„1' Oeil de Boeuf": een artistieke
speeltuin in Haarlems Galerie-T
Kraaykamp bij Boltini
pias in smoking
en t.v.-
VRUCHTBARE IDEE VAN CERES FRANCO
Liz Taylor kreeg
Oscar als Virginia
Streisand „Funny
Girl" ook in film
Balletpremière in
Den Haag
Britse exposities
in Nederland
NEGEN MUZEN
e7rm
een heerlijke
sigaret, pittig
en toch zacht
Kunstschilder Van
Duffelen overleden
9
Clown
IS ER KRUID GEWASSEN TEGEN REUMATISCHE PIJNEN?
DINSDAG II APRIL 1967
Met Ceres Franco Is het begonnen. In 1962, toen zij als galerière aan
bevriende kunstenaars vroeg om een ovaal of cirkelvormig zelfportret te
maken voor een expositie die naar de vergeten benaming van het genre
„l'Oeil de Boeuf" zou heten. Zij zocht naar een herwaardering van dit
formaat. Zij bereikte er tevens een herwaardering van het zelfportret mee.
Het waren kunstenaars van internationale faam, waaraan zij haar vraag
stelde. Met graagte zijn die er op ingegaan. En zo komt het, dat er sinds
1962 een expositie van ovalen zwerft door alle contreien waar belangstel
ling voor schilderkunst is. Een wisselende expositie, want verkochte zelf
portretten worden telkens aangevuld met weer nieuwe om het getal van
vijftig mooi rond (en niet ovaal) te houden. Het is Frans Funke van Ga
lerie-T (aan de Haarlemse Bakenessergracht) gelukt deze expositie binnen
zijn muren te krijgen. Gerenommeerde musea zullen jaloers op hem zijn.
Dat is dan jammer voor de museale leidslieden, maar intussen kan nu
iedereen in Haarlem en omgeving gemakkelijk tot 8 mei een unieke ten
toonstelling bezoeken. Een tentoonstelling met evenveel bevestigingen als
ontkenningen, evenveel vraag- als uitroeptekens, evenveel mogelijkheden
tot plezier als tot ingetogen onderzoek. Kortom, een wonderlijke en zeer
bezienswaardige expositie.
Analyse en spel
Ook Nederlanders
Hein Steehouwer
De onderdaan
C. B.
99
MET INGANG van 2 mei aanstaan
de zal Johnny Kraaykamp gaan op
treden in het circus van Toni Bol
tini. Het contracfrw&arin dit opt ir eden
is vastgelegd, werd gisteravond -door
hem en de circusdirecteur in Rotter
dam getekend. Johnny Kraaykamp,
kort geleden na moeilijkheden ont
slagen bij de Sleeswijkrevue, zal
zeven maanden lang meetrekken met
het circus van Boltini. Hij zal volgens
de voorlopige plannen tweemaal per
dag optreden: eenmaal in de matinee-
en eenmaal in de avondvoorstelling.
Kat
De radio geeft woensdag
Sfcrtcjenó
T elevisie programmas
MARK
Godfried Bomans heeft zijn lezers in
ten versje eens deelgenoot gemaakt van
zijn zondagsmiddagse verveling voor
een venster nog wel en daaraan toege
voegd: „Ik wou dat ik twee hondjes was,
dan konden we samen spelen." Dat versje
is meer dan een grap. Wie teruggeworpen
is op zichzelf, zal tenslotte alleen maar
met zijn spiegelbeeld (ik en toch twee)
kunnen verkeren en tot zelfanalyse ko
men. Ondanks de algemene onderwaarde
ring van het portret in het algemeen en
zelfportretten in het bijzonder, zijn er nog
altijd kunstschilders die het waagstuk van
de publiekelijk geopenbaarde zelfanalyse
aandurven en zich aan een zelfportret wa
gen, hun „andere hondje" gaan schilderen
In deze tijd, waarop stromingen, ismen
en scholen elkaar afwisselen, sneller dan
het weer omslaat, is dat een te groter
wonder. Vele van de moderne schilder-
stijlen, die vaak een zo groot mogelijke
objectiviteit van de schilder jegens zijn
onderwerp aanprijzen, lenen zich name
lijk niet voor zo iets subjectiefs als juist
het zelfportret. Temeer applaus voor Ce
res Franco, die al deze barrières bij haar
exposanten doorbrak, elk jaar weer een
nieuwe collectie op de been brengt en er
zich daarbij niets van aantrekt, of haar
expositie in tegenspraak is met zoveel mo
gelijk gevestigde meningen.
