken
doen dat achttien april voor onbepaalde
tijd. Beide groepen eisen ook loonsver
hoging.
ADVERTENTIE
22e INTERNATIONALE
Geopend van 10.00-17.00 uur en van 19.00-22.30 uur. Zondag uitsluitend
van 10.00-17.00 uur. Toegangsprijs f 3.- (incl. bel.).
ADVERTENTIE
gebraden halve kip met
een garnituur van
doperwtjes, worteltjes,
spek, aardappeltjes
en fruitmix.4.75
port-sherry-vermouth 0.85
goede wijn per fles v.a. 4.00
voor
etc.
gèèn zaalhuur!
Vraag de folder menusuggesties
voor diners met meer dan
15 pers. (reeds vanaf 6.50)
HOTEL-CAFE-RESTAURANT
Wijk aan Zee - Tel. 02517-322
't Sprookje van de
Noordzeekust
40 meter boven de zee
Onder dezelfde directie:
SPECIALITEITENRESTAURANT
Bilderdijkstraat hoek Kwakersplein
A' DAM-West-Tel. 020-83176
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de cor
respondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het
schip.
Argentinië: ms „Waterland" (12-4); Au
stralië: ms „Wonosari" (10-4); Brazilië: ms
„Alhena" (9-4) en ms „Cap San Antonio"
(12-4); Canada: ms „Prariver" (12-4); Chili:
ms „Buntenstein' (9-4); Indonesië: ms
„Düsseldorf" (9-4) en ms „Victoria" (12-4);-
Ned. Antillen; ms „Theron" (11-4); Surina
me: ms „Oranje Nassau" (12-4); Verenigde
Staten: ms „Prinses Margriet" (12-4) en ss
„American Rover" (14-4); Z.-Afrika (Rep.)
m.i.v. Z.-W.-Afrika: ms „Kalahari" (11-4).
ADVERTENTIE
Speciaalzaak voor prettige schoenen
Haarlem'
Kruisweg 42 Tel 12637
Ook Forma Natura
79. Tsjiao Tai heeft het gesprek van
Rechter Tie met de voorman met groeien
de verbazing aangehoord. Nu wil hij wat
vragen, maar de rechter wijst weer op de
plattegrond en zegt„kijk, Tsjiao Tai, dat
kan niet beter. Zorg dat hier bij de hoofd
ingang van de hal vier soldaten zich ver
dekt opstellen. Dan zet je er twee bij elke
zijdeur van de tempelhal en twee moeten
zich verschuilen achter de zuilen hier
voor in de hal. Ga mee, ik wil nog even
bij de kanselarij langs om iets te verifië
ren. Daarna ga jij naar de voormalige
Prefect Woe en naar de broeders Lie Mai
en Lie Ko. Aan elk van hen geef je de
zelfde boodschap, namelijk dat ik hen
over een uur in de verlaten tempel ver
wacht, waar ik hen nodig heb als getui
gen. Daarna ga je met de tien soldaten
naar de verlaten tempel en stel je hen
op, zoals ik je zoeven aan de hand van
de plattegrond heb uitgelegd. Tenslotte
ga je even bij de abdis langs. Leg haar uit
dat ik straks in de hal een zaak zal be
handelen die met het verlaten deel van de
tempel te maken heeft en dat ik het daar
om nuttig acht, dat zij daarbij aanwezig
is. Als je dat allemaal gedaan hebt, Tsjiao
Tai, ga je zelf ook naar de grote hal, waar
je tjlij zult vinden." „Dat klinkt goed,
edelachtbare! We krijgen dus actie!"
799. Langzamerhand kwamen alle ga
leislaven weer in beweging. Ze rekten
zich uit, geeuwden tot de kaken kraakten
en knakten met de vingers, die door eelt
en narigheid stijf en hard waren ge
worden.
Bram keek doezlig om zich heen. Hij
had een vage herinnering aan de tocht,
die hij in het spookschip had meege
maakt. Moedeloos rammeide hij met zijn
kettingen. Hij wist werkelijk niet, wat
hij nu nog zou moeten bedenken om uit
deze gevangenschap te raken.
Je kunt je voorstellen, hoe zijn gezicht
opklaarde, toen Tutu en Karo eensklaps
opdoken. Hun ogen glansden en zij praat
ten door elkaar, totdat Bram uitriep
„Stop.stop.ik begrijp er niets
van.waar zoekt de kapitein naar en
wat heeft de grote trom ermee te maken?"
Een beetje kalmer nu legde Karo hem
uit, dat zij het lichaam van de kapitein
in de grote trom hadden verborgen. Nu
kreeg ook Bram weer hoop.
„Dat wil dus zeggen.dat die geest
het lichaam niet meer kan terugvinden.
Prachtig gedaan, jongens.slim be
keken.
„Koppie, koppie", kraste Tutu, en daar
moesten de galeislaven, in al hun ellen
de, toch om lachen.