In Galerie T hangen nu vijftig strikt
individuele kunstuitingen, hoogstens vaag
in „scholen" in te delen. Aan dat laatste
begin ik niet, ook al omdat een aantal
schilders zich in hun zelfportret juist heb
ben onttrokken aan de stijl, waarin ze
zich gewoonlijk uitdrukken. Hier kregen
ze een kans zich volkomen vrij en onoffi
cieel te uiten en velen hebben daar een
dankbaar gebruik van gemaakt. De over
heersende indruk van het geheel is daar
door die van een bijzonder grote speels
heid geworden.
Waarom maakt een schilder zijn zelf
portret? Verstandelijke motieven zijn er
vele te vinden. Hij kan te arm zijn om
een ander model te betalen. Hij kan zo
ijdel zijn, dat hij zijn gezicht boven alle
andere prefereert. Hij kan het vervaard!
gen om het vrouw of vriend als aanden
ken te schenken. Ga zo maar door, een
motief in het redelijke is er altijd. Zo'n
motief staat echter nooit op zichzelf. Ook
als de schilder „niets bijzonders" bedoelt,
dan zal zijn creatiedrift hem al werkende
toch dwingen tot het geven van reken
schap omtrent drijfveren, die dieper lig
gen. Hij ontmoet al werkende zichzelf
speelt met zichzelf een spel, met zijn per
soonlijkheid als inzet. Hij kan zichzelf
niet zien als het eerste het beste stilleven.
Het wordt een schouwen in zichzelf, een
tweegesprek met zijn eigen aard, de diep
ste drijveren van zijn handelen en den
ken. Als kunstenaar mikt hij daarbij op
het moeilijkste. Ontwijkt hij de zelfana
lyse, dan is er maar één ontsnappingsmo
gelijkheid en dat is zichzelf niet ernstig te
nemen. De opgave kan ook gezien worden
als een mogelijkheid tot zelfspot, tot een
ridiculisering van zijn persoonlijkheid of
een andere speelse variant.
Er is dus een maatstaf om al deze schil
derijen te beoordelen en wel deze: in
welke mate heeft elk der exposanten de
gelegenheid tot zelfanalyse uitgediept,
dan wel omgebogen of omzeild in
zijn door hem gekozen antwoord.
Binnen een krantekolom valt die maat
staf niet te hanteren. Het zou een dor psy
chologisch betoog moeten worden, heel
nuttig voor een artistiek forum, dat al
dieper gravend in de bedoelingen het ka
rakter van deze expositie volkomen zou
ondergraven. Mogen psychologische for
muleringen geldend zijn voor een aantal
van deze portretten, een groot deel ervan
ontsnapt er aan en juist' dat deel maakt
de tentoonstelling vaak zo bijzonder amu
sant, een soort artistieke vrolijke keuken.
Eén van die attracties is bijvoorbeeld
het feestartikel van Gamarra, een Uru-
guees. Hij bevestigde een rubber mom
bakkes op een ovale achtergrond, schil
derde op dit masker zijn eigen trekken en
stopte er een machientje achter. Druk op
een knopje en het masker maakt de gek
ste grimassen. Er is een ovale spiegel met
dubbele bodem van de Italiaan Lanati, lid
van de groep „Automat". Doe de spiegel
open en zie een beschilderd houten reliëf
van Lanati's colbertje, daarboven zijn hal
ve hoofd met een mond van rubber die
gaat bewegen, een tekst zegt en ook nog
een keer het hoogste lied aanheft.
Er zijn nog meer van die zelfportretten
met ingebouwde verrassingen. Antonio
Miralda deed het weer anders. Hij beves
tigde een groot aantal goedkope camera's
op een ronde plank, schilderde alles wit
en plakte zijn portretten (fotootjes) op de
lenzen van de camera's. Hij streek daar
mee als schilder de vlag ten faveure van
de fotografie, maar zijn vondst is er niet
minder om. Er hangen nog meer werken,
die een flirtation met de fotografie zijn.
Bijvoorbeeld een uit een blad overgeno
men portret van Mimmo Rotella, een Ita
liaan met een grote naam, die hier het
zeefdruk-procedé op schilderslinnen toe
paste, zoals dat tegenwoordig door meer
schilders wordt gedaan (op deze tentoon
stelling bijvoorbeeld ook door Nikos).
Wel, het heeft wel iets met druktechniek
te maken, maar niets met kunst. Voor mij
is het dure nep, die toevallig „in" is. Ik
maak daarbij een uitzondering voor de
kunstenaars, die door combinatie van dit
Op de tentoonstelling van ovale
zelfportretten in Galerie-T is de
rechte lijn taboe. Kees de Boer heeft
er zich in zijn foto bij aangepast.
Zijn overzicht geeft een kromme in
druk, die toch recht doet aan het
karakter van deze expositie.
soort zeefdrukken via collages of samen
met andere technieken wel iets tot uit
drukking willen brengen, iets meer dan
zo'n foto-sec. Er is zelfs een heel grappig
voorbeeld van een op deze wijze vervaar
digd speels versierd naakt.
Anne Cherix, een Frangaise hanteert
ook zo'n toevoegsel bij het gefotografeerd
portret, een aantal schuimrubber knol
len, die ze voor artistieke citroenen ver
koopt. Lekker gek is het wel.
Deze expositie is een ware staalkaart
van alles wat nu op de internationale
markt opgang maakt, ook bijzonder se
rieus werk. De nieuwe figuratie, hier ook
aanwezig, is immers een voortzetting van
oude tradities. De beoefenaren schamen
zich het penseel niet, evenmin als het
vakmanschap. Van de Italiaanse surrea
list Biasi hangt er een prachtig zelfpor
tret, heel fijnzinnig geschilderd, waarin
onder meer de verworvenheden van de
decollage-techniek in olieverf zijn toege
past binnen het raam van een schilder
wijze die herinnert aan de Renaissance,
Een even knappe oplossing in een derge
lijke richting is het zelfportret van een
andere Italiaan, Rubino.
Ik heb hier en daar een greep moeten1
doen. Het Hhoe en waarom van vijftig
zelfportretten na te vertellen, is een on
mogelijke taak. Wel moet ik mag ik
ook soms een beetje chauvinistisch zijn
schrijven, dat er Nederlanders aan deze
tentoonstelling meedoen. Corneille, Ja
cob Zekveld en Martin Engelman. Ik trek
de kring nog nauwer en kan dan ook nog
wijzen op de Haarlemmers Kees Okx en
Piet Zwaanswijk, van wie men hier nu
wel weet hoe zij werken en die ik daarom
niet nader omschrijf, maar die in dit
milieu hun plaats volkomen waard blij
ken te zijn.
Elizabeth Taylor heeft gisteren in Holly
wood een oscar gekregen. Zij kreeg de
onderscheiding voor haar rol in de film
versie van „Wie is bang voor Virginia
Woolf?" De oscar voor de beste manne
lijke rol ging naar de Brit Paul Scofield
voor zijn vertolking van Sir Thomas More
in „A man for all seasons".
De prijs voor de beste film ging ook
naar „A man for all seasons". Deze film
sleepte nog meer oscars in de wacht:
voor de beste regie (van Fred Zinne-
mann), het beste scenario gebaseerd op
een publicatie (het gelijknamige toneel
stuk van de Brit Robert Bolt), de beste
kleurenfilm en de beste kostumering.
,Wie is bang voor Virginia Woolf" ont
ving naast de bekroning van de vrouwe
lijke hoofdrol prijzen voor de beste film
in zwart-wit, de beste vrouwelijke bijrol
voor Sandy Dennis de beste artis
tieke regieprestatie in zwart-wit en de
beste kostumering in zwart-wit.
Barbra Streisand dank zij haar stern-
kwaliteiten werd de musical „Funny
Girl" een Broadway-succes gaat ook
de hoofdrol spelen in de filmbewerking
van de musical. De opnamen beginnen
binnenkort in New York. De film zal
worden geregisseerd door William Wyler,
die de plaats inneemt van Sidney Lumet,
die na een ruzie naar een andere film
maatschappij overging.
Het ballet „Impressies" van Job San
ders heeft gisteren in de Koninklijke
Schouwburg in Den Haag zijn première
beleefd. Het werk is gebaseerd op „Se
vens Studies" van Günther Schuller. Even
als de componist had de choreograaf ze
ven schilderijen van Paul Klee als uit
gangspunt genomen. Joop Stokvis had de
decors en kostuums voor dit ballet ont
worpen. Voor de kleuren had ook hij zich
laten inspireren door het werk van Klee.
„Impressies" werd door leden van het
Nederlands Danstheater gedanst op ge
reproduceerde muziek, voor de gewens
te bezetting bleek de orkestbak te klein.
In zijn in 1918 geschreven roman „Der
Untertan" heeft Heinrich Mann, broer
van de meer beroemde, maar minder
strijdvaardige Thomas, het afstotende
portret getekend van de Duitse „spitsbur
ger" van voor de Eerste Wereldoorlog.
Zijn Diederich Hesseling, die in het laat
ste kwart van de vorige eeuw opgroeit, is
het produkt van een verkeerde opvoeding,
die thuis begint, op school en universiteit
wordt voortgezet en in de kazerne haar
afronding vindt. In die tijd leert Diede
rich onderdanig te zijn, ontzag te hebben
voor allen die boven hëm geplaatst zijn,
en over voldoende eigenwaan te beschik
ken om te kunnen trappen naar wie zijn
maatschappelijk minderen zijn geworden.
Na de voltooiing van dit opvoedingspro
gramma wordt Diederich directeur van
de papierfabriek, die hij van zijn vader
geërfd heeft en een ingezetene van zijn
geboortestad, met wie men voortaan ter
dege rekening moet gaan houden, zeker
na zijn huwelijk met een rijke, hem naar
de ogen kijkende vrouw. De karikatuur,
die Heinrich Mann een halve eeuw gele
den van de gemiddelde Duitser ontwierp,
heeft weinig van zijn actualiteit verloren
en het lag dus min of meer voor de hemd,
dat Wolfgang Staudte, die kort na de
Tweede Wereldoorlog met „Die Mörder
sind unter uns" van zijn „anti-Duitsheid'
getuigde, de roman zou aangrijpen om via
de Duitser van omstreeks 1900 de nazi
van omstreeks 1933 te verklaren. Staudte
verbleef in die tijd nog in Oost-Duitsland,
maar ook toen hij later naar het Westen
verhuisde, is hij doorgegaan zijn landge
noten een spiegel voor te houden, door
films als „De muilkorf", „Rosen für den
Staatsanwalt" en „Die Herrenpartie".
„Der Üntertan", een film, die in 1951 tot
stand kwam, is een bijtende satire vol
grimmige humor en dodelijke spot, die
een min of meer historisch beeld geeft
van het Duitse leven rond de eeuwwis
seling en tegelijk een poging is, de Duit
ser van enige decennia later te verklaren.
NEDERLAND 1. Om zeven uur Fan
club. Geen mini-aflevering deze keer,
maar een compleet uur- (minus de recla
me) met een hele reeks buitenlandse gas
ten. Ralph Inbar slaagde erin de Ameri
kaanse volksliedjeszangeres Julie Felix te
engageren, die onlangs haar derde lang
Julie Felix
speelplaat in Nederland uitbracht. Ralph
ging zelf Cliff Richards interviewen en
haalde ook Van Morrisson voor de came
ra, die met zijn eigen groep „Them" zou
komen, maar tot zijn eigen verbazing,
dat er een Nederlandse groep kwam op
draven om hem te begeleiden, „the Bliz
zards", die ook een tournee met hem had
den gemaakt. Q 65 is er ook. Na het jour
naal en Achter het Nieuws Mrs. Thurs
day, Mies en scène en de consumenten
rubriek Uitgerekend. Na het laatste
nieuws de 26ste les uit de Teleaccursus
Kernfysica. Mies en scène komt overi
gens uit de schouwburg van Enschede,
waar de VARA deze week méér radio- en
televisieprogramma's opneemt.
NEDERLAND 2. In Première bespreekt
Charles Boost een aantal films, die in de
komende dagen en weken hun Nederland
se première beleven. Africa Addio, de
omstreden rolprent van Jacopetti, is er
ook bij. Aansluitend vertoont de NTS een
korte Russische film Svada, die in Ober-
hausen in 1965 de prijs voor de beste kor
te speelfilm won. Vervolgens de hoofdfilm
Der Untertan.
Moravië. In Gottwaldov in Moravië is een
tentoonstelling geopend van schilde
rijen van Nederlandse landschapsschil
ders uit de zeventiende eeuw. De ten
toonstelling omvat 77 werken en duurt
twee maanden.
„Ik weet nog niet precies wat ik ga
doen, maar ik denk, dat ik me zal pre
senteren als een pias in smoking", zei
gisteren Johnny Kraaykamp, die de ver
zekering gaf, dat hij beslist niet zal op
treden als een echte circusclown. „Ik
denk er hard over om steeds onge
schminkt de piste binnen te komen", al
dus de artiest, die de laatste tijd op het
gebied van de kleinkunst vooral bekend
heid kreeg door zijn optreden samen met
Rijk de Gooijer in de AVRO-weekendshow.
Volgens circusdirecteur Boltini beston
den er afgelopen winter al plannen om
Kraaykamp in zijn circusprogamma te
laten optreden. „Wij zochten naar een
(JUjaji, die de oude, clown van vroeger kon
vervangen. Toen ik las over het conflict
yan Johnny met Sjeeswijk, heb ik con
tact met hem öbgëomen", zei Boltini.
De circusdirecteur vertelde verder, be
reid te zijn geweest om Sleeswijk een af
koopsom van vijfenveertighonderd gulden
te betalen, die volgens hem enige dagen
geleden door Sleeswijk was geëist van
Johnny Kraaykamp. „Later is de advo-
kaat van Sleeswijk niet met dit aanbod
akkoord gegaan. Hij vertelde mij, dat
Sleeswijk ook wel mee wil profiteren, nu
Kraaykamp in het circus gaat verdienen",
voegde Boltini daar aan toe.
Indien Sleeswijk met het betalen van de
afkoopsom akkoord zou zijn gegaan, had
Boltini een deel van dit bedrag aan Kraay
kamp geschonken. De rest zou de acteur
wel hebben moeten terugbetalen, liet de
circusdirecteur weten. Anders dan bij
vroegere aankondigingen van contracten
met bekende kunstenaars, liet Boltini zich
gisteren niet uit over de gage, die Kraay
kamp voor zijn optreden zal krijgen.
Kraaykamp zelf over zijn nieuwe baan:
„ik doe dit werk voor het eerst. Ik geloof
wel, dat ik me in het begin als een kat
in een vreemd pakhuis zal voelen. Rijk
ADVERTENTIE
Ja, Togal. En niet tegen reumatische pijnen alleen. Ook griep en spit en zenuw
pijnen verdwijnen snel en afdoend. Neem daarom Togal-pastilles in huis.
Zeker is zeker. Togal tegen pijn. Bij apoth. en drog. TOGAL 0.95; 2.40; 8.88.
HILVERSUM I.
7.00 Nws. 7.23 Lichte gram.muziek. 7.55
Deze dag. 8.00 Nws. 8.10 Gram.muziek. 9.00
Romantische orkestwerken. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Schoolradio. 10.00 Klassieke gewij
de muziek. 10.45 Voor de kleuters. 11.00 Nws.
11.02 Voor de vrouw. 11.40 Viool en piano.
12.00 Hongaars zigeunerorkest. 12.22 Voor
het platteland. 12.30 Lichte gram.muziek.
13.00 Nws. 13.10 Aktualiteiten. 13.25 Kinder
koor. 13.50 Gesproken portret. 14.05 Klassie
ke muziek. 14.30 Moderne muziek. 15.00 Voor
de jeugd. 17.00 Voor de zieken. 17.30 Militair
commentaar 17.40 Zangsolist. 18.00 Nws.
18.15 Aktualiteiten. 18.20 Uitzending van de
Partij van de Arbeid. 18.30 Aktualiteiten.
18.30 Platenmarkt: Gevarieerde platen. 19.05
Vocaal en instrumentaal ensemble. 19.30 Ar
tistieke staalkaart. 20.00 Nws. 20.05 Amuse
mentsmuziek. 20.50 Ik loop door het land.
21.05 Liedjes van overal. 21.30 Vragenvuur.
21.55 Licht platenprogramma. 22.30 Nws.
22.40 Aktualiteiten. 22.55 Radio Jazz Maga
zine. 23.30 Jazz. 23.55 Nws.
HILVERSUM II.
7.00 Nws. 7.10 Dagopening. 7.15 Amuse
ment. 7.30 Nws. 7.32 Gram.muziek. 7.40 Ra
diokrant. 8.00 Nws. 8.10 Gewijde muziek.
8.30 Nws. 8.32 Klassieke ouvertures. 9.00
voor de zieken 9 40 Voor de vrouw. 10.30
Morgendienst. 11.00 Gram.muziek. 12.27 Me-
ded. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40
Variant. 13.30 Lichte gram.muziek. 14.00 De
familie Leenhouts, (hoorspel). 14.25 Oude
muziek. 15.20 Cello en piano. 15.50 Bijbel
vertelling voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd.
17.00 Five o'clock. 17.15 Jazz en Blues. 17.50
Overheidsvoorlichting. 18.00 Tijd vrij voor
muziek in vrije tijd. 18.30 Spektrum: nieuws
uit de protestants christelijke organisaties.
18.50 Gram.muziek. 19.00 Nws. 19.10 Radio
krant. 19.30 Leger des Heils. 19.45 Wereld
panorama. 19.55 Lichte gram.muziek. 20.05
Klassieke muziek 21.05 Klankbeeld over
Friedrichstadt. 21.35 Cabaret. 22.15 Lezing.
22.30 Nws. 22.40 Geestelijke liederen. 22.55 Pe
dagogische etherleergang. 23.15 Platennieuws
23.55 Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Actualiteiten. 9.05 Gevari
eerd muziekprogramma. 10.00 Nws. 10.02
Arbeidsvitaminen. 12.00 Nws. 12.02 Operette.
13.00 Nws. 13.02 Actualiteiten. 13.05 Platen-
pro. 15.00 Nws. 15.02 Lichte muziek. 16.00
Nws. 16.02 Platen. 17.00 Nws. 17.02 Actuali
teiten. 17.05 Rhythm and blues. 17.35 Country
and Western Music.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weer
bericht. 12.48 Lichte muziek. 12.55 Buiten
lands persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafel -
muziek. 14.00 Nws. 14.03 Schoolradio. 14.20
Gewijde muziek 14.30 Voor de jeugd 14.50
Koorzang. 15.15 Voor de kinderen. 16.00 Nws
en beurs. 16.09 Jazz. 17.00 Nws. 17.15 Beat.
18.00 Nws. 18.03 Lekenmoraal. 18.50 Sport.
18.55 Taalwenken. 19.00 Nws. 19.40 Latijns-
Amerikaanse muziek. 20.00 Operette. 21.28
Lichte muziek. 22.00 Nieuws.
ADVERTENTIE
v
tSlouJ - - &Lforic$có - ^eltum'ypleet
Gr. Houtstraat 6, Haarlam, Tel 02500- 106(6
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
10.20 Schooltelevisie. 12.00 Teleac: De
detaillist als ondernemer. 18.45 Pipo de
clown. 18.50 Journaal. 18.56 Reclame. 19.00
Fanclub. 19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16
Reclame. 20.20 Achter het nieuws. 20.45 Mrs
Thursday (t.v.-film). 21.35 Mies en scène.
22.40 Consumentenrubriek. 22.45 Journaal.
23.00 Kernfysica.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Première
nws. over films. 20.40 Het Huwelijk (korte
Russische film). 21.00 De Onderdaan (speel
film). 22.26 Reclame. 22.30 Journaal.
VOOR WOENSDAG\
NEDERLAND I
17.00- Voor de kinderen. 18.45 Pipo de
Clown. 18.50 Journaal. 18.56 Reclame. 19.00
Mona (TV-film). 19.25 Amsterdam bouwt
een weg door het IJ (reportage). 19.43 Het
muzikale varken (tekenfilmpje). 19.51 Uit
zending Stichting Socutera. 19.56 Reclame.
20.00 Journaal. 20.16 Reclame. 20.20 Uitzen
ding van de P.S.P. 20.30 De onverzoenlijken
(speelfilm). 22.30 Klassieke gitaarmuziek
22.45 Journaa.1.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Het Me
dium (opera). 21.00 Engelse documentaire
over de geschiedenis van het luchtschip.
21.55 Eine kleine Nachtmusik. 22.10 Reclame.
22.15 Journaal. 22.30 Teleac: De detaillist
als ondernemer.
Dit voorjaar zullen in Nederland enige
tentoonstellingen van hedendaagse Britse
beeldhouw- en schilderkunst te zien zijn.
In mei en juni wordt in het Kröller-Mül-
ler Museum in Otterlo een tentoonstelling
gehouden van werk van Anthony Caro en
Eduardo Paolozzi, twee van de voornaam
ste vertegenwoordigers van de beeldhou
wersgeneratie van 1920. De tentoonstel
ling wordt op 6 mei geopend.
Van 21 april tot 11 juni zal in het Ste
delijk Museum te Amsterdam een ten
toonstelling te zien zijn van werk van de
jongere generatie van Britse beeldhou
wers. Van 3 mei tot 18 juni zullen even
eens in het Stedelijk prenten te zien zijn
van R. B. Kitaj, een Amerikaanse kunste
naar, die zich in Londen heeft gevestigd.
In het museum Boymans-Van Beunin-
gen in Rotterdam wordt van 15 april tot
31 mei een tentoonstelling gehouden van
werk van vier schilders ,die Groot-Brit-
tannië vorig jaar vertegenwoordigd heb
ben op de biennale van Venetië Harold en
Bernard Cohan, Richard Smith en Robyn
Denny. In het museum Boymans wordt
verder van 15 april tot 31 mei een ten
toonstelling gehouden van keramiek van
Lucie Rie en Hans Coper, die een voor
aanstaande plaats innemen onder de he
dendaagse pottenbakkers in Engeland.
Kunstdiefstal. Kunstzinnige en vakbe
kwame dieven hebben in het weekein
de ingebroken in het Palazzo Borghese
te Rome. Zij hebben zich meester ge
maakt van veertig zeldzame stukken
ter waarde van 360.000 gulden. De buit
bestaat vrijwel geheel uit bronzen re-
naissance-beeldjes. Verdwenen zijn on
dermeer een bronzen „nachtelijke ja
ger" van Giambologna (1529-1608) en
een bronzen atlas, de wereld torsend,
van Riccio (1471-1532).
de Gooijer is in ieder geval jaloers op
me". Boltini: „Johnny kan er in iederv
geval op rekenen, dat hij in mijn pro
gramma als de grote ster zal worden aan
gekondigd".
ADVERTENTIE
In alle stilte is gisteren op Westerveld
het stoffelijk overschot gecremeerd van
de kunstschilder Gerrit van Duffelen, die
de laatste twaalf jaar in Bloemendaal
woonde. Hij overleed daar vorige week
in de leeftijd van 77 jaar. Van Duffelen
een veelzijdig en talentvol schilder, werd
21 september 1889 in Rotterdam gebo
ren. Hij studeerde aan de Academie voor
Beeldende Kunsten en kreeg van 1914 tot
1917 als bijzondere onderscheiding de ko
ninklijke subsidie. Zijn werken hangen on
der andere in het gemeentemuseum te
Dordrecht, het museum Boymans in Rot
terdam en het prentenkabinet in Amster
dam. Hij was leraar aan de opleiding
van tekenleraren in Amsterdam. Hij reis
de veel, schilderde vooral strand- en zee
gezichten en exposeerde regelmatig.
